9. Rzeszowska Jesień Muzyczna trwa już od 30 września, kiedy to w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, wystąpił znakomity brytyjski duet fortepianowy, który tworzą Charles Owen i Katya Apekisheva. Na program wieczoru złożyły się świetne kreacje następujących utworów: Zasłyszana melodyjka Witolda Lutosławskiego, Sonata C-dur, K. 521 Wolfganga Amadeusza Mozarta, Rêverie op.5 Juliusza Zarębskiego i Fantazja f-moll D 940 Franza Schuberta.
Drugi koncert odbył się również w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, w wykonaniu dwojga świetnych polskich artystów: altowiolistki Katarzyny Budnik i pianisty Grzegorza Manii.
O tym wydarzeniu oraz o tegorocznej edycji Festiwalu, rozmawiałam z panem Grzegorzem Manią, który jest współzałożycielem oraz prezesem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów, a także pomysłodawcą festiwali organizowanych corocznie o nazwie Rzeszowska Jesień Muzyczna.

W programie drugiego koncertu znalazły się utwory, których część publiczności nie znała, a już na pewno nie słyszała na żywo.

       Taki jest cel . Zawsze nam chodzi o to, żeby w Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej zaskoczyć publiczność i dzisiejszy nasz koncert wykonany z Katarzyną Budnik był zaskakujący. Altówka dosyć rzadko pojawia się jako instrument solowy, a ma piękne brzmienie. W programie zamieściliśmy ciekawą kolekcję polskich twórców. Znalazła się Sonata-fantazja g-moll op. 106 na altówką i fortepian polsko-niemieckiego twórcy Philippa Scharwenki i Sonata A-dur na altówkę i fortepian op.22 zupełnie zapomnianego Wojciecha Gawrońskiego. Wykonaliśmy bardzo ciekawą Fantazję na altówkę i fortepian op. 27 Zygmunta Stojowskiego, innego giganta pianistyki, też zapomnianego w Polsce. Rozpoczęliśmy wieczór na szczęście mniej zapomnianym Mieczysławem Karłowiczem i piękną jego Serenadą G-dur na altówkę i fortepian. W centrum koncertu znalazło się prawykonanie nowego utworu, ponieważ realizujemy od zeszłego roku wspólnie z ZAIKS-em program, który ma zachęcić współczesnych kompozytorów do pisania utworów kameralnych. W ubiegłym roku odbyło się prawykonanie utworu Anny Marii Huszczy, a w tym roku pojawił się drugi nowy utwór tej kompozytorki, skomponowany specjalnie dla nas, a był to Presentiment .

Katarzyna Budnik - altówka, fot. z arch. SPMK

Trzeci koncert 9. Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej odbędzie się w niedzielę.

        Powracamy do kościoła Dominikanów w Rzeszowie, gdzie w niedzielę o 20.00 rozpocznie się bardzo ciekawy koncert w wykonaniu Zespołu kameralnego Extra Sound Ensemble z liderkę Alicją Śmietaną.
W programie znajdą się utwory: seniora – Johanna Sebastiana Bacha, juniora – Johanna Christiana Bacha , ale też Antonio Vivaldiego i Arcangelo Corelliego. To jest znak rozpoznawczy tego zespołu i Alicji Śmietany, która była też menedżerką orkiestry występującej wspólnie z Nigelem Kennedym. Będzie to bardzo ekscytujący i energetyczny wieczór.

Pozostaną jeszcze tylko dwa koncerty tydzień później.

        Kolejny weekend będzie bardzo intensywny. 11 października o 19.00 rozpocznie się drugi koncert u Dominikanów. Może trochę Państwa zaskoczymy, bo w kościele zawitają cztery waltornie - Hornet Quartet, który tworzą: Michał Szczerba, Gabriel Czopka, Łukasz Łacny, Piotr Kowalski – waltorniści związani z Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu, gdzie od dawna rozwijają projekt, w którym pokazują różne utwory, albo w aranżacji na cztery waltornie, albo skomponowane na ten skład. Zabrzmią utwory: Debussy’ego, Brucknera i Bacha, ale będzie także utwór Kazimierza Serockiego oraz znanego nam z różnych musicali Jana Stokłosy. Program bardzo różnorodny, a cztery waltornie w akustyce kościoła będą bardzo ciekawym przeżyciem.
        Na finał tegorocznej Jesieni zabrzmi znowu duet fortepianowy. Rozpoczęliśmy koncertem w wykonaniu brytyjskiego duetu, a skończymy polskim duetem. Wystąpią Agnieszka Zahaczewska-Książek i Krzysztof Książek z bardzo ciekawym programem, bo usłyszymy rzadko wykonywaną muzykę ze Snu nocy letniej Mendelssohna w jego wersji na 4 ręce. Myślę, że wykonanie będzie znakomite, a w części drugiej koncerty usłyszymy bardzo ciekawy utwór Michała Moca. Znów zaskoczymy publiczność muzyką współczesną, stworzoną w naszych czasach, przez żyjącego kompozytora. Ten utwór powstał na zamówienie kompozytorskie w zeszłym roku i Książek Piano Duo prawykonał go w Krakowie. W Rzeszowie odbędzie się powtórzenie w ramach programu ministerialnego.

Extra Sound Ensemble, fot. arch. SPMK

Jak już podkreślaliśmy w programach koncertów Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej jest dużo muzyki nowej albo nieznanej. Taką muzykę SPMK promuje również za granicą, Wasza działalność zatacza coraz to szersze kręgi.

        Tak, powiem nawet, że w tym roku , w pierwszym półroczu realizowaliśmy projekt 12 koncertów w Estonii w ramach prezydencji Polski w Unii Europejskiej. W programach koncertów znalazły się utwory polskich kompozytorów wieków minionych, ale było też sporo dzieł tytanów XX wieku z Lutosławskim i Pendereckim na czele. Występowali m.in.: Paweł Wakarecy, Bartosz Koziak, Radosław Kurek, Paweł Zalejski, Bartłomiej Wezner, Jarosław Nadrzycki, Marcin Sikorski…
Przedstawiana była prawdziwa kolekcja znakomitych wykonawców i bardzo różnorodna kolekcja kompozytorów.
       W tym półroczu realizujemy jeszcze większy projekt, do w sumie 16. koncertów w Stanach Zjednoczonych. I to już jest piąta edycja. Trzy koncerty już się odbyły, natomiast przed nami jest jeszcze 13 koncertów z muzyką kompozytorów polsko-żydowskich. Prezentujemy przede wszystkim utwory Mieczysława Wajnberga, Szymona Laksa, Aleksandra Tansmanna, Romana Ryterbanda… Kompozytorów, którzy w historii muzyki są gdzieś na peryferiach, bo wyemigrowali i nie było ich już w Polsce, może ze względów politycznych byli pomijani, bo byli na emigracji. Ten projekt jest promocją polskiej muzyki, a z drugiej strony przywracania przez koncerty zagraniczne także poszerzania repertuaru w Polsce.
        Mnóstwo polskich wykonawców wystąpi w tym roku w: Nowym Jorku, Los Angeles, Seattle, Houston w Texasie, na Florydzie i w Południowej Karolinie. To trochę szalony projekt, bo dużo bardzo odległych miast, dużo dalekich podróży. Mam nadzieję, że wszystko się uda dobrze zrealizować.
Ten projekt się rozrasta, bo podczas każdej edycji udaje nam się zainteresować tą muzyką kolejne podmioty i „sprzedać” naszą muzykę w Stanach Zjednoczonych. Na tym nam bardzo zależy.

Gorąco oklaskiwani w Polsce i na świecie wybitni soliści, bardzo chętnie występują jako kameraliści.

        Nie mam problemu z namawianiem znanych solistów do projektów kameralnych i bardzo chętnie wchodzą w różne relacje. Nawet w tym roku będziemy niedługo nagrywać kwintety fortepianowe Zarębskiego i Friedmanna. Ten projekt ma rzeszowskie korzenie, bo tu wykonywaliśmy koncert z tymi kwintetami i na bazie tego projektu będziemy teraz te kwintety nagrywać. Nie było problemu z zachęceniem wspaniałych muzyków, żeby w tym kwintecie grali. Jest we krwi chęć współpracy, dzielenia muzycznych emocji wspólnie.

SPMK będzie kontynuować wszystkie nurty działalności adresowane do nauczycieli szkół muzycznych?

        Tę działalność mamy już rozbudowaną. W tym roku realizujemy projekt ośrodka analitycznego. Dwa tygodnie temu odbyła się ogromna konferencja online, w której było ponad 950 uczestników z całej Polski. Podczas tego ogromnego wydarzenia sporo czasu poświęciliśmy rozmowom o edukacji artystycznej i na bazie tego przygotujemy raporty jaka jest ta edukacja i jak można ją poprawić.
       Wydawnictwa oczywiście także są. Jest sporo wydawnictw płytowych. Czeka nas premiera kilku płyt – m.in. kompletu utworów Ludomira Różyckiego na fortepian, premiera cztero-płytowego albumu z pieśniami Zygmunta Noskowskiego, płyta utworów kompozytorów polsko-żydowskich w wykonaniu duetu akordeon i skrzypce, a aktualnie nagrywamy duety fortepianowe Moszkowskiego. Pojawiły się też wydawnictwa nutowe. W ostatnim czasie pojawiły się pieśni Marty Mołodyńskiej- Wheeler, która napisała kapitalne dwa cykle pieśni i mam nadzieję, że zaprezentujemy je w przyszłym roku w Rzeszowie.
Bardzo nam się rozwinął także „Notatnik Pianistyczny”, czasopismo, które założyliśmy dla pianistów, coraz to więcej osób oswoiło się z wizją, że pianiści mogą pisać. Coraz to więcej uczniów i amatorów sięga po to pismo. Mamy z tego sporo satysfakcji.

Pojawiają się też łatwe utwory z myślą o najmłodszych uczniach, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z muzyką. Potrzeby są ogromne, ale dla dzieci trzeba komponować tak samo dobrze jak dla dorosłych, a może nawet lepiej.

        Uważam, że lepiej. Dla dzieci pisze się trudno. Wspomniana Marta Mołodyńska-Wheeler mówiła mi, że wręcz nie cierpi, chociaż sama uwielbia uczyć, ale komponowanie dla dzieci jest bardzo trudne, ponieważ dobrą myśl muzyczną trzeba skondensować w sposób dla nich atrakcyjny.
„Notatnik Pianistyczny” do tego nam także służy. Oprócz artykułów, recenzji, są czasem wywiady – w najnowszym numerze będzie wywiad z Kubą Kuszlikiem, są też zawsze nuty prostych utworów i czasem trochę trudniejszych. Generalnie są to utwory, które osoby uczące się na fortepianie mogą zagrać. Nie odkrywamy Ameryki, bo takie czasopisma w Polsce były w XIX wieku. Do niedawna były w Stanach Zjednoczonych i są do dzisiaj w Wielkiej Brytanii. Poszliśmy tymi śladami. Wracamy do tradycji i mam nadzieję, że się przyjmie.

Mam nadzieję, że już myśli Pan o Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej w przyszłym roku.

         Oczywiście, nie będę mówił o szczegółach, bo w tym roku mieliśmy trudności z dotacją. Dofinansowało nam festiwal Miasto Rzeszów, za co jesteśmy wdzięczni, ale nie udało się z trochę większą dotacją z Ministerstwa Kultury. Chociaż pieniędzy było niewiele udało się w tym roku stworzyć ciekawą kolekcję koncertów.
        W przyszłym roku będzie dziesiąta edycja Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej i mam nadzieję, że ta jubileuszowa edycja będzie pod każdym względem wyjątkowa.

Podczas tegorocznej edycji odbędą się jeszcze trzy koncerty:
- 5 października 2025r. o 20.00 w kościele Dominikanów w Rzeszowie
- 11 października 2025 r. o 19,00 w kościele Dominikanów w Rzeszowie
- 12 października 2025 r, o 18.00 w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 przy ul. Chopina 32

        Wspaniale nam się współpracuje zarówno z ZSM nr 2 w Rzeszowie, jak i z Dominikanami. Warunkiem jest to, że nasi partnerzy chcą z nami współpracować i dzielą naszą pasję do muzyki . Cieszymy się, że mamy takich partnerów.
        Proszę się spodziewać koncertów X Rzeszowskiej Jesieni Muzycznej w październiku 2026 roku, kiedy otaczająca nas przyroda przybiera najpiękniejsze kolory jesieni.
Zapraszam także na wszystkie koncerty w tym roku.

Dziękuje bardzo za rozmowę.

       Także dziękuję.

Zofia Stopińska

    Miło mi, że mogę Państwa zaprosić na spotkanie z prof. Zygmuntem Rychertem, wybitnym polskim dyrygentem i pedagogiem związanym przez ponad 5 dekad ożywionej działalności z filharmoniami w Warszawie i Gdańsku, z teatrami operowymi oraz akademiami muzycznymi w Bydgoszczy i Gdańsku. W 1974 roku założył orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej, którą jako szef artystyczny prowadził do roku 1981. Przez szereg lat był dyrektorem artystycznym oper w Bydgoszczy i Gdańsku. Współpracował ze wszystkimi filharmoniami i orkiestrami radiowymi w Polsce.
      Jako dyrygent koncertował niemal w całej Europie – od Islandii, Hiszpanii i Malty po Rosję i Ukrainę, występował także w Japonii, Chinach, na Bliskim Wschodzie oraz w 17 stanach USA z takimi światowymi solistami jak: I. Ojstrach, D. Rostropowicz, K. Zimermann, K.A. Kulka, P. Badura-Skoda, N. Yepes, P. Paleczny, J. Olejniczak, W. Malicki i wieloma innymi.
      Cieszy fakt, że po latach pan Zygmunt Rychert poprowadził w Rzeszowie koncert rozpoczynający nowy sezon artystyczny, ale jeszcze w roku jubileuszowym, bo pierwszy koncert Rzeszowskiej Orkiestry Symfonicznej odbył się 29 kwietnia 1955 roku.
       Artysta znalazł czas na spotkanie przed koncertem. Zapraszam do przeczytania tej rozmowy.

Czy program, którym zainaugurowany zostanie w Filharmonii Podkarpackiej 71. sezon artystyczny Pan zaproponował?

        Częściowo. Oczywiście solista dyktuje co zagra. Dlatego w pierwszej części wykonamy Koncert fortepianowy e-moll op.11 Fryderyka Chopina, w którym partie solowe wykona Jan Widlarz, młodziutki pianista, który został zakwalifikowany do rozpoczynającego się niedługo Konkursu Chopinowskiego. Wcześniej usłyszą Państwo dzieło Ludomira Różyckiego, kompozytora, którego utwory są rzadko wykonywane w Polsce, a ja go uwielbiam. Jak tylko zapytano mnie, czym proponuję rozpocząć koncert, to powiedziałem, że znam krótki obrazek muzyczny, nagrałem go kiedyś w WOSPR i Orkiestrą PR w Krakowie, zatytułowany Preludium symfoniczne Mona Lisa Gioconda.
Po przerwie wykonamy I Symfonię c-moll op.68 Johannesa Brahmsa.

Ciekawa jest historia jednego z dzieł Ludomira Różyckiego, bowiem zrekonstruował i zinstrumentował na orkiestrę jego Koncert skrzypcowy.

       Tak się złożyło, że 25 lat temu ukończyłem instrumentację Koncertu skrzypcowego Ludomira Różyckiego, który działał przed wojną na tutejszej ziemi. Przez wiele lat mieszkał we Lwowie, gdzie przyjaźnił się z moim profesorem dyrygentury Witoldem Krzemińskim. Obaj dyrygowali w Operze Lwowskiej. Dowiedziałem się, że Różycki był drugim po Moniuszce polskim kompozytorem, który napisał najwięcej oper i operetek, ale jak uciekał w czasie II wojny na Zachód, to najpierw zamieszkał w Warszawie. Jak nadszedł czas Powstania Warszawskiego w 1944 roku, Różycki umieścił w walizce rękopisy swoich dzieł i zakopał je w pewnym miejscu w Warszawie na Targówku. Różycki uciekł dalej, a Warszawa się spaliła. Powrócił do Warszawy dopiero po wojnie i próbował odnaleźć walizkę, ale nie odnalazł. Odnaleziono ją dopiero w ostatnich latach XX wieku, kiedy robotnicy oczyszczając z gruzów plac, natknęli się na starą zbutwiałą walizkę, w której były rękopisy nut, listy… Znaleziskiem zainteresowali się konserwatorzy z Muzeum Narodowego, ale większość nut była zbutwiała i zalana wodą. Z Koncertu skrzypcowego szczęśliwie ocalał głos solowych skrzypiec, który znajdował się w środku partytury. Podjąłem się odrestaurować partie orkiestry i 25 lat temu w Gdańsku odbyło się światowe prawykonanie tego koncertu. Później ten utwór był wykonywany jeszcze w innych miastach.
      Uważam ,że Ludomir Różycki był fenomenalnym kompozytorem Młodej Polski. Za miesiąc, z młodzieżą Akademii Muzycznej w Gdańsku, będę nagrywał trzy utwory Grzegorza Fitelberga, który także należał do Młodej Polski.
       Zrekonstruowałem i zinstrumentowałem na orkiestrę także Koncert skrzypcowy Ignacego Jana Paderewskiego oraz napisałem partie orkiestry do cyklu wariacji Hexameron, który powstał jako wspólne dzieło sześciu kompozytorów (Liszt-Chopin-Czerny-Thalberg-Pixis-Herz). To niesamowicie trudny utwór i był oraz nadal jest bardzo rzadko wykonywany.
       Ostatnio, w kwietniu tego roku, wypuściłem spod swoich skrzydeł ostatniego studenta klasy dyrygentury w Akademii Muzycznej w Gdańsku, który nazywa się Piotr Pawlak, a ukończył trzeci fakultet: matematykę, fortepian (jest laureatem kilku konkursów międzynarodowych) i wziął się za dyrygenturę. Wybrał ten cykl wariacji fortepianowych na dyplom i wykonał go podczas dwóch koncertów – dyrygując, a podczas drugiego koncertu był solistą.

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Zygmunta Rycherta, Koncert inaugurujący 71. sezon artystyczny Filharmonii Podkarpackiej, fot. arch. Filharmonii Podkarpackiej

Przed laty, od czasu do czasu przyjeżdżał Pan do naszej Filharmonii, aby poprowadzić koncert. Cieszę się, że jest Pan także w roku, kiedy orkiestra świętu 70-lecie działalności, bo pierwszy koncert odbył się w kwietniu 1955 roku.

       Ja także się cieszę. Bardzo cenię Filharmonię Podkarpacką i pracę pani dyrektor Marty Wierzbieniec. Pierwszy raz zaprosił mnie do Rzeszowa pan dyrektor Andrzej Rozmarynowicz, nie było jeszcze tego gmachu i koncerty odbywały się w Sali Wojewódzkiego Domu Kultury. Żona pana Rozmarynowicza była moją koleżanką z czasów Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu – ona studiowała wokalistykę, a ja dyrygenturę i kompozycję. W późniejszych latach kilka razy zapraszali mnie dyrektorzy artystyczni Filharmonii Rzeszowskiej pan Adam Natanek i pan Tadeusz Wojciechowski.

Od trzech dni prowadzi Pan próby z Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej. Jak ocenia Pan ten zespół po latach?

       Jestem mile zaskoczony poziomem orkiestry. Mam wielki szacunek do pana oboisty, który kiedyś studiował w Katowicach, gdzie jest znana w Polsce „szkoła dencistów”. Podziwiam jego solówki w czasie każdej próby. Bardzo mi się podoba pan, który gra na kotłach. Dzięki niemu wszyscy w orkiestrze grają z jednym pulsie. Bardzo dobrze grają waltorniści, szczególnie pierwszy i trzeci. Z koncertmistrzem znamy się od wielu lat, chyba nawet więcej niż trzydzieści, bo pan Robert Naściszewski był kiedyś koncertmistrzem Polskiej Filharmonii Kameralnej w Sopocie. Dyrygowałem wtedy koncertami tego zespołu zarówno w Polsce, jak i za granicą. Filharmonia Podkarpacka ma szczęście, że tej klasy skrzypek zasiada przy pierwszym pulpicie. Wszyscy pozostali muzycy także bardzo się starają i pracują w wielkim skupieniem. Atmosfera jest bardzo dobra i jestem pewien, że koncert będzie udany.

Będąc dzieckiem rozpoczął Pan naukę gry na skrzypcach, później była fascynacja organami, a jest Pan dyrygentem i kompozytorem.

       Od czwartego roku życie grałem na skrzypcach. Ojciec był organistą oraz organmistrzem i dlatego pomagałem mu stroić, a także budować organy. Do tej pory potrafię dobrze nastroić organy. To bardzo mi pomogło w słyszeniu orkiestry. Mam dyplomy ukończenia studiów na dwóch kierunkach – dyrygenturze i kompozycji.

W 1974 roku powrócił Pan do Gdańska z Warszawy, gdzie był Pan dyrygentem-asystentem w Filharmonii Narodowe, założył Pan Orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej, którą prowadził Pan do 1981 roku jako szef artystyczny. Wcześniej działała w Gdańsku jedna orkiestra grająca koncerty symfoniczne i podczas spektakli operowych.

       Tak, w tej nowej orkiestrze szefowałem najpierw 7 lat, bo później musiałem wyjechać za granicę. Wróciłem do orkiestry po kilku latach.
Na początku działaliśmy jako Gdańska Orkiestra Symfoniczna. Tworzyli ją sami studenci, dyplom studiów miał tylko jeden muzyk – pierwszy oboista Filharmonii Narodowej w Warszawie, który zamieszkał w Gdańsku. Był świetnym instrumentalistą i bardzo odpowiedzialnym człowiekiem stąd miał bardzo dobry wpływ pozostałych członków orkiestry.
W styczniu 1975 roku orkiestra miała oficjalny koncert inauguracyjny. Program był bardzo ambitny, a solistą był znakomity pianista Waldemar Wojtal.

Gdzie wtedy odbywały się próby i koncerty Gdańskiej Orkiestry Symfonicznej?

      Tułaliśmy się po różnych świetlicach i salach. Pracowaliśmy wytrwale i z czasem powiększył się skład orkiestry oraz cieszyliśmy się uznaniem krytyków i melomanów nie tylko w Polsce, ale także poza granicami. Pilnie potrzebowaliśmy nowej siedziby. Te starania nabrały realnego kształty, kiedy na czele orkiestry stanął młody organista Roman Perucki, który jest tak samo jak ja zapaleńcem. Jak się do jakiegoś pomysłu przekona, i wie że ma rację, to nie odpuści.
       Roman był pomysłodawcą rewitalizacji terenu po dawnej elektrociepłowni na wyspie Ołowiance w Gdańsku. Jego działania były skuteczne. Szczęśliwie udało mu się przekonać władze i pozyskać odpowiednie środki na ten cel. Budowa trwała prawie dekadę, ale od kilkunastu lat Polska Filharmonia Bałtycka ma wspaniałą siedzibę. Chwała mu za to.

Maestro Zygmunt Rychert dyryguje Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie, 26 września 2025 r., fot. arch. Filharmonii Podkarpackiej

Dawno nie rozmawialiśmy, ale dobrze pamiętam, jak kiedyś powiedział Pan, że lubi Pan uczyć, a szczególnie pracować z orkiestrami studenckimi.

        Bardzo lubię, ale nie dlatego, że jestem taki dobry tatuś. Jak już wspomniałem, nie mam łatwego charakteru, ale od młodzieży można wszystkiego wymagać, a od zespołów zawodowych nie można, bo to są artyści-muzycy. Jeżeli podczas dwóch kolejnych prób coś muzykowi nie wychodzi, to mogę mu w przerwie delikatnie zwrócić uwagę. Natomiast studentów proszę o to przy wszystkich. Jak ktoś nie jest przygotowany, nie zna swojej partii, to pytam go przy wszystkich i mogę postawić mu gorszą, a nawet złą ocenę. Studenci się tego bardzo boją. Przez 31 lat prowadziłem orkiestrę w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a później w Gdańsku i dopiero od pięciu lat dałem sobie spokój z orkiestrą studencką. Może to był terror, ale podobne zasady stosuje się w orkiestrach za granicą. Nie przygotowujesz się tracisz pracę.

Jest Pan znanym i cenionym dyrygentem oraz pedagogiem, chcę zapytać czy Pan także komponuje?

       Nie mam na to czasu, ale kilka utworów skomponowałem i bardzo dużo zaaranżowałem. Od młodości grałem na organach i piszę sporo miniatur organowych, a ostatnio skomponowałem Koncert na dwie gitary i orkiestrę symfoniczną . Gitarzyści już się go uczą i kilka koncertów jest już zaplanowanych zarówno w Polsce, oraz za granicą. Chcę ten utwór zostawić w bibliotece Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Jan Widlarz -  fortepian, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyryguje Zygmunt Rychert, fot. arch. Filharmonii Podkarpackiej

Z pewnością jest Pan artystą spełnionym, przez lata był Pan dyrektorem artystycznym Filharmonii Bałtyckiej, oper w Bydgoszczy i w Gdańsku, współpracował Pan ze wszystkimi filharmoniami i orkiestrami radiowymi w Polsce, oraz w większości krajów Europy, a także w Japonii, Chinach, na Bliskim Wschodzie oraz w Stanach Zjednoczonych. Dokonał Pan wielu nagrań i przez wiele lat prowadził Pan intensywną działalność pedagogiczną. Może czas już trochę zwolnić, ale z pewnością nie wyobraża sobie Pan życia bez muzyki.
       Dobrze Pani powiedziała. Prawie zawsze towarzyszy mi muzyka. Wybudowaliśmy z żoną na wsi, niedaleko od centrum Gdańska mały domek. Do Akadami Muzycznej i do Filharmonii Bałtyckiej jadę 25 minut. Córka mieszka już oddzielnie, jest plastyczką i cieszymy się, że otrzymuje nawet I nagrody międzynarodowe za swe prace. W naszym domu są cztery pokoje, żona rządzi w trzech, a ja w swoim pokoju mam przede wszystkim komputer, bo pasjonuje mnie muzyka komputerowa. W komputerze mogę znaleźć tysiące brzmień: przetworzona natura i sztucznie stworzonych. Czuję się wtedy najszczęśliwszy. Po napisaniu Koncertu na dwie gitary i orkiestrę myślę o pięcioczęściowej symfonii multimedialnej.
        Po wielu latach pracy zupełnie zmienił się u mnie system wartości. Nie zależy mi na afiszach, zabieganiu o koncerty, na sławie…
Kiedyś zabrałem się za dyrygenturę, bo mam słuch harmoniczny. Od czwartego roku życia niemalże do osiemnastki byłem skrzypkiem, ale nienawidziłem tych skrzypiec. Moje skrzypce wiszą teraz w salonie na drewnianym kołku.
        Obaj z Konstantym Andrzejem Kulką uczyliśmy się u prof. Stefana Hermana. Jeszcze kiedy byliśmy uczniami szkoły podstawowej Profesor Herman powiedział, że Kulka zostanie skrzypkiem i zawojuje pół świata, a Rychert ma iść na dyrygenturę, bo za dobrze słyszy. Profesor miał rację.
Wziąłem się za machanie, a po latach mogę powiedzieć, że najważniejsze jest to, czego nie widać czyli kontakt z ludźmi.
        Każdy ma swoje zmartwienia: jeden ma trudną sytuację mieszkaniową, drugiemu rozsypała się rodzina inny ma długi, albo ktoś choruje… Ja mam ich pozyskać i postarać się, aby emanowali dobrą energią. Jak jest dobrze to pochwalić, a jak jest gorzej, to poczekać, może jutro będzie lepiej. Trzeba wszystkich zrozumieć i czasami uzyskanie zamierzonego efektu trwa dłużej.

Ciekawe przemyślenia w czasach pogoni za sławą , dążenia aby być ma pierwszym miejscu w różnych konkursach i rankingach.

        Dobra passa i sława nie są trwałe. Na przykład ktoś wygra Międzynarodowy Konkurs Chopinowski i znajdzie się w setce najlepszych pianistów, ale za 5 lat już następny pianista zdobędzie I miejsce, a na świecie są jeszcze inne ważne konkursy pianistyczne. Ten ranking najlepszych ciągle się zmienia, ale warto posłuchać nagrań tych najlepszych.
       Wieczorami, kiedy jestem w domu to w moim pokoju jest przytłumione światło, zapalam świeczkę zapachową. Często też włączam organy Hammonda z wirującymi głośnikami, albo komputer, w którym chyba ze 100 tysięcy efektów specjalnych wybrałem około 10 tysięcy najciekawszych. Potrafię naśladować brzmienie orkiestry lub instrumentów organowych. Nie muszę iść na chór, żeby dotknąć klawiatury. Mam swój świat i jestem szczęśliwy.

Bardzo dziękuję za poświęcony czas i za rozmowę.

        Ja także bardzo dziękuję. 

Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyryguje Zygmunt Rychert, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Powróćmy jeszcze do koncertu inaugurującego 26 września 2025r.  71. sezon artystyczny w Filharmonii Podkarpackiej. Wieczór rozpoczęło Preludium symfoniczne „Mona Lisa Giconda” Ludomira Różyckiego, czołowego przedstawiciela Młodej Polski w muzyce. Przepiękną kreację dzieła podczas tego wieczoru zawdzięczamy przede wszystkim maestro Zygmuntowi Rychertowi. Równie interesująco zabrzmiała kończąca koncert czteroczęściowa I Symfonia c-moll op. 68 Johannesa Brahmsa, które jest hołdem kompozytora dla Beethovena. Na szczególne wyróżnienie zasłużyli muzycy grający partie solowe: koncertmistrz, waltorniści ( I i III waltornia), oboista, flecistka oraz kotlista.

Bardzo czujnie orkiestra i dyrygent towarzyszyli soliście Janowi Widlarzowi w Koncercie e-moll op. 11 Fryderyka Chopina. Partia fortepianu przez cały czas była czytelna, zarówno w dwóch pierwszych częściach: Allegro maestoso i Romanze: Larghetto, jak i finałowym Rondo. Vivace opartym na rytmach krakowiaka. Gorąca owacja publiczności sprawiła, że pianista dwukrotnie bisował, a usłyszeliśmy: Poloneza As-dur op. 53 i Walca As-dur op. 34 nr 1. To tylko niewielka część programu, który artysta musiał opanować przygotowując się do konkursu chopinowskiego. W Rzeszowie popisał się znakomitą techniką, wyczuciem stylu oraz udowodnił, że ma wiele do zaoferowania w kreowaniu utworów Fryderyka Chopina.

Ten wspaniały wieczór na długo pozostanie w pamięci melomanów, którzy z pewnośćią będą maestro Zygmunta Rycherta goraco oklaskiwać podczas kolejnego koncertu w Rzeszowie.

Zofia Stopińska

Koncert symfoniczny

AB 3 października 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
SŁAWOMIR CHRZANOWSKI – dyrygent
PAWEŁ PALUCH – akordeon

W programie:
P. Paluch – Polonez, Mazur in Dur, Polonez Rzeszowski, Concerto resoviense (Koncert na akordeon i orkiestrę)
A. Dvořák – VIII Symfonia G-dur op. 88

Koncert zainauguruje prawykonanie czterech kompozycji Pawła Palucha – wybitnego polskiego akordeonisty i kompozytora pochodzącego z Rzeszowa.
Polonez oraz Mazur in D powstały na zamówienie Narodowego Centrum Kultury w Warszawie w ramach projektu edukacyjnego „Piątka z Narodowych”, którego celem jest poszerzenie świadomości na temat polskich tańców narodowych.
W obu kompozycjach odnaleźć można nawiązania do epoki romantyzmu oraz do tradycji polskich twórców muzyki narodowej XIX wieku. Podczas koncertu dzieła zabrzmią w wersji symfonicznej, przygotowanej na poszerzony skład instrumentalny w stosunku do wersji udostępnionych wcześniej przez NCK.
Polonez rzeszowski jest także inspirowany lokalnym folklorem. W kompozycji wykorzystano również melodię Hejnału Rzeszowa autorstwa Tomasza Stańki – pojawia się ona w formie cytatu na początku utworu oraz w parafrazie w jego części środkowej. Całość utrzymana jest w stylistce nawiązujacej głównie do muzyki romantyzmu.
Concerto resoviense na akordeon z towarzyszeniem orkiestry to trzyczęściowa kompozycja utrzymana w stylistyce późnoromantycznej z elementami impresjonizmu. Folklor Rzeszowszczyzny stanowił główne źródło inspiracji podczas powstawania tego wyjątkowego utworu.
VIII Symfonię G-dur op. 88 Antonín Dvořák (1841-1904) skomponował u szczytu swojej sławy. Dzieło zachwyca radosnym wydźwiękiem, wirtuozerią oraz wysokimi wymaganiami stawianymi przed wykonawcami. Charakterystyczne dla kolorystyki tej symfonii jest oryginalne wykorzystanie fletu piccolo i rogu angielskiego. Głównym atutem dzieła jest niezwykłe bogactwo melodyczne – cecha znamienna dla całej twórczości symfonicznej kompozytora. Choć utwór zachowuje typowy dla gatunku czteroczęściowy układ, bliższa analiza ujawnia indywidualne podejście Dvořáka do formy symfonicznej. Swoboda formalna znajduje wyraz już w Allegro con brio, gdzie pojawiają się aż cztery tematy. Część druga – Adagio – wprowadza w nastrój zadumy i refleksji. Allegretto grazioso przybiera formę walca – nostalgicznego, lecz niepozbawionego lekkości i wdzięku. Finał VIII Symfonii stanowi apogeum formalnej inwencji Dvořáka: po triumfalnym wstępie trąbek następuje kunsztowny cykl wariacji, który przywodzi na myśl zarówno formę repryzową, sonatową, jak i rondo.

SŁAWOMIR CHRZANOWSKI
Urodził się w Rybniku na Śląsku. Studia muzyczne odbył w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie w 1986 roku ukończył Teorię Muzyki, a w 1989 Dyrygenturę Symfoniczną w klasie prof. Karola Stryi. Już podczas studiów rozpoczął współpracę z uczelnianym Zespołem Muzyki XX wieku, z którym dokonał kilku światowych prawykonań utworów kompozytorów współczesnych.

W latach 1985-1990 prowadził orkiestry- kameralną i symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Katowicach. Wraz z tymi zespołami uczestniczył w międzynarodowych festiwalach muzycznych ( Festiwal Orkiestr Kameralnych w Ahrensburgu – Niemcy, ”Musica senza frontiere” w Bolonii-Włochy),występował także w Berlinie na specjalnym koncercie z okazji 50 rocznicy wybuchu II wojny światowej.
W 1987 roku brał udział w Międzynarodowym Kursie dla Młodych Dyrygentów w Weimarze (u prof. Kurta Sanderlinga),gdzie prowadził koncert finałowy. W 1991 roku uczestniczył w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Trento.
W 1990 roku w wyniku konkursu objął stanowisko Dyrektora Naczelnego i Artystycznego Filharmonii Zabrzańskiej, którą prowadzi do dziś. Razem z tą orkiestrą dał ponad 3500 koncertów na różnych estradach w kraju i za granicą.

Dyrygował na festiwalach ( „Gaude Mater” w Częstochowie, ”Viva il canto” w Cieszynie, ”Zabrzański Festiwal Muzyki”, Krystyny Jamroz w Busku-Zdroju, „Silesia-Pradziad” w Kędzierzynie, Trnawska Wiosna Muzyczna w Trnawie,”Chopin Festival” w Gaming (Austria) „Pro Baltica” w Toruniu, Jana Kiepury w Krynicy, Festiwal w Łańcucie, Żartu Muzycznego w Nowym Sączu i in.)Wielokrotnie dyrygował imprezami cyklicznymi-„Nieszpory ludźmierskie”, ”Koncert trzech polskich tenorów”. Ponad 90 razy prowadził koncerty-również wielkie imprezy charytatywne -z udziałem największego polskiego tenora Wiesława Ochmana. Dokonał kilkunastu nagrań CD, a także rejestracji archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Ze swoją orkiestrą występował za granicą – w Rosji, Niemczech, Czechach, Austrii, Ukrainie, Słowacji, Rumunii i Japonii.
W latach 1991-1995 był Dyrektorem Artystycznym Filharmonii w Rybniku.
Dyrygował ponad 70 orkiestrami na świecie, w tym wszystkimi polskimi orkiestrami filharmonicznymi i kameralnymi,
z którymi nadal prowadzi stałą współpracę, a także NOSPR w Katowicach i Radiową Orkiestrą Symfoniczną w Krakowie. Regularnie występuje z orkiestrami czeskimi- Filharmonii Ostrawskiej, Morawskiej w Ołomuńcu oraz Karlovych Varów, a także zespołami operowymi w Krakowie, Bytomiu, Gdańsku, Białymstoku, Łodzi i Lwowie. Współpracuje z teatrami muzycznymi, w 2006 r. przygotował premierę „Wesołej wdówki” Lehara w Warszawie, zaś w roku 2019 ”Kandyda” Bernsteina w Krakowie.

Podczas swoich koncertów dokonał wielu światowych prawykonań utworów, m.in. Bogusława Schaeffera, Romualda Twardowskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Gheorge Zamphira i in.
Kilkakrotnie gościł w USA, gdzie obok koncertów prowadził także wykłady otwarte dla studentów z zakresu historii muzyki polskiej, oraz zajęcia w mistrzowskiej klasie dyrygentury.(Northwestern University Chicago i Mary Washington College Fredericksburg) Jest honorowym dyrygentem MWC Symphony Orchestra we Fredericksburgu(USA). W 2002 wystąpił w słynnych salach koncertowych Ameryki – Carnegie Hall w Nowym Jorku z koncertem muzyki polskiej, oraz Orchestra Hall w Chicago – z koncertem Trzech Polskich Tenorów inaugurującym nowy sezon koncertowy Paderewski Symphony Orchestra. Od roku 2004 stale współpracuje ze słynną orkiestrą Chicago Philharmonic, zaś w roku 2005 zadebiutował w Chinach prowadząc Wuhan Symphony Orchestra.
Jest jurorem krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych.
Od 2016 roku pełni funkcję Dyrektora Artystycznego Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Ave Maria” w Czeladzi.

Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień- m.in.- Złotego Lauru Umiejętności i Kompetencji, Złotej Odznaki- Zasłużony dla Województwa Śląskiego, Złotego Medalu Prezydenta RP za długoletnią służbę, ”Gloria Artis”, Nagrody Kulturalnej Prezydenta Zabrza, Lider z powołania- Nagroda magazynu Why Story i wielu innych.

prof. dr hab. Paweł Paluch w 1987 r. ukończył studia magisterskie na kierunku instrumentalistyka w specjalności gra na akordeonie w Akademii Muzycznej (AM) w Krakowie. W 1994 r. Rada Wydziału Instrumentalnego AM im. Fr. Chopina w Warszawie nadała mu kwalifikacje I stopnia (stopień doktora), a w 2002 Rada Wydziału Instrumentalnego AM im. Gr. i K. Bacewiczów w Łodzi roku kwalifikacje II stopnia (stopień doktora habilitowanego) sztuk muzycznych. W 2020 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki. Jest także nauczycielem dyplomowanym.

Pełnił funkcje: konsultanta ds. kształcenia kadry nauczycielskiej akordeonu Szkolnictwa Artystycznego (1995-2000); członka Zarządu Głównego Stowarzyszenia Akordeonistów Polskich (1990-2000); eksperta komisji egzaminacyjnych i kwalifikacyjnych dla nauczycieli Ministerstwa Edukacji Narodowej (od 2001 r.) oraz Centralnej Komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli; w WSP (aktualnie UR) w Rzeszowie: od 2007 do 2019 roku kierownika Zakładu Badań Muzyki Regionów w Instytucie Muzyki; członka kolegium redakcyjnego Zeszytu Naukowego „Muzyka” (Zeszyty Naukowe UR); prodziekana Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego (2005-2008); członka Rady Programowej Uniwersytetu III Wieku (2007-2008); wicedyrektora (2008-2010) oraz dyrektora Instytutu Muzyki (2010-2013) a także członka senackiej komisji UR ds. rozwoju kadry, badań naukowych i współpracy z zagranicą (2008-2012).

Od 1995 jest kierownikiem muzycznym ZPiT „Resovia Saltans” . W latach 2019- 2024 był. członkiem Rady Naukowej Kolegium Nauk Humanistycznych UR a od 1990 do 2019 również członkiem Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki AM (obecnie Uniwersytetu Muzycznego Fr. Chopina) w Warszawie.

Wypromował kilkudziesięciu licencjatów, magistrów oraz pięciu doktorów sztuki. Jest też m.in. autorem publikacji p.t. Forma sonatowa w literaturze akordeonowej, AMFC, Warszawa 2003 a także około czterdziestu kompozycji oraz ponad dwustu opracowań na różne składy wykonawcze. Jako kompozytor współpracuje z Narodowym Centrum Kultury w Warszawie w ramach projektu edukacyjnego „Piątka z narodowych”, mającego na celu poszerzenie świadomości dotyczącej polskich tańców narodowych. Od 2014 r. sprawuje także kierownictwo muzyczne odbywających się co 3 lata w Rzeszowie światowych polonijnych festiwali folklorystycznych.

Jako wykonawca otrzymał wiele nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych. Do najważniejszych można zaliczyć m.in.: I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Nagrań Fonograficznych (Praga 1981), III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym (Białystok 1985) oraz I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingenthal (NRD 1985).

Wystąpił na pond tysiącu koncertach jako kameralista i solista (w tym również z orkiestrami symfonicznymi) w kraju i za granicą. W swoim dorobku artystycznym posiada nagrania płytowe (CD i DVD), radiowe i telewizyjne. Był wielokrotnie zapraszany do pracy w jury festiwali i konkursów o zasięgu regionalnym, krajowym oraz międzynarodowym, jak również przesłuchań organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej. Prowadził także warsztaty i seminaria akordeonowe w szkołach muzycznych na terenie kraju. Jego uczniowie i studenci są laureatami czołowych nagród oraz wyróżnień uzyskanych na konkursach i festiwalach krajowych i międzynarodowych, a także przesłuchaniach CEA.

Za swoją działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną P. Paluch został nagrodzony i wyróżniony m.in: Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (1995), srebrnym medalem za wieloletnią Służbę (2013), Nagrodami Rektora WSP, UR i AM w Krakowie (2014), Dyrektora ZSM nr 1 w Rzeszowie, a także dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2019).

Paweł Paluch - akordeon, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

3 października 2025, godz. 18:00
sala koncertowa Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego, w Rzeszowie
ul. F. Szopena 32,

W programie utwory: W. Gawrońskiego, P. Scharwenki, Z. Stojowskiego, M. Karłowicza, J.N. Hummela. Zamówienie kompozytorskie w ramach Programu rezydencji SPMK-ZAIKS.

Wykonawcy: Katarzyna Budnik - altówka, Grzegorz Mania - fortepian

Katarzyna Budnik. Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec prof. Mirosława Ławrynowicza, Andrzeja Gębskiego i Janusza Wawrowskiego oraz w klasie altówki prof. Piotra Reicherta. Zatrudniona na stanowisku adiunkta w klasie altówki w macierzystej uczelni. Od lutego 2014 roku pełni również funkcję lidera grupy altówek w orkiestrze Sinfonia Varsovia.

We wrześniu 2013 roku została laureatką III nagrody prestiżowego konkursu ARD w Monachium. Odniosła również sukcesy w licznych konkursach krajowych i zagranicznych: 47. Międzynarodowym Konkursie im. Ludwiga van Beethovena w Hradec (2008, I nagroda), 15. Międzynarodowym Konkursie im. Johannesa Brahmsa w Pörtschach (2008, I nagroda), 8. Ogólnopolskim Konkursie Altówkowym im. Jana Rakowskiego (2008, I nagroda), Międzynarodowym Konkursie im. Maxa Rostala w Berlinie (2009, II nagroda), Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Maxa Regera w Sondershausen (2009, II nagroda i Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie suity na altówkę solo Maxa Regera) oraz IV Międzynarodowym Konkursie im. Michała Spisaka (2010, II nagroda oraz Nagroda Specjalna).

Jako solistka i kameralistka wielokrotnie koncertowała w Polsce oraz innych krajach Europy (Czechy, Austria, Niemcy, Francja). W 2010 roku brała udział w projekcie Chamber Music Connects the World organizowanym przez Kronberg Academy, gdzie grała z najwybitniejszymi muzykami: Gidonem Kremerem, Tatjaną Grindenko, Yurim Bashmetem oraz Fransem Helmersonem. Występowała na wielu renomowanych festiwalach: m.in. w Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej ,,Muzyka na Szczytach” w Zakopanem, Kammermusikfest Lockenhaus (gdzie została zaproszona przez Gidona Kremera).

W listopadzie 2013 roku ukazała się jej solowa płyta – Viola Recital, za którą altowiolistka otrzymała nagrodę Fryderyk 2014. Za wybitne osiągnięcia otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest również stypendystką programu ,,Młoda Polska”. W 2013 roku została nominowana do ,,Paszportów Polityki”. Artysta nosi tytuł doktora sztuk muzycznych.

Uczy gry skrzypcowej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

Gra na instrumencie Braci Gand (Paryż, 1859), dzięki uprzejmości Fondation Jerzy Semkow.

Katarzyna Budnik - altówka, fot. archiwum SPMK

Grzegorz Mania ukończył z wyróżnieniem studia pianistyczne pod kierunkiem prof. Stefana Wojtasa w Akademii Muzycznej w Krakowie, równocześnie na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończył studia prawnicze. W 2017 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych za pracę poświęconą muzyce w prawie autorskim, przygotowaną pod kierunkiem prof. dr hab. Janusza Barty. Ukończył również z wyróżnieniem studia pianistyczne w Guildhall School of Music and Drama w Londynie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Martina Rosco’e, prof. Charles’a Owen’a oraz prof. Caroline Palmer.

Jako solista i kameralista występował w kraju i za granicą, koncertując m.in. w Filharmonii Krakowskiej, Zielonogórskiej, NOSPR, St. Martin in the Fields w Londynie, a takżew Operze oraz Konserwatorium Muzycznym w Hanoi (Wietnam). Występował m.in. podczas Festiwalu „Emanacje” oraz Dni Muzyki Feliksa Mendelssohna. Regularnie koncertuje w Wielkiej Brytanii, wykonując repertuar solowy i kameralny, koncertował także we Francji, w Norwegii, Niemczech, Austrii, Włoszech, Islandii, Izraelu i Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył w warsztatach wykonawczych i klasach mistrzowskich m.in. z: Krzysztofem Śmietaną, Wiesławem Kwaśnym, Peterem S. Buck’iem, Anthonym Spiri’m, Triem Altenberg, Jerome’m Rose’m, Wolfgangiem Redik’iem, Ewą Bukojemską, Alisdair’em Beatson’em, Carole Pressland, Victorem Rosenbaum’em, Kają Danczowską.

Był uczestnikiem Międzynarodowych Kursów Muzyki Kameralnej w Puławach (2003-2005), a także finalistą międzynarodowych konkursów kameralnych i solowych. Jest doświadczonym i wszechstronnym muzykiem-kameralistą i akompaniatorem nagradzanym podczas konkursów instrumentalnych. Współpracował z wieloma znakomitymi solistami, wspólnie z pianistą Piotrem Różańskim współtworzy Zarębski Piano Duo. Uczestniczył w wielu konferencjach naukowych, jest autorem i współautorem artykułów i glos prawniczych, a także współautorem podręcznika do prawa autorskiego dla nauczycieli szkół artystycznych. Wspólnie z dr hab. Moniką Gardoń-Preinl przygotował dla PWM podręcznik do czytania a vista dla uczniów średnich szkół muzycznych.

Obecnie pracuje jako nauczyciel fortepianu, akompaniator, a jednocześnie jako radca prawny współpracuje z Grupą Adwokacką Kraków. Jest współzałożycielem oraz prezesem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów.

Koordynował liczne projekty krajowe i międzynarodowe, m.in. wymiany młodzieży, tournée koncertowe oraz organizację festiwali, konkursów i konferencji naukowych. W 2018 r. otrzymał (wspólnie z prof. S. Wojtasem) Nagrodę Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury. Jest także stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Grzegorz Mania - fortepian, fot. Natalia Jansen

Organizator festiwalu: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów
Partner: Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. Karola Szymanowskiego w Rzeszowie

      26 września 2025 roku Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie zainaugurowała 71. sezon artystyczny. Po krótkiej części oficjalnej, pełnej wyrazów uznania dla dyrekcji, artystów muzyków i pozostałych pracowników filharmonii, rozpoczął się koncert. Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyrygował znakomity polski dyrygent Zygmunt Rychert, a solistą był Jan Widlarz, młody pianista, uczestnik polskiej ekipy w XIX Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina.

        Wieczór rozpoczęło Preludium symfoniczne „Mona Lisa Giconda” Ludomira Różyckiego, czołowego przedstawiciela Młodej Polski w muzyce. Przepiękną kreację dzieła podczas tego wieczoru zawdzięczamy przede wszystkim maestro Zygmuntowi Rychertowi. Równie interesująco zabrzmiała kończąca koncert czteroczęściowa I Symfonia c-moll op. 68 Johannesa Brahmsa, która jest hołdem kompozytora dla Beethovena. Na szczególne wyróżnienie zasłużyli muzycy grający partie solowe: koncertmistrz, waltorniści ( I i III waltornia), oboista, flecistka oraz kotlista.

Bardzo czujnie orkiestra i dyrygent towarzyszyli soliście Janowi Widlarzowi w Koncercie e-moll op. 11 Fryderyka Chopina. Partia fortepianu przez cały czas była czytelna, zarówno w dwóch pierwszych częściach: Allegro maestoso i Romanze: Larghetto, jak i finałowym Rondo. Vivace opartym na rytmach krakowiaka. Gorąca owacja publiczności sprawiła, że pianista dwukrotnie bisował, a usłyszeliśmy: Poloneza As-dur op. 53 i Walca As-dur op. 34 nr 1.

        To tylko niewielka część programu, który artysta musiał opanować przygotowując się do konkursu chopinowskiego. W Rzeszowie popisał się znakomitą techniką, wyczuciem stylu oraz udowodnił, że ma wiele do zaoferowania w kreowaniu utworów Fryderyka Chopina.
Ponieważ Jan Widlarz ma rzeszowskie korzenie, poprosiłam go przed koncertem o spotkanie, na które zapraszam.

Jan Widlarz - fortepian, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyryguje Zygmunt Rychert, z koncertu inaugurującego sezon artystyczny Filharmonii Podkarpackiej 2025/2026, 26września 2025r., fot. Filharmonia Podkarpacka

Pochodzi Pan z rodziny muzycznej. Od pierwszego uderzenia serce otaczała Pana muzyka.

       Rodzice są pasjonatami muzyki oraz zawodowymi muzykami i dlatego prawie zawsze w domu coś grało. Mama jest nauczycielką muzyki, stąd często zasiadała do fortepianu i pisała piosenki dla dzieci, a my z młodszą siostrą śpiewaliśmy je. W sposób naturalny zainteresowałem się muzyką. Jak zdecydowałem, że chcę uczyć się grać na fortepianie, to rodzice już pilnowali, abym regularnie ćwiczył.

Po ukończeniu podstawowej i średniej szkoły muzycznej zdecydował się Pan na studia pianistyczne.

       W 2021 roku ukończyłem ZPSM nr 4 w Warszawie w klasie fortepianu Iriny Rumiancewej-Dabrowski. a aktualnie jestem studentem w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie kształcę się pod kierunkiem prof. Katarzyny Popowej-Zydroń i dr hab. Pawła Wakarecego.

W szranki konkursowe stawał Pan dosyć często zdobywając nagrody. Wymienię tylko II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Rzymie (2016), III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kameralnym im. Johannesa Brahmsa w Gdańsku (2025); jest Pan finalistą Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2022) , zdobył Pan medal honorowy na 69. Konkursie im. Marii Canals w Barcelonie. Otrzymał Pan stypendium Ministra Kultury i Sztuki oraz Fundacji Yamaha Music Europe.

      Tych konkursów było dużo i trudno wymienić wszystkie. We wspomnianym przez Panią konkursie w Rzymie uczestniczyłem będąc dzieckiem. Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny w Warszawie organizowany przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, adresowany jest do polskiej młodzieży muzycznej – studentów akademii muzycznych i uczniów szkół Muzycznych II stopnia. Ten konkurs ma też moc zakwalifikowania laureatów dwóch pierwszych nagród do „dużego” konkursu chopinowskiego. Najświeższym, bo tegorocznym osiągnięciem jest Międzynarodowy Konkurs Kameralny im. J. Brahmsa. Natomiast stypendia przyznawane są głównie za osiągnięcia w konkursach.

Jan Widlarz - fortepian, Koncert w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, 26 września 2025 r., fot. Filharmonia Podkarpacka

Pana mistrzami i największymi autorytetami są z pewnością prof. dr hab. Katarzyna Popowa-Zydroń i dr hab. Paweł Wakarecy. Często uczestniczy Pan także w kursach mistrzowskich prowadzonych przez tak wybitnych mistrzów, jak Dang Thai Son, Dina Yoffe, Kevin Kenner, Michel Beroff… Od każdego można się czegoś nauczyć.

        Relacje z pedagogami, którzy uczą na stałe są najważniejsze, ale zdarzają się także lekcje mistrzowskie, po których coś w głowie zostaje na bardzo długi czas, albo nawet na zawsze. Podczas kursów spotykamy się z profesorami na jednej, dwóch góra trzech lekcjach mistrzowskich, ale to nie jest to samo, co regularna praca z profesorem na uczelni.

Najczęściej koncertuje Pan w Polsce, ale są także dalekie wyjazdy zagraniczne - do Japonii i Chin. Te podróże pewnie nie są łatwe ze względu na duże odległości, strefy czasowe i klimatyczne.

     Ostatnio często bywam w Azji. W Chinach koncertowałem niedawno, bo w sierpniu tego roku. W Azji czuję się bardzo dobrze i z przyjemnością wracam do Japonii czy Chin.

Jak długo przygotowuje się Pan do Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Miałam szczęście rozmawiać z laureatami poprzednich edycji i dowiedziałam się, że niektórzy przygotowywali się nawet przez kilka lat. Marzyli i ćwiczyli.

        Marzyło się często, starałem się doskonalić swoją grę, pracowałem nad repertuarem, nad nagraniami, przygotowywałem się do eliminacji, ale gruntowne przygotowania zacząłem kiedy dowiedziałem się, że się zakwalifikowałem.

Jan Widlarz - fortepian, z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej p/d Zygmunta Rycherta, 26 września 2025, fot. Filharmonia Podkarpacka

Teraz jest czas ostatnich przygotowań i koncert w Rzeszowie był najlepszym na to dowodem. Jak przebiegała współpraca z Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej i dyrektorem Zygmuntem Rychertem?

       Bardzo dobrze, z próbami w miłej atmosferze i bardzo się cieszę, że było ich tak dużo. Bardzo to było pomocne w przygotowaniach do konkursu.

W Filharmonii Podkarpackiej i podczas konkursu wykonał Pan Koncert fortepianowy e-moll op. 11 Fryderyka Chopina. Kiedy zdecydował Pan, że to będzie ten utwór.

        Można powiedzieć, że ta decyzja zapadła w 2022 roku, kiedy przygotowywałem się do Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Od tego czasu grałem dużo innego repertuaru, ale nie nauczyłem się Koncertu f-moll Chopina.

Pewnie zna Pan Rzeszów i od czasu do czasu przyjeżdża do naszego pięknego miasta? Przecież Pana ojciec stąd pochodzi.

      Mama także pochodzi z okolic Rzeszowa. Obok filharmonii jest Zespół Szkół Muzycznych nr 1, do którego chodzili rodzice. Niedaleko, bo na Nowym Mieście mieszkają moi dziadkowie i statystycznie dwa albo trzy razy do roku tu jestem. Rzeszów jest dla mnie wyjątkowym miastem.

Myślę, że takim pozostanie. Mam nadzieję, że będzie Pan tu od czasu do czasu powracał także jako artysta muzyk. Podczas konkursu będziemy Panu kibicować i mocno trzymać kciuki.
Bardzo dziękuję za rozmowę.

       Ja także dziękuję.

Zofia Stopińska

          Przed nami VI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. Jana Kusiewicza!. W imieniu starosty jarosławskiego Kamila Dziukiewicza serdecznie zapraszamy Państwa na najbardziej wyczekiwane wydarzenie kulturalne tej jesieni – VI Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. Jana Kusiewicza. Jest nam niezmiernie miło poinformować, iż tegoroczną edycję patronatem honorowym objął inicjator pierwszego festiwalu – poseł na Sejm RP Tadeusz Chrzan.

        Festiwal odbędzie się w dniach od 3 do 5 października 2025 roku w sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu, a jego dyrektorem Artystycznym i Programowym jest niezmiennie honorowy obywatel Jarosławia – prawdziwy gwarant najwyższego artystycznego poziomu festiwalu prof. dr hab. Jacek Ścibor.

        Wydarzenie, dedykowane pamięci wybitnego tenora Jana Kusiewicza, urodzonego w Rzeplinie w powiecie jarosławskim, od lat cieszy się uznaniem melomanów i przyciąga znakomitych artystów z kraju i zagranicy, stając się ważnym punktem na kulturalnej mapie Podkarpacia.

         Program VI edycji Festiwalu, jak co roku, zapowiada się niezwykle atrakcyjnie. Zgodnie z przyjętą tradycją, przygotowaliśmy dla Państwa różnorodne wydarzenia, w tym:Koncerty wieczorne, prezentujące dzieła operowe, operetkowe i musicalowe w wykonaniu wybitnych solistów, takich jak m.in. Mariana Poltorak (sopran, Ukraina), wspierana przez Dominikę Peszko (fortepian).

         W tym roku, dodatkowo, publiczność będzie mogła podziwiać nowe, obiecujące głosy polskiej wokalistyki. Na scenie wystąpią absolwenci ZPSM w Jarosławiu: Julia Zarzecka, Paulina Makarowska i Piotr Szczepański.

         Mistrzowskie Lekcje Śpiewu, prowadzone przez prof. Piotra Kusiewicza, syna patrona festiwalu, skierowane do uczniów klas wokalnych szkół muzycznych z regionu. Poranek Muzyczny dla Dzieci, przygotowany przez artystów Urban Music, który w przystępny sposób wprowadza najmłodszych w świat muzyki klasycznej.

         Na finał – prawdziwy crème de la crème – Koncert „Szczęście raz się uśmiecha” , czyli słowno-muzyczna opowieść o Hance Ordonównie (Anna Maria Adamiak – sopran, Mateusz Lasatowicz – fortepian).

          Bezpłatne wejściówki na wydarzenia będą dostępne od czwartku, 25 września br. w Wydziale Rozwoju i Promocji Starostwa Powiatowego w Jarosławiu (pokój 235).

        Szczegółowy program Festiwalu znajdziecie Państwo na plakacie!

        Serdecznie zapraszamy!

IX Rzeszowska Jesień Muzyczna już za chwilę

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów zaprasza na IX edycję festiwalu Rzeszowska Jesień Muzyczna. Festiwal obejmować będzie 5 różnorodnych koncertów w Rzeszowie od 30 września do 12 października. Tegoroczny program wypełnią wyjątkowe koncerty kameralne, podczas których wystąpią znakomici artyści polscy i zagraniczni. Festiwal odbędzie się w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego oraz w Kościele oo. Dominikanów w Rzeszowie. Dostęp do wszystkich koncertów będzie bezpłatny.

Program festiwalu:

30 września 2025, godz. 18.00
Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Chopina 32, Rzeszów
Wykonawcy: Charles Owen i Katya Apekisheva (fortepian)
Program: Utwory W. Lutosławskiego, W.A. Mozarta, W. Żeleńskiego, F. Schuberta.

3 października 2025, godz. 18.00
Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Chopina 32, Rzeszów
Wykonawcy: Katarzyna Budnik (altówka), Grzegorz Mania (fortepian)
Program: Utwory W. Gawrońskiego, P. Scharwenki, Z. Stojowskiego, M. Karłowicza, J.N. Hummela. Zamówienie kompozytorskie w ramach Programu rezydencji SPMK-ZAIKS.

5 października 2025, godz. 20.00
Klasztor oo. Dominikanów, ul. Dominikańska 15, Rzeszów
Wykonawcy: Zespół kameralny Extra Sound Ensemble oraz Alicja Śmietana (skrzypce, liderka) Program: utwory A. Vivaldiego, J.S. Bacha, J.C. Bacha i A. Corelliego.

11 października 2025, godz. 19.00
Klasztor oo. Dominikanów, ul. Dominikańska 15, Rzeszów
Wykonawcy: Hornet Quartet: Michał Szczerba, Gabriel Czopka, Łukasz Łacny, Piotr Kowalski. Program: twory J. Williamsa, L. Bernsteina, E. Bozzy, J. Stokłosy, C. Debussy'ego.

12 października 2025, godz. 18.00
Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego, ul. F. Chopina 32, Rzeszów
Wykonawcy: Książek Piano Duo:: Krzysztof Książek, Agnieszka Zahaczewska-Książek (fortepian) Program: Utwory M.Moca i F. Mendelsoohna-Bartholdy'ego.

Organizator: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów
Partnerzy: Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego, Klasztor oo. Dominikanów, Stowarzyszenie Autorów ZAiKS

Patronat honorowy: Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydent Miasta Rzeszowa – Konrad Fijołek, Marszałek Województwa Podkarpackiego
Patronat medialny: TVP Kultura, TVP3 Rzeszów, portal informacyjny Nowiny24, Podkarpacki Informator Kulturalny, POLMIC, Klasyka na Podkarpaciu

Dofinansowano z budżetu Gminy Miasta Rzeszów.

Utwór Anny Marii Huszczy powstał dzięki Programowi Rezydencji Kompozytorskich realizowanych przez Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów we współpracy ze Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS.

Koncert 12 października dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Koncert 3 października zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Strona internetowa: https://spmk.com.pl/projekt/ix-rzeszowska-jesien-muzyczna/
Facebook: www.facebook.com/RzeszowskaJesienMuzyczna
Kanał na YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCDo4C0O2VUlF9DidttCTMBA
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

AB 26 września 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ZYGMUNT RYCHERT – dyrygent
Uczestnik XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie:
JAN WIDLARZ – fortepian

W programie:
L. Różycki – „Mona Lisa Gioconda” op. 29 – Preludium symfoniczne
F. Chopin – Koncert fortepianowy e-moll op. 11
J. Brahms – I Symfonia c-moll op. 68

Koncert realizowany w ramach cyklu „EFEKT CHOPINA”

Koncert otworzy Preludium symfoniczne “Mona Lisa Gioconda” Ludomira Różyckiego (1884-1953), jednego z czołowych przedstawicieli nurtu Młodej Polski w muzyce. Utwór powstał w roku 1911, kiedy Różycki pełnił rolę dyrygenta opery i profesora klasy fortepianu w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego.
Przepiękne frazy, prowadzone naprzemiennie przez liryczne brzmienia skrzypiec oraz grupy instrumentów dętych, doskonale wprowadzają słuchacza w świat barwnej, muzycznej kolorystyki, którą Różycki opanował do perfekcji już w najwcześniejszym okresie swojej twórczości. W Mona Lisa Gioconda wyraźnie dostrzegalne są silne wpływy impresjonizmu oraz interesująca kameralizacja faktury orkiestrowej.
Koncert fortepianowy e-moll op. 11 Fryderyka Chopina (1810-1849) to jedno z najwybitniejszych dzieł napisanych na fortepian i orkiestrę. Kompozytor stworzył ten utwór w 1830 roku, tuż przed opuszczeniem ojczyzny na zawsze. Szczególnie wymownie zabrzmią więc liryczne motywy obecne w Allegro maestoso oraz w Romance. Rondo vivace stanowi ukoronowanie stylu brillant, którego Chopin był niezrównanym mistrzem.
“Na podstawie tego dzieła (…) każdy muzyk musi sobie uzmysłowić duchowe pokrewieństwo Brahmsa z Beethovenem” powiedział Eduard Hanslick o I Symfonii c-moll op. 68 Johannesa Brahmsa (1833-1897). Choć Brahms przejął pewne założenia od swojego wielkiego poprzednika, nie wahał się pójść dalej własną drogą twórczą. Tym utworem udowodnił, że symfoniczna forma nie została wyczerpana w IX Symfonii Beethovena, jak chętnie twierdzili niektórzy teoretycy. Dzieło to zabrzmi szczególnie interesująco w kontraście do bardziej subiektywnych w wyrazie utworów prezentowanych w pierwszej części koncertu. Nasycone brzmienie i ciemna kolorystyka bez wątpienia oczarują słuchaczy.

ZYGMUNT RYCHERT
Urodził się 2 maja 1947 r. w Gdańsku. Edukację muzyczną rozpoczął w czwartym roku życia od nauki gry na skrzypcach. Już jako uczeń był etatowym organistą w gdańskich kościołach. Studiował dyrygenturę w PWSM w Poznaniu u prof. W. Krzemieńskiego (dyplom z wyróżnieniem w 1971 roku) oraz kompozycję pod kierunkiem Floriana Dąbrowskiego. Uzyskał wiele nagród na konkursach kompozytorskich i dyrygenckich (jeszcze jako student i najmłodszy uczestnik został laureatem I Konkursu Dyrygenckiego w Katowicach w 1970 roku). Po studiach, jako stypendysta MKS w 1971 roku otrzymał roczne stypendium, aby pełnić funkcję dyrygenta-asystenta w Filharmonii Narodowej w Warszawie (1971-1972). Funkcję tę pełnił także później do 1974 roku, już jako etatowy pracownik Filharmonii Narodowej. W 1974 roku założył orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej, którą jako szef artystyczny prowadził do roku 1981. Przez szereg lat był dyrektorem artystycznym oper w Bydgoszczy i Gdańsku. Przygotował kilka premier operowych, operetkowych i baletowych (Otello, Carmen, Cyrulik Sewilski, Flis, Verbum nobile, Pan Twardowski, Ptasznik z Tyrolu i inne). Współpracował ze wszystkimi filharmoniami i orkiestrami radiowymi w Polsce. Jako dyrygent koncertował niemal w całej Europie – od Islandii, Hiszpanii i Malty po Rosję i Ukrainę, występował także w Japonii, Chinach, na Bliskim Wschodzie oraz w 17 stanach USA z takimi światowymi solistami jak: I. Ojstrach, D. Rostropowicz, K. Zimermann, K.A. Kulka, P. Badura-Skoda, N. Yepes, P. Paleczny, J. Olejniczak, W. Malicki i wieloma innymi. W swym repertuarze posiada dzieła od kameralnych po Symfonię Tysiąca G. Mahlera, którą prowadził kilkakrotnie w 850-osobowym międzynarodowym składzie, a nawet utwory wykonane z udziałem 3000 muzyków i śpiewaków podczas wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Polsce w 1999 roku. Dokonał wielu nagrań płytowych z różnymi orkiestrami oraz dla Polskiego Radia i Telewizji. Zrekonstruował, całkowicie zinstrumentował na orkiestrę i prawykonał następujące utwory zachowane przez kompozytorów w szkicach: L. Różycki – Koncert skrzypcowy (nagrał go z E. Nowicką archiwalnie w Katowicach z NOSPRiTV), I.J. Paderewski – Koncert skrzypcowy, Liszt-Chopin-Czerny-Thalberg-Pixis-Herz – Hexameron, T. Kościuszko – 2 Polonezy. Posiada kilka odznaczeń i medali, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (przyznany dwukrotnie). Otrzymał Pomorską Nagrodę Artystyczną za rok 2014 w kategorii Kreacje Artystyczne za „twórczą i dydaktyczną pracę włożoną w przygotowanie Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej w Gdańsku, za pracę która zaowocowała nagraniem płyty Wojciech Kilar: Angelus, Exodus, Victoria oraz Panufnik: Concertos”. W ramach działalności pedagogicznej prowadzi klasy dyrygentury symfoniczno-operowej w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Funkcję dyrygenta Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej w Gdańsku pełni od roku 2009.

Zygmunt Rychert - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

JAN WIDLARZ
Jan Widlarz, urodzony 2 czerwca 2002 w Warszawie. Jest uczniem Katarzyny Popowej-Zydroń i Pawła Wakarecego w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Jest zdobywcą wielu nagród na konkursach pianistycznych i kameralnych, m.in. II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Roma (2016), III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Kameralnym i (2018). Jest także finalistą Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2022). Zdobywca medalu honorowego na 69. Konkursie im. Marii Canals w Barcelonie. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki oraz Fundacji Yamaha Music Europe. Jako solista grał z Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej. Występował w Polsce, m.in. w domu urodzenia Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli, Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie i w NOSPR w Katowicach, oraz za granicą, w tym w Azji (Japonia, Chiny), m. in. w Sapporo Concert Hall.
Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich pianistów, jak Dang Thai Son, Dina Yoffe, Rena Shereshevskaya, Wojciech Świtała, Hinrich Alpers, Xiaohan Wang, Minsoo Sohn and Michel Béroff.

Jan Widlarz - fortepian, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Biuro Koncertowe Filharmonii Podkarpackiej 

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl

21września 2025 r. – z cyklu „ZAMKOWE TEATRALIA” koncert „Klarnet na szlaku polskich kompozytorów XIX i XX wieku”

W sali widowiskowej Zamku Kazimierzowskiego w Przemyślu odbył się wyjątkowy koncert poświęcony polskiej muzyce klarnetowej, prezentujący twórczość kompozytorów XIX i XX wieku – zarówno tych znanych, jak i niesłusznie zapomnianych. Wydarzenie to było częścią cyklu „Zamkowe Teatralia” i jednocześnie elementem projektu artystycznego mającego na celu przywracanie do życia koncertowego wartościowej, choć rzadko wykonywanej literatury klarnetowej.

Na scenie wystąpiły: Barbara Borowicz (klarnet) oraz Tien Doan z Wietnamu (fortepian) – duet, który urzekł publiczność swoją wrażliwością, muzykalnością i doskonałym porozumieniem artystycznym. Ich interpretacje wyróżniały się elegancją, dbałością o detal i głębokim zrozumieniem prezentowanego repertuaru.

Program koncertu:
- Ignacy Feliks Dobrzyński (1807-1867) – Duo na klarnet i fortepian,
- Stanisław Szczepanowski (1811-1877) – Melody na klarnet i fortepian,
- Piotr Rytel (1884-1970) – Romans na klarnet i fortepian,
- Jan Ruckgaber (1799-1876) – Nocturne op. 90 na klarnet i fortepian,
- Karol Mikuli (1819-1897) – Serenade op. 22 na klarnet i fortepian,
- Grażyna Bacewicz (1909-1969) – Łatwe utwory na klarnet i fortepian.

Barbara Borowicz - klarnet, Tien Doan -  fortepian podczas koncertu w sali widowiskowej Zamku Kazimierzowskiego w Przemyślu, fot. Tomasz Beliński

Artystki w sposób naturalny oddały charakter poszczególnych kompozycji – od romantycznej liryki, przez nastrojowe miniatury, aż po utwory o nowoczesnym, bardziej syntetycznym wyrazie.

Publiczność z dużym zainteresowaniem przyjęła program koncertu – starannie dobrany i prowadzony w duchu odkrywania muzycznych perełek z przeszłości. Wykonania spotkały się z bardzo ciepłym odbiorem, a atmosfera wieczoru była pełna skupienia, refleksji i autentycznego kontaktu z muzyką.

Koncert „Klarnet na szlaku polskich kompozytorów XIX i XX wieku” pokazał, jak wiele piękna kryje się w mniej znanych kartach polskiej historii muzycznej. Dzięki artystycznemu zaangażowaniu wykonawców oraz wartości samego repertuaru, był to wieczór nie tylko pełen muzycznych wzruszeń, ale też ważny z punktu widzenia upowszechniania i pielęgnowania polskiego dziedzictwa kulturowego.

Tekst i fotografie Tomasz Beliński
Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK

Renata Nowakowska - dyrektor Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK, fot. Tomasz Beliński

Barbara Borowicz ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klarnetu prof. Andrzeja Godka. Swoją edukację muzyczną kontynuowała w Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie w klasie solowej Alessandro Carbonare oraz w Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu w klasie kameralistyki. W 2017 roku uzyskała stopień doktora sztuki w Akademii Muzycznej w Krakowie, a w 2022 roku otrzymała tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych.

W 2014 roku Barbara Borowicz rozpoczęła pracę jako wykładowca klarnetu w Akademii Muzycznej w Krakowie, w której obecnie pracuje na stanowisku adiunkta. Barbara Borowicz doskonali interpretacje utworów Karlheinza Stockhausena u najlepszej odtwórczyni dzieł kompozytora – klarnecistki Suzanne Stephens.

Od 2020 jest przewodniczącą polskiego oddziału International Clarinet Association. Jako solistka zadebiutowała z orkiestrą Filharmonii Opolskiej i obecnie regularnie koncertuje w Europie, obu Amerykach, Australii, Afryce i Azji w prestiżowych salach koncertowych jak m.in.: Sydney Opera House, Royal Concertgebouw. Jest laureatką wielu nagród na konkursach muzycznych w Polsce, Niemczech, Luksemburgu, Grecji, Słowenii, Włoszech, Serbii, Litwie i Ukrainie.

Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmuje muzyka polska, którą promuje w kraju i zagranicą, dokonując też licznych prawykonań utworów kompozytorów polskich, w tym kompozycji jej dedykowanych m.in.: Marcela Chyrzyńskiego, Artura Kroschela, Ewy Fabiańskiej-Jelińskiej, Michała Jakuba Papary, Agnieszki Zdrojek-Suchodolskiej.

W 2019 roku ukazała się jej płyta nagrana wspólnie z Markiem Szlezerem z premierowymi utworami na klarnet i fortepian zapomnianego polskiego kompozytora Witolda Friemanna (1889-1977). Płyta została wydana przez DUX Recording Producers, podobnie jak jej poprzednia płyta Double Clarinet Concerto z utworami na 2 klarnety i orkiestrę, nagrana wspólnie z prof. Andrzejem Godkiem.

Barbara Borowicz zapraszana jest jako juror międzynarodowych konkursów muzycznych i klarnetowych, a także do prowadzenia mistrzowskich kursów klarnetowych na całym świecie. Jest wielokrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministra Nauki, ponadto otrzymała m.in.: Stypendium Młoda Polska, Stypendium Twórcze MKiDzN, Nagrodę Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury, Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury. W 2021 roku została nagrodzona Medalem Młodej Sztuki. Barbara Borowicz jest też artystką Henri Selmer, Vandoren i Silverstein Works.

Barbara Borowicz podczas koncertu w PCKiN ZAMEK, przy fortepianie Tien Doan, fot. Tomasz Beliński

Pianistka Tien Doan (Wietnam), ma w swoim dorobku sukcesy na znaczących międzynarodowych konkursach: pierwszą nagrodę na “Ischia” International Solist & Chamber Music Competition 2025 z kwartetem Unité Quartet (Włochy), trzecią nagrodę na Città di Minerbio International Piano Competition 2024 (Włochy), trzecią nagrodę na Ho Chi Minh City International Piano Competition 2023 (Wietnam), trzecią nagrodę uzyskaną w 2020 roku na „Competition of Arts Talents for students all over Vietnam” w mieście Hue (Wietnam) i wielu innych. Doskonale odnajduje się zarówno w muzyce kameralnej jak i solowej, zapraszana jest do udziału w licznych projektach koncertowych, zarówno w Azji jak i Europie. Prezentowała recitale na takich wydarzeniach jak Arts Festival Autumn Melodies - Vietnamese Young Talented Pianists, odbywającej się w Wieliczce Akademii Inspiracji a także na wielu wydarzeniach dobroczynnych. Tien Doan realizuje obecnie studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, w klasie profesora Mariusza Sielskiego.

Barbara Borowicz i Tien Doan żegnają się z przemyską publicznością, fot. Tomasz Beliński

PERŁY MUZYKI ROZRYWKOWEJ

BOOM 19 września 2025 r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MIECZYSŁAW SMYDA – dyrygent
SOLIŚCI: GRAŻYNA BRODZIŃSKA, ANNA SOKOŁOWSKA – ALABRUDZIŃSKA, ROBERT ROZMUS

ŁUKASZ LECH – słowo

Zapraszamy na koncert pełen żywiołowej i wzruszającej muzyki, w którym każdy odnajdzie swoje najcenniejsze wspomnienia z dawnych lat, skryte w niezapomnianych przebojach. Nie braknie specjalnych bloków poświęconych piosence XX. lecia międzywojennego, musicalowi oraz jak przystało na ten dzień – utworów o miłości.
Kto nie zna takich utworów jak „Pogoda Ducha”, „Gorzko mi”, „I will always love you”, „Już nie zapomnisz mnie”, „Nie dokazuj miła, nie dokazuj”, „Bella bella donna”, „Mexicana”, „Quando quando”, czy wiele innych z muzyki polskiej i światowej?
Przeboje będące już klasyką swego gatunku, łączą pokolenia, dają satysfakcję wszystkim widzom, niosą ważne przesłanie o nadziei i potrzebie uśmiechu, dodają skrzydeł na niełatwą codzienność i pozwalają na chwilę wytchnienia.

Koncert prowadzi znany i lubiany redaktor i konferansjer Łukasz Lech, który jest też autorem widowiska.

Mieczysław Smyda
Skrzypek i dyrygent. Twórca i szef artystycznej Orkiestry ArteSymfoniko. Związany z wieloma teatrami muzycznymi w Polsce, gdzie pełni rolę kierownika muzycznego szerokiej widowni. Znany jako dyrygent wielu koncertów na antenach telewizji. Przez ponad 20 lat był związany z krynicką Orkiestrą Zdrojową. Prowadzi również klasę skrzypiec w Państwowej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Krynicy, jest kierownikiem filii od 2006 roku. Za zasługi w dziedzinie kultury otrzymał odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej i Złote Jabłko Sądeckie.

Mieczysław Smyda - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Grażyna Brodzińska
Niekwestionowana gwiazda polskiej muzyki klasycznej. Niezrównana w elegancji, a przede wszystkim urzekającym głosie, w którym zakochani są melomani wszystkich pokoleń. Z jej nazwiskiem kojarzy się sukces każdego widowiska, nieprzerwanie króluje na scenie, będąc zawsze gwarancją najlepszych wydarzeń artystycznych. Jej kreacje i przepiękne suknie stanowią niezwykły walor każdego wyjątkowego spotkania z publicznością.

Grażyna Brodzińska - śpiew, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Anna Sokołowska-Alabrudzińska
Laureatka wielu prestiżowych nagród, w tym Festiwalu ,,Pamiętajmy o Osieckiej” w Warszawie oraz Nagrody Głównej Grand Prix Prezesa Telewizji Polskiej dla najwybitniejszej indywidualności Festiwalu ,,Zamkowe Spotkania – Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie. Warto zauważyć niezwykle udany występ na FPP Premiery Opole 2021 (TVP1). Niedawno ukazała się jej debiutancka płyta „Wspomnienia”, wypełniona różnorodną muzyką. Znakomite teksty i niepowtarzalna muzyka czyni z płyty prawdziwą perłę na rynku fonograficznym. Zrealizowała kilka znakomitych teledysków, których oglądalność bije rekordy popularności. Znana jest z wielu wyjątkowych koncertów tematycznych, od piosenki aktorskiej, poprzez poezję, piosenkę patriotyczną, po brzmienia popowe, a nawet rockowe.Anna Sokołowska-Alabrudzińska - solistka, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Robert Rozmus
Aktor teatralny i filmowy, konferansjer, showman, znany m.in. z programów Zbigniewa Górnego, Kabaretu Olgi Lipińskiej, grupy „Tercet – czyli Kwartet” oraz własnych koncertów. Finalista hitu Polsatu „Twoja Twarz Brzmi znajomo”, gwiazda musicali (m.in. Taniec Wampirów, Akademia Pana Kleksa, Deszczowa Piosenka, Siostrunie, Mamma Mia!, Piloci, Miss Saigon).

Robert Rozmus - solista, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Łukasz Lech
Autor i reżyser koncertów, twórca niezliczonych programów telewizyjnych. Według krytyków obdarzony wyjątkową charyzmą i umiejętnością pięknego mówienia. Laureat wielu nagród, w tym Nagrody Specjalnej na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Niepokalanowie. Był realizatorem i współautorem Festiwalu Krakowskie Miniatury Teatralne w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W TVP zrealizował ponad 300 odcinków lubianego programu „Parafia z sercem”, którego był współautorem i prowadzącym. Pojawiał się również w kultowym programie TVP „Kinomania”. Zasiadał w Radzie Artystyczno – Programowej Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy Zdroju. Na wielu antenach telewizyjnych wyreżyserował i poprowadził blisko sto premierowych widowisk muzycznych. Od trzech lat prowadzi popularną audycję radiową „Z Operetką w Twoim Domu”.

Łukasz Lech - słowo, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Biuro Koncertowe 

Filharmonii Podkarpackiej

im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

tel. + 48 17 862 85 07

www.filharmonia.rzeszow.pl