VI KONCERT
25 września 2020, godz. 19.00
Pałacyk Oborskich, ul. Legionów 73

FRANÇOISE THINAT (Francja) - fortepian

transmisja internetowa live

V KONCERT
23 września 2020, godz. 19.00
Pałacyk Oborskich, ul. Legionów 73

LIDIA EFIMOVICH (Białoruś) – fortepian
Koncert laureatki XV Międzynarodowego Forum Pianistycznego
„Bieszczady bez granic” w Sanoku

transmisja internetowa live

IV KONCERT - 19 września 2020, godz. 19.00
Park Oborskich, ul. Legionów 73
(w przypadku niepogody sala widowiskowa DK SCK)

KAPELA ZE WSI WARSZAWA

bilety: 40 zł

Grupa istnieje od 1997 roku. Na jej repertuar składają się awangardowe interpretacje muzyki tradycyjnej szeroko pojętego terenu Mazowsza, ukochanej krainy Chopina. Mimo wierności tradycyjnym technikom gry i śpiewu, pełne inwencji wykonania dawnych utworów brzmią zaskakująco awangardowo i są w pełni zrozumiałe dla współczesnego odbiorcy. Choć w instrumentarium kapeli słyszymy tradycyjne instrumenty - skrzypce, cymbały, barabany - brzmią one wyjątkowo nowocześnie a muzycy nie boją się zestawiać ich choćby z dj'ami.
Kapela zdobyła wiele nagród na polskich i zagranicznych festiwalach folkowych, m.in. "Scena Otwarta" Mikołajki Folkowe 1997 oraz nagroda Orkiestry św. Mikołaja, Festiwal Polskiego Radia "Nowa tradycja" - 1998 r. - II nagroda i nagroda publiczności. Debiutancki album, "Hop Sa Sa," został nagrany na żywo w Studio Polskiego Radia, a wyprodukował go Włodzimierz Kleszcz, pomysłodawca i producent epokowych mariaży kapeli Trebuniów-Tutków z Twinkle Brothers i Adrianem Sherwoodem. Słuchacze Trójki uznali "Hop Sa Sa" za najlepsze wydawnictwo folkowe 1998 roku.

W 2001 roku zespół wydał album "Wiosna Ludu", wznowiony w 2003. roku w Niemczech przez prestiżowe wydawnictwo world music - "JARO", a w 2004. przez amerykańskie "Harmonia Mundi/World Village". "Wiosna Ludu" w 2003. roku otrzymała nagrodę Grand Prix na festiwalu International Competition of Folk Music Recordings za najlepsze nagranie muzyki folk przyznane przez Europejską Unię Radiową. W roku 2004 Radio BBC 3 wyróżniło grupę nagrodą Awards for World Music w kategorii "Newcomer".

W styczniu 2005 roku ukazała się trzecia płyta formacji - "Wykorzenienie". Album miał swoją premierę we wszystkich państwach Unii Europejskiej, USA, Kanadzie i Japonii, gdzie Kapela odbyła liczne trasy koncertowe. W Niemczech płyta "Wykorzenienie" została uznana przez miesięcznik "Stereo" za jedną z 3 najlepszych płyt tego roku w kategorii "muzyka zagraniczna".
W 2006 r. KzWW otrzymała "Fryderyka" w kategorii najlepszy album folk/etno za "Wykorzenienie" oraz znalazła się w gronie 10 nominowanych albumów do nagród amerykańskiego przemysłu muzycznego - Grammy. Zespół współpracował z Jackiem Wallem - kalifornijskim kompozytorem, dla którego zrealizował muzykę do gry komputerowej "Myst IV" - światowego bestselleru. Obok Kapeli można usłyszeć utwory samego Petera Gabriela - mentora sceny World. KzWW brała również udział w tworzeniu ścieżki dźwiękowej do jednej z popularnych w Japonii mang.

Siłą kapeli są koncerty, których zespół zagrał setki, głównie poza swoim rodzinnym krajem... Ponad 30 krajów, 4 kontynenty. Od Osaki, Tokio i Taipej poprzez Moskwę, Paryż, Lisbonę, Algier po Nowy Jork, Toronto, Chicago, Seattle, Los Angeles i Vancouver. Teatry, kluby, festiwale, małe grupki słuchaczy i tysięczne rzesze. I tak bez przerwy na przestrzeni lat 2003 - 2007.
Rok 2007 przynosi chwilową przerwę w aktywności, Maja i Wojtek zostają rodzicami, co pozwala na chwilowy oddech całej grupie. W tymże czasie zespół otrzymuje, przyznawaną przez magazyn Machina, nagrodę "Machiner" w dwóch kategoriach: "najlepszy zespół" oraz "sukces na świecie". W 2008. roku powstaje album z remiksami - "Wymiksowanie", zespół tworzy muzykę do spektaklu teatralnego z tekstami Tymona Tymańskiego, "Muzykanty Wielkiego Pola" (reż. Cezi Studniak) wystawionego w Teatrze Capitol we Wrocławiu. W kwietniu nagrany zostaje 4 studyjny album - "Infinity", którego światowa premiera miała miejsce w listopadzie, a polska w styczniu 2009 roku. Na początku 2009 roku grupa otrzymała po raz drugi w swej karierze nagrodę Fryderyka, tym razem za najlepszy album Folk 2008 - "Wymixowanie". W tym roku KzWW po raz kolejny udaje się do USA promując "Infinity" co owocuje już na początku 2010 roku, kiedy to prestiżowy portal internetowy "Popmatters" uznaje płytę za najlepszy album 2009 roku w kategorii World Music, oraz przyznaje 36 miejsce na liście wszystkich produkcji muzycznych 2009 roku. W kwietniu 2010 album Infinity zdobywa tytuł Folkowego Fonogramu Roku, oraz zdobywa 3. w historii zespołu "Fryderyka" za najlepszy album Folk/World Music. Od lipca 2010 zespół opuszczają Maja Kleszcz i Wojtek Krzak, zastąpieni przez skrzypaczkę Ewę Wałecką i kontrabasistę Pawła Mazurczaka. Kapela w nowym składzie przystępuje do pracy nad kolejnym albumem. 1 lipca 2011 w ramach koncertu "EUharmonia", dochodzi do wspólnego występu, poprzedzonego sesją nagraniową, z kultowym szwedzkim zespołem Hedningarna, legendą sceny world music. Współpraca z weteranami sceny nordic roots prowadzi KzWW do konceptu nowej płyty "NORD", której nagranie następuje na jesieni 2011.

W lutym 2012 roku KzWW ponownie gości w USA, gdzie na zaproszenie Andy'ego Teirsteina, wybitnego nowojorskiego dyrygenta i kompozytora, bierze udział w stworzeniu i wykonaniu muzyki do spektaklu "A blessing on the moon (...)", którego oficjalna premiera ma miejsce na jednym z największych kanadyjskich festiwali "Chutzpah! Festival" w Vancouver. W marcu 2012 nakładem Karrot Kommando ukazuje się w Polsce 6. album Kapeli ze Wsi Warszawa - "NORD". Wydawnictwo zbiera znakomite recenzje krytyki i wzbudza entuzjazm słuchaczy. W czerwcu Kapela występuje na specjalnym koncercie w Białymstoku z Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej. W lipcu, w Cieszynie, w trakcie festiwalu "Kręgi Sztuki", KzWW celebruje u boku weteranów zespołu, przyjaciół i gości specjalnych, 15-te urodziny. We wrześniu "NORD" ukazuje się nakładem niemieckiego "JARO", zdobywając miano "Top Of The World Album" od prestiżowego brytyjskiego Songlines oraz drugie miejsce wrześniowego notowania World Music Charts Europe. Album "NORD" zdobywa również Kwartalną Nagrodę Niemieckiej Krytyki Fonograficznej w kategorii "Muzyka świata". Jest to prestiżowe wyróżnienie przyznawane przez 150-osobowy panel najlepszych niemieckich dziennikarzy muzycznych (prasa, radio, Internet, telewizja), muzykologów i DJów. Jeszcze we wrześniu Kapela Ze Wsi Warszawa otrzymuje Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W trakcie uroczystego koncertu jubileuszowego (2 XII 2012), marszałek Adam Struzik wręcza zespołowi Medal Pamiątkowy "Pro Masovia" - "za wybitne zasługi oraz całokształt działalności".

"23. Mielecki Festiwal Muzyczny dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu "Muzyka", realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca"

Czwarta edycja wydarzenia Rzeszowska Jesień Muzyczna nosi podtytuł „Zapomniana muzyka” i będzie poświęcona muzyce kameralnej, zarówno jej arcydziełom, jak i zapomnianym skarbom. Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów przypomni rzadko wykonywaną twórczość m.in. W. Żeleńskiego, G. Fitelberga, M. Spisaka. Dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Polskich Muzyków Kameralistów – Oddziału w Krakowie w tym roku odbędzie się aż 6 koncertów oraz 2 koncerty nadzwyczajne. Festiwal potrwa od 3 do 25 października. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest wolny.

W ramach całego festiwalu w październiku Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów organizuje 6 koncertów różnych formacji kameralnych, a Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów – oddział w Krakowie 2 koncerty nadzwyczajne.

Festiwal – w swym podtytule – ma prezentować tzw. „Zapomnianą muzykę”, a więc utwory polskich kompozytorów, które rzadko są wykonywane na estradach koncertowych. Przyczyn tego stanu należy upatrywać i w nieobecności niektórych kompozytorów w świadomości polskich słuchaczy (np. Z. Stojowski, a nawet W. Żeleński), i w powierzchownej znajomości twórczości np. I.J. Paderewskiego, S. Moniuszki, czy wreszcie po prostu z braku tzw. „sceny kameralnej” w Polsce.

Rzeszowska Jesień Muzyczna w założeniu jest wydarzeniem o wyraźnym zorientowaniu na muzykę kameralną, przyciągającym publiczność z regionu i całej Polski nazwiskami wykonawców i repertuarem. Wystąpią znakomici instrumentaliści: skrzypaczki Anna Maria Staśkiewicz i Joanna Konarzewska, altowiolistka Katarzyna Budnik, wiolonczeliści Marcin Zdunik i Rafał Kwiatkowski, oboista Maksymilian Lipień, klarnecista Piotr Lato, fagocista Damian Lipień, triumfatorzy zeszłorocznego Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej: Marta Gidaszewska i Robert Łaguniak (Polish Violin Duo), sopranistka Magdalena Molendowska, pianiści Julia Samojło, Jacek Tosik-Warszawiak i Grzegorz Mania. Dwukrotnie, na inaugurację i w ramach koncertu nadzwyczajnego, zagra orkiestra kameralna Extra Sounds Ensemble prowadzona przez Alicję Śmietanę, a na zakończenie festiwalu z drugim koncertem nadzwyczajnym: sekstet smyczkowy z autorską aranżacją Requiem W.A. Mozarta.

Festiwal ukazuje różnorodność muzyczną i kulturową, wzajemne przenikanie się wpływów. O unikatowości festiwalu świadczy także miejsce - specyfika miasta i regionu, położonych na styku kultur, przy granicy, w naturalny sposób wiąże się z twórcami korzystającymi z różnorodnych wzorców i inspiracji, twórczo przetwarzającymi swoje dziedzictwo i wykorzystującymi je do własnej działalności kompozytorskiej.

Koncerty odbędą się w sali koncertowej Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Dąbrowskiego 83 oraz Kościele oo. Dominikanów pw. św. Jacka, ul. Dominikańska 15 oraz sali kameralnej Filharmonii Podkarpackiej im. A. Malawskiego, ul. Szopena 30.

Bezpłatne wejściówki wymagane są na koncerty w Instytucie Muzyki i Filharmonii Podkarpackiej. Rezerwacja: https://app.evenea.pl/event/rzeszowskajesien2020/

Program festiwalu:

3 października 2020, sobota
Koncert inauguracyjny: Orkiestra kameralna Extra Sounds Ensemble, Alicja Śmietana (skrzypce).
W programie: A. Vivaldi, B. Bartok, A. Falconieri.
Godz. 19.00, Kościół oo. Dominikanów pw. św. Jacka, ul. Dominikańska 15

4 października 2020, niedziela
Kwartet fortepianowy: Anna Maria Staśkiewicz (skrzypce), Katarzyna Budnik (altówka), Marcin Zdunik (wiolonczela), Grzegorz Mania (fortepian).
W programie: R. Schumann, W. Żeleński.
Godz. 18.00, sala koncertowa Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Dąbrowskiego 83.

10 października 2020, sobota
Recital wokalny: Magdalena Molendowska (sopran), Julia Samojło (fortepian).
W programie: S. Moniuszko, W. Żeleński, R. Strauss, M. Weinberg, P. Szymański.
Godz. 18.00, sala koncertowa Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Dąbrowskiego 83.

11 października 2020, niedziela
Trio stroikowe z fortepianem: Maksymilian Lipień (obój), Piotr Lato (klarnet), Damian Lipień (fagot), Jacek Tosik-Warszawiak (fortepian).
W programie: S. Kisielewski, W. Lutosławski, M. Spisak, A. Tansman.
Godz. 15.00, sala kameralna Filharmonii Podkarpackiej im. A. Malawskiego, ul. Szopena 30.

17 października 2020, sobota
Koncert laureatów Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. S. Moniuszki: Marta Gidaszewska, Robert Łaguniak – Polish Violin Duo.
W programie: G. Bacewicz, G.Ph. Telemann, H. Wieniawski, R. Twardowski, M. Spisak.
Godz. 19.00, Kościół oo. Dominikanów pw. św. Jacka, ul. Dominikańska 15.

18 października 2020, niedziela
Trio fortepianowe: Michał Francuz (fortepian), Joanna Konarzewska (skrzypce), Rafał Kwiatkowski (wiolonczela).
W programie: W. Żeleński, G. Fitelberg.
Godz. 18.00, sala koncertowa Instytutu Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, ul. Dąbrowskiego 83.

„Rzeszowska Jesień Muzyczna – Koncerty nadzwyczajne”

24 października
Orkiestra kameralna Extra Sounds Ensemble prowadzona przez Alicję Śmietanę, w programie utwory specjalny udział solistki – Hanny Hipp. - koncert nadzwyczajny z okazji konsekracji Kościoła oo. Dominikanów.
Kościół oo. Dominikanów pw. św. Jacka, ul. Dominikańska 15, godz. 19.00

25 października
Sekstet smyczkowy: Anna Maria Staśkiewicz (skrzypce), Maria Sławek (skrzypce), Katarzyna Budnik (altówka), Artur Rozmysłowicz (altówka), Rafał Kwiatkowski (wiolonczela), Marcin Zdunik (wiolonczela)
Kościół oo. Dominikanów pw. św. Jacka, ul. Dominikańska 15, godz. 14.30

Organizator: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów. Partnerzy: Instytut Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, Klasztor Dominikanów w Rzeszowie. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. Projekt dofinansowano ze środków Województwa Podkarpackiego. Wydarzenie objęło patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Podkarpackiego – p. Władysława Ortyla. Patronat medialny: TVP Kultura, TVP3 Rzeszów, Polskie Radio Rzeszów, Nowiny, Nowiny24, Polskie Centrum Informacji Muzycznej POLMIC.pl, Klasyka na Podkarpaciu.

Organizator koncertów nadzwyczajnych(24, 25 PAŹDZIERNIKA 2020) – Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów – Oddział w Krakowie. Projekt dofinansowany ze środków Województwa Podkarpackiego w ramach konkurs "Mecenat kulturalny"

Strona internetowa: http://spmk.com.pl/jesien/
Facebook: https://www.facebook.com/RzeszowskaJesienMuzyczna
Kanał na YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCDo4C0O2VUlF9DidttCTMBA
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.spmk.com.pl/salon
https://www.facebook.com/RzeszowskaJesienMuzyczna

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów powstało w 2014 roku, stawia sobie za cel promocję muzyki kameralnej i muzyki polskiej. W tym celu realizuje festiwale i serie koncertowe, z których najważniejsze są: festiwal "Krakowski Salon Muzyczny" w Krakowie (3 edycje), "Rzeszowska Jesień Muzyczna - Zapomniana Muzyka" w Rzeszowie (3 edycje), seria "Międzypokoleniowa Akademia Muzyczna" w Krakowie (2 edycje), Dobczycach (1 edycja) i Karczewie (1 edycja), seria "Oblicza pianistyki" w Krakowie (wspólnie z Fundacją Pro Musica Bona). Koncerty w ramach festiwali odbywają się nie tylko w tradycyjnych salach koncertowych, ale także w muzeach, kościołach i innych instytucjach, by z muzyką klasyczną zbliżyć się do publiczności, uczynić kameralistykę przystępną i mniej hermetyczną. Stowarzyszenie ponadto realizuje szereg projektów wydawniczych. Stowarzyszenie wydało dotychczas osiem książek oraz jeden zbiór nut (M. Mołodyńska-Wheeler, Kalejdoskop na 4 ręce). Stowarzyszenie realizuje również zamówienia kompozytorskie oraz szereg projektów o randze ogólnopolskiej i międzynarodowej m.in. 5 edycji Dni Muzykowania Zespołowego i Rodzinnego, na które składały się 5 edycji Ogólnopolskich Konferencji Naukowych 'Konteksty kultury, konteksty edukacji' (2015- 2019), 5 edycji Festiwalu Rodzinnych Zespołów Kameralnych (2015-2019) oraz 3 edycje Ogólnopolskiego Przeglądu Zespołów Rytmicznych (2015, 2016, 2018). Stowarzyszenie było współorganizatorem 3 edycji największego spotkania pianistycznego w Polsce: projektu "Gradus ad Parnassum - akademia mistrzowskiej pianistyki" (Kraków, 2017-2019). Ponadto Stowarzyszenie zrealizowało Międzynarodową Wymianę Młodzieży (wizyta Krakowskiej Młodzieżowej Orkiestry Kameralnej w Izraelu i re-wizyta młodzieży z Izraela, 2015), tournee młodzieżowej orkiestry kameralnej i zespołów kameralnych po Finlandii (2018). Stowarzyszenie realizuje także pionierski projekt: "Start w muzyczną dorosłość", umożliwiający uczniom kończącym szkoły muzyczne zdobycie wiedzy z zakresu promocji, prawa oraz przygotowywania projektów dotacyjnych. W 2020 roku zorganizowano konferencję online „Szkoła artystyczna w czasach epidemii” – największe wydarzenie dla nauczycieli szkolnictwa artystycznego w Polsce oraz Konferencję „{Wirtualna} Akademia Twórczej Pianistyki”. Stowarzyszenie korzysta ze wsparcia w ramach Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich realizowanego przez Narodowy Instytut Wolności.

THE AMADEUS GUITAR DUO (Niemcy/Kanada)

16 września 2020, godz. 19.00
Sala widowiskowa Domu Kultury SCK

bilety w cenie 40 zł do nabycia w kasie kina ,,Galaktyka” (dni robocze od godz. 14.00, w soboty i niedziele - godzinę przed seansem kinowym, środa – kasa nieczynna)

The Amadeus Guitar Duo – zafascynowani gitarą

Zaliczają się do najlepszych duetów gitarowych, czego potwierdzeniem są entuzjastyczne recenzje krytyków muzycznych na świecie. Dale Kavanagh z Kanady oraz Thomas Kirchhoff z Niemiec grają wspólnie jako Amadeus Guitar Duo od 1991 roku. Tajemnicą ich sukcesu, którego potwierdzeniem jest ponad 70 koncertów rocznie, jest całkowite oddanie muzyce gitarowej przez obojga artystów. Muzycy wciąż poszukują i nie poddają się ograniczeniom, czego efektem jest poszerzanie repertuaru o pozycje, które wymagają muzycznej współpracy duetu z orkiestrą symfoniczną. W ponad 100 miastach zagrali recital „Hiszpańska noc” na jedną, dwie i cztery gitary oraz orkiestrę Joaquina Rodrigo. Z duetem zagrał też światowej sławy wirtuoz fletni Pana - Gheorghe Zamfira. Amadeus Guitar Duo uważany jest za specjalistę od utworów na gitary i orkiestrę.

Duet Amadeus Guitar Duo wystąpił do tej pory w ponad 1800 koncertach w około 70 krajach Europy, Ameryki Środkowej, Południowej i Północnej oraz Azji. Zachwyca słuchaczy temperamentem, wirtuozowskim wykonaniem, wrażliwością, siłą twórczą i pełnym ciepła, nośnym brzmieniem gitary. Artyści The Amadeus Guitar Duo regularnie grają razem z orkiestrami kameralnymi z Pragi, Moguncji i Mannheimu, Monachijską Orkiestrą Symfoniczną, Państwową Orkiestrą Filharmoniczną w Halle, a także z orkiestrą Filharmonii Gothańsko-Suhl, Turyńską, Filharmonii Węgierskiej, czy polską Capella Cracoviensis.

Dale Kavanagh i Thomas Kirchhoff nagrali wiele produkcji dla radia i telewizji (BBC, ZDF, CBC, WDR, BR, TRT, itp.). Na swoim koncie mają również 21 płyt CD (NAXOS International, Haenssler-Classic), które dokumentują wysoką jakość duetu gitarowego Amadeus. Niezwykłe zaangażowanie obu artystów i inspirujący styl gry pozwoliły im znacznie poszerzyć repertuar na gitarę, a zwłaszcza na gitarę i orkiestrę. Tak renomowani kompozytorzy jak Harald Genzmer, Gheorghe Zamfir, Roland Dyens (Paryż), Jaime Zenamon (Kurytyba), Christian Jost (Kolonia), Carlo Domeniconi (Berlin), Gerald Garcia (Oksford), Martin Herchenröder (Siegen) napisali dla nich koncerty orkiestrowe. Stephen Dodgson (Londyn), Harald Genzmer (Monachium), Jaime M. Zenamon (Kurytyba) i Christian Jost (Kolonia) dedykowali im utwory na dwie gitary.

W 1992 roku gitarzyści The Amadeus Guitar Duo założyli the International Guitar Symposium w Iserlohn, które jest obecnie jednym z najważniejszych festiwali tego typu w Europie, z ponad 250 uczestnikami z ponad 40 krajów, koncertami z udziałem światowej sławy gwiazd, kursami mistrzowskimi, wykładami, wystawami i wieloma innymi działaniami.

W sezonie 2019-20 ci odnoszący sukcesy muzycy zostali zaproszeni na trasy koncertowe do USA, Kanady, Korei Południowej, Chin, Tajlandii, Anglii, Włoch, Austrii, Liechtensteinu, Szwajcarii, Turcji, Litwy, Rumunii, Węgier i Polski. Dziś Dale Kavanagh i Thomas Kirchhoff mieszkają z córką Melissą-Rachel w Niemczech. Oboje są profesorami (od 2003 roku) w nowo powstałej klasie gitary Detmold Musikhochschule.

„23. Mielecki Festiwal Muzyczny dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca”

            Sonaty fortepianowe Wolfganga Amadeusa Mozarta należą do utworów często wykonywanych nawet przez bardzo młodych pianistów. Może trochę rzadziej słyszymy podczas recitali w salach koncertowych sonaty fortepianowe Józefa Haydna, najstarszego z klasyków wiedeńskich.
Sonaty Haydna i Mozarta należą do żelaznego repertuaru pianistów. Jest także mnóstwo nagrań sonat tych kompozytorów i bez trudu można je znaleźć na płytach lub w Internecie.

            Nowiuteńka płyta zatytułowana „Fermata”, którą Państwu polecam zawiera dwie bardzo znane Sonaty (C-dur KV 330 i a-moll KV 310) Mozarta oraz popularne Sonaty (C-dur i e-moll) Haydna. Wykonawcą jest Piotr Kościk, polski pianista młodego pokolenia od kilkunastu lat mieszkający na stałe w Wiedniu.
Studia i działalność artystyczna Piotra Kościka w Wiedniu oraz na terenie Austrii, również w miastach, w których żyli oraz komponowali Haydn i Mozart, miała z pewnością wpływ na jego interpretacje utworów zamieszczonych na płycie.
Jego wiedza i doświadczenie zawodowe oraz ogromna dociekliwość w realizacji wszystkich niuansów, tej bardzo przejrzystej muzyki sprawia, że słuchamy jej z zachwytem.
Artysta zachwyca także klarownością, brzmieniem dźwięku fortepianu.

            W nagraniu słychać także świetną akustykę sali Liszt Center w Raiding , niewielkiej miejscowości w której urodził się Ferenc Liszt, oddalonej niecałą godzinę podróży samochodem od Wiednia. Zachęcam Państwa do sięgnięcia po płytę zatytułowaną „Fermata” z sonatami Józefa Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta.

            Dodam jeszcze, że nagrania są dostępne online na kilku portalach muzycznych i streamingowych, takich jak Spotify.
Płyta także dostępna jest w wersji fizycznej i można ją nabyć w sklepie internetowym -
Link: https://redpmusic.at/p/piotr-koscik-fermata

Spis utworów:
Mozart – Piano Sonata no. 10 in C major KV 330
1. Allegro moderato
2. Andante cantabile
3. Allegretto

Haydn - Piano Sonata in C major Hob. XVI : 50
4. Allegro
5. Adagio
6. Allegro molto

Haydn - Piano Sonata in e minor Hob. XVI : 34
7. Presto
8. Adagio
9. Finale. Molto vivace

Mozart – Piano Sonata no. 8 in. A minor KV 310
10. Allegro maestoso
11. Andante cantabile
12. Presto

Piotr Kościk – fortepian
Lisztzentrum Raiding – recording
redpmusic - production 2020

THE AMADEUS GUITAR DUO (Niemcy/Kanada)

16 września 2020, godz. 19.00
Sala widowiskowa Domu Kultury SCK

bilety w cenie 40 zł do nabycia w kasie kina ,,Galaktyka” (dni robocze od godz. 14.00, w soboty i niedziele - godzinę przed seansem kinowym, środa – kasa nieczynna)

The Amadeus Guitar Duo – zafascynowani gitarą

Zaliczają się do najlepszych duetów gitarowych, czego potwierdzeniem są entuzjastyczne recenzje krytyków muzycznych na świecie. Dale Kavanagh z Kanady oraz Thomas Kirchhoff z Niemiec grają wspólnie jako Amadeus Guitar Duo od 1991 roku. Tajemnicą ich sukcesu, którego potwierdzeniem jest ponad 70 koncertów rocznie, jest całkowite oddanie muzyce gitarowej przez obojga artystów. Muzycy wciąż poszukują i nie poddają się ograniczeniom, czego efektem jest poszerzanie repertuaru o pozycje, które wymagają muzycznej współpracy duetu z orkiestrą symfoniczną. W ponad 100 miastach zagrali recital „Hiszpańska noc” na jedną, dwie i cztery gitary oraz orkiestrę Joaquina Rodrigo. Z duetem zagrał też światowej sławy wirtuoz fletni Pana - Gheorghe Zamfira. Amadeus Guitar Duo uważany jest za specjalistę od utworów na gitary i orkiestrę.

Duet Amadeus Guitar Duo wystąpił do tej pory w ponad 1800 koncertach w około 70 krajach Europy, Ameryki Środkowej, Południowej i Północnej oraz Azji. Zachwyca słuchaczy temperamentem, wirtuozowskim wykonaniem, wrażliwością, siłą twórczą i pełnym ciepła, nośnym brzmieniem gitary. Artyści The Amadeus Guitar Duo regularnie grają razem z orkiestrami kameralnymi z Pragi, Moguncji i Mannheimu, Monachijską Orkiestrą Symfoniczną, Państwową Orkiestrą Filharmoniczną w Halle, a także z orkiestrą Filharmonii Gothańsko-Suhl, Turyńską, Filharmonii Węgierskiej, czy polską Capella Cracoviensis.

Dale Kavanagh i Thomas Kirchhoff nagrali wiele produkcji dla radia i telewizji (BBC, ZDF, CBC, WDR, BR, TRT, itp.). Na swoim koncie mają również 21 płyt CD (NAXOS International, Haenssler-Classic), które dokumentują wysoką jakość duetu gitarowego Amadeus. Niezwykłe zaangażowanie obu artystów i inspirujący styl gry pozwoliły im znacznie poszerzyć repertuar na gitarę, a zwłaszcza na gitarę i orkiestrę. Tak renomowani kompozytorzy jak Harald Genzmer, Gheorghe Zamfir, Roland Dyens (Paryż), Jaime Zenamon (Kurytyba), Christian Jost (Kolonia), Carlo Domeniconi (Berlin), Gerald Garcia (Oksford), Martin Herchenröder (Siegen) napisali dla nich koncerty orkiestrowe. Stephen Dodgson (Londyn), Harald Genzmer (Monachium), Jaime M. Zenamon (Kurytyba) i Christian Jost (Kolonia) dedykowali im utwory na dwie gitary.

W 1992 roku gitarzyści The Amadeus Guitar Duo założyli the International Guitar Symposium w Iserlohn, które jest obecnie jednym z najważniejszych festiwali tego typu w Europie, z ponad 250 uczestnikami z ponad 40 krajów, koncertami z udziałem światowej sławy gwiazd, kursami mistrzowskimi, wykładami, wystawami i wieloma innymi działaniami.

W sezonie 2019-20 ci odnoszący sukcesy muzycy zostali zaproszeni na trasy koncertowe do USA, Kanady, Korei Południowej, Chin, Tajlandii, Anglii, Włoch, Austrii, Liechtensteinu, Szwajcarii, Turcji, Litwy, Rumunii, Węgier i Polski. Dziś Dale Kavanagh i Thomas Kirchhoff mieszkają z córką Melissą-Rachel w Niemczech. Oboje są profesorami (od 2003 roku) w nowo powstałej klasie gitary Detmold Musikhochschule.

„23. Mielecki Festiwal Muzyczny dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca”
THE AMADEUS GUITAR DUO (Niemcy/Kanada) - Mielecki Festiwal Muzyczny

29.08 - 4.10.2020 r.

Dębno - Muzeum Zamek (XV w)

dn. 12.09.2020 r. - godz. 17,00

Sanna van Elst (flet blokowy i wokal)
Bobby Rootveld (gitara, perkusja i wokal) .

Program:

Duo NIHZ plays 'Klezmer and Beyond' czyli podróż z muzyką żydowską
i klasyczną

1. anonim XVI w - Chassidic Dances

2. anonim XVII w - Bubbe's Klezmer Cooking Mix

3. anonim XVIII w - Variations on a Hebrew folksong

4. anonim XVIII w - „Mayn Tukhes”

5. W. A. Mozart - Zauberflöte Para Dos

6. N. Paganini - Capriccio nr 24

7. V. Monti – Czardasz

8.anonim XVIII w - „Nordhorn Psycho Freilach”

9. anonim XVII w - „ Az Der Rebe Elimelech”

10. anonim XVIII z „Amsterdamu”
11. anonim XVIII w - Khosidl

Duet „NIHZ” (Holandia)
czyli :
Sanna van Elst (flet blokowy i wokal)
Bobby Rootveld (gitara, perkusja i wokal) .

Jest to duet holenderski, który ma siedzibę w Niemczech. Obok tradycyjnego repertuaru klasycznego Duet NIHZ specjalizuje się w muzyce połączonej z teatrem i komedią, klezmerami, piosenkami w języku jidysz i rekonstrukcją muzyki skomponowanej podczas Shoah (zagłady Żydów). Wielu kompozytorów pisze specjalne utwory dla Duetu NIHZ. Są wśród nich: Nikita Koshkin, Richard Vaughan, Annette Kruisbrink, Gianmartino Maria Durighello, Fred Rootveld, Louis Ignatius Gall, Stefan Grasse, Jim ten Boske, Nutavut Ratanakarn i Jan Bijkerk.

Duet NIHZ współpracuje także z innymi artystami, takimi jak gawędziarze (Loek Boer, Benjamin Stedler), gitarzysta: Alberto Mesirca, saksofonista Gergö Pazmandi. Duet NIHZ występował w wielu krajach i na wielu festiwalach, w tym: The Concertgebouw w Amsterdamie, The Rundetaarn w Kopenhadze, The Taj Concert Hall w Thimpu Bhutan, Kolkata Classical Guitar Festival w Indiach, Thailand Guitar Festival w Bangkoku, Festiwal Muzyki Mottola we Włoszech, Żydowskie Muzeum Galicja w Krakowie oraz w wielu synagogach, kościołach a także w salach koncertowych w Holandii, Chinach, Hongkongu, Malezji, Szwajcarii, Argentynie, Niemczech, Izraelu, Grecji, Danii, na Węgrzech, we Włoszech, Słowacji, Polsce, Indiach, Bhutan, Tajlandii, Anglii, Francji itd.
Duet NIHZ wydał kilka płyt CD i DVD. W styczniu 2011 Duet NIHZ otworzył własną salę koncertową w Nordhorn w Niemczech: www.kulturhausnihz.de. Kulturhaus NIHZ zawiera największą w Europie klasyczną bibliotekę gitarową - oraz archiwum badań, w tym nuty, płyty CD i LP.
Bobby i Sanna są także założycielami festiwalu gitarowego Nordhorn, Gall Guitar Symposium i Recorder Festival Nordhorn. Bobby Rootveld zajmuje się również muzycznym dziedzictwem, w tym kompozycjami i archiwum wielkiego klasycznego gitarzysty i kompozytora Maestro Louisa Ignatiusa Galla. Bobby był także prezesem i członkiem-założycielem Twents Gitaar Festival (Holandia) i Valais Guitar Week (Szwajcaria). Bobby Rootveld pracuje również jako stand-up comedian w Holandii i jest założycielem i producentem wykonawczym wytwórni płytowej Samsong Productions

Główny organizator:

Fundacja Kultury i Integracji "INTER-ART"

przy współpracy z:

Urzędem Miasta Tarnowa
Urzędem Marszałkowskim w Krakowie
Zespołem Szkół Muzycznych w Tarnowie

Włoskim Instytutem Kultury w Krakowie

Austriackim Forum Kultury w Warszawie

Instytutem Cervantes'a w Krakowie
Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów
w Gorlicach
Dąbrowskim Domem Kultury
Muzeum-Zamek w Dębnie

Dyr. Festiwalu:

Teresa KABAN i Henryk BŁAŻEJ

* * *

Projekt sfinansowany ze środków :

- Urzędu Miasta Tarnowa
- Urzędu Marszałkowskiego w Krakowie

- Fundacji PZU

          Talent, pasja, wielka miłość do muzyki klasycznej i ciężka codzienna praca nad własnym rozwojem, najpierw w rodzinnym Rzeszowie, a później za granicą, zaowocowały wieloma sukcesami i propozycjami koncertowymi w wielu ośrodkach muzycznych na świecie. Tak można w jednym zdaniu napisać o znakomitym pianiście Piotrze Kościku, który od kilkunastu lat mieszka w Wiedniu. Nie mogąc się spotkać osobiście, postanowiłam poprosić Artystę o wywiad, kontaktując się za pomocą Skype’a. Zapraszam do lektury.

            Proponuję, aby naszą rozmowę rozpocząć od polecenia czytelnikom nowej płyty, którą zatytułował Pan „Fermata”, a zawiera Sonaty Józefa Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta. Skąd pomysł na ten repertuar?
             - Już od czternastu lat mieszkam w Wiedniu i cały czas mam do czynienia z namacalną spuścizną tych kompozytorów, a podróżując, przez cały czas odwiedzam także miasta, w których oni żyli i komponowali, i wykonywali muzykę. Eisenstadt, w którym większość życia spędził Józef Haydn, jest bardzo blisko Wiednia, podobnie jak Salzburg, w którym urodził się Wolfgang Amadeus Mozart. Czułem się już w pewnym sensie ukształtowany muzyką tych kompozytorów, a ponieważ na mojej pierwszej płycie znalazł się wyłącznie repertuar romantyczny, bo są to utwory Fryderyka Chopina i Ferenca Liszta, pomyślałem, że ta druga płyta z muzyką Mozarta i Haydna będzie dobrym uzupełnieniem.

             Nie zastanawiał się Pan nad nagraniem chociażby jednego utworu Ludwiga van Beethovena, zaliczanego do wielkiej trójcy klasyków wiedeńskich?
Przyznam szczerze, że jakoś specjalnie nie celowałem w Rok Beethovenowski z płytą Mozarta i Haydna. To jest czysty przypadek, a nie jakaś strategia.
Beethoven jest przez pandemię i tak wielką ofiarą w tym roku, ponieważ Jego wielki jubileusz (250 rocznica urodzin) przypadł na ten bardzo zły czas i zdecydowana większość koncertów upamiętniających jego twórczość została odwołana.
             Grałem bardzo dużo sonat Mozarta i Haydna, zawsze sprawiało mi to dużą radość i wykonywanie ich było takie naturalne, i to się przejawiało też na wielu poziomach. Oto jeden z przykładów – zawsze utwory Mozarta i Haydna zostawiam sobie na zakończenie mojej codziennej pracy, ponieważ to są utwory, które gram z największą chęcią. Gram je nawet wtedy, kiedy jestem już bardzo zmęczony, kiedy bolą mnie plecy, bo niestety po wielu godzinach ćwiczenia boli praktycznie wszystko. Siedzenie przy fortepianie nie jest anatomicznie łatwe, bo siedzi się bez oparcia przez 5 lub 6 godzin, balansując ciałem z lewej na prawą stronę i odwrotnie. Podczas grania pracuje bardzo dużo mięśni. Jak człowiek jest zmęczony, to trzeba się jakość zmotywować. Wiadomo, że ciężko byłoby wtedy sięgać po utwory, które są dla mnie trudne i wymagające, a wykonywanie utworów Mozarta i Haydna zawsze było, i jest dla mnie czymś w rodzaju nagrody na zakończenie dnia pracy. To jest muzyka, która jest dla mnie bardzo organiczna, witalna i nie sprawia mi żadnych problemów.
To nie jest recepta dla wszystkich, mówię wyłącznie o sobie, ponieważ każdy ma inny stosunek do muzyki - jedni wolą muzykę romantyczną, inni barok, a ja zawsze najchętniej grałem utwory klasyków wiedeńskich.

             Mogę chyba zaryzykować stwierdzenie, że muzyka klasyków wiedeńskich chyba najchętniej jest słuchana w Austrii i w Wiedniu. Jednocześnie musi to być wykonanie, które czymś ujmie bardzo wymagającą publiczność, szczególnie jeśli dotyczy to utworów Haydna, Mozarta i Beethovena. W dzisiejszych czasach nie wystarczy grać dobrze. Trzeba słuchacza zachwycić.
             - To prawda, nagrywanie utworów z tak zwanego standardowego repertuaru, które zostały utrwalone już tysiące razy, które są bardzo znane, jest ryzykowne.
Kolejnym ryzykiem jest to, że muzyka Mozarta i Haydna jest bardzo przejrzysta, dlatego też nie tylko wykonawca ma więcej czasu w swojej interpretacji zająć się szczegółami i niuansami, ale też publiczność ma więcej czasu na to, żeby je śledzić. Zupełnie inaczej jest, kiedy jesteśmy na koncercie muzyki romantycznej, kiedy słuchamy na przykład sonaty Rachmaninowa czy jakiejkolwiek symfonii romantycznej, gdzie spotykamy się z masą dźwięków i szybkimi przebiegami rytmicznymi. Jeśli ktoś nie grał tego utworu, nie jest w stanie przyswoić sobie wszystkich informacji, które docierają do niego ze sceny. Natomiast w muzyce, szczególnie fortepianowej, Haydna i Mozarta jest na to czas, bo jak to się powszechnie mówi, „wszystko jest jak na patelni”, „wszystko leży jak na dłoni” i każda nuta ma wtedy ogromne znaczenie.
              Uznałem, że jest sens wracać do takich kompozycji, ponieważ one chyba najdłużej towarzyszą życiu muzyka, a szczególnie pianisty. Sonat Mozarta zaczynamy się uczyć jako dzieci i bardzo często musimy je później powtarzać, ponieważ są one jakby takim elementem składowym wszystkich egzaminów semestralnych, końcowych, wstępnych na studia – zawsze jest sonata klasyczna. Praktycznie nie ma takich konkursów czy egzaminów (z małymi wyjątkami), które nie mają w programie formy sonatowej.
Po zakończeniu edukacji także nie odkłada się tych sonat, ponieważ one również wykonywane są podczas recitali i jak słusznie pani zauważyła, są bardzo chętnie słuchane przez publiczność na całym świecie. Dlatego też te utwory towarzyszące nam przez całe życie idą swoją drogą w głowach, rękach i sercach każdego wykonawcy, i na tej drodze przez cały czas ewoluują, cały czas się zmieniają, tak jak zmienia się wykonawca i jego umiejętności. Często wykonawcy nawet sami o tym nie wiedzą. Kiedyś Światosław Richter powiedział do Heinricha Neuhausa, że dopiero teraz zrozumiał, co miał na myśli, mówiąc o legato w jednym z utworów. Dopiero teraz jest w stanie zrealizować to, co było od niego wtedy wymagane.
               Myślę, że wiedza i doświadczenie zawodowe maja wpływ i przekładają się na repertuar, który z nami jest od dawna. Gramy je inaczej nie dlatego, że trzeba coś zmieniać, ale to wynika z coraz większej dociekliwości wobec danego utworu, wobec danej partytury, bo znamy ją coraz bardziej.
Można to porównać do oddalania się od obrazu w galerii sztuki, kiedy stojąc przed nim bardzo blisko, nie widzimy tak wiele. Zobaczymy o wiele więcej, dopiero jak zmienimy naszą perspektywę i zwiększymy kąt widzenia.
Myślę, że tak jest z takimi utworami, jak sonaty Beethovena czy Mozarta. W trakcie naszej edukacji, w trakcie działalności artystycznej oddalamy się od tego obrazu i widzimy coraz więcej, stąd jesteśmy w stanie coraz więcej z niego wydobyć.
Pomyślałem, że to jest dobry moment, żeby nagrać te sonaty i była to też dość spontaniczna decyzja i teraz tego nie żałuję ponieważ sytuacja z pandemią uczy nas tego, że w każdej chwili może się wszystko zmienić. Dlatego to, co chcemy zrobić, należy zrealizować od razu, ponieważ nie wiadomo, czy będzie to możliwe do zrobienia za miesiąc lub za rok.
Bardzo się cieszę, że płyta została nagrana przed marcem tego roku.

              Polecając płytę, zacytował Pan stwierdzenie, że utwory Haydna i Mozarta są łatwe dla młodych pianistów, ale trudne są dla koncertujących artystów.
              - To jest znany cytat Artura Schnabela, który powiedział, że utwory Mozarta są za łatwe dla dzieci, a za trudne dla dorosłych.
Jest w tym bardzo dużo prawdy, ponieważ kiedy sięgamy po te nuty, będąc dzieckiem, to wszystko wydaje nam się łatwe, czyste i przejrzyste. Te nuty aż się proszę, żeby postawić je na pulpicie fortepianu i zacząć je grać. Dla dzieci są łatwe, ponieważ nie jest to wirtuozeria najwyższych lotów, ponieważ to nie było celem tej muzyki. Natomiast dla dorosłych te utwory są trudne, ponieważ w pewnym momencie muzycy nie wiedzą, co mogą zrobić z tą pustą przestrzenią, która w tych utworach się wyłania. W tym momencie trzeba się skupić na czymś innym niż tylko na samych nutach, a to wymaga więcej pracy. Opanowanie tekstu muzycznego i gra utworów w tempie, na pamięć, ze wszystkim, co jest napisane w nutach, jest już standardem – bazą, od której się dopiero rozpoczyna pracę nad utworem. Zarówno u Mozarta, jak i u Haydna to się bardzo szybko osiąga, ponieważ można się szybko nauczyć tych utworów. Natomiast jest w tych nutach wiele informacji, które nie są bezpośrednimi informacjami, ale wskazówkami i trzeba szukać ich sensu ukrytego właśnie pomiędzy tymi nutami.

               Słuchając sonat Józefa Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta w Pana wykonaniu zachwyciłam się klarownością i brzmieniem dźwięku. Słychać także urodę akustyki wnętrza, w którym Pan nagrywał.
               - Dziękuję bardzo za miłe słowa Powiem może najpierw o akustyce. Miałem przyjemność nagrywać tę płytę w Sali o wspaniałej akustyce, która pomagała wykonawcy. Ta sala znajduje się w Liszt Center w Raiding – miejscowości, w której urodził się Franz Liszt. Taka sala była dostępna i myślę, że ani Mozart, ani Haydn, ani Liszt nie mieliby nic przeciwko temu, że tam została nagrana ta płyta.
Raiding jest niedaleko od Eisenstadt i jestem pewien, że Haydn często tamtędy przejeżdżał. Jest to sala spektakularna pod względem miejsca i akustyki, a jeszcze bardziej spektakularne jest to, że wchodzimy do tej Sali wprost z pól rzepakowych. Znajduje się ona w małej wiosce, która liczy 800 mieszkańców. Zbliżając się do Raiding, widzimy z daleka tylko wieżę kościoła i Liszt Center. Jest tam oprócz tego jeszcze Muzeum Franza Liszta, ale jest to mała, spokojna miejscowość i można się tam doskonale wyciszyć, a tego potrzebuje wykonawca podczas nagrań.
Miałem możliwość mieszkać w pobliżu tej Sali w czasie trwania nagrań, chociaż z powodzeniem mogłem mieszkać w domu, bo do Wiednia stamtąd jedzie się samochodem niecałą godzinę, ale z dala od metropolii mogłem się lepiej skoncentrować i wsłuchać w to co, chciałem nagrać.
               Wspomniała Pani o klarowności, przejrzystości interpretacji i chcę podkreślić, że jest to moje podejście do utworów Mozarta i Haydna. Ta muzyka jest sama w sobie tak naturalna i tak piękna, że nie trzeba dodawać żadnego botoksu, nie trzeba nic modelować, upiększać na siłę, ponieważ Mozart był mistrzem semplice i jestem przekonany, że grając tę muzykę bez specjalnych rubat, których tam nie ma zapisanych, bez hiperbolizacji tego, co jest zapisane, wyławiania na siłę głosu, żeby wszyscy usłyszeli, że ja ten głos słyszę. Moja ostatnia Pani Profesor powiedziała: „Jeżeli to wiesz, że ten głos tam istnieje, to już wystarczy, nie musisz go dodatkowo uwypuklać, ponieważ publiczność to też usłyszy”. Najważniejsze podczas gry jest mieć świadomość tego, co w tym momencie przekazujemy publiczności, co się dzieje w tym momencie, kiedy my to gramy. Starałem się w czasie sesji grać wszystko w sposób naturalny i na szczęście ten sposób był mi bliski. To nie są interpretacje, które zostały, że tak powiem, ulepione z poleceń nauczycieli czy profesorów, z którymi miałem do czynienia, tylko ja tak kreuję tę muzykę.

               Na szczęście to bardzo dobrze słychać na nagraniu. Dobrze to zostało uchwycone przez reżysera nagrania. Płyta jest już dostępna w Internecie.
               - Nagrania są dostępne online na kilku portalach muzycznych i streamingowych, takich jak Spotify. Jest także dostępna w wersji fizycznej i można ją nabyć w sklepie internetowym -
Link: https://redpmusic.at/p/piotr-koscik-fermata

               Doceniam wszystkie elektroniczne środki przekazu, które umożliwiają nam szybkie dotarcie do materiału muzycznego i słuchanie płyty, ale uwielbiam włożyć krążek do odtwarzacza i słuchać muzyki z okładką płyty w ręku. Od niedawna mam już płytę "Fermata", słucham jej często z coraz większym zachwytem. Gorąco Państwu polecam ten krążek.
Jeśli Państwo chcą się dowiedzieć więcej o pasjach i działalności artystycznej pana Piotra Kościka zapraszam do odwiedzenia portalu Klasyka na Podkarpaciu i przeczytania wywiadu z Artystą.
Link: https://www.klasyka-podkarpacie.pl/wywiady/item/2473-piotr-koscik-najwazniejsze-jest-aby-pianista-nie-byl-tylko-odtworca-na-estradzie-czesc-ii

Zofia Stopińska

W najbliższą niedzielę: 13 września o godzinie 16:00 w ogrodzie Letniego Pałacyku Lubomirskich przy ul. Dekerta w Rzeszowie będzie można usłyszeć Orkiestrę Filharmonii Podkarpackiej.

Do wysłuchania walców i polek Johanna Straussa zapraszają Filharmonia Podkarpacka i Okręgowa Izba Lekarska w Rzeszowie.

Projekt finansowany jest przez Miasto – Gminę Rzeszów.