festiwale

Zofia Stopińska: Z prof. Pawłem Gusnarem - wybitnym polskim saksofonistą, solistą, kameralistą i pedagogiem, rozmawiamy w Iwoniczu Zdroju po znakomitym koncercie w ramach XII Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej „Ars Musica”. Wystąpił Pan jako solista, ale także z towarszyszeniem organów przy których zasiadł pan Bartosz Jakubczak - dyrektor artystyczny Festiwalu oraz akordeonu na którym grał pan Klaudiusz Baran. Przywiózł Pan dwa saksofony, które wspaniale zabrzmiały we wnętrzu tutejszego kościoła, chociaż nie wiem, czy dla Pana były to warunki komfortowe do występu.

Paweł Gusnar: Bardzo dziękuję za miłe słowa. Zabrałem ze sobą na dzisiejszy koncert dwie odmiany saksofonu: sopranowy i altowy. Zawsze w świątyniach gra mi się znakomicie. Dzisiaj trochę przeszkadzała niska temperatura wewnątrz kościoła, bo na zewnątrz już jest niewiele ponad zero stopni, ale zawsze mam swoje sposoby i staram się tuż przed występem do ostatniej chwili grzać instrument, żeby dobrze stroił i brzmiał jak najlepiej.

Z. S.: Publiczność reagowała dzisiaj bardzo spontanicznie – ręce często same składały się do braw nawet po częściach koncertu – czy to bardzo przeszkadza, czy jesteście przyzwyczajeni do takich reakcji.

P. G.: Bywa, że w największych salach koncertowych publiczność bije brawa między częściami, ale jestem przekonany, że wielu artystów – w tym ja, jesteśmy tak pochłonięci tym, co robimy – grając, przeżywając, przekazując ekspresję, że to nie może rozpraszać. Jeśli publiczność tak czuje i reaguje oklaskami, to oznacza, że koncert musi się podobać.

Z. S.: Pana działalność instrumentalisty-saksofonisty toczy się w kilku nurtach: wykonuje Pan utwory klasyczne, jazzowe i z gatunku muzyki rozrywkowej.

P. G.: Bo to jest taki instrument, który znakomicie odnajduje się w wielu gatunkach muzyki, ale warto podkreślić, że większości osób kojarzy się z muzyką rozrywkową i jazzową, ale naprawdę saksofon jest instrumentem klasycznym. Adolphe Sax konstruował saksofon w połowie wieku XIX, a w erze swingu, w big-bandach ten instrument zasłynął w latach 30-tych XX wieku. Przez pierwsze osiemdziesiąt lat saksofon istniał w muzyce poważnej. Saksofon jest też uznawany jako król jazzu, zwłaszcza saksofon tenorowy, sekcja orkiestry jazzowej, czyli big-band, składa się z pięciu saksofonów: dwóch altowych, dwóch tenorowych, saksofonu barytonowego, ale bardzo często wykorzystywany jest także jeszcze saksofon sopranowy. Coraz więcej kompozytorów obecnie docenia walory tego instrumentu i pisze klasyczne dzieła na saksofon.

Z. S.: Pan jest taką osobą, która inspiruje wielu twórców, bo utworów, które zostały skomponowane z myślą o Panu jako pierwszym wykonawcy, jest kilkadziesiąt – słyszałam, że to ponad siedemdziesiąt kompozycji.

P. G.: Faktycznie tak jest. Zadałem sobie trud i policzyłem wszystkie dzieła skomponowane dla mnie i ich liczba - utworów kameralnych - zdecydowanie przekroczyła siedemdziesiąt, a do tego powstało blisko dwadzieścia koncertów na saksofon z towarzyszeniem orkiestry kameralnej lub symfonicznej. Dodam, że są to utwory polskich kompozytorów, a ja się cieszę mogąc je propagować, bo są to dzieła wartościowe, godne tego, aby prezentować je publiczności, również interesować tą muzyką młodych adeptów sztuki gry na saksofonie, oraz koncertujących wytrawnych, zawodowych muzyków.

Z. S.: Dowiedziałam się dzisiaj, że będziemy się mogli umówić na dłuższe spotkanie w maju 2018 roku i już dzisiaj możemy zaprosić wszystkich do Filharmonii Podkarpackiej.

P. G.: Zgadza się. Na zaproszenie Pani prof. Marty Wierzbieniec – Dyrektora Filharmonii Podkarpackiej, będę miał okazję wystąpić przed rzeszowską publicznością 11 maja 2018 roku – to jest jak zwykle piątek, a koncert rozpocznie się o 19:00. Gorąco wszystkich na ten koncert zapraszam.

Z. S.: Wcześniej jeszcze o tym koncercie Państwu przypomnimy i poinformujemy, na jakim saksofonie Pan będzie grał. Dzisiaj wspaniale zabrzmiały zarówno saksofon altowy, jak i saksofon sopranowy, który świetnie się odnalazł w utworach, które powstały w epoce baroku, a przecież wówczas nie było jeszcze tego instrumentu.

P. G.: Johann Sebastian Bach czy Tomaso Antonio Vitali – gdyby mieli do dyspozycji saksofony i słyszeli ich brzmienie, to być może wiele wspaniałych dzieł na te instrumenty by skomponowali.

Z prof. Pawłem Gusnarem – saksofonistą, solistą, kameralistą, pedagogiem, profesorem oraz prorektorem do spraw zagranicznych Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie Zofia Stopińska rozmawiała 29 października 2017 roku w Iwoniczu Zdroju.

 Program koncertu, który odbył się 29 października 2017 roku w Kościele Parafialnym w Iwoniczu Zdroju

Johann Sebastian Bach I Suita wiolonczelowa BWV 1007
(1685-1750) (fragmenty) – saksofon solo

Johann Sebastian Bach Wariacje Goldbergowskie BWV 988
(fragmenty) – akordeon solo

Tomaso Antonio Vitali Chaconne
(1663-1745) (transkrypcja na saksofon sopranowy i organy)

Sofia Gubaidulina - De profundis

Alessandro Marcello Koncert d-moll na obój, smyczki basso
(1669-1747) continuo (transkrypcja na saksofon
sopranowy i organy)
I Andante e spiccato
II Adagio
III Presto

Astor Piazzolla Oblivion (saksofon i akordeon)
(1921-1992)

Paweł Gusnar – saksofonista, solista, kameralista, muzyk sesyjny, pedagog, profesor oraz prorektor do spraw zagranicznych Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Jest artystą wszechstronnym, otwartym na różne style i formy ekspresji. Jako jeden z nielicznych saksofonistów łączy na równie wysokim poziomie działalność na polu muzyki klasycznej, jazzowej i rozrywkowej.
Grę na saksofonie studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 2003 r. prowadzi klasę saksofonu w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi. W 2011 r., na podstawie przedstawionej rozprawy doktorskiej, stanowiącej dzieło artystyczne pt. Realizacja elementów muzyki jazzowej w literaturze saksofonowej na przykładzie trzech sonat na saksofon i fortepian: Phila Woodsa, Billa Dobbinsa i Ramona Rickera, uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, natomiast w 2014 r. stopień doktora habilitowa¬nego. Od listopada 2011 r. pełnił funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina (kadencja 2012–2016). W 2016 roku został wybrany na stanowisko prorektora ds. zagranicznych UMFC.
Koncertuje na estradach prestiżowych sal koncertowych – filharmonicznych i kameralnych, w Polsce i za granicą. Jako solista występował m.in. z orkiestrami: Sinfonia Varsovia, Polska Orkiestra Radiowa, Amadeus, Concerto Avenna, Capella Bydgostiensis, Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Baltica, NOSPR, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Royal Northern College of Music (Manchester), Orchestre Valentiana (Francja), Lviv Chamber Orchestra „Academia” i niemal wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi w Polsce. Współpracuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi, m.in. z Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią czy Polską Orkiestrą Radiową oraz z zespołami jazzowymi i rozrywkowymi, m.in. Adama Sztaby, Kukla Band Zygmunta Kukli, Tomasza Szymusia, Krzysztofa Herdzina. Koncertuje i nagrywa również jako muzyk sesyjny (liczne produkcje TV, m.in. dla TVP, TVN, Polsat).
Paweł Gusnar jest wielkim propagatorem muzyki współczesnej, wykonawcą oraz inspiratorem wielu polskich kompozytorów, a także niestrudzonym promotorem polskiej muzyki w świecie. Dla niego powstało blisko 70 utworów, w tym aż 16 na saksofon z orkiestrą i dzieła stanowiące ewenement w literaturze światowej. Za sprawą Gusnara polski repertuar saksofonowy zaistniał w najważniejszych ośrodkach muzycznych świata. Zaledwie w ciągu ostatnich trzech lat był pierwszym wykonawcą koncertów saksofonowych, m.in. Krzysztofa Pendereckiego (Koncert na saksofon altowy), Bronisława Kazimierza Przybylskiego (North), Krzysztofa Knittla (Partita), Bartosza Kowalskiego (Gniew wiatru), Krzysztofa Herdzina (Koncert na altówkę, saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną), czy Sławomira Kaczorowskiego (Koncert na saksofon sopranowy i orkiestrę smyczkową).
Dokonał również licznych prawykonań utworów kameralnych takich kompozytorów, jak m.in.: Miłosz Bembinow, Wojciech Błażejczyk, Artur Cieślak, Gerard Drozd, Grzegorz Duchnowski, Andrzej Dutkiewicz, Alicja Gronau-Osińska, Krzysztof Herdzin, Anna Maria Huszcza, Sławomir Kaczorowski, Andrzej Karałow, Benedykt Konowalski, Aleksander Kościów, Marcin T. Łukaszewski, Paweł Łukaszewski, Piotr Moss, Zbigniew Penherski, Maria Pokrzywińska, Dariusz Przybylski, Marian Sawa, Bogusław Schaeffer, Edward Sielicki, Elżbieta Sikora, Maciej Staszewski, Weronika Ratusińska, Łukasz Woś.
Od 2015 r., nakładem wydawnictwa Ars musica, ukazuje się seria Paweł Gusnar Collection, zawierająca nuty utworów napisanych dla tego saksofonisty.
W dorobku posiada ponad 50 płyt CD, w tym solowe i autorskie, m.in.: New Polish Music for saxophone and organ, Jazz Sonatas, Komeda Inspirations, Saxophone Impressions, Saxophone Varie, Saxophone Varie vol. 2, (Re)Discovering Woodwind Masterpieces (pierwsze polskie nagranie Koncertu Es-dur op. 109 Głazunowa), Penderecki Concerto Per Viola (sassofono) ed Orchestra.
Wielokrotnie był nominowany do Nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk, również w kategorii Artysta Roku; zdobył ją trzykrotnie: w 2014 r. za Saxophone Varie, w 2015 r. za Paweł Łukaszewski Musica Sacra 5 (na płycie znalazło się Lenten Music napisane dla Gusnara i wykonane przez niego i Morpheus Saxophone Ensemble) oraz w 2016 r. za album Verbum Incarnatum, zrealizowany we współpracy z Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti (w kategorii Album Roku – Muzyka Dawna). Artysta nominowany był również dwukrotnie do zaszczytnego tytułu Koryfeusza Muzyki Polskiej (w 2014, 2015, 2017 r.).
Jako niekwestionowany autorytet zasiada w jury konkursów i prowadzi kursy mistrzowskie w najlepszych ośrodkach muzycznych świata – od Korei Południowej i Chin, przez Ukrainę, Chorwację, Węgry, Republikę Czeską, Słowację, Austrię, Niemcy, Belgię, po Szwajcarię, Włochy, Francję i Hiszpanię.
Paweł Gusnar jest artystą firmy YAMAHA, BG Franck Bichon oraz D’Addario.

    Zofia Stopińska: Z Panem Łukaszem Gajem – Dyrektorem Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej rozmawiamy o rozpoczynającej się pierwszej edycji jesiennego festiwalu w tym urokliwym miejscu. Zaplanowaliście ten Festiwal w pierwszej dekadzie listopada nieprzypadkowo.

    Łukasz Gaj: 4 listopada to historyczny dzień w Centrum Paderewskiego, bo rozpoczynamy nowy Festiwal „Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc”. Wybraliśmy listopad, bo 6 listopada przypadają urodziny Ignacego Jana Paderewskiego, a 11 listopada rocznica odzyskania niepodległości i takie miejsce jak Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej powinno w sposób szczególny uczcić te daty.

    Za chwilę rozpocznie się wieczór kameralny w Dworze Ignacego Jana Paderewskiego, na który wstęp jest wolny dla wszystkich i sporo miejsc jest już zajętych przez publiczność, natomiast nie możemy już zaprosić Państwa na drugi koncert, który odbędzie się 10 listopada w Letniej Sali Koncertowej.

    Bilety „rozeszły się” bardzo szybko, bo w czasie trzech dni wszystkie zostały wyprzedane. Bardzo mnie cieszy, że ten Festiwal cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Dzisiaj przygotowaliśmy Dworek na przybycie 150-ciu melomanów, możemy jeszcze dostawić maksymalnie 10 krzeseł, jeśli będzie taka potrzeba. Faktycznie większość miejsc jest już zajęta, ale myślę, że wszyscy chętni znajdą siedzące miejsca.

    W ramach tego festiwalu organizujecie nie tylko koncerty. Warto, aby także mieszkańcy Podkarpacia wiedzieli w Waszych inicjatywach.

    Mamy trzy wydarzenia towarzyszące Festiwalowi. Centrum Paderewskiego i Kąśnej Dolnej wydało książkę Franciszka Pulita „Ignacy Jan Paderewski - Obrońca wolności”, w której to pierwszy raz memoriał Ignacego Jana Paderewskiego do Prezydenta Woodrowa Wilsona został przetłumaczony na język polski. Drugim wydarzeniem jest wystawa autorstwa Wiesława Dąbrowskiego „ Historia serca Ignacego Jana Paderewskiego”, którą można również w Dworku oglądać, no i trzeci, bardzo ważny aspekt, to lekcje historyczne skierowane do młodzieży gimnazjalnej i licealnej w naszej Letniej Sali Koncertowej w formie przedstawienia o Ignacym Janie Paderewskim.

    Kiedy się będą odbywać te lekcje i kto może w nich uczestniczyć?

    Wysłaliśmy zaproszenia do okolicznych szkół, ale także do Krakowa, przyjedzie do nas szkoła z Rzeszowa. Jak już powiedziałem, lekcja będzie w formie spektaklu, który przygotowało Szkolne Koło Teatralne z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. Jana Pawła II w Gromniku. Idea jest taka, że młodzież swoim rówieśnikom opowiada o Ignacym Janie Paderewskim. Spektakl jest oparty na pamiętnikach Paderewskiego i będzie z pewnością bardzo ciekawy. Wszyscy uczestnicy dowiedzą się wiele o tym wspaniałym artyście i Polaku. Dodatkowym aspektem jest miejsce, w którym się te lekcje będą odbywać. W ciągu najbliższych czterech dni odwiedzi nas ponad tysiąc uczniów, ponieważ spektakle odbywać się będą w ciągu czterech dni od 6 do 9 listopada w Letniej Sali Koncertowej znajdującej się obok Dworku, w którym mieszkał Ignacy Jan Paderewski. Na każdym spektaklu będzie od 250 do 300 uczniów. Bardzo się cieszę, że z takim zainteresowaniem spotkała się ta nasza propozycja o bardzo intrygującym tytule „Z fortepianem w walizce”. Mistrz Paderewski zazwyczaj woził ze sobą drewnianą klawiaturę i podczas podróży koleją ćwiczył na niej.

    Te nurty mogą, a może nawet powinny być kontynuowane podczas kolejnych edycji Festiwalu.

    Pierwszy Festiwal „Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc” wpisuje się już w 100. rocznicę odzyskania niepodległości, której kulminacja przypadnie w 2018 roku. Nasz Festiwal jest częścią programu „Niepodległa” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jestem przekonany, że impreza wpisze się na stałe w kalendarz Centrum Paderewskiego, ponieważ jesteśmy winni Ignacemu Janowi Paderewskiemu, aby świętowanie rocznic naszej niepodległości odbywało się tutaj - w Jego polskim domu, bo On przez wiele lat swojego życia robił wszystko, aby Polska była niepodległa.

    Z pewnością już Pan planuje drugą edycję Festiwalu „Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc”.

    Mamy już program II Festiwalu gotowy. Będzie to wyjątkowy rok – 100. rocznica odzyskania niepodległości. Nie zdradzę jednak szczegółów – mogę tylko powiedzieć, że w Centrum Paderewskiego zostanie wykonana opera „Manru” – jedyne dzieło operowe, które zostało skomponowane przez Ignacego Jana Paderewskiego i zarazem jedyna polska opera, która została wystawiona w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. To jedno z planowanych wydarzeń w przyszłym roku, natomiast w tym roku przed nami jeszcze spektakl opery „Straszny Dwór” Stanisława Moniuszki – ojca polskiej opery narodowej, w wykonaniu artystów Opery Śląskiej w Bytomiu i sądzę, że będzie to też wielkie przeżycie dla wykonawców i publiczności.

Z Panem Łukaszem Gajem – Dyrektorem Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej rozmawiała Zofia Stopińska 4 listopada 2017 roku.

    Zofia Stopińska: Z panem Bartoszem Jakubczakiem – Dyrektorem XII Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej „Ars Musica” spotykamy się po wspaniałym koncercie, który zainaugurował to wydarzenie. Po raz pierwszy koncert festiwalowy odbył się w Kościele Parafialnym p.w. Św. Iwona i MB Uzdrowienia Chorych w Iwoniczu Zdroju.

    Bartosz Jakubczak : Jestem szczęśliwy, że udało się zorganizować koncert w Kościele Parafialnym w Iwoniczu Zdroju. Jest to dosyć odważny pomysł, bo organy, które w tej świątyni się znajdują, są małym instrumentem i dlatego jego rola podczas koncertu ograniczona została do akompaniamentu wspaniałym muzykom, a są nimi Klaudiusz Baran i Paweł Gusnar – znakomici artyści z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
    W programie koncertu znalazły się: obszerne fragmenty dwóch utworów Johanna Sebastiana Bacha – I Suita wiolonczelowa w opracowaniu na saksofon altowy oraz Wariacje Goldbergowskie wykonane na akordeonie, Chaconne w transkrypcji na saksofon sopranowy i organy Tomaso Antonia Vitali’ego, bardzo ciekawy utwór z 1978 roku zatytułowany „De profundis” Sofii Gubaiduliny, Koncert d-moll na obój, smyczki i basso continuo Alessandra Marcello w transkrypcji na saksofon sopranowy i organy oraz na zakończenie „Oblivion” Astora Piazzolli. Był to pierwszy koncert Festiwalu „Ars Musica” w Iwoniczu Zdroju, ale myślę, że nie ostatni, bo na chórze jest miejsce na większe organy, które być może w niedalekiej przyszłości zostaną tutaj wybudowane. Mam nadzieję, że również w kolejnych edycjach będziemy się również w tym kościele spotykać.

    Tegoroczna edycja będzie skromna, bo zamknie się cyklem dwóch koncertów, ale udało się Panu zaprosić znakomitych wirtuozów: Pan Klaudiusz Baran to jeden z najwybitniejszych polskich i akordeonistów i bandoneonistów, natomiast Pan Paweł Gusnar jest przede wszystkim wspaniałym saksofonistą, ale także wyśmienitym kameralistą. Jest artystą wszechstronnym, bo łączy na równie wysokim poziomie działalność na polu muzyki klasycznej, jazzowej i rozrywkowej.
Drugi koncert odbędzie się za tydzień.

    Tak, drugi koncert odbędzie się 5 listopada, także w niedzielę o godzinie 15:00, ale już w Iwoniczu, w Kościele Parafialnym p.w. Wszystkich Świętych, czyli tam, gdzie odbywały się wszystkie koncerty poprzednich edycji. W tej przepięknej świątyni wystąpią organista Adrian Gala i sopranistka Alicja Krasińska. Są to młodzi utalentowani artyści i bardzo mi zależało, aby przedstawić ich festiwalowej publiczności. Od początku założeniem festiwalu była także promocja młodych wykonawców i konsekwentnie jest to realizowane.

    Z optymizmem patrzymy w przyszłość i czekamy na kolejną edycję w przyszłym roku.

    Też mam taką nadzieję. W Gminnym Ośrodku Kultury w Iwoniczu Zdroju, który jest głównym organizatorem tej imprezy, każdego roku budżet jest skromny, ale zawsze udaje się wygospodarować trochę środków na zorganizowanie Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej „Ars Musica”. Mam nadzieję, że tak będzie również za rok i w latach następnych.

Rozmowa z dr hab. Bartoszem Jakubczakiem zarejestrowana została 29 października 2017 roku w Iwoniczu Zdroju.

    Ciągle jestem jeszcze pod wrażeniem niedzielnego koncertu i kreacji wspaniałych mistrzów. W Kościele Parafialnym w Iwoniczu Zdroju jest dosyć duży pogłos, ale ma szlachetną barwę, stąd tak pięknie zabrzmiały trzy części: Preludium, Sarabanda i Menuet z I Suity wiolonczelowej Johanna Sebastiana Bacha w wykonaniu Pawła Gusnara grającego na saksofonie altowym. Podobnie było z fragmentami bachowskich Wariacji Golbergowskich w wykonaniu mistrza akordeonu Klaudiusza Barana, który w tym utworze słusznie proponował słuchaczom kameralne brzmienia akordeonu. Duży pogłos potęgował wrażenia publiczności podczas wykonania niełatwego w odbiorze utworu „De profundis” Sofii Gubajduliny. Inspiracją do powstania utworu był tekst Psalmu „Z głębokości wołam do Ciebie Panie”. Wspaniałe dzieło zabrzmiało w jesienny wieczór przed uroczystością Wszystkich Świętych w sposób szczególny. Chyba wszyscy byli pod wrażeniem słuchając utworów barokowych w transkrypcji na saksofon sopranowy i organy – zarówno Chaconne Vitaliego, jak i Koncert d-moll Marcella zabrzmiały bardzo pięknie i stylowo. Pomyślałam, że gdyby w epoce baroku znane były takie instrumenty jak akordeon czy saksofon, z pewnością byłoby wiele oryginalnych kompozycji również na te instrumenty. Wielka szkoda, że taki wirtuoz jak Bartosz Jakubczak nie miał możliwości pokazania swoich ogromnych umiejętności w grze na organach. Koncert zakończył jeden z najpopularniejszych utworów Astora Piazzolli - Oblivion, który w wykonaniu mistrzów Pawła Gusnara i Klaudiusza Barana zabrzmiał jak najpiękniejsza kołysanka.
    Publiczność dziękowała mistrzom długimi, gorącymi brawami. Słowa wdzięczności i podziękowania skierowali do wykonawców Pani Dorota Świstak – Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Iwoniczu Zdroju i gospodarz świątyni ks. Bogdan Nitka. Z pewnością wiedzą, że koncerty muzyki klasycznej w kościele w Iwoniczu Zdroju mają nie tylko duchowy wymiar, ale także promują to urokliwe uzdrowisko.

Bartosz Jakubczak – Bartosz Jakubczak ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w War­szawie w klasie organów prof. zw. Andrzeja Chorosińskiego, a w 2003 roku – studia podyplomowe (stypendium im. G. Soltiego) z najwyższym odznaczeniem w Royal Academy of Music w Londynie w klasie prof. Davida Titteringtona. Jest laureatem wielu nagród przyznanych przez tę uczelnię, m.in. Peter le Huray, Whalley Organ Scholarship Award oraz nagrody specjalnej przyznanej przez wybitnego angielskiego organistę Petera Hurforda.

Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez: Marie-Claire Alain, Jamesa Davida Christiego, Ulrika Spang-Hanssena, Kei Koito, Susan Landale, Jona Laukvika, Ludgera Lohmanna, Haralda Vogla oraz Wolfgang Zerera. Wziął także udział The McGill Summer Organ Academy w Montrealu.

W 2002 roku otrzymał nagrodę Prix de la Presse podczas konkursu bachowskiego Grand Prix Bach de Lausanne w Szwajcarii. W tym samym roku wystąpił w Royal Festival Hall w Londynie, wykonując światową premierę zadedykowanego mu utworu na organy solo Salve Sancta Facies angielskiego kompozytora Davida Gortona. Był uczestnikiem wielu prestiżowych festiwali w Wielkiej Brytanii, m.in. The Spanish Ba­roque Music Festival, London Handel Festival, London Bach Festival, Dartington Inter­national Summer School, The Spitalfields Festival, London Organ Forum, International Organ Festival at St Albans, a także koncertów w Czechach, Francji, Grecji, Holandii, Irlandii, Niemczech, Polsce, Szwajcarii, Szwecji i na Węgrzech.

W roku akademickim 2003/2004 wykładał w Royal Academy of Music w Londynie w ramach Pidem Organ Fellowship. Bartosz Jakubczak jest regularnie zapraszany do prezentacji wykładów podczas ogólnopolskich sesji naukowych, m.in. przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie czy Akademie Muzyczne w Krakowie i Katowicach.

Od 2004 roku pracuje w Katedrze Organów i Klawesynu UMFC, początkowo na stanowisku asystenta, a obecnie adiunkta.

Stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka uzyskał w 2009 roku, na podstawie rozprawy Chorał gre­goriański w wybranych utworach organowych Charlesa Tournemire’a. W 2015 roku decyzją Senatu Royal Academy of Music w Londynie, Bartosz Jakubczak otrzymał tytuł honorowego współpracownika Królewskiej Akademii Muzycznej (Associate of the Royal Academy of Music – ARAM). W tym samym roku otrzymał stopień doktora habilitowanego.

Koncert Inaugurujący pierwszy festiwal "Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc"

Dwór Ignacego Jana Paderewskiego w Kąśnej Dolnej

4 listopada 2017  ; godz. 18:00

Część I 

Krzysztof Książek i Agnieszka Zahaczewska-Książek 

Pianiści wykonają Poloneza A-dur op. 40 Fryderyka Chopina oraz Album Tatrzańskie op. 12 Ignacego Jana Paderewskiego.

Część II

Ewa Biegas - sopran , Grzegorz Biegas - fortepian

Recital Pieśni Polskich

Krzysztof Książek
Ur. 1992 r. w Krakowie. Półfinalista i laureat dwóch nagród pozaregulaminowych w XVII Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Rozpoczął naukę w wieku 9 lat w klasie fortepianu mgr Grażyny Hesko-Kołodzińskiej i ukończył PSM I st. im. S. Wiechowicza w Krakowie. Od 2005 r. kształci się pod okiem prof. Stefana Wojtasa, najpierw jako uczeń POSM II st. im. Fryderyka. Chopina w Krakowie, a później jako student Akademii Muzycznej w Krakowie i Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Obecnie realizuje program studiów podyplomowych w klasie prof. Arie Vardiego w Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover. Laureat najwyższych nagród na konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in.: X Konkurs Pianistyczny im. Ludwika Stefańskiego i Haliny Czerny-Stefańskiej – I miejsce, Grand Prix, nagroda specjalna za najlepsze wykonanie utworów Chopina oraz nagroda japońskiej grupy sponsorów Kigoukai w formie koncertów w Japonii (Płock 2008), The International Chopin Piano Competition – I miejsce, Grand Prix, nagroda specjalna (Lwów, Ukraina 2010), The II American Paderewski Piano Competition – II nagroda, nagroda specjalna za najlepsze wykonanie utworu Paderewskiego (Los Angeles, USA 2013), IX Międzynarodowy Konkurs im. I.J. Paderewskiego – nagroda specjalna dla najlepszego Polaka, który awansował do półfinału, lub finału konkursu (Bydgoszcz 2013), Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina – I nagroda oraz nagroda specjalna (Warszawa 2013), Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie – II nagroda (Warszawa 2015), Concours International de Piano de l’Orchestre Philharmonique du Maroc – III nagroda (Rabat i Casablanca, Maroko 2016). Występował na 67. i 69. Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju, XVIII Międzynarodowym Festiwalu Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych „Silesia” w Katowicach oraz na II Festiwalu Premia Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina. Koncertował w Japonii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Włoszech, RPA, USA, Polsce, na Słowacji i na Węgrzech. Jest stypendystą Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Pro Musica Bona, programu stypendialnego "Młoda Polska". W latach 2005-2011 był objęty programem Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. W marcu 2014 roku otrzymał Stypendium Krystiana Zimermana. W kręgu jego zainteresowań znajduje się również kameralistyka, której uczył się pod kierunkiem prof. Kai Danczowskiej, mgr Justyny Danczowskiej i dr hab. Sławomira Cierpika. Występuje w duecie fortepianowy ze swoją żoną Agnieszką Zahaczewską-Książek. W listopadzie 2016 r. ukazała się płyta CD z Koncertem e-moll op. 11 Fryderyka Chopina, który artysta wykonuje wraz z Santander Orchestra pod dyrekcją José Maria Florêncio. Jesienią tego roku zostanie wydana solowa płyta Krzysztofa Książka z utworami Fryderyka Chopina. Krzysztof Książek jest reprezentowany przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Agnieszka Zahaczewska
Ur. 19.02.1991 r. w Krynicy-Zdroju. Była uczennicą mgr Danuty Jarząbek w Państwowej Szkole Muzycznej w Nowym Sączu. Od 2007 do 2015 r. uczyła się w klasie prof. Stefana Wojtasa. W 2015 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. Obecnie kontynuuje studia na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Wojciecha Świtały. W czasie studiów doskonaliła swoje umiejętności kameralne pod okiem prof. Kai Danczowskiej, Justyny Danczowskiej oraz dr hab. Sławomira Cierpika. Występowała m.in. z Aleksandrą Kuls, Aleksandrą Lelek, czy Krzysztofem Książkiem. W 2007 oraz 2015 r. została laureatką II nagrody oraz nagrody specjalnej na Międzynarodowym Konkursie im. Juliusza Zarębskiego w Warszawie- Łomiankach. W 2010 r. wzięła udział w programie „Chopin Inspiruje” organizowanym przez Telewizję Polską oraz otrzymała wyróżnienie na VII Ogólnopolskim Festiwalu „Chopinowskie Interpretacje Młodych” w Koninie-Żychlinie. W 2015 r. jako członkini kwintetu fortepianowego otrzymała III nagrodę na Ogólnopolskim Turnieju Kameralnym w Bydgoszczy. Występowała w domu narodzin Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli oraz w Muzeum Chopina w Warszawie. Brała udział w kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem takich profesorów jak Mariola Cieniawa, Tamas Ungar, Andrzej Tatarski, Jerzy Sterczyński i inni. Była stypendystką Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie, Burmistrza Krynicy-Zdroju, Fundacji stypendialnej Almanachu Muszyny.

Ewa Biegas
Jest absolwentką Katowickiej Akademii Muzycznej w klasie prof. J. Ballarina oraz wiedeńskiego Universitat fur Musik und Darstellende Kunst w klasie prof. H. Łazarskiej , laureatką wielu prestiżowych międzynarodowych konkurów wokalnych oraz stypendystką Rządu Austrii, Szwajcarskiej Fundacji Thyll-Dur i Rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Wśród nagrań artystki znajdują się m.in. Monbar I. F. Dobrzyńskiego – partia Donny Marii (Polskie Radio, dyr. Ł. Borowicz), Legenda Bałtyku F. Nowowiejskiego – partia Bogny (Polskie Radio, dyr. Ł. Borowicz), Canzoni damore E. Bogusławskiego, Stabat Mater A. Dziadka (Radio Katowice, dyr. M. Kaniowska), Loteria na mężów K. Szymanowskiego – partia Sary (Polskie Radio, dyr. M. Klauza), Chantefleurs et chantefables oraz 20 kolęd W. Lutosławskiego, Zbiór Pieśni G. Fitelberga op 21, 22 (Acte Prealable), a także Msza E-dur oraz Te Deum A. Dvoraka (NAXOS, dyr. A. Wit). W 1999 r. zadebiutowała partią Lady Billows na deskach wiedeńskiej Studiobuhne w operze Albert Herring B. Brittena. Od 2004 współpracuje z Operą Krakowską, gdzie zaśpiewała Halkę w Halce, Rozalindę w Zemście nietoperza, Małgorzatę w Fauście, Mimi w Cyganerii, Lizę w Damie Pikowej, Cio- Cio-San w Butterfly, Tatianę w Eugeniuszu Onieginie, Ariadnę w Ariadnie na Naxos, Fata Morganę w Miłości do trzech pomarańczy. Podczas wieczoru inaugurującego otwarcie nowej siedziby Opery Krakowskiej wykonała partię Joanny w Diabłach z Loudun K. Pendereckiego. Występowała także na deskach Teatru Wielkiego Opery Narodowej, Opery Bałtyckiej, Opery Śląskiej ,Opery Nova w Bydgoszczy, Opery na Zmku w Szczecinie oraz Teatru Wielkiego w Łodzi. W roku 2009 w Wiedeńskiej Kammeroper śpiewała partię Miss Wingrave w operze B.Brittena Owen Wingrave. W ramach Festiwalu Operowego Viva il canto w Cieszynie wykonała partię Leonory w operze G. Verdiego Il Trovatore. Występowała podczas światowej premiery Missa pro pace W.Kilara w St. Patrick Cathedral w Nowym Yorku oraz Musikvereins Goldnen Saal w Wiedniu biorąc udział Gali Operowej z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej. Wykonała także III Symfonię pieśni żałosnych H. M. Góreckiego podczas Schlezwig-Holstein Musik Festival oraz VIII Symfonię K. Pendereckiego pod dyrekcją kompozytora w Teatro del Maggio we Florencji. W sezonie artystycznym 2011/2012 zadebiutowała na deskach Opery w Montrealu partią Księżnej w operze A. Dvoraka Rusałka pod batutą J. Keenan oraz Teatro Colon partią Hagith w operze Hagith K. Szymanowskiego pod dyrekcją B. Bronnimanna w reżyserii M. Znanieckiego. W Buenos Aires wzięła także udział w projekcie muzycznym Des Conocidos w reżyserii M. Znanieckiego wykonując Hymny K. Szymanowskiego oraz cykl Niebo w ogniu P. Perkowskiego natomiast w ramach projektu Jutropera uczestniczyła w realizacji W poszukiwaniu Leara: Verdi, wykonując partię Kordelii. W sezonie 2014/2015 wykonywała partię Tytanii w operze H. Purcella The Fairy Queen w ramach Tigre Opera Festival w Argentynie. W 2015 r. została nominowana do prestiżowej Nagrody Thalia za najlepszą rolę operową roku 2015 za kreację partii Tosci w operze Tosca G. Puciniego w Operze Opavskiej. W 2016 r. debiutowała w roli Leonory w operze Moc przezaczenia G. Verdiego na deskach Opery Śląśkiej. Obok repertuaru operowego i oratoryjnego wykonuje także cykle pieśni.

Grzegorz Biegas
Absowlent PSM im. Lipińskiego w Lublinie w klasie prof. Mieczysława Dawidowicza oraz Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach –dyplom w klasie fortepianu prof. Eugeniusza Knapika oraz kameralistyki prof. Marii Szwajger – Kułakowskiej. W 2002 r. ukończył studia podyplomowe w klasie fortepianu prof. Józefa Stompla. Obecnie w macierzystej Uczelni jest profesorem AM Katedry Kameralistyki. Jego działalność artystyczna skupia się głównie na muzyce kameralnej, ze szczególnym uwzględnieniem literatury wokalnej. W charakterze korepetytora i pedagoga uczestniczył w wielu kursach wokalnych i kameralnych m.in. w Bückeburgu, Wiedniu, Dusznikach-Zdroju, Katowicach, Radzyniu Podlaskim, Nowym Sączu, Wrocławiu, Pekinie, Louisville, Gdańsku, Sosnowcu, Chełmie, Sigriswille, Chorzowie współpracując z takimi pedagogami, dyrygentami i reżyserami jak Irena Argustiene, Walter Berry, Henryka Januszewska-Stańczyk, Helena Łazarska, Bogusław Makal, Eugeniusz Sąsiadek, Leopold Spitzer, Daniel Weeks, Ingrid Kremling, Michał Znaniecki, Michael Ramach, Michał Klauza, Rudolf Piernay, Izabella Kłosińska, Włodzimierz Zalewski, Yanis Pouspourokase, Michael Sturminger, Ewa Marciniec, Joachim Schloemer. Jako akompaniator towarzyszył solistom w wielu konkursach wokalnych w kraju i zagranicą, m.in. w Bilbao, Karlovych Varach, Wiedniu, Oslo, Parnu, Sion, Trnavie, Vráblach, Wiedniu, Dusseldorfie, Bydgoszczy, Dusznikach-Zdroju, Katowicach, Łodzi, Nowym Sączu, Krakowie, Dublinie, Włoszakowicach, Warszawie, Gliwicach, Ostravie, Piotrkowie Trybunalskim i Wrocławiu, gdzie wielokrotnie nagradzany był za najlepszy akompaniament, otrzymując między innymi nagrodę specjalną im. J. Lefelda. W charakterze kameralisty występował na wielu krajowych i zagranicznych koncertach oraz festiwalach muzycznych (Europa, USA, Argentyna, Chiny) współpracując z wieloma znakomitymi śpiewakami. Dokonał wielu nagrań dla PR i TVP, oraz CD ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej ( Kwartet d- moll op.8 Zygmunta Noskowskiego, Pieśni Żartobliwe Henryka Czyża, arie Józefa Poniatowskiego, Pieśni Witolda Lutosławskiego, Preludia Dziecięce Edwarda Bogusławskiego,Pięsni Mieczysława Weinberga, Kolędy Nowowiejskiego oraz Mszę Józefa Poniatowskiego zarejestrowaną life na DVD w Westminster Concert Hall w Londynie ). W latach 2005-2012 był prodziekanem Wydziału Wokalno – Instrumentalnego, a w latach 2012 – 2016 prorektorem Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach.

PROGRAM:

Johann Sebastian Bach - I Suita wiolonczelowa BWV 1007
(1685-1750) (fragmenty) – saksofon solo

Johann Sebastian Bach - Wariacje Goldbergowskie BWV 988
(fragmenty) – akordeon solo

Tomaso Antonio Vitali - Chaconne (transkrypcja na saksofon
(1663-1745) i organy)

Sofia Gubaidulina - De profundis (1978) (akordeon solo)
(ur. 1931)

Alessandro Marcello - Koncert d-moll na obój, smyczki basso
(1669-1747) continuo (transkrypcja na saksofon
sopranowy i organy)
I Andante e spiccato
II Adagio
III Presto

Astor Piazzolla - Tanti Anni Prima (saksofon i akordeon)
(1921-1992)

Klaudiusz Baran - akordeon

Paweł Gusnar - saksofon

Bartosz Jakubczak - organy

Klaudiusz Baran – urodził się w Przemyślu. W 1995 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Jurka. Jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował studia w Conservatoire Paul Dukas w Paryżu w klasie prof. Maksa Bonnay’a.
Jest laureatem m.in. I nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym w Katowice w 1993 r., I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Castelfidardo (Włochy) w 1997 r., I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Paryż w 1997 r.
Uczestniczył w wielu festiwalach m.in. Festiwalu ,,Warszawska Jesień”, ,,Koncercie Roku” w galerii Porczyńskich w Warszawie, Bydgoskim Festiwalu Laureatów Konkursów Muzycznych, ,,Forum Lutosławskiego” w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Festiwalu Muzyki Współczesnej ,,Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, Festiwalu ,,Musica Moderna” w Łodzi, Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Kragujevcu (Serbia), ,,Bajan i bajaniści” w Moskwie, ,,Brawo Maestro” w Kąśnej Dolnej, ,,Skrzyżowanie Kultur” w Warszawie, ,,Dialogu Czterech Kultur” w w Łodzi, ,,EXPO 2008″ w Saragossie, Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Petersburgu, ,,Sezonie Kultury Polskiej” w Rosji, ,,Tango Festival y Mundial de Baile” w Buenos Aires i wielu innych.
Jako solista współpracował z orkiestrami większości polskich filharmonii, m.in.: NOSPR, Orkiestra Polskiego Radia ,,Amadeus”, Sinfonietta Cracovia, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra AUKSO, „Capella Bydgostiensis”, Camerata Academia, „Vratislavia”. Dresdner Philharmoniker, Philharmonie Meinengen i szeregiem innych, pod batutą takich dyrygentów jak: Agnieszka Duczmal, Hector Guzman, Zsolt Hamar, Reinbert de Leeuw, Jerzy Maksymiuk, Jiři Malat, Charles Olivieri-Munroe, Michał Nesterowicz, Reinhard Petersen, Daniel Raiskin, Mirosław Skoryk. Stefanos Tsialis, Krzysztof Urbański. Lucas Vis, Tadeusz Wojciechowski, Ryszard Zimak.
Wspólnie koncertował z takimi artystami jak: Roby Lakatos, Ivan Monighetti, Julius Berger, Susana Moncayo von Hase, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Tomasz Strahl, Andrzej Bauer, Michał Nagy, Vadim Brodski, Waldemar Malicki, Paweł Gusnar, Royal String Quartet i in.
W marcu 2009 roku miał okazję, w ramach „Amber Road Festiwal” w Kaliszu wspólnie z niemieckim wiolonczelistą Juliusem Bergerem i Orkiestrą Filharmonii Kaliskiej pod dyrekcją Adama Klocka wykonać kompozycję Sofii Gubaiduliny Sieben Worte w obecności i z udziałem kompozytorki.
Jest członkiem i założycielem takich zespołów jak: Tangata Quintet, z którym dwukrotnie był nominowany do Nagrody Fryderyk (2004, 2005), Machina del Tango i DesOrient.
Występuje solo, w zespołach kameralnych jak i z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych w Polsce, jak i poza granicami kraju – we Francji, Włoszech, Austrii, Ukrainie, Rosji, Hiszpanii, Czechach, Niemczech, Białorusi, Luksemburgu, Serbii, Słowacji, Litwie, Estonii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Chinach, Szwajcarii i Argentynie.
Jest zapraszany jako wykładowca na międzynarodowe kursy interpretacji muzycznej (Polska, Francja, Serbia) i juror konkursów krajowych i międzynarodowych (Polska, Włochy, Słowacja, Serbia).
W 2003 roku ukazała się jego płyta nagrana dla wytwórni SonyClassical z solowymi i kameralnymi dziełami Astora Piazzolli, która otrzymała nagrodę Akademii Fonograficznej Fryderyk 2003 w kategorii „Najlepszy album – muzyka kameralna”.
Dokonał licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, a także muzyki filmowej, teatralnej i rozrywkowej. Jego studenci ponad 50 razy byli nagradzani na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach akordeonowych i interdyscyplinarnych w kategoriach solowych i kameralnych.
Jest zatrudniony w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie na stanowisku profesora, gdzie w latach 2002-2005 pełnił obowiązki kierownika Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki, od 2008 roku funkcję Prodziekana, a od 2011 roku był Dziekanem Wydziału Instrumentalnego, od roku 2012 jest kierownikiem Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki.
Profesor Klaudiusz Baran w kadencji 2012-2016 pełnił funkcję prorektora ds. artystycznych. W wyborach 2016 został wybrany rektorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.
Odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Paweł Gusnar – saksofonista, solista, kameralista, muzyk sesyjny, pedagog, profesor oraz prorektor do spraw zagranicznych Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Jest artystą wszechstronnym, otwartym na różne style i formy ekspresji. Jako jeden z nielicznych saksofonistów łączy na równie wysokim poziomie działalność na polu muzyki klasycznej, jazzowej i rozrywkowej.
Grę na saksofonie studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Od 2003 r. prowadzi klasę saksofonu w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi. W 2011 r., na podstawie przedstawionej rozprawy doktorskiej, stanowiącej dzieło artystyczne pt. Realizacja elementów muzyki jazzowej w literaturze saksofonowej na przykładzie trzech sonat na saksofon i fortepian: Phila Woodsa, Billa Dobbinsa i Ramona Rickera, uzyskał stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka, natomiast w 2014 r. stopień doktora habilitowa¬nego. Od listopada 2011 r. pełnił funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina (kadencja 2012–2016). W 2016 roku został wybrany na stanowisko prorektora ds. zagranicznych UMFC.
Koncertuje na estradach prestiżowych sal koncertowych – filharmonicznych i kameralnych, w Polsce i za granicą. Jako solista występował m.in. z orkiestrami: Sinfonia Varsovia, Polska Orkiestra Radiowa, Amadeus, Concerto Avenna, Capella Bydgostiensis, Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Baltica, NOSPR, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Royal Northern College of Music (Manchester), Orchestre Valentiana (Francja), Lviv Chamber Orchestra „Academia” i niemal wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi w Polsce. Współpracuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi, m.in. z Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią czy Polską Orkiestrą Radiową oraz z zespołami jazzowymi i rozrywkowymi, m.in. Adama Sztaby, Kukla Band Zygmunta Kukli, Tomasza Szymusia, Krzysztofa Herdzina. Koncertuje i nagrywa również jako muzyk sesyjny (liczne produkcje TV, m.in. dla TVP, TVN, Polsat).
Paweł Gusnar jest wielkim propagatorem muzyki współczesnej, wykonawcą oraz inspiratorem wielu polskich kompozytorów, a także niestrudzonym promotorem polskiej muzyki w świecie. Dla niego powstało blisko 70 utworów, w tym aż 16 na saksofon z orkiestrą i dzieła stanowiące ewenement w literaturze światowej. Za sprawą Gusnara polski repertuar saksofonowy zaistniał w najważniejszych ośrodkach muzycznych świata. Zaledwie w ciągu ostatnich trzech lat był pierwszym wykonawcą koncertów saksofonowych, m.in. Krzysztofa Pendereckiego (Koncert na saksofon altowy), Bronisława Kazimierza Przybylskiego (North), Krzysztofa Knittla (Partita), Bartosza Kowalskiego (Gniew wiatru), Krzysztofa Herdzina (Koncert na altówkę, saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną), czy Sławomira Kaczorowskiego (Koncert na saksofon sopranowy i orkiestrę smyczkową).
Dokonał również licznych prawykonań utworów kameralnych takich kompozytorów, jak m.in.: Miłosz Bembinow, Wojciech Błażejczyk, Artur Cieślak, Gerard Drozd, Grzegorz Duchnowski, Andrzej Dutkiewicz, Alicja Gronau-Osińska, Krzysztof Herdzin, Anna Maria Huszcza, Sławomir Kaczorowski, Andrzej Karałow, Benedykt Konowalski, Aleksander Kościów, Marcin T. Łukaszewski, Paweł Łukaszewski, Piotr Moss, Zbigniew Penherski, Maria Pokrzywińska, Dariusz Przybylski, Marian Sawa, Bogusław Schaeffer, Edward Sielicki, Elżbieta Sikora, Maciej Staszewski, Weronika Ratusińska, Łukasz Woś.
Od 2015 r., nakładem wydawnictwa Ars musica, ukazuje się seria Paweł Gusnar Collection, zawierająca nuty utworów napisanych dla tego saksofonisty.
W dorobku posiada ponad 50 płyt CD, w tym solowe i autorskie, m.in.: New Polish Music for saxophone and organ, Jazz Sonatas, Komeda Inspirations, Saxophone Impressions, Saxophone Varie, Saxophone Varie vol. 2, (Re)Discovering Woodwind Masterpieces (pierwsze polskie nagranie Koncertu Es-dur op. 109 Głazunowa), Penderecki Concerto Per Viola (sassofono) ed Orchestra.
Wielokrotnie był nominowany do Nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk, również w kategorii Artysta Roku; zdobył ją trzykrotnie: w 2014 r. za Saxophone Varie, w 2015 r. za Paweł Łukaszewski Musica Sacra 5 (na płycie znalazło się Lenten Music napisane dla Gusnara i wykonane przez niego i Morpheus Saxophone Ensemble) oraz w 2016 r. za album Verbum Incarnatum, zrealizowany we współpracy z Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti (w kategorii Album Roku – Muzyka Dawna). Artysta nominowany był również dwukrotnie do zaszczytnego tytułu Koryfeusza Muzyki Polskiej (w 2014, 2015, 2017 r.).
Jako niekwestionowany autorytet zasiada w jury konkursów i prowadzi kursy mistrzowskie w najlepszych ośrodkach muzycznych świata – od Korei Południowej i Chin, przez Ukrainę, Chorwację, Węgry, Republikę Czeską, Słowację, Austrię, Niemcy, Belgię, po Szwajcarię, Włochy, Francję i Hiszpanię.
Paweł Gusnar jest artystą firmy YAMAHA, BG Franck Bichon oraz D’Addario.

Bartosz Jakubczak – Bartosz Jakubczak ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w War¬szawie w klasie organów prof. zw. Andrzeja Chorosińskiego, a w 2003 roku – studia podyplomowe (stypendium im. G. Soltiego) z najwyższym odznaczeniem w Royal Academy of Music w Londynie w klasie prof. Davida Titteringtona. Jest laureatem wielu nagród przyznanych przez tę uczelnię, m.in. Peter le Huray, Whalley Organ Scholarship Award oraz nagrody specjalnej przyznanej przez wybitnego angielskiego organistę Petera Hurforda.

Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez: Marie-Claire Alain, Jamesa Davida Christiego, Ulrika Spang-Hanssena, Kei Koito, Susan Landale, Jona Laukvika, Ludgera Lohmanna, Haralda Vogla oraz Wolfgang Zerera. Wziął także udział The McGill Summer Organ Academy w Montrealu.

W 2002 roku otrzymał nagrodę Prix de la Presse podczas konkursu bachowskiego Grand Prix Bach de Lausanne w Szwajcarii. W tym samym roku wystąpił w Royal Festival Hall w Londynie, wykonując światową premierę zadedykowanego mu utworu na organy solo Salve Sancta Facies angielskiego kompozytora Davida Gortona. Był uczestnikiem wielu prestiżowych festiwali w Wielkiej Brytanii, m.in. The Spanish Ba¬roque Music Festival, London Handel Festival, London Bach Festival, Dartington Inter¬national Summer School, The Spitalfields Festival, London Organ Forum, International Organ Festival at St Albans, a także koncertów w Czechach, Francji, Grecji, Holandii, Irlandii, Niemczech, Polsce, Szwajcarii, Szwecji i na Węgrzech.

W roku akademickim 2003/2004 wykładał w Royal Academy of Music w Londynie w ramach Pidem Organ Fellowship. Bartosz Jakubczak jest regularnie zapraszany do prezentacji wykładów podczas ogólnopolskich sesji naukowych, m.in. przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie czy Akademie Muzyczne w Krakowie i Katowicach.
Od 2004 roku pracuje w Katedrze Organów i Klawesynu UMFC, początkowo na stanowisku asystenta, a obecnie adiunkta.

Stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka uzyskał w 2009 roku, na podstawie rozprawy Chorał gre¬goriański w wybranych utworach organowych Charlesa Tournemire’a. W 2015 roku decyzją Senatu Royal Academy of Music w Londynie, Bartosz Jakubczak otrzymał tytuł honorowego współpracownika Królewskiej Akademii Muzycznej (Associate of the Royal Academy of Music – ARAM). W tym samym roku otrzymał stopień doktora habilitowanego.

***

29.10.2017 niedziela, godz. 18.00, Zamek Kazimierzowski

PRZEMYSKA ORKIESTRA KAMERALNA
PIOTR TARCHOLIK – skrzypce/dyrygent
WIESŁAW SURUŁO – flet
JUSTYNA ADAMCZYK – flet
EWA MROWCA – klawesyn

Jan Sebastian Bach - Koncerty Brandenburskie:
nr 3 BWV 1048   Allegro - Adagio - Allegro
nr 4 BWV 1049   Allegro - Andante - Presto
nr 5 BWV 1050  Allegro – Affetuoso - Allegro

Jan Sebastian Bach  - Suita Orkiestrowa nr 2 h-moll BWV 1067
Uwertura - Rondo - Sarabanda - Bourrée I i II - Polonaise - double - Menuet - Badinerie

Sergiusz Prokofiew – II Sonata na skrzypce i fortepian op. 94 bis
Moderato - Scherzo - Andante - Allegro con brio

Antonin Dworzak – Cztery utwory romantyczne
Allegro moderato - Allegro maestoso - Allegro appassionato - Larghetto
Bela Bartok – I Rapsodia na skrzypce i fortepian
Kazimierz Lepianka – Marzenie

PIOTR TARCHOLIK – skrzypce
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – fortepian

26.10.2017 czwartek, Sala Koncertowa Towarzystwa Muzycznego, godz. 19.00

PIOTR TARCHOLIK – Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie Ewy Szubry-Jargoń, następnie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Grigorija Zhislina oraz Wiesława Kwaśnego. Jest laureatem konkursu Jeunesse Musicales w Weikersheim oraz Konkursu Mozartowskiego w Krakowie.
Od września 2004 roku pełni funkcję pierwszego koncertmistrza Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, z którą występował wielokrotnie także jako solista oraz dokonał szeregu nagrań archiwalnych, w tym koncertów skrzypcowych Sergiusza Prokofiewa, Igora Strawińskiego, Samuela Barbera, Tadeusza Paciorkiewicza oraz Giji Kanczelego. W poprzednich latach był liderem Sinfonietty Cracovii (zespół powstał m.in. z jego inicjatywy), gościnnym koncertmistrzem Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Krakowie oraz koncertmistrzem orkiestry Sinfonia Varsovia (1998–2004).
Artysta koncertował w wielu krajach Europy, USA oraz Japonii, grał na najważniejszych europejskich festiwalach muzycznych, często jako gościnny koncertmistrz. Jest stałym gościem Internationaal Kamermuziekfestival Schiermonnikoog w Holandii, na którym występował z artystami tej miary, co Lorenzo Gatto, Philippe Graffin, Chen Halevi czy David Selig. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami, jak Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Kameralna, Cappella Cracoviensis, Sinfonietta Cracovia, większość polskich orkiestr filharmonicznych oraz Przemyska Orkiestra Kameralna – od 2003 roku prowadzi ten zespół od pulpitu koncertmistrza. W swoim dorobku ma wiele nagrań płytowych (wydanych m.in. przez DUX, CD Accord, Chandos Records, Virgin Classics) i radiowych.
Z zamiłowaniem wykonuje muzykę kameralną – jest prymariuszem NOSPR String Sextet oraz członkiem tria TesTar. Z Moniką Wilińską-Tarcholik tworzy duet sonatowy; kilka lat temu ukazała się ich debiutancka płyta z utworami Bartóka, Strawińskiego i Lutosławskiego (DUX). Piotr Tarcholik prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie, współpracuje również z Akademią Orkiestrową NFM oraz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Jest wykładowcą wielu kursów mistrzowskich w Polsce, Holandii, we Włoszech oraz na Litwie.

MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasiey Tadeusza Żmudzińskiego i Ewy Wolak-Moszyńskiej. Brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Rudolfa Buchbindera w Zurychu i Arne Torgera w Hitzacker. Jest laureatką konkursu Jeunesses Musicales w Weikersheim (Niemcy) oraz nagrody specjalnej w Ogólnopolskim Konkursie Kameralnym w Zakopanem.
Koncertowała jako solistka i kameralistka w Polsce, Francji, Niemczech, Rumunii i Mołdawii, uczestnicząc m.in. w takich festiwalach, jak ClarinetFest w Paryżu, Dni Muzyki Karola Szymanowskiego w Zakopanem, Międzynarodowy Festiwal Klarnetowy w Krakowie i Przemyska Jesień Muzyczna. Na estradzie była partnerem wielu znakomitych artystów, w tym Jadwigi Gadulanki, Guy’a Deplus, Philippe’a Cupera, Meinharda Niedermayera, Bartosza Bryły, Piotra Reicherta, Jeroena Reulinga i Tomasza Strahla. Płyty z jej udziałem zostały wydane przez Dux, KASP Records oraz PWM.
Monika Wilińska-Tarcholik prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie jako adiunkt w Katedrze Kameralistyki, gdzie pełni także funkcję kierownika Zakładu Kameralistyki Fortepianowej. Uczestniczyła w wielu konkursach i kursach muzycznych w charakterze akompaniatora, m.in. w Lusławicach, Letnich Akademiach Muzycznych w Żaganiu i Krakowie czy Wiosennych Kursach Mistrzowskich w Przemyślu, na których jest również wykładowcą.
Gems of Eastern Europe

RECENZJA PŁYTY – strona internetowa MusciWeb International

Sergei PROKOFIEV (1891-1953)
Sonata No.2 in D major, Op.94 (1943-1944) [23.59]
Béla BARTÓK (1881-1945)
Rhapsody No 1 (1928) [9.21]
Karol SZYMANOWSKI (1882-1937)
Nocturne and Tarantella op.28 (1915) [10.27]
Kazimierz LEPIANKA (1869-1948)
A Dream (ed.1905) [3.14]

PIOTR TARCHOLIK (violin)
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK (piano)

rec: NOSPR Chamber Hall, Katowice, October/November 2016 CD ACCORD ACD229-2 [47.20]

To wartościowe i ciekawe w odbiorze wydawnictwo zawiera znaczące utwory nagrane w bardzo dobrej jakości, choć można mieć wątpliwości co do krótkiego czasu odtwarzania. Podczas, gdy czas odtwarzania płyt CD z muzyką klasyczną oscyluje przeciętnie wokół 70 minut, 47 minut to trochę mało, zwłaszcza że Sonata nr 1 Prokofiewa – choć dłuższa niż nr 2 – trwa znacznie poniżej 30 minut w nagraniu Kremera i Argerich, a Rapsodia nr 2 Bartóka ok. 12 minut. To jedyny minus tego świetnego nagrania. Żadnego z zamieszonych utworów nie słyszy się tak często, jak byśmy oczekiwali, a pierwsze trzy to ważne utwory znaczących kompozytorów. Łączą je świadomie zastosowane akcenty muzyki ludowej, a utwór Prokofiewa jest miejscami dość pogodny, pomimo trudnych, wojennych czasów, w których został skomponowany.
Wykonanie utworów przez małżeński duet - Piotra Tarcholika i Monikę Wilińską-Tarcholik jest śmiałe, mocne i pełne charakteru, ogólnie trochę wolniejsze niż klasyczne nagranie Kremera i Argerich z 1996 r. (z wyjątkiem krótkiego Andante), jednak zagrane z głębią i rozmachem. Od pierwszych minut sonaty Prokofiewa artystom udaje się uchwycić zarówno liryczność jaki i neoklasycyzm utworu. Cudowne Andante jest poetyckie i naturalne, a finałowe rondo jest tak piękne, jak tylko można sobie wymarzyć.
Rapsodia Bartóka jest atrakcyjna i – przynajmniej jak na Bartóka – dość nieskomplikowana i ludowa – choć nie oparta na żadnym istniejącym cytacie muzyki ludowej. Kunszt i profesjonalizm obojga muzyków jest ewidentny – podczas wzajemnego współgrania skrzypiec i fortepianu akcenty często delikatnie przesuwają się w stronę jednego bądź drugiego instrumentu.
Często brak mi zrozumienia dla muzyki Szymanowskiego i oczekiwałem, że raczej będę ją w tym nagraniu podziwiał niż się nią delektował. Okazało się jednak, że jest wiele miejsc, którymi się można delektować - od ciemności początkowego Nokturnu, który czasami brzmi jak muzyka improwizowana, po ekscytującą Tarantellę. Wykonanie jest szybsze niż na niektórych nagraniach konkurentów, lecz wszystko ma swoją właściwą wagę, do czego przyczynia się klarowność nagrania.
Marzenie Lepianki jest czarujące, lżejsze niż pozostałe utwory na dysku, lecz urocze i romantyczne. Nigdy nie słyszałem tego utworu- nie słyszałem też o nim. Lepianka nie był zbyt płodnym kompozytorem, ponieważ jego domeną było nauczanie, a Marzenie to jest jedyne wykonanie jakiegokolwiek utworu Lepianki, jakie znalazłem. Być może inni wykonawcy podchwycą je jako doskonały bis, który spodoba się słuchaczom.
Jakość nagrania jest wyjątkowa, nawet w porównaniu z najlepszymi współczesnymi standardami, a informacje na to nie powinno przysłonić doskonałości muzyki i tego utalentowanego duetu. Prosimy o więcej!

Michael Wilkinson

(Tłumaczenie Jacek Betleja)

Serdecznie zapraszamy na Koncert oratoryjny w ramach 34. Przemyskiej Jesieni Muzycznej, który odbędzie się w środę 25.10.2017 r. o godz. 19.30 w Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu.

Wystąpią:

JADWIGA KOT - sopran
NATALIA DARKOWSKA - mezzosopran
JACEK ŚCIBOR - tenor, recytacje
KAMIL KAZNOWSKI – bas
BARTOSZ PIEKARSKI - klarnet

CHÓR I ORKIESTRA ZPSM oraz CHÓR KAMERALNY TOWARZYSTWA MUZYCZNEGO W PRZEMYŚLU

ANDRZEJ GURAN, JOANNA GIBAŁA-SZELĄŻEK - przygotowanie chórów
ANTONI GURAN – dyrygent

Program:
Wolfgang Amadeusz Mozart – Msza Koronacyjna KV 317
Feliks Nowowiejski - Śmierć Ellenai op. 32 a

21.10.2017 sobota, godz. 18.00, Towarzystwo Muzyczne
MORPHEUS SAXOPHONE QUARTET
WOJCIECH PSIUK – saksofon sopranowy
PAULINA MŁYNARSKA – saksofon altowy
SZYMON NIDZWORSKI – saksofon tenorowy
GRZEGORZ BIL – saksofon barytonowy

Philip Glass - Kwartet
Dariusz Przybylski - Morpheus
Gabriel Pierne – Introduction et Variations sur Une Ronde Populaire
George Gershwin - Błękitna Rapsodia
Timothy Blinko - Sculptures

22.10.2017 niedziela, godz. 18.00, Towarzystwo Muzyczne

OPERA NA WYNOS

LESZEK SOLARSKI – bas
PRZEMYSŁAW WINNICKI - fortepian

Prezes Fundacji Wspierania Kultury "Amadeusz" - Magdalena Pamuła i Dyrektor Miejskiego Domu Kultury w Stalowej Woli - Marek Gruchota zapraszają na Festiwal im. Janiny Garści w Stalowej Woli.

19 - 21 października 2017
wstęp wolny

Festiwal im. Janiny Garści w Stalowej Woli ma charakter międzynarodowy. Wystąpią młodzi instrumentaliści oraz profesjonalni muzycy. Usłyszymy m.in. orkiestrę  „Wirtuozi Lwowa”, ukraińska pianistkę Tatianę Szewczenko i młodego litewskiego pianistę Pauliusa Anderssona.
Wszystkie koncerty odbędą się w Miejskim Domu Kultury w Stalowej Woli.

PROGRAM:
19.10.2017 / czwartek / godz. 17.00
Koncert „Artyści dzieciom”
Utwory kompozytorów polskich wykonają:
Ludmiła Worobec-Witek – skrzypce
Leszek Kołodziejski – akordeon
Tatiana Szewczenko, Natalia Wolanin, Andrzej Tatarski, Edward Wolanin, Artur Jaroń, Jacek Ciołczyk – fortepian
Gościnnie: Paulius Andersson / Litwa – fortepian

20.10.2017 / piątek / godz. 17.00
Koncert „Młodzi, zdolni”
„Amadeusz” promuje uczniów szkół muzycznych z Domosławic, Kielc, Rzeszowa, Stalowej Woli, Warszawy

21.10.2017 / sobota / godz. 17.00
Orkiestra „Wirtuozi Lwowa”
Serhij Burko – dyrygent
Soliści:
Sylwia Sulikowska – skrzypce
Anna Urzędowska, Kamila Wawrzeńczyk, Klara Kraj – fortepian
Bartosz Szymczyk – waltornia
Cezary Sagan – trąbka
Festiwalowi towarzyszy wystawa prac plastycznych uczniów stalowowolskich szkół „Tak widzimy muzykę” – hol MDK

Janina Garścia (1920 – 2004)
Kompozytorka i pedagog urodziła się 12 marca 1920 r. w Krakowie. Działalność kompozytorską rozpoczęła w 1942 roku, jej dorobek twórczy obejmuje ponad 700 utworów zawartych w 86 opusach. Komponowała utwory dla dzieci i młodzieży, głównie na fortepian, a także na wiolonczelę, obój, flet prosty i perkusję.
Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Stalowej Woli nawiązała kontakty z kompozytorką w 1983 r. i rozpoczęła organizację konkursów na najlepsze wykonanie Jej utworu. Początkowo były to imprezy szkolne i międzyszkolne, z czasem urosły do rangi Konkursów Ogólnopolskich oraz Konkursów Międzynarodowych. Pani Janina Garścia pełniła w nich funkcję Honorowej Przewodniczącej Jury. Zyskała sympatię uczestników konkursów swoją wyjątkową osobowością i twórczością, której bliska jest dusza dziecka.
Stalowa Wola stała się bliska jej sercu. W wywiadzie dla Sztafety z 5 czerwca 1996r. powiedziała: „Jestem zakochana w Stalowej Woli. Przyjeżdżam tutaj od 1984r. z wielką przyjemnością. Podoba mi się okolica, piękne lasy i cała przyroda...”
Kompozytorka zmarła 1 marca 2004 r., została pochowana na Cmentarzu Rakowieckim w Krakowie.