W Filharmonii

AB 2 marca 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ŁUKASZ WÓDECKI - dyrygent
TOMASZ JOCZ - fortepian
MARIUSZ PATYRA - skrzypce
BARTOSZ KOZIAK - wiolonczela

W programie:
L. van Beethoven – Koncert potrójny C – dur op. 56
R. Koczalski – I Symfonia E-dur op. 73 "Évocation - Symphonie fantastique" (Przypomnienie - Symfonia fantastyczna)

Koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę C - dur (1803) powstał, kiedy Beethoven był już dojrzałym kompozytorem. Wykorzystał w nim twórca doświadczenia w pracy nad najważniejszymi utworami tego okresu oraz własne umiejętności w grze na skrzypcach i fortepienie. Postępująca głuchota artysty pozostawiła ślad w utworze - część II Largo jest – jak pisał francuski pisarz Romain Rollanda -„krzykiem głęboko czującego twórcy rozdartego pomiędzy chęcią uczestniczenia w prostych radościach życia, a przejmującym cierpieniem chorego i nieszczęśliwego człowieka”. W drugiej części koncertu światowe prawykonanie Symfonii fantastycznej (1915) Raula Koczalskiego – wybitnego polskiego pianisty i kompozytora zmarłego w 1948 roku w Poznaniu.

Mariusz Patyra ur. 21 listopada 1977 w Orzyszu.Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat.
Jego nauczycielami byli: Z. Ciucias, A. Hoffmann w Olsztynie, A. Cypryk-Chmielewska
J.Kucharski w Warszawie, K. Węgrzyn w Hanowerze i Maestro Salvatore Accardo w Cremonie.

Jest pierwszym Polakiem, który wygrał „ Premio Nicolo Paganini” ( Genua 2001) i zdobył specjalną nagrodę za najlepsze wykonanie Kaprysów Nicolo Paganiniego oraz kopię skrzypiec
„ Il Cannone” ( Armata), które należały do wielkiego wirtuoza.

Mariusz Patyra jest także laureatem Międzynarodowego Konkursu
Skrzypcowego J. Joachima w Hanowerze (1997) i finalistą
Międzynarodowego Konkursu Stradivariusa w Cremonie (1988).
Artysta zdobył 4 nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym
Carla Nielsena w Odense a także nagrodę specjalną Odense Sinfonie Orchester (2000)

W 2006 Mariusz Patyra zostal zwyciezca konkursu na stypendium
Japonskiej Fundacji Muzycznej J.E.S.C. oraz laureatem nagrody “Premio Pressenda 2006” (Alba/Wlochy).

Występował w Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i w
Ameryce Południowej. Koncertował m.in. z Royal Chamber Orchestra
Tokyo, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma,
Orchestra Filarmonica Marchigiana, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra
Kameralna Polskiego Radia „ Amadeusz”, Orkiestra Filharmonii Narodowej w
Warszawie, Orkiestra Sinfonia Varsovia.

Nagrywał dla Polskiego, Niemieckiego (NDR, WDR) i Włoskiego Radia (RAI TRE).

Nagrania plytowe:

Vivaldi: The Four Seasons, Lipinski Royal Fidelity, 2008
Paganini: Violin Concerto No 1, Saint Saens: Introduzione e Rondo Capriccioso,
Massenet: Meditation DUX, 2008
Wieniawski: Violin Concertos No 1 in f# minor & No 2 in d minor, DUX, 2008

Mariusz Partyra gra na kopii skrzypiec „ Il Cannone”( Armata) 1742,
J.B. Erwin ( Dallas 2000), na kopii Guarneri del Gesu 1733, Ch. Erichson (Hanower 2003)
oraz na skrzypcach Giulio Degani (Venezia 1914).

Bartosz Koziak jest zwycięzcą III Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego w 2001 r. w Warszawie, zdobywcą II nagrody na konkursach Isang Yun’a w Tongyeong (Korea) i Kijowie im. Mikola Lysenki, laureatem oraz zdobywcą nagrody specjalnej na konkursie „Praska Wiosna”, zdobywcą I nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie. Otrzymał także nagrody na Konkursach im. P. Czajkowskiego w Moskwie oraz ARD w Monachium. W 2003 roku otrzymał nagrodę specjalną Fundacji Kultury Polskiej przyznaną przez Ewę Podleś. Występował m.in. w Konzerthaus w Berlinie, Rudolfinum w Pradze, Cité de la Musique w Paryżu, Teatro Politeama w Palermo, Studiu im. Witolda Lutosławskiego i Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami jak: Filharmonia Narodowa, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Münchener Kammerorchester, Praska Filharmonia, Orkiestrami Radiowymi w Warszawie i Budapeszcie, Narodową Orkiestrą Ukrainy, Młodzieżową Orkiestrą Armenii pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, Jana Krenza, Antoniego Wita, Gabriela Chmury, Jacka Kaspszyka, Massimiliano Caldi, Volodymira Syrenki, Ole Rudnera. Jako kameralista współpracuje m.in. z Kają Danczowską, Elżbietą Stefańską, Anną Marią Staśkiewicz, występuje z pianistami Justyną Danczowską, Marcinem Koziakiem, Radosławem Sobczakiem, Agnieszką Kozło . Współtworzy Warszawską Grupę Wiolonczelową „Cellonet”. Jest zapraszany na znane festiwale m.in. Warszawską Jesień, Young Euro Classic w Berlinie, Wielkanocny Festiwal im. L. van Beethovena, Mecklemburg Vorpommern, Musica Polonica Nova, Festiwal Muzyczny w Łańcucie, Chopin i jego Europa w Warszawie, Yerevan Music Perspecitves, East meets West w Korei. Od kilku lat jest regularnie zapraszany do udziału w projektach koncertowych Krzysztofa Pendereckiego. Brał udział w pierwszym nagraniu płytowym „Concerto grosso” pod dyrekcją Kompozytora. Ponadto w dyskografii Bartosza Koziaka znajdują się między innymi nagrania II Koncertu wiolonczelowego Grażyny Bacewicz, wyróżnione przez magazyn „Pizzicato” w Luksemburgu, a także, z Justyną Danczowską, utworów na wiolonczelę i fortepian w tym Sonaty „Arpeggione” F. Schuberta i „Märchenbilder” Roberta Schumanna.
W lipcu 2017 miała premierę nowa płyta nagrana z Anną Marią Staśkiewicz - Duos for Violin & Cello Staśkiewicz & Koziak z duetami Ravela, Kodálya i Martinů. Bartosz Koziak ukończył z odznaczeniem „Magna cum Laude” Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Profesora Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera oraz Conservatoire National Superieur de Musique de Paris w klasie Philippe’a Muller’a. Dzięki uprzejmości Kai Danczowskiej gra na XIX-wiecznej kopii instrumentu J. Guadagniniego, na którym koncertował wybitny polski wiolonczelista Dezyderiusz Danczowski. Bartosz Koziak reprezentowany jest przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Tomasz Jocz ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Gdańsku, w klasie fortepianu profesora Zbigniewa Śliwińskiego. Swoje umiejętności rozwijał pod kierunkiem wybitnych pianistów i pedagogów: Bernarda Ringeissena (Francja), Aleksandra Orlowieckiego (Rosja), Bernarda Robertsa (Wielka Brytania). Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki. Był nagradzany i wyróżniany na wielu konkursach pianistycznych i kameralnych; do najważniejszych zalicza: Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny na Stypendia Towarzystwa im. F. Liszta we Wrocławiu (laureat dwóch edycji konkursu), Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. I. J. Paderewskiego w Bydgoszczy (otrzymał również nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu z orkiestrą), Grand Prix Festiwalu Kameralistyki Młodych w Kłodzku oraz Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie (kategoria duety).
Ma w swoim dorobku liczne nagrania radiowe i telewizyjne, spośród których na szczególną uwagę zasługuje jedyne w Polsce zarejestrowane wykonanie Koncertu D-Dur op. 21 na skrzypce i fortepian i kwartet smyczkowy E. Chaussona (partia kwartetu została opracowana na orkiestrę kameralną). Nagranie zrealizowała wytwórnia DUX (nominacja Płyta Roku - Fryderyk 98 w kategorii - muzyka symfoniczna).
Prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i za granicą. Był gościem festiwali: Festival Musica De La Villa Rialp (Hiszpania), Festival De Musica Felip Pedrell w Tortosie (Hiszpania), Rassegna Internazionale Pianistica Mario Ghislandi w Cremie (Włochy), Gdański Festiwal Muzyczny, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej im. W. Lutosławskiego w Szczecinie, Clarimania we Wrocławiu, NEOARTE Spektrum Muzyki Nowej w Gdańsku, 4 Europejski Kongres Klarnetowy w Katowicach, Festiwal Muzyki Współczesnej Nowe Fale w Gdańsku.
W repertuarze pianisty specjalne miejsce zajmuje nowa muzyka polskich kompozytorów. Dokonał licznych prawykonań ich utworów, z których część jest mu dedykowana. Dzięki współpracy z twórcą muzyki elektroakustycznej - Dariuszem Mazurowskim pianista jest jej częstym wykonawcą. Natomiast wybitna kompozytorka Joanna Bruzdowicz-Tittel chętnie powierza mu prezentacje swoich dzieł. Owocem tej kilkuletniej współpracy jest nagranie trzech płyt z utworami kameralnymi i solowymi kompozytorki (wydawnictwo Acte Prealable). Na ostatniej z nich został zarejestrowany jej Koncert fortepianowy. Podkarpacką Orkiestrę Symfoniczną poprowadził Łukasz Wódecki.
Tomasz Jocz jest współzałożycielem i członkiem zespołu FRACTUS SEXTET, wykonującego muzykę młodego kompozytora, aranżera i multiinstrumentalisty Beniamina Baczewskiego. Prezentowana przez zespół muzyka to fuzja przeróżnych gatunków i stylów: jazzu, rocka, funku, folku, muzyki klasycznej.
Obecnie jest zatrudniony w macierzystej uczelni na stanowisku adiunkta doktora habilitowanego.

Łukasz Wódecki - absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie skrzypiec prof. Jadwigi Kaliszewskiej oraz dr hab. Bolesława Siarkiewicza, a także Dyrygentury Symfoniczno-Operowej, którą ukończył z wyróżnieniem pod kierunkiem prof. Zygmunta Rycherta.

Finalista II Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego w Mołdawii (2011) na którym otrzymał nagrodę specjalną, finalista I Ogólnopolskiego Konkursu Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu (2013) gdzie otrzymał wyróżnienie oraz półfinalista 2nd International Conducting Competition „Nino Rota” - Matera 2017. Stypendysta Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego w roku 2013.

Jako dyrygent zadebiutował w już trakcie pierwszego roku studiów prowadząc orkiestrę symfoniczną Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego podczas koncertu w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. W 2013 roku został zaproszony do udziału w Festiwalu Muzyki i Sztuki Krajów Bałtyckich „Probaltica” w Toruniu, gdzie podczas kolejnych edycji miał przyjemność dyrygować takimi dziełami jak: „Rémanences” Piotra Mossa (2013), operą „Flis” Stanisława Moniuszki (2014) oraz operą „Il mondo della luna” Józefa Haydna (2015). Od 2014 dyryguje projektem „Steve Nash & Turntable Orchestra”, z którym występował już kilkanaście razy m.in. w studiu koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego podczas Red Bull Music Academy Weekender Warsaw. W 2014 roku poprowadził orkiestrę Akademii Muzycznej w Łodzi, z którą nagrał muzykę do autorskiego projektu „N.K.D.M” Sergeya Badalova, który zdobył II miejsce na „Sunriver Composition Competition” w Chengdu w 2015 roku oraz I miejsce na „Gradus ad Parnassum Composition Competition 2016” na Ukrainie. W trakcie piątej edycji „Light Move Festival” w Łodzi zadyrygował projektem audio-wizualnym „Asweja” również Sergeya Badalova. W maju 2016 wraz z orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej oraz pianistą Tomaszem Joczem poprowadził polskie prawykonanie koncertu fortepianowego Joanny Bruzdowicz. Jako dyrygent gościnnie współpracował m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Częstochowskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Szczecińskiej oraz Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz Strauss Waltz Orchestra którą poprowadził podczas tournée po Chinach. Dyrygował również pierwszym polsko-ukraińskim zespołem muzyki współczesnej Neo Temporis Group, z którym również odbył tournée tym razem po Ukrainie występując w filharmoniach m. in. we Lwowie, Iwano-Frankowsku, Kijowie a także podczas XXII Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Współczesnej „Two Days and Two Nights of New Music” w Odessie. W swoim dorobku ma już kilka albumów muzycznych m.in. płytę „Dialogue Without Borders” nagraną wraz z Neo Temporis Group dla wytwórni Requiem Records, płytę „Steve Nash & Turntable Orchestra – Out of Fade” nagraną wraz z Orkiestrą Kameralną Cosmopolis w studiu koncertowym Polskiego Radia, a także płytę z dziełami symfonicznymi Joanny Bruzdowicz nagraną wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dla polskiego wydawnictwa fonograficznego Acte Préalable.

AB 23 lutego 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DAVID RUNTZ - dyrygent
SZYMON NAŚCISZEWSKI - skrzypce

W programie:
S. Moniuszko – Mazur z I aktu opery„Halka”
P. Czajkowski – Koncert skrzypcowy D-dur op. 35
P. Czajkowski – V Symfonia e – moll op. 64

Po zamaszystym Mazurze z opery „Halka” Moniuszki zabrzmi muzyka Czajkowskiego - jednego z największy rosyjskich kompozytorów, który zasłynął głównie jako twórca baletów, oper i symfonii. „Niewykonalne monstrum”- taka opinia przylgnęła początkowo do jego Koncertu skrzypcowego (1875). Dziś utwór ten należy do „żelaznego repertuaru” koncertujących skrzypków, a publiczność zachwyca się potoczystą melodyjnością utworu, rosyjską ludową nutą i tanecznymi rytmicznymi. Kilkanaście lat później, będąc u szczytu sławy Czajkowski skomponował V Symfonię (1888). Był to czas zwątpienia kompozytora we własne siły twórcze o czym świadczy fragment listu pisanego w tym czasie: „Sława – jakież przeciwieństwa zawiera to słowo. Raz pragnę jej, dążę do niej, to znowu nienawidzę jej. Jakiś tragizm tkwi w tym dążeniu do sławy i w tej odrazie do niej. Jak motyl wpadam w ogień i opalam sobie skrzydła...”

DAWID RUNTZ
Od grudnia 2017 roku piastuje stanowisko pierwszego dyrygenta Polskiej Opery Królewskiej w Warszawie. W 2016 roku ukończył studia dyrygenckie na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w klasie Maestro Antoniego Wita, debiutując koncertem z Orkiestrą Filharmonii Narodowej. Swój warsztat dyrygencki wzbogacał pod kierunkiem Maestro Jormy Panuli i Jacka Kaspszyka podczas mistrzowskich kursów dyrygenckich. Wyjątkowym artystycznym osiągnięciem było ukończenie "Riccardo Muti Italian Opera Academy” w Rawennie, prowadzonej przez wybitnego, światowej sławy dyrygenta Maestro Riccardo Mutiego.
W 2016 roku zdobył II nagrodę na VI Ogólnopolskim Konkursie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku. W 2013 roku został laureatem II nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu oraz nagrody specjalnej. W 2014 roku reprezentował Polskę podczas I Międzynarodowego Forum Dyrygenckiego w Zielonej Górze.
Oprócz osiągnięć dyrygenckich Dawid Runtz odnosił sukcesy kompozytorskie. Zdobył I miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim Uczniowskie Forum Muzyczne w Warszawie pod patronatem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także otrzymał nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Młodych Kompozytów „Euritmia” we Włoszech.
W roku 2015 otrzymał stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego RP, a także stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego. W latach 2008-2015 uzyskał stypendium Starosty Powiatu Wejherowskiego. Za osiągnięcia naukowe był wielokrotnym stypendystą Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Ponadto otrzymał dwukrotnie nagrodę Prezydenta Miasta Wejherowa za osiągnięcia w dziedzinie muzyki (2010, 2017).
Od sezonu artystycznego 2014/2015 współpracował z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie w charakterze dyrygenta-asystenta przy produkcjach dzieł operowych.
W 2017 roku będąc stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego był asystentem Maestro Jacka Kaspszyka w Filharmonii Narodowej. W 2017 roku Dawid Runtz ukończył prestiżowe kursy dyrygenckie prowadzone przez Maestro Daniele Gatti z orkiestrą The Royal Concertgebouw Orchestra w Amsterdamie. W lipcu zadebiutował w Japonii podczas Pacific Music Festival w Sapporo, na zaproszenie dyrektora artystycznego festiwalu, wybitnego rosyjskiego dyrygenta Maestro Valery’a Giergiev’a. W marcu wystąpi na 22. Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Filharmonii Narodowej. Artysta otrzymał zaproszenie na festiwal Tanglewood w Stanach Zjednoczonych, gdzie w sierpniu 2018 roku będzie zdobywał szlify pod okiem światowej klasy dyrygentów oraz orkiestry Boston Symphony Orchestra.
Dawid Runtz jest reprezentowany przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

AB 16 lutego 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

MASSIMILIANO CALDI - dyrygent

BULENT EVCIL - flet

RAFFAELE TREVISANI - flet

W programie:

St. Moniuszko – Uwertura do op. „Flis”

G.B. Viotti – Koncert podwójny A – dur

G. Verdi – Uwertura do opery Nabucco

G. Verdi – Uwertura do opery Moc przeznaczenia

A.F. Doppler – Fantazja na dwa flety

V. Bellini - Uwertura do opery Norma

Massimiliano Caldi
www.massimilianocaldi.com
Massimiliano Caldi (ur. w Mediolanie w 1967r.) ma bogate międzynarodowe doświadczenie w dziedzinie muzyki symfonicznej, operowej, operetkowej i baletowej. W centrum jego zainteresowań znajdują się muzyka współczesna oraz odrodzenie XIX-wiecznej opery. Massimiliano Caldi wyróżnia się wysokim profesjonalizmem przygotowania interpretacji oraz jasnym, prostym stylem dyrygenckim.
Jest zdobywcą pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie im. Grzegorza Fitelberga (1999). Jest także Głównym Dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Od 2015r. Massimiliano Caldi prowadzi mistrzowskie kursy dyrygenckie we Florencji. W latach 2014-2017 był Głównym Dyrygentem i Konsultantem Artystycznym Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki, w latach 2006-2010 był Dyrektorem Artystycznym Śląskiej Orkiestry Kameralnej w Katowicach, a w latach 1998-2009 Głównym Dyrygentem Orkiestry Kameralnej „Milano Classica".
W ciągu ostatnich dziesięciu lat odbył tournée w Izraelu, Omanie, USA, Chile, Brazylii, Niemczech, Rosji i Turcji.
Na przestrzeni ostatnich lat w Teatrze Wielkim w Poznaniu prowadził orkiestry w dziełach operowych Rossiniego – Cyrulik Sewilski (styczeń-luty 2017), Verdiego - Nabucco (maj 2017) i Mascagniego - Rapsodia Satanica (październik 2017). Podczas XXI edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena dyrygował La Rondine Pucciniego w Filharmonii Narodowej w Warszawie (kwiecień 2017), w Teatro Municipale w Piacenzie prowadził Notte per me luminosa Marco Betty (kwiecień 2017), a w Filharmonii Łódzkiej im. A Rubinsteina dyrygował Chórem i Orkiestrą w prologu z Mefistofelesa Boito (czerwiec 2017).
W Polsce był zapraszany na międzynarodowe festiwale i regularnie pojawiał się na podium najważniejszych orkiestr filharmonicznych i symfonicznych, takich jak np. Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i orkiestra "Sinfonia Iuventus" w sali Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Krakowie, a także orkiestr Filharmonii Łódzkiej, Pomorskiej w Bydgoszczy, Toruńskiej, Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie i wielu innych oraz w Studiu im. Witolda Lutosławskiego S-1.
W dziedzinie muzyki symfonicznej Massimiliano Caldi zadebiutował z Orkiestrą Kameralną Konzerthaus w Berlinie (listopad 2016), w Sali Rachmaninowa Konserwatorium Moskiewskiego z orkiestrą Sinfonietta Cracovia (listopad 2016), ze Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną (luty 2017) oraz w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu (listopad 2017 r.) wraz z orkiestrą Filharmonii Rzeszowskiej im. Artura Malawskiego. Uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie dyrygując IX Symfonią Beethovena 9 (maj 2017). W Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku dyrygował Carmina Burana Orffa (czerwiec 2017). W najbliższym czasie zadebiutuje w Teatro Ristori w Weronie (marzec 2018), powróci na podium Stambulskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej (luty 2018), w Sankt Petersburgu będzie dyrygował Orkiestrą Filharmoniczną (kwiecień 2018) i stanie na podium Orkiestry I Pomeriggi Musicali (maj 2018).

BULENT EVCIL:

Studiował w Królewskim Konserwatorium w Brukseli oraz w Akademii Muzycznej Heidelberg-Mannheim, gdzie uzyskał tytuł "efficiency in art” (biegłości w sztuce). Studiował u Sir JAMESA GALWAYA. Sir Galway określił Evcila mianem "jednego z najlepszych flecistów swojego pokolenia". Evcil współpracował jako flecista solowy z różnymi orkiestrami symfonicznymi: Orkiestrą Filharmonii Arturo Toscaniniego, Orkiestrą Symfoniczną Regionu Murcja, Państwową Orkiestrą Symfoniczną Sao Paulo, Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną i Stambulską Operą Narodową, Orkiestrą Filharmonii w Stambule Borusan oraz z takimi dyrygentami jak: Lorin Maazel, Ali Rahbari, Igor Ojstrach, Emil Tabakow, Ion Marin, Tadeusz Strugała, Claudio Scimone, Gürer Aykal itp.
Evcil występował z: R. Galliano, F.Say, B.Fromanger, D.Formisano, M.Grauwels.R.Trevisani, L.Kretzer, P.Moll, A.Oliva, C.Askin, R.Gunes. Otrzymał belgijskie odznaczenie Royal Art Encouragement. Odbył liczne trasy koncertowe w Turcji i za granicą, gdzie występował gościnnie jako solista z orkiestrami oraz recitalami i prowadził kursy mistrzowskie w najwybitniejszych salach koncertowych i szkołach, a także na międzynarodowych festiwalach muzycznych, takich jak Włoski Miedzynarodowy Festiwal Fletowy (Falaut), Flautomania w Teatro alla Scala w Mediolanie we Włoszech, Festiwal Brytyjskiego Towarzystwa Fletowego w Manchesterze w Anglii, był też największą gwiazdą konwencji flecistów w San Diego i Nowym Jorku w Ameryce organizowanej przez Krajowe Stowarzyszenie Flecistów. Występował na Słoweńskim Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Słowenii, Francuskim Festiwalu Fletowym w Nicei i Serbskim Międzynarodowym Festiwalu Fletowym w Belgradzie w Serbii oraz na Festiwalu Fletowym w Pristinie w Kosowie. Bulent Evcil brał również udział w programach radiowych i telewizyjnych.
Jego płyta CD zatytułowana ‘TANGO TIME’ została wydana w Turcji przez KALAN MUSIC. Evcil ma znaczący wkład w popularyzację muzyki fletowej i ma ambicję reprezentowania swojej muzyki i swojego kraju, Turcji, na międzynarodowej arenie muzycznej. Turecki magazyn „ANDANTE” poświęcony muzyce klasycznej przyznał mu w 2010 roku tytuł Mistrza Instrumentów Dętych Drewnianych (Best Woodwind Player 2010). Jego druga płyta zatytułowana ‘Middle Eastern Miniatures’ została wydana w 2012 roku. W 2015 roku wraz ze światowej sławy akompaniatorem Phillipem Mollem nagrał swoją ostatnią płytę. Płyta CD zatytułowana ‘The Flute Virtuoso’ pojawiła się na rynku muzycznym pod koniec 2015 roku.

Więcej informacji można uzyskać pod adresem: www.bulentevcil.com

Bülent Evcil gra cudownym dźwiękiem i ma wspaniałą technikę.
Jest wszechstronnym i imponującym młodym flecistą, moim zdaniem jednym z najwybitniejszych flescistów swojego pokolenia.

Sir JAMES GALWAY

Raffaele Trevisani

Mistrzostwo techniczne i wspaniała osobowość muzyczna Raffaela Trevisaniego są przedmiotem stałych pochwał ze strony publiczności i krytyków. Raffaele Trevisani uczył się u Sir Jamesa Galwaya, który uważa go za „...jednego z najlepszych obecnych flecistów dzięki pięknemu śpiewnemu tonowi, perfekcyjnej technice i odaniu się muzyce..”. „Śpiewający flet” i „Cudowny flecista” (Corriere della Sera), „gra pełna kolorów i ekspresyjny śpiewny dźwięk” (Markische Allgemeine), „... Pan Trevisani zauroczył całą publiczność doskonałą techniką i niezrównanym tonem” (The flute [Flet], Tokio), „Ma doskonałą technikę oddychania, bogaty, elastyczny dźwięk, nienaganną technikę palców zaś jego intuicyjne wyczucie poezji i dramatycznych momentów jest bardzo przekonywujące” (Der Bund), „...niesamowicie muzykalny flecista” (La Nazione), „Wielka muzykalność i bardzo intensywny dźwięk” (R.N.Zeitung), „Pan Trevisani odziedziczył wiele cech Galwaya plus dodał coś jeszcze od siebie ......... porywający dźwięk i wspaniała technika ....... elektryzująca jasność wyrzeźbiona z ogromną precyzją artystyczną” (Pan Magazine, debiut w London Wigmore Hall). Konserwatorium im. Giuseppe Verdiego w Milanie ukończył z doskonałymi ocenami. Karierę muzyka orkiestrowego rozpoczął w Orkiestrze Teatro alla Scala pod kierunkiem Claudio Abbado i Riccardo Muti zaś jako muzyk kameralny w zespole I Solisti Veneti prowadzonym przez Claudio Scimone. Był zwycięzcą konkursu „Società dei Concerti” w Milano i rozpoczął swoją karierę solisty wykonując koncerty solo z zespołem „I Solisti Veneti” we Włoszech i za granicą. Występował również jako solista z Orchestra da Camera di Padova e del Veneto, I Pomeriggi Musicali di Milano, I Cameristi della Scala, I Solisti della Scala, Orchestra del Teatro Lirico di Cagliari, Kammerorchester “Arcata” Stuttgart, Bielefelder Philarmoniker, Orquestra Sinfonica do Estado de Sao Paulo, Orquestra Sinfonica do Paranà, Orkiestrą Symfoniczną Stambułu, Orkiestrą Symfoniczną Adana, Moskiewską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Kameralną Południowej Afryki, Zespołem Smyczkowym Izraela, Orkiestrą Kameralną Suk, Śląską Orkiestrą Symfoniczną z Katowic i wieloma innymi. Maestro Trevisani grał w Japonii, w USA, Kanadzie, Ameryce Południowej, Rosji, Afryce Południowej, Anglii, Hiszpanii, w Niemczech, Polsce, Szwajcarii, Turcji, Izraelu oraz we Włoszech dla najważniejszych stowarzyszeń muzycznych i na najważniejszych festiwalach. Występował w wielu prestiżowych salach koncertowych takich jak Teatro alla Scala di Milano, KKL Luzern, Wigmore Hall w Londynie, Glenn Gould Studio w Toronto, Bunkakaikan and Suntory Hall w Tokio, Wielka Sala Koncertowa Moskiewskiego Konserwatorium, w Państwowym Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu, Filharmonii w Stuttgarcie, Musichalle w Amburg, Rudolf-Oetker-Halle w Bielefeld, Sala San Paolo and Memorial de America Latina w San Paolo, Baxter Hall w Cape Town, Teatrze Narodowym Pretorii, Audytorium Mann w Tel Awiwie, Detroit Simphony Hall, Kościele Przenajświętrzej Trójcy w Nowym Jorku, Bohuslav Martinu Hall and Palify Palace w Pradze, Konserwatorium w Milano, Catania Teatro Bellini, Bergamo Teatro Donizetti, Vicenza Teatro Olimpico, Sanremo Teatro Municipale itd. Uczestniczył w dobrze znanych festiwalach muzycznych takich jak Settimane Musicali w Stresie, Settembre Musica w Turynie, Firenze Musica, na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Pałace Sankt Petersburga [Palaces of St. Petersburg International Music Festival], Festiwalu Muzycznym Rheingau, Festiwalu Muzycznym Campos de Jordao, Festiwalu Veneto, Festiwalu Muzycznym Europaishes, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Maputo w Mozambiku, Festiwalu Muzycznym Miagi oraz na uroczystościach „Dziesięciolecia wolności” w Afryce Południowej, Festival Musica nas Montanhas in Pocos de Caldas (Brazylia), Międzynarodowym Festiwalu „Le Corde dell'Anima” w Cremonie i na Festiwalu Muzycznym Gumusluk w Bodrum (Turcja). Jest zapraszany na koncerty i do prowadzenia klas mistrzowskich w Europie, Japonii, USA, Afryce Południowej i na większość najbardziej prestiżowych festiwali fletowych na świecie (Boston, Frankfurt, Detroit, Chicago, Rzym, Las Vegas, Milano, Nowy Jork). Raffaele Trevisani wykonał i nagrał światowe premiery koncertów dedykowanych mu przez kompozytorów Carlo Galante, Alberto Colla, Hendrik Hofmeyr i Ernani Aguiar. Maestro Trevisani był na okładkach czterech wydań włoskiego ogólnokrajowego miesiecznika muzycznego „Amadeus” [Amadeusz] z załączoną płytą CD. Nagrywa dla studia Delos, które jest rozpoznawane na całym świecie za najwyższej jakości nagrania. Raffaele nagrywał dla włoskiej rozgłośni RAI, niemieckiej SDR, japońskiej NHK, angielskiej BBC, dla Telewizji Rosyjskiej i dla Telewizji Brazylijskiej; ponadto, Telewizja Brazylijska Globo i RAI Corporation Television w Nowym Jorku (dla programu „Włosi w Ameryce”) dedykowały mu wydania specjalne z wywiadami i koncertami na żywo. Został zaproszony do zagrania koncertów na dwa instrumenty razem z Maxencem Larrieu i Sir Jamesem Galwayem dla Telewizji Włoskiej. Obecnie jest profesorem w klasie gry na flecie w szkole Civica Scuola di Musica "Claudio Abbado” w Milanie. Był zapraszany do jury wielu międzynarodowych konkursów fletowych takich jak Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Theobalda Boehma w 2011 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Reinecke w 2013 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Domenico Cimarosa w 2013 r., Międzynarodowy Konkurs Fletowy im. Carla Nielsena w 2014 r. i Międzynarodowy Konkurs Fletowy Moskiewskiego Konserwatorium w 2017 r. Od 1991 r. Raffaele Trevisani prowadzi letnie seminaria gry na flecie w Premeno (nad jeziorem Maggiore). Raffaele Trevisani gra na flecie Muramatsu wykonanym z 14-karatowego złota, który należał do Sir Jamesa Galwaya.

AB 9 lutego 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DAVID GIMENEZ - dyrygent
KATARZYNA OLEŚ-BLACHA - sopran

W programie:
K. Szymanowski - Pieśń Roksany z opery Król Roger
G. Puccini - Manon Lescaut. Intermezzo, La Bohème. “Quando me´n vo” , La Rondine. “Ch´il bel sogno di Doretta”
G. Verdi - I Vespri Siciliani. “Mercè dilette amiche”, La Traviata. “È strano...sempre libera”
M. de Falla - La Vida Breve
M. de Falla - Trójgraniasty kapelusz /Suite II/
N. Rimsky-Korsakov - Capriccio Espagnol

Katarzyna Oleś – Blacha

Artysta muzyk, sopran koloraturowy. W 2001 r. ukończyła z wyróżnieniem Wydział Wokalno – Aktorski Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Wojciecha Jana Śmietany. Kunszt wokalny doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich i interpretacyjnych u tak znamienitych pedagogów i śpiewaków, jak Paul Esswood, Anne Raynolds, Lioba Braun, Christian Elssner, Ryszard Karczykowski.

Laureatka wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali m. in. w 2010 r. otrzymała III nagrodę w kategorii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, a w 2012 roku została uhonorowana Teatralną Nagrodą Muzyczną im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza śpiewaczka”. W lipcu 2014 roku została Laureatką nagrody: „Ars Quaerendi” za wybitne działania na rzecz promocji kultury.

Solistka Opery Krakowskiej, gdzie debiutowała w 2001 r. partią Królowej Nocy w „Czarodziejskim flecie” Mozarta.

Za szczególnie ważne w dorobku artystki należy uznać role: Rozyna („Cyrulik sewilski” Rossiniego), Gilda („Rigoletto” Verdiego), Roksana („Król Roger” Szymanowskiego), Fiorilla („Turek we Włoszech” Rossiniego), Zerbinetta („Ariadna na Naksos” R.Straussa), Violetta („La Traviata” G. Verdiego), Olimpia, Antonia, Giulietta, Stella („Opowieści Hoffmanna” J.Offenbacha), Norma („Norma” V.Belliniego) oraz najczęściej wykonywana przez nią partia Królowej Nocy („Czarodziejski flet” Mozarta). Partią Łucji („Lucia di Lammermoor” G.Donizettiego) debiutowała w Operze Narodowej w Warszawie.

Współpracuje z teatrami operowymi w Polsce i zagranicą. Z zespołami Oper w Bydgoszczy, Łodzi, Gdańsku, Szczecinie odbyła kilkakrotnie tournée po Austrii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Szwajcarii, goszcząc w takich salach, jak: Festspiel und Kongresshaus w Bregenz, Theater am Aegi w Hannoverze, Philharmonie w Berlinie, Philharmonie w Monachium, Gewandhaus w Lipsku, Rotterdamse Schouwburg w Rotterdamie.

Artystka ma w swoim bogatym dorobku ponad 30 pierwszoplanowych ról operowych, operetkowych i musicalowych, które prezentowała w 50 różnych realizacjach premierowych, festiwalowych oraz repertuarowych wielu teatrów operowych w Polsce i zagranicą.

W kręgu zainteresowań artystycznych Katarzyny Oleś – Blacha znajduje się również muzyka oratoryjno – kantatowa i kameralna. Dowodem na to są liczne koncerty (m.in. Kraków, Warszawa, Wrocław, Szczecin, Katowice, Stuttgart, Wolfsburg, Innsbruck, Linz, Hannover, Berlin, Monachium, Regensburg, Fulda, Graz, Strasburg, Szanghaj, Al Kuwait).

Dokonała szeregu nagrań dla potrzeb Polskiego Radia i Telewizji, w tym w 2005 r. niezwykle rzadko wykonywanego „Koncertu na sopran i orkiestrę” Z. Kasserna, który wielokrotnie prezentowano w programie II Polskiego Radia.

Pedagog Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadzi klasę śpiewu solowego. We wrześniu 2006 roku został jej nadany tytuł doktora w dziedzinie sztuk muzycznych – wokalistyki, a w lipcu 2014 roku tytuł doktora habilitowanego. Prowadzi warsztaty wokalne oraz kursy mistrzowskie dla młodzieży oraz młodych adeptów wokalistyki.

David Giménez

Urodzony w Barcelonie, David Giménez uczył się w klasie fortepianu i w klasie kompozytorskiej w Conservatori del Liceu w swoim rodzinnym mieście. Później, specjalizował się w dyrygenturze w Hochschulefür-Musik w Wiedniu pod kierunkiem Karla Österreichera oraz w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie [Royal Academy of Music in London] pod kierunkiem Sir Colina Davisa.

Zadebiutował w 1994 r. z Orkiestrą Hannover NDR. Później występował na całym świecie prowadząc wiodące orkiestry i solistów w takich salach koncertowych jak Royal Albert Hall, Filharmonia Berlińska, Salle Pleyel, Vienna Konzerthaus, Tokyo’s Suntory Hall, oraz Carnegie Hall i Avery Fisher Hall w Nowym Jorku. W czasie swojej kariery, David Giménez dyrygował takimi orkiestrami jak Filharmonia Wiedeńska [Vienna Philharmonic], the London Symphony, the Philharmonia, Münchner Philharmoniker, Orchestre de Paris oraz Filarmonica della Scala. Pojawiał się również z takimi solistami jak Yoyo Ma i Antonio Meneses. Obecnie jest pierwszym dyrygentem gościnnym Orkiestry Filharmonicznej w Bukareszcie i uzyskał tytuł dyrygenta laureata Orquestra Simfònica del Vallès w Barcelonie.

Opera stanowi ważną część harmonogramu występów Maestro Giméneza. Wykonał szeroki repertuar operowy w Teatro alla Scala, Vienna Staatsoper, Royal Opera House Covent Garden, w Operze w Zurychu, Berlin Deutsche Oper, Théâtre du Champs Elysées, Washington Opera, Barcelona’s Gran Teatre del Liceu, Madrid’s Teatro Real i w Operze w Sydney.

Mając wyjątkowe rozumienie głosu, David Giménez regularnie współpracuje z takimi śpiewakami jak José Carreras, Plácido Domingo, Anna Netrebko, Kiri Te Kanawa, Roberto Alagna, Angela Gheorghiu, Bryn Terfel, Erwin Schrott i Diana Damrau.

Dodatkowo, Maestro Giménez regularnie zasiadał w jury konkursu kompozytorskiego Królowej Zofii w Madrycie.

Ostatnio David Giménez pojawił się, między innymi, na podium Monachijskiej Orkiestry Symfonicznej, Brucknerhaus Linz Symphony, Vienna Volksoper Orchestra, Czeskiej Narodowej Orkiestry Symfonicznej, Orkiestry Filharmonicznej Seulu, Orkiestry Filharmonicznej Tokyo i Orkiestry Chińskiej Opery Narodowej. W swoim rodzinnym kraju, Maestro Giménez dyrygował takimi orkiestrami jak Orkiestra Filharmoniczna Barcelony, Orkiestra Filharmoniczna Realu i Orquesta Sinfónica de Bilbao.

W zakresie opery, otworzył ostatnio sezon w Operze w Barcelonie (Gran Teatre del Liceu) serią koncertów na cześć Giuseppe Verdiego i został dyrektorem muzycznym nowej opery El Juez, skomponowanej przez Christiana Kolonovitsa, która miała swoją światową premierę w Bilbao i na Festiwalu Erl w Austrii. Maestro Giménez zadebiutował również ze swoją operą w nowym Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu i w Theater an der Wien.

W obecnym sezonie, David Giménez pojawi się, między innymi na podium dyrygując Królewską Orkiestrą Filharmoniczną [Royal Philharmonic], Radio Symphonie Orchester Wien, Aalborg Symphony, Orkiestrą Filharmoniczną Sofii, Moskiewską Państwową Orkiestrą Symfoniczną – Rosyjską Orkiestrą Filharmoniczną, Orkiestrą Filharmoniczną Bukaresztu i Orkiestrą Symfoniczną Shenzhen. Ważnymi wydarzeniami będzie również kilka światowych koncertów na tournee pożegnanym José Carrerasa.

Nagrania Maestro Davida Giméneza obejmują dzieła dla wytwórni Decca, BMG Classics, Koch-Schwann, Erato i Discmedi.

AB 26 stycznia 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ANNA DUCZMAL - MRÓZ - dyrygent
TOMASZ STRAHL - wiolonczela

W programie:
M. Weinberg - Melodie Polskie op. 47 nr 2
M. Bruch - Kol Nidrei
E. Bloch - Rapsodia hebrajska na wiolonczelę i orkiestrę
M. Weinberg - Sinfonietta nr 1 na tematy żydowskie
W. Kilar – Krzesany

W kompozycjach Wienberga słychać będzie skrzyżowanie cech kultury polskiej i żydowskiej. Na charakter tejże muzyki wpłynęły burzliwe losy życia kompozytora. Zarówno w Sinfonnietcie (1948), jak i Melodiach polskich (1949) znajdziemy urzekające melodyjnością i rytmicznym nerwem tematy, ale także nutę groteski i melancholii. Z fascynacji folklorem żydowskim powstała również kompozycja Kol Nidrei (1881) Brucha. W liście do kantora E. Birnbauma autor pisał: „Chociaż jestem protestantem, jako artysta głęboko odczuwam wybitne piękno tych melodii i dlatego chętnie je wykorzystuję w mojej aranżacji”. Podobnie myślał zapewne Bloch, komponując Rapsodię na wiolonczelę i orkiestrę Schelomo (1916). „Apoteozą góralszczyzny” będzie natomiast utwór Kilara – Krzesany (1974) - prawdziwy przebój sal koncertowych na całym świecie.

TOMASZ STRAHL

W 1989 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. Kazimierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne studium podyplomowe w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Tobiasa Kühne.
Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. I nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. N. Zabalety w San Sebastian w Hiszpanii (1991). Otrzymał również nagrodę-stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994.
Wśród mistrzów batuty, z którymi artysta miał okazję współpracować, znajdują się m.in.: Andrzej Boreyko, Jan Krenz, Henryk Czyż, Philippe Entremont, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Tomasz Bugaj, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Krzysztof Penderecki, Jerzy Salwarowski.
Od wielu lat prowadzi ożywioną działalność koncertową występując z takimi orkiestrami, jak: Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Filharmonia Sofijska, Orquestra Sinfônica Municipal São Paulo (Brazylia) i in.
Tomasz Strahl występował m.in. w Schauspielhaus (Berlin), Brucknersaal (Linz), St. John’s Smith Square (Londyn), Art Center (Tel Awiw), Toppan Hall (Tokio), Auditori (Barcelona), Sali im. Glinki w Sankt Peterburgu, w Teatrze Wielkim w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył liczne tournée po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wiolonczelowego Witolda Lutosławskiego, w obecności kompozytora (1993). W 2005 roku Tomasz Strahl zaprezentował polskie prawykonanie II Koncertu wiolonczelowego Piotra Mossa na festiwalu Prawykonania (2005) z NOSPR, z którą w 2006 roku zarejestrował odnaleziony Koncert Zygmunta Stojowskiego.
Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje nagrania dla Pony Canyon, CD Accord, Pavane Records, Gema Stereo, Polmusic, Acte Préalable oraz Sony Classics. Był trzykrotnie nominowany do nagrody „Fryderyk”, w 2003 roku został jej laureatem.
Jest Profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Prowadzi także kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii i Ameryce Południowej
Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm, Norymberga 1778.

ANNA DUCZMAL-MRÓZ

Po swoim debiucie na festiwalu w Bad Kissingen została okrzyknięta przez niemiecką prasę "sensacyjną dyrygentką" ."Ma osobowość i chęć wnikliwego, własnego spojrzenia w muzyczne dzieło" - napisał recenzent Rzeczpospolitej podsumowując 7 Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga. Została zauważona jako najciekawsza indywidualność.
Anna Duczmal- Mróz rozpoczęła edukację muzyczną jako skrzypaczka. Jej talent dyrygencki objawił się podczas próby orkiestry studenckiej Hochschule fur Musik und Theater w Hanowerze (studiowała w klasie skrzypiec Prof. Krzysztofa Węgrzyna) prowadzonej przez Eiji Oue, na której maestro zaproponował ochotnikom spróbowanie przejęcia pałeczki dyrygenckiej. Ów "konkurs" wygrała Anna Duczmal-Mróz, której prof. Oue - podarowując swoją batutę - zaproponował studia dyrygenckie, które odbyła w jego klasie w latach 2001 - 2004. Ukończyła studia dyrygenckie z wyróżnieniem prowadząc swój koncert dyplomowy z orkiestrą NDR-Radiophilharmonie w Hanowerze.
W 2000 roku założyła studencką orkiestrę Benjamin Britten Kammerorchester w Hanowerze, z którą koncertowała w Niemczech. Jej wykonanie "Historii Żołnierza" I.Strawinskiego spotkało się z tak wielkim uznaniem, że organizatorzy powtórzyli koncert parę miesięcy później.
W roku 2003 debiutowała w Polsce dyrygując Orkiestrą Kameralną Amadeus PR. Od tego czasu koncertuje i nagrywa z tą orkiestrą.
W sezonie 2004/2005 była asystentką Eiji Oue w NDR Radiophilharmonie.
W sezonie 2006/2007 po przesłuchaniach młodych dyrygentów w Filharmonii Narodowej pełniła funkcję dyrygenta-asystenta Maestro Antoniego Wita w tejże orkiestrze.
Anna Duczmal- Mróz wielokrotnie prowadziła koncerty z orkiestrami w Niemczech, Włoszech, Belgii, Austrii, Ameryce Południowej oraz współpracowała ze wszystkimi najważniejszymi orkiestrami w Polsce, w tym Filharmonią Narodową, SinfoniąVarsovią, NOSPRem. Anna wystepowała w znakomitych salach koncertowych takich jak Wiener Konzerthaus Mozart Hall czy Palais des Beaux-Arts w Brukseli oraz na wielu znaczących festiwalach w Polsce, Niemczech i Ameryce Południowej.
Od 2009 Anna Duczmal-Mróz jest drugim dyrygentem Orkiestry Kameralnej Amadeus Polskiego Radia z która regularnie koncertuje i dokonuje nagrań muzyki polskiej, które można znaleźć na wielu wydaniach płytowych. Jej koncerty transmitowane były przez PR oraz NDR. Współpraca z Capellą Bydgostiensis zaowocowała nagraniem płyty dla wytwórni DUX - "Hity XX wieku" pod patronatem Europejskiego Centrum Muzyki im.Krzysztofa Pendereckiego.
Od 2009 roku prowadzi wraz z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz wielkimi pianistami takimi jak Ilia Scheps, Robert McDonald, Andrzej Jasiński kursy mistrzowskie w Paderewski Piano Academy.
W 2014 roku Anna prowadziła kursy dyrygenckie i koncerty w Ameryce Południowej.
W 2015 roku polska wytwórnia płytowa DUX wydała płytę z muzyką Sebastiana Krajewskiego nagraną przez Annę wraz z Orkiestrą Kameralną PR Amadeus. W tym samym roku niemiecka wytwórnia CPO wydała płytę z 10 Symfonią M.Weinberga w wykonaniu Orkiestry Kameralnej PR Amadeus pod jej batutą. Ta płyta otrzymała od Akademi Fonograficznej nominację do nagrody Fryderyki 2016 w kategorii „najlepszy album za granicą”
Anna Duczmal-Mróz regularnie dokonuje nagrań polskiej muzyki dla Polskiego Radia.
Anna Duczmal- Mróz jest wielokrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Z NOWEGO JORKU DO TEXASU

AB 19 stycznia 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MARIUSZ SMOLIJ - dyrygent

W programie muzyka amerykańska m.in.:
J.Williams - Cowboy Overture
G.Gershwin - Suita z Porgy and Bess
J. Moss -The Best of Frank Sinatra

Mariusz Smolij jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów swojego pokolenia prowadzących orkiestry w Stanach Zjednoczonych i Europie. Opinię tą potwierdzają zarówno krytycy muzyczni po obu stronach Atlantyku jak i American Symphony Orchestra League. Ta prestiżowa organizacja z siedzibą w Nowym Jorku, zrzeszająca wszystkie orkiestry symfoniczne w Ameryce Północnej wyróżniła jego nazwisko na prestiżowej liście najwybitniejszych mistrzów batuty.

W wyniku zwycięstw w szeregu poważnych konkursach, Mariusz Smolij od wielu lat związany jest stałymi kontraktami z wybitnymi instytucjami muzycznymi w USA. Dyrygował on ponad 120 orkiestrami w 27 krajach, na czterech kontynentach występując na najbardziej prestiżowych estradach koncertowych świata, m. in. nowojorskiej Carnegie Hall, nowojorskim Lincoln Center, Kimmel Center w Filadelfii, ABC Hall w Johannesburgu, Narodowym Centrum Kultury w Pekinie, Sali Concertgebauw w Amsterdamie, Tonehalle w Zurichu, Salle Gaveau w Paryżu oraz narodowych centrach kulturalnych Polski, Czech, Słowacji, Bułgarii, Serbii, Cypru, Niemiec, Austrii, Węgier, Włoch, Meksyku, Kolumbii, Boliwii i Korei Płdn.

Na liście prowadzonych przez niego orkiestr znajdują się między innymi: Atlanta Symphony Orchestra, Detroit Symphony Orchestra, Houston Symphony, Rochester Philharmonic, New Jersey Symphony Orchestra, Indianapolis Symphony, Indianapolis Chamber Orchestra, Orchestra of the Lyric Opera Chicago, Omaha Symphony Orchestra, Missouri Symphony, St. Louis Philharmonic, Symphony of Nova Scotia (Kanada), Johannesburg Philharmonic Orchestra (RPA), Jerusalem Symphony, Israel Symphony Orchestra, Israel Chamber Orchestra, Rotterdam Chamber Orchestra, Orchestra da Camera Fiorentina, Orchestra Teatro Olimpico Vicenza, Orchestra di San Remo, Orchestra Sinfonica Lecce (Włochy), Orchestre Lamoureux Paris (Francja), Bern Sinfonieorchester, Sinfonieorchester Basel (Szwajcaria), Bergishe Symphoniker, Kiel Philharmonie (Niemcy), Staatsorchester Frankfurt, Budapest Symphony Orchestra, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Bułgarska Filharmonia Narodowa w Sofii, Serbska Filharmonia Narodowa w Belgradzie, Narodowa Filharmonia Boliwii, Kolumbii, Meksyku i wiele innych.

Artysta nagrywał dla firm płytowych Hungaroton, Universal Poland oraz Narodowego Radia USA (NPR). Od 2004 roku regularnie współpracuje z międzynarodową wytwórnią NAXOS wydając 10 płyt, często prezentujących światowe premiery nagraniowe. Wydane przez tą firmę CD z muzyką Andrzeja Panufnika, a nagrane wspólnie z Polską Orkiestrą Kameralną, było wyróżnione w Londynie przez prestiżową „London Evening Standard” oraz doskonale ocenione przez wielu krytyków w Europie Zachodniej i USA. Kolejna płyta, z Filharmonią Poznańską, poświęcona była muzyce Tadeusza Szeligowskiego, natomiast siedem ostatnich CD z muzyką węgiersko/amerykańskich kompozytorów (M. Rozsa, E. Zador) nagrane zostały z Budapesztańską Orkiestrą Symfoniczną. Nagranie muzyki Grażyny Bacewicz z Capella Bydgostiensis otrzymało w 2015 roku nagrodę ”Fryderyka” i doskonałe recenzje międzynarodowych krytyków.

W Polsce dyrygent często współpracuje z Polską Orkiestrą Kameralną oraz orkiestrą Sinfonia Varsovia, z którą dokonał szeregu nagrań (Naxos, CDAccord) i którą prowadził podczas tourne koncertowych w Japoni, Francji oraz USA. Artysta dyrygował gościnnie większością polskich zespołów filharmonicznych i radiowych, m.in. Filharmonią Narodową w Warszawie podczas festiwalu Forum Lutosławskiego. W latach 2002 – 2004 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Wrocławskiej oraz Festiwalu Wratislavia Cantans. Od 2016 roku pełni rolę dyrektora artystycznego Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej.

W Stanach Zjednoczonych pełni funkcję Dyrektora Artystycznego orkiestry kameralnej Riverside Symphonia w New Jersey oraz Acadiana Symphony Orchestra w Louizjanie. W latach 1994 – 1997 był drugim dyrygentem New Jersey Symphony Orchestra, a w okresie 2000 – 2003, na zaproszenie Christofa Eschenbacha, pracował jako stały dyrygent w Houston Symphony Orchestra. Pomiędzy 1996 – 2000 zajmował pozycję profesora dyrygentury na Northwestern University w Chicago – Evanston, będąc w tym czasie najmłodszym wykładowcą dyrygentury pośród wszystkich czołowych uczelni amerykańskich. Jest wysoce poszukiwanym pedagogiem i prowadził międzynarodowe kursy m.in. w Czechach, Słowacji, Stanach Zjednoczonych, Chinach, Korei Płdn. Polsce oraz dla Konserwatorium w Zurichu (Szwajcaria). Od 2009 roku artysta jest również gościnnym profesorem i dyrygentem univerytetu muzycznego w Tianjin (Chiny).

Artysta podczas wieloletniej kariery artystycznej zdobył również szerokie uznanie za kreatywność programową, podnoszenie poziomu artystycznego pracujących z nim orkiestr oraz kunszt pedagogiczny i umiejętności popularyzacji muzyki.

Mariusz Smolij jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie skrzypiec. Wraz z założonym przez siebie Kwartetem Smyczkowym im. K. Pendereckiego, wyjechał do USA. Kontynuował tam studia m.in. w prestiżowej Eastman School of Music w Rochester, w stanie Nowy Jork. W 1998 roku z ramienia tej instytucji otrzymał stopień doktorski.

AB 12 stycznia 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
JACEK ROGALA - dyrygent
KLARA KRAJ – fortepian
DOMINIKA GRZYBACZ – fortepian
ADAM KRUSZEWSKI - baryton
Elżbieta Lewicka – słowo

W programie:
W. A. Mozart - Uwertura do opery Wesele Figara
W. A. Mozart- Don Giovanni: Serenada Don Giovanniego; Deh, vieni, alla finestra
W. A. Mozart - Hai gia vinta Ia causa - aria Hrabiego z op. Wesele Figara
W. A. Mozart – Koncert na 2 fortepiany Es-dur KV 365
przerwa
T. Baird - 4 sonety miłosne do sł. W. Szekspira
M. Spisak - Trzy miniatury
M. Karłowicz / instrumentacja J. Rogala - 5 pieśni do sł. poetów polskich

Orkiestra Symfoniczna  Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie - 26.12.2017r. rozpoczęła TOURNEE ARTYSTYCZNE DO CHIN.
Trwało ono do 10.01.2018r. W podanym okresie orkiestra zaprezentowała na terenie Chin 10 koncertów, które odbyły się w miastach: Jinzhou, Haerbin, Dalian, Yingkou, Liuzhou, Nanning, Nanchang czy Shijiazhuang. W każdym z koncertów uczestniczyło co najmniej 3 000 odbiorców.

SALE KONCERTOWE W KTÓRYCH WYSTĄPIŁA ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ W RZESZOWIE

Dalian Development Area Grand Theater ; Dalian People's Culture Club ; Guangxi Culture&Art Center ; Hebei Arts Center w Shijiazhuang ; Jiangxi Arts Center ;

Liuzhou Culture&Art Center ; Shijiazhuang Grand Theater ; Yingkou Culture&Art Center . 

W programie koncertów znalazły się m.im:
F. Suppe – Uwertura do operetki „Lekkiej kawalerii”
F. Chopin/G. Fitelberg – Polonez A-dur op. 40 nr 1
A. Dvořak – Tańce Słowiańskie op. 72 nr 1, nr 2
J. Strauss – Polka „Grzmoty i błyskawice”
J. Strauss – Walc „Wiedeńska krew”
C. Saint-Saëns – Bacchanale z opery „Samson i Dalia
G. Rossini – Uwertura do opery „Włoszki w Algierze
G. Verdi – Marsz triumfalny z opery „Aida”
J. Brahms – Tańce węgierskie; nr 2, nr 5, nr 21
F. Mendelssohn – Saltarello z IV Symfonii A-dur
J. Strauss – Polka schnell „Auf der Jagd”
St. Moniuszko – Tańce góralskie z opery „Halka”
W. Kilar – Polonez z filmu „Pan Tadeusz”
L. Huanzhi – Spring Festival  Ouverture
P. Czajkowski – Trepak z baletu „Dziadek do orzechów”
J. Strauss – Chiński galop
J. Strauss – Marsz Radetzkiego

Przygotowując się do tego wielkiego przedsięwzięcia artystycznego Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej zrealizowała nagranie płyty pod tytułem „Chińskie inspiracje i muzyka polska.

Wyjazd ten  traktujemy jako promocję i reprezentację, nie tylko regionu w którym funkcjonuje Filharmonia Podkarpacka, ale całego kraju, wierząc, że budowanie dobrego wizerunku w obszarze kultury ma bezpośrednie przełożenie na działania w innych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego. Organizatorem tournée orkiestry jest Chińska Agencja Koncertowa.

Tournée orkiestry nie byłoby możliwe gdyby nie wsparcie finansowe Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego, Gminy-Miasto Rzeszów, Instytutu Adama Mickiewicza oraz sponsorów Przedsiębiorstwa Budowlanego BESTA Sp. z o.o., LIU GONG oraz BISPOL Sp. z o.o.

4 stycznia 2018, CZWARTEK, GODZ. 19:00, Sala Koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
ŁUKASZ WOJAKOWSKI – dyrygent
NINA NOWAK – mezzosopran

W programie: Kolędy świata

NINA NOWAK - czołowa polska śpiewaczka – alt, koncertująca z najbardziej elitarnymi orkiestrami w Polsce i na świecie – jak LONDON SYMPHONY ORCHESTRA, RADIO SYMPHONY, NEW YORK PHILHARMONIC, BERLIN PHILHARMONIC, LOS ANGELES PHILHARMONIC, etc.

Od 2004 r. współpracuje z najwybitniejszym polskim kompozytorem Krzysztofem Pendereckim. W styczniu tegoż roku wystąpiła w jego Te Deum z okazji 70. urodzin Mistrza.

W 2012 r. ONZ wyróżniło ją nagrodą specjalną za jej charytatywną działalność na rzecz głodujących krajów Afryki, które regularnie odwiedza i wspiera oraz na rzecz pokoju na Bliskim Wschodzie.

W marcu 2014 r. zaśpiewała na Wielkiej Gali Pokoju z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Jordanii ku czci wszystkich poległych w walkach w Gazie i Bliskim Wschodzie, zorganizowanej przezKróla i Królową Jordanii, na ktorej były czołowe głowy Państw wspierających pokój na świecie.

7 czerwca 2012 roku na zaproszenie prezydenta UEFA Michela Platiniego zaśpiewała na wielkiej GALI UEFA EURO 2012 otwarcia MISTRZOSTW EUROPY W PIŁCE NOŻNEJ na Zamku Królewskim w Warszawie oraz na otwarciu MISTRZOSTW EUROPY W PIŁCE NOŻNEJ NA STADIONIE NARODOWYM W WARSZAWIE.

Największym zaszczytem była współpraca z Ojcem Św. Janem Pawłem II, celebracja Mszy Świętych na Watykanie, wspieranie Czerwonego Krzyża na rzecz ludzi chorych i potrzebujących, objętych wojną oraz koncerty na światowych zjazdach młodzieży, którym przewodniczył Ojciec Święty.

27 kwietnia 2014 r. zaśpiewała na uroczystościach kanonizacji Ojca Św. i Mszy Św. celebrowanej przez papieża Franciszka na placu Św. Piotra na Watykanie.

W 2016 r. zaśpiewala na Śwatowych Dniach Młodzieży w Krakowie podczas Mszy Sw,celebrowanej przez Ojca Sw. Franciszka

 "ZAPROSZENIE DO TAŃCA"
31 grudnia 2017, NIEDZIELA, GODZ. 18:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MASSIMILIANO CALDI - dyrygent
KATARZYNA HOŁYSZ - sopran
Regina Gowarzewska - słowo

W programie:
St. Moniuszko – Uwertura do opery „Hrabina”
E. Kalman - Czardasz Sylvii z operetki „Księżniczka czardasza”
C. M. von Weber – Zaproszenie do tańca
F. Lehar – Moje usta całują tak gorąco z operetki „Giuditta”
W. Kilar – Polonez z filmu "Pan Tadeusz" i  Walc z filmu  "Trędowata"
A. Ponchielli  - Taniec godzin  z opery  "La Gioconda"
P. Czajkowski – Uwertura  miniaturowa z baletu „Dziadek do orzechów”
A. Dvorák -  III część z Symfonii G – dur op. 88
F. Loewe - Dancing all the night z musicalu  "My fair Lady"
G. Gershwin – Summertime
L. Bernstein – I feel pretty z musicalu „West side story”

Massimiliano Caldi
www.massimilianocaldi.com

Massimiliano Caldi (Mediolan, 1967 r.), posiada duże międzynarodowe doświadczenie w dziedzinie muzyki symfonicznej, opery, operetki i baletu oraz zainteresowania w dziedzinie muzyki współczesnej i powrocie do dziewiętnastowiecznej opery. Wyróżnia się doskonałym przygotowaniem zawodowym oraz przejrzystym i linearnym stylem dyrygowania.
Caldi, który był laureatem pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie „G.Fitelberg” (1999 r.), jest Głównym Dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie oraz występującym gościnnie Pierwszym Dyrygentem Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Artysta był Głównym Dyrygentem i Konsultantem Artystycznym Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki (w latach 2014-2017), Dyrektorem Artystycznym Śląskiej Orkiestry Kameralnej (w Katowicach, w latach 2006-2010) i Głównym Dyrygentem Orkiestry Kameralnej „Milano Classica” (w latach 1998-2009).

W ciągu ostatnich dziesięciu lat odbył tournee po Izraelu, Omanie, Stanach Zjednoczonych, Chile, Brazylii, Niemczech i Turcji.

W ostatnim czasie w zakresie opery Caldi dyrygował Il Barbiere di Siviglia Rossiniego (styczeń-luty 2017) i Nabucco Verdiego (maj 2017) w Teatrze Wielkim w Poznaniu, La Rondine Pucciniego w Filharmonii Narodowej w Warszawie podczas XXI edycji Festiwalu Wielkanocnego Ludwiga van Beethovena (kwiecień 2017), Notte per me luminosa Marco Betty w Teatro Municipale w Piacenzy (kwiecień 2017) i prologiem z Mefistofelesa Boito (czerwiec 2017) z Chórem Filharmonii „A. Rubinstein” i orkiestrą w Łodzi. Do jego najbliższych jego zobowiązań należą powrót do Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie będzie reżyserował Rapsodia Satanica Mascagni (październik 2017) w ciągu Światowego Tygodnia Języka Włoskiego.
Ostatnio w Rzeszowie Caldi brał udział w pierwszym światowym nagraniu Koncertów fortepianowych Raula Koczalskiego nr 1 i nr 2 wraz z Filharmonią Podkarpacką im. Artura Malawskiego oraz pianistką Joanną Ławrynowicz pod etykietą „Acte Préalable”.
W Polsce artysta został zaproszony na Międzynarodowe Festiwale takie jak Festiwal im. Jerzego Waldorffa w Radziejowicach, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena w Warszawie, „Mozartiana” w Oliwie i Festiwal Muzyczny Łańcut, gdzie stanął na czele orkiestr takich, jak na przykład Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Iuventus, Orkiestra Akademii Beethovena, Nospr i Filharmonii Krakowskiej, Szczecińskiej, Łódzkiej, Białostockiej, Poznańskiej i innych.

W dziedzinie muzyki symfonicznej zadebiutował w Berlinie z orkiestrą Konzerthaus Kammerorchester z Berlina (listopad 2016) oraz w Sali Rachmaninowa Konserwatorium Moskiewskiego z Sinfoniettą Cracovią (listopad 2016). oraz z Orkiestrą Symfoniczną Stambułu (luty 2017). Brał on udział w Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie dyrygując Symfonią Beethovena w maju 2017 r., dyrygował też Carmina Burana Orffa (czerwiec 2017) w Filharmonii w Gdańsku. Do jego najbliższych włoskich zobowiązań należą powrót na podium Orkiestry Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi i na podium Orkiestry I Pomeriggi Musicali. Powróci on również do Turcji - Stambulskiej Orkiestry Symfonicznej w Stambule (luty 2018) oraz do Sankt Petersburga - Orkiestry tamtejszej Filharmonii (kwiecień 2018).

Biuro Koncertowe Jacek Nędzyński

p r z e d s t a w i a

KATARZYNA HOŁYSZ

s o p r a n

Katarzyna HOŁYSZ jest absolwentką (2003 r.) poznańskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Krystyny Pakulskiej. Studia uwieńczyła autorskim przedsięwzięciem w postaci przetłumaczenia libretta i występu w partii Madame w polskiej prapremierze opery Francisa Poulenca Głos człowieczy.

Początkowo Katarzyna Hołysz występowała w repertuarze mezzo-sopranowym, prezentując się na polskich i niemieckich scenach operowych m.in. jako Eboli, Adalgiza, Oktawian, Kompozytor, Fenena, Idamante, Sophie Dorothea (Kronprinz Friedrich-Matthus).

W miarę dojrzewania głosu i rozwijania możliwości wokalnych artystka zaczęła sięgać po partie sopranowe, które obecnie stanowią trzon jej repertuaru, a przez krytyków uznana została za jeden z bardzo niewielu w naszym kraju autentycznych sopranów dramatycznych. Z wielkim powodzeniem wystąpiła dotąd w takich rolach sopranowych jak Lady Makbet (Makbet-Verdi), Leonora/Fidelio (Fidelio-Beethoven), Salome (Salome-R.Strauss), Tosca (Tosca-Puccini), Desdemona (Otello-Verdi), Wenus (Tannhäuser-Wagner), Kundry (Parsifal-Wagner), Ariadna (Ariadna na Naxos-R.Strauss) w przedstawieniu transmitowanym przez TV Mezzo, Hrabina (Wesele Figara-Mozart), Agata (Wolny Strzelec-Weber), Halka (Halka-Moniuszko), Neala (Paria-Moniuszko), Benigna (Czarna Maska-Penderecki).

Katarzyna Hołysz prowadzi też aktywną działalność koncertową w Polsce i za granicą (Niemcy, Austria, Litwa, Czechy). Walory głosowe artystki umożliwiaja jej wykonywanie bardzo szerokiego repertuaru, od Mozarta po Wagnera, Richarda Straussa i kompozytorów współczesnych, a także klasykę operetki.

Otrzymała m.in. Medal Młodej Sztuki oficyny wydawniczej Głos Wielkopolski (2009), Złotą Maskę Miasta Łodzi za najlepszą kreację wokalną sezonu (2010), Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury dla najlepszej śpiewaczki sezonu 2011/2012.

Ma w dorobku kilkanaście płyt CD z różnorodnym repertuarem, wśród nich jedyne dotąd nagranie opery Paria Stanisława Moniuszki (partia Neali). Na wydanie oczekuje nagranie DVD z Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie Czarnej Maski Krzysztofa Pendereckiego (partia Benigny)

Artystka reprezentowana jest przez Biuro Koncertowe Jacek Nędzyński www.nedzynski.com.            

RZECZPOSPOLITA (7 września 2010):

„To największy nasz talent wokalny ostatnich lat”

OPERA REVIEW (luty 2011):

„Katarzyna Hołysz (jako Leonora/Fidelio) brzmiała ekscytująco z kombinacją bogactwa dolnego rejestru i promiennej pewności najwyższych dźwięków”

TRÓJMIASTO.PL (26 maja 2014):

„Zdecydowanie należy do najlepszych sopranów w Polsce”