Termin: czerwiec / sierpień 2023
Miejsce: kościoły krośnieńskiej starówki, Krosno, województwo podkarpackie
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl
Wstęp: wolny

Regionalne Centrum Kultur Pogranicza zaprasza do udziału w Letnich Koncertach w Świątyniach - cyklu koncertów odbywających się w kościołach krośnieńskiej starówki. W sezonie letnim odbędą się trzy wydarzenia z udziałem wybitnych artystów, z muzyką kameralną - zarówno instrumentalną, jak i wokalną - na żywo. W murach równie zachwycających, co gościnnych kościołów zabrzmią zabytkowe, kościelne organy, flet czy wokal sopranistki.

W czerwcu zapraszamy do udziału w dwóch wydarzeniach: inauguracyjnym recitalu organowym w wykonaniu estońskiej artystki Kadri Ploompuu, który odbędzie się w Kościele Farnym oraz koncercie organowo-kameralnym. Na organach Kościoła oo. Kapucynów zagra Dariusz Bąkowski-Kois, a towarzyszyć mu będzie Wiesław Suruło, który zagra na flecie. W sierpniu - tradycyjnie - odbędzie się Koncert Maryjny. W Kościele oo. Franciszkanów wystąpią sopranistka Joanna Kurek oraz Jakub Kapała - grający na organach – o tegorocznym programie mówią organizatorzy.

Recital organowy
Kadri Ploompuu (Tallinn / Estonia)

Termin: 3 czerwca 2023, godz. 16.00
Miejsce: Bazylika Kolegiacka Fara

Kadri Ploompuu - od 1990 jest organistką ewangelickiej Archikatedry NMP w Tallinie, od 2013 jest również kierownikiem muzycznym tej świątyni. Od ponad 30 lat jest organizatorem wydarzeń artystycznych w Katedrze, m.in. cotygodniowych sobotnich półrecitali organowych, w ramach których występowali wirtuozi z całego świata. Występuje z koncertami jako solistka i kameralistka zarówno w licznych kościołach estońskich, jak i za granicą w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Danii, Szwajcarii, Szwecji, Finlandii. Jest stałą uczestniczką międzynarodowych festiwali w Tallinnie i Parnawie, a także Organowego Tygodnia w Visby w Gotlandii.

W 2004 wydała swą pierwszą płytę CD, zawierającą muzykę na organach Katedry w Tallinnie. Jej kolejne płyty to Strings of the Soul (2013) w wykonaniu tria Armonia (Oksana Sinkova - flet, Alina Sakalouskaya - mandolina) oraz Organy Katedry w Tallinie i 100 lat organów Ladegasta-Sauera (2014, z organistą Piretem Aidulo). W 2017 wraz ze skrzypkiem Urmasem Vulpem zrealizowała czwarte CD, zawierające kompozycje Maxa Regera.

                                              Kadri Ploompuu - organy, fot. ze zbiorów RCKP w Krośnie

Program

Mykola Kolessa (1903-2006)
Passacaglia

Tõnu Kõrvits (*1969)
Hümn sinisele taevale / Hymn do błękitnego nieba

Jacques-Nicolas Lemmens (1823-1881) /w 200. rocznicę urodzin/
II Sonata organowa e-moll O Filii
I. Prèlude. Allegro non troppo
II. Cantabile. Andante
III. Fuga. Allegro con fuoco

Johannes Brahms (1833-1897)
Fuga as-moll WoO8

Oskar Merikanto (1868-1924)
Passacaglia op. 80

Koncert organowo-kameralny
Dariusz Bąkowski-Kois - organy
Wiesław Suruło - flet

Termin: 24 czerwca 2023, godz. 16.00
Miejsce: Kościół oo. Kapucynów

Dariusz Bąkowski-Kois - absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, specjalizację w zakresie wykonawstwa francuskiej neoromantycznej symfoniki organowej odbył w ramach studiów podyplomowych w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, a kontynuował je w Konserwatorium Wiedeńskim (obecnie: Privatuniversität Wien).

Prowadzi ożywioną działalność artystyczną w kraju i za granicą: koncertował we Francji, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Holandii, Belgii, Norwegii, Szwecji, Estonii, Włoszech, w Rosji, Chinach, Meksyku, a także w Brazylii. Występował z recitalami w tak prestiżowych miejscach, jak Archikatedra św. Piotra w Kolonii, (Archi)katedra św. Piotra w Trewirze, Bazylika Konstantyna (Aula Palatina) w Trewirze, Katedra NMP w Antwerpii, Katedra św. Bawona w Gandawie, Katedra św. Salwatora w Brugii, Katedra św. Marcina w Utrechcie, Grote of Sint-Laurenskerk Rotterdam, Katedra św. Bawona w Haarlem, Grote Kerk NMP w Bredzie, Archikatedra NMP w Tallinie, Archikatedra NMP w Moskwie czy Narodowe Centrum Sztuki (NCPA) w Pekinie. W latach 2001-2007 ściśle współpracował z zespołem Capella Cracoviensis, realizując w ramach licznych koncertów partie solowe, a także organo obbligato czy basso continuo. Był jurorem międzynarodowych konkursów organowych w Rumi i Łodzi, Tariverdiewa w Hamburgu oraz licznych konkursów ogólnopolskich.

Od 1999 jest pracownikiem Katedry Organów Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2006 uzyskał stopień doktora habilitowanego z zakresu instrumentalistyki (praca habilitacyjna poświęcona zagadnieniom wykonawstwa iberyjskiej muzyki organowej XVII stulecia), zaś w 2013 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.

                                                         Dariusz Bąkowski-Kois - organy, fot. ze zbiorów RCKP w Krośnie

Wiesław Suruło - ukończył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fletu. Swoje umiejętności doskonalił w Wiedeńskim Konserwatorium. Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Meinharta Niedermayra, Petera-Lukasa Grafa oraz kursach orkiestrowych Bachakademie Stuttgart pod kierunkiem Helmutha Rillinga oraz International Orchesterkurs Attergau prowadzonego przez sir Jehudi Menuhina. Jest laureatem II nagrody na III Ogólnopolskim Konkursie Fletowym w Krakowie, wyróżnienia na IV Ogólnopolskim Międzyuczelnianym Konkursie Zespołów Kameralnych w Bydgoszczy w kategorii kwintetu dętego i uczestnikiem II Międzynarodowego Konkursu Indywidualności Muzycznych im. Aleksandra Tansmana w Łodzi. Współpracuje z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, dla którego dokonał nagrania wyboru utworów na flet kompozytorów polskich. Dokonał także nagrań dla Polskiego Radia oraz Telewizji Polskiej, prowadzi działalność koncertową jako solista i kameralista. Działa aktywnie jako pedagog, prowadząc liczne kursy i warsztaty metodyczne. Zasiada w jury wielu konkursów, również tych pod patronatem Centrum Edukacji Artystycznych.

Brał udział w festiwalach: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej w Zakopanem, Festiwal Barok na Spiszu, Przemyskiej Jesieni Muzycznej, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Organowej w Katedrze w Pelplinie. Od roku 1994 jest solistą Opery Krakowskiej, a od roku 2007 wykładowcą w Akademii Muzycznej w Krakowie. Współpracuje z firmą Wm.S. Haynes jako Haynes Artist Ambassador Clinician, gra na 5% Gold Custom Wm.S. Haynes, wykonanym na zamówienie.

                                                     Wiesław Suryło - flet, fot. J. Gałka - J. Krzepkowska

Program

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)
Fuga Es-dur H 102, Wq 119 nr 6

Georg Friedrich Händel (1685-1759)
Sonata g-moll op. 1 nr 2, HWV 360
Larghetto
Andante
Adagio
Presto

Jacques-Nicolas Lemmens (1823-1881) /w 200. rocznicę urodzin/
Offertoire de Noël
I. Choeur der bergers
IV. Adoration
V. Choeur [final]

Georg Friedrich Händel
Sonata F-dur op. 1 nr 11, HWV 369
Grave
Allegro
Alla Siciliana
Allego

Marcel Dupré (1886-1971)
Improwizacja Adeste fideles

Antonio Vivaldi (1678-1741)
Koncert flautinowy a-moll RV 445
Allegro
Larghetto
Allegro

Koncert Maryjny
Joanna Kurek - sopran
Jakub Kapała - organy

Termin: 14 sierpnia 2023, godz. 18.15
Miejsce: Kościół oo. Franciszkanów

Jakub Kapała - w 2022 roku ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie w klasie organów prof. dr hab. Dariusza Bąkowskiego-Kois. Studiował również w klasie prof. Wolfganga Zerera w Hochschule für Musik und Theater Hamburg (Niemcy) w ramach programu Erasmus+ (2020-2021). Odnosi liczne sukcesy w ramach konkursów organowych, a do jego najważniejszych osiągnięć zalicza się m.in. zajęcie I miejsca na VI Ogólnopolskim Konkursie Organowym im. Bronisława Rutkowskiego (Kraków 2017), II miejsca na VI Akademickim Konkursie Organowym Romuald Sroczyński in memoriam (Poznań 2018), II miejsca na IV Rosyjsko-Polskim Konkursie Organowym Vox Polonica Petropolitana (Petersburg, Rosja 2019), I miejsca i zdobycie nagrody specjalnej na IX Międzynarodowym Konkursie im. Hermanna Schroedera (Trewir, Niemcy 2021) oraz otrzymanie nagrody specjalnej na XII Międzynarodowym Konkursie im. Michaela Tariverdieva (Kaliningrad, Rosja 2021). Występował jako solista w prestiżowych miejscach, jak Bazylika Konstantyna (Aula Palatina) w Trewirze (Niemcy), Katedra św. Kwintyna w Hasselt (Belgia), De Duif w Amsterdamie (Holandia), Bazylika Mariacka w Krakowie, Katedra Polowa Wojska Polskiego w Warszawie, Bazylika Farna w Poznaniu. Jego dokonania artystyczne były nagradzane stypendiami. Obecnie jest organistą Bazyliki NSPJ (oo. Jezuitów) w Krakowie.

                                                                    Jakub Kapała - organy, fot. ze zbiorów RCKP w Krośnie

Joanna Maria Kurek - mezzosopran. Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie (studia I stopnia) w klasie prof. Małgorzaty Ratajczak oraz klasy prof. dr hab. Zdzisława Madeja (studia II stopnia). Magister sztuki - absolwentka Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej na Akademii Muzycznej w Krakowie (w klasie dr hab. Macieja Tworka). Studiowała także na Akademii Muzycznej w Pradze. Ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II stopnia w Tarnowie w klasie fortepianu. Przygodę ze śpiewem rozpoczęła od śpiewu w tarnowskim Dziewczęcym Chórze Katedralnym Puellae Orantes. Obecnie nauczyciel śpiewu w Szkole Muzycznej I stopnia. Bierze czynny udział w wielu wydarzeniach muzycznych na terenie całej Polski (koncerty, projekty muzyczne, projekty edukacyjne, koncerty kameralne i operowe).

                                        Joanna Maria Kurek - mezzosopran, fot. ze zbiorów RCKP w Krośnie

Program

Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Fuga sopra il Magnificat BWV 733

Max Reger (1873-1916) /w 150. rocznicę urodzin/
Geistliche Lieder op. 137
IV. Am Abend
V. O Herre Gott, nimm du von mir
VI. Christ, deines Geistes Süßigkeit

Jacques-Nicolas Lemmens (1823-1881) /w 200. rocznicę urodzin/
Pièces diverses pour orgue
III. Sortie
IV. Capriccio

Stanisław Moniuszko (1819-1872)
Panie, gdy serce drży

Josef Gabriel Rheinberger (1839-1901)
Religiöse Gesänge op. 157
II. Ich bin des Herrn
V. Nachgebet
VI. Ave Maria

Jacques-Nicolas Lemmens
Pièces diverses pour orgue
VII. Fuga
VIII. Mélodie
IX. Sortie

Franz Schubert (1797-1828)
Ave Maria D. 839

Jacques-Nicolas Lemmens
Pièces diverses pour orgue
XIII. Benedicamus Domino (Fughetta)

Anton Dvořák (1841-1904)
Biblické písně op. 99
IV. Hospodin jest můj pastýř
V. Bože! Bože! Píseň novom

Od 28 maja do 3 września Stowarzyszenie ArtMusicArtist i Muzeum oraz Muzeum w Przeworsku zapraszają na III Przeworskie Koncerty Kameralne.

      17 maja 2023 roku w sali kameralnej Filharmonii Podkarpackiej odbył się piąty wieczór 62. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Gorąca owacja publiczności, która powstała z miejsc po wybrzmieniu ostatniego utworu, była najlepszym dowodem uznania dla wykonawców – The Nazareth College Chamber Singers z Rochester w stanie Nowy York.
Cieszę się, że mogłam w tym dniu rozmawiać z prof. Zbigniewem Granatem, który od wielu lat jest pedagogiem w tej uczelni. Przybliżymy Państwu wykonawców i program koncertu.

       - Jesteśmy zaszczyceni, że zostaliśmy zaproszeni przez Filharmonię Podkarpacką do zaprezentowania koncertu podczas tegorocznego Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Pewnie pani pamięta, cztery lata temu byliśmy tutaj na chóralnym Festiwalu Moniuszkowskim, podczas którego zostaliśmy nagrodzeni Grand Prix.
Reprezentujemy Nazareth College. College został założony w 1924 roku przez Sisters of St. Joseph (siostry od świętego Józefa, które za patrona obrały świętego Józefa z Nazaretu). Nasza uczelnia w latach 70-tych ubiegłego stulecia przekształciła się z religijnej w koedukacyjną. Instytucja działa prężnie i już niedługo nasza nazwa zmieni się Na Nazareth University. Właśnie przygotowujemy się do uroczystości z okazji setnej rocznicy założenia naszej uczelni. Aktualnie naukę pobiera około 3,5 tysiąca studentów, działa prężnie Wydział Muzyki, a ja niedawno zostałem dziekanem tego wydziału.
Od lat działają w naszych strukturach dwa chóry – kameralny i liczny chór żeński.

       Możemy chyba powiedzieć, że w wystąpili u nas wybrani studenci, bo to daleka podróż i stąd te ograniczenia.

       - Odbyły się przesłuchania i wybrany został chór 25-osobowy, którym dyryguje Eric Rubinstein, dyrektor Wydziału Chóralnego. Przyjechała także prof. Jessica Ann Best - mezzosopran, która uczy śpiewu i prowadzi warsztaty operowe. Przy fortepianie towarzyszyła Sarah Rhee-Tirré, profesor Wydziału Foterpianu.

                                                   Jessica Ann Best - mezzosopran, fot. Fotografia Damian Budziwojski

       Bardzo różnorodny, mieniący się różnymi barwami był program koncertu w Rzeszowie.

       - Postanowiliśmy wypełnić pierwszą część ariami i duetami operowymi, i w tej części wystąpiła Jessica Ann Best, ale wykonawcami większości utworów byli nasi studenci. Wieczór rozpoczęły fragmenty z oper „Cyrulik sewilski” Gioacchino Rossiniego i „Cosi fan tutte” Wolfganga Amadeusza Mozarta, później sporo było arii z nowszych, mało znanych oper, a zakończyła pierwsza część koncertu Habanera z „Carmen” Georges’a Bizeta.
Część drugą koncertu wypełnił występ chóru, a w programie znalazła się muzyka amerykańska z różnych gatunków muzycznych – od tradycyjnych utworów, poprzez wywodzące się z tradycji afro-amerykańskiej, aż po nowsze, bardziej awangardowe. Wszystkie pochodziły z XX i XXI wieku.

       Jak przebiegają studia w Nazareth College w Rochester?

       - Podobnie jak w polskich uczelniach muzycznych mamy studia licencjackie i magisterskie. Działa u nas kilka zespołów, dwa chóry, orkiestra symfoniczna oraz dwie orkiestry dęte. Prężnie rozwija się program operowy.

       Czy przyjechaliście do Polski tylko z jednym koncertem?

       - Po koncercie w Rzeszowie jedziemy do Krakowa i wystąpimy 20 maja w Akademii Muzycznej w Auli Florianka.
Jak już wspomniałem, Nazareth College działa w mieście Rochester w stanie NY, a w tym roku świętujemy 50-lecie partnerstwa naszego Rochester z miastem Kraków. Nasz pobyt w Krakowie jest związany z tą rocznicą. Będziemy uczestniczyć w specjalnej uroczystości na Placu Centralnym im. Ronalda Reagana, gdzie zasadzimy krzewy bzu, bo symbolem Rochester jest bez. Z kolei w Rochester posadzone zostaną przesłane z Krakowa dęby. Oczywiście zaśpiewamy także podczas uroczystości w Krakowie. Dwa ostatnie dni spędzimy na zwiedzaniu Warszawy.

                                                       Sarah Rhee-Tirré - fortepian, fot. Fotografia Damian Budziwojski

       Czy dużo studentów było chętnych do odwiedzenia Polski?

       - Młodzież w wieku od 18 do 22 lat jest bardzo ciekawa świata. Wielu naszych studentów nie miało okazji do wyjazdów na inne kontynenty. Taka wycieczka jest zawsze atrakcyjna. Okazało się, że wielu studentów ma polskie korzenie i kilku z nich nosi nawet polskie nazwiska. Bardzo chcieli odwiedzić Polskę. Przylecieliśmy do Rzeszowa w poniedziałek, a wszyscy są zachwyceni, że Rzeszów jest takim czystym, pięknym i bezpiecznym miastem.

       Jak przetrwaliście czas pandemii?

       - Początkowo wiele zajęć odbywało się zdalnie, ale zespoły nasze nadal grały. Była cała procedura z maskami dla instrumentów dętych – na czarach instrumentów musiała być maska osłaniająca wychodzące z nich powietrze.
Zaczęliśmy też emitować koncerty przez Internet i przybyła nam nowa forma promocji muzyki. Do dzisiaj nasze koncerty często są transmitowane na żywo. Z każdego miejsca można wejść na naszą stronę, znaleźć stronę Live Stream oraz listę koncertów odbywających się w danym tygodniu i po prostu słuchać.

       Czy podobnie jak na innych uczelniach w Stanach Zjednoczonych nauka w Nazareth College jest płatna?

        - To jest prywatna szkoła i nauka jest płatna. Owszem, są federalne dotacje do różnych programów, ale generalnie młodzież płaci za naukę. Udział w tej wycieczce młodzież także musiała opłacić, chociaż otrzymaliśmy dofinansowanie. Tę podróż planowałem już od jesieni ubiegłego roku.

                                                           Eric Rubinstein - dyrygent, fot. Fotografia Damian Budziwojski

        Trzeba podkreślić, że Pan pochodzi z Rzeszowa i chyba w naszym mieście rozpoczynał Pan naukę muzyki.

        - Tak, bardzo miło wspominam młodzieńcze lata spędzone w Rzeszowie. Rozpocząłem naukę w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Rzeszowie przy ulicy Sobieskiego (wówczas 1 Maja). Później uczęszczałem do Liceum Muzycznego przy ulicy Chopina, a następnie studiowałem muzykologię n a Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po studiach pojechałem do Stanów Zjednoczonych i ukończyłem studia doktoranckie w Boston University, a później wykładałem na tej uczelni, w New England Conservatory of Music oraz Massachusetts College of Liberal Arts. Od 15 lat pracuję w Nazareth College w Rochester głównie jako profesor muzykologii.

        Nie tęskni Pan za Polską?

        - Bardzo tęsknię za Polską. Na tym etapie mojego życia rozumiem doskonale sławnych Polaków: Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza i wielu innych, którzy tęsknili za ojczyzną na emigracji. Ja przynajmniej mam okazję przyjeżdżać do rodzinnego kraju, a oni nie mogli. Cieszę się, że czasami mam okazję przyjechać z profesorami oraz studentami Nazareth College i zaprezentować koncerty w wykonaniu naszych artystów.
Będąc w Polsce, zawsze przyjeżdżam do Rzeszowa i odwiedzam moją kochaną Mamusię. Miło wspominam lata młodości spędzone w Rzeszowie.

        Proszę powiedzieć o muzyce, która jest w kręgu szczególnych Pana zainteresowań.

        - Bardzo interesuje mnie jazz i dlatego zawsze chciałem pojechać do Stanów Zjednoczonych, aby poznać ją bliżej. Przez wiele lat byłem korespondentem dla Jazz Forum. Teraz rzadko to robię, bo brakuje mi czasu. Aktualnie kończę książkę na temat Milesa Davisa. Bardzo interesuje mnie także życie i twórczość Krzysztofa Komedy. Jego dorobek twórczy jest mało znany na Zachodzie i staram się go promować.
Drugą pasją jest muzyka Fryderyka Chopina i udało mi się poznać wiele ciekawych odkryć naukowych, o których do tej pory nie było nic wiadomo. Każdego roku staram się uczestniczyć w Kongresie chopinowskim w Warszawie, gdzie prezentuję moje badania. Jestem także gotowy do publikacji książki na ten temat.

        Występ The Nazareth College Chamber Singers w ramach 62. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie został gorąco przyjęty przez publiczność. Mam nadzieję, że to zaowocuje kolejnymi koncertowymi podróżami do naszego kraju.

        - Ostatnio mieliśmy dłuższą przerwę, spowodowaną przez koronawirusa, ale już planuję kolejną podróż do Polski. Mam nadzieję, że za dwa lata znowu się zobaczymy.

Zofia Stopińska

                                            The Nazareth College Chamber Singers, fot. Fotografia Damian Budziwojski

Samorządowcy docenili mielecką kulturę ważną uchwałą, która ustanawia rokroczne przyznawanie nagród artystycznych najbardziej utalentowanym artystycznie młodym mielczanom. Kandydatury można zgłaszać do 31 maja. Nagrody przyznawał będzie prezydent Mielca, po zasięgnięciu opinii zespołu doradczego.

Mielecki Laur Kultury

Nagroda ma być inspiracją dla dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 20 lat, a jednocześnie formą promocji ich osiągnięć na niwie artystycznej. Młodzi ludzie aspirujący do nagrody muszą mieć na swoim koncie wybitne osiągnięcia artystyczne o zasięgu ogólnopolskim. Muszą także mieszkać na terenie Mielca, lub być uczniami szkół mających swoje siedziby w naszym mieście.

Kandydatów do nagrody mogą zgłaszać szkoły, instytucje i stowarzyszenia związane z obszarem kultury oraz Komisja Oświaty i Kultury Rady Miejskiej.
Dom Kultury SCK, który koordynuje działania związane z nagrodami, zaprasza do składania wniosków (do 31 maja).

Szczegółowy regulamin przyznawania nagrody na stronie kultura.mielec.pl.

28 MAJA 2023r., niedziela, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

PANI PYLIŃSKA I SEKRET CHOPINA – ERIC – EMMANUEL SCHMITT

OBSADA:
JOANNA ŻÓŁKOWSKA
PAULINA HOLTZ
KACPER KUSZEWSKI

utwory Chopina i Liszta gra: Lena Ledoff

Robert Gliński – reżyseria

ELŻBIETA LEWICKA – słowo

Koszt udziału: 90 zł

Przedstawienie, które zabiera widza w 90-minutową czarującą podróż do pięknego i zachwycającego Paryża! Będzie sympatycznie, lekko, wzruszająco i z wdziękiem. Pani Pylińska – dowcipna, ekscentryczna, mądra nauczycielka muzyki (w tej roli znakomita Joanna Żółkowska) podaje swemu młodemu uczniowi – przyjacielowi (Kacper Kuszewski) sposób na życie i wskazuje mu odpowiednie drzwi, za którymi otworzy się przed nim szczęśliwa, spełniona przyszłość. Udziela niekonwencjonalnych rad na temat gry na fortepianie, ale też tych dotyczących życia miłosnego. Tytułowy sekret zaś dotyczy Aimée – pięknej i tajemniczej cioci głównego bohatera (Paulina Holtz) dzięki której dowie się on, co to znaczy miłość.

 27 MAJA 2023r.,sobota, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

TANITA TIKARAM z zespołem

MAREK ZAJĄC – słowo

Koszt udziału: 150 zł

Tanita Tikaram, wielokrotnie nagradzana piosenkarka i autorka piosenek, posiada jeden z najbardziej charakterystycznych głosów na świecie i przeżywa obecnie swój renesans.
Tikaram po raz pierwszy odniosła duży sukces po obu stronach Atlantyku w wieku zaledwie 19 lat dzięki swoim poetyckim tekstom i urzekającemu głosowi. Wychowywana przez rodziców pochodzących z Malezji i Fidżi, Tikaram przeprowadziła się do Anglii w wieku 12 lat i jako nastolatka rozpoczęła pisanie piosenek. Swój pierwszy koncert zagrała w wieku 17 lat w Londynie, po pozytywnym odzewie na jej taśmę demo z klubu, do którego ją wysłała i od razu podpisała kontrakt z Warner. Jej debiutancki album „Ancient Heart”, którego współproducentami byli Rod Argent i Peter Van Hooke, ukazał się w 1988 r. i zarówno „Twist in My Sobriety”, jak i „Good Tradition” stały się hitami w Europie, a Tanita rozpoczęła trasę koncertową po świecie.
Po „Ancient Heart” ukazały się w krótkich odstępach czasu trzy albumy – „The Sweet Keeper” (!990), „Everybody’s Angel” (1991) i „Eleven Kinds of Loneliness” (1992) – a następnie długa przerwa na złapanie oddechu.
Okresy z dala od występów nadały status niemal kultowy, z ponowną oceną jej pracy, potwierdzającą jej złożoność. Wyrafinowanie niezbyt popularnego „The Cappuccino Songs” z 1998 roku jest obecnie chwalone, podczas gdy jazzowy „Sentimental” z 2005 roku oceniono jako „zagubiony klasyk”. Kolejną podziemną perełką z 1996 roku jest jej interpretacja „E Penso a Te” („I myślę o Tobie”) Lucio Battistiego. Jest to jeden z jej ulubionych – namiętny eurofil, do którego napisała angielski tekst, wzmacniając swoją więź z Kontynentem.
„Can’t Go Back”, wydany w 2012 r., był jej pierwszym albumem po wielu latach, po którym pojawił się „Closer to the People” z piosenkami inspirowanymi Anitą O’Day, Philipem Glassem i Theloniousem Monkiem, ponownie ustanawiając ją jako ważną współczesną artystkę, cieszącą się uznaniem krytyków oraz wyprzedanymi biletami na London Barbican show i europejską trasę koncertową.
W zeszłym roku pisarz i prezenter, Pete Paphides, za pośrednictwem swojej wytwórni, Needle Mythology, wydał antologię pracy Tanity, obejmującą całą jej karierę i zatytułowaną „To Drink The Rainbow”. Paphides opisał Tanitę jako „narodowy skarb w oczekiwaniu”.
W trakcie trwania lockdownu Tanita zainicjowała „Sunday Songs” (niedzielne piosenki) na swoim kanale YouTube, gdzie w każdą niedzielę śpiewała i puszczała piosenkę z jej domowego studia, czasem nową, czasem starą, a czasem pochodzącą od innych osób, co zgromadziło ogromną liczbę fanów.

Tanita obecnie pracuje w studio nad nowym projektem.

 26 MAJA 2023r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
NOAM ZUR – dyrygent
MIHAI DIACONESCU – fortepian

ADAM ROZLACH – słowo

W programie:
W. A. Mozart – Uwertura do opery „Czarodziejski flet”
Koncert fortepianowy c- moll Nr 24, KV 491
R. Schumann – II Symfonii C-dur op. 61

Koszt udziału: 60 zł

21 MAJA 2023r., niedziela, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

HINA MAEDA – skrzypce
MICHAŁ FRANCUZ – fortepian

STEFAN MÜNCH – słowo

W programie:
J.S. Bach – Chaconne z Partity na skrzypce solo nr 2 BWV 1004
W.A. Mozart – Sonata skrzypcowa e – moll nr 22 KV 304
H. Wieniawski – Fantaisie brillante na tematy z opery „Faust” Gounoda op.20
J. Massenet – Medytacja z opery „Thaïs”
R. Strauss – Sonata na skrzypce i fortepian Es- dur op. 18
H. Wieniawski – Obertas G – dur op. 19 nr 1

Koncert w ramach oficjalnej trasy Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, organizowanego przez Towarzystwo Wieniawskiego we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

 21 MAJA 2023r., niedziela, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

HINA MAEDA – skrzypce
MICHAŁ FRANCUZ – fortepian

STEFAN MÜNCH – słowo

W programie:
J.S. Bach – Chaconne z Partity na skrzypce solo nr 2 BWV 1004
W.A. Mozart – Sonata skrzypcowa e – moll nr 22 KV 304
H. Wieniawski – Fantaisie brillante na tematy z opery „Faust” Gounoda op.20
J. Massenet – Medytacja z opery „Thaïs”
R. Strauss – Sonata na skrzypce i fortepian Es- dur op. 18
H. Wieniawski – Obertas G – dur op. 19 nr 1

Koncert w ramach oficjalnej trasy Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, organizowanego przez Towarzystwo Wieniawskiego we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Logo Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, logo Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca, logo agencji Sonora

Koszt udziału: 80 zł

Hina Maeda
Ukończyła College of Music High School w Tokio, i kontynuuje swoją edukację na Tokyo College of Music. Wśród otrzymanych przez nią nagród można wymienić I nagrodę 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, I miejsce i nagrodę publiczności w Tokyo Music Competition (2020), II miejsce i nagrodę publiczności w Music Competition of Japan (2019) oraz I miejsce, Virtuoso Prize i Sponsorship Prize w Kloster Schöntal Violin Com­petition w swojej grupie wiekowej (2015). Została również wybrana artystką CHANEL Pygmalion Days 2020.
Jako solistka występowała m.in. z Kansai Philharmonic Orchestra i Osaka Philharmonic Orchestra. W ramach trasy koncertowej Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego, koordynowanej przez agencję muzyczną SONORA zagra ponad 60 koncertów na całym świecie. Trasę rozpoczęła seria występów z orkiestrami w Polsce: Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, a także Orkiestrami Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii Poznańskiej, NFM Filharmonii Wrocławskiej, Filharmonii w Szczecinie, Filharmonii Zielonogórskiej oraz Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy.
W 2023 roku Hina Maeda kontynuuje występy jako solistka z takimi orkiestrami jak: Orchestre Colonne w Salle Gaveau w Paryżu, Evergreen Symphony Orchestra w National Concert Hall w Taipei, Philharmonie Korea w Seoul Art Center, Orchestre de Opéra National de Lorraine, Südwestdeutsche Philharmonie Konstanz Orchestra, RTV Slovenija Symphony Orchestra, North Czech Philharmonic Orchestra Teplice, Liepāja Symphony Orchestra czy Pärnu City Orchestra. Zagra z orkiestrami narodowymi z takich krajów jak Litwa, Bułgaria, Chorwacja, Czarnogóra, Egipt, Kolumbia, Brazylia i Panama. Zaprezentuje recitale m.in. w Akademii Franciszka Liszta w Budapeszcie, Muziekgebouw Eindhoven, na Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Warszawie, Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju czy Muzycznym Festiwalu w Łańcucie oraz w ramach tournée po Włoszech, krajach bałkańskich i bałtyckich, Ameryce Południowej i Azji.
Gra na skrzypcach Stradivarius 1715 „Joachim” wypożyczonych przez Nippon Music Foundation.

Michał Francuz – artysta wszechstronny i charyzmatyczny, nieustannie poszukujący. Koncertujący pianista, kameralista oraz pedagog. Jego pianistyka wyróżnia się nienagannym warsztatem, zaś same już interpretacje wykonywanych utworów – dużą wyobraźnią dźwiękową, pełnią życia i wyrazu, a także siłą ekspresji. Od ponad dwudziestu lat prowadzi działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowym i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Znany jest publiczności większości krajów Europy, jak również USA, Algierii, Arabii Saudyjskiej, Indonezji, Indii i Wietnamu. Michał Francuz urodził się w 1980 roku w Szczecinie. Jest absolwentem Państwowego Liceum Muzycznego im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie, w klasie fortepianu dra Mikołaja Szczęsnego. Ukończył studia w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, w klasie profesora Waldemara Andrzejewskiego i od 2010 roku jest wykładowcą w katedrze kameralistyki macierzystej uczelni. W Polsce współpracował niemal ze wszystkimi czołowymi krajowymi orkiestrami filharmonicznymi i kameralnymi, a także z Sinfonia Varsovią, Baltic Neopolis Orchestra, Orkiestrą Feelharmony, Orkiestrą Colegium F, Orkiestrą Kameralną l’Autunno, Teatrem Wielkim w Poznaniu, Teatrem Polskim w Szczecinie, Teatrem Kameralnym w Szczecinie, Operą Bałtycką w Gdańsku oraz z Towarzystwem Muzycznym im. H. Wieniawskiego w Poznaniu. Jednocześnie współtworzy szereg wyjątkowych projektów kameralnych. W swojej karierze zawodowej miał okazję współpracować z największymi osobistościami scen świata muzyki spośród których można wymienić takie osobowości, jak: Bartek Nizioł, Iwona Sobotka, Seiji Okamoto, Richard Lin, Kwartet Śląski, Stefan Dohr, Bartosz Bryła, Agata Zubel, Jarosław Nadrzycki, Szymon Krzeszowiec, Pierro Massa, Jean-Marc Fessard, Jan Schulte-Bunert, Gro Sandvik, Moshe Aaron Espstein, Adam Zdunikowski, Jakub Haufa, Jose Sibaja, Maciej Pietraszko, Rafał Górzyński, Tomasz Daroch, Rafał Kwiatkowski, Piotr Pławner. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych m.in.: Les Folles Journes Chopin – Chopin Open w Warszawie, Cinquieme Festiwal Culturel International de Musique Symphonique w Algierii, Lubomirski Festival ( Polska, Ukraina), „Muzyka na Szczytach” w Zakopanem, Sacrum non Profanum w Trzęsaczu, Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej, Festiwalu I.J. Paderewskiego w Warszawie, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Szczecin Classic, Chopin w Barwach Jesieni w Antoninie i wielu innych. Wielokrotnie koncertował w Dworku Chopina w Żelazowej Woli oraz w Łazienkach Królewskich w Warszawie. W maju 2015 roku debiutował nowojorskiej Carnegie Hall. W 2019 roku ukazała się płyta Polskie Sonaty Skrzypcowe, którą nagrał wraz z Bartkiem Niziołem. Płyta ta rozpoczęła cykl nagraniowy Polskie Sonaty Skrzypcowe, w którym znajdą się wszystkie sonaty na skrzypce i fortepian polskich kompozytorów. Część tego projektu jest już udostępniona na stronie internetowej www.sonaty.pl W 2020 roku ukazała się płyta, którą nagrał wraz z Joanną Konarzewska i Rafałem Kwiatkowskim. Na tej płycie zostały uwiecznione tria fortepianowe Władysława Żeleńskiego, Grzegorza Fitelberga oraz światowa premiera – trio Apolinarego Szeluty. Również w 2020 roku, wraz z Kwartetem Śląskim dokonał nagrania tria oraz kwartetu fortepianowego Władysława Żeleńskiego. Był oficjalnym pianistą XV – tej (2016 r.) i XVI – tej (2022 r.) edycji Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Ma w swoim dorobku liczne nagrania dla Polskiego Radia i TV.

Miło mi zaprosić Państwa na spotkanie z prof. dr hab. Urszulą Marciniec-Mazur, znakomitą wiolonczelistką i pedagogiem. Rozmawiałyśmy 10 maja 2023 roku siedząc na niewielkim wewnętrznym dziedzińcu zabytkowego budynku Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Teodora Leszetyckiego w Łańcucie, po I Regionalnym Konkursie Skrzypcowym i Wiolonczelowym „Łańcuckie potyczki na smyczki”.

Proszę się podzielić z nami wrażeniami po zakończonym wczoraj konkursie.

       - Wrażenia są bardzo dobre, zarówno jeśli chodzi o poziom gry, jak i wspaniałą organizację. Rozpoczęliśmy pracę bardzo wcześnie, bo o ósmej, ponieważ zgłosiło się wielu uczestników. Uważam, że jest to sukces tutejszej szkoły, która ten konkurs zorganizowała. Ilość uczestników świadczy także o potrzebie najmłodszych uczniów szkół muzycznych pierwszego stopnia, którzy mogli wystąpić i pokazać, czego się nauczyli w tym krótkim czasie.

Pomyślałam, że uczniowie klas pierwszych mają dopiero kilka miesięcy nauki gry na instrumencie. Czy to nie za wcześnie na udział w regionalnym konkursie?

       - Regulamin dawał pedagogom dużą swobodę w doborze repertuaru. Uczniowie pierwszych klas grali utwory, których zdążyli się nauczyć przez osiem miesięcy. To było na poziomie pierwszej klasy i uważam, że zaprezentowali się znakomicie.

Jestem przekonana, że zarówno uczestnicy, ich nauczyciele i opiekunowie byli pod wrażeniem miejsca, w którym przebywali.

       - O tak, miejsce jest magiczne, przyciągające, bo Łańcut kojarzy się z muzyką. Położony na skraju przepięknego parku budynek ma niesamowity klimat.

Jest Pani często zapraszana do udziału w konkursach, ale chyba najczęściej uczestnicy są bardziej zaawansowani.

       - Różnie to bywa, są konkursy dla uczniów szkół muzycznych pierwszego stopnia, uczniów średnich szkół, ale są też wielkie konkursy, trwające kilka dni, dające możliwość udziału uczniom w różnym wieku. Poziom gry uczestników wczorajszego konkursu nie odbiegał od konkursów, na których bywam od lat.

Prowadzi Pani ożywioną działalność artystyczną, ale wiele czasu poświęca Pani na pracę pedagogiczną. W Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu prowadzi Pani klasę wiolonczeli, jest Pani jurorem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów, ponadto prowadzi Pani kursy mistrzowskie i warsztaty metodyczne w zakresie gry na wiolonczeli i kameralistyki w kraju i za granicą, a także jest Pani recenzentem prac doktorskich i habilitacyjnych...

       - Pedagogika jest moją pasją, bo bardzo lubię uczyć młodych ludzi i dzieci. Ostatnio zajmuję się głównie studentami i mam bardzo dużą klasę wiolonczeli, ale wcześniej uczyłam w szkołach pierwszego i drugiego stopnia również, stąd znam całą drogę, którą młody człowiek przechodzi, zanim stanie się zawodowym muzykiem.
Bardzo często jeżdżę na kursy, konkursy i warsztaty, również recenzuję prace doktorskie i habilitacyjne, wystawiam opinie młodzieży ubiegającej się o różne stypendia czy zakup instrumentów… Tych form wsparcia jest bardzo dużo i uważam, że obowiązkiem dojrzałych muzyków jest wspomaganie i promocja młodych muzyków na różne sposoby.

Należy podkreślić, że zaraz po studiach zaczęła Pani uczyć w macierzystej uczelni.

       - Nawet wcześniej, bo zaczęłam uczyć na trzecim roku studiów, bo takie było zapotrzebowanie w Państwowym Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu. Te pierwsze lata, kiedy uczyłam się uczyć, bardzo mi pomogły w dalszej drodze. Miałam wsparcie od mojego profesora i pedagogów ze szkoły. Wtedy „złapałam bakcyla”. Po ukończeniu studiów zostałam zatrudniona na stanowisku asystenta w Akademii Muzycznej.

Równocześnie z działalnością pedagogiczną łączy Pani działalność koncertową. Ukochanym nurtem Pani aktywności artystycznej jest kameralistyka.

       - To prawda. Uważam, że to wielka przyjemność grać z kimś. Za każdym razem ten sam utwór można zagrać inaczej w zależności od tego, jak współgrający poprowadzą muzykę. Staramy się też promować muzykę polską i często są to utwory, które zostały zapomniane, a nawet sięgamy do rękopisów, bo utwory nie ukazały się drukiem. Mamy w repertuarze sporo nieznanych, pięknych dzieł, które udało nam się prawykonać i wypromować.
       Przez ponad 15 lat współpracowałam z Wrocławską Orkiestrą Kameralną „Leopoldinum”. Od początku tworzą ten zespół wspaniali ludzie, moja współpraca rozpoczęła się, kiedy prowadzili ją nieżyjący już Karol Teutsch, a później Jan Stanienda.
Jako muzyk solista mogłam współpracować ze znakomitymi artystami, wśród których byli m.in. Yehudi Menuhin, Jerzy Maksymiuk, Ewa Podleś , Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jabłoński…

W czasie studiów uczestniczyła Pani w kursach interpretacji muzycznej, doskonaląc swoje umiejętności pod okiem znakomitych wiolonczelistów: Siegfrieda Palma, Ivana Monigettiego, Andrzeja Orkisza, Romana Sucheckiego, Mariny Czajkowskiej i Bogumiły Reszke. Zapytam jeszcze o mistrzów, którzy opiekowali się Panią w czasie nauki w szkołach muzycznych I i II stopnia oraz w czasie studiów, bo z pewnością pedagodzy mieli wielki wpływ na Pani osobowość artystyczną.

       - Wspomnę moich nauczycieli z Rzeszowa. Zaczynałam naukę u pani Marianny Kniaź, później moim pedagogiem był pan Józef Ruszel (jestem mu bardzo wdzięczna za korektę mojego aparatu gry), a później uczyłam się w Liceum Muzycznym u pani Marii Kuklowej, która opiekowała się mną bardzo życzliwie, wprowadziła mnie w świat muzyki i wiele jej zawdzięczam.
Później studiowałam w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. Zdzisława Butora, gdzie nauczyłam się samodzielności, bo wspaniały Profesor dawał mi dużo wolności w interpretacji utworów.
       Podczas nauki w Rzeszowie często w lipcu uczestniczyłam w Międzynarodowych Kursach Muzycznych. Przyjeżdżałam też na koncerty Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Korzystaliśmy także z prób generalnych Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej. Często słuchaliśmy muzyki z płyt analogowych (bo wtedy nie było jeszcze CD) i zdarzało się, że znani z płyt soliści lub dyrygenci zapraszani byli do filharmonii albo występowali w Łańcucie i mogliśmy się z nimi spotkać, słuchać ich kreacji. Kontakt z artystą na żywo jest zawsze bardzo ważny.

                                                             Urszula Marciniec-Mazur - wiolonczela, fot. ze zbiorów Artystki

Mogłyśmy spotkać się dzisiaj w Łańcucie, bo została Pani zaproszona do poprowadzenia warsztatów z uczniami klasy wiolonczeli w tutejszej PSM I stopnia, zaplanowane jest także spotkanie z rodzicami.

        - Myślę, że rodzice najwięcej korzystaliby, będąc regularni na lekcjach. Jednak wiadomo, że pracują, są zajęci i nie mają czasu.
Rodzice nie do końca zdają sobie sprawę z tego, jak ważny jest ich udział w edukacji dziecka. Uczeń ma z nauczycielem dwie 45-minutowe lekcje, a w domu rodzice powinni przypilnować, aby dziecko regularnie ćwiczyło, tak jak pilnują, czy odrobione są zadania z przedmiotów obowiązujących w szkole podstawowej. Nie wszyscy rodzice uczestniczą w edukacji muzycznej, stąd podczas dzisiejszego spotkania mam zamiar uświadomić rodzicom, jak wielka jest ich rola, jeśli poważnie myślą o edukacji swojego dziecka.
        Kontakt z muzyką ma wielki wpływ na rozwój dziecka. Są potwierdzone badaniami opinie, że dzieci uczęszczające do szkół muzycznych doskonale piszą różnego rodzaju sprawdziany i wypracowania. Wcale nie dlatego, że dużo się uczyły matematyki czy polskiego, ale dlatego, że nauka gry na instrumencie nieodłącznie związana jest z logicznym myśleniem, a przede wszystkim ćwiczy pamięć, bo dzisiaj dzieci rzadko się uczą wierszy na pamięć. Rozwija także sama umiejętność czytania nut, bo to także pobudza mózg do myślenia.

Wiolonczela jest pięknym instrumentem, który w trakcie gry jest bardzo blisko wykonawcy. Można powiedzić, że grający przytula ją do serca.

        - Jest też instrumentem najbliższym ludzkiemu głosowi i ma całą skalę ludzkiego głosu (od sopranu aż po bas) i również barwa instrumentu przypomina ludzki głos, stąd wypowiedź w formie gry jest najbardziej osobista właśnie na wiolonczeli.
        Zauważyłam też, że od kilkunastu lat wiolonczela jest coraz popularniejszym instrumentem. Z pewnością jest tak dzięki chorwackiemu duetowi "2Cellos", fińskiemu zespołowi "Apocalyptica", czy "Polish Cello Quartet".
Dodam jeszcze, że wkrótce jadę na konkurs, do którego zgłosiło się 134 wiolonczelistów i są to już wybrani, najlepiej grający. Udział w konkursach wiąże się poważnymi zobowiązaniami rodziców - ich czasem oraz kosztami (wyjazdy, hotele, wpisowe). Trzeba pochwalić rodziców, którzy wspierają swoje dzieci i towarzyszą im w takich działaniach.

Organizatorzy konkursu „Łańcuckie potyczki na smyczki” zapowiedzieli, że będzie on kontynuowany. Czy Pani chętnie przyjmie zaproszenie do udziału w pracach jury?

        - Oczywiście, jak tylko mogę, to chętnie przyjeżdżam w te strony, bo mogę przy okazji odwiedzić moją Mamusię, która mieszka w Rzeszowie, a Łańcut jest mi bliski, bo odbywające się tu kursy i festiwale towarzyszyły mi przez całe moje dzieciństwo. To, że wybrałam studia muzyczne, zawdzięczam moim nauczycielom, którzy uczyli mnie w Rzeszowie.

Bardzo dziękuję za spotkanie.

        - Ja także dziękuję i mam nadzieję, że będzie jeszcze okazja spotkać się w Łańcucie.

Zofia Stopińska