SOLIŚCI ORKIESTRY SYMFONICZNEJ FILHARMONII PODKARPACKIEJ w koncercie kameralnym

25 października 2025 r., sobota, godz. 17:00
SALA KAMERALNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MACIEJ ZESZUT – klarnet
JANUSZ KAPIAS – fagot
OLEH NEDASHKIVSKYI – waltornia
ROBERT NAŚCISZEWSKI – skrzypce
OREST TELWACH – skrzypce
PIOTR GAJDA – altówka
ANNA NAŚCISZEWSKA – wiolonczela
SŁAWOMIR UJEK – kontrabas

W programie:
F. Schubert – Oktet F – dur D. 803 na klarnet, fagot, waltornię i kwintet smyczkowy

“Chciałem sobie w ten sposób utorować drogę do wielkiej symfonii” pisał Franz Schubert (1797-1828) do przyjaciela Leopolda Kupelwiesera, odnosząc się do swojego Oktetu F-dur D. 803 na klarnet, fagot, waltornię i kwintet smyczkowy. Symfoniczny rozmach i bogactwo kolorystyki dźwiękowej tego utworu rzeczywiście wykraczają poza ramy typowej salonowej kameralistyki. Podobieństwo Oktetu do szczególnie popularnego w czasach Schuberta Septetu Beethovena, skomponowanego na niemal identyczny skład, nie jest przypadkowe. Nawiązanie to przyczyniło się do częstego wykonywania obu dzieł wspólnie. Oktet składa się z sześciu części: Allegro, Adagio, Scherzo, Andante, Menuet oraz Allegro. Dzieło wyróżnia liryzm kantylen, wirtuozowska popisowość figuracji, lekkość oraz scherzowy humor. Bez wątpienia jest to perła wśród dzieł kameralnych Schuberta.

Biuro Koncertowe

Filharmonii Podkarpackiej

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl

AB 24 października 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR OPERY I FILHARMONII PODLASKIEJ
DAVID GIMÉNEZ – dyrygent
ILINA MIHAYLOVA – sopran
ESTER PAVLU – mezzosopran
PAOLO LARDIZZONE – tenor
CORNELIU HUȚANU – bas
VIOLETTA BIELECKA – przygotowanie chóru

W programie:
G. Verdi – Requiem

Giuseppe Verdi (1813-1901) to niekwestionowany mistrz opery włoskiej drugiej połowy XIX wieku. Msza Requiem zajmuje wyjątkowe miejsce w jego dorobku artystycznym. “Tak wiele jest już mszy dla umarłych, zbędne jest więc dodawanie jeszcze jednej” – twierdził Verdi, gdy przyjaciele namawiali go do skomponowania Requiem, zachęcając, by wykorzystał wcześniej napisaną przez siebie część Libera me. Sytuacja zmieniła się w 1873 roku, gdy zmarł wybitny poeta włoski Alessandro Manzoni, którego Verdi darzył głębokim szacunkiem. Poruszony jego odejściem, postanowił oddać mu hołd, tworząc w krótkim czasie Messa da Requiem – muzyczny pomnik dla zmarłego przyjaciela. Choć utwór ma charakter sakralny, Verdi nadał mu formę i ekspresję bliską operze, gatunkowi, w którym czuł się najbardziej swobodnie. Z tego powodu Requiem bywa nazywane “operą o sprawach ostatecznych”. Siedmioczęściowa kompozycja łączy w sobie fragmenty o zróżnicowanej ekspresji: od modlitewnego skupienia, przez dramat śmierci i żałoby, po strach przed sądem i nadzieją na odkupienie.

DAVID GIMÉNEZ
Urodzony w Barcelonie David Giménez studiował fortepian i kompozycję na Conservatori del Liceu w swoim rodzinnym mieście. Następnie odbył studia drugiego stopnia z dyrygentury na wiedeńskim uniwersytecie Hochschule für Musik u Karla Österreichera oraz na londyńskiej Royal Academy of Music pod kierunkiem Sir Colina Davisa.
Od czasu swojego debiutu w 1994 r. z hanowerską Orkiestrą NDR występował na całym świecie, dyrygując najbardziej znane orkiestry i solistów w takich salach koncertowych jak Royal Albert Hall, Berlin Philharmonie, Salle Pleyel, Vienna Konzerthaus, tokijska Suntory Hall oraz w nowojorskich Carnegie Hall i Avery Fisher Hall. W trakcie swojej kariery David Giménez dyrygował orkiestrami takimi jak Vienna Philharmonic, London Symphony, Philharmonia, Münchner Philharmoniker, Orchestre de Paris oraz Filarmonica della Scala.

Opera odgrywa ważną rolę w kalendarzu występów Maestro Giméneza, który wykonuje szeroki wachlarz sztuk operowych w teatrach takich jak Teatro alla Scala, Vienna Staatsoper, Royal Opera House Covent Garden, Zurich Opera, Berlin Deutsche Oper, Théâtre du Champs Elysées, Washington Opera, barceloński Gran Teatre del Liceu, madrycki Teatro Real czy Sydney Opera House.
Będąc obdarzonym wyjątkowym wyczuciem głosów Maestro Giménez regularnie współpracuje ze śpiewakami operowymi takimi jak José Carreras, Plácido Domingo, Anna Netrebko, Roberto Alagna, José Cura, Bryn Terfel, Joseph Calleja i Charles Castronovo.
Maestro Giménez był także członkiem jury podczas kilku konkursów, jak np. podczas Międzynarodowego Konkursu Śpiewaków Operowych wykonujących utwory Verdiego w Parmie, Operalia a także podczas konkursu dla kompozytorów odbywającym się w Reina Sofia w Madrycie. W 2022 r. został powołany na dyrektora artystycznego festiwalu Sounds of Oradea Festival w rumuńskim Oradea, a w 2024 r. mianowany głównym dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie.

W trakcie obecnego sezonu Maestro Giménez dyrygował m.in. Royal Philharmonic, National Orchestra of Belgium, Orchestra dell´Arena di Verona, Orchestra della Rai Torino, paryską Orchestre de l´Ille de France oraz Orquestra de Barcelona.
Niedawno rozpoczął także sezon operowy barcelońskiego Opera House (Gran Teatre del Liceu) serią koncertów poświęconych Giuseppe Verdiemu, a także został wybrany na dyrektora muzycznego nowej opery El Juez, skomponowanej przez Christiana Kolonovitsa, której światowa premiera miała miejsce w Bilbao oraz podczas austriackiego festiwalu Erl Festival. Z tą operą Maestro Giménez debiutował w nowym Teatrze Maryjskim w St. Petersburgu oraz w Theater an der Wien.

Inne ważne wydarzenia z jego udziałem obejmują produkcje operowe takie jak Traviata, Lunatyczka oraz Carmen (Sofia Opera oraz Las Palmas Opera). Maestro Giménez prowadził również koncerty na całym świecie odbywające się w ramach tournee pożegnalnego Jose Carrerasa, a ostatnio podczas tournee Roberto Alagni po Francji i Belgii.
Maestro Giménez dokonywał nagrań dla wytwórni a Decca, BMG Classics, Koch-Schwann, Erato oraz Discmedi.

CHÓR OPERY I FILHARMONII PODLASKIEJ
Powstał z inicjatywy prof. V. Bieleckiej i M. Nałęcz-Niesiołowskiego w marcu 2006 r. Trzon stanowią artyści śpiewający przez wiele lat w Białostockim Chórze Kameralnym „Cantica Cantamus”, prowadzonym przez obecnego dyrygenta i kierownika artystycznego chóru – prof. V. Bielecką. Obecnie chór ma zaszczyt współpracować z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina w Warszawie, uczestnicząc w kolejnych edycjach Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i Jego Europa”, podczas którego wraz z Europa Galante, włoskim zespołem instrumentalistów specjalizującym się w wykonaniach muzyki dawnej, pod batutą Maestro F. Biondiego, zaprezentował wersje koncertowe oper V. Belliniego „I Capuleti e i Montecchi” i „Norma” oraz G. Verdiego „Macbeth”. Ostatnie dzieło w oryginalnej wersji florenckiej z 1847 r. zostało przez zespoły nagrane i wydane nakładem wydawnictwa fonograficznego Glossa (2018). W roku 2018, w ramach obchodów Roku Moniuszkowskiego, oba zespoły dokonały nagrań dwóch oper S. Moniuszki: „Halki” i „Strasznego dworu”, a w styczniu 2019, na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, kolejnym wspólnym występem zainaugurowały Rok Moniuszki, wykonując koncertową wersję „Halki” S. Moniuszki w języku włoskim (w XIX-wiecznym tłumaczeniu).

Znakomitym efektem pracy z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej im. T. Szeligowskiego są liczne koncerty oraz nagranie oratorium „Quo vadis” op. 13 na sopran, baryton, bas, chór mieszany, orkiestrę symfoniczną oraz organy F. Nowowiejskiego, a także „Kantaty mitologiczne” S. Moniuszki „Nijoła” i „Milda” pod dyrekcją Ł. Borowicza. W latach 2009–2012 zespół koncertował pod batutą współczesnego polskiego kompozytora Maestro K. Pendereckiego, z którym wykonał jego dzieła, m.in.: VII Symfonię „Siedem bram Jerozolimy”, VIII Symfonię „Pieśni przemijania”, „Polskie Requiem”. Współpraca ze Stowarzyszeniem im. L. van Beethovena zaowocowała nagraniami płytowymi oraz prezentacjami wersji koncertowych oper: „Euryanthe” C.M. von Webera, „Maria Padilla” G. Donizettiego z Polską Orkiestrą Radiową pod batutą Maestro Ł. Borowicza.

Chór prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą (odwiedził takie państwa jak: Belgia, Białoruś, Francja, Litwa, Mołdawia, Niemcy, Rumunia, Ukraina, Włochy). Występuje w prestiżowych salach koncertowych oraz jest zapraszany do udziału w renomowanych festiwalach, m.in. w: Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Chopin i Jego Europa”, Międzynarodowym Festiwalu „Wratislavia Cantans”, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater”, Festiwalu Kultury Żydowskiej „Warszawa Singera”. Koncerty Chóru spotykają się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, uznaniem dyrygentów i recenzentów. Owacjami zakończył się występ zespołu pod batutą Maestro W. Giergijewa z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Teatru Maryjskiego podczas XVI Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Filharmonii Narodowej, gdzie wykonał kantatę „Aleksander Newski” S. Prokofiewa.
W kwietniu 2022 r. artyści Chóru i Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej wystąpili z hiszpańskim tenorem José Carrerasem podczas koncertu Cud Życia 2. Wydarzenie było transmitowane na antenie TVP1. W sierpniu 2023 r. Chór OiFP wystąpił wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej podczas prawykonania Symfonii Pokoju i Pojednania Rafała Janiaka w 300. rocznicę koronacji obrazu Matki Bożej Kodeńskiej. W sierpniu 2023 r. chórzyści OiFP wzięli udział w koncercie inaugurującym europejską trasę z Ukrainian Freedom Orchestra (Teatr Wielki Opera Narodowa, dyrygent – Keri-Lynn Wilson). We wrześniu i październiku 2023 r., artyści Chóru wystąpili podczas koncertów w Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze oraz w Sanktuarium Najświętszego Sakramentu w Sokółce. Wraz z orkiestrą i solistami wykonali zostało dzieło oratoryjne Pawła Łukaszewskiego Nieszpory o Matce Bożej Jasnogórskiej Królowej Polski. W październiku 2023 r. artyści Chóru OiFP wystąpili wśród znakomitych gwiazd podczas Koncertu Inaugurującego II Międzynarodowy Konkurs Chopinowski na Instrumentach Historycznych. W grudniu 2023 r. Chór wystąpił w prestiżowym Audytorium Conciliazione w Rzymie, podczas koncertu dziękczynnego za błogosławioną Rodzinę Ulmów. W styczniu 2024 r. wzięli udział w koncercie Psalmy Pokoju i Pojednania w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. W lutym uświetnili światową premierę A Body for Harnasie w sali koncertowej NOSPR, widowiska muzyczno-filmowego z choreografią ikony współczesnego tańca Wayne’a McGregora i ruchomymi obrazami artysty wizualnego Bena Cullena Williamsa. W lipcu 2024 r. artyści Chóru OiFP po raz kolejny wystąpili (w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie oraz w Stoczni w Gdyni).

Repertuar zespołu obejmuje programy muzyki chóralnej a cappella, oratoryjne, operowe, operetkowe, musicalowe oraz największe dzieła muzyki sakralnej, wykonywane we współpracy z wybitnymi polskimi i zagranicznymi zespołami, m.in.: Europą Galante, Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Orkiestrą Filharmonii Narodowej oraz Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, Sinfonią Varsovią, Sinfonią Iuventus, orkiestrami Filharmonii Poznańskiej, Podkarpackiej, Łódzkiej i in.
Zespół wielokrotnie brał udział w prawykonaniach utworów polskich kompozytorów współczesnych, m.in.: , K. Pendereckiego, S. Moryty, M. Małeckiego, M. Borkowskiego, P. Łukaszewskiego, J. Świdra, A. Knapika, R. Twardowskiego, M. Bembinowa, J. Krutula, M. Fedorova. Dokonał 33 nagrań płytowych i doczekał się wielu rejestracji radiowych. Kilkakrotnie został laureatem Nagrody Polskiego Przemysłu Fonograficznego „Fryderyk” m.in.: za album „Pieśni Kurpiowskie: Szymanowski Górecki Moryto” pod dyrekcją V. Bieleckiej w kategorii: Fonograficzny Debiut Roku (2009), za album „Symphony of Providence” P. Łukaszewskiego z udziałem solistów: A. Mikołajczyk-Niewiedział, A. Rehlis, J. Bręka, Chóru Polskiego Radia w Krakowie oraz Orkiestrą OiFP pod dyrekcją M. Nałęcz-Niesiołowskiego w kategorii: Album Roku Muzyka Współczesna (2016), za album „Symphony on the Mercy of God” z udziałem solistów: A. Mikołajczyk-Niewiedział i M. Nerkowskiego oraz Chóru, Chóru Dziecięcego i Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej pod dyrekcją W. Michniewskiego w kategorii: Album Roku Muzyka Współczesna (2017) oraz za płytę z nagraniem „III i VI Symfonia” Pawła Łukaszewskiego (Wydawca: DUX Recording Producers), z udziałem Anny Mikołajczyk-Niewiedział oraz Orkiestry i Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka w kategorii: Album Roku Muzyka Symfoniczna (2022), za płytę „Kantyki supraskie” (Wydawca: DUX Recording Producers) pod dyrekcją Violetty Bieleckiej w kategorii: Muzyka dawna (2023) oraz za płytę Paweł Łukaszewski, Symphoniae Sacrae 1 w kategorii: Album Roku Muzyka Orkiestrowa (2024). Chór otrzymał także Nagrodę Feniks 2022 w kategorii: Muzyka Chrześcijańska Klasyczna za płytę z nagraniem III i VI Symfonii Pawła Łukaszewskiego (Wydawca: DUX Recording Producers). Został także laureatem w IV Międzynarodowym Konkursie Muzyczne Orły w kategorii: Płyta fonograficzna za trzypłytowy album „Kantyki supraskie” (Wydawca: DUX Recording Producers).

Ciekawe interpretacje muzyki chóralnej a cappella znajdują się na płytach CD: M. Gumiela „Sacred Works”, K. Szymanowski – H.M. Górecki – S. Moryto „Pieśni kurpiowskie”, S. Moryto „Muzyka chóralna”, S. Rachmaninow „All-Night Vigil” wydanych nakładami DUX Recording Producers czy Classic Produktion Osnabrück. Unikatowe utwory, „perełki” XVII-wiecznej Rzeczypospolitej Kościoła Unickiego ukazał się w grudniu 2023 roku w postaci trzypłytowego albumu „Kantyki supraskie” (Wydawnictwo: DUX Recording Producers) pod Honorowym Patronatem prof. Piotra Glińskiego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie chóralistyki zespół został uhonorowany przez Marszałka Województwa Odznaką Honorową Województwa Podlaskiego (2017). Za album „Quo vadis” F. Nowowiejskiego, nagrany z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej pod batutą Ł. Borowicza i z udziałem W. Chodowicz (sopran), R. Gierlacha (baryton), W. Gierlacha (bas) i S. Kamińskiego (organy), został laureatem jednej z najbardziej prestiżowych nagród płytowych świata: ICMA 2018 (International Classical Music Award) w kategorii: Muzyka wokalno-instrumentalna.
Oprócz licznych prezentacji artystycznych związanych z wykonawstwem muzyki a cappella oraz wokalno-instrumentalnej, występuje jako zespół chóralny, dysponujący umiejętnościami w zakresie ruchu scenicznego, aktorstwa oraz układów choreograficznych. Na deskach Opery i Filharmonii Podlaskiej zespół wziął udział w operach: „Straszny dwór”, „Halka” wersja wileńska S. Moniuszki, „Traviata” G. Verdiego, „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta, „Carmen” G. Bizeta, „Cyganeria”, „Turandot” G. Pucciniego, „Cavalleria rusticana” P. Mascagniego oraz „I Pagliacci” R. Leoncavallo; w musicalach „Korczak” Ch. Williamsa, „Upiór w operze” A. Lloyda Webbera, „Skrzypek na dachu” J. Bocka i „Doktor Żywago” L. Simon, „Jesus Christ Superstar” A. I. Webber i T. Rice, „Vesper” G. Guthmana, a także w operetkach „Zemsta nietoperza”, „Baron cygański” J. Straussa i „Wesoła wdówka” Franza Lehára. Szeroki wachlarz jego działań scenicznych wzbogaca sceniczne wystawienie oratorium P. Łukaszewskiego „Via Crucis” (2023).

Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej, fot. z archiwum Filharmonii Podkarpackiej

ESTER PAVLU
Czeska mezzosopranistka Ester Pavlu ukończyła Akademię Sztuk Teatralnych w Pradze i doskonaliła swoją sztukę śpiewaczą w klasach mistrzowskich u Aprile Millo, José Cura oraz Petera Dvorsky’ego. Wygrała liczne konkursy śpiewaków, w tym Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Antonina Dworzaka, konkurs Concours International de Belcanto Vincenzo Bellini, a także zdobyła nagrodę Beno Blachut Award.
Talent Ester Pavlu został odkryty w 2017 r. przez Jose Cura podczas jego klasy mistrzowskiej, gdzie została przez niego zaproszona do zaśpiewania razem z nim podczas koncertu w Pradze, a następnie otrzymała angaż jako Fenena w operze Verdiego „Nabucco” wystawionej w Praskim Teatrze Narodowym.
Potem przyszedł debiut jako Laura w operze C. M. Webera „Die drei Pintos” w Praskiej Operze Państwowej. Swoje pierwsze sukcesy Ester Pavlu święciła jako Donna Elvira w mocartowskiej operze „Don Giovanni”, wystawionej w praskim Ständetheater oraz jako Obca Księżna w operze Dvorzaka „Rusałka” wystawionej w Theater Pilsen. W ramach kolejnych angaży występowała w Grand Théâtre du Puy du Fou, a także Teatro Lirico di Cagliari.
Jednym z jej najbardziej znanych występów koncertowych stanowi Old Lady podczas światowej premiery opery Bohuslava Martinů „What Men Live By” pod dyrekcją Jiřego Bělohlávka. Produkcja została nominowana do Międzynarodowej nagrody w zakresie twórczości operowej w 2015 r. Nagranie tego dzieła zostało później nagrodzone czeską nagrodą muzyczną „Anděl” za najlepsze nagranie z muzyką klasyczną.
Ester Pavlu współpracowała już ze wszystkimi najważniejszymi orkiestrami w Czechach, takimi jak: Czeska Orkiestra Filharmoniczna, Czeska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Filharmoniczna im. Bohuslava Martinů, Słowacka Państwową Orkiestra Filharmoniczna w Koszycach, Praska Orkiestra Symfoniczna FOK, praska Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Filharmoniczna z Pilzna oraz praska Orkiestra Filharmoniczna PKF.
Jako Królowa (Schwanda) wystąpiła w Theater an der Wien i Oper Graz, zaś w Łotewskiej Operze Narodowej w Rydze jako Eboli (Don Carlo), Amneris (Aida) oraz Carmen.
W praskiej Operze Państwowej, która jest jej artystycznym domem, Ester Pavlu śpiewa aktualnie partie Obcej Księżnej (Rusałka), Santuzzy (Rycerskość wieśniacza) oraz Carmen.

CORNELIU HUȚANU
Urodził się 27 lutego 1992 r. w rumuńskim mieście Braiła, gdzie również w tamtejszej artystycznej szkole średniej im. Hariclei Darclée, specjalizującej się w śpiewie klasycznym, rozpoczął realizację swojego zamiłowania do muzyki. Następnie ukończył Konserwatorium im. Gheorghe Dimy w Kluż-Napoce.
W 2012 r., kiedy podczas studiów dołączył do chóru Rumuńskiej Opery Narodowej w Kluż-Napoce, rozpoczęła się jego kariera zawodowa.
Od 2018 r. jest jednym z solistów zespołu Rumuńskiej Opery Narodowej w Kluż-Napoce. W pierwszym roku występów jako solista do swojego repertuaru dodał osiem nowych partii, w tym m.in. „Sparafucile”, „Ramfis”, „Colline”, „Gremin” oraz „Ferrando”. Dowodem jego osiągnięć jest przyznanie mu nagrody Alexandru Fărcaș podczas Rumuńskiego Balu Operowego.
Na arenie międzynarodowej Corneliu Huțanu zadebiutował już na scenie Opery w Kairze, gdzie wykonał partię „Ramfisa” w Aidzie pod dyrekcją maestro Davida Crescenziego, oraz w Operze Kiszyniowskiej (Mołdawia) partią „Banko” w Makbecie.
Obecnie Corneliu Huțanu nadal jest solistą Rumuńskiej Opery Narodowej w Kluż-Napoce i spodziewa się dalszych występów w kraju i za granicą.

Wydarzenie ma na celu popularyzację muzyki wokalnej i chóralnej poprzez organizację warsztatów, koncertów i spotkań edukacyjnych. Przedsięwzięcie stworzy przestrzeń do rozwijania kompetencji artystycznych zarówno dla uczestników warsztatów, jak i dla publiczności, która będzie miała okazję doświadczyć muzyki na najwyższym poziomie wykonawczym. Projekt ma kluczowe znaczenie w kontekście zwiększania dostępności kultury w regionach oddalonych od dużych centrów artystycznych. Dzięki niemu mieszkańcy Sanoka i okolic będą mieli możliwość uczestnictwa w wydarzeniu o charakterze ogólnopolskim. Ważnym celem jest również integracja środowiska muzycznego – poprzez udział w warsztatach i koncertach artyści, pedagodzy i uczestnicy z różnych części kraju będą mogli wymieniać się doświadczeniami, rozwijać swoje umiejętności i budować trwałe relacje artystyczne.

Podczas tegorocznej edycji odbędą się następujące koncerty:

- 18.10.2025r. godzina 19:00 Kościół pw. Chrystusa Króla w Sanoku – Koncert zespołu Art’n’Voices Vocal Ensemble
Jest to jeden z najlepszych i najbardziej utytułowanych zespołów wokalnych w Polsce, który od lat specjalizuje się w interpretacji muzyki współczesnej. Oktet znany jest z wykonywania muzyki a cappella. Repertuar Art’n’Voices Vocal Ensemble obejmuje utwory sakralne, rozrywkowe i ludowe z różnych epok, od muzyki dawnej po współczesną. 

- 22.10.2025r. godzina 19:00 Kościół pw. Chrystusa Króla w Sanoku – koncert zespołu Cracow Singers Zespół skupia doświadczonych śpiewaków, których wspólnym dążeniem jest realizacja projektów wysokiej próby zarówno pod względem konceptualnym, jak i wykonawczym. Cracow Singers prezentuje programy a cappella z muzyką dawną i współczesną, współpracuje z instrumentalistami oraz z orkiestrami w różnorodnych repertuarach.

- 24.10.2025r. godzina 19:00 Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (oo. franciszkanów) – koncert Zespołu Wokalnego Soul
Założycielem i kierownikiem artystycznym zespołu jest Monika Brewczak, która aranżuje również większość śpiewanych przez zespół utworów. Od początku istnienia zespół bardzo dużo koncertuje - śpiewając a cappella jak również z zaproszonymi do współpracy instrumentalistami. W swoim repertuarze zespół ma bogaty wybór pieśni dawnych, patriotycznych, religijnych, kolęd, przebojów muzyki poważnej, współczesnej, rozrywkowej, gospel i negro spirituals. Wielokrotnie także oprawiał muzycznie uroczyste Msze Święte. Zespół tworzą uczennice gimnazjów, szkół podstawowych i średnich powiatu sanockiego.

III Ogólnopolskie Dni Muzyki Chóralnej to wydarzenie kontynuujące sukces poprzednich edycji, przyczyniając się do rozwoju kultury w regionie oraz promujące zarówno Sanok, jak i całe Podkarpacie jako istotny region kulturalny.

Wstęp na koncerty jest bezpłatny.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury Kultura - Interwencje. Edycja 2025.

Tekst i  zdjęcia: Stowarzyszenie PRO ARTIS

Już 18 października 2025 roku w Sali Koncertowej Wydziału Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego odbędzie się wyjątkowe widowisko muzyczne – prawykonanie baśni muzycznej „Muzyka tysiąca i jednej nocy” autorstwa dr Dominika Lasoty. To monumentalne dzieło, inspirowane klasyczną opowieścią Księgi tysiąca i jednej nocy, powstało specjalnie z myślą o rzeszowskim środowisku chóralnym i akademickim. Głównym organizatorem wydarzenia jest Polski Związek Chórów i Orkiestr – Oddział w Rzeszowie, a jego pomysłodawczynią i dyrektorem artystycznym – Anna Marek-Kamińska.

Wystąpią połączone chóry żeńskie oraz orkiestra kameralna Artensemble Resovia, a także chóry zagraniczne: Uniwersytetu Lwowskiego (Ukraina), Uniwersytetu Preszowskiego (Słowacja) i Uniwersytetu w Nyíregyházie (Węgry). Wśród wykonawców znajdą się również rzeszowskie i podkarpackie zespoły chóralne, studenci i uczniowie szkół.

Tego samego dnia, 18 października o godz. 9:30, zaplanowano również autorski wykład dr Dominika Lasoty pt. „Między mitem a współczesnością – o tworzeniu muzycznej narracji w utworze ‘Muzyka tysiąca i jednej nocy’”, który odbędzie się w Wydziale Muzyki UR i będzie miał charakter otwarty.

Projekt wspiera rozwój rzeszowskich zespołów, promuje polską twórczość współczesną i buduje mosty między kulturą polską a środkowoeuropejską. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny.

Współorganizatorami przedsięwzięcia są: Wydział Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Studenckie Koło Naukowo-Artystyczne Dyrygentury Chóralnej Wydziału Muzyki UR.
Wydarzenie objęli patronatem honorowym Prezydent Miasta Rzeszowa Konrad Fijołek oraz JM Rektor Uniwersytetu Rzeszowskiego prof. dr hab. n. med. Adam Reich.

Projekt dofinansowano z budżetu Gminy Miasto Rzeszów w ramach realizacji zadania publicznego: „Muzyka tysiąca i jednej nocy – przygotowanie widowiska muzycznego z muzyką Dominika Lasoty na dużą obsadę wykonawczą pod kierownictwem artystycznym Anny Marek-Kamińskiej”.

Koncert symfoniczny 

AB 17 października 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK – dyrygent
AGATA I ŁUKASZ DŁUGOSZ – flet

W programie:
F. Doppler – Andante i Rondo op. 25 na 2 flety i orkiestrę
G. Guthman – Koncert na flet i orkiestrę
G. Gershwin – Uwertura do musicalu „Girl Crazy”
I Suita „Porgy&Bess” w opracowaniu R. R. Bennetta

Prawykonania Koncertu na flet i orkiestrę symfoniczną Gary’ego Guthmana (ur. 1952) dokonali w 2022 roku: wybitny solista i popularyzator muzyki współczesnej Łukasz Długosz wraz z orkiestrą Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego. Trzyczęściowy utwór to oryginalna, synkretyczna kompozycja, nawiązująca do różnych stylów i epok muzycznych. Ważnym elementem fakturalnym jest wyrazista rola instrumentów dętych. Szczególnie w trzeciej części zachwyca rytmiczna pulsacja inspirowana jazzem.

Andante i Rondo A-dur op. 25 na 2 flety i orkiestrę (1874) to przepiękna kompozycja Franza Dopplera (1821-1883), sprawiająca wrażenie miłosnego dialogu prowadzonego pomiędzy dwoma fletami. Liryczne Andante urzeka subtelnym brzmieniem, które zostaje na chwilę zakłócone przez dramatyczną narrację w tonacji molowej, by znów ustąpić miejsca delikatnym dźwiękom. Rondo zaczyna się energicznym “tańcem elfów”, a cały utwór wieńczy efektowna coda, podkreślająca wirtuozerię wykonawców.

Koncert zakończą utwory jednego z najpopularniejszych kompozytorów XX wieku – George’a Gershwina (1898-1937). Uwertura do musicalu “Girl Crazy” to znakomity przykład syntezy muzyki rozrywkowej, jazzowej i symfonicznej. Z kolei Suita “Porgy & Bess” – pięcioczęściowe dzieło oparte na operze o tym samym tytule – ukazuje bogactwo środków wyrazu i głębszą refleksję nad amerykańskim folklorem, który Gershwin z wyczuciem i oryginalnością przeniósł na grunt muzyki klasycznej.

MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK
Ukończył z odznaczeniem studia w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie dyrygentury K. Stryi. W 1993 r. dzięki stypendium American Society for Polish Music pogłębiał umiejętności dyrygenckie w Los Angeles. W okresie 1984–1986 dyrygował zespołem złożonym z muzyków katowickiej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji podczas festiwali „Warszawska Jesień” i „Śląskie Dni Muzyki Współczesnej”.

W 1986 r. został dyrektorem artystycznym Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu, a w 1990 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Filharmonii w Białymstoku, z którą odbył tournée po USA (1995; m.in. nowojorska Carnegie Hall). Przez dwa sezony był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Poznańskiej (1996). W latach 1998–2013 dyrektor artystyczny, od roku 2013 dyrektor Filharmonii Śląskiej im. H.M. Góreckiego w Katowicach. Od 1999 r. dyrektor artystyczny i juror Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. G. Fitelberga w Katowicach. Od 2017 r. szef artystyczny Polskiej Orkiestry „Sinfonia Iuventus”. W latach 1999–2002 był głównym dyrygentem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Porto (Portugalia), a w 2003 jurorem i dyrygentem na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Maroku. Dwa lata później powołany został na stanowisko dyrektora artystycznego II Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Toruniu, pełnił je także w 2013 roku; w III i IV toruńskim konkursie (2013, 2016) był także jurorem. W 2011 r. objął stanowisko przewodniczącego jury VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Był przewodniczącym jury VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016).

Koncertuje na wszystkich estradach w kraju (z Filharmonią Narodową na czele) i za granicą (m.in. Albania, Austria, Białoruś, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Litwa, Łotwa, Maroko, Meksyk, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Tunezja, Ukraina i USA). Z zespołami Filharmonii Śląskiej nagrał kilkadziesiąt płyt. „Górecki. Mikołaj/Henryk Mikołaj” (DUX 0924) nominowana była do Fryderyka 2013. Ma na swoim koncie wiele prawykonań. Filharmonicy śląscy pod jego batutą byli pierwszymi w Polsce wykonawcami IV Symfonii „Tansman. Epizody” H.M. Góreckiego, zamykając cykl światowych prawykonań tego utworu (2014/2015 Londyn – Los Angeles – Amsterdam – Łódź/Katowice). Jako drugie na świecie w 2016 r. wykonanie to wydano na CD. W 2017 r. ukazała się płyta z II Symfonią „Kopernikowską” H.M. Góreckiego pod jego batutą.

Za promowanie muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej, oraz za osiągnięcia filharmoników śląskich pod jego batutą, otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Podobną uhonorowany został także przez prezydenta Rybnika. Jest kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. 7 sierpnia 2012 r. prezydent RP B. Komorowski nadał artyście tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2017 r. kierownik artystyczny i pierwszy dyrygent Opery i Filharmonii Podlaskiej.

Agata i Łukasz Długosz - flet, fot. Z. Szypowski

Agata KIELAR-DŁUGOSZ wybitna polska flecistka, propagatorka muzyki polskiej. Absolwentka studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz w Hochschule für Musik w Weimarze oraz Yale University w New Haven. Laureatka międzynarodowych konkursów fletowych m.in.: w Uelzen, Padwie, Ovadzie, Viggiano oraz Timisoarze. Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München.

Jako solistka grała pod batutą takich dyrygentów, jak: Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Salwarowski, Marek Pijarowski, Agnieszka Duczmal. Do tej pory nagrała 26 albumów płytowych. Album For You, Anne-Lill, wydany przez wydawnictwo fonograficzne DUX, został przez krytyków muzycznych uznany za jeden z najciekawszych albumów z muzyką kameralną ostatnich lat. W 2017 roku otrzymała nominację do prestiżowej nagrody fonograficznej ICMA (International Classical Music Award) w kategorii koncert solowy za płytę Flute Reflections wydaną również nakładem wytwórni DUX. Do tej pory powstało ponad 250 utworów jej dedykowanych. Wielokrotnie prawykonywała koncerty polskich i zagranicznych kompozytorów m.in.: Enjotta Schneidera, Igora Shcherbakova, Pawła Mykietyna, Jerzego Kornowicza, Pawła Łukaszewskiego, Mikołaja Góreckiego, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz telewizyjnych.

Za wybitne osiągnięcia otrzymała wiele nagród i stypendiów m.in: nagrodę Komisji Fulbrighta, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, DAAD, KAAD, All Flutes Plus, Jeunesses Musicales oraz Top Wind. Była wieloletnią stypendystką fundacji „Yehudi Menuhin Live Music Now”. Płyta z udziałem Artystki Roman Palester Concertinos wydana przez wytwórnię Anaklasis została nominowana do nagrody Fryderyk 2021. Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich przyznało Artystce Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich 2021 za szczególne zasługi dla promocji muzyki polskiej na świecie. W 2021 roku otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Za wybitne zasługi dla kultury polskiej została odznaczona przez Prezydenta RP zaszczytnym Orderem Odrodzenia Polski oraz otrzymała tytuł Profesora sztuki.

ŁUKASZ DŁUGOSZ uznany przez międzynarodowych krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów. Jest również najliczniej uhonorowanym w historii polskim flecistą. Luxemburskie PIZZICATO za płytę „Flute Stories” WERGO okrzyknęło Długosza jednym z najwybitniejszych flecistów na świecie. Artysta nagrał 87 albumów płytowe które zostały wysoko ocenione przez krytykę europejską i za które otrzymał wiele prestiżowych międzynarodowych nagród fonograficznych, w tym wielokrotnie nagrodę International Classical Music Award (ICMA), Pizzicato Supersonic Award, Gasteig Musik Preis oraz Fryderyki.

Zwycięzca kilkunastu konkursów międzynarodowych w tym tak prestiżowych jak w Paryżu, Monachium, Odense. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Jako solista występował m.in.: w Carnegie Hall,w Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthauswe Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Gasteig Carl Orff Saal oraz Herkulessaal w Monachium, Poly Theatre w Pekinie, Xinghai Concert Hall w Guangzhou, Shanghai Concert Hall, Opera House w Katarze, Sala koncertowa im.Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Grał pod batutą takich gwiazd jak Zubin Mehta, James Levine, Mariss Jansons, Walerij Giergijew, Jesús López Cobos, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Maksymiuk, Jan Krenz, Jerzy Semkow, Jacek Kaspszyk, Gabriel Chmura, Agnieszka Duczmal.

Był wielokrotnie zapraszany do wykonania koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora. W 2010 roku Łukasz Długosz miał swój debiut fonograficzny z London Symphony Orchestra. Artysta dokonał wielu nagrań archiwalnych, radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze rozgłośnie radiowe takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic. Współpracuje z najwybitniejszymi współczesnymi twórcami, do tej pory powstało ponad 300 utworów jemu dedykowanych, które po prawykonaniu nadal są promowane i uwieczniane fonograficznie.

Zarząd Główny Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, przyznał artyście statuetkę Orfeusz 2016. Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich przyznało Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich Artyście. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz został odznaczony przez Prezydenta RP zaszczytnym Orderem Odrodzenia Polski i otrzymał tytuł Profesora sztuki.

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

Trzeci koncert 9. Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej odbył się 5 października 2025 roku u Dominikanów. Wystąpił znany doskonale festiwalowej publiczności i podobnie jak podczas występów w poprzednich edycjach gorąco oklaskiwany Extra Sounds Ensemble.
O programie występu, działalności i koncertach w Rzeszowie rozmawiałam z panią Alicją Śmietaną, znakomitą skrzypaczką, koncertmistrzem i liderką zespołu.

Extra Sounds Ensemble istnieje już kilkanaście lat.

       W tej formacji gramy już kilkanaście lat, a znamy się w większości od bardzo młodych lat, bo w zespole gra kilka osób, które znam od piątego albo szóstego roku życia, bo razem rozpoczynaliśmy naukę w szkole muzycznej. Doświadczenia grania ze sobą mamy bardzo duże. Graliśmy razem w różnych formacjach i różnych składach, a w tym zespole już prawie 14 lat.

Czy zespół działa w ramach jakiegoś ośrodka kultury?

        Nie, jesteśmy niezależnym zespołem, a wielu z nas grało w Orchestra Of Life, którą lata temu stworzyłam dla Nigela Kennediego, mojego bliskiego przyjaciela i osoby, z którą pracowałam od najmłodszych lat mojego życia. Kiedy Orchestra Of Life przestała istnieć, bo wyczerpał się stworzony razem projekt, brakowało nam bardzo swojego towarzystwa i postanowiliśmy stworzyć niewielką kameralną wersję poprzedniego zespołu, który jest bardzo plastyczny i mamy wiele do zaoferowania publiczności.

Pewnie dlatego macie ciągle propozycje koncertów zarówno w Polsce, jak i za granicą.

       Chociaż dosyć często koncertujemy, to nawet w krótkich przerwach między spotkaniami, bardzo za sobą tęsknimy i każdy z nas jest bardzo zajętym człowiekiem. Członkowie naszego zespołu są znakomitymi solistami, kameralistami i liderami orkiestr rozsypanych po świecie, ale wszyscy jesteśmy bardzo związani z Krakowem, bo z tego pięknego miasta pochodzimy.
Bardzo się cieszymy, że wystąpiliśmy tutaj, bo Rzeszów stał się także dla nas bardzo ważnym miastem, ponieważ poza Krakowem najwięcej koncertów zagraliśmy na festiwalu Rzeszowska Jesień Muzyczna.

Zostaliście dzisiaj, podobnie jak w latach ubiegłych, gorąco powitani przez liczną publiczność.

        Tak i to jest cudowne, bo byliśmy zawsze nasze występy były tak gorąco przyjmowane jak dzisiaj. Publiczność jest wspaniała. Za każdym razem staramy się oferować inny repertuar, żeby pokazać jak wiele można osiągnąć w tak niewielkim składzie.
Dzisiaj prawie cały program wypełniła muzyka barokowa i zabrzmiały utwory, które na taki niewielki skład zostały napisane, ale w poprzednich latach graliśmy specjalnie zaaranżowane kompozycje. Były to wielkie dzieła opracowane na małą orkiestrę kameralną, albo z fortepianowych utworów tworzyłam aranżacje.
        W tym roku wybraliśmy muzykę baroku, bo w tej epoce bardzo ważna była improwizacja. Dla nas także bardzo ważna była i jest improwizacja, możliwość dodania czegoś od siebie. Mogliśmy pokazać, że wachlarz muzyki improwizowanej jest bardzo szeroki.
Najpierw usłyszeli Państwo Concerto grosso c-moll op. 6 nr 3 Arcangello Corellego z partiami solowymi skrzypiec, altówki i wiolonczeli, później Suita Orkiestrowa nr 3 Johanna Sebastiana Bacha, Koncert wiolonczelowy c-moll Johanna Christiana Bacha i na finał Koncert na dwie wiolonczele g-moll Antonio Vivaldiego.

Alicja Śmietana - skrzypce, koncertmistrz i lider Extra Sounds Ensemble, fot. SPMK

Jak przygotowuje Pani koncerty Extra Sounds Ensemble. 

        Od ponad 20 lat mieszkam w Londynie na stałe. Występuję najczęściej jako solistka, ale pozostali członkowie zespołu także mają swoje indywidualne kariery solowe i kameralne. Mają bardzo wiele do zaoferowania. Każdy żyje swoim własnym życiem, a spotkania w tym gronie są dla nas wielkim świętem. Przyjeżdżam do Polski tylko na projekty specjalne, którym zawsze poświęcam dużo czasu i serca. Dla mnie w tworzeniu każdego zespołu zawsze bardzo ważna była atmosfera i ludzie, z którymi gram. Chęć współpracy, wzajemnego zrozumienia, budowanie swoich własnych potrzeb artystycznych. I oczywiście praca z kalendarzem i dlatego w tym zespole zdarza się, że czasami mamy nowego członka, który zawsze jest serdecznie przyjmowany.
       Terminy koncertów muzyki klasycznej są rezerwowane z bardzo z wielomiesięcznym wyprzedzeniem, ale czasami zdarzają się także zastępstwa w naszym zespole. Zawsze decyzja o tym jest podejmowana przez wszystkich. Wszyscy stali członkowie doskonale wiedzą do jakiego poziomu dążymy.

Taka zadaniowa praca jest ciekawa, bo występuje się w różnych salach na świecie i cięgla poznaje się wielu artystów.

        To dla każdego artysty jest bardzo ważne, bo ta różnorodność jest „przyprawą” w naszym życiu. Im w szerszych muzycznych gronach się obracamy, tym ciekawsze staje się nasze życie, nasze doświadczenia i nasza gra.
Każde doświadczenie - od malarstwa, przez sztuki teatralne, kino do muzyki coś nam daje i rozwija nas ogromnie. Im tego więcej w życiu, tym ciekawsi jesteśmy.

Nie może się Pani podjąć pracy pedagogicznej, która wymaga częstego stałego kontaktu z uczniem czy studentem.

        Nie, ale bardzo lubię kontakty z młodymi zdolnymi skrzypkami i prowadzić różne warsztaty i kursy mistrzowskie. Robię to okazjonalnie w wolnym czasie. Są to głównie letnie akademie muzyczne. Mój grafik koncertowy nie pozwala na to, żeby podjąć pracę na etacie. Na przykład w czasie epidemii COVID-19 byłoby jakieś zabezpieczenie finansowe, ale na pewno nie wystarczałoby mi to.
Aktywne życie koncertowe, różnorodność i podróże są dla mnie bardzo ważne.

Pochodzi Pani z rodziny muzycznej.

       Tak, w mojej rodzinie którem był jazz, bo tato był gitarzystą jazzowym. Moje zainteresowanie muzyką klasyczną wynikało z determinacji i ciężkiej pracy od dziecka oraz entuzjazmu. Skrzypce zaczęły mnie fascynować na bardzo wczesnym etapie, bo odkąd pamiętam były moim jedynym planem na życie. Muzyka jest zawsze na pierwszym miejscu w moim życiu.

Extra Sounds Ensemble podczas koncertu w Kościele OO. Dominikanów w Rzeszowie, fot. SPMK

Jesteście już przyzwyczajeni do tej świątyni.

        To jest dziewiąty festiwal, my wystąpiliśmy już po raz siódmy, albo ósmy. Doskonale znamy akustykę wnętrza kościoła, która jest wymagająca, ale ciekawa dla nas. Jesteśmy niewielkim zespołem, ale w tej katedralnej akustyce utwory w naszym wykonaniu brzmią czasami potężnie. Bracia Dominikanie zawsze nas serdecznie przyjmują, publiczność także jest wspaniała, czujemy jej sympatię podczas występu, a gorące brawa są wielką nagrodą.

Mam nadzieję, że znajdziecie czas na występ w Rzeszowie w październiku przyszłego roku.

        Będziemy się starać, bo będzie to dziesiąta edycja Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej. Pomyślimy też o ciekawym programie.

Bardzo dziękuję za wspaniały koncert i za rozmowę.

         Ja także serdecznie dziękuję.

Zofia Stopińska

W ramach 9. Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej odbędą się jeszcze dwa koncerty.

11 października 2025 o godz. 19:00 w Kościele oo. Dominikanów w Rzeszowie wystąpi Hornet Quartet w składzie: Michał Szczerba, Gabriel Czopka, Łukasz Łacny, Piotr Kowalski. W programie m.in. utwory J. Williamsa, L. Bernsteina, E. Bozzy, J. Stokłosy, C. Debussy'ego.

12 października 2025 o 18:00 w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego przy ul. F. Szopena 32 w Rzeszowie rozpocznie się koncert finałowy w wykonaniu Książek Piano Duo:: Krzysztof Książek, Agnieszka Zahaczewska-Książek (fortepian). W programie utwory M.Moca i F. Mendelsoohna-Bartholdy'ego.

Gorąco polecamy Państwa uwadze te koncerty.

Wstęp wolny

12 października 2025, godz. 18:00

ZSM nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Szopena 32, Rzeszów

Wykonawcy: Książek Piano Duo:: Krzysztof Książek, Agnieszka Zahaczewska-Książek (fortepian)

W programie utwory M.Moca i F. Mendelsoohna-Bartholdy'ego.

Książek Piano Duo. Zespół założony w 2012 r. przez Agnieszkę Zahaczewską-Książek i Krzysztofa Książka. Muzycy rozpoczęli współpracę pod okiem dr hab. Sławomira Cierpika w Akademii Muzycznej w Krakowie, później pracowali także pod kierunkiem prof. Marii Szwajger-Kułakowskiej i prof. Arie Vardiego. W 2025 roku Książek Piano Duo zostało laureatami II nagrody 12. Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej Franz Schubert und die Musik der Moderne w Grazu w kategorii duety fortepianowe. W 2024 nakładem Polskiego Radia i Stowarzyszenia im Ludwiga van Beethovena ukazała się płyta duetu „Alla polacca!”. Bezprecedensowy album zawiera przekrój klasycystycznych utworów pisanych w Polsce na cztery ręce, które przetrwały do naszych czasów – utwóry Fryderyka Chopina, Józefa Elsnera i Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego. Koncertowali w wielu miejscach w Polsce i za granicą (Szwajcaria, Francja, Wielka Brytania, RPA). W 2019 r. zdobyli II nagrodę i nagrodę specjalną na XXI Międzynarodowym Konkursie Duetów Fortepianowych im. F. Schuberta w Jeseniku oraz tytuł finalisty oraz nagrodę specjalną na III Międzynarodowym Konkursie Duetów Fortepianowych im. S. Szӧrenyi w Bukareszcie. W 2020 r. artyści otrzymali stypendium „Młoda Polska”. Są zwycięzcami II Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w kategorii zespoły kameralne. Książek Piano Duo jest reprezentowane jest przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

tekst: SPMK

11 października 2025 19:00 Kościół pw. św. Jacka - Bracia Dominikanie

Program: utwory J. Williamsa, L. Bernsteina, E. Bozzy, J. Stokłosy, C. Debussy'ego

Wykonawcy: Hornet Quartet: Michał Szczerba, Gabriel Czopka, Łukasz Łacny, Piotr Kowalski

Hornet Quartet założony w 2012 roku, obecnie jest jednym z najprężniej działających zespołów blaszanych w Polsce. Zespół charakteryzuje szerokie i jednolite brzmienie. Gabriel Czopka, Michał Szczerba, Łukasz Łacny i Piotr Kowalski, soliści czołowych orkiestr symfonicznych w Polsce, aktywnie biorą udział w popularyzacji waltorni w Polsce. W 2015 roku zdobyli Srebrny Medal podczas 7. Międzynarodowego Konkursu Muzycznego dla Solistów i kameralistów SVIREL w Słowenii, a w 2017 roku otrzymali pierwszą nagrodę na konkursie kwartetów waltorniowych organizowanym przez International Horn Society w Natal w Brazylii.

Koncertują w najważniejszych ośrodkach muzycznych w Polsce, do których zaliczają się między innymi Filharmonia Narodowa w Warszawie czy Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu. Zostali zaproszeni na koncerty w ramach wielu znaczących festiwalów w kraju i zagranicą. Występowali na tak renomowanych wydarzeniach artystycznych jak 49th International Horn Symposium w Natal w Brazylii, podczas 51st International Horn Symposium w Gandawie w Belgii z towarzyszeniem Royal Symphonic Band of the Belgian Guides, a także na Festiwalu Solidarity of Arts w Gdańsku.

Współpracują z takimi kompozytorami jak Kaz Machala, Paweł Pudło, Marc Papeghin, Paweł Tomaszewski, Janek Stokłosa, który dedykował zespołowi trzy kompozycje. Koncertują w powiększonym składzie, zapraszając do udziału wybitnych artystów takich jak Kerry Turner i Kristina Mascher. W 2024 powstała nowatorska kompozycja Pawła Tomaszewskiego na fortepian, elektronikę i kwartet waltorniowy, której rejestracja odbyła się we wrześniu 2025 roku. Wspólnie z Pawłem Pudło byli organizatorami międzynarodowej platformy edukacyjno- muzycznej WarHorns. Jest to połączenie wykładu historycznego z koncertem na 10 waltorni, napisanym w hołdzie ofiar II Wojny Światowej.

Hornet Quartet jest zespołem rezydującym przy CORNO – Brass Music Festival w Zielonej Górze, największym festiwalu muzyki blaszanej w Polsce. Repertuar zespołu obejmuje głównie klasyczną muzykę współczesną, rozrywkową oraz filmową. Prezentują kompozycje polskich kompozytorów XX i XXI wieku. Najczęściej wykonują utwory komponowane oryginalnie na kwartet waltorniowy. W czerwcu 2018 roku zespół nagrał swoja pierwszą płytę w Sali Czerwonej Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu.

tekst: SPMK

AB 10 października 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MIŁOSZ KULA – dyrygent
CHRISTINA LONG – fortepian

W programie:
S. Moniuszko – Uwertura “Kochanka hetmańska”
F. Liszt – II Koncert fortepianowy A – dur S. 125
I. F. Dobrzyński – II Symfonia c – moll op. 15 “Charakterystyczna w duchu muzyki polskiej”

Stanisław Moniuszko (1819-1872) zapisał się na kartach historii jako “ojciec polskiej opery narodowej”. Swoje zainteresowanie formami orkiestrowymi wyrażał więc przede wszystkim poprzez twórczość sceniczną. Niemniej jednak Uwertura “Kochanka hetmańska” (1854) to niezwykle interesujący przykład samodzielnego dzieła na orkiestrę, powstałego w czasie pobytu kompozytora w Wilnie. Dziarskie fragmenty, wzbogacone kolorystycznymi wstawkami instrumentów dętych, zapraszają słuchacza do barwnego, muzycznego świata Moniuszki.

Prawdziwą ucztą dla miłośników muzyki Ferenca Liszta (1811-1886) jest II Koncert fortepianowy A-dur, napisany w 1849 roku. Dzieło łączy efektowną wirtuozerię z symfonicznym potraktowaniem partii fortepianu. Choć koncert posiada jednoczęściową formę, można w nim wyraźnie wyróżnić sześć wewnętrznych, silnie kontrastujących ze sobą epizodów. W przeciwieństwie do heroicznego Koncertu Es-dur, Koncert A-dur ukazuje liryczną stronę Lisztowskiego talentu.

Wyjątkową pozycję w polskiej literaturze symfonicznej zajmuje II Symfonia c-moll op. 15 Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego (1807-1867). Kompozytor zgłosił ten utwór na konkurs Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu, gdzie zdobył drugą nagrodę. Prawykonanie symfonii odbyło się w marcu 1836 roku w Wiedniu. Choć Dobrzyński tworzył pod silnym wpływem klasyków wiedeńskich, nie przeszkodziło mu to w nasyceniu dzieła polskim duchem – wszystkie tematy oparte są na rytmice rodzimych tańców oraz charakterystycznych dla nich zwrotach melodycznych.

MIŁOSZ KULA
Dyrygent, muzykolog, pedagog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie dyrygentury, a także klarnetu. Równolegle ze studiami muzycznymi ukończył muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej na stanowisku adiunkta.
Posiada dwa stopnie doktora – artystyczny w zakresie dyrygentury (od września 2017, promotor: prof. Mirosław Jacek Błaszczyk) oraz naukowy w zakresie muzykologii (z wyróżnieniem, od listopada 2021, promotor prof. Remigiusz Pośpiech). Jest absolwentem Podyplomowych Studiów Zarządzania Placówkami Kultury prowadzonych przez Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Był ponadto uczestnikiem projektu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Mistrzowie Dydaktyki” oraz Seminarium i Warsztatów Edytorstwa Muzycznego organizowanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne i Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Brał udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Rafała J. Delekty, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa, Tadeusza Strugały oraz Alima Szacha.

Jest laureatem Nagrody im. ks. prof. Hieronima Feichta za rok 2022 przyznawanej przez Sekcję Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Otrzymał ponadto nagrody i wyróżnienia na konkursach zespołów kameralnych w Szczecinie, Jaworze i Wrocławiu. Jest półfinalistą I Ogólnopolskiego Konkursu dla Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu. Był współzałożycielem oraz prezesem Wrocławskiej Orkiestry Młodzieżowej, z którą zrealizował szereg różnorodnych projektów orkiestrowych w kraju i za granicą.
Był chórzystą Chóru Filharmonii Wrocławskiej. jako chórzysta i muzyk orkiestrowy współpracował z Chórem Kameralnym Senza Rigore, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu i Agencją Artystyczną ProMusica. Koncertował w Czechach, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Rosji i Szwajcarii.

W roli dyrygenta zadebiutował podczas festiwalu Eurochestries w 2010 roku w Almerii (Hiszpania). Miał okazję prowadzić koncerty w ramach Festiwali Clarimania we Wrocławiu, Brand New Music Festival w Katowicach, Szalone Dni Muzyki w Warszawie oraz Gwiazdy promują w Jeleniej Górze. Koncertował z orkiestrami filharmonicznymi w Lublinie, Zielonej Górze, Kielcach, Katowicach, Rzeszowie, Opolu, Częstochowie, Ołomuńcu (Republika Czeska), Wałbrzychu, San Remo (Włochy), Sybinie (Rumunia), Białymstoku, Capellą Bydgostiensis, Berlin Sinfoniettą, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, Sound Factory Orchestra i Chórem Filharmonii Śląskiej w Katowicach (z większością z nich wielokrotnie). W latach 2014-2015 współpracował z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował z takimi artystami jak m.in. Piotr Milwiw-Baron, Ewa Biegas, Szczepan Kończal, Jadwiga Kotnowska, Bartosz Koziak, Paweł Kowalski, Alessandro Marangoni, Alina Mleczko, Jarosław Nadrzycki, Kamil Pacholec, Jadwiga Postrożna, Adam Strug, Jose Torres, Sławomira Wilga, zespołami: Havana Dreams czy Tango Attack. Jest pierwszym polskim dyrygentem, którego koncert został zarejestrowany w standardzie 4K (2018).

Istotnym obszarem jego aktywności jest trwająca od kilku lat współpraca z najmłodszymi muzykami – uczniami szkół muzycznych w Częstochowie i Opolu. Zaowocowało to licznymi koncertami i warsztatami z udziałem młodzieży.
Miłosz Kula zajmuje się również działalnością naukową. Uczestniczył w ekspedycji etnomuzykologicznej w okolice Irkucka (Rosja), badając ślady obecności polskiego repertuaru. Wygłaszał referaty na konferencjach naukowych w Bydgoszczy, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Kierował sześcioma grantami badawczymi, przyznanymi m.in. Instytut Muzyki i Tańca czy Narodowe Centrum Nauki. Ostatnio nawiązał współpracę z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, przygotowując edycję tomu (wydania źródłowo-krytycznego) z dziełami orkiestrowymi Stanisława Moniuszki.
Aktualnie koncentruje się na twórczości instrumentalnej Carla Dittersa von Dittersdorfa oraz na polskiej muzyce instrumentalnej XIX wieku. Jest autorem kilkunastu publikacji naukowych i popularnonaukowych (z czego pięciu w języku angielskim). Prowadzi bogatą działalność prelegencką i popularyzatorską, opatrując słowem wiążącym koncerty w ramach festiwali muzycznych na Dolnym Śląsku.

Z wrocławską Akademią Muzyczną jako pedagog jest związany od 2015 roku. W uczelni tej prowadzi szeroki zakres przedmiotów obejmujących zarówno historycznie zorientowaną muzykologię, sztukę dyrygencką, czy zagadnienia wspomagające aktywność muzyczną. Ponadto był związany z Uniwersytetem Wrocławskim, a także Zespołem Szkół Muzycznych im. Marcina Józefa Żebrowskiego w Częstochowie.
W październiku 2022 został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, a w lutym 2024 został powołany na zastępcę dyrektora Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze. Z jego inicjatywy z początkiem roku 2025 instytucja ta przyjęła imię Ludomira Różyckiego.

CHRISTINA LONG
Chwalona przez krytyków w Polsce jako „posiadająca niezwykłą elastyczność, barwy, klarowność rytmiczną i kreatywną fantazję” oraz w Niemczech jako „nawet przy grze z zawrotną prędkością, zachwyciła publiczność wyrafinowaną dynamiką i najdelikatniejszymi niuansami”, pianistka Christina Long występowała w Kanadzie, Chinach, Niemczech, Indonezji, Włoszech, Malezji, Polsce, na Tajwanie, w Turcji, Urugwaju oraz w 26 stanach USA.
Jej nagrody obejmują pierwsze miejsce w Kingsville International Young Performer’s Competition, wygraną w konkursie koncertowym International Piano Texas Festival oraz główną nagrodę w Wideman International Piano Competition. Otrzymała tytuł doktora sztuki muzycznej i nagrodę za najlepszą pracę doktorską na Uniwersytecie Północnego Teksasu. 

Jako wszechstronna muzyczka była jednym z założycieli „New England Lyrical Trio”, a wraz z siostrą Beatrice Long stworzyła „Long Duo”, które zdobyło pierwszą nagrodę i nagrodę za najlepsze wykonanie muzyki amerykańskiej na Konkursie Ellis Duo Piano organizowanym przez National Federation of Music Clubs. Wśród ich godnych uwagi występów znajdują się koncerty w Alice Tully Hall w Lincoln Center, Weill Recital Hall w Carnegie Hall, Dallas Museum of Arts, Phillips Gallery w Waszyngtonie, Festiwalu Spoleto oraz Festival Internacional de Colonia w Urugwaju. Ich zróżnicowany styl i elokwentna muzykalność „wniosły nowe życie do recitali na dwa fortepiany” (Washington Post). Ich występy były transmitowane w National Public Radio, WQXR Nowy Jork, WRR Dallas oraz CBC Kanada. Ich album nagrany dla Dorian Sono Luminus Records zdobył entuzjastyczne recenzje od Arts Desk w Londynie oraz American Record Guide jako „Muzyka ta wymaga pianizmu o muskulaturze i sile, a nie uwierzycie, jaką niesamowitą biegłość te siostry z Tajwanu wnoszą na scenę”. Fanfare Magazine również zauważa: „To wydanie jest nieodzowne i raczej nie znajdzie się naśladowców w najbliższej ani dalszej przyszłości. Chwytajcie je!” 

Jako pasjonatka edukacji, Dr Long pełniła funkcję adiunkta gry na fortepianie na Uniwersytecie Stanowym Westfield (Massachusetts), Tabor College (Kansas) oraz Artystki-rezydentki na Southeastern Oklahoma State University, regularnie występuje na InterHarmony International Festival we Włoszech i Niemczech. Prowadziła kursy mistrzowskie na Taylor University (IN), College of Charleston (SC), Texas A & M International University, Konserwatorium Wuhan, Konserwatorium Shengyang i Konserwatorium Xinghai w Chinach oraz Methodist Theological School (Malezja), Sekolah Musik Gloriamus (Indonezja) oraz National Taipei University of Arts, Jiao-Tong University (Tajwan). Jej uczniowie zdobyli pierwsze nagrody w konkursach Dallas Symphony Orchestra, Texas Association of Symphony Orchestra oraz we wszystkich czterech kategoriach konkursów Texas Music Teachers Association: Koncert, Solo, Kompozycja oryginalna i Muzyka kameralna. Zasiadała w jury San Antonio International Piano Competition oraz konkursów w Massachusetts, Kansas, New Jersey i Teksasie. W 2021 roku została uhonorowana i włączona do „Teachers Hall of Fame” Steinway Co. w Nowym Jorku. Tego lata Texas Music Teachers Association przyznało jej tytuł „Nauczyciel Roku Pre-Kolegialnego” spośród swoich ponad 2000 członków.

Christina Long występowała w Kanadzie, Niemczech, Indonezji, Włoszech, Malezji, Polsce, na Tajwanie, w Chinach, Turcji, Urugwaju oraz w 26 stanach USA. Uzyskała tytuł doktora sztuki muzycznej na Uniwersytecie Północnego Teksasu, gdzie otrzymała także nagrodę za najlepszą pracę doktorską. Oprócz zdobycia pierwszej nagrody w Kingsville International Young Performer’s Competition, wraz z siostrą w Long Duo zdobyły pierwszą nagrodę na konkursie organizowanym przez National Federation of Music Clubs. Wśród ich godnych uwagi występów znajdują się koncerty w Alice Tully Hall w Lincoln Center, Weill Recital Hall w Carnegie Hall, Dallas Museum of Arts, Phillips Gallery (Waszyngton) oraz na Festiwalu Spoleto. Ich zróżnicowany styl i elokwentna muzykalność „wniosły nowe życie do recitali na dwa fortepiany” (Washington Post). Ich występy były transmitowane na National Public Radio, WQXR Nowy Jork, WRR Dallas i CBC Kanada. Nagrała dla Centaur Records i Dorian Sono Luminus Records, a nagranie to otrzymało entuzjastyczne recenzje od Fanfare Magazine, Arts Desk w Londynie i American Record Guide.
Pełniła funkcję Artystki-rezydentki na Southeastern Oklahoma State University, adiunkta gry na fortepianie na Uniwersytecie Stanowym Westfield (Massachusetts) i Tabor College (Kansas); obecnie regularnie występuje na InterHarmony International Music Festival we Włoszech i Niemczech, gdzie jej gra była chwalona przez niemieckiego krytyka jako „nawet przy grze z zawrotną prędkością, zachwyciła publiczność wyrafinowaną dynamiką i najdelikatniejszymi niuansami”.
Pianistka Christina Long występowała w Kanadzie, Niemczech, Indonezji, Włoszech, Malezji, Polsce, na Tajwanie, w Chinach, Turcji, Urugwaju oraz w 26 stanach USA. Jej solowe występy opisywano jako mające „niezwykłą elastyczność, barwy, klarowność rytmiczną i kreatywne fantazje”. 

Uzyskała tytuł doktora sztuki muzycznej na Uniwersytecie Północnego Teksasu, gdzie otrzymała także nagrodę za najlepszą pracę doktorską. Jej nagrody obejmują pierwszą nagrodę w Kingsville International Young Performer’s Competition. Jako wszechstronna muzyczka nie tylko była współzałożycielką „New England Lyrical Trio”, ale również, razem z siostrą w Long Duo, zdobyły pierwszą nagrodę i nagrodę za najlepsze wykonanie muzyki amerykańskiej w konkursie Duo Piano organizowanym przez National Federation of Music Clubs. Wśród ich godnych uwagi występów znajdują się koncerty w Alice Tully Hall w Lincoln Center, Weill Recital Hall w Carnegie Hall, Dallas Museum of Arts, Phillips Gallery (Waszyngton) oraz na Festiwalu Spoleto. Ich zróżnicowany styl i elokwentna muzykalność „wniosły nowe życie do recitali na dwa fortepiany” (Washington Post). Ich występy były transmitowane na National Public Radio, WQXR Nowy Jork, WRR Dallas i CBC Kanada.
Nagrała dla Centaur Records i Dorian Sono Luminus Records, a nagranie to otrzymało entuzjastyczne recenzje od Fanfare Magazine, Arts Desk w Londynie i American Record Guide.

Christina Long - fortepian, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

5 października 2025 r., niedziela, godz. 15:00
SALA KAMERALNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ROKAS VALUNTONIS – fortepian

ANNA WIŚLIŃSKA – słowo

W programie:
M. K. Čiurlionis – Sonata F-dur VL 155
F. Chopin – Mazurki op. 33
R. Schumann – Karnawał op. 9

Niezwykle interesujący recital fortepianowy skupia twórczość trzech wybitnych kompozytorów działających w XIX wieku. Sonata F-dur VL 155 Mikalojusa Konstantinasa Čiurlionisa (1875-1911) skomponowana w 1898 roku, zachwyca pięknem i prostotą głęboko romantycznych harmonii. Čiurlionis, choć pochodził z Litwy, był silnie związany z kulturą polską. Był w równym stopniu kompozytorem, jak i malarzem. Jak sam pisał: “…nie ma granic pomiędzy sztukami. Muzyka łączy poezję i malarstwo, i ma swoją architektonikę. Malarstwo może posiadać także takąż architektonikę jak muzyka i w farbach wyrażać dźwięki”. Ciekawym kontekstem dla Sonaty F-dur jest cykl czterech obrazów Čiurlionisa zatytułowany Sonata wiosenna z 1907 roku. Poszczególne części tego dzieła noszą te same tytuły, co części Sonaty: Allegro, Andante, Scherzo, Finale.

Mazurki op. 33 Fryderyka Chopina (1810-1849) zostały ukończone w 1838 roku. Pierwszy z nich – Mazurek gis-moll – jest krótki, lecz pełen tęsknoty i zamyślenia. Następujący po nim Mazurek D-dur utrzymany jest w czystym stylu oberka, z charakterystycznym, tanecznym rytmem. Mazurek C-dur przywodzi na myśl wiejską sielankę – zachwyca prostotą, a zarazem pięknem melodii i subtelną harmonią. Finałowy Mazurek h-moll to najdłuższa i najbardziej wymagająca narracyjnie część cyklu. Szczególną uwagę przyciągają wyrafinowane dialogi między głosami w niskim i wysokim rejestrze, które z pewnością poruszą wyobraźnię słuchacza.

Ostatnią pozycją programu jest Karnawał op. 9 Roberta Schumanna (1810-1856) – jedno z najczęściej wykonywanych dzieł w literaturze fortepianowej, przez wielu uznawane za artystyczne credo kompozytora. Silnie zarysowany kontrast pomiędzy kolejnymi miniaturami to jeden z głównych środków wyrazowych tego cyklu. Schumann sięga także po motywy przewodnie, tworząc spójną, choć niezwykle różnorodną strukturę dzieła. Poszczególne części Karnawału są inspirowane różnymi postaciami. Miniatury Euzebiusz i Florestan to różne wcielenia osobowości Schumanna; Pierrot, Arlekin, Pantalon i Kolombina są klasycznymi postaciami commedii dell’arte. Pojawiają się również takie części, które mają odzwierciedlać osoby szczególnie bliskie kompozytorowi. Należą do nich m.in. Chopin, Paganini czy ukochana Clara ukryta pod maską Chiariny.

Rokas Valuntonis, laureat ponad 20 konkursów międzynarodowych, zajął pierwsze miejsce w Międzynarodowym Konkursie Pianistów Campillos (Hiszpania). Wcześniej wygrał Międzynarodowy Konkurs Muzyczny Societa Umanitaria (Włochy) oraz Skandynawski Konkurs Pianistyczny (Szwecja).

Rokas Valuntonis występował w całej Europie, w tym w Danii, Finlandii, Francji oraz Portugalii, w takich salach koncertowych jak: Milton Court (Barbican Centre), La Sala Verdi, Wallace Collection, Litewska Filharmonia Narodowa czy La Sala Casella Accademia Filarmonica Romana. Występował również razem z Orkiestrą Litewskiej Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Symfoniczną z Lund, St Christopher Chamber Orchestra, Litewską Orkiestrą Kameralną czy Orkiestrą Kameralną z Poniewieży.

Poza tradycyjnymi koncertami Rokas Valuntonis współpracuje z aktorami i prezenterami. W ostatnim czasie, razem z cenionym litewskim aktorem Kostasem Smoriginasem, badał osobowości i życie emocjonalne wielkich kompozytorów, takich jak Beethoven, Chopin czy Rachmaninow.
W sezonie 2022/2023 Rokas Valuntonis wystąpił z recitalami solowymi w Europie w Litewskiej Filharmonii Narodowej, na festiwalach Morelia Music Festival i międzynarodowym festiwal Cervantino (Meksyk), w Wiltshire Music Center (Wielka Brytania), na festiwalu Rye Arts Festival (Wielka Brytania) oraz podczas lata muzyki fortepianowej w Druskienikach (Litwa).

Rokas Valuntonis, który urodził i wychował się na Litwie, studiował na Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru w klasie Aleksandra Zvirblyte, ukończył Sibelius Acedemy (Finlandia) i pobierał lekcje u Eugena Injicia w Paryżu. Skończył też studia podyplomowe w londyńskiej Guildhall School of Music and Drama pod okiem Petera Bithella. Od 2017 r. Rokas Valuntonis jest członkiem programu City Music Foundation Artist Programme. Za swoje liczne osiągnięcia Rokas Valuntonis został nagrodzony prestiżową nagrodą im. Królowej Morty i otrzymał wyrazy uznania od dwóch prezydentów Litwy.

Biuro Koncertowe 

Filharmonii Podkarpackiej

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl