W najbliższą niedzielę: 13 września o godzinie 16:00 w ogrodzie Letniego Pałacyku Lubomirskich przy ul. Dekerta w Rzeszowie będzie można usłyszeć Orkiestrę Filharmonii Podkarpackiej.

Do wysłuchania walców i polek Johanna Straussa zapraszają Filharmonia Podkarpacka i Okręgowa Izba Lekarska w Rzeszowie.

Projekt finansowany jest przez Miasto – Gminę Rzeszów.

            To już tradycja, że organizowane przez Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej, Festiwale Muzyki Kameralnej „Bravo Maestro” kończą się Maratonem Muzycznym. Tak też było w tym roku. 29 sierpnia na widowni Sali Koncertowej Stodoła zasiadło 150. szczęśliwców, którym udało się zdobyć bilety na „Maraton Muzyczny” w ramach XIV edycji. Spełnione zostały wszelkie przepisy obowiązujące w czasie pandemii.

            Pan Łukasz Gaj, dyrektor Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej i dyrektor Festiwalu Muzyki Kameralnej „Bravo Maestro”, zaprosił w tym roku do udziału w Maratonie, podobnie jak w latach ubiegłych, wybitnych polskich solistów i kameralistów, a byli to: skrzypkowie Katarzyna Duda i Janusz Wawrowski, altowiolista Michał Zaborski, wiolonczeliści Marcin Zdunik i Zuzanna Sosnowska (laureatka nagrody na XXX Festiwalu Tydzień Talentów – Gwiazdy Promują), akordeonista Klaudiusz Baran i pianista Robert Morawski. Koncert znakomicie prowadziła Regina Gowarzewska.
Program trwającego ponad dwie i pół godziny wieczoru wypełniły bardzo różnorodne pod każdym względem dzieła – od epoki baroku poczynając, a na współczesnych kończąc, były utwory solowe, duety, tria, kwartety, kwintety, a na zakończenie na estradzie pojawił się septet, czyli zagrali wspólnie wszyscy występujący muzycy.
Wszyscy wykonawcy zaprezentowali się jako soliści i kameraliści. Publiczność wysłuchała w sumie 16 utworów lub fragmentów większych dzieł, stąd trudno mi omawiać poszczególne ogniwa programu. Wszechstronnymi umiejętnościami popisał się Marcin Zdunik, który nie tylko znakomicie grał na wiolonczeli, ale także znalazły się jego opracowania dwóch kaprysów Niccolò Paganiniego, wykonane po mistrzowsku w duecie z Januszem Wawrowskim oraz wykonał bardzo interesującą własną kompozycję „Obrazki z kwarantanny”.
Wirtuozostwem i kreatywnością popisali się wszyscy, szczególnie w finałowym „Czardaszu” Vittorio Montiego. Nic dziwnego, że publiczność gorąco oklaskiwała każdy z utworów, ale szczególne było zakończenie, kiedy wszyscy powstali z miejsc i długo dziękowali za wspaniały wieczór.

            Myślę, że dobrym uzupełnieniem tej krótkiej relacji będzie program tegorocznego Maratonu Muzycznego:
1. Fryderyk Chopin – Polonez C-dur op. 3 na wiolonczelę i fortepian – Zuzanna Sosnowska – wiolonczela, Robert Morawski – fortepian.
2. Ludwig van Beethoven – Sonata op.24 „Wiosenna” cz. I Allegro – Janusz Wawrowski – skrzypce, Robert Morawski – fortepian.
3. Mikołaj Majkusiak – Rhytms of Doubt, cz. III – Marcin Zdunik – wiolonczela, Klaudiusz Baran – akordeon.
4. Luigi Boccherini – Kwintet smyczkowy D-dur, cz. IV Grave, cz. V Fandango – Janusz Wawrowski – skrzypce, Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka, Zuzanna Sosnowska – wiolonczela, Marcin Zdunik – wiolonczela.
5. George Gerschwin – „Summertime” i „It ain’t necessarily so” z opery „Porgy and Bess” – Katarzyna Duda – skrzypce, Robert Morawski – fortepian.
6. Niccolò Paganini – Capriccio nr 13 i 20 (opr. M. Zdunik) – Janusz Wawrowski – skrzypce, Marcin Zdunik – wiolonczela.
7. Ludwig van Beethoven – Trio op. 9 nr 2, cz. IV Rondo. Allegro – Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka, Zuzanna Sosnowska – wiolonczela.
8. Marcin Zdunik – Obrazki z kwarantanny – Marcin Zdunik – wiolonczela.
9. Mieczysław Karłowicz – „Zasmuconej” i „Pamiętam ciche, jasne złote dnie” – Michał Zaborski – altówka, Robert Morawski – fortepian.
10. Mikołaj Majkusiak – Chamber Concerto cz. I Con fuoco, cz. III Rondo – Klaudiusz Baran – akordeon, Janusz Wawrowski – skrzypce, Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka, Marcin Zdunik – wiolonczela.
11. Zbigniew Seifert – Stilness – Michał Zaborski – altówka, Marcin Zdunik – wiolonczela.
12. Astor Piazzolla – Oblivion – Klaudiusz Baran – akordeon, Robert Morawski – fortepian, Michał Zaborski – altówka, Marcin Zdunik – wiolonczela.
13. Astor Piazzolla – Libertango - Klaudiusz Baran – akordeon, Michał Zaborski – altówka Marcin Zdunik – wiolonczela.
14. Woodworks – Nordyckie melodie ludowe: 1. Five Sheep, Four Goats, 2. Jasspodspolka, 3. Sekstur from Vendsyssel – Janusz Wawrowski – skrzypce, Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka, Marcin Zdunik – wiolonczela.
15. Holm Birkholz – Kleine Fuge – Janusz Wawrowski – skrzypce, Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka Zuzanna Sosnowska – wiolonczela.
16. Vittorio Monti – Czardasz – Janusz Wawrowski – skrzypce, Katarzyna Duda – skrzypce, Michał Zaborski – altówka, Marcin Zdunik – wiolonczela, Zuzanna Sosnowska – wiolonczela, Klaudiusz Baran – akordeon, Robert Morawski – fortepian.

            Mam nadzieję, że wszystkie utwory udało mi się zapisać w odpowiedniej kolejności, bowiem program koncertu trzymany był w tajemnicy do ostatniej chwili, ale tak zawsze jest podczas Maratonów Muzycznych.
Pragnę jeszcze podziękować panu Łukaszowi Gajowi i wszystkim pracownikom Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej za ogrom pracy i stworzenie wspaniałej atmosfery w czasie trwania XIV Festiwalu Muzyki Kameralnej „Bravo Maestro”. Mam nadzieję, że spotkamy się w sierpniu 2021 roku podczas XV edycji.

Zofia Stopińska

            Na tegoroczną, czternastą edycję Festiwalu Muzyki Kameralnej „Bravo Maestro” w Kąśnej Dolnej złożyły się tylko dwa wieczory, ale wszyscy zapamiętają je na pewno. Pierwsze krótkie, relacje, które pojawiły się zaraz po koncertach sprawiły, że postanowiłam powrócić do tych wieczorów kilka dni później.
28 sierpnia Sala Koncertowa Stodoła wypełniła się publicznością. Oczywiście organizatorzy zadbali, aby wszystko odbyło zgodnie z obowiązującymi w czasie pandemii przepisami (ograniczona ilość miejsc, pisemne oświadczenia i koncert bez przerw).
W tych warunkach nawet wersja koncertowa dwuaktowej opery komicznej „Napój miłosny” Gaetano Donizettiego była zarówno dla organizatorów jak i wykonawców nie lada wyzwaniem.

            Miłym zaskoczeniem dla publiczności był fakt, że uczestniczyła właściwie w spektaklu, chociaż zapowiadana była wersja koncertowa opery.
Bardzo ciekawa i wielofunkcyjna okazała się przygotowana przez organizatorów scenografia przedstawiająca dawne wiejskie obejście, a na podwórku toczyło się życie – w tym wypadku akcja opery. Należy podkreślić, że scenografia bardzo inspirowała wykonawców, którzy nie tylko znakomicie śpiewali, ale byli także świetnymi aktorami.
Wykonawcami byli soliści Opery Krakowskiej:
- obdarzona cudownym sopranem, piękna Iwona Socha, wystąpiła w roli Adiny
- doskonały tenor Adam Sobierajski kreował partię Nemorina,
- w roli sierżanta Belcore wystąpił Jacek Jaskuła,
- w rolę doktora Dulcamary wcielił się Tomasz Rudnicki oraz w roli Gianetty podziwialiśmy Dorotę Dutkowską.
Przy fortepianie zasiadła wykonująca partie orkiestry wspaniała Mirella Malorny, reprezentująca śląskie środowisko muzyczne, a libretto oraz życie kompozytora przybliżyła publiczności wspaniała Regina Gowarzewska.

            Akcja opery rozgrywa się na początku XIX wieku we Włoszech. Biedny wieśniak Nemorino zakochany jest w pięknej Adinie, która nie traktuje poważnie jego zalotów, a skłania się raczej ku sierżantowi Belcore. Nemorino kupuje u wędrownego szarlatana, Dulcamary, „napój miłosny”, który ma mu rzekomo zagwarantować powodzenie u dziewcząt. Tak naprawdę jest to butelka zwykłego mocnego wina i pijąc je Namorino zaczyna wierzyć w jego niezwykłą moc. Tym bardziej, że wszystkie panny ze wsi zaczynają się do niego zalecać! Powód tego powodzenia jest zupełnie inny, bowiem do wioski dotarła wiadomość o śmierci bogatego wuja Nemorina, który zapisał mu duży majątek.
Nemorino jeszcze o tym nie wie i zachowanie dziewcząt przypisuje działaniu napoju Dulcamary... Adina także nie słyszała o bogactwie Nemorina, jest bardzo zdziwiona i rozdrażniona jego powodzeniem, a także wzruszona tym, że Nemorino z miłości do niej zaciągnął się do wojska. Nie potrafi dłużej ukrywać swoich prawdziwych uczuć, zrywa zaręczyny z Belcorem, młodzi wyznają sobie miłość, a stragan Dulcamary jest oblegany, wszyscy bowiem wierzą w moc „napoju miłosnego”.

            Chyba słusznie wieku krytyków uważa „Napój miłosny” za najlepsze dzieło Gaetano Donizettiego. Opera jest pełna pięknych arii, duetów, tercetów i scen zbiorowych, a szczególną popularnością cieszy się aria Nemorina - "Una furtiva lagrima", którą wspaniale wykonał Adam Sobierajski.
Trzeba dodać, że wszyscy wykonawcy byli wspaniali, młodzi, piękni, obdarzeni pięknymi głosami i do tego znakomicie ze sobą współpracowali.
Nic dziwnego, że po zakończeniu spektaklu owacja publiczności trwała bardzo długo. Zachwyceni byli zasiadający na widowni melomani zarówno z Krakowa, Przemyśla oraz uczęszczający regularnie na koncerty mieszkańcy Tarnowa i pobliskich miejscowości.

Zofia Stopińska

Lang Lang na żywo z Pekinu!

Spotkanie online

piątek 4 września, godz. 16:00

Prezentacja albumu połączona z krótkim występem oraz sesją Q & A, podczas której artysta odpowie na pytania fanów z całego świata.

Zapraszamy na kanał YouTube Lang Langa: https://bit.ly/3ltI8MK

 30 września 2020 roku w środę o godz.18.00

 sala kameralna Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie     

           Młody rolnik Piotr pała sympatią do swojej kuzynki Lizy, którą powierzył jego opiece wuj Marcin. Piotr ukrywa swoje uczucia, brutalnie ją traktując, doprowadzając dziewczynę do rozpaczy. Oboje piszą do wuja Marcina: on dla pieniędzy, ona dla rady. Tymczasem dwie plotkujące wdowy – Anna Maria i Katarzyna wyśmiewają się z Piotra, ale kiedy otrzymuje on list od wuja, w którym pisze on o skarbie, zmieniają zdanie i postanawiają zaopiekować się Piotrem. Czyta on w liście, że znajdzie pod drzewem wielki skarb, a Liza czyta, że znajdzie dobrego męża i postanawia zaczekać pod drzewem. Gdy Piotr przychodzi z łopatą, by w świetle latarni odnaleźć skarb, okazuje się, że czeka na niego ukochana Liza, której postanawia się oświadczyć. To ona okazała się największym skarbem, ku niezadowoleniu obu wdów. I tak spotkanie pod drzewem kończy się zaręczynami Lizy i Piotra.
           Tak w skrócie wygląda libretto uroczej operetki pt. „Zaręczyny przy latarniach” („Le mariage aux lanternes”) napisanej w 1857 roku przez francuskiego kompozytora Jacquesa Offenbacha, autora takich popularnych operetek, jak „Piękna Helena”, „Życie paryskie” czy „Orfeusz w piekle”.
           „Zaręczyny przy latarniach” będzie można usłyszeć i zobaczyć 30 września 2020 roku w środę o godz.18.00 w sali kameralnej Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie w świetnym wykonaniu artystów Rzeszowskiego Teatru Muzycznego „Olimpia”. Reżyserii tego barwnego spektaklu podjął się prof. Feliks Widera, znakomity polski tenor związany z Operą Śląską, pedagog Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Informacje o spektaklu na stronie Estrady Rzeszowskiej: estrada.rzeszow.pl i Teatru: rzeszowskiteatrmuzyczny.pl

Koncert II
ŁUKASZ DŁUGOSZ – flet
AGATA KIELAR- DŁUGOSZ – flet
MAREK TOPOROWSKI - organy

14 września, godz. 20, kościół MBNP
Wstęp wolny.

ŁUKASZ DŁUGOSZ, uznany przez krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów na świecie, jest również najliczniej uhonorowanym w historii polskim flecistą.Absolwent studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów mistrzowskich w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu oraz w Yale University w New Haven.Jest laureatem wszystkich ogólnopolskich konkursów fletowych oraz zdobywcą czołowych nagród na kilkunastu konkursach międzynarodowych, w tym tak prestiżowych jak: 8.Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Jean Pierre Rampala w Paryżu, 3.Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Nielsena w Odense, 1.Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Theobalda Böhma w Monachium oraz 5.Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Leonardo de Lorenzo w Viggiano.Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Jako solista występował m.in.: w Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthaus we Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Gasteig Carl Orff Saal oraz Herkulessaal w Monachium. Grał pod batutą takich gwiazd jak Zubin Mehta, James Levine, Mariss Jansons, Jerzy Maksymiuk czy Jacek Kaspszyk. Był wielokrotnie zapraszany do wykonania koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora.Artysta dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą, a jego liczne nagrania płytowe zostały bardzo wysoko ocenione przez krytykę polską i europejską oraz otrzymał szereg nagród fonograficznych w tym nagrodę International Classical Music Award (ICMA).Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze rozgłośnie radiowe takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic.Na swoim koncie ma szereg prawykonań kompozycji polskich i zagranicznych twórców m.in.: Enjott Schneider, Pawła Mykietyna, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, Michaela Colina i wielu innych. Realizowane one były we współpracy z wieloma instytucjami i festiwalami. Dzięki kilkunastoletniej, aktywnej działalności artysty powstało prawie 60 nowych utworów od koncertów na flet i 2 flety poprzez muzykę kameralną do dzieł solowych, napisanych przez prawie 40 kompozytorów. W celu umożliwienia poznania tej literatury przez polskich i zagranicznych flecistów, Łukasz Długosz realizuje od 2019 roku projekt Flautoforte, który polega na nagrywaniu zamówionych kompozycji i ich bezpłatnemu udostępnianiu w Internecie razem z wywiadami z twórcami, prezentacjami współczesnych technik wykonawczych oraz publikacji nutowych.Jest jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych. Prowadzi kursy mistrzowskie na całym świecie. Reprezentuje Polskę na licznych międzynarodowych konwencjach fletowych.Łukasz Długosz był dwukrotnie nominowany do Paszportów Polityki oraz nagrody Fryderyki i Gwarancje Kultury TVP Kultura. Za swoje osiągnięcia artystyczne otrzymał szereg prestiżowych nagród i stypendiów m.in.: Gasteig Musikpreis, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Zeit-Preis, Deutsche Stiftung Musikleben.Zarząd Główny Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, przyznał artyście statuetkę Orfeusz 2016 za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie wykonawstwa muzyki fletowej, w tym dzieł kompozytorów polskich. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz został odznaczony medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Agata Kielar- Długosz to uznana polska flecistka, absolwentka studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz studiów podyplomowych w Hochschule für Musik w Weimarze oraz Yale University w New Haven.W ramach stypendium Erasmus doskonaliła również swoje umiejętności Hochschule für Musik und Theater w Lipsku oraz na wielu mistrzowskich kursach fletowych.Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów fletowych m.in.: finalistką 10.Międzynarodowego Konkursu Fletowego Friedrich Kuhlau w Uelzen, II nagrody na 4.Międzynarodowym Konkursie Fletowym Internazionale Premio w Padwie, II nagrody (I nie przyznano) i nagrody specjalnej na 4.Międzynarodowym Konkursie Fletowym Interpretazione Flautistica w Ovadzie oraz finalistką i laureatką nagrody specjalnej na 11.Międzynarodowym Konkursie Fletowym w Timisoarze. Otrzymała III nagrodę w 6.Międzynarodowym Konkursie Fletowym Leonardo de Lorenzo w Viggiano.Jako solistka i kameralistka czynnie koncertuje w kraju i za granicą. Wielokrotnie prawykonywała koncerty jej dedykowane przez polskich i zagranicznych kompozytorów m.in.: Pawła Mykietyna, Grażynę Pstrokońską-Nawratil, Piotra Mossa, Pawła Łukaszewskiego, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz fonograficznych.W 2017 roku Artystka otrzymała nominację do prestiżowej nagrody fonograficznej ICMA (International Classical Music Award) w kategorii koncert solowy za płytę Flute Reflections.Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Grała pod batutą takich dyrygentów jak: Zubin Mehta, Mariss Jansons, Sir Colin Davis, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Agnieszka Duczmal, Helmuth Rilling.Była wieloletnią stypendystką fundacji Yehudi Menuhina Live Music Now. Za wybitne osiągnięcia otrzymała wiele nagród i stypendiów m.in.: Komisji Fulbrighta, DAAD, KAAD, All Flutes Plus, Jeunesses Musicales, Top Wind oraz Stiftung für Musik Zürich. Otrzymała Nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechnianie i ochronę kultury. Została laureatką programu stypendialnego Ministra Kultury Młoda Polska.Prowadzi liczne kursy mistrzowskie. W 2013 roku uzyskała stopień naukowy doktora sztuk muzycznych w zakresie dyscypliny artystycznej instrumentalistyka.

Marek Toporowski - klawesynista, organista, kameralista i dyrygent – jest obecnie jednym z najbardziej znanych wykonawców muzyki dawnej w Polsce. Szczególnie ceniony jest jako wirtuoz - klawesynista oraz dyrygent specjalizujący się w wykonawstwie barokowej muzyki oratoryjnej. Jego bogate, improwizowane realizacje basso continuo sprawiają, że często uczestniczy w koncertach i nagraniach studyjnych wybitnych wirtuozów.

Po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Warszawie (organy - Józef Serafin, klawesyn - Leszek Kędracki) Marek Toporowski doskonalił swe umiejętności we Francji (Strasbourg), Niemczech (Saarbrücken), i Holandii (Amsterdam) pracując pod kierunkiem Aline Zylberajch i Boba van Asperena (klawesyn) oraz Daniela Rotha (organy). Otrzymał Pierwsze Nagrody Konserwatorium w Strasbourgu w dziedzinie organów i klawesynu oraz dyplom koncertowy Musikhochschule des Saarlandes (organy). W późniejszym okresie studiował również improwizację organową pod kierunkiem Juliana Gembalskiego (w Akademii Muzycznej w Katowicach).

Ogromny wpływ na ukształtowanie się osobowości Marka Toporowskiego miało zetknięcie ze znakomitym pianistą Kajetanem Mochtakiem.Jest laureatem I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (1985).

Założyciel i dyrygent czołowych polskich zespołów specjalizujących się w wykonywaniu muzyki XVII i XVIII wieku : orkiestry Concerto Polacco i chóru kameralnego Sine Nomine . Z zespołami tymi przywraca życiu koncertowemu i nagrywa utwory dawnej muzyki polskiej.
Czterokrotnie otrzymywał nagrodę Fryderyka.Koncertuje w Polsce i za granicą, dokonał kilkunastu nagrań płytowych w Polsce, Niemczech i we Francji.Jest profesorem Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi klasę klawesynu. Począwszy od roku akademickiego 2008/9 pełni funkcję Prorektora tej uczelni.

„23. Mielecki Festiwal Muzyczny dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca”
image

11 września – 4 października

Koncert I
WOJTEK MAZOLEWSKI QUINTET
Oskar Torok – trąbka
Marek Pospieszalski – saksofon
Joanna Duda – instrumenty klawiszowe
Qba Janicki – perkusja
Wojtek Mazolewski - kontrabas
11 września, godz. 19, sala widowiskowa DK SCK
Bilety – 40 zł.

Koncert II
ŁUKASZ DŁUGOSZ – flet
AGATA KIELAR- DŁUGOSZ – flet
MAREK TOPOROWSKI - organy

14 września, godz. 20, kościół MBNP
Wstęp wolny.

Koncert III
AMADEUS GUITAR DUO (Niemcy)
16 września, godz. 19, sala widowiskowa DK SCK
Bilety - 40 zł.

Koncert IV
KAPELA ZE WSI WARSZAWA
19 września, godz. 19, Park Oborskich (w przypadku niekorzystnej aury, koncert zostanie przeniesiony do sali widowiskowej DK SCK).
Bilety – 40 zł.

Koncert V
LIDIA EFIMOVICH (Białoruś) – fortepian
Koncert laureatki XV Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic” w Sanoku
23 września, godz. 19, Pałacyk Oborskich – transmisja internetowa live.

Koncert VI
FRANÇOISE THINAT (fortepian) – Francja
25 września, godz. 19, Pałacyk Oborskich – transmisja internetowa live.

Koncert VII
WROCŁAWSKA ORKIESTRA BAROKOWA
„Bach w Zimmermann Cafe”
27 września, godz. 20, kościół MBNP.
Wstęp wolny.

Koncert VIII
YASMIN LEVI
4 października, godz. 19, sala widowiskowa DK SCK.
Bilety – 40 zł.

WOJTEK MAZOLEWSKI QUINTET

Oskar TOROK - trąbka
Marek POSPIESZALSKI - saksofon
Joanna DUDA - instrumenty klawiszowe
Qba JANICKI- perkusja
Wojtek MAZOLEWSKI - kontrabas

11 września 2020, godz. 19.00, sala widowiskowa Domu Kultury SCK
Bilety w cenie 40 zł - do nabycia w kasie kina GALAKTYKA (dni robocze od godziny 14, w soboty i niedziele - godzinę przed seansem kinowym, w środy - kasa nieczynna)

„23. Mielecki Festiwal Muzyczny dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca”

Spis utworów:

1. Mozart:  cz.I Allegro vivace [Symphony No. 41 in C Major, K. 551 "Jupiter"]
2. Mozart:  cz.II Andante cantabile [Symphony No. 41 in C Major, K. 551 "Jupiter"]
3. Mozart: cz.III Menuetto (Allegretto-Trio) [Symphony No. 41 in C Major, K. 551 "Jupiter"]

4. Mozart: cz.IV Molto allegro [Symphony No. 41 in C Major, K. 551 "Jupiter"]

5. Richter: Journey (CP1919)

6. Dowland: 2. Time Stands Still (Arr. Muhly) [Third Booke of Songes, 1603]

7. Adès: 1. Rings [Violin Concerto "Concentric Paths"]

8. Adès: 2. Paths [Violin Concerto "Concentric Paths"]

9. Adès: 3. Rounds [Violin Concerto "Concentric Paths"]

10. Bowie: Life on Mars? (Arr. Barber)

Music of the Spheres to debiut Aurora Orchestra dla Deutsche Grammophon.

Album oparty jest na starożytnej greckiej koncepcji o ruchu planet, wytwarzającym niebiańską harmonię o głębokim pięknie i znaczeniu. Ta poetycka idea niesłyszalnej dla ludzkiego ucha muzyki w kosmosie stała się przewodnią koncepcją rozumienia wszechświata dla myślicieli i naukowców przez ponad dwa tysiące lat, od starożytności do renesansu.

To pierwszy raz, kiedy Aurora przeniosła swoje nowatorskie podejście znane z występów orkiestry do nagrania studyjnego. Serce albumu stanowi niezapomniane wykonanie 41. i zarazem ostatniej symfonii Mozarta, zwanej „Jowiszową”, natomiast kompozycja Journey (CP1919) autorstwa Maxa Richtera została zamówiona specjalnie do tego projektu i jest inspirowana odkryciem CP1919, pierwszego pulsara, czyli gwiazdy neutronowej. W dziele wykorzystano rytmy, którym odpowiadają te same proporcje, jakie starożytni astronomowie wykorzystywali do opisu orbit planet. Richter – zainspirowany projektami orkiestry pod nazwą „by heart” – stworzył je do wykonania przez muzyków z pamięci. Początkowo Aurora, wykonując ten utwór na żywo, spowita jest absolutną ciemnością, po czym powoli iluminacja świetlna odsłania artystów, łącząc ich światłem w piękny, XVII-wieczny diagram harmonicznego porządku kosmosu Pitagorasa. Kompozycja Journey (CP1919) jest dostępna w streamingu oraz do pobrania od dzisiaj, 29 maja, a pełny album ukaże się cyfrowo w piątek, 12 czerwca.

Na płycie znajduje się również Koncert skrzypcowy „Concentric Paths” Thomasa Adèsa z solistą Pekką Kuusisto oraz pierwsze nagranie studyjne pieśni Johna Dowlanda, Time Stands Still, z aranżacją Nico Muhly’ego. Utwór ten w wykonaniu Aurory z udziałem solisty Iestyna Daviesa miał swoją światową premierę na scenie Kings Place w listopadzie 2018 roku.

Program dopełnia piosenka Davida Bowiego, Life on Mars, w aranżacji Johna Barbera, która była wykonywana na bis podczas trasy koncertowej Music of the Spheres w Wielkiej Brytanii w czerwcu 2019 roku. Program orkiestry podczas tego tournée, z którym odwiedziła ona Canterbury, Birmingham oraz Londyn, był prezentowany w ramach The Orchestral Theatre, serii ekscytujących wydarzeń, obejmujących różne gatunki muzyczne i formy sztuki, które pozwalają odkryć na nowo format koncertowy i zaoferować odważne, nowe sposoby zainteresowania muzyką orkiestrową.