festiwale

Od 14 października do 8 listopada br. potrwają XVI Jesienne Spotkania z Teatrem. Jak co roku przygotowaliśmy różnorodną i atrakcyjną ofertę, która zaspokoi gusta każdego odbiorcy. Wszystkie spektakle rozpoczynają się o godz. 18.00.

14 października (poniedziałek), godz. 18.00.                                                                                                                                                     Zaczynamy muzycznym spektaklem „Zielono mi” w wykonaniu znakomitej polskiej aktorki Moniki Dryl. Podczas koncertu usłyszymy piosenki czołowych polskich kompozytorów i poetów, m.in. Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, Czesława Niemena i Katarzyny Gaertner. Spektakl będzie swoistą sentymentalną podróżą, płynącą na fali pięknych, znanych melodii i mądrych tekstów, ale z pazurem i pozytywną energią. Podczas spotkania z jasielską publicznością artystka zaśpiewa: „Zielono”; „Gaj”; „Wielka woda”; „Kobiety, których nie ma”; „Dom na jednej nodze”; „Co było między nami”; „Z tobą w górach”; „Śpiewam, bo muszę”; „Dziwny jest ten świat/Mans world” oraz „Zakopaliśmy na wiosnę”.
Cena biletu – 60 zł (50 zł ulgowy).

19 października (sobota), godz. 18.00.
Klika dni później spotkamy się z wielkimi gwiazdami krakowskiej sceny: Beatą Rybotycką i Jackiem Wójcickim, artystami których nie trzeba przedstawiać. W programie „Krakowskie klimaty” zaśpiewają piosenki krakowskich kompozytorów. Usłyszymy m.in. utwory Zygmunta Koniecznego, Zbigniewa Preisnera, Jana Kantego Pawluśkiewicza, Andrzeja Zaryckiego, Zbigniewa Wodeckiego do słów wspaniałych poetów: Ewy Lipskiej, Leszka Aleksandra Moczulskiego, Michała Zabłockiego, Adama Asnyka, Jacka Cygana. Stary Kraków tak naprawdę nigdy stary nie był – zawsze fascynował kolejne pokolenia. Dzisiaj tradycje krakowskich kabaretów „Zielony Balonik”, „Siedem kotów” czy „Piwnica pod Baranami” kontynuują Beata Rybotycka i Jacek Wójcicki. Towarzyszyć im będą: Konrad Mastyło (piano), Michał Braszak (bas) oraz Michał Chytrzyński (skrzypce).
Cena biletu – 60 zł (50 zł ulgowy).

23 października (środa), godz. 18.00.                                                                                                                                                                            „Historia pewnej znajomości” to wieczór teatralny poświęcony wybitnym poetom: Wisławie Szymborskiej i Zbigniewowi Herbertowi, i ich wyjątkowej, wieloletniej przyjaźni. Opowiadają o niej listy zawarte w tomie „Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja z lat 1955 – 1996”. Podczas spektaklu bliżej poznamy historię tej przyjaźni, słuchając fragmentów listów i wierszy w wykonaniu Doroty Segdy i Jacka Romanowskiego, artystów Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.
Cena biletu – 110 zł (100 ulgowy).

28 października (poniedziałek), godz. 18.00.
W ostatni poniedziałek października spotkamy się z gigantami świata muzyki: Janem Sebastianem Bachem i Jerzym Fryderykiem Händlem. „Kolacja na cztery ręce” to opowieść o fikcyjnym spotkaniu muzyków. Akcja rozgrywa się w XVIII wieku w Berlinie, gdzie Händel podejmuje Bacha wykwintną kolacją, podczas której ścierają się ich odrębne stanowiska na temat muzyki, życia artysty i jego roli w społeczeństwie. Spotkanie dwóch kompozytorów to okazja do poznania ich osobowości i poglądów. Okazuje się, że Bach to nie tylko geniusz, ale także człowiek inteligentny i dowcipny, a Händel to postać otwarta na nowości, ambitna i pragnąca sukcesu, pełna uroku osobistego, ale i zwykłych, ludzkich obaw i lęków. To także błyskotliwy pojedynek dwóch barwnych osobowości, dwóch wizji sztuki i życia. Na scenie Jasielskiego Domu Kultury zobaczymy: Piotra Dąbrowskiego, Mirosława Zbrojewicza i Sławomira Popławskiego.
Cena biletu – 110 zł (100 ulgowy).

8 listopada (piątek), godz. 18.00 i 20.30.                                                                                                                                                                           XVI Jesienne Spotkania z Teatrem kończymy komedią „Przyjazne dusze”, w wykonaniu aktorów Teatru Capitol. Pełna najlepszego humoru, romantyczno – spirytystyczna komedia, niezwykle dowcipna, ale i wzruszająca, pełna ciepła i życiowej mądrości. Nadmorski domek w urokliwej okolicy skrywa wiele tajemnic…również po śmierci swoich właścicieli, którzy za nic nie mają ochoty iść do nieba. Obrazy są przekrzywione, meble poprzewracane, a klucze znikają w tajemniczy sposób. Kolejni lokatorzy wyprowadzają się nagle, nie dając żadnych wyjaśnień, a biedny agent nieruchomości musi ponownie odwiedzić nawiedzone lokum, aby je wynająć. Wreszcie do tego tajemniczego domu wprowadza się młode małżeństwo. Ona – romantyczna dusza w ciąży, a On – początkujący pisarz powieści kryminalnych bez stałego dochodu. Czy duchy przeszłości dadzą im szansę na nowy początek? Jedno jest pewne – od tego momentu życie młodego małżeństwa stanie się wyjątkowo interesujące. A znakomita obsada (Jan Jankowski, Małgorzata Sadowska, Tomasz Gęsikowski, Piotr Bulcewicz, Dagmara Bryzek, Magdalena Wołłejko, Małgorzata Ostrowska-Królikowska) sprawi, że przedstawienie na długo zostanie w pamięci widzów.
Cena biletu 125 zł (115 ulgowy).

JDK

Miejsce: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza, ul. Kolejowa 1, Krosno
Termin: 9-12 października 2024
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Projekt jest realizowany z programu wspierania działalności podmiotów sektora kultury i przemysłów kreatywnych na rzecz stymulowania ich rozwoju, realizowany w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO) sfinansowanego przez Unię Europejską NextGenerationEU

Organizator: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza
Partnerzy: Urząd Miasta Krosna, Niezależna Grupa Teatralna Wariates, Krośnieńska Fundacja Rozwoju, Inkubator Przedsiębiorczości Krosno, Krośnieński Inkubator Technologiczny „Krintech” sp. z o.o., Policealne Studium Animatorów Kultury w Krośnie, Krośnieńska Rada Młodzieży Miasta Krosna

W dniach 9-12 października 2024 roku Regionalne Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie zaprasza do udziału w wydarzeniu „inny Młodzieżowy Festiwal Teatralny”. Tegoroczna edycja skupia się na tematyce przestrzeni przedmiotu w teatrze, dając młodym twórcom możliwość eksploracji tego, jak przedmioty mogą kreować znaczenia i emocje na scenie. Festiwal jest otwarty na różnorodne formy i konwencje teatralne oraz połączenie w jednym wydarzeniu teatru, akrobatyki, muzyki, sztuk wizualnych czy nowych technologii. Na scenie i w przestrzeniach centrum kultury odbędą się prezentacje konkursowe, gościnne spektakle, recitale, wystawy czy warsztaty. Nie zabraknie też okazji do rozmów o teatrze i przyszłości młodych.

Do udziału w części konkursowej Festiwalu zgłosiły się młodzieżowe grupy teatralne z całej Polski. To niepowtarzalna okazja, by zgłębić rolę przedmiotów w przestrzeni teatralnej i podzielić się swoimi pomysłami z szeroką publicznością. Na widzów czekają spektakle, które pokażą, jak wiele emocji i treści można wyrazić za pomocą rzeczy na scenie. Trwający cztery dni Festiwal to także otwarte pokazy profesjonalnych wykonawców, warsztaty dla młodzieży oraz spektakle, recitale i wystawy autorstwa zarówno zaproszonych gości, jak i działań inicjowanych i tworzonych przez młodych gospodarzy wydarzenia – Niezależną Grupę Teatralną Wariates – o Festiwalu mówią Organizatorzy.

9 października 2024 (środa)

Godz. 11.00 | Rozpoczęcie festiwalu | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: „Spektrum”, Fundacja Sztukmistrze (Lublin)
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Fundacja Sztukmistrze to organizacja pozarządowa, która powstała w celu rozwoju i promocji sztuki Nowego Cyrku. Została założona w roku 2010, będąc kontynuacją wcześniejszych działań nieformalnej lubelskiej grupy Sztukmistrze. Realizuje projekty pedagogiczne, artystyczne, a także spotkania środowiskowe.
W roku 2012 Fundacja zorganizowała w Lublinie Europejską Konwencję Żonglerską, największy i najbardziej prestiżowy festiwal Nowego Cyrku na świecie, który po raz pierwszy w swej historii gościł w Polsce. W 2017 roku ponownie została gospodarzem EJC, włączając 40. Europejską Konwencję Żonglerską w obchody 700-lecia Lublina. Od 2011 roku Fundacja organizuje Żonglerską Lubelską Konwencję – spotkanie miłośników nowego cyrku z Polski i zagranicy, a od 2014 Cyrkulacje – jedyny w Polsce konkurs etiud nowocyrkowych, wspierając twórców merytorycznie i finansowo. Fundacja prowadzi systematyczne warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych w ramach Akademii Sztukmistrzów, zaprasza również na cykliczne Variete – cyrkowe pokazy w kabaretowej oprawie.
Fundacja Sztukmistrze promuje metodę pedagogiki cyrku, jako efektywnej i efektownej formy edukacyjno-terapeutycznej pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Jest to połączenie nauki aktywności ruchowych (wywodzących się m.in. z cyrku) z pedagogicznymi i psychologicznymi treściami i celami. Trenerzy koncentrują się zarówno na nauce umiejętności, jak i na procesie, który zachodzi w trakcie nauki (wewnętrzne przekonania, obawy, niepewność, realizowanie celów, radość, nadzieja, sukces, wytrwałość w pracy, frustracja, porażka, motywacja, samoocena itp.).
W 2018 roku Fundacja Sztukmistrze otrzymała Nagrodę Miasta Lublin za Upowszechnianie Kultury. W 2019 roku Fundacja wsparła powstanie Fundacji Sieć Pedagogiki Cyrku, razem z Centrum Kultury w Lublinie opiekuje się też Muszlą Koncertową w Ogrodzie Saskim.

O spektaklu:
„Spektrum” to spektakl nowego cyrku, łączący w sobie elementy akrobatyki, teatru, żonglerki, pantomimy oraz iluzji optycznej. Jest on zapisem poszukiwań artystycznych nastawionych na odświeżające i innowacyjne zastosowanie sztuk cyrkowych z wykorzystaniem technik teatru fizycznego.
„Spektrum” to spektakl widowiskowy, żywy, minimalistyczny, ujawniający możliwą harmonię pomiędzy ciałem a przedmiotem. Humor, dynamizm i różnorodność w połączeniu z przemyślaną grą gestów i ukrytych znaczeń, stanowi treść uniwersalną w odbiorze, skierowaną zarówno do młodszego jak i starszego widza. Spektakl dla młodzieży i dorosłych.
Cel towarzyszący artystom przy powstawaniu spektaklu pozwolił na uzyskanie unikalnej warstwy wizualno-ruchowej, gdzie gest jest sprzężony ze świadomą manipulacją przedmiotem. Widz zostaje przeniesiony do abstrakcyjnego świata kształtów i rzeczy. Za ich pomocą aktorzy tworzą atmosferę groteskowego uniwersum obrazów.

Reżyseria, koncepcja, choreografia: Artur Perskawiec, Daniel Chlibiuk, Jakub Szwed, Mateusz Kownacki
Konsultacje artystyczne: Grzegorz Kondrasiuk, Johan Swartvagher
Projekt scenografii: Daniel Chlibiuk
Muzyka: Paul Kwitek
Menadżer sceny: Marek Żmuda

Obsada: Artur Perskawiec, Daniel Chlibiuk, Jakub Szwed, Mateusz Kownacki
Czas trwania: 50 minut

Spektakl „Spektrum” został wyprodukowany przez Fundację Sztukmistrze i Warsztaty Kultury w Lublinie przy wsparciu Carnival Otwarta Przestrzeń Cyrkowa dla festiwalu Carnaval Sztukmistrzów. 2015

Godz. 13.00-14.00 | Przerwa

Godz. 14.00-15.30 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 16.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Sinusoida”, Młodzieżowy Teatr Tańca Kolaż
Instytucja: Młodzieżowy Dom Kultury w Jaśle
Instruktor: Dorota Dudys-Stasik
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O zespole:
Młodzieżowy Teatr Tańca Kolaż powstał w 2015 roku w Młodzieżowym Domu Kultury w Jaśle. Założycielką grupy jest Dorota Dudys-Stasik. Zespół posługuje się techniką tańca współczesnego i tworzy choreografie niosące treść. Dotychczas zespół brał udział w przeglądach tanecznych, prezentując krótkie formy choreograficzne, które zostały docenione m.in. przez jury XXII Ogólnopolskich Andrzejkowych Spotkań Tanecznych w Jaśle (Wyróżnienie) oraz XIII Ogólnopolskiego Festiwalu Tańca INTERMEDIUM (III miejsce). W 2024 MTT Kolaż przygotował pełnowymiarowy spektakl taneczny „Sinusoida”, którego premiera odbyła się 30 kwietnia 2024 roku.

O spektaklu:
Sinusoida jest jak uniwersalny wzór na wszystko. To wykres, który raz idzie w górę, raz spada i wciąż się powtarza. To cykl, któremu podlega człowiek i otaczający go świat. Ten mechanizm przejawia się także w ludzkich emocjach i w relacjach z innymi. Ukazane w spektaklu slajdy z życia, tak jak sinusoida, biegną falującym wykresem, który pozwala dotrzeć do wiedzy na temat tego, jak kształtuje się nasz los. Świadomość istnienia sinusoidy w naszym codziennym życiu daje pewną przewidywalność, która ułatwia akceptację faktu, że życie to ciągłe wzloty i upadki, ciągłe upadki i wzloty.

Reżyseria, ruch sceniczny i choreografie grupowe: Dorota Dudys-Stasik
Choreografie solowe i duety: autorstwa samych tancerek
Tancerki: Maja Czyżowicz, Maja Furmaniewicz, Nina Gozdecka, Małgorzata Jarecka, Kornelia Kurowska, Wiktoria Płocic, Paulina Popielarz, Paulina Rąpała, Karolina Wolska, Oliwia Wolska i Julia Zoła

Godz. 16.45 | Spotkanie z obrazem
Urszula Skalska
Miejsce: hall główny (I piętro)
Michał Maślany
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 17.30 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Raz, dwa, trzy. Znikasz ty!”, Teatr Ruchu Forma
Instytucja: Centrum Kultury i Wypoczynku w Andrychowie – Dom Kultury w Inwałdzie
Instruktor: Aneta Lachendro
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr Ruchu FORMA został założony w 2004 roku, działa w Domu Kultury w Inwałdzie (placówka Centrum Kultury i Wypoczynku w Andrychowie). Instruktorem zespołu jest Aneta Lachendro. Przez te 20 lat, Grupa zrealizowała kilkanaście autorskich spektakli, które zostały uznane i nagrodzone na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach.

O spektaklu:
Teatr to dla nas sposób rozumienia świata. Poznajemy go poprzez nasze zmysły, drążąc umysł pytaniami, na które odpowiedzi odnajdują się w chwili, gdy gasną światła, a scena zamienia się w nasz mały Wszechświat....
Teatr, który tworzymy to forma ruchu, tańca oraz plastyka wyrazu. Nie staramy się na siłę ograniczyć ramami, ponieważ cały czas poszukujemy nowych form i sposobów wyrażania treści. Nie używamy słów, aby nie pozbawiać odbiorcy własnej interpretacji obrazów budowanych przez nas na scenie. Nie chcemy też zbyt wiele dopowiadać i wyjaśniać, po to, by mogła zaistnieć magia.
„Raz, dwa, trzy. Znikasz Ty”, spektakl autorski Teatru Ruchu Forma w reżyserii Anety Lachendro, Karoliny Gracy oraz składu artystycznego grupy. Zainspirowany karmicznym morałem historii Charliego i Fabryki Czekolady o tym, że z czasem wszyscy doświadczymy konsekwencji naszych działań. To niby taki prosty schemat... postępujesz źle, poniesiesz negatywne konsekwencje, a jednak...

Skład artystyczny: Magdalena Graca, Joanna Graca, Joanna Setla, Lila Stuglik, Aniela Rusinek, Maja Piekarczyk, Roksana Kopeć, Aleksandra Maciejczyk, Rozalia Piotrowska, Tetiana Maiuk, Viiktoria Yedynak, Kacper Fraś, Mateusz Trojak, Piotr Rusinek, Igor Niedziela

Godz. 18.00-19.30 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: spektakl poetycko-muzyczny „Na skrzydłach miłości”, Iwona Konieczkowska i Jacek Bylica (fortepian)
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcach:
Iwona Konieczkowska - absolwentka krakowskiej PWST (1989), laureatka Nagrody Dziennikarzy na XV Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1994) oraz laureatka Grand Prix na Ogólnopolskim Konkursie Piosenki Francuskiej w Lubinie (1996). Współpracowała m.in. z krakowskim Teatrem Ludowym, wrocławskim Współczesnym, warszawskim Teatrem Komedia i Teatrem Muzycznym w Gdyni. Z Teatrem STU związana od początku lat 90. do dzisiaj. Grała w Panu Twardowskim, Markietankach, Placu Merkurego, Rozmowach przy wycinaniu lasu, Czerwonym Kapturku, Burzliwym życiu Lejzorka Rojtszwańca.
Jacek Bylica – muzyk. Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu. Wykonawca muzyki kameralnej, teatralnej i rozrywkowej. Jako solista i kameralista brał udział w koncertach w kraju i za granicą. Tworzy muzykę dla telewizji oraz radia.

10 października 2024 (czwartek)

Godz. 9.30.00-11.30 | Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00-14.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 14.00-15.00 | Przerwa

Godz. 15.00-17.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 17.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Motyle nie krzyczą”, Teatr Próg
Instytucja: Wadowickie Centrum Kultury
Instruktor: Bartosz Nowakowski
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr PRÓG istnieje od 2005 roku w Wadowicach. Dzięki Wadowickiemu Centrum Kultury ma tam swoje miejsce. Niezmiennie od początku powstania, oprócz pracy scenicznej, skupia się na pracy społecznej w wymiarze kulturowym i edukacji różnych form artystycznych.

O spektaklu:
Jedno jest pewne, to teatr w teatrze, w teatrze, w teatrze… Grupa młodych ludzi (podobno młodzi są znudzeni i pełni pretensji – u nas to nieprawda) skacze w nieznaną toń narracji, oddycha muzyką i tańczy gestami kłótni, miłości, niezrozumienia – aż do plątaniny wspólnych pieśni.
Następuje eksplozja muzyki, śpiewu, świateł i kolorów.
Posługując się zapomnianymi i współczesnymi technikami teatralnymi oraz aktorskimi, zespół snuje opowieść o poszukiwaniu siebie i własnej siły.
To spektakl o odnajdywaniu tożsamości i swojego miejsca w grupie. To również opowieść o odzyskiwaniu własnego głosu. Wtedy, kiedy organizm jest dla niego barierą, i wtedy, kiedy jest się go pozbawianym, i wtedy, kiedy zagłusza go grupa.
Ale…
Sprawa jest dużo bardziej złożona.
Spektakl przeznaczony jest dla każdej grupy wiekowej, ponieważ każdy w każdym wieku chce po swojemu być sobą. Przedstawienie zostało stworzone także z myślą o osobach niesłyszących. Sceny migane przez aktorów i sceny z napisami stanowią integralną część historii, przedstawionej w spektaklu.
W pewnym szarym mieście… rozbija się kolorowy cyrk/teatr i ma to ogromny wpływ na wszystkich. Dźwignią zdarzeń jest osoba Mima, który nie mówi, Śpiewaczki, która śpiewa, Burmistrza, który rządzi, Szefa cyrku/teatru, który też rządzi, i tajemniczej Kwiaciarki… A może to zupełnie inne postacie? Może to Listonosz, może Sąsiadka, może ktoś, kto mieszka w kartonie?
Na serio i z przymrużeniem oka. Więcej mrużenia oka.

Autorski spektakl muzyczny
Reżyseria: Bartosz Nowakowski

Godz. 18.00 | Wydarzenia towarzyszące
Grzegorz Belica, Pracownia Taktyki
Biznes speed dating. Co Tworzysz?
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: wolny

Godz. 18.30 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „córka TA matka”, Lidia Wiśniewska
Instytucja: Jarosławski Ośrodek Kultury i Sztuki
Instruktor: Paweł Sroka
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Lidia Wiśniewska - aktorka Teatru Kąt, wcześniej aktorka Teatru Plaster, recytatorka, monodramistka, prywatnie studentka kierunku relacje międzykulturowe na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

O spektaklu:
Spektakl „córka TA matka” to kolejna jej praca z monodramem i spotkanie z Aglają Veterynayi i jej książką pt. „Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze?”.
„córka TA matka”. Jestem ciałem z jej ciała. Stworzona na JEJ podobieństwo. Czy ciało Moje jest na pewno w pełni moje? Córka jest przedłużeniem matki. Gdzie kończy się matka, gdzie zaczyna się córka? Spektakl o skomplikowanej relacji matki z córką oraz poszukiwaniu relacji córki z samą sobą.

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Wydarzenia towarzyszące
Recital piosenki aktorskiej: Karolina Kaczkowska
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 21.00 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: spektakl „Kantor tu jest”, Latający Teatr Kantorowi
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Aktorzy Latającego Teatru Kantorowi, na co dzień mieszkają i pracują w różnych regionach Polski: w województwie zachodniopomorskim, na Dolnym Śląsku, Mazowszu, Lubelszczyźnie, w Małopolsce i na Podkarpaciu, gdzie prowadzą swoje teatry offowe. Ale, gdy nadchodzi czas, zlatują się, żeby spotkać się z publicznością i przybliżyć postać Tadeusza Kantora i jego teatru Cricot 2.

O spektaklu:
„Dlaczego człowiek nie widzi rzeczy? Sam stoi na przeszkodzie: zakrywa sobą rzeczy.”
[F.Nietsche]

A co gdyby przedmiotom Kantora dać głos? Czy mogą opowiedzieć swoją historię o słynnym Teatrze Cricot 2 i o związku z jednym z najbardziej rewolucyjnych artystów polskiego teatru? Jaki obraz wyłoni się z relacji Deski, Krzesła, Worka jutowego, Karabinu, Manekina, Szalika, Rowerka – aktorów tak istotnych dla Kantora. Czy przedmioty mają prawo do własnej opowieści?
Przybywając do Wielopola Skrzyńskiego latem 2021 roku, grupa niezależnych artystów próbowała doświadczyć i zobaczyć teatr Tadeusza Kantora z perspektywy jego słynnych obiektów. Eksperyment się powiódł. Duchy zostały wywołane. Premiera Wielopole Skrzyńskie 2021 rok.
[Magdalena Miklasz i Latający Teatr Kantorowi]

Reżyseria: Magdalena Miklasz
Współrealizacja: Monika Adamiec, Karina Góra, Anna Jamrozek-Sowa, Marek Kościółek, Monika Nitkiewicz-Mitrut, Grażyna Tabor, Marcin Woszczewski, Barbara Wójcik-Wiktorowicz
Muzyka: Karina Góra, Magdalena Miklasz, Julian Maziarz
Światło i dźwięk: Marcin Nawrocki

11 października 2024 (piątek)

Godz. 9.30-11.30 Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00-14.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 14.00-15.00 | Przerwa

Godz. 15.00-17.00 | Warsztaty z podziałem na grupy
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: dla uczestników części konkursowej

Godz. 17.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Bubuja abuja, czyli bambule bubuja buja”, Teatr Satyry Zielona Mrówa
Instytucja: Bursa Szkół Artystycznych w Lublinie
Instruktor: Robert Kaczorowski
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr Satyry Zielona Mrówa istnieje od 2008. Teatr tworzą wychowankowie Bursy Szkół Artystycznych w Lublinie. Po przerwie spowodowanej pandemią Teatr wznowił swoją działalność w 2023 roku.

O spektaklu:
Spektakl „Bubuja abuja, czyli bambule bubuja buja” to groteska, żart, humoreska. Jest on efektem pracy warsztatowej młodziutkiego zespołu nad Juwenilnym dramatem S.I. Witkiewicza „Księżniczka Magdalena, czyli Natrętny Książę”. W piosenkach wykorzystujemy wierszowane teksty Witkacego lub innych autorów, ale wszystkie związane są z postacią S.I Witkiewicza.

Godz. 17.30 | Wydarzenia towarzyszące
Diaporamy na leżakach, Policealne Studium Animatorów Kultury w Krośnie
Miejsce: hall główny (Galeria Pomarańczowa)
Wstęp: wolny

Godz. 18.00 | Prezentacje konkursowe
Spektakl konkursowy: „Kalia. Sny”, Teatr w Międzyczasie
Instytucja: MDK Fort 49 „Krzesławice”
Instruktor: Paulina Wysocka-Fularz
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O zespole:
Teatr w Międzyczasie działa od 2017 roku w MDK Fort 49 "Krzesławice". Naszym celem jest tworzenie autorskich spektakli, których głównym środkiem wyrazu jest ruch, gest, taniec, obraz, rekwizyt oraz muzyka. Jesteśmy w ciągłym procesie, szukamy i eksperymentujemy z różnymi narzędziami. Na początku był to jedynie projekt odnoszący się do kategorii czasu, który wyszedł „w międzyczasie” naszych tanecznych doświadczeń. Obecnie poświęcamy teatrowi więcej czasu i staramy się tworzyć własną jakość. Do tej pory stworzyliśmy spektakle „Kartki z przeszłości”, „Kartki z teraźniejszości”, „Kalia. Sny”, „Kartki z kalendarza” oraz „Viktoria”.

O spektaklu:
Usiądź wygodnie i zamknij oczy… wdech, wydech, wdech, wydech… powoli zanurzasz się w świat nad którym nie masz już kontroli… obrazy chaotycznie przeplatają się, pozornie nie mając ze sobą nic wspólnego… a w tle ciągle ta sama melodia… co chwilę coś wybija Cię z rytmu… Twoje poczucie bezpieczeństwa okazuje się iluzją… po chwili zapętlasz się… jesteś w nieskończonej opowieści… i nic dziwnego, że wszędzie widzisz kalie… w końcu jutro ten ważny dzień… i ona… taka milcząca i niewinna… tajemnicza i hipnotyzująca… a może to tylko zwykły kawałek chińskiego plastiku?

Występują: Monika Poterek, Katarzyna Dybcio, Klaudia Dynur, Paulina Stefańczyk, Julia Jelonek, Agnieszka Czyszczoń, Zuzanna Machnik, Natalia Kornaus-Boksa, Pola Pawlikowska, Alicja Kucharska, Klaudia Wilk

Godz. 18.30 | Wydarzenia towarzyszące
Spotkania z młodą sztuką: Bartosz Mularski, Julia Durał
Miejsce: hall główny (I piętro)
Wstęp: wolny

Godz. 19.00 | Wydarzenia towarzyszące
Gospodarz festiwalu: Fragmenty musicalu „Six”
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

Godz. 19.30-20.30 | Przerwa

Godz. 20.30 | Wydarzenia towarzyszące
Gospodarz festiwalu: „Miasto. Metafizyka. Marność”, Teatr Wariates
Miejsce: hall główny (Galeria Pogranicza)
Wstęp: wolny

O zespole:
Grupa Teatralna Wariates to amatorska inicjatywa młodzieżowa działająca pod patronatem Muzeum Rzemiosła w Krośnie.

O spektaklu:
Prezentujemy autorski performance w wykonaniu młodych artystów z Krosna i okolic. Taniec i ruch, muzyka i światło, słowo mówione inspirowane literaturą (twórczością Schulza, Kafki, Stasiuka, Dukaja, Stachury) – to wszystko znajdzie miejsce na scenie i otworzy pole do własnych interpretacji...
Każdy z nas wie, czym jest „miasto”, ale czy każdy z nas próbował spojrzeć na rzeczywistość miasta z innej strony? Od wewnątrz? Dlatego stworzyliśmy ten performance... żeby każdy mógł spróbować.

Godz. 22.00 | Zaproszeni goście
Gość festiwalu: „Cudowni mężczyźni z korbką”, Walny Teatr
Miejsce: scena
Wstęp: wolny

O wykonawcy:
Walny-Teatr powstał w roku 1999 (mimo, że od 1995 funkcjonował pod innymi nazwami m.in Wielki Teatrzyk Świata i Teatr Bezradny) z inicjatywy Adama Walnego, absolwenta wydziału Reżyserii Teatru Lalek Akademii Teatralnej w Warszawie, stypendysty Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Teatr w swych pracach penetruje różne tradycje teatru lalki, maski i przedmiotu w warunkach studyjnych, estradowych i ulicznych. Używa lalki również poza sceną: w edukacji, terapii i sztuce performance. Adam Walny jest twórcą takich widowisk jak Kuglarz i Śmierć, Motyl, Genesis, Kamieniarz, Misterium Narodzenia, Dziadek, Hamlet, Don Kichote, Opus Hamlet, Szekspir – made in Poland czy Przygody Kropli Wody, z którymi uczestniczy w najważniejszych festiwalach sztuki lalkarskiej w Polsce i za granicą. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród. Adam Walny jest autorem podręcznika do teatru lalek Teatr Przedmiotu (SDK 2007) oraz założycielem Instytutu Sztuki Lalkarskie i Teatru Przedmiotu w Ryglicach.

O spektaklu:
Spektakl realizowany w autorskiej technice kina manualnego to pięć epizodów nazywanych heroicznymi z historii kraju, które łączy postać bohatera popularnego - niejakiego Dreptaka - epizody dotyczą najbardziej dramatycznych wydarzeń, pokazanych humorystycznie, w których zwycięsko wychodzi tylko - niejaki Dreptak - przy pomocy humoru, swady, ironii losu, przypadku etc.

Pomysł i wykonanie: Adam Walny
Tekst: Andrzej Waligórski
Muzyka: Andrzej Panufnik
Czas trwania: ok 40 min.
Technika: kino manualne

12 października 2024 (sobota)

Godz. 9.30-11.30 | Forum inneTeatralne
Miejsce: hall główny (I piętro)

Godz. 12.00 | Ogłoszenie wyników | Spektakl
Gospodarz festiwalu: spektakl „Iwona, księżniczka Burgunda”, Teatr Wariates
Miejsce: sala widowiskowa
Wstęp: wolny

O spektaklu:
Zapraszamy na opowieść w iście Gombrowiczowskim stylu, gdzie dziewczyna z parku ma szansę poślubić księcia, gdzie relacje międzyludzkie zostały rozłożone na czynniki pierwsze. Chociaż nie wszystkie elementy zdają się do siebie pasować i brakuje tam fizycznego lustra, to jednak w „Iwonie, księżniczce Burgundzie” każdy, włącznie z nami, przegląda się w metaforycznym zwierciadle, zadając sobie pytanie, kim w ogóle jesteśmy...

Godz. 14.30 | Przerwa

Od 8 do 22 września 2024 roku trwał będzie 27. Mielecki Festiwal Muzyczny organizowany przez Samorządowe Centrum Kultury w Mielcu. Jest to najważniejsza impreza cykliczna w kalendarzu kulturalnym Mielca. Artystów, którzy w tej edycji wystąpią i programy koncertów przybliżymy Państwu wspólnie z panią Joanną Kruszyńską, dyrektorką Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu.

Mielecki Festiwal Muzyczny ma ugruntowaną pozycję nie tylko w naszym regionie.
         - Pozostajemy z taką nadzieją i głęboko w to wierzymy, że uznanie swoje zawdzięcza przede wszystkim wybitnym muzykom, którzy występują podczas festiwalu prezentując wysoki poziom artystyczny.
Staram się też zawsze, aby każda edycja była perfekcyjnie przygotowana, żeby artyści i publiczność byli zadowoleni. Od samego początku, intencją organizatorów i inicjatorów było kształtowanie wysokich aspiracji muzycznych mieszkańców naszego miasta. Pomysłodawcą tego festiwalu był Jacek Tejchma, poprzedni dyrektor Samorządowego Centrum Kultury. Staramy się jego idee kontynuować poprzez kontakt z bardzo dobrymi, wręcz najlepszymi dziełami muzycznymi, zawsze w mistrzowskich kreacjach. Nie tylko jeżeli chodzi o muzykę klasyczną, która zawsze na festiwalu gości, ponieważ leży u początków jego istnienia . Pierwsze edycje były ściśle wiązane z muzyką klasyczną, ale z czasem pojawiały się też inne nurty muzyczne: etno, jazz, muzyka popularna i piosenka autorska.
Jesteśmy przekonani, że przez blisko 30 lat istnienia Festiwalu Muzycznego udało nam się przekonać publiczność, że warto sięgać po ambitne propozycje muzyczne.

Zgodnie z tradycją staracie się tworzyć programy, które umiejętnie łączą te nurty muzyczne. Tak będzie także w tym roku.
        - Wysoki poziom artystyczny od lat jest wspólnym mianownikiem wszystkich propozycji festiwalowych i bardzo mocno się tego trzymamy. Tegoroczny festiwal i jego program bardzo dobrze wpisują się w to założenie.
Mam zaszczyt zaprosić Państwa na 27. Mielecki Festiwal Muzyczny, na który złoży się 7 koncertów i jedno wydarzenie towarzyszące.
       Koncerty odbywać się będą w różnych lokalizacjach i jest to też tradycja festiwalowa. Zapraszamy Państwa do urokliwego parku Oborskich, Sali Królewskiej Szkoły Muzycznej w Mielcu, sali widowiskowej Domu Kultury, ale mamy też nową lokalizację - to tereny nad Wisłoką, obok kościółka św. Marka, najstarszej świątyni w Mielcu.
       Szanowni Państwo! Będzie klasycznie, energicznie, nostalgicznie, podniośle, poetycko, a czasem nawet w stylu operowego show.

Koncerty odbędą się między 8 a 22 września. Kogo usłyszymy i zobaczymy?
        - Tak na festiwalowej scenie pojawią się muzycy, śpiewacy operowi, aktorzy z kraju i zagranicy. Rozpoczynamy już w najbliższą niedzielę (8 września) koncertem zatytułowanym „With Love” w wykonaniu grupy muzycznej Tre Voci. Trzej panowie słyną z tego, że konsekwentnie wprowadzają muzykę pop-operową na estrady. Grupa Tre Voci występuje bardzo często nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Ich koncerty wykraczają poza ramy klasycznego występu. Dzieje się tak dzięki autorskim, imponującym wizualizacjom, znakomitym aranżacjom i ciekawym składom akompaniującym. Program koncertu w Mielcu wypełni muzyka filmowa, włoskie przeboje, musicalowe przeboje, muzyka latynoamerykańska, popowe szlagiery, a nawet popularne utwory rockowe. To będzie bardzo energetyczny wieczór. Myślę, że Tre Voci podbije serca mieleckiej publiczności.
       Tenorzy wspólnie z organizatorami zapraszają na koncert już w najbliższą niedzielę (8 września) o godzinie 19.00 na koncert do sali widowiskowej Domu Kultury SCK w Mielcu.

         Drugi koncert to ukłon w stronę muzyki jazzowej, która zawsze gości na festiwalu. Tym razem także propozycja z najwyższej półki, bo Marcin Pater Trio, Leszek Możdżer i Jakub Mizeracki. Wibrafon, fortepian, gitara elektryczna, gitara basowa i perkusja, to w sumie bardzo oryginalny skład – połączenie wibrafonu Marcina Patera z fortepianem Leszka Możdżera nada drugiemu koncertowi Mieleckiego Festiwalu Muzycznego bardzo szlachetnego brzmienia i troszeczkę jazzowego sznytu dzięki gitarze Jakuba Mizerackiego. Na ten koncert zapraszamy już 10 września o 18.00 do sali widowiskowej Domu Kultury.

       Od lat współpracujemy z odbywającym się w Sanoku Międzynarodowym Forum Pianistycznym „Bieszczady bez granic” i każdego roku laureaci tego wydarzenia, w ramach nagrody dyrektora Samorządowego Centrum Kultury w Mielcu, biorą udział w Mieleckim Festiwalu Muzycznym. Tym razem przyjadą do nas pianiści z Ukrainy: Vitalii Dvorovyi i Khrystyna Beniuk . Koncert odbędzie się 14 września o godzinie 19.00 w pięknej Sali Królewskiej Państwowej Szkoły Muzycznej w Mielcu i podobnie jak w minionych latach będzie to wydarzenie na wysokim poziomie. Artyści zagrają solo i w duecie.

        Czwarty koncert odbędzie się 15 września 2024r., godz.19.00, a zatytułowaliśmy go „Wielcy kompozytorzy, mistrzowskie interpretacje”. Wystąpią dwaj znakomici wirtuozi: Łukasz Długosz, jeden z najwybitniejszych flecistów i harfista Carlos Peña Montoya z Kostaryki, wirtuoz tego instrumentu i artysta światowej rangi. Ten koncert planujemy zorganizować w niezwykle klimatycznym miejscu, czyli w parku Oborskich otaczającym siedzibę naszego Muzeum Regionalnego.
       Flet i harfa to instrumenty bardzo delikatne. Podczas tego koncertu te instrumenty będą czymś w rodzaju medium, które opowiada o historii artysty, historii miłości artystów do muzyki, ale przede wszystkim artyści w mistrzowski sposób interpretują utwory sławnych kompozytorów między innymi: Wolfganga Amadeusa Mozarta, Claude Debussy’ego, Edwarda Griega, Georges’a Bizeta i Beli Bartoka.

         Zupełnie inny będzie kolejny koncert zatytułowany „Najpiękniejsze modlitwy operowe” w wykonaniu znakomitych artystek – Edyty Piaseckiej – sopran koloraturowy i Jolanty Skorek-Münch – fortepian.
Usłyszymy pieśni i arie operowe: Gaetano Donizettiego, Vincenzo Belliniego, Giuseppe Verdiego, Giacomo Pucciniego. Koncert odbędzie się 19 września o godzinie 19.00 w parku otaczającym przepiękny kościółek Św. Marka nad Wisłoką. Jestem przekonana, że będzie to niezwykłe, wzniosłe i wzruszające wydarzenie. Jestem przekonana, że z przyjemnością wysłuchają Państwo także krótkiego występu Zespołu Muzyki Dawnej „Hortus Musicus” działającego przy naszym Samorządowym Centrum Kultury, który od wielu już lat godnie reprezentuje Dom Kultury i Miasto Mielec w ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursach związanych z muzyką dawną i z najwyższymi nagrodami do nas wraca. To będzie piękny, dobry i ciekawy wstęp do koncertu Edyty Piaseckiej i Jolanty Skorek-Münch.

        Ostatnie dwa koncerty, odbędą się 21 i 22 września. W sobotę wystąpi Que Passa z gościnnym udziałem Soni Bohosiewicz. Que Passa gościła już u nas w ubiegłym roku i wówczas został nagrany materiał dźwiękowy i video. Z tego nagrania powstała płyta, którą chcemy przedstawić publiczności w tym roku. Koncert ten będzie dla nas wyjątkowy, ponieważ podczas tegorocznej edycji festiwalu miał wystąpić Jerzy Mamcarz, mielczanin z urodzenia, bard i poeta, który bardzo aktywnie działał na polskich scenach muzycznych w nurcie piosenek poetyckich z pięknymi melodiami, niezwykle wysublimowanych jeżeli chodzi o teksty. Los sprawił, że pan Jerzy Mamcarz w grudniu ubiegłego roku odszedł od nas i ten koncert dedykujemy Jego pamięci – stąd udział Soni Bohosiewicz, aktorki, która obdarzona jest pięknym głosem, potrafi fenomenalnie interpretować poezję śpiewaną i wiersze. Do muzyki świata, z której Que Passa słynie i świetnie ją wykonuje, dołączamy w tym roku poezję śpiewaną, dedykując ten wieczór pamięci Jerzego Mamcarza. Koncert odbędzie się w parku Oborskich.

         Finałowy koncert będzie ukłonem w stronę wspaniałego artysty, który gościł już w ramach mieleckiego festiwalu i którego nie trzeba specjalnie przedstawiać. Zostanie wykonany projekt koncertowy „Dusza”, który powstał z fascynacji muzyków zespołu Grott Orkiestra twórczością Stanisława Soyki, jednego z najwybitniejszych śpiewaków i kompozytorów. Zabrzmią najsłynniejsze piosenki jak między innymi „Tolerancja”, „Kiedy jesteś taka bliska” oraz mniej popularne utwory tego. wyjątkowego artysty. Wszystkie zostały zaaranżowane przez muzyków Grott Orkiestry - 11-osobowego rodzinnego, wielopokoleniowego zespołu. Zapraszam serdecznie 22 września do sali widowiskowej Domu Kultury na projekt „Dusza” - nowe, świeże ujęcie stanowiące samo w sobie wartość dodaną.
        Jestem przekonana, że każdy z Państwa znajdzie podczas tegorocznej edycji Mieleckiego Festiwalu Muzycznego coś dla siebie. Zapraszamy nie tylko mieszkańców Mielca, ale także z Podkarpacia i innych województw.

Dobra i sprawna organizacja festiwalu nie jest sprawą łatwą, ale macie już w tym zakresie wieloletnie doświadczenie. Trudniej jest z pewnością o środki finansowe na tak wielkie przedsięwzięcie.
        - Chcę podziękować wszystkim, którzy wspierają Mielecki Festiwal Muzyczny od wielu lat. Dziękuję instytucjom mieleckim: Urzędowi Miejskiemu w Mielcu, Starostwu Powiatowemu w Mielcu, Agencji Rozwoju Przemysłu S. A. zarządzającej Specjalną Strefą Ekonomiczną Euro-Park Mielec, oraz naszym lokalnym firmom: KIRCHHOFF Automotive , Polskie Zakłady Lotnicze, Fundacja Prometeo, Sierosławski Group, firma Tycner. MTLD i PKO BP.
Realizacja festiwalu nie byłaby możliwa bez dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – są to środki pozostające w dyspozycji dyrektora Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Kultura – Interwencje 2024.
Dzięki przychylności wymienionych mecenasów możemy organizować zaplanowane wydarzenia.

Dziękuję Pani za przybliżenie 27. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego.
        - Ja również bardzo dziękuję i zapraszam na 7 koncertów, które się odbędą w ramach tegorocznej edycji.

Zofia Stopińska

Festiwal BRAVO MAESTRO w Kąśnej Dolnej
pod honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
23-25 sierpnia 2024
Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej

      W dniach od 23 do 25 sierpnia w Kąśnej Dolnej odbędzie się kolejna edycja Festiwalu Bravo Maestro, który od lat zajmuje ważne miejsce na muzycznej mapie Polski i w sercach melomanów.

      Wydarzenie zainauguruje 23 lipca wersja koncertowa „Cyganerii” Giacomo Pucciniego w wykonaniu studentów Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. To dzieło ponadczasowe, jedno z najbardziej cenionych w repertuarze światowych scen operowych, opowiadające o życiu artystycznej paryskiej bohemy. Łączy w sobie muzykę jednego z najznakomitszych kompozytorów gatunku i uniwersalną historię bohaterów. Dzięki temu mimo upływu czasu mocno rezonuje z odbiorcą także dzisiaj. Wystąpią: Michał Ryguła (Rodolfo), Martin Filipiak (Marcello), Benedykt Szostok (Schaunard), Adam Janik (Colline), Monika Radecka (Mimi), Barbara Mościcka (Musetta), Marcin Konopacki (Alcindoro, Benoit) i Wojciech Przemyk (Parpignol).

       Drugi festiwalowy wieczór 24 sierpnia poświęcony będzie muzycznym tematom filmowym. „Muzyczne ścieżki wielkiego ekranu” to program, w który wpisują się utwory Wojciecha Kilara, Ennio Morricone, Hansa Zimmera, Jerzego Matuszkiewicza czy Henryka Kuźniaka. Muzyka filmowa splecie się tu z „Bajkami” – poezją ks. Mieczysława Malińskiego. Wystąpią: Maciej Zakościelny (recytacje, skrzypce), Roman Widaszek (klarnet), Magdalena Duś (fortepian) oraz Kwintet Śląskich Kameralistów w składzie: Dariusz Zboch (skrzypce), Jakub Łysik (skrzypce), Jarosław Marzec (altówka), Katarzyna Biedrowska (wiolonczela), Dawid Lewandowski (kontrabas).

       Finałowy koncert w niedzielę 25 sierpnia to tradycyjny „Maraton muzyczny”, którego tegoroczny program koncentruje się na tańcach świata. Usłyszymy Suity Jana Sebastiana Bacha, tańce węgierskie i rumuńskie, dzieła Fryderyka Chopina z motywami tanecznymi, ravelowskie Bolero i argentyńskie tanga. Ostatnim wykonanym tańcem będzie oczywiście „Czardasz” Vittorio Montiego – utwór, który od 1996 roku stanowi grande finale nie tylko wieczoru, ale i całego festiwalu. Wystąpią: Katarzyna Duda (skrzypce), Janusz Wawrowski (skrzypce), Michał Zaborski (altówka), Karol Marianowski (wiolonczela), Adrian Janda (klarnet), Klaudiusz Baran (akordeon, bandoneon) i Robert Morawski (fortepian).

       Gospodynią festiwalowych wieczorów będzie Regina Gowarzewska.

       Festiwalowi towarzyszyć będzie wystawa makro fotografii minerałów i kamieni szlachetnych tarnowskiego artysty-plastyka Piotra Barszczowskiego. Cytując autora: „W minerałach i kamieniach szlachetnych natura uchwyciła nieprawdopodobne kompozycje milionów lat. Słowo kompozycje jest tu wspólne dla dźwięku i obrazu. Zjednoczona muzyka z plastyką mają ponadczasową moc”. Prace zostaną rozlosowane wśród publiczności podczas koncertów, a szczęśliwcy będą mogli zabrać je ze sobą do domów. Piotr Barszczowski jest również autorem identyfikacji wizualnej festiwalu.

        Bilety w cenie 60 zł w sprzedaży od 23 lipca na www.centrumpaderewskiego.pl lub w kasie koncertowej w Dworze Paderewskiego w Kąśnej Dolnej od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-15.00.

        Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej jest instytucją kultury Powiatu Tarnowskiego współprowadzoną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

       tekst: Centrum Paderewskiego w Kąśnaj Dolnej

7 czerwca 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DAVID GIMÉNEZ – dyrygent
ANGELA GHEORGHIU – sopran
TEODOR ILINCĂI – tenor

MAREK ZAJĄC – słowo

Koszt udziału: 150 zł

ANGELA GHEORGHIU najbardziej wytworna i uzdolniona gwiazda opery na świecie (New York Sun), urodziła się w Adjud, małym rumuńskim miasteczku. Od wczesnego dzieciństwa było jasne, że pewnego dnia zostanie śpiewaczką, a jej przeznaczeniem jest muzyka. Uczęszczała do średniej szkoły muzycznej w Bukareszcie i ukończyła tamtejszy Państwowy Uniwersytet Muzyczny. Była studentką Mia Barbu, słynnej nauczycielki akademickiej. Wyjątkowy status międzynarodowej super gwiazdy Angela Gheorghiu zawdzięcza wspaniałemu głosowi oraz swoim olśniewającym występom scenicznym.
Jej debiutem międzynarodowym był występ jako Mimi w Cyganerii w 1982 r. w Covent Garden. W tym samym roku zadebiutowała także w Wiedeńskiej Operze Państwowej. W 1993 r. wystąpiła po raz pierwszy jako Mimi w Metropolitan Opera. W 1994 r. w Royal Opera House Covent Garden zaśpiewała po raz pierwszy swoją najbardziej oklaskiwaną partię Violetty w Traviacie, kiedy po raz pierwszy i ostatni w swojej historii telewizja BBC zmieniła program, aby na żywo transmitować operę. Od czasu swojego debiutu w Royal Opera występowała na wiodących scenach operowych i teatralnych świata. Jej repertuar obejmuje m.in. Mimi w Cyganerii, Violettę w Traviacie, Julię w Romeo i Julia, Neddę w Pajacach, Adinę w Napoju miłosnym, Amelię w Simon Boccanegra, Tosca, Magdę w Jaskółce, Małgorzatę w Fauście, Micaëlę w Carmen, Liu w Turandocie, Charlottę w Wertherze oraz Adrianę w Lecouvreur.
Nagrywała dla wytwórni EMI Classics/Warner Classics oraz Decca. Otrzymała liczne międzynarodowe wyróżnienia dla artystów, w tym m.in. La Médaille Vermeille de la Ville de Paris, nagrody Chevalier oraz Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres, wyróżnienie Nihil Sine Deo przyznane przez króla Rumunii Michała I, Nagrodę UE w Dziedzinie Kultury, nagrodę Victoire d’Honneur, kilkakrotnie nagrodę Gramophone oraz dwukrotnie nagrodę dla Artystki Roku w dziedzinie muzyki klasycznej, przyznawaną przez brytyjski przemysł muzyczny.
Angela Gheorghiu zagrała rolę tytułową w filmie Benoit Jacquota Tosca, który został entuzjastycznie przyjęty przez międzynarodową prasę. Była obecna na premierze filmu na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2001 r. Zaśpiewała także partię Julii w filmie Romeo i Julia.
Angela Gheorghiu występowała na galach z okazji ponownego otwarcia Royal Opera House (1999 r.) oraz Teatro Malibran w Wenecji (2001 r.). Zaśpiewała w Pałacu Buckingham podczas złotego jubileuszu Elżbiety II (2002 r.) oraz podczas koncertu z okazji przyznania Pokojowej Nagrody Nobla (2003 r.). Angela Gheorghiu wystąpiła również w Castel Gandolfo z koncertem dla papieża Jana Pawła II. W 2005 r. zaśpiewała podczas otwarcia Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji w obecności królowej Hiszpanii Zofii oraz na gali w Amsterdamie z okazji złotego jubileuszu królowej Niderlandów Beatrix. W 2007 r. w Marsylii wystąpiła jako Fanny podczas światowej premiery opery Vladimira Cosmy Marius et Fanny. W 2011 r. zaśpiewała podczas otwarcia Teatru Bolszoj w Moskwie oraz podczas wielkiego otwarcia Katara Amphitheater w Dausze (Katar), gdzie wykonała utwór muzyczny specjalnie skomponowany dla niej przez Vangelisa, legendarnego greckiego kompozytora. Wystąpiła również na diamentowym jubileuszu królowej Elżbiety II w Royal Opera House. Angela Gheorghiu były największą gwiazdą londyńskiego koncertu Last Night of the Proms, który odbył się z trzech różnych okazji w Royal Albert Hall (2003 r.) oraz w Hyde Park (2000, 2006 r.).
W październiku 2018 r. w Londynie wydała swoją pierwszą autobiografię Angela Gheorghiu: A Life for Art, napisaną wspólnie z Jonem Tolanskym.
W lutym 2021 r. Angela Gheorghiu wystąpiła z koncertem pomyślanym jako pomoc dla muzyków nowojorskiej Metropolitan Opera (Met), którzy zostali pozbawieni możliwości zarobkowania z powodu odwołania występów w związku z pandemią COVID-19. Zyski z koncertu zostały przeznaczone dla będących w potrzebie ponad 150 muzyków opery Met.
W lutym 2022 r. z okazji 30 rocznicę swojego pierwszego występu w londyńskiej Royal Opera House ponownie zaśpiewała Toskę, a jej występ został bardzo pozytywnie oceniony.
W historii opery Angela Gheorghiu jest rzadkim fenomen: jest ona nie tylko śpiewaczką/aktorką o wyjątkowej technice wokalnej oraz głębokiej inteligencji dramatycznej i muzycznej, ale także przyciągającą szeroką publiczność osobowością, która dociera do serc i umysłów całego spektrum publiczności. Na rzadko spotykaną skalę potrafi pokazać najwyższy artyzm sztuki operowej szerokiej publiczności międzynarodowej.

Rumuński tenor Teodor Ilincăi występował w wielu znaczących teatrach operowych na całym świecie, w tym m.in. w londyńskim Royal Opera House, Opéra National de Paris, berlińskiej Deutsche Oper, Staatsoper Berlin, Vienna State Opera, madryckim Teatro Real, Opéra de Lausanne, monachijskiej Bavarian State Opera, barcelońskim Gran Teatre del Liceu, Opera di Genova, Opéra Municipal de Marseille, Théâtre du Capitole w Tuluzie, drezdeńskiej Semperoper, Opera Australia, tokijskim New National Theatre, a także na festiwalach Macerata Opera Festival czy le Festival Avenches Opéra. W sezonie 2017/2018 Teodor Ilincăi zadebiutował w operze Rycerskość wieśniacza partią Turiddu, którą zaśpiewał także w hamburskiej State Opera. Do swojego repertuaru dodał również partię Maurizia w Adriana Lecouvreur, z którą wystąpił w sewilskim Teatro de la Maestranza. W sezonie 2018/2019 Teodor Ilincăi wystąpił po raz pierwszy w ABAO Bilbao Opera jako Rodolfo w Cyganerii, a podczas występów w wiedeńskiej Vienna State Opera oraz londyńskim Royal Opera House zaśpiewał partię Pinkertona w Madame Butterfly. Teodor Ilincăi ponownie zagościł w Rumuńskiej Operze Narodowej, obejmując partie w operach Eugeniusz Oniegin, Tosca oraz Cyganeria. Wspólnie z Angelą Gheorghiu wystąpił podczas koncertu w Teatro Real, a także zaśpiewał podczas galowego przedstawienia Cyganerii w Oper St. Gallen (Szwajcaria). Swoją karierę zawodową Teodor Ilincăi rozpoczął w 2006 r. w Rumuńskiej Operze Narodowej. W 2008 r., w wieku zaledwie 25 lat, wykonał partię MacDuffa w operze MacBeth Verdiego. W 2009 r. otrzymał zaproszenie do zaśpiewania tej samej roli w hamburskiej State Oper. W tymże roku zadebiutował w wiedeńskiej Vienna State Opera jako Ismael w Nabucco oraz jako Rodolfo w Cyganerii w Royal Opera House. Wkrótce stał się wykonawcą bardzo popularnym na całym świecie i występował w Paryżu, Frankfurcie, Hamburgu, Barcelonie, Tuluzie, Marsylii, Lozannie, Budapeszcie, Dreźnie, Strasburgu, Santiago de Chile oraz w wielu innych teatrach. Na początku swojej kariery Teodor Ilincăi koncentrował się repertuarze lirycznym. Najczęściej występował jako Rodolfo w Cyganerii, Alfredo w Traviacie, Macduff w MacBecie, Romeo w Romeo i Julii, Pinkerton w Madame Butterfly, Lensky w Eugieniuszu Onieginie oraz w roli tytułowej w Fauście. Zaśpiewał również partię tytułową w operze Mascagniego L’amico Fritz w swoim debiutanckim występie w strasburskiej Opéra National du Rhin. W styczniu 2015 r. zadebiutował w Bukareszcie jako Pollione w Normie, co było początkiem rozwijania przez niego repertuaru lirycznego i tenor spinto. W lecie 2015 r. w San Sebastian zaśpiewał po raz pierwszy partię Cavaradossiego w Tosce, a także zadebiutował jako Turiddu w Rycerskości wieśniaczej w drezdeńskiej Semperoper. W 2017 r. w Opéra de Marseille oraz w berlińskiej Deutsche Oper wystąpił w roli tytułowej w operze Don Carlos. Od tego czasu występował jako Cavaradossi w drezdeńskiej Semperoper i berlińskiej Staatsoper obok Angeli Gheorghiu i tą samą partią zadebiutował w Australian Oper. Inne osiągnięcia ostatnich sezonów obejmują występ w Madame Butterfly w Paryżu, Londynie, Wiedniu i San Diego, debiut jako MacDuff w barcelońskim Gran Teatre del Liceu, jako Calaf w tokijskim New National Theatre, Grand Opéra de Genève, Deutsche Oper am Rhein, a także jako Don Jose w hamburskiej Staatsoper. Teodor Ilincăi zaczynał od nauki gry na oboju, po czym wstąpił do bukareszteńskiego Konserwatorium, aby studiować muzykę bizantyjską i pedagogikę muzyczną. Odkrycie jego talentu wokalnego skłoniło go do skoncentrowania się na studiach śpiewu pod okiem Corneliu Fânățeanu, słynnego rumuńskiego tenora. W 2008 r. Teodor Ilincăi otrzymał stypendium od wiedeńskiego CEE Musiktheater oraz wygrał odbywający się w polskim Szczecinie Wielki Turniej Tenorów. W 2010 r. zajął drugie miejsce w barcelońskim konkursie Francisco Viñas International Singing Competition, co w 2012 r. zaowocowało pierwszym występem na scenie Gran Teatre del Liceu w roli Rodolfo w Barcelonie. Teodor Ilincăi jest także laureatem wielu nagród, w tym m.in. Solisty Roku, wręczoną mu podczas bukareszteńskiej Gali Nagród VIP oraz nagrody Ludovic Spiess Prize (2009 r.), przyznawaną przez Rumuńskie Forum Muzyczne, wyróżnienia In Memoriam Iosif Sava (2010 r.), przyznanego przez Radio Romania Cultural oraz nagrody Award of Excellence otrzymanej od Elite Art Club Unesco Romania za rozsławianie kultury rumuńskiej na całym świecie (2013 r.). W marcu 2016 r., na wniosek króla Rumunii Michała I, księżna Małgorzata nadała mu tytuł Kawalera Orderu Korony Rumunii, a w 2018 r. księżna Małgorzata nadała mu tytuł Oficera Orderu Korony Rumuni. Teodor Ilincăi mieszka w Rumunii i oprócz występów na międzynarodowych scenach operowych jest uznanym poetą i autorem aforyzmów, które ukazały się drukiem (Cromatisme – 2013 r. i Mozaic – 2019 r.).

Teodor Ilincăi - tenor, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Urodzony w Barcelonie David Giménez studiował fortepian i kompozycję na Conservatori del Liceu w swoim rodzinnym mieście. Następnie odbył studia drugiego stopnia z dyrygentury na wiedeńskim uniwersytecie Hochschule für Musik u Karla Österreichera oraz na londyńskiej Royal Academy of Music pod kierunkiem Sir Colina Davisa. Od czasu swojego debiutu w 1994 r. z hanowerską Orkiestrą NDR występował na całym świecie, dyrygując najbardziej znane orkiestry i solistów w takich salach koncertowych jak Royal Albert Hall, Berlin Philharmonie, Salle Pleyel, Vienna Konzerthaus, tokijska Suntory Hall oraz w nowojorskich Carnegie Hall i Avery Fisher Hall. W trakcie swojej kariery David Giménez dyrygował orkiestrami takimi jak Vienna Philharmonic, London Symphony, Philharmonia, Münchner Philharmoniker, Orchestre de Paris oraz Filarmonica della Scala. Opera odgrywa ważną rolę w kalendarzu występów Maestro Giméneza, który wykonuje szeroki wachlarz sztuk operowych w teatrach takich jak Teatro alla Scala, Vienna Staatsoper, Royal Opera House Covent Garden, Zurich Opera, Berlin Deutsche Oper, Théâtre du Champs Elysées, Washington Opera, barceloński Gran Teatre del Liceu, madrycki Teatro Real czy Sydney Opera House. Będąc obdarzonym wyjątkowym wyczuciem głosów Maestro Giménez regularnie współpracuje ze śpiewakami operowymi takimi jak José Carreras, Plácido Domingo, Anna Netrebko, Roberto Alagna, José Cura, Bryn Terfel, Joseph Calleja i Charles Castronovo. Maestro Giménez był także członkiem jury podczas kilku konkursów, jak np. podczas Międzynarodowego Konkursu Śpiewaków Operowych wykonujących utwory Verdiego w Parmie, Operalia a także podczas konkursu dla kompozytorów odbywającym się w Reina Sofia w Madrycie. W 2022 r. został powołany na dyrektora artystycznego festiwalu Sounds of Oradea Festival w rumuńskim Oradea, a w 2024 r. mianowany głównym dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie. W trakcie obecnego sezonu Maestro Giménez dyrygował m.in. Royal Philharmonic, National Orchestra of Belgium, Orchestra dell´Arena di Verona, Orchestra della Rai Torino, paryską Orchestre de l´Ille de France oraz Orquestra de Barcelona. Niedawno rozpoczął także sezon operowy barcelońskiego Opera House (Gran Teatre del Liceu) serią koncertów poświęconych Giuseppe Verdiemu, a także został wybrany na dyrektora muzycznego nowej opery El Juez, skomponowanej przez Christiana Kolonovitsa, której światowa premiera miała miejsce w Bilbao oraz podczas austriackiego festiwalu Erl Festival. Z tą operą Maestro Giménez debiutował w nowym Teatrze Maryjskim w St. Petersburgu oraz w Theater an der Wien. Inne ważne wydarzenia z jego udziałem obejmują produkcje operowe takie jak Traviata, Lunatyczka oraz Carmen (Sofia Opera oraz Las Palmas Opera). Maestro Giménez prowadził również koncerty na całym świecie odbywające się w ramach tournee pożegnalnego Jose Carrerasa, a ostatnio podczas tournee Roberto Alagni po Francji i Belgii. Maestro Giménez dokonywał nagrań dla wytwórni a Decca, BMG Classics, Koch-Schwann, Erato oraz Discmedi.

David Giménez - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Biuro Koncertowe Filharmonii Podkarpackiej

5 czerwca 2024r., środa, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

CAMILLE THOMAS – wiolonczela
JULIEN BROCAL – fortepian

MARIOLA ŁABNO – FLAUMENHAFT – słowo

W programie:
Fryderyk Chopin – Preludium nr 4 op. 28 (ar. C. Thomas)
Auguste-Joseph Franchomme – Nokturn op.14 n. 1
Fryderyk Chopin – Preludium nr 15 op. 28 „Deszczowe” (ar. A. Franchomme)
Fryderyk Chopin – Sonata na wiolonczelę i fortepian op.65
Fryderyk Chopin – Nokturn nr 20 op. posth. Lento con gran espressione (arr. by M.Maisky)
Fryderyk Chopin – Walc a – moll op. 34 nr 2 (ar. A. Franchomme)
Auguste-Joseph Franchomme – Air Russe Varié op.32
David Popper – Rapsodia węgierska op.68

Koszt udziału: 80 zł

Camille Thomas jest dynamiczną i fascynującą wiolonczelistką, której żywa oraz radosna osobowość wybrzmiewa w jej muzyce. Od momentu podpisania przez nią w 2017 r. umowy na wyłączność z wytwórnią Deutsche Grammophon dała się poznać jako jeden z najbardziej ekscytujących młodych muzyków wykonujących muzykę klasyczną. Camille Thomas uważa, że muzyka jest w stanie zbliżać ludzi oraz inspirować ich niezależnie od kręgu kulturowego: „Jestem przekonana, że muzyka jest w stanie otwierać nasze serca, wzmacniać nasze uczucia i dawać nadzieję na ludzkie piękno i ludzką dobroć”. Sezon 2023/2024 będzie dla niej kolejnym niezwykłym rokiem. Rozpocznie go serią koncertów na festiwalu muzycznym w Szlezwiku-Holsztynie, po czym uda się na fascynujące recitale w Dusznikach, Biarritz oraz występy na festiwalu Kronberg. Camille Thomas wystąpi też z National Symphony Orchestra z Waszyngtonu pod batutą Gustavo Gimono. Jako gość Armeńskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej zagra z maestro Sergiejem Smbatyanem cztery wyjątkowe koncerty.
Camille Thomas będzie miała okazję zaprezentować swój talent, występując z Portland Symphony Orchestra, Sinfonieorchester Aachen, Stuttgrater Philharmoniker oraz Pholharmonie Zuidnederland.
Sezon będzie wypełniony niezapomnianymi występami, ponieważ Camille Thomas potrafi inspirować publiczność na całym świecie. Oprócz występów na żywo, w marcu 2023 r. Camille Thomas wydała „The Chopin Project”, nową płytę nagraną dla Deutsche Grammophon, która jest hołdem dla wiolonczeli, ulubionego instrumentu Chopina. „The Chopin Project” składa się z trzech części, które pokazują jej głębokie wyczucie muzyki Chopina i jej stosunek do wiolonczeli. Pierwsza część „The Franchomme Legacy” poświęcona jest bliskim związkom Chopina i wiolonczelisty Auguste’a Franchomme’a. Druga część „Complete Chamber Music” jest pełnym zbiorem dzieł Chopina na zespół muzyki kameralnej, wykonywanych przez Camille Thomas oraz światowej klasy muzyków. Trzecia część „Cello Arrangements” stanowi wyjątkowy zbiór najbardziej znanych dzieł Chopina, zaaranżowanych na wiolonczelę przez największych muzyków z różnych epok. Camille Thomas urodziła się w 1988 r. w Paryżu. W wieku czterech lat zaczęła grać na wiolonczeli i robiła tak szybkie postępy, że już wkrótce pobierała lekcje u Marcela Bardona. W 2006 r. przeprowadziła się do Berlina, gdzie pod okiem Stephana Forcka i Fransa Helmersona studiowała na Hanns Eisler Hochschule für Musik. Następnie ukończyła studia podyplomowe na Franz Liszt Hochschule für Musik w Weimarze pod okiem Wolfganga-Emanuela Schmidta. Camille Thomas w oszałamiającym tempie podbija świat. Jak dotąd pracowała m.in. z takimi dyrygentami jak Paavo Järvi, Mikko Franck, Marc Soustrot, Darrell Ang, Kent Nagano, Stéphane Denève oraz takimi orkiestrami jak Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, Academia Santa Cecilia, Sinfonia Varsovia, Staatsorchester Hamburg, z którą wystąpiła w Elbphilharmonie, Lucerne Festival Strings, z którą wystąpiła w sali koncertowej Herkulessaal w Monachium, Orchestre National de Bordeaux, a także Brussels Philharmonic. Camille Thomas gra na słynnym Stradivariusie „Feuermann” z 1730 r., którego użycza jej fundacja Nippon Music Foundation.

Julien Brocal, który w 2018 r. został przez BBC Music Magazine okrzyknięty Odkryciem Roku, naukę gry na fortepianie zaczął w wieku pięciu lat, a w wieku siedmiu lat wystąpił po raz pierwszy w Salle Cortot (Paryż). Uczył się w Conservatoire National de Région de Marseille u Erika Berchota oraz w École Normale de Musique de Paris Alfred Cortot, gdzie jego nauczycielką była Rene Shereshevskaya. Podczas nauki wspierany był finansowo przez fundacje Zaleski Foundation, Assophie Association i Fondation Safran. W styczniu 2013 r., w trakcie zaawansowanego kursu w Cité de la Musique (Paryż) został dostrzeżony przez Marię João Pires, która zaprosiła go na staż artystyczny w Chapelle Musicale Reine Elisabeth w Belgii.
Dzięki niej mógł koncertować na całym świecie, w tym m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie w ramach prestiżowego Festiwalu Szopenowskiego, w Operze we Florencji w ramach serii koncertów z wielkimi artystami, w Sheldonian Theatre (Oksford), w Alfredo Kraus Auditorium (Las Palmas) oraz w Philharmonie de Paris. Julien Brocal występował też m.in. w Wigmore Hall (Londyn), New York Town Hall, podczas Flagey Piano Days, na festiwalach Festival Classique au Vert, Piano aux Jacobins, Chopin Festival w Nohant oraz w Tippet Rise Art Center w USA (Montana), podczas festiwalu Cambridge Music Festival, w Chopin Society (Londyn), a także w NCPA (Peking), zastępując w trybie pilnym słynnych pianistów Fazila Say i Nelsona Goernera. W sezonie 2022/2033 najważniejszymi wydarzeniami dla Juliena Brocala były: wydanie w jesieni 2023 r. trzeciego albumu solowego „Here” z kompozycjami nagranymi przed pandemią w Tippet Rise Art Center, tournee po USA oraz wydanie przez wytwórnię Deutsche Grammophon potrójnego albumu poświęconego Chopinowi, nagranego z wiolonczelistką Camille Thomas. Z wiolonczelistami Lidy Blijdorp, Camille Thomas oraz skrzypaczką Rosanne Philippens, Julien Brocal występuje ponadto regularnie z koncertami muzyki kameralnej, zaś z pianistą Julienem Libeerem współorganizuje festiwal muzyki kameralnej „Pause Festival” w andaluzyjskiej miejscowości La Donaira. Julien Brocal stara się docierać z muzyką i sztuką do niezwykłych miejsc, organizuje warsztaty mające na celu popularyzację muzyki klasycznej oraz bierze udział w projektach edukacyjnych dla trudnej młodzieży. Przyczynił się do rozwoju chóru dziecięcego Equinoxe, stworzonego przez Marię João Pires, i jako dyrygent wspiera dziecięcy chór Singing Molenbeek, który działa w szkołach w belgijskim Molenbeek. Muzyka, którą często traktuje się często jako rozrywkę, jest dla Juliena Brocala także narzędziem do zapewnienia opieki i terapii. Wspólnie z doktorem psychologii emocjonalnej Iliosem Kotsou zainicjował regularne sesje znane jako Musical Breathing, które wkrótce będą transmitowane za pośrednictwem aplikacji mobilnej typu open source. Jego pierwszy album wydany w 2017 r. poświęcony był repertuarowi Fryderyka Chopina i obejmował 24 preludia op. 28 oraz II sonatę fortepianową op. 35. Płyta została jednogłośnie doceniona przez międzynarodową prasę. Magazyn muzyczny BBC Music Magazine napisał, że jest to „czarujący Chopin”, przyznał jej pięć gwiazdek i przedstawił ją jako najlepszy album instrumentalny miesiąca.
Jego drugi album, wydany w 2018 r. i zawierający dzieła Ravela i Mompou, został podobnie entuzjastyczne przyjęty przez międzynarodową prasę. Patrick Ruckert, wydawca magazynu wytwórni Deutsche Grammophon „prosił słuchaczy, aby nie zmarnowali szansy posłuchania tego wyjątkowego talentu”. Oprócz występów w tradycyjnych salach koncertowych Julien Brocal stworzył w swoim studio nagraniowym „Jardin Musical” kreatywny ekosystem, wierny zasadom permakultury, który jest miejscem występów na żywo, nagrań i współpracy z innymi artystami.Julien Brocal - fortepian, © Isabelle Françaix

2 czerwca 2024r., niedziela, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

CANDY DULFER Z ZESPOŁEM

PAWEŁ SZTOMPKE – słowo

Koszt udziału: 120 zł

Holenderska supergwiazda saksofonistka CANDY DULFER powraca na sceny festiwalowe i klubowe całego świata ze swoją trasą WE FUNK HARDER TOUR 2024 prezentując na żywo swój charakterystyczny funkowy styl.
Candy Dulfer zapisała się w historii muzyki dzięki nominowanemu do nagrody Grammy debiutanckiemu albumowi Saxuality, którego łączna sprzedaż na całym świecie przekroczyła 2,5 miliona egzemplarzy. Występowała na scenach i nagrywała w studiach z największymi ikonami świata muzyki (takimi jak Prince, Van Morrison, Maceo Parker, Aretha Franklin, Blondie czy Pink Floyd). Jej kilka utworów było numerami 1 list przebojów w Europie, Japonii i USA.
Candy Jest laureatką Edison Jazz Lifetime Achievement Award, najbardziej prestiżowej nagrody muzycznej w Holandii. Jej najnowszy album „We Never Stop”, będący odą do muzycznej żywotności, zebrał entuzjastyczne recenzje zarówno od krytyków, jak i fanów, czego efektem było wspięcie się na sam szczyt amerykańskiej listy przebojów Billboard.
W 2023 roku Candy koncertowała po całych Stanach Zjednoczonych w ramach trasy Dave Koz Summer Horns Tour oraz w Europie wraz ze swoim zespołem.
Artystka nadal prowadzi swój własny program radiowy „Candy’s World” w najpopularniejszej holenderskiej stacji radiowej Sublime FM.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom fanów Candy Dulfer zawita w tym roku do Rzeszowa by w Filharmonii zagrać koncert w ramach Muzycznego Festiwalu w Łańcucie.
Dzięki swojej pełnej pasji obecności na scenie, inspirującemu i podnoszącemu na duchu przesłaniu muzycznemu oraz akompaniamentowi najwyższej klasy zespołu, jest gotowa na FUNK HARDER bardziej niż kiedykolwiek.

25 MAJA 2024r., sobota, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ANDREA MOTIS – śpiew, trąbka

ZÉ LUIS NASCIMENTO – instrumenty perkusyjne
CHRISTOPHER MALLINGER – skrzypce

Koszt udziału: 100 zł

Andrea Motis to hiszpańska wokalistka i trębaczka z Barcelony , która śpiewa po katalońsku, hiszpańsku, portugalsku i angielsku.
Artystka współpracowała dotychczas z tak wspaniałymi Artystami jak Quincy Jones, Yo-Yo Ma, Omara Portuondo, Milton Nascimento, WDR Big Band, Gil Goldstein czy Scott Hamilton. Jej ciągłe doskonalenie się i wielki talent sprawiły, że stała się najpopularniejszą artystką jazzową w Hiszpanii i jedną z najpopularniejszych artystek uprawiających ten gatunek w Europie. Regularnie koncertuje na całym świecie. Występowała już na wielu największych scenach (m.in. Tokyo Jazz Festival, Jazz at Lincoln Center, Jazz a Vienne, Blue Note Japan, Auditorio Nacional de Música de Madrid, czy Palau de la Música de Barcelona, a w Polsce m.in w gdańskiej Filharmonii Bałtyckiej w ramach Siesta Festival oraz w poznańskiej Auli UAM.
Od siódmego roku życia Andrea Motis kształciła się w Miejskiej Szkole Muzycznej w Sant Andreu, dzielnicy Barcelony, stając się tam wiodącą trębaczką. W 2007 roku w wieku dwunastu lat rozpoczęła współpracę z zespołem Sant Andreu Jazz Band, prowadzonym przez pedagoga i muzyka Joana Chamorro.
W 2010 roku, w wieku piętnastu lat, Andrea nagrała płytę ze standardami jazzowymi „Joan Chamorro presents Andrea Motis”, a już dwa lata później ukazał się jej drugi album „Feeling Good, który znacząco wpłynął na wzrost popularności artystki. Kolejne dwie płyty, „Emotional Dance” i „Do outro lado do azul” powstały we współpracy z kultowymi wytwórniami jazzowymi – Impulse! oraz Verve. Kolejny album „Colours and shadows” został nagrany wraz z WDR Big Band, a kolejne fonograficzne dziecko Andrei, wydany w 2022 roku album „Loopholes” stanowił ekscytującą zmianę stylistyczną oraz zwrot w kierunku elektrycznego jazzu, funku oraz neo-soulu.
Po takich wcześniejszych doświadczeniach z większymi składami muzyków Andrea Motis w ramach projektu Temblor aktualnie odkrywa inne brzmienie w nowej bardziej intymnej formule trio. Artystka zdradza – „chciałam poznać bardziej kameralne, być może bardziej surowe , mniej ekstrawertyczne klimaty, w których dałabym przestrzeń moim własnym kompozycjom, z przesłaniem, które, mam nadzieję, będzie wyjątkowe również w warstwie tekstowej”. Andrea inspiruje się długą tradycją anglosaskich piosenkarzy i autorów tekstów, ale także piosenkami o korzeniach latynoamerykańskich. W tym roku po raz pierwszy w Polsce zobaczymy ją na żywo w trio.
Widownię Filharmonii Podkarpackiej w wiosenny wieczór 25 maja otulą ciepłe dźwięki instrumentów perkusyjnych Zé Luisa Nascimento i skrzypiec Christophera Mallingera, które będą pięknie dopełniały miłą barwę głosu Artystki.

24 MAJA 2024r., piątek, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

PIOTR GAWEŁ – poeta
WŁODEK PAWLIK TRIO W SKŁADZIE:
WŁODEK PAWLIK – fortepian
DAMIAN KOSTKA – kontrabas
CEZARY KONRAD – perkusja

MAREK BAŁATA – wokal
NATALIA WILK – wokal

MAREK ZAJĄC – słowo

Koszt udziału: 100 zł

Spektakl „Urodziny – Raz jeszcze ” to spektakl wierszy Piotra Gawła w połączeniu z muzyką wybitnych kompozytorów Włodka Pawlika i Michała Lorenca. Reżyserem jest Konrad Smuga. „Odkryłem utwory dojrzałe, bogate w skojarzenia. Wyrafinowane w treści i formie. Bardzo osobiste, ale i współczesne” – podkreśla Pawlik, znakomity kompozytor i pianista jazzowy, laureat nagrody Grammy.
Utwory poznamy już 24 Maja o godzinie 19:00 na Festiwalu w Łańcucie . Będzie to zarazem premiera rozszerzonego pierwszego poetyckiego tomiku Piotra Gawła. Niezwykła jest jego historia.
„Te wiersze miały na zawsze pozostać nieznane, nieodkryte – przyznaje autor, który w latach 80. na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie miał zaśpiewać piosenkę Kolejkowa republika z własnym tekstem i muzyką. Ostro zaingerowała jednak komunistyczna cenzura – żądając zmiany treści i tytułu na… Kolejkowa Ameryka.
„Wyszedłem na scenę i zaśpiewałem oryginalny tekst – opowiada Gaweł. – Zostałem zdyskwalifikowany, dostałem zakaz publikacji i występów. Po tym wszystkim postanowiłem pisać wyłącznie do szuflady, już zawsze tylko dla siebie. Wiersze notowałem na kartkach, karteczkach, rachunkach. I tak trwało to kilkadziesiąt lat. Czasem jednak człowiek dochodzi w życiu do ściany i szuka światełka wskazującego wyjście. Dla mnie tym światełkiem okazały się wiersze, które kilka miesięcy temu odszukałem, przepisałem, napisałem nowe i zdecydowałem się pokazać przyjaciołom, a potem Włodkowi Pawlikowi i Michałowi Lorencowi”.
„Piotra Gawła znam jako specjalistę w dziedzinie mediów, inicjatora i organizatora wydarzeń artystycznych, dlatego przedstawienie mi swoich wierszy uznałem za wielki dowód zaufania – mówi Lorenc, który napisał muzykę do utworu Modlitwa. – Wiersze te w sugestywny sposób opisują zmaganie z trudną rzeczywistością żonglowaną przez wielkiego demiurga, który pozostaje nieczuły na prośby i modlitwy. Ale Jest. I w tym tkwi największa głębia muzycznej inspiracji”.
Podobnie było w przypadku Pawlika: „Moje spotkanie z Piotrem było nieoczywiste. Nie słyszałem o nim wcześniej – ani jako człowieku, ani tym bardziej jako poecie. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy dostałem do przeczytania jego wiersze. Od razu trafiły do mojej duszy, wnętrza i natury” –zaznacza kompozytor.
„Jestem wdzięczny przyjaciołom, którzy zachęcili mnie do wydania wierszy – mówi Gaweł. – Olbrzymia wdzięczność należy się też Włodkowi Pawlikowi i Michałowi Lorencowi, którzy pisząc muzykę dali kawałek siebie. Dali talent i autorytet, kredyt zaufania i wsparcia”
Tytuł spektaklu słowno-muzycznego ma podwójne znaczenie. Po pierwsze jak wyjaśnia Gaweł – w jego przypadku chodzi nie tylko o „urodziny fizyczne, ale też ponowne urodziny przez lata zakrytej części mojej osobowości. Tej trudniejszej i wrażliwszej, która miała pozostać nieodkryta”. Po drugie autor rok temu cudem przeżył zamach na swoje życie, został uderzony nożem w środku dnia na warszawskim Placu Politechniki.
Reżyser spektaklu, Konrad Smuga, podkreśla: „Nie spodziewałem się, że w Piotrze, którego od lat znam jako menedżera – jest tyle poetyckości. Jego utwory nie są oderwane od namacalnego konkretu życia, ale płynnie przechodzą w świat duchowych doświadczeń i głębokich emocji. Jednocześnie w głowie czytelnika układają i porządkują rzeczy najważniejsze i skomplikowane – jak relacje z innymi, miłość i cierpienie, dobro i zło, sens istnienia”.
Podczas spektaklu wiersze do muzyki recytować będzie sam autor. Kilka zaśpiewają Marek Bałata oraz Natalia Wilk . Towarzyszyć im będą wybitni instrumentaliści z Włodek Pawlik Trio (Włodek Pawlik – fortepian, Damian Kostka – kontrabas, Cezary Konrad – perkusja) . Autorem muzyki do utworu o Ukrainie jest Angelika Górny.
Pierwsze wykonanie większości utworów odbyło się 27 października 2022 w Warszawie w Teatrze Narodowym – Scenie im. Jerzego Grzegorzewskiego przy ul. Wierzbowej. Zostało zarejestrowane i wyemitowane przez TVP Kultura i jest dostępne na stronie youtube.pl – piotrgawelwiersze
Wiersze są dostępne na stronie: wiersze.piotrgawel.pl
https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2022-11-02/premiera-spektaklu-urodziny-dzielo-na-podstawie-poezji-piotra-gawla/?ref=kafle
https://kultura.onet.pl/teatr/piotr-gawel-placilem-cene-tego-ze-chcialem-byc-wolnym-czlowiekiem/039v1ye

Włodek Pawlik (ur. 1958) – światowej sławy pianista i kompozytor, jedyny laureat nagrody GRAMMY w historii polskiego jazzu za płytę „Night in Calisia” w kategorii „The Best Jazz Large Ensemble”(Los Angeles 2014). Jego albumy osiągają na rynku status złotych płyt. W roku 2024 mija 10.rocznica otrzymania Nagrody Grammy. Pawlik jest absolwentem klasy fortepianu prof. Barbary Hesse-Bukowskiej w Akademii Muzycznej im, F.Chopina w Warszawie, a także Wydziału Jazzu na Hochschule fur Musik w Hamburgu. W roku 2023 otrzymał z rąk Prezydenta RP tytuł Profesora. Pracuje na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie prowadzi wykłady z improwizacji jazzowej. W jego dorobku znajduje się 45 autorskich płyt, szereg dzieł muzyki filmowej, kompozycji orkiestrowych, muzyki do baletu, opery i utworów wokalnych, charakteryzujących się unikalną, oryginalną umiejętnością syntezy różnych gatunków muzycznych.
Wśród wielkiej ilości nagród i odznaczeń artysty wymienić wypada:
Odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Odznaczenie Złotym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
Honorowe Obywatelstwo Miasta Kalisza oraz Miasta – Ogrodu Podkowy Leśnej.
„Koryfeusz” Muzyki Polskiej w kategorii „Osobowość Roku 2014”.
Nagroda „Anioł Jazzu” (Lotos Jazz Festiwal);
Artysta Roku 2014 wg Jazz Forum
Laureat nagrody polskiego przemysłu muzycznego „Fryderyk”
Współpracował m. in. z tak wybitnymi muzykami jak :Randy Brecker, Mike Stern, Arturo Sandowal, Billy Hart, Tom Kennedy. Z najnowszych wydarzeń: w roku 2021 Artysta otrzymał nominację do 23.Polskich Nagród Filmowych – Orły, za muzykę do filmu Małgorzaty Imielskiej „Wszystko dla mojej matki”. W 2021 również powstały trzy projekty kompozytorskie Pawlika – „Baczyński 100” wydany na płycie CD -Premiera -marzec 2022, „Norwid/ Pawlik” – realizacja dla TVP .W roku 2021 i 2023 zrealizowal zamówienia kompozytorskie tworząc dwa cykle pieśni do poezji Zbigniewa Herberta i Bolesława Leśmiana, które wykonał premierowo wraz z wybitnym śpiewakiem Robertem Gierlachem – baryton. W roku 2022 w Teatrze Muzycznym w Poznaniu miała miejsce premiera musicalu „Irena” opisującego dzieje życia Ireny Sendlerowej. Spektakl ten miał mieć premierę w 2021 roku w Nowym Jorku jednak z powodu pandemii nie udało się go zrealizować.
W 2023 roku ukazała się na rynku płyta „Pawlik & Pawlik Duo” nagrana wraz z synem Łukaszem – wiolonczelistą, prezentowana m.in na koncertach w Niemczech.
www.wlodekpawlik.com

Damian Kostka to utalentowany polski kontrabasista i basista młodego pokolenia wielokrotnie nagradzany na prestiżowych konkursach w Polsce i za granicą.
Na swoim koncie ma współpracę z wieloma artystami, m. in. Stanley Jordan, Chico Freeman, Vinx De Jon Parrette, Jean Luc Ponty, Sarah McKenzie, Michael Rabinowitz, Leszek Możdżer. Na stałe współpracuje z Włodek Pawlik Trio, z duetem Skalpel oraz zespołem Weezdob Collective.
Jest również wykładowcą kontrabasu i gitary basowej na Wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

Cezary Konrad -perkusista, pianista, kompozytor, aranżer. Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w klasie prof. Edward Iwickiego i prof. Stanisława Skoczyńskiego.
Od 1990 roku rozpoczął profesjonalną karierę na polskiej scenie jazzowej. Współpracował niemal ze wszystkimi najważniejszymi muzykami jazzowymi w Polsce m.in. Zbigniewem Namysłowskim, Jarosławem Śmietaną, Tomaszem Stańko, Leszkiem Możdżerem, Wojciechem Karolakiem, Andrzejem Kurylewiczem, Krzesimirem Dębskim, Anną Marią Jopek, Markiem Napiórkowskim, Krzysztofem Herdzinem, Henrykiem Miśkiewiczem, Piotrem Baronem, Piotrem Wojtasikiem, Krzysztofem Ścierańskim, Adamem Bałdychem.
Niezwykle ważnym wątkiem w biografii Cezarego Konrada jest jego współpraca z Włodkiem Pawlikiem, z którym tworzy, wraz ze zmieniającymi się kontrabasistami, od ponad 30 lat legendarną formację „Włodek Pawlik Trio”, mającą na swym koncie setki koncertów w kraju jak też na całym świecie oraz nagranie wielu albumów płytowych. W 2014 r. uczestniczył w nagraniu albumu z muzyką W. Pawlika -„Night in Calisia”, który został uhonorowany nagrodą Grammy. Przez wiele lat był liderem własnych zespołów, z którymi nagrał trzy albumy: „Meeting in Kraków”- 1995; „One mirror..many reflections”- 2000; „On Classical”- 2015.Jako muzyk sesyjny, wziął udział w nagraniu ponad 150 płyt.
Jest laureatem nagrody „Mateusza” programu III Polskiego Radia (1993) oraz Stypendium im. Krzysztofa Komedy (1993). W latach 1992- 2016 nieprzerwanie wybierany najlepszym perkusistą jazzowym w plebiscycie Jazz Top, miesięcznika Jazz Forum. W latach 2006-2009 wybrany najlepszym perkusistą Jazz/Latin/funk wg. czytelników miesięcznika Top Drummer. W 2014 r. zdobył nagrodę „Eugeniusza”, dla najlepszego perkusisty Jazz/ Fusion, a w 2018 r. Polską Nagrodę Perkusyjną w magazynie ,,Perkusista”. Cezary Konrad współpracował z wielkimi gwiazdami światowego jazzu m.in. Pat Metheny, Randy Brecker, Mike Stern, Gregory Porter, Arturo Sandoval, Maria Schneider, Didier Lockwood, Jim Beard, Gary Husband, Mino Cinelu, Karrin Allyson, Joe de Franco, Mike Richmond, Deborah Brown. Od 2017 r. pracuje jako wykładowca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej.

MAREK BAŁATA – czołowy polski wokalista jazzowy. Wykonuje głównie swoje oryginalne kompozycje, transkrypcje utworów F.Chopina i wariacje na bazie poezji.
Występował w musicalowej adaptacji Jana Szurmieja powieści I.B. Singera „Sztukmistrz z Lublina” w Teatrach Warszawy i Wrocławia, oraz niemieckojęzycznej wersji ( Der Zauberer von Lublin ) w Niemczech i Austrii. Również w adaptacji „Krwawe Gody” (wg. F.G.Lorca) w Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz w adaptacji Anny Kękuś „Dzieje Grzechu” wg. S.Żeromskiego w Teatrze Capitol.
W 1996 założył oryginalny międzynarodowy zespół „CANTABILE IN JAZZ” w którym występowały wybitne wokalistki Urszula Dudziak, Michele Hendricks, Judy Niemack, oraz basiści Mariusz Bogdanowicz, Adam Skrzypek i Anthony Jackson…
Jego inny projekt to TRILOGY czyli Art Lande (USA), Gunter Wehinger (A) i Marek Bałata (PL). Firma Gowi wydała CD Live „TRILOGY” a zespół odbył w 1999 r. trasę koncertową po USA z gościnnym udziałem Paula McCandlessa w sławnym klubie Yoshi’s w Oakland.
Wielokrotnie śpiewał w oratoriach MIŁOSIERDZIE BOŻE, WOŁA NAS PAN, A KTO SIĘ ODDA W RADOŚĆ czy transkrypcjach np. MISA CIOLLA a także w widowiskach Romana Kołakowskiego czy Olgierda Łukaszewicza w kraju oraz USA i Kanadzie.
Marek Bałata koncertował z takimi nazwiskami jazzu jak między innymi: Billy Hart, Steve Davis, Ernie Adams, Ronnie Burrage, Frank Lacy, Peter Madsen, Jeanfrancois Prins, Jack Van Poll, Andy Manndorff, Joris Teepe, John Betsch i niemal wszystkimi najwybitniejszymi artystami polskimi z J.P.Wróblewskim, A.Dutkiewiczem, Z.Namysłowskim, K.Jonkiszem, H.Miśkiewiczem, A.Jagodzińskim, P.Wojtasikiem, Z.Czwojdą, J.Pilchem, K.Ścierańskim i Wł.Pawlikiem na czele … Koncertował w Europie z austriackim quartetem SONGLINES oraz KLEZMOKUM i KLEZ EDGE z leaderem Burtonem Greene.
Jego wyjątkowe produkcje to koncert NIEMEN-WSPOMNIENIE oraz MAŁA MSZA ORGANOWA J.HAYDNA w oprac. Tadeusza Leśniaka, PIEŚNI EUCHARYSTYCZNE W NOWYM BRZMIENIU i ZA TĘ WOLNOŚĆ – pieśni patriotyczne w aranżacji Adama Niedzielina.
Okazjonalnie, prezentuje ŚPIEWOBRAZY – koncert multimedialny z projekcją autorskiego video, w popularnym duecie IMPROMPTUS z Dominikiem Wanią, gdzie dominuje poezja różnych autorów oraz wariacje na temat klasyki i własne kompozycje.
Od wielu lat współpracuje z Włodkiem Pawlikiem, śpiewając w jego wyjątkowych koncertach – IWASZKIEWICZ-STRUNY NA ZIEMI, ZAGAJEWSKI-MÓW SPOKOJNIEJ, MYŚLĄC OJCZYZNA, NORWID, BACZYŃSKI 100.
Otrzymał wiele nagród i tytułów, m.inn. GLORIA ARTIS, PROMETEUSZ, ZASŁUŻONY dla WROCŁAWIA, Nagroda Marszałka woj.Podkarpackiego W.Ortyla ZNAK KULTURY…
16-razy zwyciężał w corocznym plebiscycie JAZZ TOP, pisma Jazz Forum w kategorii Wokalista Jazzowy.
Występował na scenach Europy, Kanady, USA , Indonezji i Japonii.

19 MAJA 2024r., niedziela, godz. 19:00
SALA BALOWA MUZEUM ZAMKU W ŁAŃCUCIE

ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA
MARIUSZ SMOLIJ – dyrygent
ELIZABETH PITCAIRN – skrzypce

W programie:
W. A. Mozart – Divertimento D-dur, K136
Allegro – Andante – Presto
J. Corigliano – Suita z filmu „Red Violin” (Elizabeth Pitcairn, solo)
G. Gershwin/M. Smolij – Trzy Preludia na skrzypce solo i ork. kameralną (E. Pitcairn, solo)
Trad./H. Mims – Acadiana Songs and Dances
Papa’s Tune – Narrative – Sadness – The Aligator and the ‘Coon – The squeeze Box
G. Chadwick – Serenada na orkiestrę smyczkową F-dur
Allegro grazioso – Andantino – Tempo di Minuetto – Finale: Presto non troppo

Koszt udziału: 100 zł

W programie koncertu usłyszeć będzie można m.in.: Suitę “Red Violin” – to koncertowe opracowanie muzyki do filmu pod tym samym tytułem, które zostało nagrodzone Oskarem w roku 2000. Historia filmu to tajemnicze dzieje (w dużej części oparte na faktach historycznych) jednego z najlepszych/najsłynniejszych skrzypiec stworzonych przez Stradivariusa , tzw. “Mendelssohn Stradivarius” (instrument należał w przeszłości m.in.: do rodziny słynnego kompozytora. Tajemnicze zaginięcie, nagłe pojawienie się w sprzedaży oraz lekko czerwonawy kolor na jednej z części skrzypiec powiązanego z legendą użycia przez lutnika kropli krwi jego ukochanej pomieszanej z lakierem – wszystko to stanowi fascynującą opowieść i było podstawą dużego sukcesu filmu. Elizabeth Pitcairn jest obecną właścicielką tego instrumentu i jego muzyczna historia stworzona przez Johna Corigliano zabrzmi dźwiękami samego głównego bohatera.

ACADIANA CHAMBER ORCHESTRA (ASO) została założona w 1984 r. w Lafayette w stanie Luizjana, aby szerzyć kulturę przez muzykę.
ASO rokrocznie występuje przed tysiącami słuchaczy z koncertami symfonicznymi, utworami muzyki kameralnej, operami i muzycznymi programami edukacyjnymi. ASO współpracuje z wieloma wybitnymi dyrygentami i solistami, którzy występują z nami gościnnie, i jest chwalona za swoją innowacyjność dzięki łączeniu tradycyjnej muzyki europejskiej z nowoczesnym repertuarem, w tym także z muzyką popularną, historycznym stylem Cajun wywodzącym się z Luizjany, jazzem i stylami Zydeco.
ASO prowadzi własne konserwatorium muzyczne, które oferuje szeroki wachlarz muzycznych programów edukacyjnych, łącznie z bardzo dobrze odbieranym programem pod nazwą Youth and Preparatory Orchestra.

MARIUSZ SMOLIJ jest uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych dyrygentów swojego pokolenia. Często nagrywa dla wytwórni Naxos International i niezmiennie cieszy się dużym międzynarodowym uznaniem, m.in. gazety New York Times za jego „fascynujące występy”. Maestro Smolij prowadził ponad 140 orkiestr z 28 krajów na pięciu kontynentach i występował w jednych z najbardziej prestiżowych sal koncertowych na świecie, w tym m.in. w Carnegie Hall i Lincoln Center w Nowym Jorku, Kimmel Center w Filadelfii, Zürich Tonhalle, paryskiej Salle Gaveau, Concertgebauw w Amsterdamie czy w pekińskiej National Art Center. W Ameryce Północnej dyrygował orkiestrami takimi jak: Houston Symphony, New Jersey Symphony, Orchestra of the Chicago Lyric Opera, St. Louis Philharmonic, Rochester Philharmonic, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, New Orleans Philharmonic, Hartford Symphony oraz Symphony Nova Scotia. Dzięki występom z ważnymi orkiestrami z Niemiec, Włoch, Francji, Szwajcarii, Niderlandów, Portugalii, Hiszpanii, Izraela, RPA, Bułgarii, Serbii, Węgier, Czech, Słowacji i Polski cieszy się renomą na całym świecie. W 2021 r. otrzymał prestiżową nagrodę „American Prize”, która jest corocznie przyznawana najwybitniejszym dyrygentom występującym w Stanach Zjednoczonych.
Maestro Smolij był jak dotąd głównym dyrygentem orkiestry Houston Symphony, II dyrygentem orkiestry New Jersey Symphony, dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego Wratislavia Cantans im. Andrzeja Markowskiego we Wrocławiu, jak również dyrektorem muzycznym Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, a także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Skrzypcowego im. Karola Lipińskiego w Toruniu. Obecnie pełni funkcję dyrektora muzycznego orkiestr Acadiana Symphony Orchestra z Luizjany oraz Riverside Symphonia z New Jersey, USA.
Mariusz Smolij nie tylko nagrał 15 płyt CD z muzyką dla wytwórni Naxos, ale również dokonywał nagrań dla wytwórni Universal, Hungaraton, Hessischer Rundfunk Radio z Frankfurtu (Niemcy) oraz dla stacji radiowych i telewizyjnych ze Szwajcarii i Polski. W 2016 r. za nagranie utworów Grażyny Bacewicz otrzymał prestiżową nagrodę „Fryderyka” (polska nagroda Grammy).
Maestro Smolija jest również nauczycielem i pedagogiem, pracując m.in. jako zastępca dyrektora orkiestry Northwestern University w Chicago-Evanston, wykładając gościnnie w szwajcarskim Zurich Conservatoire, chińskim Tianjin Conservatory, Songmyung University w południowokoreańskim Seulu, jak również prowadząc klasy mistrzowskie i gościnnie występując z uniwersytetami i młodymi orkiestrami z różnych krajów na czterech kontynentach. W 2019 r. Prezydent RP odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za promowanie kultury polskiej.

Mariusz Smolij - dyrygent, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

Amerykańska wirtuoz skrzypiec Elizabeth Pitcairn angażuje się w nauczanie młodych adeptów muzyki. Jest prezesem i dyrektorem artystycznym Luzerne Music Center, który w Górach Adirondack na północy stanu Nowy Jork szkoli młodych uzdolnionych muzyków w wieku od 9 do 18 lat.
Artystka gra na jednym z najbardziej legendarnych instrumentów, na purpurowych skrzypcach Mendelssohna, zbudowanych przez Stradivariusa w 1720 r., o których mówi się, że stały się inspiracją do powstania nagrodzonego Oscarem filmu „Purpurowe skrzypce”. Pitcairn można zobaczyć w specjalnym filmie pod tytułem „The Auction Block”, który znalazł się na 10. edycji filmu „Purpurowe skrzypce” wydanego na DVD. Jej skrzypce zostały nazwane purpurowymi w czasie, gdy były w posiadaniu Josepha Joachima, a sama Pitcairn otrzymała je w 1990 r. jako prezent od swojego dziadka, który zakupił je na aukcji w domu aukcyjnym Christie’s w Londynie.
Elizabeth Pitcairn urodziła się w 1973 r. w hrabstwie Bucks w stanie Pensylwania w bardzo zżytej ze sobą rodzinie muzycznej (jej matka studiowała skrzypce w Juilliard School). W wieku trzech lat zaczęła grać na skrzypcach, a jako czternastolatka wystąpiła po raz pierwszy z orkiestrą. Na University of Southern California w Los Angeles studiowała u Roberta Lipsetta, wybitnego profesora skrzypiec. Jej nauczycielami – oprócz Roberta Lipsetta – byli również Julian Meyer, Sylvia Ahramjian, Jascha Brodsky oraz Shmuel Ashkenasi. Przez 10 lat (2000-2010) Pitcairn sama była nauczycielem akademickim na USC, jak również w Colbourn School i Encore School for Strings. Brała udział w Marlboro Music Festival, pracowała z National Repertory Orchestra, Luzerne Music Center, w Centrum dla uzdolnionych muzyków na Temple University, Philadelphia Youth Orchestra, Meadowmount School, Point Counter Point, YMF Debut Orchestra, a także z American Youth Symphony pod dyrekcją Mehliego Mehty. Przez 11 lat (2000-2011) była koncertmistrzem orkiestry New West Symphony pod batutą Borisa Brotta. Pitcairn i maestro Brott wspólnie koncertowali z McGill Chamber Orchestra of Montréal, National Academy Orchestra z Ontario oraz New West Symphony. Pitcairn wystąpiła z koncertami recitalowymi dla Filadelfijskiego Towarzystwa Muzyki Kameralnej (Philadelphia Chamber Music Society) oraz ze specjalnymi koncertami podczas festiwalu Aspen Music Festival razem z prezesem i dyrektorem festiwalu Alanem Fletcherem i solistą Robertem McDuffie. Pitcairn bardzo aktywnie angażuje się w działalność filantropijną i często występuje na imprezach charytatywnych, organizowanych m.in. przez Amerykańskie Towarzystwo na Rzecz Walki z Rakiem, Fundację Badań nad Rakiem Piersi, Helping Hands and Hearts Foundation oraz Nakashima Foundation for Peace.
Pitcairn, która jest mistrzynią muzyki współczesnej, zleciła znanemu szwedzkiemu kompozytorowi Tommiemu Haglundowi skomponowanie koncertu skrzypcowego do poematu Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy), za co ten w 2009 r. otrzymał nominację do szwedzkiej nagrody Grammy. Zamówiła także skomponowanie sonaty na skrzypce i fortepian u rosyjskiego kompozytora Davida Finko oraz Blue Vishuddha (2014), którą Sara Carina Graef skomponowała dla Pitcairn na jej recital w Fisher Center na Bard College.
Z orkiestrą Pitcairn zadebiutowała w wieku 14 lat, występując w Saint-Saëns Concerto. Od tego czasu występowała jako solistka m.in. z Philadelphia Orchestra w Academy of Music, a w 2000 r. zadebiutowała w Nowym Jorku w Lincoln Center występując razem z New York String Orchestra. Koncertowała także w Carnegie Hall, Walt Disney Concert Hall, Kimmel Center, Saratoga Performing Arts Center oraz w Fisher Center na Bard College. W brazylijskim Sao Paolo Pitcairn zagrała koncert skrzypcowy Mendelssohna z Shenzhen Symphony Orchestra of China dyrygowaną przez Wagnera Politschuka. Z Vaasa City Symphony i ze szwedzką orkiestrą Jönkopping Symphony pod batutą fińskiego dyrygenta Hannu Koivula wystąpiła z koncertem skrzypcowym Barbera. Premierowy koncert Hymnen an die Nacht wykonała ze stowarzyszeniem orkiestry Helsingborg Symphony. Z bułgarską Classic FM Radio Symphony Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego zagrała koncert skrzypcowy Brucha, transmitowany przez ogólnokrajową telewizję. Koncertowała ponadto we Włoszech, Francji, w Niemczech, Brazylii, Kanadzie, Meksyku, Austrii, Rumunii i Czechach, na Wyspach Brytyjskich, Węgrzech, Wyspach Dziewiczych, Kajmanach oraz Antylach Francuskich. Wystąpiła z recitalami podczas Cayman Arts Festival razem z pianistą Glenem Inangą, a także z orkiestrami Arkansas Philharmonic i North Mississippi Symphonies pod dyrekcją Stevena Byessa. Koncertowała z Fort Collins Symphony pod dyrekcją Wesa Kenneya, Allentown Symphony pod dyrekcją Diane Wittry, Bucks County Symphony, Ridgewood Symphony i Knickerbocker Chamber Orchestra of New York pod dyrekcją Gary’ego Fagina, Marin Symphony pod dyrekcją Alasdaira Neale’a oraz USC and Richardson Symphonies pod dyrekcją Anshela Brusilowa. Razem z Ronaldem Leonardem wystąpiła z koncertem podwójnym Brahmsa pod batutą Yehudy Gilada i Carlo Pontiego Juniora. Z San Luis Obispo Symphony pod batutą dyrektora muzycznego Michaela Nowaka wykonała koncert skrzypcowy Czajkowskiego, zaś z Livermore Symphony pod dyrekcją Lary Webber koncert skrzypcowy Beethovena. W 2010 r., w 20. rocznicę zakupu na aukcji purpurowych skrzypiec Stradivariusa wystąpiła z recitalem okolicznościowym we włoskiej Cremonie razem z pianistą Igorem Longato, którego poznała w 1998 r. podczas Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego. Razem z TOCCATA-Tahoe Orchestra odbyła tournee po północnych Włoszech wykonując Cztery pory roku Vivaldiego, a w 2017 r. koncertowała w Wiedniu, Salzburgu i Pradze, a także w Rumunii i Serbii. Także w 2017 r. wystąpiła razem z maestro Jung-Ho-Pakiem oraz Cape Symphony z koncertem Red Vioine Chaconne, nagrała koncert skrzypcowy Sibeliusa, który został wydany razem z koncertem skrzypcowym Mendelssohna.
Jej dyskografia obejmuje koncerty Czajkowskiego i A-dur Mozarta nagrane ze stowarzyszeniem słoweńskiej Orkiestry Radia i Telewizji, Hymnen an die Nacht (Hymny do nocy) skomponowane przez Tommiego Haglunda i nagrane z Helsingborg Symphony dla Phono Suecia, Fantazję szkocką Brucha, Fantazję na tematy z Carmen Sarasatego nagraną z Sofijską Orkiestrą Symfoniczną, koncerty Beethovena i Brucha (2015), koncerty skrzypcowe Brahmsa i Mendelssohna (2016) oraz koncert Sibeliusa (2017) nagrane ze stowarzyszeniem bułgarskiej Classic FM Radio Orchestra pod dyrekcją Maksima Eshkenazy’ego.
Purpurowe skrzypce Stradivariusa wyposażone są w mikrostroik Wittnera i przewożone są w tytanowym etui zbudowanym przez firmę GEWA. Jej ulubionymi zajęciami są jazda na nartach, tenis, jazda konna, degustowanie win. Terminarz koncertów i więcej informacji na temat purpurowych skrzypiec można znaleźć na stronie. 

Elizabeth Pitcairn - skrzypce