W Filharmonii

AB 11 stycznia 2019r., PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
KRISTIAN ALEXANDER - dyrygent
LORENZO DI BELLA - fortepian

W programie:

K.M. von Weber - Uwertura do opery "Oberon"
L. van Beethoven - III Koncert fortepianowy c - moll op. 37
M. Musorgski/M. Ravel - Obrazki z wystawy

Po efektownej Uwerturze do opery "Oberon" zabrzmi III Koncert fortepianowy Beethovena. Wystarczy posłuchać Larga, aby przekonać się, że jest to utwór uduchowiony - klasyczna elegancja łaczy się tutaj z uczuciową ekspresją bliską epoce romantyzmu. Bogactwo efektów barwowych przyniosą Obrazki z wystawy autorstwa Modesta Musorgskiego, jednego z najzdolniejszych kompozytorów rosyjskich XIX - stuleci. Utwór napisany został w oryginale na fortepian, ale świetne pomysły kolorystyczne tkwiące w partii zainspirował Maurice'a Ravela do zorkiestrowania całego cyklu. Dziesięć miniatur nawiązuje tytułami do obrazów autorstwa Wiktora Hartmanna, które stały się dla Musorgskiego impulsem do napisania dzieła.

„Lorenzo Di Bella jest niezwykle utalentowanym pianistą, genialnym wirtuozem, ekscytującym i wyrafinowanym muzykiem. Uczyłem go przez trzy lata. Zawsze podziwiałem jego wielkie umiejętności techniczne oraz silną osobowość artystyczną, a przede wszystkim jego pragnienie „mówienia” do publiczności...”
Lazar Berman

Laureat wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych. W 2005 roku zdobył I Nagrodę i Złoty Medal na V Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. V. Horowitza w Kijowie.
W 2006 roku były prezydent Włoch, C. A. Ciampi przyznał mu nagrodę Sinopoli, na cześć słynnego dyrygenta orkiestry Giuseppe Sinopoli’ego, który zmarł w 2001 roku.
W ostatnich latach odnosił sukcesy na Festiwalu Dwóch Światów w Spoleto (Festival of Two Worlds), w Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Olimpico w Vicenzy, Teatro delle Muse w Ankorze, Auli Michelangeli’ego w Bolzano, na Festiwalu im. F. Liszta w Utrechcie, Politechnice Federalnej w Zurychu (ETH), Festiwalu Chopinowskim w Mariańskich Łaźniach, Hamburgu, Berlinie, Pradze, Krakowie, Sarajewie, Montrealu, Pekinie, Szanghaju, Denver (Międzynarodowa Akademia Pianistyczna Stanu Kolorado), na Società dei Concerti w Mediolanie i w Audytorium Parco della Musica w Rzymie, gdzie grał z Orkiestrą Symfoniczną Akademii św. Cecylii prowadzoną przez Jamesa Conlona.

Lorenzo Di Bella zaczął grę na pianinie w wieku pięciu lat. Był dobrze zapowiadającym się uczniem. Ukończył Conservatorio Rossini w Pesaro. Przez kolejne pięć lat uczęszczał na kursy Franco Scala i Lazara Bermana w Akademii Pianistycznej Incontri col Maestro w Imola, które ukończył w 2002 roku. W czerwcu 2004 roku skończył studia na Akademii Muzycznej Św. Cecylii w Rzymie razem z Sergio Perticaroli z najwyższą oceną na dyplomie.
Jego intensywna działalność muzyczna pozwoliła mu na współpracę z wieloma orkiestrami takimi jak Orkiestra Filarmonica Marchigiana, Orkiestra Symfoniczna z Pescary , Orkiestra Pomeriggi Musicali z Mediolanu , Orkiestra Symfoniczna z San Remo , Filharmonia z Bacău, Orkiestra Narodowa z Porto , Narodowa Orkiestra Symfoniczna z Ukrainy, Orkiestra Symfoniczna z Nancy, SudWestDeutsche Philharmonie , Orkiestra Symfoniczna z Villingen-Schwenningen , Philharmonisches Kammerorchester z Berlina, Orkiestra Filharmonii Morawskiej, Orkiestra Zachodnich Czech oraz Filharmonia Nowy Świat (New World Philharmonic).

Lorenzo Di Bella jest bardzo aktywny jako profesor gry na pianinie w Wyższej Szkole Muzycznej G. Braga w Teramo, a także jako dyrektor artystyczny Accademia Pianistica delle Marche w Recanati (Włochy). Jest on również założycielem i dyrektorem artystycznym Festiwalu Pianistycznego Civitanova Classica, Festiwalu Muzycznego Mugellini oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego La Palma d’Oro w San Benedetto del Tronto (Włochy).

Kristian Alexander jest założycielem - dyrektorem muzycznym i głównym dyrygentem orkiestry The Kindred Spirits Orchestra, założycielem - dyrektorem muzycznym Międzynarodowej Akademii Muzycznej, założycielem - dyrektorem artystycznym festiwalu muzyki współczesnej Markham Contemporary Music Festival oraz założycielem - dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Konkursu Muzycznego (Toronto). Był także założycielem – dyrektorem muzycznym orkiestry symfonicznej Mozarteum Symphony Orchestra w Sofii (Bułgaria), pierwszej prywatnej organizacji artystycznej w Europie Wschodniej specjalizującej się w wykonywaniu i nagrywaniu utworów Mozarta. Kristian Alexander prowadził Internationale Bach-Collegium i Gächinger Kantorei w Stuttgarcie, orkiestrę symfoniczną Cairo Symphony Orchestra, Hong Kong Oratorio Society and Orchestra, Krajową Teleradiową Orkiestrę Symfoniczną Mołdawii [National Teleradio Symphony Orchestra of Moldova], orkiestrę Kindred Spirits Orchestra, orkiestrę symfoniczną Windsor Symphony Orchestra, orkiestrę Opera de Montreal Orchestra, Royal Conservatory of Music Symphony Orchestra (Toronto), Orkiestry Kameralnej Oakville, Orkiestry Symfonicznej Guelph, Orkiestry Filharmonicznej Etobicoke, Orkiestry Symfonicznej Vaughan i Orkiestry Symfonicznej Mozarteum w Sofii.

Kristian Alexander współpracował ze światowej sławy dyrygentami: Charlesem Dutoitem, Gustavem Meierem, Marinem Alsopem, Helmuthem Rillingiem, Johnem Morrisem Russellem, Nurhanem Armanem, Dávidem Aglerem i Nedialko Nedialkovem. Współpracował także z solistami André Laplante, Christiną Petrowską-Quilico, Jacquesem Israelievitchem, Ann Hobson Pilot i Jamie Parkerem. Nagrał kilka koncertów na żywo z International Bachakademie (Stuttgart), National Radio Broadcasting Company i National Television of Bułgaria. Kristian Alexander występował w wielu głównych salach koncertowych w Europie, Kanadzie i na Bliskim Wschodzie, m. in.: Roy Thompson Hall, Sony Center for Performing Arts, Ettore Mazzoleni Hall i CBC Glenn Gould Studio w Toronto, Lieder Halle w Stuttgarcie, w Operze w Kairze, Sali Koncertowej Hong Kongu, Sali Bułgarii i Narodowym Pałacu Kultury w Sofii. Maestro Alexander wykonał również kanadyjskie i światowe premiery kilku współczesnych dzieł Johna Williamsa, Garry’ego Kuleshy, Briana Currenta, Larysy Kuzmenko, Daniela Friedmana, Kevina Lau, Jamesa Campbella, Constantine Caravassilisa, Heather Schmidt i innych. Maestro Alexander wykonał także kanadyjską premierę dzieła uznanego na całym świecie kompozytora Johna Williamsa „On Willows and Birches” oraz światową premierę Koncertu na harfę i orkiestrę Jamesa Campbella. W 2017 r. Maestro Alexander dyrygował wykonanie dzieł nagrodzonego Oscarem kompozytora A.R. Rahmana na pierwszym międzynarodowym koncercie będącym hołdem dla tego kompozytowa. Koncert ten odbył się w sali Sony Center for Performing Arts w centrum Toronto, która ma 3200 miejsc. Wszystkie bilety zostały wyprzedane. W 2018 roku wykonał głośmy debiut w Azji prowadząc Hong Kong Oratorio Society and Orchestra w sali koncertowej Hong Kong City Concert Hall.

Kristian Alexander mówi po angielsku, francusku, rosyjsku i bułgarsku i zna roboczo język włoski, niemiecki, czeski, łaciński, grecki i hebrajski. Oprócz stopnia magistra z dyrygentury orkiestrowej i chóralnej, teorii i historii muzyki, posiada różne stopnie z antropologii, psychologii, teologii i zarządzania z akademii i uniwersytetów w Toronto, Montrealu, Stuttgarcie i Sofii. Kristian Alexander był także mentorem dla wielu młodych muzyków i dyrygentów na różnych stanowiskach w International Baccalaureate Organization w Anglii, New Bulgarian University w Sofii, a także w Kanadzie w Atelier lyrique de l'Opéra de Montreal, Międzynarodowej Akademii Muzycznej, Kanadyjskim Konserwatorium Muzyki i Sztuki, Międzynarodowej Szkole Dwujęzycznej, Weldon Park Academy i London French School. Opublikował także artykuły na temat filozofii muzyki w najważniejszych czasopismach naukowych i pracach badawczych dla University of Toronto i University of Montreal. Kristian Alexander był związany z Orchestrą Kanadyjską, Amerykańską Federacją Muzyków, Amerykańską Ligą Orkiestry Symfonicznej, Conductors Guild [Gildią Dyrygentów], Przyjaciółmi Stowarzyszenia Glenn Gould, Międzynarodowym Centrum Biograficznym Muzyki (Austria), Międzynarodową Promocją Sztuki (Szwajcaria) i Interkulturelle Gesellshaft ( Niemcy). Jest także laureatem kilku nagród przyznanych przez Canada Arts Council, London City Council, L'Université de Montréal, Internationale Bachakademie (Stuttgart), Mozarteum Internationale Stiftung (Salzburg), Open Society Foundation (Nowy Jork) oraz Krajowej Akademii Muzycznej (Sofia).

Maestro Alexander jest również członkiem wielu kanadyjskich i międzynarodowych instytucji edukacyjnych. W 2007 r., wraz z dyrygentami Jorma Panula i Raffi Armenian, był doradcą i wykładowcą międzynarodowych warsztatów dla dyrygentów zorganizowanych przez Conductors Guild. Również w 2007 roku jego działania w roli przewodniczącego Międzynarodowej Konferencji Guild Conductors 2007 w Toronto spotkały się z niezwykłą uwagą kanadyjskich mediów. W 2006 roku został zaproszony do Nowego Jorku, by pełnić funkcję moderatora panelu znanych dyrygentów z Juilliard School, Pierre Monteux School for Conductors i Eastman School of Music. Od 2005 roku wykładał dyrygenturę, zaawansowaną interpretację, analizę, harmonię i kontrapunkt w Międzynarodowej Akademii Muzycznej,
a od 2003 r. do 2011 r. był głównym egzaminatorem i moderatorem międzynarodowej organizacji International Baccalaureate Organization (Londyn, Anglia). Oprócz tego uczył języków i interpretacji w Atelier lyrique de l'Opéra de Montreal, psychologii muzycznej na Uniwersytecie New Bulgarian University oraz muzyki instrumentalnej w Canadian Conservatory of Music i Arts, International Bilingual School (Toronto), Weldon Park Academy (Londyn) i London French School.

Maestro Alexander jest także autorem trzech prac badawczych: „Le Magnificat: trois lecture musicales. L'interprétation de la symbolique et de la forme textuelle dans les Magnificat de H. Schütz, de J. S. Bach i de W. A. Mozart” (dla Université de Montréal, 2005), „Utah Symphony i Utah Opera: a merger proposal” [Orkiestra Symfoniczna Utah i Opera Utah: propozycja połączenia] (dla University of Toronto, 2004) oraz „Mozart’s Davide penitente KV 469: Philosophical, aesthetical, formal, and conducting analysis” [Davide penitente KV 469 Mozarta: analiza filozoficzna, estetyczna, formalna i dyrygencka] (dla Krajowej Akademii Muzycznej, Sofia, 1994 r.). Jest także autorem dwóch publikacji w najważniejszych czasopismach naukowych: „Typology of the form of the magnificat compositions” [Typologia formy utworów magnificatowych] (Instytut Muzykologii w Bulgarian Academy of Sciences, Sofia, v. 1, 1997 r.) oraz „Energetic interactions between music text and sound: etude on philosophy of music” [Energetyczne interakcje pomiędzy tekstem muzycznym a dźwiękiem: etiuda na temat filozofii muzyki] (Instytut badań filozoficznych w Bulgarian Academy of Sciences, Sofia, v. 3, 1996 r.).

Maestro Alexander był również zaangażowany w życie społeczności jako konsultant różnych organizacji zarządzania sztuką i organizacji rządowych, takich jak the City Council of London, the Boards of Directors of the Conductors Guild, London Arts Council, the Southern Ontario Music Chamber Institute, oraz the Kindred Spirits Orchestra. Z Maestro Kristian Alexander można się skontaktować przez e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Dodatkowe informacje można uzyskać na oficjalnej stronie internetowej: www.KristianAlexander.com.
Kristian Alexander

cytaty z prasy

„Interpretacja Maestro Alexandra była inspirująca, starannie dopracowana i dynamiczna, wrażliwa i zrównoważona, z pięknym wyrazem lirycznym i dramatyczną głębią.” Ahram, Kair

„Maestro Alexander utrzymywał znakomitą równowagę pomiędzy solistą a orkiestrą, raz dyskretną, wspierającą a innym razem wspólną.” Ahram, Kair

„Inspirujące prowadzenie orkiestry przez Maestro Alexandra stworzyło bogatą paletę barwnego dźwięku, który podkreślił unikalny styl każdego kompozytora.” Al Messa, Kair

“II Maestro Kristian Alexander ha diretto in maniera impeccabile.” Courriere Canadese

„Inspirujący dyrygent o silnej dyscyplinie i dbający o każdy szczegół - cechy, które ożywiają wspaniałe dzieła klasyczne wszystkich gatunków i stylów.” Markham Life

„Maestro Alexander to wspaniały muzyk o silnej wizji i ogromnej praktycznej wiedzy na temat orkiestry. Potrafi wydobyć odpowiedni dźwięk, odpowiedni styl ... Bardzo mi się podobała nasza współpraca.” André Laplante, pianista

„Kristian Alexander jest wybitnym dyrygentem. Jako solistka miałam swobodę gry, wiedząc, że i on i orkiestra zawsze mnie wesprą.” Christina Petrowska-Quilico, pianistka

„Kristian Alexander kieruje zespół w wyważony sposób, łącząc dbałość o szczegóły z inspiracją dla innych muzyków.”
Jacques Israelievitch, skrzypek, były koncertmistrz Toronto Symphony Orchestra

„Pełne ekspresji zachowanie pana Alexandra stanowiło wielką inspirację dla orkiestry.” Nurhan Arman, dyrektor muzyczny Sinfonia Toronto, dyrektor muzyczny Symphony New Brunswick.

„Byłem pod wrażeniem doskonałej techniki dyrygenckiej pana Alexandra i jego wyczucia zespołu i równowagi, a także wysokiego poziomu muzykalności i znajomości stylu historycznego na podium.” Dr. Phillip C. Posey, Dyrygent, Liberty symphony orchestra,

„Byłem pod wrażeniem zdolności pana Alexandra do przekazania jego interpretacji muzyki orkiestrze, jego podejście do partytury było logiczne, a jego prowadzenie muzyków było niekwestionowane.”
Adil S. Mehta, Dyrygent, California Chamber Ensemble, Los Angeles.

„Inspirująca, dbająca o szczegół interpretacja, wraz z pasjonującą grą, uwypukloną przez Maestro Kristiana Alexandra, była doskonała.” Daniel Friedman, kompozytor

„Jako asystent dyrygenta orkiestry i mistrz chóru, Alexander wiele pokazał.” Bemard Uzan, dyrektor artystyczny i generalny, Opera of Montreal.

„Pan Alexander podzielił się wiedzą na temat interpretacji w repertuarze pieśni operowych i artystycznych. Jego praca była bardzo cenna. Bardzo doceniamy jego liczne kompetencje.”
Chantal Lambert, dyrektor programowy, Opera of Montreal.

„Pan Kristian A. Alexander prowadził z wielkim entuzjazmem Gächinger Kantorei i Bach-Collegium Stuttgart.” Dr Helmuth Rilling, dyrektor muzyczny Internationale Bach-Collegium i Gáchinger Kantoréi w Stuttgarcie.

Orkiestra symfoniczna Mozarteum pod batutą pana Kristiana A. Alexandra wykazała głęboką wrażliwość na styl i interpretację Mozarta.”
Dr Nedialko Nedialkov, dyrygent, Opera w Sofii.

BOOM, 5 stycznia 2019r., SOBOTA, godz. 18:00

KASIA CEREKWICKA - śpiew
MARCIN URBAN - instrumenty klawiszowe
ŁUKASZ ZITANS - gitara
ANDRZEJ ŚWIĘS - kontrabas
SEBASTIAN FRANKIEWICZ - perkusja
PRZEMYSŁAW KOSTRZEWA - trąbka, flugelhorn
PRZEMYSŁAW FLORCZAK - saksofony

W programie: kolędy

Kasia Cerekwicka
1997 roku pojawiła się na scenie, wygrywając program „Szansa na Sukces” piosenką Ewy Bem – „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Zdobyła także 1. miejsce w IV koncercie finałowym Szansy w Sali Kongresowej w Warszawie i wygrała Grand Prix koncertu Debiuty w Opolu.
Charyzmatyczna wokalistka i wrażliwa kobieta, o silnej, ale niezwykle ciepłej barwie głosu. Piosenkarka i autorka tekstów.
Znana z aksamitnego altu wokalistka z dyplomem i kilkunastoletnim doświadczeniem scenicznym. Ma na swoim koncie 6 płyt studyjnych i wiele przebojów m.in. „Na kolana”, „S.O.S”, „Zostań”, „Między słowami” i „Bez Ciebie”
Była półfinalistką V edycji „Taniec z Gwiazdami"TVN , w 2006 roku wydala płytę „Feniks”, za którą otrzymała 4 nominacje do nagrody Fryderyk i zdobyła Grand Prix festiwalu Krajów Nadbałtyckich oraz Super Jedynkę za przebój roku „Na kolana”. W 2007 na Gali Eska Music Ewards wręczono jej nagrodę „Najlepsza Wokalistka Roku„
W 2017 roku piosenka „Bez Ciebie”zdobyła wszystkie nagrody w koncercie Premier na KFPP w Opolu.
Obecnie Kasia świętuje 20 lecie swojej pracy artystycznej.

Najpiękniejsza ze wszystkich jest muzyka polska
(Józef Reiss, 1946)

         Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w Rzeszowie to nowa inicjatywa kulturalna, której celem będzie popularyzacja polskiej muzyki na świecie oraz utrwalanie w świadomości odbiorców znaczenia zarówno twórczości Stanisława Moniuszki, jak i wielu wybitnych polskich kompozytorów z XIX i XX w. List intencyjny w sprawie organizacji Konkursu podpisali 18 grudnia w Warszawie wicepremier, minister kultury prof. Piotr Gliński, dyrektor Instytutu Muzyki i Tańca Maxymilian Bylicki, dyrektor Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie prof. Marta Wierzbieniec oraz marszałek Województwa Podkarpackiego Władysław Ortyl.

        - Polska muzyka jest bardzo silną stroną naszej kultury – powiedział wicepremier, minister kultury podczas uroczystości podpisania listu intencyjnego.

Minister Gliński podkreślił, że Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki doskonale wpisuje się w obchody roku moniuszkowskiego.

        - Mamy rok moniuszkowski, 200 lat od urodzin wspaniałego polskiego kompozytora. Moniuszko urodził się 5 maja 1819 r. i my ten przyszły rok moniuszkowski będziemy bardzo godnie obchodzili. Jest powołany pełnomocnik do obchodów roku moniuszkowskiego i bardzo wiele instytucji kultury weźmie udział w obchodach – poinformował wicepremier.

Szef resortu kultury zaznaczył również, że konkurs będzie nie tylko promocją muzyki Moniuszki, ale również polskiej muzyki XIX i XX-wiecznej, która nie jest w pełni znana na świecie.

        - Powstanie konkursu wypełnia, istotną lukę, w promocji muzyki polskiej na dużo szerszą skalę, muzyka polska, polscy muzycy w XIX i XX wieku byli cenieni w całej Europie i na świecie natomiast, jeżeli nie mamy tych utworów nagranych, praktycznie ta muzyka istnieje tylko w książkach - podkreślił Dyrektor Instytutu Muzyki i Tańca Maxymilian Bylicki.

Dyrektor IMIT dodał, że do programu działalności, który realizuje NIFC oraz PWM w zakresie promocji muzyki polskiej, konieczny jest kolejny krok, czyli zachęcenie muzyków z całego świata, aby wprowadzili polskie utwory do repertuaru i wykonywali je.

       Misja i cele Konkursu
       Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w Rzeszowie ma za zadanie promować tę część wielkiego dorobku muzyki polskiej XIX i XX wieku, która została zapomniana lub – z różnych powodów – jest mniej popularna w praktyce koncertowej. Konkurs ma przyczynić się do zaprezentowania szerokiej publiczności utworów na nowo odkrywanych, a także sprawić, aby owa niesłusznie zaniedbana spuścizna doczekała się należytego opracowania i nowych edycji. Nie mniej ważnym zadaniem Konkursu jest promowanie utalentowanych muzyków, którzy zdecydują się włączyć do swojego repertuaru mniej znane dzieła polskich kompozytorów. Celem konkursu jest również propagowanie wydarzeń artystycznych o zasięgu międzynarodowym, odbywających się w Polsce.

        Podstawowe założenia
        Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w Rzeszowie będzie organizowany w cyklu dwuletnim z przeznaczeniem dla różnych obsad wykonawczych.

        Pierwsza edycja Konkursu odbędzie się w dwóch kategoriach – fortepian i zespoły kameralne. W Konkursie mogą uczestniczyć muzycy-instrumentaliści zgłaszający się indywidualnie oraz jako zespoły kameralne (od duetów po składy szesnastoosobowe). W Konkursie nie ma ograniczeń ze względu na wiek i obywatelstwo uczestników.

        Uczestnicy I edycji Konkursu będą prezentować w Konkursie utwory 50 polskich kompozytorów, tworzących głównie w XIX i XX wieku.

        Przesłuchania konkursowe odbędą się w dniach od 20 do 26 września 2019 roku w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie oraz na Uniwersytecie Rzeszowskim. Koncert Laureatów, połączony z ceremonią wręczenia nagród i wyróżnień odbędzie się 27 września 2019 roku w Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie i zostanie powtórzony 29 września 2019 roku w Filharmonii Narodowej w Warszawie.

        Zgłoszenia do Konkursu należy składać do 23 czerwca 2019 roku. Nie później niż miesiąc przed tym terminem zostaną zorganizowane eliminacje dla polskich uczestników Konkursu.

        Jury Konkursu będzie składać się z wybitnych polskich i zagranicznych muzyków oraz postaci życia muzycznego. Odrębnie w obu kategoriach Konkursu zostaną przyznane trzy nagrody główne: I nagroda – 20 000 EUR, II nagroda – 10 000 EUR, III nagroda – 5 000 EUR oraz trzy równorzędne wyróżnienia po 1500 EUR. Ponadto przyznane zostaną nagrody specjalne, indywidualne i inne nagrody pozaregulaminowe.

        Konkurs organizowany jest przez Instytut Muzyki i Tańca i współorganizowany przez Filharmonię Podkarpacką im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Regulamin, ramowy harmonogram konkursu, formularze aplikacyjne, informacje o repertuarze, kompozytorach i materiałach nutowych oraz wszystkie aktualności dotyczące wydarzenia dostępne są na stronie www.konkursmuzykipolskiej.pl

9 grudnia 2018r., NIEDZIELA, GODZ. 12:00

PORANEK MUZYCZNY - KONCERT KAMERALNY

ROBERT MOSIOR- klarnet
PAWEŁ PALUCH - akordeon
I MUZYCZNE NIESPODZIANKI...

W programie: opracowania muzyki klasycznej na klarnet i akordeon

DZIADEK DO ORZECHÓW

Termin: 4-7 grudnia 2018

Czas trwania: ok. 60min.

Postacie:
- Drosselmeyer – konstruktor zabawek, ojciec chrzestny Klary
- Klara - córka prezesa rady miejskiej
- Dziadek do Orzechów - zabawka przemieniająca się w księcia
- Król myszy
- Żołnierzyki i myszy
- Postacie ( rosyjskie, chińskie, francuskie, hiszpańskie)
- Lektor – prowadzi narracje treści spektaklu

Libretto:
I AKT
Tradycją jest, że z okazji świąt wszystkie dzieci otrzymują w prezencie Lalki, zjawia się Radca Drosselmeyer, który wręcza Klarze piękną lalkę. Zbliża się pora, aby iść spać, lecz Klara zaczyna grymasić. Wówczas radca daje jej nową zabawkę: jest nią dziadek do orzechów. Zachwycona Klara tańczy z Dziadkiem, po czym układa zabawkę w koszyku i usypia przy dźwiękach kołysanki. Dom zapada w sen. Po chwili do pustego salonu wkrada się Klara w nocnej koszuli. Bije północ i ze wszystkich kątów wybiegają myszy, których Klara panicznie się boi. Nagle Dziadek do orzechów ożywa, wzywa na pomoc ołowiane żołnierzyki i stacza zwycięski bój z myszami. Klara, widząc grożące Dziadkowi niebezpieczeństwo, rzuca pantofelkiem w Króla myszy i mysie wojsko ucieka w popłochu. Uratowany Dziadek do orzechów przeistacza się w pięknego księcia i pragnąc okazać dziewczynce wdzięczność, zaprasza ją w fantastyczną podróż po magicznej krainie.

II AKT
Księżniczka Klara wraz z Księciem wędrują przez Zaczarowaną Krainę. Napotykają różne postacie, które ożywiane są przez Drosselmeyera. Wędrówce towarzyszy muzyka, a poszczególne postacie wykonują uroczyste tańce. W całej krainie trwa święto z okazji przybycia Książęcej Pary. W poszczególnych scenach tancerze wykonują tańce charakterystyczne: Taniec hiszpański, Taniec francuski, Taniec chiński, Trepak (Taniec rosyjski). Suitę zamyka Walc kwiatów. Zachwycona Klara w końcu jednak budzi się w fotelu z zabawką w ramionach.
DZIADEK DO ORZECHÓW to świąteczna historia na motywach opowieści pt. ”Dziadek do orzechów”. Aktorzy, tancerze i mimowie wcielają się w postaci opowiadając historie małej dziewczynki, która w wigilijną noc dostaje niezwykły prezent. Narracja ruchowa uzupełniona jest klasycznym akompaniamentem muzycznym Piotra Czajkowskiego. Profesjonalni artyści, klimatyczna muzyka prezentowana w spektaklu przeniosą odbiorców i iście świąteczny nastrój.

AB 30 listopada 2018r, PIĄTEK, godz. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
SŁAWOMIR CHRZANOWSKI - dyrygent
SASHA STRUNIN - śpiew
GARY GUTHMAN - trąbka
BOGUSŁAW KACZMAR – fortepian
PAWEŁ PAŃTA - kontrabas
SEBASTIAN FRANKIEWICZ - perkusja

W programie:

Z. Elman - And the angels sing
R. Mendez - Sevilla
H. James - Sleepy Lagoon
Medley to Harris James
“Ciribiribin”/ “I’m Beginning To See The Light” / “You Made Me Love You” / “Two O’Clock Jump”
G. Guthman - Di Trevi
L. Prima - Sing, Sing, Sing
S. Strunin - Woman in black
S. Strunin - To young to know
G. Guthman - Gentelmen's playground
D. Gillespie - Salt Peanuts, Manteca
G. Guthman - Song for David
L. Armstrong - Hello Dolly, High Society, Wonderful world

Gary Guthman
trębacz , kompozytor

Urodził się w Portland w stanie Oregon, USA. Rozpoczął naukę gry ne trąbce w wieku 9 lat. Przeszedł klasyczny cykl studiów muzycznych. Do grona jego mistrzów należeli Jack Dalby, Joyce Johnson, James Smith i niedawno odeszły na emeryturę (po 38 latach!) pierwszy trębacz Orkiestry Symfonicznej Stanu Oregon – Fred Sautter. Guthman ukończył Stanowy Uniwersytet Portland i został zaproszony do współpracy ze słynnym zespołem Orkiestry Dorsey Brothers (której liderem był wówczas Lee Castle), a później także do Orkiestry Stan’a Kenton’a i Orkiestry Dona Ellisa, i Louisa Bellsona. We wczesnych latach siedemdziesiątych Gary Guthman wyemigrował do Kanady, gdzie wygrał przesłuchania na pozycję pierwszego trębacza w Edmonton Symphony Orchestra, a jego wyjątkowy styl gry sprawił, że szybko stał się najbardziej znanym trębaczem w tym kraju.
Występował jako lider big bandów w ponad stu wyemitowanych przez telewizję programach „ITV In Concert”, a także w licznych słuchowiskach radiowych i ścieżkach dźwiekowych do filmów. Koncerty z Tomem Jones’m i Paulem Anką były emitowane wielokrotnie w kanadyjskiej telewizji. Występował wielokrotnie jako solista ze wszystkimi największymi orkiestrami symfonicznymi w Kanadzie (m.in.: Vancouver Symphony, Edmonton Symphony, Calgary Philharmonic, Winnipeg Symphony i Toronto Symphony). Koncertował również w USA z takimi orkiestrami jak m.in.: The Memphis Symphony, Austin Symphony, The Oregon Symphony, The Orlando Philharmonic. W świecie rozrywki występował z takimi gwiazdami jak: Tony Bennett, Aretha Franklin, Tom Jones, Jonny Matis i Bee Gees.
Gary Guthman przez wiele lat uprawiał działalność pedagogiczną, prowadząc klasę trąbki (University of British Columbia–Vancouver, Grant MacEwan Community College-Edmonton, Red Deer College-Red Deer Alberta Canada). Prowadził także wiele kursów mistrzowskich oraz był liderem licznych zespołów jazzowych. Dał wiele wykładów improwizacji jazzowej na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych.
Został uznany przez krytyków amerykańskich za jednego z najpopularniejszych trębaczy-solistów naszych czasów, a w 2002 roku otrzymał doroczną nagrodę krytyki amerykańskiej jako solista i równocześnie aktor rewii muzycznej Forewer Swing, która przez 2 lata z wielkim sukcesem odbywała tournee po USA.
Jest wykonawcą, autorem, producentem i aranżerem czterech przedsięwziąć: A Tribute to Harry James, The Trumpet Greats i Swing, Swing, Swing oraz Master and Margarita (napisana dla harfistki Małgorzaty Zalewskiej w 2007), z którymi podróżuje po całym świecie.
W czerwcu 2004 odbyła się premiera jego produkcji Swingmatism która przez 10 wieczorów uświetniała Vancouver Jazz Festival w Kanadzie.
W ciągu przeszło 30 lat swojej muzycznej kariery Gary Guthman występował jako solista z ok 200 orkiestrami symfonicznymi na kilku kontynentach, lecz najwyzej ceni sobie występ z New York Pops Orchestra w słynnej sali Carnegie Hall w Nowym Jorku na osobiste zaproszenie Skitcha Hendersson’a, założyciela i wieloletniego dyrektora New York POPs.
Odkąd przeniósł się do Polski zagrał ponad 100 koncertów ze swoimi formacjami "Gary Guthman Quartet" i "The New Swing Orchestra". Najnowszy projekt jego kwartetu jazzowego, album „Solar Eclipse”, został przedstawiony publiczności w październiku 2011.

SASHA STRUNIN

Urodziła się w międzynarodowej rosyjsko-ukraińskiej rodzinie znanych artystów operowych. Ojciec - Igor Strunin, był wieloletnim solistą-barytonem Teatru Wielkiego w Poznaniu a jej matka – Vita Nikołajenko, ulubioną przez Krzysztofa Pendereckiego odtwórczynią roli Ubicy w jego operze “Ubu Król”. Sasha wychowywała się na poznańskiej scenie operowej towarzysząc rodzicom w ich pracy i równocześnie szkoląc swoje umiejętności wokalne.

W styczniu 2006 roku wraz z grupą The Jet Set wystąpiła w preselekcjach koncertu Konkursu Piosenki Eurowizji. Piosenkę oraz nagrany do niej teledysk zaprezentowano również podczas targów muzycznych w Cannes.W tym samym roku nakładem Universal Music Polska ukazał się debiutancki album The Jet Set zatytułowany „Just Call Me”. Album uzyskał status złotej płyty. W roku 2007 zespół The Jet Set ponownie uczestniczył w polskich eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji, tym razem wygrywając, utworem „Time to Party”. W ramach promocji The Jet Set odbył tournée po Europie (Hiszpania, Irlandia, Rosja, Ukraina, Cypr, Łotwa, Litwa).
We wrześniu 2009 roku odbyła się premiera pierwszego solowego albumu studyjnego wokalistki zatytułowanego „Sasha” nakładem Sony Music. Rok później wydano ostatnie dwa single promujące album: „Ucisz moje serce” oraz „Chcę zatrzymać czas”.

W listopadzie 2014 roku wokalistka zaśpiewała w Teatrze Wielkim w Warszawie podczas gali zorganizowanej z okazji 25-lecia Pracodawców RP, w której uczestniczyli m.in. Bronisław Komorowski, ówczesny prezydent Polski oraz Lech Wałęsa, były prezydent Polski. Towarzyszyła jej Orkiestra Dęta Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach pod batutą Krzesimira Dębskiego.

31 grudnia 2015 roku miał miejsce debiut Strunin z Gary Guthman Quartet i orkiestrą symfoniczną Filharmonii im M. Karłowicza w Szczecinie pod dyrekcją Ewy Strusińskiej. Wykonała tam trzy premierowe piosenki skomponowane i zaaranżowane na orkiestrę symfoniczną przez Gary Guthman’a z przygotowywanej płyty „Woman In Black”.
Utwory te były prezentowane z dużym sukcesem także w Filharmonii Łódzkiej i Filharmonii Śląskiej pod batutą Sławomira Chrzanowskiego a w Filharmonii Gdańskiej pod kierownictwem Massimiliano Caldi.

Premiera albumu „Woman In Black” miała miejsce w 2017 roku,
zaś koncert promujący płytę odbył się przy pełnej sali honorującej artystkę stojącymi owacjami i zaowocował wspaniałymi recenzjami.
Program ten był prezentowany wielokrotnie na licznych koncertach m.in.: Letni Festiwal im. Jerzego Waldorffa w Radziejowicach 2017, Zaduszki jazzowe w Kielcach 2017, Manu Summer Jazz Sundays 2017, Koncert “Międzynarodowe Forum Pianistyczne Miastu Sanok” 2018, Królewskie Arkady Sztuki 2018, Międzynarodowy Festiwal Warszawa Singera 2018.

Obecnie artystka pracuje nad trzecim solistycznym albumem poświęconym poezji Mirona Białoszewskiego. Premiera zaplanowana jest na wiosnę 2019.

AB 23 listopada 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
JIŘÍ PETRDLÍK - dyrygent
SILVE HESSOVA - skrzypce
KRISTINA FIALOVA - altówka

W programie:

A. Malawski - Toccata
K. Penderecki - Koncert podwójny na skrzypce i altówkę
A. Dvořak - VIII Symfonia G - dur op. 88

Jiří Petrdlík /1977/ jest uznawany za jednego z najbardziej uznawanych europejskich dyrygentów swojego pokolenia. Studiował grę na fortepianie, puzonie i dyrygenturę (1995-2000 w Konserwatorium w Pradze, 2000-2005 w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze) u prof. Miroslava Košlera, prof. Miriam Němcovej, prof. Jiří Bělohlávka, prof. Radomila Eliški, prof. Františka Vajnara, prof.Tomáša Koutníka i innych. Ukończył studia w klasie mistrzowskiej głównego dyrygenta orkiestry Filharmonii w Nowym Jorku prof. Kurta Masura we Wrocławiu i głównego dyrygenta Filharmonii BBC prof. Jiří Bělohlávka.

W latach 2002-2009 był stałym dyrygentem Teatru Narodowego w Brnie i dyrektorem muzycznym Teatru Miejskiego w Brnie. Od 2004 r. jest zatrudniony jako stały dyrygent w Teatrze im. J. K. Tylta w Pilźnie. Petrdlík regularnie współpracuje gościnnie z prestiżowymi międzynarodowymi scenami operowymi (np. W Mesynie, Tuluzie, Warszawie, Północnym Teksasie, Pradze, Szegedzie, Kairze, Aleksandrii itp.).

W dziedzinie muzyki symfonicznej Jiří Petrdlík dyryguje czołowymi orkiestrami czeskimi i zagranicznymi (Praska Orkiestra Symfoniczna, Czeskie Radio SO, Czeskie Narodowe SO, Filharmonia Janáček w Ostrawie, Morawska Filharmonia w Ołomuńcu, Północnoczeska Filharmonia w Teplicach, Wrocławska Filharmonia, Orkiestra Filharmonii Śląskiej w Katowicach, Orkiestra MTM w Warszawie, KSO w Toronto, Iwasaki Philharmonic ao) i regularnie pojawia się jako gość na różnych festiwali muzycznych w Europie, Japonii, Chinach, Kanadzie i USA. Od sezonu 2010/11 z powodzeniem rozwija bogatą współpracę artystyczną z Kairską Orkiestrą Symfoniczną, gdzie został mianowany Dyrektorem Artystycznym Generalnym i Głównym Dyrygentem w latach 2011-15.. W sezonie 2014/15 Petrdlík został zaproszony do Alte Oper w Frankfurcie, a w sezonie 2015/16 był gościnnym dyrygentem w Wiener Musikverein. Od tego czasu rozwijał bogatą współpracę artystyczną jako stały dyrygent gościnny Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie. Od roku 2015 Petrdlík regularnie organizuje prestiżowe noworoczne trasy koncertowe w Chinach z wybitnymi europejskimi orkiestrami.

Petrdlík prowadził także szeroką działalność jako chórmistrz (od 2009 r. Dyrektor artystyczny praskiego chóru mieszanego), muzykolog (Uniwersytet Karola w Pradze) - zdobył tytuł doktora), wydawca i pedagog (kierownik wydziału dyrygentury Konserwatorium im. Jaroslava Ježka w Pradze) i z powodzeniem wziął udział w kilku konkursach (np. w konkursach: Prague Cantat, American Opera Competition, D. Flick Conductor Competition London). Jest przewodniczącym Jury Konkursu "Praga Kantat" i Towarzystwa Fibicha, a od 2017 r. Został dyrektorem unikalnego w skali światowej festiwalu melodramatu koncertowego „Melodramfest" i głównym dyrygentem międzynarodowej orkiestry Carpathia.

Szeroki repertuar Petrdlíka zawiera kompozycje różnych gatunków muzycznych, stylów i okresów. W dziedzinie dyskografii Petrdlík często zwraca uwagę na rzadko pojawiające się tytuły (np. Ezio Glucka - światowa premiera praskiej wersji opery Beethovena - Habsburskich kantat, Foerster - Glagolitic Mass, Fibich - Missa brevis, Prokofieva – Eugeniusz Oniegin, Arend – Astral Travels i in.)

Silvie Hessova - jako pierwsza skrzypaczka Eberle String Quartet otrzymała nagrodę Radio Paris Prize za własną interpretację I Kwartetu smyczkowego autorstwa Janáčka.
Rok później wzięła udział w kursach muzyki kameralnej w Londynie prowadzonych przez Amedeus Quartet.
Od tej pory stała się rozchwytywaną solistką i kameralistką.
Jako solistka wystąpiła z takimi orkiestrami jak Filharmonia Kameralna w Pradze, Filharmonia Słowacka, Orkiestra Kameralna im. Pavla Haasa, Virtuosi di Praga, Filharmonia w Bari itd.
Pojawiła się także na różnych festiwalach, między innymi na Festiwalu Mitte Europe, Prague Autumn, Würzburg Bach itd.
Wzięła udział w międzynarodowych koncertach w Niemczech, Austrii, Polsce, Francji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Słowacji, Japonii, Chinach i Stanach Zjednoczonych.
Była liderem artystycznym i pierwszą skrzypaczką w kwartecie Filharmonii w Pradze.
Silvie Hessova zdobyła nagrodę Euro Pragensis Ars Award za zaangażowanie w promowanie muzyki czeskiej w kraju i za granicą.

Kristina Fialová jest doceniana przez krytyków przede wszystkim za swoją nienaganną technikę, grę pełną pasji i umiejętność kreowania wyrafinowanego muzycznego nastroju. Po zdobyciu I nagrody w Międzynarodowym Konkursie im. Michała Spisaka w 2013 roku w Katowicach, została zaproszona na główne sceny koncertowe nie tylko w Europie. Po występie na prestiżowym festiwalu Tivoli w Danii, zadebiutowała w Tonhalle Zürich, w filharmonii w Kolonii, w sali koncertowej Sumida Triphony w Tokio, Gran Teatro Nacional w Limie oraz podczas recitalu na Festiwalu Muzycznym Praska Wiosna w 2015 roku.
Kristina Fialová regularnie występuje z renomowanymi orkiestrami z Czech i zagranicy (Orkiestrą Filharmonii Kopenhaskiej, Orkiestrą Symfoniczna Aarhus, Filharmonią Praska, Czeską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Filharmonii im. Janáčka, Czeską Filharmonią Kameralną Pardubice, Filharmonią Brno, Filharmonią w Pilźnie, Morawską Orkiestrą Filharmoniczną, Filharmonią Zabrzańską, Słowacką Orkiestrą Kameralną Bohdana Warchala, Orkiestrą Filharmoniczną Bohuslava Martinů w Zlínie, Czeską Orkiestrą Kameralną, itp.) pod batutą takich dyrygentów jak Krzysztof Penderecki, Libor Pešek, Case Scaglione, Charles Olivieri Munroe, Rafael Payare, Fao Tan, Tomáš Brauner, Stanislav Vavřínek, Petr Vronský, Arild Remmereit či Stanislaw Chrzanovski. Jako kameralistka współpracowała z wieloma wybitnymi solistami (Radovan Vlatković, Sophia Jaffé, Ivan Ženatý, Václav Hudeček, Igor Ardašev, Martin Kasík, Adam Skoumal, Petr Nouzovský) oraz zespołami (Atos Trio, Stamitz Quartet, Kocian Quartet) .
Kristina Fialová występowała w salach koncertowych w całej Europie, a także w Rosji, w Afryce, w Azji i w obu Amerykach, wysdtępowała również na najważniejszych festiwalach (Kopenhaski Festiwal Letni, Maj Janáčka, Mahler Jihlava, Dni Kultury w Dreźnie, Festiwal Międzynarodowy w Santander, Międzynarodowy Festiwal w Bergen, Vesna v Rossii). Jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów takich, jak Talenty dla Europy, Soutěž Konzervatoří, ACT London, Hradec Beethovena, Konkurs Forbest, Międzynarodowy Konkurs Smyczkowy im. Alexandra & Buono, Konkurs Val Tidone, Duński Konkurs Muzyki Kameralnej
Kristina Fialová studiowała w Konserwatorium w Brnie, Hochschüle für Musik im. Carla Marii von Webera w Dreźnie (w klasie prof. Vladimíra Bukača), Duńskiej Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze (w klasie prof. Tima Frederiksona i prof. Larsa Andersa Tomtera), oraz w Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (w klasie prof. Jana Pěruški). Następnie doskonaliła swoje umiejętności na kursach mistrzowskich prowadzonych przez czołowych solistów i pedagogów z całego świata (Leif Ove Andsnes, Wolfram Christ, Sheila Browne, Tatiana Masurenko, Jerry Horner, Helen Callus, Charles Avsharian, Václav Hudeček, Siegfried Frühlinger).
Kristina Fialová regularnie realizuje nagrania dla czeskiego i duńskiego radia, telewizji czeskiej oraz czeskiej telewizji Noe; nagrała także osiem płyt CD dla wytwórni Supraphon, Arcodiva, Sound Trust i Dacapo. Prowadziła kursy mistrzowskie w Nowym Jorku, Dellaware, Limie, Kopenhadze, Qingdao i Guangzhou.
Kristina gra na altówce Carla Antonia Testore – Contrady z 1745 roku. Kristina dołączyła do grona artystów Pirastro i używa wyłącznie strun Pirastro.

        Koncert, który odbył się 16 listopada 2018 roku w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, zaliczymy z pewnością do wielkich wydarzeń bieżącego sezonu artystycznego.
       Program wypełniły w całości dzieła Ignacego Jana Paderewskiego: Fantazja polska op. 19 i Koncert fortepianowy a-moll op. 17 oraz Symfonia h-moll op.24 „Polonia”.
Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyrygował Tomasz Chmiel, Rzeszowianin z urodzenia, znany doskonale publiczności dyrygent i aranżer. Partie solowe wykonał Adam Wodnicki, urodzony w Przemyślu wspaniały polski pianista, mieszkający od lat w Stanach Zjednoczonych.
        Koncertujący z wielkim powodzeniem na całym świecie Artysta od ponad 25. lat regularnie każdego roku koncertuje w Polsce. Tej jesieni odwiedził ojczyznę dwukrotnie, bo na początku października w Zielonej Górze grał partie solowe w IV Symfonii koncertującej Karola Szymanowskiego, a w listopadzie podczas 10-ciu dni wystąpił 5 razy z utworami Ignacego Jana Paderewskiego: 9 listopada w Kielcach wykonał Koncert fortepianowy a-moll, 11 listopada w Przemyślu i 12 listopada w Krakowie wystąpił wspólnie z Baletem „Cracovia Danza” w spektaklu specjalnie przygotowanym na 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości „Paderewski. Fantazja i legenda”, a krótkie tournée zakończyło się w Rzeszowie. Chcę jeszcze podkreślić, że Adam Wodnicki ma w programie wszystkie utwory Ignacego Jana Paderewskiego, a także jest redaktorem wykonawczym pierwszego wydania Dzieł wszystkich Paderewskiego, wydanego przez Musica Iagellonica w Krakowie.
        Wracając do koncertu w Rzeszowie, należy podkreślić, że bardzo ciepło przyjęta została przez publiczność Symfonia h-moll op. 24 „Polonia”, ale ja jestem ciągle jeszcze pod ogromnym wrażeniem pierwszej części tego wieczoru, a przede wszystkim gry solisty. Fantazja polska op.19 jest utworem jednoczęściowym, w którym można bez trudu wyodrębnić trzy ogniwa, a materiał melodyczny zaczerpnięty został z polskiej muzyki ludowej. Od pierwszego do ostatniego dźwięku gra Adama Wodnickiego zachwycała publiczność oraz wyraźnie inspirowała orkiestrę i dyrygenta. Po chwili gorących oklasków Artysta znowu zasiadł do fortepianu, aby tym razem wykonać Koncert fortepianowy a-moll op. 17, który również zawiera charakterystyczne dla muzyki polskiej motywy. Nadmienię tylko, że dzieło to zostało poświęcone Teodorowi Leszetyckiemu (mistrzowi Paderewskiego), a wielką jego orędowniczką była Anette Jesipow – małżonka Leszetyckiego, która włączyła je do swego repertuaru i wykonała po raz pierwszy w Wiedniu w 1889 roku, pod dyrekcją Hansa Richtera. Ignacy Jan Paderewski grywał swój Koncert a-moll dość często w Europie i w Ameryce.
         Romantyczna konwencja dzieła i efektowna partia solowa, dają soliście możliwości do popisu i Adam Wodnicki znowu nas zachwycił mistrzowską grą, udowadniając, że słusznie nazwany został przez krytyków „fenomenalnym pianistą” i „muzyczną gwiazdą”. Długie i gorące oklaski zaowocowały dwiema wspaniale wykonanymi miniaturami Ignacego Jana Paderewskiego, z których mnie szczególnie przypadła do gustu bardzo osobista kreacja Menueta G-dur, wchodząca w skład Humoresek op. 14.
        Występ Adama Wodnickiego i Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Tomasza Chmiela trwał w sumie ponad godzinę, a później jeszcze kilka minut zajęły bisy, ale nikt nie czuł upływu czasu, bo gry tego Artysty można słuchać, słuchać, słuchać...

Zofia Stopińska

AB 16 listopada 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TOMASZ CHMIEL- dyrygent
ADAM WODNICKI - fortepian

W programie:
I.J. Paderewski:
- Fantazja polska gis - moll op. 19,
- Koncert fortepianowy a - moll op. 17,
- Symfonia h-moll op. 24 "Polonia"

Adam Wodnicki
Nazwany przez krytyków „fenomenalnym pianistą” i „muzyczną gwiazdą” Adam Wodnicki koncertował jako solista na pięciu kontynentach. W ostatnich kilku sezonach występował m.in. w Hiszpanii, Portugalii, Francji, Czechach, Bułgarii, Niemczech, Włoszech, Ukrainie, Chinach, Korei, Kolumbii, Argentynie, zraelu, Republice Południowej Afryki, USA, Kanadzie i wielokrotnie w Polsce. Wodnicki brał udział w wielu znanych międzynarodowych festiwalach muzycznych, jak Arundel Festival w Anglii, Les Rencontres Internationales Frederic Chopin w Nohant, Nancyphonies in Nancy, w Festiwalu Chopinowskim w Marianskich Łaźniach, Festiwalu Pianistycznym w Szenyang.
Pianista dokonał licznych nagrań płytowych dla firm Muza, Folkways, Wergo, Klavier, Centaur , Altarus i Dux, które spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki. Wydane przez Altarus kompakty z muzyką Ignacego Jana Paderewskiego zostały ocenione jako „nagrania mistrza fortepianu”; płyta firmy Centaur (z wiolonczelistą Carterem Enyeartem) uznana była przez Chicago Tribune jako „jedno z najlepszych nagrań współczesnej muzyki kameralnej roku”; z kolei krytyk Fanfare umieścił wydaną w 2003 r. płytę z Triami Fortepianowymi Roberta Muczynskiego na tak zwanej „Want List 2004”. Wydana w 2008 roku przez Dux płyta z koncertami fortepianowymi Serockiego, Bairda i Krenza otrzymała nominację Polskiej Akademii Fonograficznej do Fryderyka 2009. Wodnicki wielokrotnie nagrywał dla radia i telewizji w różnych krajach, m.in. w Japonii, USA, Finlandii, Polsce; z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach nagrał koncerty fortepianowe Serockiego, Bairda, Krenza oraz oba koncerty i Rapsodię Symfoniczną Zygmunta Stojowskiego.
Pianista uzyskał dyplom w krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie profesora Jana Hoffmana (który to w młodości studiował u uczennicy księżnej Marceliny Czartoryskiej, ulubionej uczennicy Fryderyka Chopina, a później był studentem i asystentem Egona Petriego); studiował również u Guido Agostiego w Sienie oraz u Gyorgy Seboka w Indiana University w Bloomington, łącząc elementy tradycji Chopina, Liszta i Busoniego. Był trzykrotnie nagradzany na krajowych konkursach Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie; otrzymał także trzy nagrody na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku.
W latach 1973-1977 był asystentem, a później adiunktem w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1979 r., na zaproszenie University of Texas w Austin, uczył w tamtejszej School of Music. Od 1980 r. wykłada w University of North Texas College of Music w Denton, gdzie jest profesorem fortepianu. Do grona jego studentów zalicza sie szereg laureatów międzynarodowych konkursów pianistycznych. Z międzynarodową działalnością koncertową Adama Wodnickiego łączą się liczne kursy mistrzowskie (zajęcia prowadził m.in. w Central Conservatory w Pekinie i University of Pretoria w Republice Południowej Afryki); od kilku lat jest dyrektorem Międzynarodowego Kursu Pianistycznego w Warnie; był również jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych w Hong Kongu, USA, Kolumbii, Portugalii, Czechach i na Taiwanie. Adam Wodnicki jest redaktorem wykonawczym pierwszego wydania Dzieł wszystkich Paderewskiego, wydanego przez Musica Iagellonica w Krakowie. Zredagował także utwory fortepianowe Piotra Perkowskiego, Stanisława Niewiadomskiego i Tadeusza Joteyki (Wydawnictwo Eufonium). Jego artykuł o Chopinie ukazał się w The European Journal for Pianists and Teachers. W 2014 roku Adam Wodnicki został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2015 został laureatem nagrody Złote Sowy Polonii w dziedzinie muzyki, przyznawanej przez redakcje czasopisma Jupiter we Wiedniu.

Tomasz Chmiel – dyrygent, pianista, aranżer.
Pochodzi z Rzeszowa, gdzie ukończył z wyróżnieniem klasę fortepianu w Państwowym Liceum Muzycznym. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie fortepianu prof. Marka Koziaka. Oba kierunki ukończył z wyróżnieniem.
Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, wyróżniony Stypendium Twórczym Miasta Krakowa. Laureat I nagrody w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku. Wielokrotny uczestnik seminariów Helmutha Rillinga Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie, a także kursów mistrzowskich w Salzburgu oraz Południowej Irlandii. Związany z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku adiunkta. Dyrygent gościnny Filharmonii Krakowskiej, Rzeszowskiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej, Szczecińskiej, NOSPR. Współpracuje z Operą Krakowską. Przez lata związany z Teatrem Muzycznym w Lublinie, Krakowską Operą Kameralną. Szef Krakowskiej Młodej Filharmonii, z którą zdobył I miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Orkiestr Szkół Muzycznych II Stopnia. Poza krajem koncertował w Szwecji, Francji, Niemczech, Holandii, Belgii oraz w Korei Płd.
Szczególną uwagę poświęca muzyce polskiej. Opracował z rękopisu głosy orkiestrowe i wykonał zapomnianą I Symfonię Artura Malawskiego. Zinstrumentował na orkiestrę symfoniczną cykl pieśni Chopina, Karłowicza, a także polskie piosenki przedwojenne, pieśni patriotyczne, kolędy, pieśni maryjne. Opracował wykonawczo Koncert Fortepianowy T. Leszetyckiego – większość tych opracowań została nagrana i wydana na płytach. Na potrzeby orkiestr kameralnych opracował również opery Don Pasquale, Napój miłosny G. Donizettiego, Torreador L. Adama, Krakowiacy i Górale J. Stefaniego, Spiskowcy F. Schuberta, operetkę Wesoła Wdówka F. Lehara. Z wielką pasją aranżuje muzykę filmową. W roku 2013 uzyskał tytuł naukowy doktora habilitowanego.

KONCERT Z OKAZJI 100 - LECIA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI

100 na 100 MUZYCZNE DEKADY WOLNOŚCI

11 listopada 2018, NIEDZIELA, GODZ. 16:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DAWID RUNTZ - dyrygent
CHÓR WYDZIAŁU MUZYKI UR
BOŻENA STASIOWSKA-CHROBAK - przygotowanie chóru

W programie:
K. Penderecki - Fanfara dla Niepodległej
H.M. Górecki - Trzy utwory w dawnym stylu
A. Panufnik - Uwertura tragiczna
A. Malawski - Hungaria
W. Kilar - Victoria