festiwale

2 czerwca 2024r., niedziela, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

CANDY DULFER Z ZESPOŁEM

PAWEŁ SZTOMPKE – słowo

Koszt udziału: 120 zł

Holenderska supergwiazda saksofonistka CANDY DULFER powraca na sceny festiwalowe i klubowe całego świata ze swoją trasą WE FUNK HARDER TOUR 2024 prezentując na żywo swój charakterystyczny funkowy styl.
Candy Dulfer zapisała się w historii muzyki dzięki nominowanemu do nagrody Grammy debiutanckiemu albumowi Saxuality, którego łączna sprzedaż na całym świecie przekroczyła 2,5 miliona egzemplarzy. Występowała na scenach i nagrywała w studiach z największymi ikonami świata muzyki (takimi jak Prince, Van Morrison, Maceo Parker, Aretha Franklin, Blondie czy Pink Floyd). Jej kilka utworów było numerami 1 list przebojów w Europie, Japonii i USA.
Candy Jest laureatką Edison Jazz Lifetime Achievement Award, najbardziej prestiżowej nagrody muzycznej w Holandii. Jej najnowszy album „We Never Stop”, będący odą do muzycznej żywotności, zebrał entuzjastyczne recenzje zarówno od krytyków, jak i fanów, czego efektem było wspięcie się na sam szczyt amerykańskiej listy przebojów Billboard.
W 2023 roku Candy koncertowała po całych Stanach Zjednoczonych w ramach trasy Dave Koz Summer Horns Tour oraz w Europie wraz ze swoim zespołem.
Artystka nadal prowadzi swój własny program radiowy „Candy’s World” w najpopularniejszej holenderskiej stacji radiowej Sublime FM.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom fanów Candy Dulfer zawita w tym roku do Rzeszowa by w Filharmonii zagrać koncert w ramach Muzycznego Festiwalu w Łańcucie.
Dzięki swojej pełnej pasji obecności na scenie, inspirującemu i podnoszącemu na duchu przesłaniu muzycznemu oraz akompaniamentowi najwyższej klasy zespołu, jest gotowa na FUNK HARDER bardziej niż kiedykolwiek.

25 MAJA 2024r., sobota, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ANDREA MOTIS – śpiew, trąbka

ZÉ LUIS NASCIMENTO – instrumenty perkusyjne
CHRISTOPHER MALLINGER – skrzypce

Koszt udziału: 100 zł

Andrea Motis to hiszpańska wokalistka i trębaczka z Barcelony , która śpiewa po katalońsku, hiszpańsku, portugalsku i angielsku.
Artystka współpracowała dotychczas z tak wspaniałymi Artystami jak Quincy Jones, Yo-Yo Ma, Omara Portuondo, Milton Nascimento, WDR Big Band, Gil Goldstein czy Scott Hamilton. Jej ciągłe doskonalenie się i wielki talent sprawiły, że stała się najpopularniejszą artystką jazzową w Hiszpanii i jedną z najpopularniejszych artystek uprawiających ten gatunek w Europie. Regularnie koncertuje na całym świecie. Występowała już na wielu największych scenach (m.in. Tokyo Jazz Festival, Jazz at Lincoln Center, Jazz a Vienne, Blue Note Japan, Auditorio Nacional de Música de Madrid, czy Palau de la Música de Barcelona, a w Polsce m.in w gdańskiej Filharmonii Bałtyckiej w ramach Siesta Festival oraz w poznańskiej Auli UAM.
Od siódmego roku życia Andrea Motis kształciła się w Miejskiej Szkole Muzycznej w Sant Andreu, dzielnicy Barcelony, stając się tam wiodącą trębaczką. W 2007 roku w wieku dwunastu lat rozpoczęła współpracę z zespołem Sant Andreu Jazz Band, prowadzonym przez pedagoga i muzyka Joana Chamorro.
W 2010 roku, w wieku piętnastu lat, Andrea nagrała płytę ze standardami jazzowymi „Joan Chamorro presents Andrea Motis”, a już dwa lata później ukazał się jej drugi album „Feeling Good, który znacząco wpłynął na wzrost popularności artystki. Kolejne dwie płyty, „Emotional Dance” i „Do outro lado do azul” powstały we współpracy z kultowymi wytwórniami jazzowymi – Impulse! oraz Verve. Kolejny album „Colours and shadows” został nagrany wraz z WDR Big Band, a kolejne fonograficzne dziecko Andrei, wydany w 2022 roku album „Loopholes” stanowił ekscytującą zmianę stylistyczną oraz zwrot w kierunku elektrycznego jazzu, funku oraz neo-soulu.
Po takich wcześniejszych doświadczeniach z większymi składami muzyków Andrea Motis w ramach projektu Temblor aktualnie odkrywa inne brzmienie w nowej bardziej intymnej formule trio. Artystka zdradza – „chciałam poznać bardziej kameralne, być może bardziej surowe , mniej ekstrawertyczne klimaty, w których dałabym przestrzeń moim własnym kompozycjom, z przesłaniem, które, mam nadzieję, będzie wyjątkowe również w warstwie tekstowej”. Andrea inspiruje się długą tradycją anglosaskich piosenkarzy i autorów tekstów, ale także piosenkami o korzeniach latynoamerykańskich. W tym roku po raz pierwszy w Polsce zobaczymy ją na żywo w trio.
Widownię Filharmonii Podkarpackiej w wiosenny wieczór 25 maja otulą ciepłe dźwięki instrumentów perkusyjnych Zé Luisa Nascimento i skrzypiec Christophera Mallingera, które będą pięknie dopełniały miłą barwę głosu Artystki.

24 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

PIOTR GAWEŁ – poeta
WŁODEK PAWLIK TRIO W SKŁADZIE:
WŁODEK PAWLIK – fortepian
DAMIAN KOSTKA – kontrabas
CEZARY KONRAD – perkusja

MAREK BAŁATA – wokal
NATALIA WILK – wokal

MAREK ZAJĄC – słowo

Koszt udziału: 100 zł

Spektakl „Urodziny – Raz jeszcze ” to spektakl wierszy Piotra Gawła w połączeniu z muzyką wybitnych kompozytorów Włodka Pawlika i Michała Lorenca. Reżyserem jest Konrad Smuga. „Odkryłem utwory dojrzałe, bogate w skojarzenia. Wyrafinowane w treści i formie. Bardzo osobiste, ale i współczesne” – podkreśla Pawlik, znakomity kompozytor i pianista jazzowy, laureat nagrody Grammy.
Utwory poznamy już 24 Maja o godzinie 19:00 na Festiwalu w Łańcucie . Będzie to zarazem premiera rozszerzonego pierwszego poetyckiego tomiku Piotra Gawła. Niezwykła jest jego historia.
„Te wiersze miały na zawsze pozostać nieznane, nieodkryte – przyznaje autor, który w latach 80. na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie miał zaśpiewać piosenkę Kolejkowa republika z własnym tekstem i muzyką. Ostro zaingerowała jednak komunistyczna cenzura – żądając zmiany treści i tytułu na… Kolejkowa Ameryka.
„Wyszedłem na scenę i zaśpiewałem oryginalny tekst – opowiada Gaweł. – Zostałem zdyskwalifikowany, dostałem zakaz publikacji i występów. Po tym wszystkim postanowiłem pisać wyłącznie do szuflady, już zawsze tylko dla siebie. Wiersze notowałem na kartkach, karteczkach, rachunkach. I tak trwało to kilkadziesiąt lat. Czasem jednak człowiek dochodzi w życiu do ściany i szuka światełka wskazującego wyjście. Dla mnie tym światełkiem okazały się wiersze, które kilka miesięcy temu odszukałem, przepisałem, napisałem nowe i zdecydowałem się pokazać przyjaciołom, a potem Włodkowi Pawlikowi i Michałowi Lorencowi”.
„Piotra Gawła znam jako specjalistę w dziedzinie mediów, inicjatora i organizatora wydarzeń artystycznych, dlatego przedstawienie mi swoich wierszy uznałem za wielki dowód zaufania – mówi Lorenc, który napisał muzykę do utworu Modlitwa. – Wiersze te w sugestywny sposób opisują zmaganie z trudną rzeczywistością żonglowaną przez wielkiego demiurga, który pozostaje nieczuły na prośby i modlitwy. Ale Jest. I w tym tkwi największa głębia muzycznej inspiracji”.
Podobnie było w przypadku Pawlika: „Moje spotkanie z Piotrem było nieoczywiste. Nie słyszałem o nim wcześniej – ani jako człowieku, ani tym bardziej jako poecie. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy dostałem do przeczytania jego wiersze. Od razu trafiły do mojej duszy, wnętrza i natury” –zaznacza kompozytor.
„Jestem wdzięczny przyjaciołom, którzy zachęcili mnie do wydania wierszy – mówi Gaweł. – Olbrzymia wdzięczność należy się też Włodkowi Pawlikowi i Michałowi Lorencowi, którzy pisząc muzykę dali kawałek siebie. Dali talent i autorytet, kredyt zaufania i wsparcia”
Tytuł spektaklu słowno-muzycznego ma podwójne znaczenie. Po pierwsze jak wyjaśnia Gaweł – w jego przypadku chodzi nie tylko o „urodziny fizyczne, ale też ponowne urodziny przez lata zakrytej części mojej osobowości. Tej trudniejszej i wrażliwszej, która miała pozostać nieodkryta”. Po drugie autor rok temu cudem przeżył zamach na swoje życie, został uderzony nożem w środku dnia na warszawskim Placu Politechniki.
Reżyser spektaklu, Konrad Smuga, podkreśla: „Nie spodziewałem się, że w Piotrze, którego od lat znam jako menedżera – jest tyle poetyckości. Jego utwory nie są oderwane od namacalnego konkretu życia, ale płynnie przechodzą w świat duchowych doświadczeń i głębokich emocji. Jednocześnie w głowie czytelnika układają i porządkują rzeczy najważniejsze i skomplikowane – jak relacje z innymi, miłość i cierpienie, dobro i zło, sens istnienia”.
Podczas spektaklu wiersze do muzyki recytować będzie sam autor. Kilka zaśpiewają Marek Bałata oraz Natalia Wilk . Towarzyszyć im będą wybitni instrumentaliści z Włodek Pawlik Trio (Włodek Pawlik – fortepian, Damian Kostka – kontrabas, Cezary Konrad – perkusja) . Autorem muzyki do utworu o Ukrainie jest Angelika Górny.
Pierwsze wykonanie większości utworów odbyło się 27 października 2022 w Warszawie w Teatrze Narodowym – Scenie im. Jerzego Grzegorzewskiego przy ul. Wierzbowej. Zostało zarejestrowane i wyemitowane przez TVP Kultura i jest dostępne na stronie youtube.pl – piotrgawelwiersze
Wiersze są dostępne na stronie: wiersze.piotrgawel.pl
https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2022-11-02/premiera-spektaklu-urodziny-dzielo-na-podstawie-poezji-piotra-gawla/?ref=kafle
https://kultura.onet.pl/teatr/piotr-gawel-placilem-cene-tego-ze-chcialem-byc-wolnym-czlowiekiem/039v1ye

Włodek Pawlik (ur. 1958) – światowej sławy pianista i kompozytor, jedyny laureat nagrody GRAMMY w historii polskiego jazzu za płytę „Night in Calisia” w kategorii „The Best Jazz Large Ensemble”(Los Angeles 2014). Jego albumy osiągają na rynku status złotych płyt. W roku 2024 mija 10.rocznica otrzymania Nagrody Grammy. Pawlik jest absolwentem klasy fortepianu prof. Barbary Hesse-Bukowskiej w Akademii Muzycznej im, F.Chopina w Warszawie, a także Wydziału Jazzu na Hochschule fur Musik w Hamburgu. W roku 2023 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł Profesora. Pracuje na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie prowadzi wykłady z improwizacji jazzowej. W jego dorobku znajduje się 45 autorskich płyt, szereg dzieł muzyki filmowej, kompozycji orkiestrowych, muzyki do baletu, opery i utworów wokalnych, charakteryzujących się unikalną, oryginalną umiejętnością syntezy różnych gatunków muzycznych.
Wśród wielkiej ilości nagród i odznaczeń artysty wymienić wypada:
Odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Odznaczenie Złotym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
Honorowe Obywatelstwo Miasta Kalisza oraz Miasta – Ogrodu Podkowy Leśnej.
„Koryfeusz” Muzyki Polskiej w kategorii „Osobowość Roku 2014”.
Nagroda „Anioł Jazzu” (Lotos Jazz Festiwal);
Artysta Roku 2014 wg Jazz Forum
Laureat nagrody polskiego przemysłu muzycznego „Fryderyk”
Współpracował m. in. z tak wybitnymi muzykami jak :Randy Brecker, Mike Stern, Arturo Sandowal, Billy Hart, Tom Kennedy. Z najnowszych wydarzeń: w roku 2021 Artysta otrzymał nominację do 23.Polskich Nagród Filmowych – Orły, za muzykę do filmu Małgorzaty Imielskiej „Wszystko dla mojej matki”. W 2021 również powstały trzy projekty kompozytorskie Pawlika – „Baczyński 100” wydany na płycie CD -Premiera -marzec 2022, „Norwid/ Pawlik” – realizacja dla TVP .W roku 2021 i 2023 zrealizowal zamówienia kompozytorskie tworząc dwa cykle pieśni do poezji Zbigniewa Herberta i Bolesława Leśmiana, które wykonał premierowo wraz z wybitnym śpiewakiem Robertem Gierlachem – baryton. W roku 2022 w Teatrze Muzycznym w Poznaniu miała miejsce premiera musicalu „Irena” opisującego dzieje życia Ireny Sendlerowej. Spektakl ten miał mieć premierę w 2021 roku w Nowym Jorku jednak z powodu pandemii nie udało się go zrealizować.
W 2023 roku ukazała się na rynku płyta „Pawlik & Pawlik Duo” nagrana wraz z synem Łukaszem – wiolonczelistą, prezentowana m.in na koncertach w Niemczech.
www.wlodekpawlik.com

Damian Kostka to utalentowany polski kontrabasista i basista młodego pokolenia wielokrotnie nagradzany na prestiżowych konkursach w Polsce i za granicą.
Na swoim koncie ma współpracę z wieloma artystami, m. in. Stanley Jordan, Chico Freeman, Vinx De Jon Parrette, Jean Luc Ponty, Sarah McKenzie, Michael Rabinowitz, Leszek Możdżer. Na stałe współpracuje z Włodek Pawlik Trio, z duetem Skalpel oraz zespołem Weezdob Collective.
Jest również wykładowcą kontrabasu i gitary basowej na Wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

Cezary Konrad -perkusista, pianista, kompozytor, aranżer. Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w klasie prof. Edward Iwickiego i prof. Stanisława Skoczyńskiego.
Od 1990 roku rozpoczął profesjonalną karierę na polskiej scenie jazzowej. Współpracował niemal ze wszystkimi najważniejszymi muzykami jazzowymi w Polsce m.in. Zbigniewem Namysłowskim, Jarosławem Śmietaną, Tomaszem Stańko, Leszkiem Możdżerem, Wojciechem Karolakiem, Andrzejem Kurylewiczem, Krzesimirem Dębskim, Anną Marią Jopek, Markiem Napiórkowskim, Krzysztofem Herdzinem, Henrykiem Miśkiewiczem, Piotrem Baronem, Piotrem Wojtasikiem, Krzysztofem Ścierańskim, Adamem Bałdychem.
Niezwykle ważnym wątkiem w biografii Cezarego Konrada jest jego współpraca z Włodkiem Pawlikiem, z którym tworzy, wraz ze zmieniającymi się kontrabasistami, od ponad 30 lat legendarną formację „Włodek Pawlik Trio”, mającą na swym koncie setki koncertów w kraju jak też na całym świecie oraz nagranie wielu albumów płytowych. W 2014 r. uczestniczył w nagraniu albumu z muzyką W. Pawlika -„Night in Calisia”, który został uhonorowany nagrodą Grammy. Przez wiele lat był liderem własnych zespołów, z którymi nagrał trzy albumy: „Meeting in Kraków”- 1995; „One mirror..many reflections”- 2000; „On Classical”- 2015.Jako muzyk sesyjny, wziął udział w nagraniu ponad 150 płyt.
Jest laureatem nagrody „Mateusza” programu III Polskiego Radia (1993) oraz Stypendium im. Krzysztofa Komedy (1993). W latach 1992- 2016 nieprzerwanie wybierany najlepszym perkusistą jazzowym w plebiscycie Jazz Top, miesięcznika Jazz Forum. W latach 2006-2009 wybrany najlepszym perkusistą Jazz/Latin/funk wg. czytelników miesięcznika Top Drummer. W 2014 r. zdobył nagrodę „Eugeniusza”, dla najlepszego perkusisty Jazz/ Fusion, a w 2018 r. Polską Nagrodę Perkusyjną w magazynie ,,Perkusista”. Cezary Konrad współpracował z wielkimi gwiazdami światowego jazzu m.in. Pat Metheny, Randy Brecker, Mike Stern, Gregory Porter, Arturo Sandoval, Maria Schneider, Didier Lockwood, Jim Beard, Gary Husband, Mino Cinelu, Karrin Allyson, Joe de Franco, Mike Richmond, Deborah Brown. Od 2017 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej.

MAREK BAŁATA – czołowy polski wokalista jazzowy. Wykonuje głównie swoje oryginalne kompozycje, transkrypcje utworów F.Chopina i wariacje na bazie poezji.
Występował w musicalowej adaptacji Jana Szurmieja powieści I.B. Singera „Sztukmistrz z Lublina” w Teatrach Warszawy i Wrocławia, oraz niemieckojęzycznej wersji ( Der Zauberer von Lublin ) w Niemczech i Austrii. Również w adaptacji „Krwawe Gody” (wg. F.G.Lorca) w Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz w adaptacji Anny Kękuś „Dzieje Grzechu” wg. S.Żeromskiego w Teatrze Capitol.
W 1996 założył oryginalny międzynarodowy zespół „CANTABILE IN JAZZ” w którym występowały wybitne wokalistki Urszula Dudziak, Michele Hendricks, Judy Niemack, oraz basiści Mariusz Bogdanowicz, Adam Skrzypek i Anthony Jackson…
Jego inny projekt to TRILOGY czyli Art Lande (USA), Gunter Wehinger (A) i Marek Bałata (PL). Firma Gowi wydała CD Live „TRILOGY” a zespół odbył w 1999 r. trasę koncertową po USA z gościnnym udziałem Paula McCandlessa w sławnym klubie Yoshi’s w Oakland.
Wielokrotnie śpiewał w oratoriach MIŁOSIERDZIE BOŻE, WOŁA NAS PAN, A KTO SIĘ ODDA W RADOŚĆ czy transkrypcjach np. MISA CIOLLA a także w widowiskach Romana Kołakowskiego czy Olgierda Łukaszewicza w kraju oraz USA i Kanadzie.
Marek Bałata koncertował z takimi nazwiskami jazzu jak między innymi: Billy Hart, Steve Davis, Ernie Adams, Ronnie Burrage, Frank Lacy, Peter Madsen, Jeanfrancois Prins, Jack Van Poll, Andy Manndorff, Joris Teepe, John Betsch i niemal wszystkimi najwybitniejszymi artystami polskimi z J.P.Wróblewskim, A.Dutkiewiczem, Z.Namysłowskim, K.Jonkiszem, H.Miśkiewiczem, A.Jagodzińskim, P.Wojtasikiem, Z.Czwojdą, J.Pilchem, K.Ścierańskim i Wł.Pawlikiem na czele … Koncertował w Europie z austriackim quartetem SONGLINES oraz KLEZMOKUM i KLEZ EDGE z leaderem Burtonem Greene.
Jego wyjątkowe produkcje to koncert NIEMEN-WSPOMNIENIE oraz MAŁA MSZA ORGANOWA J.HAYDNA w oprac. Tadeusza Leśniaka, PIEŚNI EUCHARYSTYCZNE W NOWYM BRZMIENIU i ZA TĘ WOLNOŚĆ – pieśni patriotyczne w aranżacji Adama Niedzielina.
Okazjonalnie, prezentuje ŚPIEWOBRAZY – koncert multimedialny z projekcją autorskiego video, w popularnym duecie IMPROMPTUS z Dominikiem Wanią, gdzie dominuje poezja różnych autorów oraz wariacje na temat klasyki i własne kompozycje.
Od wielu lat współpracuje z Włodkiem Pawlikiem, śpiewając w jego wyjątkowych koncertach – IWASZKIEWICZ-STRUNY NA ZIEMI, ZAGAJEWSKI-MÓW SPOKOJNIEJ, MYŚLĄC OJCZYZNA, NORWID, BACZYŃSKI 100.
Otrzymał wiele nagród i tytułów, m.inn. GLORIA ARTIS, PROMETEUSZ, ZASŁUŻONY dla WROCŁAWIA, Nagroda Marszałka woj.Podkarpackiego W.Ortyla ZNAK KULTURY…
16-razy zwyciężał w corocznym plebiscycie JAZZ TOP, pisma Jazz Forum w kategorii Wokalista Jazzowy.
Występował na scenach Europy, Kanady, USA , Indonezji i Japonii.

19 MAJA 2024r., niedziela, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA
MARIUSZ SMOLIJ – dyrygent
ELIZABETH PITCAIRN – skrzypce

W programie:
W. A. Mozart – Divertimento D-dur, K136
Allegro – Andante – Presto
J. Corigliano – Suita z filmu „Red Violin” (Elizabeth Pitcairn, solo)
G. Gershwin/M. Smolij – Trzy Preludia na skrzypce solo i ork. kameralną (E. Pitcairn, solo)
Trad./H. Mims – Acadiana Songs and Dances
Papa’s Tune – Narrative – Sadness – The Aligator and the ‘Coon – The squeeze Box
G. Chadwick – Serenada na orkiestrę smyczkową F-dur
Allegro grazioso – Andantino – Tempo di Minuetto – Finale: Presto non troppo

Koszt udziału: 100 zł

W programie koncertu usłyszeć będzie można m.in.: Suitę “Red Violin” – to koncertowe opracowanie muzyki do filmu pod tym samym tytułem, które zostało nagrodzone Oskarem w roku 2000. Historia filmu to tajemnicze dzieje (w dużej części oparte na faktach historycznych) jednego z najlepszych/najsłynniejszych skrzypiec stworzonych przez Stradivariusa , tzw. “Mendelssohn Stradivarius” (instrument należał w przeszłości m.in.: do rodziny słynnego kompozytora. Tajemnicze zaginięcie, nagłe pojawienie się w sprzedaży oraz lekko czerwonawy kolor na jednej z części skrzypiec powiązanego z legendą użycia przez lutnika kropli krwi jego ukochanej pomieszanej z lakierem – wszystko to stanowi fascynującą opowieść i było podstawą dużego sukcesu filmu. Elizabeth Pitcairn jest obecną właścicielką tego instrumentu i jego muzyczna historia stworzona przez Johna Corigliano zabrzmi dźwiękami samego głównego bohatera.

ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA (ASO) została założona w 1984 r. w Lafayette w stanie Luizjana, aby szerzyć kulturę przez muzykę.
ASO rokrocznie występuje przed tysiącami słuchaczy z koncertami symfonicznymi, utworami muzyki kameralnej, operami i muzycznymi programami edukacyjnymi. ASO współpracuje z wieloma wybitnymi dyrygentami i solistami, którzy występują z nami gościnnie, i jest chwalona za swoją innowacyjność dzięki łączeniu tradycyjnej muzyki europejskiej z nowoczesnym repertuarem, w tym także z muzyką popularną, historycznym stylem Cajun wywodzącym się z Luizjany, jazzem i stylami Zydeco.
ASO prowadzi własne konserwatorium muzyczne, które oferuje szeroki wachlarz muzycznych programów edukacyjnych, łącznie z bardzo dobrze odbieranym programem pod nazwą Youth and Preparatory Orchestra.

MARIUSZ SMOLIJ jest uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych dyrygentów swojego pokolenia. Często nagrywa dla wytwórni Naxos International i niezmiennie cieszy się dużym międzynarodowym uznaniem, m.in. gazety New York Times za jego „fascynujące występy”. Maestro Smolij prowadził ponad 140 orkiestr z 28 krajów na pięciu kontynentach i występował w jednych z najbardziej prestiżowych sal koncertowych na świecie, w tym m.in. w Carnegie Hall i Lincoln Center w Nowym Jorku, Kimmel Center w Filadelfii, Zürich Tonhalle, paryskiej Salle Gaveau, Concertgebauw w Amsterdamie czy w pekińskiej National Art Center. W Ameryce Północnej dyrygował orkiestrami takimi jak: Houston Symphony, New Jersey Symphony, Orchestra of the Chicago Lyric Opera, St. Louis Philharmonic, Rochester Philharmonic, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, New Orleans Philharmonic, Hartford Symphony oraz Symphony Nova Scotia. Dzięki występom z ważnymi orkiestrami z Niemiec, Włoch, Francji, Szwajcarii, Niderlandów, Portugalii, Hiszpanii, Izraela, RPA, Bułgarii, Serbii, Węgier, Czech, Słowacji i Polski cieszy się renomą na całym świecie. W 2021 r. otrzymał prestiżową nagrodę „American Prize”, która jest corocznie przyznawana najwybitniejszym dyrygentom występującym w Stanach Zjednoczonych.
Maestro Smolij był jak dotąd głównym dyrygentem orkiestry Houston Symphony, II dyrygentem orkiestry New Jersey Symphony, dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego Wratislavia Cantans im. Andrzeja Markowskiego we Wrocławiu, jak również dyrektorem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, a także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Skrzypcowego im. Karola Lipińskiego w Toruniu. Obecnie pełni funkcję dyrektora muzycznego orkiestr Acadiana Symphony Orchestra z Luizjany oraz Riverside Symphonia z New Jersey, USA.
Mariusz Smolij nie tylko nagrał 15 płyt CD z muzyką dla wytwórni Naxos, ale również dokonywał nagrań dla wytwórni Universal, Hungaraton, Hessischer Rundfunk Radio z Frankfurtu (Niemcy) oraz dla stacji radiowych i telewizyjnych ze Szwajcarii i Polski. W 2016 r. za nagranie utworów Grażyny Bacewicz otrzymał prestiżową nagrodę „Fryderyka” (polska nagroda Grammy).
Maestro Smolija jest również nauczycielem i pedagogiem, pracując m.in. jako zastępca dyrektora orkiestry Northwestern University w Chicago-Evanston, wykładając gościnnie w szwajcarskim Zurich Conservatoire, chińskim Tianjin Conservatory, Songmyung University w południowokoreańskim Seulu, jak również prowadząc klasy mistrzowskie i gościnnie występując z uniwersytetami i młodymi orkiestrami z różnych krajów na czterech kontynentach. W 2019 r. Prezydent RP odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za promowanie kultury polskiej.

Mariusz Smolij - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Amerykańska wirtuoz skrzypiec Elizabeth Pitcairn angażuje się w nauczanie młodych adeptów muzyki. Jest prezesem i dyrektorem artystycznym Luzerne Music Center, który w Górach Adirondack na północy stanu Nowy Jork szkoli młodych uzdolnionych muzyków w wieku od 9 do 18 lat.
Artystka gra na jednym z najbardziej legendarnych instrumentów, na purpurowych skrzypcach Mendelssohna, zbudowanych przez Stradivariusa w 1720 r., o których mówi się, że stały się inspiracją do powstania nagrodzonego Oscarem filmu „Purpurowe skrzypce”. Pitcairn można zobaczyć w specjalnym filmie pod tytułem „The Auction Block”, który znalazł się na 10. edycji filmu „Purpurowe skrzypce” wydanego na DVD. Jej skrzypce zostały nazwane purpurowymi w czasie, gdy były w posiadaniu Josepha Joachima, a sama Pitcairn otrzymała je w 1990 r. jako prezent od swojego dziadka, który zakupił je na aukcji w domu aukcyjnym Christie’s w Londynie.
Elizabeth Pitcairn urodziła się w 1973 r. w hrabstwie Bucks w stanie Pensylwania w bardzo zżytej ze sobą rodzinie muzycznej (jej matka studiowała skrzypce w Juilliard School). W wieku trzech lat zaczęła grać na skrzypcach, a jako czternastolatka wystąpiła po raz pierwszy z orkiestrą. Na University of Southern California w Los Angeles studiowała u Roberta Lipsetta, wybitnego profesora skrzypiec. Jej nauczycielami – oprócz Roberta Lipsetta – byli również Julian Meyer, Sylvia Ahramjian, Jascha Brodsky oraz Shmuel Ashkenasi. Przez 10 lat (2000-2010) Pitcairn sama była nauczycielem akademickim na USC, jak również w Colbourn School i Encore School for Strings. Brała udział w Marlboro Music Festival, pracowała z National Repertory Orchestra, Luzerne Music Center, w Centrum dla uzdolnionych muzyków na Temple University, Philadelphia Youth Orchestra, Meadowmount School, Point Counter Point, YMF Debut Orchestra, a także z American Youth Symphony pod dyrekcją Mehliego Mehty. Przez 11 lat (2000-2011) była koncertmistrzem orkiestry New West Symphony pod batutą Borisa Brotta. Pitcairn i maestro Brott wspólnie koncertowali z McGill Chamber Orchestra of Montréal, National Academy Orchestra z Ontario oraz New West Symphony. Pitcairn wystąpiła z koncertami recitalowymi dla Filadelfijskiego Towarzystwa Muzyki Kameralnej (Philadelphia Chamber Music Society) oraz ze specjalnymi koncertami podczas festiwalu Aspen Music Festival razem z prezesem i dyrektorem festiwalu Alanem Fletcherem i solistą Robertem McDuffie. Pitcairn bardzo aktywnie angażuje się w działalność filantropijną i często występuje na imprezach charytatywnych, organizowanych m.in. przez Amerykańskie Towarzystwo na Rzecz Walki z Rakiem, Fundację Badań nad Rakiem Piersi, Helping Hands and Hearts Foundation oraz Nakashima Foundation for Peace.
Pitcairn, która jest mistrzynią muzyki współczesnej, zleciła znanemu szwedzkiemu kompozytorowi Tommiemu Haglundowi skomponowanie koncertu skrzypcowego do poematu Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy), za co ten w 2009 r. otrzymał nominację do szwedzkiej nagrody Grammy. Zamówiła także skomponowanie sonaty na skrzypce i fortepian u rosyjskiego kompozytora Davida Finko oraz Blue Vishuddha (2014), którą Sara Carina Graef skomponowała dla Pitcairn na jej recital w Fisher Center na Bard College.
Z orkiestrą Pitcairn zadebiutowała w wieku 14 lat, występując w Saint-Saëns Concerto. Od tego czasu występowała jako solistka m.in. z Philadelphia Orchestra w Academy of Music, a w 2000 r. zadebiutowała w Nowym Jorku w Lincoln Center występując razem z New York String Orchestra. Koncertowała także w Carnegie Hall, Walt Disney Concert Hall, Kimmel Center, Saratoga Performing Arts Center oraz w Fisher Center na Bard College. W brazylijskim Sao Paolo Pitcairn zagrała koncert skrzypcowy Mendelssohna z Shenzhen Symphony Orchestra of China dyrygowaną przez Wagnera Politschuka. Z Vaasa City Symphony i ze szwedzką orkiestrą Jönkopping Symphony pod batutą fińskiego dyrygenta Hannu Koivula wystąpiła z koncertem skrzypcowym Barbera. Premierowy koncert Hymnen an die Nacht wykonała ze stowarzyszeniem orkiestry Helsingborg Symphony. Z bułgarską Classic FM Radio Symphony Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego zagrała koncert skrzypcowy Brucha, transmitowany przez ogólnokrajową telewizję. Koncertowała ponadto we Włoszech, Francji, w Niemczech, Brazylii, Kanadzie, Meksyku, Austrii, Rumunii i Czechach, na Wyspach Brytyjskich, Węgrzech, Wyspach Dziewiczych, Kajmanach oraz Antylach Francuskich. Wystąpiła z recitalami podczas Cayman Arts Festival razem z pianistą Glenem Inangą, a także z orkiestrami Arkansas Philharmonic i North Mississippi Symphonies pod dyrekcją Stevena Byessa. Koncertowała z Fort Collins Symphony pod dyrekcją Wesa Kenneya, Allentown Symphony pod dyrekcją Diane Wittry, Bucks County Symphony, Ridgewood Symphony i Knickerbocker Chamber Orchestra of New York pod dyrekcją Gary’ego Fagina, Marin Symphony pod dyrekcją Alasdaira Neale’a oraz USC and Richardson Symphonies pod dyrekcją Anshela Brusilowa. Razem z Ronaldem Leonardem wystąpiła z koncertem podwójnym Brahmsa pod batutą Yehudy Gilada i Carlo Pontiego Juniora. Z San Luis Obispo Symphony pod batutą dyrektora muzycznego Michaela Nowaka wykonała koncert skrzypcowy Czajkowskiego, zaś z Livermore Symphony pod dyrekcją Lary Webber koncert skrzypcowy Beethovena. W 2010 r., w 20. rocznicę zakupu na aukcji purpurowych skrzypiec Stradivariusa wystąpiła z recitalem okolicznościowym we włoskiej Cremonie razem z pianistą Igorem Longato, którego poznała w 1998 r. podczas Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego. Razem z TOCCATA-Tahoe Orchestra odbyła tournee po północnych Włoszech wykonując Cztery pory roku Vivaldiego, a w 2017 r. koncertowała w Wiedniu, Salzburgu i Pradze, a także w Rumunii i Serbii. Także w 2017 r. wystąpiła razem z maestro Jung-Ho-Pakiem oraz Cape Symphony z koncertem Red Vioine Chaconne, nagrała koncert skrzypcowy Sibeliusa, który został wydany razem z koncertem skrzypcowym Mendelssohna.
Jej dyskografia obejmuje koncerty Czajkowskiego i A-dur Mozarta nagrane ze stowarzyszeniem słoweńskiej Orkiestry Radia i Telewizji, Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy) skomponowane przez Tommiego Haglunda i nagrane z Helsingborg Symphony dla Phono Suecia, Fantazję szkocką Brucha, Fantazję na tematy z Carmen Sarasatego nagraną z Sofijską Orkiestrą Symfoniczną, koncerty Beethovena i Brucha (2015), koncerty skrzypcowe Brahmsa i Mendelssohna (2016) oraz koncert Sibeliusa (2017) nagrane ze stowarzyszeniem bułgarskiej Classic FM Radio Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego.
Purpurowe skrzypce Stradivariusa wyposażone są w mikrostroik Wittnera i przewożone są w tytanowym etui zbudowanym przez firmę GEWA. Jej ulubionymi zajęciami są jazda na nartach, tenis, jazda konna, degustowanie win. Terminarz koncertów i więcej informacji na temat purpurowych skrzypiec można znaleźć na stronie. 

Elizabeth Pitcairn - skrzypce

18 MAJA 2024r., sobota, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

POLISH ART PHILHARMONIC
MICHAEL MACIASZCZYK – dyrygent
MAKSYMILIAN LIPIEŃ- obój
DAMIAN LIPIEŃ – fagot
KONRAD BARGIEŁ – wiolonczela

W programie:
R. Wagner – Siegfried Idyll
J. Haydn – Symfonia koncertująca na skrzypce, obój, fagot i wiolonczelę
F. Schubert – Symfonia Nr 1 D – dur

Koszt udziału: 100 zł

Polish Art Philharmonic rozpoczęła działalność w maju 2010 r. w ramach Myślenickiego Ośrodka Kultury i Sportu, rozpoczęła działalność z inicjatywy państwa Jolanty i Łukasza Antkiewiczów, muzyków zespołu. Orkiestra kilkakrotnie koncertowała w wiedeńskim Musikverein oraz największych salach koncertowych Niemiec, tj. drezdeńskie Kulturpalast. Regularnie występowała w wielu salach koncertowych w kraju tj. Filharmonia Podkarpacka, Szczecińska, Opolska i inne. Zespół otrzymuje zaproszenia i bierze udział w prestiżowych festiwalach – Międzynarodowym Muzycznym Festiwal w Łańcucie i Festiwalu Dell’Arte w Dolinie Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, Freedom Jazz Festival w Łodzi. O poziomie orkiestry świadczy także ścisła współpraca ze światowym jazzmanem i jedynym polskim zdobywcą nagrody Grammy Awards – Włodkiem Pawlikiem. Zespół wystąpił z wybitnymi artystami polskimi i zagranicznymi (m.in. z Gili Schwarzman, Volkhardem Steude, Piotrem Pławnerem, Gast Walzing, Randy Brecker, Januszem Wawrowskim, Robertem Kabara, Edytą Piasecką, Katarzyną Oleś-Blacha, Iwoną Socha, Adamem Zdunikowski, Tomaszem Kuk, Stanisławem Kuflyuk). Największym sukcesem Orkiestry jest wykonanie trzech koncertów w prestiżowym wiedeńskim „Musikverein”:
1. wykonanie dzieła Mieczysława Karłowicza koncertu skrzypcowego A-dur op. 8 z solistą Januszem Wawrowskim pod batutą Maestro Michaela Maciaszczyka w dniu 5 listopada w Złotej Sali „Musikverein” w Wiedniu,
2. 18 grudnia 2016 roku w Brahms- Saal „Musikverein” w Wiedniu Czterech Pór roku A. Vivaldiego w kreacji artystycznej Maestro Michaela Maciaszczyka,
3. 25 czerwca 2017 roku koncertu z wybitnym solista Volkhardem Steude pod batutą Maestro Michaela Maciaszczyka w Złotej Sali „Musikverein” w Wiedniu.
Na przestrzeni wszystkich lat działalności na projekty artystyczne i edukacyjne Orkiestra otrzymała wsparcie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowego Centrum Kultury i Sejmiku Małopolskiego, Urzędu Zachodniopomorskiego aby realizować projekty zwrócone do wszystkich grup odbiorców. Orkiestra tworzy projekty unikatowe, skierowane do dzieci i młodzieży, seniorów, osób ze szczególnymi potrzebami, docierając zarówno do miejsc kojarzonych z kulturą wyższą jak też do miejscowości o utrudnionym dostępie do kultury.

DYRYGENT dr Michał Maciaszczyk
Jeden z najwybitniejszych dyrygentów młodego pokolenia. Dyrektor artystyczny Wiener Klassik Orchester w Wiedniu, Polish Art Philharmonic oraz stały gościnny dyrygent Capelli Bydgostiensis. Od 2014 roku jest asystentem Maestro Liora Shambadala w Berlinie. Jednocześnie Michael Maciaszczyk rozwija swoją karierę występując jako solista z orkiestrami w Polsce i za granicą (Goldener Saal Musikverein Wien, Suntory Hall w Tokyo, Nagoya Philharmonic, Tokyo Opera City, Gewandhaus Leipzig, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Konzerthaus Wien, Konzerthaus Berlin i wielu innych). Ważnym ogniwem działalności artysty jest założone przez niego goldberg.trio.wien, które współtworzy z Barbarą Moser – fortepian oraz Matthiasem Bartholomey – wiolonczela. Jako kameralista występuje także z harfistką Pauliną Porazińską, wraz z którą stworzył Laskine Duo. Zarówno krytycy, jak i publiczność cenią w Michaelu Maciaszczyku jego emocjonalizm, nieskazitelną perfekcję gry, a także wyjątkową barwę dźwięku. Maestro Maciaszczyk mieszka na stałe w Wiedniu, z którym to miastem wiąże się całe jego dojrzałe życie artystyczne. W 1998 roku wygrał konkurs na koncertmistrza Wiener Kammerorchester, a rok później rozpoczął pracę w Wiener Philharmoniker i Staatsoper Wien, gdzie współpracował z największymi sławami świata muzyki (Nicolaus Harnoncourt, Zubin Mehta, Riccardo Muti, Daniel Barenboim i wielu innych).
Przez szereg lat był koncertmistrzem Secession Players Wien oraz Wiener Kammer Ensembles. Jako skrzypek kameralista stale współpracuje z Wiener Virtuosen (zespół złożony z solistów Wiener Philharmoniker), Fritz Kreisler Ensemble czy Steude Quartett. Przez dekadę był członkiem Ensemble Wiener Collage przy wiedeńskim Schönberg Center. Jest także skrzypkiem w prestiżowym zespole Filharmonii Wiedeńskiej – Toyota Master Players. Michael Maciaszczyk edukację skrzypcową po ukończeniu AM w Poznaniu kontynuował u takich sław światowej wiolinistyki jak Alfred Staar (Wiener Philharmoniker), Marina Jaschwili, Olga Parchomienko, Michel Schwalbe (koncertmistrz Berliner Philharmoniker). Studia dyrygenckie podjął u Maestro Michaela Halasza, kapelmistrza Wiedeńskiej Opery oraz u Profesora Milana Turkovica. Maestro jest Dyrektorem Artystycznym Festival dell’Arte w Dolinie Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej (www.festivaldellarte.eu) i honorowym członkiem Europejskiego Forum Muzyki Polskiej w Berlinie.
Planem wnioskodawcy jest realizacja wydarzeń kulturalnych z artystami i zespołami działającymi w Myślenicach. Są nimi m.in.:
1. Realizacja koncertu symfonicznego – Wielka Gala Noworoczna
2. Realizacja projektu umuzykalniającego dla dzieci
3. Realizacja warsztatów artystycznych podczas półkolonii letnich dla dzieci.

          Michael Maciaszczyk - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

17 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
JUDITH JÁUREGUI – fortepian

W programie:
E. Chabrier – España /Rapsodia na orkiestrę/
M. de Falla – Noce w ogrodach Hiszpanii
M. de Falla – Suita Trójgraniasty kapelusz /fragmenty/
G. Bizet – Fragmenty z Suity Carmen

Koszt udziału: 80 zł

Tadeusz Wojciechowski
Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.
Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.
Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.
Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.
W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 Dyrektora Naczelnego orkiestry.

Tadeusz Wojciechowski - dyrygent, fot Maciej Grabski

Pianistkę JUDITH JÁUREGUI charakteryzuje osobowość, doskonałość i błyskotliwość. Brytyjskie czasopismo International Piano napisało o niej niedawno, że jest uosobieniem „kreatywnej intuicji”, „artystką z wyjątkową wyobraźnią i solistką, która swoją dojrzałością wyrazu zachwyca europejską publiczność”. W podobnym tonie wyraził się o niej niemiecki magazyn Piano News: „liczy się nie tylko jej nienaganne wykonanie, ale przede wszystkim wrażenie, że słuchamy pianistki, które ma naprawdę coś do powiedzenia”.
W ostatnich latach entuzjastycznie oklaskiwano ją na najlepszych scenach, w tym m.in. w madryckim Auditorio Nacional, Palau de la Música w Barcelonie, londyńskim Southbank Centre, Auditorium du Louvre w Paryżu, we Flagley w Brukseli, w berlińskim Konzerthaus, Suntory Hall w Tokio, NCPA w Pekinie, Teatro Mayor w Bogocie, w Schloss Elmau w Niemczech, podczas szwajcarskiego Murten Classics, francuskiego Festival International de Piano de La Roque d’Anthéron oraz Festival Internacional de Música y Danza de Granada. Oprócz uznanych orkiestr hiszpańskich, takich jak Hiszpańska Orkiestra Narodowa, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Hiszpańskiego Radia i Telewizji, Baskijska Orkiestra Narodowa, Orkiestra Symfoniczna Kastylii i Leon czy Orkiestra Symfoniczna w Bilbao Judith Jáuregui współpracowała z Britten Sinfonia, Orchestre National de Lille, Sinfonie Orchester Biel Solothurn, Neubrandenburger Philharmonie, PFK Prague Philharmonia, Das Neue Orchester Köln, Aarhus Symphony Orchestra, Slovak Sinfonietta, meksykańską OFUNAM i wenezuelską Simón Bolívar Orchestra, dzięki czemu miała okazję do pracy z wieloma dyrygentami, m.in. Janem Willemem de Vriend, Gabrielem Bebeselea, Kasparem Zehnderem, Jean-Claudem Casadesusem, Andrzejem Boreyko, Diego Matheuzem, Liną González Granados, Virginią Martínez, Víctorem Pablo Pérezem, Jaime Martínem, Ramónem Tebarem, Jaume Santonja, Erikiem Nielsenem, Günterem Neuholdem czy Markiem Soustrotem. Urodzona w San Sebastian na północy Hiszpanii Judith Jáuregui pochodzi z wielokulturowej rodziny, ponieważ jej matka jest Baskijką, a ojciec Meksykaninem, który dorastał we Francji. Po pierwszych latach nauki i debiucie w wieku 11 lat przeniosła się do Monachium, aby pobierać lekcje w Richard Strauss Konservatorium u wybitnego rosyjskiego pianisty Wadima Suchanowa. W ostatnim czasie Judith Jáuregui, która wykonuje muzykę kameralną, występowała razem z kwartetami smyczkowymi Mandelring Quartet, Signum Quartet, Gerhard Quartet, skrzypaczką Soyoung Yoon oraz wiolonczelistką Nadège Rochat. Dla Jáuregui najważniejszymi wydarzeniami w sezonie 1923/1924 będzie współpraca z Orchestre de Cannes, orkiestrą Symfoniczną Hiszpańskiego Radia i Telewizji (ORTE) oraz z Real Filharmonia Orchestra. Ponadto wystąpi ponownie w Auditorio Nacional w Madrycie, Palau de la Musica w Barcelonie, Auditorio na Tenerifie, a także w Teatro Mayor w Bogocie. Na wiosnę 2024 r. ukaże się nowy album Judith Jáuregui, który będzie zawierał koncerty fortepianowe Griega i Falla, nagrane ze stowarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Kastylii i Leon. Jej ostatni album Die romantische Seele (Ars Produktion, 2020) z kompozycjami Roberta i Klary Schumann został przyjęty z uznaniem przez media muzyczne w Europie, co podkreślił magazyn muzyczny Audio Klassik, pisząc, że „w całej tej oczywistej błyskotliwości Jáuregui uwidacznia głęboko ukrytą melancholię, która wielokrotnie przebrzmiewa na tym albumie. Mówiąc w skrócie, pianistka określa się na nim jako bratnia dusza Schumanna”. Wcześniejsze nagrania Judith Jáuregui pokazują jej szeroki repertuar: od Schumanna, któremu poświęciła swój pierwszy album wydany w 2010 r., nagrodzony nagrodą hiszpańskiego niezależnego przemysłu muzycznego, po innych kompozytorów, takich jak Granados, Liszt, Chopin, Falla, Mompou Albéniz, Szymanowski czy Skriabin. Szczególnym echem odbił się jej album Pour le tombeau de Claude Debussy (Ars Produktion, 2019). Było to nagranie dokonane na żywo podczas intymnego koncertu w Wiedniu, po którym ukazały się entuzjastyczne recenzje określające jej wykonanie „pianistyczną niezależnością”, „poezją, która świeci swoim własnym światłem”, i który został nominowany do nagrody 2020 Opus Klassik Awards w kategorii nagranie roku na żywo.

10 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00

SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

NOAM ZUR – dyrygent

PHILIPPE QUINT – skrzypce

W świecie filmu nazwisko Charliego Chaplina wyróżnia się i świeci jaśniej niż pozostałe. Pomimo znacznego upływu czasu jest on – w odróżnieniu od innych komików, aktorów i reżyserów tamtej epoki – jest nadal ważny.

Uśmiech Charliego Chaplina to multimedialne przedstawienie, które nie tylko celebruje dziedzictwo muzyczne Chaplina, ale także zgłębia życie jednej z najbardziej fascynujących osobowości.

Odkrywając na nowo piosenki Charliego Chaplina naprawdę zakochałem się w jego muzyce, za jej rozbrajającą prostotę, która przemawia bezpośrednio do naszych serc. Muzyka Chaplina jest zwodniczo prosta, a jej wdzięk i urok są wręcz mocartowskie. Można o niej powiedzieć, że brzmi „prosto”, ale trafia do najgłębszych zakamarków duszy. W zdumiewający sposób humor Chaplina pozostaje niezmiennie istotny, nawet dla dzisiejszego społeczeństwa. Jego filmy, powstałe na początku XX. wieku, mierzyły się z rosnącymi społecznymi i politycznymi problemami, takimi jak ubóstwo, bezrobocie, nierówność społeczna czy imigracja, które dla współczesnego społeczeństwa są wciąż głęboko aktualne. U Charliego Chaplina można jednak nadal znajdować nowe pokłady błyskotliwości i emocjonalności, jak np. jego dziedzictwo muzyczne, kompozycje czy nawet przypadki dyrygowania. – Philippe Quint

„Uważam to za zadziwiające, że nawet po 134 latach od swoich narodzin mój dziadek Charlie Chaplin jest nadal obecny wśród nas i jest kochany przez tak wielu ludzi… Nowe przedstawienie Philippe’a Quinta pod nazwą Uśmiech Charliego Chaplina daje zupełnie nowej publiczności możliwość odkrycia go jako utalentowanego kompozytora, o czym wiele osób nie wiedziało.” – Kiera Chaplin | Forbes Magazine

Amerykański skrzypek Philippe Quint, jeden z najbardziej wszechstronnych i kreatywnych artystów występujących współcześnie, wielokrotnie nominowany do nagrody Grammy, jest ceniony na całym świecie za swoje unikalne podejście do głównego repertuaru klasycznego, przy czym jego domeną jest muzyka współczesna. Odkrywa on niedoceniane dzieła i stworzył nowy format związany z dokumentowaniem koncertów. Ma na swoim koncie także eksperymenty multimedialne na temat życia Astora Piazzoli i Charliego Chaplina. „Doprawdy fenomenalny” tak niedawno napisał o nim magazyn muzyczny BBC Music Magazine, dodając ponadto, że „bogactwo tonów Quinta, hojnie modelowane subtelnymi przejściami pomiędzy dźwiękami, brzmi jak w najlepszych czasach Fritza Kesslera”. Philippe Quint, który nagrał 17 komercyjnych płyt, wydanych przez wytwórnie Warner Classics, Naxos czy Avanti Classics i nagradzanych różnymi nagrodami, regularnie występuje na całym świecie z największymi orkiestrami i dyrygentami. Koncertował na wielu scenach począwszy od Gewandhaus w niemieckim Lipsku aż po nowojorską Carnegie Hall. Występuje także często gościnnie na najbardziej prestiżowych festiwalach w tym m.in. na Verbier, Aspen, Colmar, Hollywood Bowl oraz drezdeńskim festiwalu Festspiele.
W ostatnich latach Quint występował z London Philharmonic, Los Angeles Philharmonic, Chicago Symphony, Baltimore Symphony, Seattle Symphony, Detroit Symphony, Indianapolis Symphony, Houston Symphony, New Jersey Symphony, Minnesota Orchestra, Bournemouth Symphony, Weimar Staatskapelle, Orchestre National du Capitole de Toulouse, Royal Liverpool Philharmonic, Bilbao Orkestra Sinfonikoa, China National Symphony, Orpheus Chamber Orchestra, Berlin Komische Oper Orchestra czy lipską orkiestrą symfoniczną rozgłośni MDR. Koncertował pod batutą takich uznanych dyrygentów jak nieżyjący Kurt Masur, Edo De Waart, Andrew Litton, Tugan Sokhiev, Ludovic Morlot, James Gaffigan, Carl St. Clair, Michael Stern, Vladimir Spivakov, Cristian Macelaru, Kristian Jarvi, Krzysztof Urbański, Jorge Mester, Jahja Ling, Carlos Miguel Prieto, Tugan Sokhiev, Tito Munoz, Steven Sloane czy Bramwell Tovey.
Philippe Quint gra na wspaniałych skrzypcach Antonio Stradivariego „Ruby” z 1708 r., które zostały mu użyczone dzięki hojności The Stradivari Society®.

Phikuppe Quint - skrzypce, fot. z arch Filharmonii Podkarpackiej

Urodzony w rodzinie muzyków Noam Zur decyzję o studiowaniu dyrygentury podjął w wieku 15 lat. Podczas studiów w Rubin Academy of Music w Tel Awiwie ukończył także filozofię na Uniwersytecie Telawiwskim. Od 2006 do 2008 r. miał zaszczyt pracować jako asystent maestro Pierre’a Boulez dla Lucerne Festival Academy Orchestra.
Repertuar Noama Zura obejmuje ok. 50 oper i ponad 450 dzieł symfonicznych ze wszystkich stylów i okresów muzycznych, które wykonywał na pięciu kontynentach w trakcie ponad 20 lat pracy zawodowej. Po zdobyciu dyplomu doświadczenie zbierał w krajach niemieckojęzycznych. Od 2005 do 2007 r. był głównym dyrygentem oraz zastępcą dyrektora muzycznego Opera and Philharmonic Orchestra of Heidelberg, zaś od 2008 do 2010 r. głównym dyrygentem niemieckiego Aalto Theatre w Essen.
W latach 2011-2015 był głównym dyrygentem i doradcą ds. artystycznych niemieckiej Kammerphilharmonie Frankfurt.
W sierpniu 2016 r. muzycy Orkiestry Symfonicznej z Dubrownika wybrali go na głównego dyrygenta występującego gościnnie. Od 2015 r. przez cztery pełnił funkcję dyrektora artystycznego i głównego dyrygenta corocznego festiwalu Tino Pattiera International Opera Arias Festival (Dubrownik, Chorwacja).
W 2017 r. objął stanowisko dyrektora muzycznego i głównego dyrygenta (dyrektor tytularny) argentyńskiej Orquesta Sinfónica de Salta, które to stanowisko piastował do 2020 r.
Noam Zur jest również aktywnym kompozytorem i aranżerem. Jego kompozycja A Month of Sundays (Hommage à Steve Reich) na skrzypce i instrumenty elektroniczne miała swoją premierę w grudniu 2020 r. w Zamus, Centrum Muzyki Dawnej w Kolonii, skąd koncert był transmitowany na żywo w internecie.
W sierpniu 2016 r. ze stowarzyszeniem orkiestry WDR Funkhausorchester Köln Noam Zur nagrał dla niemieckiego radia swoją własną aranżację dla orkiestry kameralnej Preludiów (Zeszyt 1) Debussy’ego. Preludia były jak dotąd wykonywane w Niemczech, Izraelu, Rumunii, Niderlandach, Meksyku i Argentynie.
Maestro Kenneth Woods i angielska Orkiestra Symfoniczna zamówili u niego aranżację dla orkiestry kameralnej utworu Williama Granta Stilla Dismal Swamp. W lipcu 2022 r. angielska Orkiestra Symfoniczna pod dyrekcją maestro Woodsa zaprezentowała po raz pierwszy tę instrumentację.
Noam Zur nagrywał dla wytwórni Classic Concert Records oraz Naxos. Poprowadził też wiele koncertów w całej Europie, Izraelu oraz na Bliskim Wschodzie i Ameryce Południowej, które były transmitowane przez radio, telewizję i w internecie.

9 MAJA 2024r., czwartek, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

ORKIESTRA KAMERALNA POLSKIEGO RADIA AMADEUS
AGNIESZKA DUCZMAL – dyrygent
JAROSŁAW ŻOŁNIERCZYK – skrzypce

W programie:
B. Kaszuba – Na Wierchowej Polanie
A. Piazzolla – Cuatro Estationes Portenas (aranżacja – L. Desyatnikov)
E. Elgar – Wariacje Enigma op. 36 (aranżacja – A. Duczmal)

Koszt udziału: 120 zł

Muzyczny Festiwal w Łańcucie rozkwitnie jak zawsze na wiosnę – różnorodnie i zjawiskowo, proponując muzykę wielu stylów, gatunków i epok – a że istnieje pomiędzy nimi wzajemne porozumienie przekona chociażby koncert inauguracyjny.

Pory roku i zagadka

Piazzolla i Vivaldi zabrzmią zgodnie w Cuatro Estaciones Porteñas. Utwór powstał z zachwytu mistrza argentyńskiego tanga nad pięknem pór roku w Buenos Aires, ale znajdą się w nim także echa muzyki baroku w postaci cytatów z cyklu słynnych koncertów - Cztery pory roku.
Polskie krajobrazy odnoszące się do muzyki góralskiej odsłoni natomiast utwór polskiej kompozytorki Barbary Kaszuby. Obie kompozycje usłyszeć będzie można w wykonaniu Orkiestry Kameralnej „Amadeus”, pod batutą Agnieszki Duczmal. W roli solisty – skrzypka wystąpi koncertmistrz orkiestry - Jarosław Żołnierczyk. Ciekawym punktem programu będzie „Enigma” – i nie chodzi tu słynną maszynę szyfrującą z czasów II wojny światowej, ale o „muzyczną zagadkę” z przełomu XIX i XX wieku. Wariacje „Enigma” E. Elgara, to cykl „portretów muzycznych” opatrzonych inicjałami, z których największą tajemnicę skrywa do dzisiaj finałowy „Nimrod”.

AGNIESZKA DUCZMAL

Podejście Agnieszki Duczmal określa przede wszystkim jej wnikliwy i badawczy umysł, który nigdy nie przyjmuje muzyki i jej wzorców wykonawczych bezkrytycznie. Artystka kształtuje
i różnicuje frazy w orkiestrze z uderzającą oryginalnością.  - „The Independent”, Londyn (Wielka Brytania)

Jest zdecydowana i witalna, i porusza się jak płomień. - „Wells Journal” (Wielka Brytania)

Najsłynniejsza polska dyrygentka urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Studia dyrygenckie ukończyła w 1971 roku w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Witolda Krzemieńskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku rozpoczęła pracę jako dyrygent asystent w Państwowej Filharmonii w Poznaniu, a następnie jako dyrygent w Operze Poznańskiej, w której przygotowała m.in. polską prapremierę opery Benjamina Brittena Sen nocy letniej, premierę Rigoletto Giuseppe Verdiego oraz baletu Romeo i Julia Siergieja Prokofiewa.

Już w czasie studiów, w 1968 roku, założyła orkiestrę kameralną, przekształconą w 1977 roku w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia i Telewizji, a następnie w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus. Od początku istnienia Orkiestry Agnieszka Duczmal jest jej dyrektorem i dyrektorem artystycznym.

Agnieszka Duczmal została laureatką I Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygentów w Katowicach w 1970 roku. W 1975 roku uzyskała wyróżnienie na IV Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim. Rok później wraz ze swą Orkiestrą zdobyła Srebrny Medal Herberta von Karajana na Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Orkiestr w Berlinie Zachodnim. W 1982 roku otrzymała tytuł „La Donna del Mondo” (Kobieta Świata) przyznany przez Międzynarodowe Centrum Kultury Saint Vincent w Rzymie pod patronatem UNESCO i prezydenta Włoch za wybitne w skali światowej osiągnięcia w dziedzinie kultury, sztuki i działalności społecznej.

Agnieszka Duczmal prowadzi koncerty z orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą. Jako pierwsza kobieta dyrygent wystąpiła na scenie mediolańskiego Teatro alla Scala.

Do chwili obecnej wraz z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus nagrała ponad 50 płyt, a dla Polskiego Radia ponad 10.000 minut muzyki. Dla Telewizji Polskiej zarejestrowała ponad 100 koncertów i programów muzycznych, m.in. w cyklach Stereo i w Kolorze i Goście Agnieszki Duczmal, pięć godzin muzyki dla Télévision Française 1, a dla japońskiej telewizji NHK godzinny program z muzyką polską. Dokonała również wielu nagrań dla radiofonii niemieckich, belgijskich, BBC w Londynie, CBC w Montrealu, radia i telewizji w Meksyku oraz w Japonii. W jej dorobku artystycznym znajduje się wiele prawykonań, m.in. pierwsze światowe nagranie Wariacji Goldbergowskich J.S. Bacha w genialnej transkrypcji Józefa Kofflera na orkiestrę kameralną czy prawykonanie Męki Pańskiej według Świętego Mateusza Krzysztofa Knittla.
Wielu wybitnych kompozytorów zadedykowało jej swoje utwory. Dla swojej Orkiestry dokonała licznych transkrypcji arcydzieł muzycznych, m.in. Obrazków z wystawy Modesta Musorgskiego oraz utworów kameralnych J. Brahmsa, A. Brucknera, C. Debussyego, A. Dvořaka, S. Moniuszki, F. Schuberta, E.W. Korngolda, S. Laksa, P. Haasa, E. Elgara. Dyrygentka proponuje publiczności ciekawe projekty koncertowe, łącząc muzykę z baletem czy malarstwem. Od wielu lat prowadzi również, w formie cyklów koncertowych, działalność promującą młodych utalentowanych polskich muzyków.

Agnieszka Duczmal odbywa ze swoją Orkiestrą wiele podróży artystycznych, występując ze światowej sławy solistami w prestiżowych salach koncertowych Europy, obu Ameryk, Afryki i Azji.

Artystka zasiadała dotychczas w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych, takich jak: Eurovision Young Musicians, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Josepha Joachima w Hanowerze czy Konkurs Kompozytorski im. Tadeusza Ochlewskiego.
Za prowadzoną działalność artystyczną Agnieszka Duczmal została uhonorowana wieloma nagrodami i odznaczeniami, do których w ostatnich latach dołączyły: Nagroda Stowarzyszenia ZAIKS za propagowanie polskiej muzyki współczesnej (2016), Nagroda z okazji 100-lecia ZAIKS-u (2018) oraz Złoty Fryderyk w kategorii muzyki poważnej za całokształt pracy artystycznej (2018). W 2021 roku Maestra otrzymała prestiżową nagrodę Polskiego Radia – Diamentową Batutę za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dyrygentury i rozsławianie polskiej muzyki za granicą.
W kwietniu 2023 roku płyta Music for Chamber Orchestra vol.III z utworami Grażyny Bacewicz w wykonaniu Orkiestry, pod batutą Maestry Agnieszki Duczmal została wybrana jako najlepsze światowe nagranie orkiestrowe według BBC Music Magazine Awards.

Agnieszka Duczmal [...] jest niezrównana w tworzeniu kolorytu orkiestry. - „The Village Times” (USA)

                                      Orkiestra Kameralna Polskiego Radia AMADEUS, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA KAMERALNA POLSKIEGO RADIA AMADEUS

Pomyłki być nie może! Orkiestra Kameralna Polskiego Radia jest jednym z najwspanialszych zespołów naszych czasów - ”The Gazette”, Montreal

Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus została założona w Poznaniu w 1968 roku przez Agnieszkę Duczmal. Początkowo działała pod patronatem Jeunesses Musicales,
a później Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego. Zdobycie przez Orkiestrę w 1976 roku Srebrnego Medalu Herberta von Karajana na Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Orkiestr w Berlinie Zachodnim zaowocowało przekształceniem jej rok później w etatowy zespół Polskiego Radia i Telewizji, a następnie w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus pod dyrekcją Agnieszki Duczmal. W 2014 roku Orkiestra otrzymała status Instytucji Kultury współprowadzonej przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu i Polskie Radio S.A. w Warszawie, a w 2018 roku do współprowadzących dołączyło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Od 2009 roku drugim dyrygentem Orkiestry jest Anna Duczmal-Mróz; ów kobiecy duet dyrygencki czyni zespół ewenementem na skalę światową.

W kwietniu 2023 roku płyta Music for Chamber Orchestra vol.III z utworami Grażyny Bacewicz w wykonaniu Orkiestry, pod batutą Maestry Agnieszki Duczmal została wybrana jako najlepsze światowe nagranie orkiestrowe według BBC Music Magazine Awards.

Orkiestra dokonuje regularnie nagrań dla Polskiego Radia – do chwili obecnej transmitowano setki koncertów oraz zarejestrowano ponad 10.000 minut muzyki, obejmującej repertuar od baroku do współczesności. Orkiestra współpracowała z zagranicznymi radiofoniami, m.in: niemieckimi NDR, WDR, SFB oraz BBC w Londynie, CBC w Montrealu i radiofonią meksykańską, dla których nagrywała przede wszystkim muzykę polską. Zespół zarejestrował ponad 100 koncertów i programów dla Telewizji Polskiej oraz pięć godzin muzyki dla Télévision Française 1. Dla japońskiej TV NHK Orkiestra nagrała godzinną audycję wypełnioną muzyką polską.
W dorobku artystycznym Amadeusa znajduje się wiele prawykonań, m.in. pierwsze światowe nagranie Wariacji Goldbergowskich J.S. Bacha w opracowaniu Józefa Kofflera na orkiestrę kameralną.

W dyskografii Orkiestra ma ponad 50 wydawnictw płytowych. Prowadzi działalność koncertową w większości krajów europejskich oraz w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii, Kuwejcie, Tajwanie i Japonii, współpracując często ze światowej sławy solistami, takimi jak: Maurice André, Martha Argerich, Avi Avital, Patric Gallois, Charles Richard-Hamelin, Steven Isserlis, Gary Karr, Kevin Kenner, Konstanty Andrzej Kulka, Mischa Maisky, Wynton Marsalis, Jeremy Menuhin, Igor Oistrakh, Piotr Paleczny, Michala Petri, Ivo Pogorelić, Alexandre Rabinovitch, Vadim Repin, Grigory Sokolov, Guy Touvron, Henryk Szeryng, Maxim Vengerov, Ingolf Wunder, Gheorghe Zamfir oraz czołowymi solistami polskimi.

Wśród najsłynniejszych sal koncertowych, w których występowała Orkiestra, należy wymienić Concertgebouw w Amsterdamie, filharmonie w Berlinie, Kolonii, Monachium i Petersburgu, lipski Gewandhaus, wiedeński Musikvereinsaal, Pollack Hall w Montrealu, Queen Elizabeth Hall w Londynie, mediolański Teatro alla Scala oraz Tokyo Opera City Concert Hall. Orkiestra regularnie bierze udział w licznych europejskich festiwalach muzycznych.

Zespół należy do najlepszych światowych orkiestr tego typu, posiada wyjątkowe brzmienie, wspaniałe legato i niezrównanego dyrygenta.
„The Independent”, Londyn

                                                       Jarosław Żołnierczyk - skrzypce, fot . Katarzyna Babka

Jarosław Żołnierczyk (ur. 1966 w Świebodzinie) naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. W 1989 roku ukończył studia w Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, w której obecnie wykłada na stanowisku profesora. Jest laureatem krajowych i zagranicznych festiwali, a także konkursów skrzypcowych, m.in. Międzynarodowego Konkursu im. C. Nielsena w Odense (Dania, 1984 – IV nagroda), Międzynarodowego Konkursu im. G. Kulenkampfa w Kolonii (Niemcy, 1988 – V nagroda), X Międzynarodowego Konkursu im. H. Wieniawskiego w Poznaniu (1991 – I wyróżnienie oraz Nagroda Dziennikarzy).

Od 1987 roku jest koncertmistrzem Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus, z którą wielokrotnie występuje także jako solista, i z którą dokonał również jako solista wielu nagrań radiowych i telewizyjnych. Dokonał także nagrań płytowych, m.in. A. Vivaldiego – Cztery Pory Roku, J.S. Bach – Koncert na dwoje skrzypiec d-moll BWV 1043, W.A. Mozart – Symfonia koncertująca KV 364. W jego wykonaniu znajdują się w archiwum Polskiego Radia nagrania wielu koncertów skrzypcowych kompozytorów polskich, a także tak wyjątkowe utwory jak Serenada L. Bernsteina i Cuatro Estaciones Porteñas Astora Piazzolli oraz polskie prawykonanie Four World Seasons R. Panufnik.

Jarosław Żołnierczyk wielokrotnie koncertował w kraju i zagranicą (Niemcy, Belgia, Francja, Dania, Wielka Brytania, Japonia). Jest także liderem kwartetu smyczkowego Wieniawski złożonego z muzyków Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus.

W 1989 roku popularny poznański dziennik Głos Wielkopolski uhonorował go Medalem Młodej Sztuki przyznawanym młodym twórcom za szczególne osiągnięcia artystyczne.

Serdecznie zapraszamy na Koncert Inaugurujący III Przeworski Festiwal Muzyki Kameralnej i Organowej

Niezmiernie się cieszymy na kolejną edycję tego Festiwalu i w tym roku zapraszamy Państwa na trzy koncerty. 

Pierwszy z nich juz 10.03.2024 r.

Wystąpią dla Państwa:
Jakub Żurek – skrzypce
Szymon Naściszewski – skrzypce
Anna Migdał-Chojecka – altówka
Jakub Gajownik – wiolonczela
Andrzej Nurcek – organy
W programie m.in, W.A.Mozart, J.Pachelbel. J.S.Bach

Sfinansowano ze środków Fundacji LOTTO im. H.Konopackiej oraz Miasta Przeworska

Wstęp wolny na wszystkie koncerty!

Serdecznie zapraszamy na Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej, który odbędzie się w terminie od 2 do 9 marca 2024 r.

Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej to wydarzenie muzyczne upamiętniające postać wybitnej pianistki związanej z Jarosławiem – Marii Turzańskiej, które rokrocznie gromadzi wirtuozów muzyki poważnej światowego formatu.

Tegoroczny Festiwal to aż cztery wspaniałe koncerty.

Podczas wieczoru inauguracyjnego będziemy mieć okazję wysłuchać najpiękniejszych arii i operetek w wykonaniu międzynarodowych artystów: Valerii Boichenko, Marii Kopińskiej, Gu Bang Yao, Fucai Li. Przy fortepianie zasiądzie jeden z ciekawszych pianistów swojego pokolenia – Mischa Kozłowski.

W kolejnych dniach festiwalu odbędą się dwa recitale fortepianowe. Podczas pierwszego z nich usłyszymy jednego z najbardziej wszechstronnych pianistów młodego pokolenia – Piotra Pawlaka – laureata Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych w Warszawie. Podczas kolejnego recitalu wystąpi Aleksandra Czerniecka – jarosławianka, absolwentka uniwersytetów: Indiana University Jacobs School of Music oraz O’Neill School of Public and Environmental Affairs.

Zwieńczeniem festiwalu będzie koncert Doroty i Henryka Miśkiewiczów wraz z zespołem. „Nasza Miłość” to pierwszy wspólny projekt ojca i córki – saksofonisty i wokalistki jazzowej, powstały w roku 70. urodzin Henryka Miśkiewicza.

PROGRAM FESTIWALU

2 marca (sobota), godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM

ARIE I OPERETKI
w wykonaniu międzynarodowych artystów

Valeriia Boichenko – sopran
Maria Kopińska – sopran
Gu Bang Yao – tenor
Fucai Li – baryton
Mischa Kozłowski – fortepian

Bilet: 30 zł

4 marca (poniedziałek), godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM

Recital fortepianowy
PIOTR PAWLAK

Laureat Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych w Warszawie (2023)

Bilet: 40 zł

7 marca (czwartek), godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM

Recital fortepianowy
ALEKSANDRA CZERNIECKA

Bilet: 40 zł

9 marca (sobota), godz. 18:00, Sala koncertowa ZPSM
Koncert finałowy

Nasza miłość
DOROTA MIŚKIEWICZ
HENRYK MIŚKIEWICZ

Z towarzyszeniem zespołu:

Piotr Orzechowski „Pianohooligan” – fortepian
Sławomir Kurkiewicz – kontrabas
Michał Miśkiewicz – perkusja

Bilet: 90 zł 

Festiwal Patronatem Honorowym objął Burmistrz Miasta Jarosławia Waldemar Paluch.

Organizatorami Festiwalu są Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu oraz Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Chopina w Jarosławiu.

Bilety do nabycia w Centrum Informacji Turystyczno-Kulturalnej w Jarosławiu (ul. Rynek 5) od 05.02.2024 r.