relacje

„Mykoła Łysenko, lirnik naddnieprzański”

Gorąco Państwu polecam portal ”Maestro”, który prowadzi pan Juliusz Multarzyński, polski artysta fotografik, inżynier, dziennikarz, menedżer kultury i wydawca.

Wczoraj i dzisiaj (19 i 20 marca 2022) opublikowany został na tym portalu, dwuczęściowy artykuł Lesława Czaplińskiego, poświęcony twórcy ukraińskiej muzyki artystycznej, którym był Mykoła Łysenko, zatytułowany:

„Mykoła Łysenko, lirnik naddnieprzański”

Link:
https://maestro.net.pl/index.php/9815-mykola-lysenko-lirnik-naddnieprzanski

                                                                                                                Mykoła Łysenko - fotografia ze zbiorów Juliusza Multarzyńskiego

Mykola Lysenko1865

 

Koncert poświęcony Ignacemu Łukasiewiczowi w 200.rocznicę urodzin.

18 marca 2022 r Koncert poświęcony Ignacemu Łukasiewiczowi w 200.rocznicę urodzin.

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie pod batutą Sławomira Chrzanowskiego oraz Robert Mosior - klarnet byli wykonawcami tego wspaniałego wydarzenia.

W programie usłyszeliśmy:
- Melodię a - moll Myroslava Skoryka,
- Etiudę E - dur op.10 nr 3 Fryderyka Chopina w opracowaniu na orkiestrę smyczkową,
- Tańce góralskie z opery "Halka" Stanisława Moniuszki,
- Koncert klarnetowy B - dur Karola Kurpińskiego,
- 6 utworów na orkiestrę smyczkową Bèli Kèlera.

Koncert prowadziła pani dyrektor Filharmonii prof.dr hab. Marta Wierzbieniec, która kolejno między utworami przypominała postać i zasługi IgnacegoŁukasiewicza.
Jan Józef Ignacy Łukaszewicz urodził się 23 marca 1822 roku w Zadusznikach koło Mielca w rodzinie zubożałej szlachty. Był farmaceutą i przedsiębiorcą, założycielem pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej, wynalazcą lampy naftowej, pionierem przemysłu naftowego w Europie. Był wielkim patriotą i społecznikiem. Swoim wielkim majątkiem dzielił się z potrzebującymi. Wspierał organizacje charytatywne oraz patriotyczne. Był posłem na Sejm Galicyjski.

Od 1974 roku Ignacy Łukaszewicz jest patronem Politechniki Rzeszowskiej. Pamiątki po Łukaszewiczu, prototyp pierwszej lampy naftowej oraz jedna z najcenniejszych kolekcji lamp w Europie znajdują się w Muzeum Podkarpackim w Krośnie.

Ale przejdźmy do koncertu. W atmosferę wieczoru wprowadziła nas miniatura jednego z najsłynniejszych współczesnych kompozytorów ukraińskich Myroslava Skoryka - pełen liryzmu utwór zatytuowany "Melodia" w tonacji a - moll. Ten przepiękny utwór w piątkowy wieczór był wykonywany na rozpoczęcie koncertu we wszystkich instytucjach muzycznych w Polsce oraz w wielu krajach Europy, w geście solidarności z walczącą Ukrainą.
Kolejnym utworem była Etiuda E - dur op.10 nr 3 Fryderyka Chopina w opracowaniu na orkiestrę smyczkową, a następnie wysłuchaliśmy brawurowo wykonanych tańców góralskich z opery "Halka" Stanisława Moniuszki.

Po popisie orkiestry słuchaliśmy Koncertu klarnetowego Karola Kurpińskiego.
Solistą wieczoru był Robert Mosior - klarnet, wychowanek rzeszowskich szkół muzycznych, absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie. W 1989 roku był zdobywcą pierwszej nagrody na światowym konkursie Karola Kurpińskiego, najbardziej prestiżowym konkursie instrumentów dętych. Dziś cieszy się z sukcesów swoich wychowanków. Jest muzykiem - klarnecistą w Filharmonii Podkarpackiej oraz pedagogiem w Zespole Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie.
Koncert klarnetowy B - dur Karola Kurpińskiego w wykonaniu pana Roberta był wspaniałym wirtuozowskim popisem. Tak jest to przepiękny utwór i bardzo popularny, dlatego jego mistrzowskie wykonanie przez pana Mosiora, pozostanie w naszej pamięci na długo.
Doskonale spisała się też towarzysząca soliście orkiestra pod batutą Sławomira Chrzanowskiego. Długotrwała owacja publiczności nagrodzona została przez solistę bisem, którym było tango Astora Piazzolli.

Sześć utworów na orkiestrę smyczkową Bèli Kèlera zakończyło piątkowy wieczór. Bèla Kèler a właściwie Albert Paul Keler, to urodzony 13 lutego 1820 roku w Bardejowie, węgierski kompozytor, dyrygent i skrzypek. W XIX wieku był bardzo aktywny w muzycznej Europie.
Jako dyrygent kierował ponad 366 koncertami m.in.w Wiedniu, Monachium, Zurichu, Londynie, Hamburgu. Jego wielkimi sukcesami były skomponowane polki, walce, marsze, galopy czy czardasze.
Dziś niestety twórczość tego kompozytora rzadko gości na estradach filharmonii.

Dla nas ten repertuar był swoistym powiewem Wiednia, przywiezionym przez naszych Filharmoników z ich pobytu w tym mieście.
Przypomnę, że 11 marca br. nasza Orkiestra po raz kolejny wystąpiła z sukcesem w Złotej Sali w wiedeńskim Musikverein.
Piątkowy wieczór był bardzo udany, publiczność gorącymi brawami dziękowała Wszystkim. Duże brawa należą się też dyrygentowi - panu Sławomirowi Chrzanowskiemu

                                                                                                                  Robert Mosior - klarnet

Robert Mosior 800

Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej w Jarosławiu - wspaniały finał

To była prawdziwa uczta dla duszy. Doznania muzyczne i emocjonalne wywołane poruszającym głosem Alicji Majewskiej i wirtuozerią pianisty Włodzimierza Korcza w programie "Żyć się chce" były najpiękniejszą muzyczną podróżą z wybitnymi Artystami. Towarzyszył im Warsaw String Quartet.Ten wieczór (5 marca br) zakończył X edycję Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej w Jarosławiu.

Alicja Majewska początkowo śpiewała w zespole Partita, od połowy lat 70-tych rozpoczęła karierę solową. Wkrótce stała się jedną z najpopularniejszych wokalistek polskich.Na swym koncie ma wiele nagród zdobytych na Festiwalu w Opolu jak również Festiwalach w Rostoku i Hawanie. Jej ogromna uczciwość wobec słuchacza i dbałość o jak najwyższą jakość muzyczną i literacką śpiewanych utworów, sprawia, że na jej koncertach sale "pękają w szwach".

W swych interpretacjach pani Alicja łączy nieustającą pogodę ducha z refleksją dotyczącą spraw aktualnych. Wspaniała kariera sceniczna Alicji Majewskiej trwa ponad 45 lat, i niezmiennie króluje ona w sercach swych fanów.
Od ponad 45 lat stałe współpracuje z kompozytorem swych piosenek Włodzimierzem Korczem, który towarzyszy jej przy fortepianie niemal we wszystkich występach.

Tym razem do wspaniałych kompozycji Włodzimierza Korcza śpiewanych przez artystkę teksty napisali: Wojciech Młynarski, Magda Czapińska, Andrzej Sikorowski, Artur Andrus, Tomasz Misiak. Pani Alicja wykonała też piosenkę zmarłego przyjaciela, Zbigniewa Wodeckiego, z tekstem Moniki Partyk.
Były również wspomnienia z przeszłości m.in. "Być kobietą", "Jeszcze się tam żagiel bieli" czy "Odkryjemy miłość nieznaną", Pan Korcz wykonał swoją przebojową kompozycję do serialu "O7 zgłoś się ".

Jarosławska publiczność gorącymi owacjami na stojąco prosiła o kolejne bisy.

Po koncercie można było zakupić płyty wydane ostatnio z piosenkami Artystki, z jej autografem. Dochod że sprzedaży pani Alicja przeznaczyła na rzecz walczącej Ukrainy.

 

Tadeusz Stopiński

Wspaniały wieczór w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie.

Dziś, 4 marca 2022 r odbył się koncert, który na długo pozostanie w naszej pamięci.
Bohaterem był hiszpański pianista Martìn Garcia Garcia, który z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii pod batutą Rafała Janiaka wypełnił program wieczoru.

Kilka słów o wykonawcy.
Martin Ģarcìa Ģarcìa to zdobywca III nagrody XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina oraz nagrody Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu.
Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 5 lat. Jest absolwentem Escuela Superior de Music Reina Sofia w Madrycie w klasie Galiny Eguiazarowej. Swoją Edukację kontynuował w Mannes Scholl of Music w Nowym Jorku w klasie Jerome'a Rose'a.
Jest laureatem wielu konkursów pianistycznych m.in. Cleveland International Piano Competition, po którym przyjechał do Warszawy.

A oto program wieczoru:
- Preludium i fuga nr 1 C - dur Jana Sebastiana Bacha z Das Wohltemperierte Klavier,
- Sonata h - moll op.58 Fryderyka Chopina,
- II Koncert fortepianowy f - moll Fryderyka Chopina.
Po burzliwej owacji na stojąco, zostaliśmy nagrodzeni bisami, usłyszeliśmy kolejno;
- Menuet G - dur op.14 nr 1 Ignacego Jana Paderewskiego w bardzo oryginalnej aranżacji Pana Martina.
- Walc F - dur op.34 nr 3 Fryderyka Chopina
- Valse - Impromptu S.219 w tonacji As - dur. Franciszka Liszta.

Gra Pana Garcìi to rewelacyjne połączenie hiszpańskiego temperamentu z romantycznymi nutami, to wspaniała technika i cudowna muzykalność . Pan Martìn to intrygująca nietuzinkowa osobowość .Jego promienna radość grania udzielała się nam wszystkim.
Przedstawił precyzyjnie przemyślany, polifoniczny utwór Bacha, a potem wirtuozowskie wykonanie utworów Chopina, oryginalne wykonanie Menueta I.J. Paderewskiego, no i pełen pomysłów brzmieniowych utwór Franciszka Liszta.

Doskonale na europejskim poziomie grała nasza Orkiestra pod batutą Rafała Janiaka jednego z najzdolniejszych dyrygentów młodego pokolenia, absolwenta Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Antoniego. Wita. Brawo.

Tadeusz Stopiński

                                                                                                                Rafał Janiak - dyrygent, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

Rafał Janiak1

                                                                                                                Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie

Filharmonia Podkarpacka 2 800

Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej - Jakub Kuszlik oczarował publiczność

Choć nie uważa się za chopinistę, to prestiżowe chopinowskie zmagania zakończył czwartą lokatą i nagrodą Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków.
Najlepszy polski uczestnik XVIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego - Jakub Kuszlik, wystąpił 3 marca w Sali Koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu, w kolejnym wieczorze Festiwalu Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej.

Z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie pod batutą Pawła Kos - Nowickiego, wykonał I Koncert fortepianowy e - moll op.11 Fryderyka Chopina

Jakub Kuszlik jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie Katarzyny Popowej - Zydroń.
Jest laureatem licznych krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych.
Występował w wielu ośrodkach muzycznych w kraju oraz w Europie m.in. w Niemczech, Włoszech, Grecji, Norwegii, Islandii, a także w USA, Japonii i Wietnamie.

"Kuszlik jest tak muzykalny, że jego niezwykłą wirtuozerię zauważa się dopiero po fakcie.On urodził się, by grać Chopina" - tak po konkursowych zmaganiach pisał Jed Distler w The Gramophone.

O tym przekonali się jarosławscy melomani . Wykonanie I Koncertu fortepianowego e - moll op. 11 zakończyło się z długotrwałą owacją na stojąco.
Artysta podziękował publiczności bisami , które kończyły się kolejnymi brawami. W ramach bisów Pan Kuszlik wykonał:
- 2 Mazurki z op 30,
- Walc a - moll op.34 nr 2,
- Rapsodię op.119 nr 4 Johannesa Brahmsa.

Był to więc kolejny wspaniały wieczór dla wszystkich, którzy wysłuchali tego koncertu.

Tadeusz Stopiński

 

Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej - pełna emocji inauguracja

26 luty 2022 r Sala Lustrzana Jarosławskiego Centrum Kultury i Promocji, koncert inaugurujący Festiwal Muzyki Fortepianowej im. Marii Turzańskiej.Wykonawcami koncertu byli członkowie "Claro Negro Clarinet Quartet".

Zespół powstał w 2019 roku, tworzą go absolwenci: Akademi Muzycznej w Krakowie - Agnieszka Dąbrowska - Kras i Andrzej Ruciński, Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie - Kinga Puścizna oraz student ostatniego roku klasy klarnetu dr hab. Piotra Laty krakowskiej Akademii - Konrad Szumański.

Głównym obszarem zainteresowania zespołu jest muzyka hiszpańska i popularyzowanie w Polsce nieznanych dzieł kompozytorów z tego kręgu kulturowego ale nie tylko.
Nazwa zespołu w wolnym tłumaczeniu " czysta czerń" nawiązuje do barwy ich instrumentów - klarnetów.

W pierwszej części wieczoru usłyszeliśmy utwory Fryderyka Chopina w aranżacjach Florenta Heau oraz Ioana Dobrinescu.
A były to:
- Trzy Walce; nr 2 i 3 op.34, nr 9 op.69, nr 13 op.70.
- Nokturn cis - moll op.20,
- Mazurek As - dur nr 2 op.59.

Drugą część wieczoru wypełniła muzyka prawie taneczna.
Kolejnymi utworami były:
- Quartet no 1 amerykańskiego kompozytora Jasona Osborna,
- Pasodoble zatytuowane "Cielo Andaluz" hiszpańskiego kompozytora Pascuala Marquina Narro w aranżacji Jose Angela,
- "Vals Venezolano" kubańskiego klarnecisty Paquito D'Rivery,
- 3 tanga Asora Piazzolli w aranżacji Anibala Troilo; Contrabajeando, La Misma Pena oraz Adios Nonino,
Program zakończył ragtime Scotta Joplina - New Rag.

Jarosławscy melomani zgotowali wykonawcom długotrwałą owację na stojąco, było za co dziękować!!! W zamian muzycy w ramach bisów wykonali: utwór zatytuowany "Hopak" angielskiego kompozytora Gordona Jacoba oraz Ragtime Scotta Joplina.
Inauguracyjny wieczór był wspaniały, pełen emocji. To dobry znak.

Kolejną propozycją organizatorów Festiwalu jest występ laureata IV nagrody XVIII Konkursu Chopinowskiego - Jakuba Kuszlika, któremu towarzyszyć będzie Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Pawła Kos - Nowickiego.
W programie znajdzie się I Koncert fortepianowy e - moll op. 11 Fryderyka Chopina.

Tadeusz Stopiński

Wspaniały wieczór w Filharmonii Podkarpackiej

25 lutego 2022r. koncert w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie.

W wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii pod batutą Jiří Petrdlika oraz gitarzysty Krzysztofa Meisingera usłyszeliśmy;
- Uwerturę koncertową "Bajka" Stanisława Moniuszki,
- Concerto de Aranjeuz Joaqina Rodrigo,
- II Symfonię C - dur op.61 Roberta Schumanna.

Uwertura koncertowa "Bajka" o francuskim podtytule "Conte d'hiver" /Opowieść zimowa/ to jeden z najpiękniejszych, a zarazem najlepszych utworów Stanisława Moniuszki. Brawurowe wykonanie utworu spotkało się z gorącym przyjęciem publiczności.

Gwiazdą wieczoru był jeden z najbardziej fascynujących i charyzmatycznych gitarzystów klasycznych Krzysztof Meisinger.
Na rozwój tego artysty największy wpływ mieli tacy pedagodzy jak Bolesław Brzonkalik, Piotr Zaleski, Aniello Desiderio /Włochy/ i Christopher Parkening / USA/. Pan Krzysztof jest laureatem wielu międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów.
Występuje w najsłynniejszych salach koncertowych Europy m.in. Francji, Niemiec, Anglii, Hiszpanii, Austrii, Grecji, Włoszech, Serbii, Ukrainie, Łotwie jak również w USA i Japonii.Jego debiut w Filharmonii Berlińskiej w 2014 r zakończył się wielominutową owacją na stojąco. Jest znany i podziwiany niemal we wszystkich ośrodkach muzycznych naszego kraju.
Artysta występuje z czołowymi orkiestrami m.in. z Academy of St. Martin in the Fields, Sinfonią Varsovią, z Filharmonikami Berlina, Pragi oraz wieloma orkiestrami w kraju u boku takich dyrygentów jak Łukasz Borowicz, Agnieszka Duczmal, Wojciech Michniewski.
Występuje też z wybitnymi muzykami, w tym z jedną z największych sopranistek świata Sumi Jo. Z tą artystką oraz z zespołem Philharmonia Quartet Berlin dokonał nagrania albumu CD "Meisinger", na którym nagrał Concierto de Aranjuez Joaqino Rodriga. Jego nagrania otrzymały entuzjastyczne recenzje w światowych mediach muzycznych.
Zainspirował swą grą wielu kompozytorów, którzy dedykowali mu swe kompozycje.
W piątkowy wieczór w wykonaniu Krzysztofa Meisingera usłyszeliśmy wspaniałą kreację "Concierto de Aranjeuz " Joaquina Rodriga, a na bis Artysta znakomicie wykonał "Asturias" Isaaca Albeniza.
Występ zakończył się gorącą owacją publiczności.

W drugiej części wieczoru zabrzmiała II Symfonia C - dur op.61 Roberta Schumanna. Dzieło to należy do kanonu światowej literatury światowej. Po wykonaniu utworu rzeszowscy melomani gorącymi brawami dziękowali Orkiestrze, a szczególnie gorącą owacją nagrodzili znanego i cenionego w naszym mieście Jiříego Petrdlika, jednego z wybitnych europejskich dyrygentów swojego pokolenia.

Pod batutą tego dyrygenta nasza Orkiestra Symfoniczna wraz z Krzysztofem Meisingerem wystąpią w marcu w wiedeńskim Musikverein.
Powodzenia!!!.

Tadeusz Stopiński

                                                                                                                 Jiří Petrdlik  - dyrygent

Jiri Petrdlik800

Karłowicz i Mozart w Filharmonii Podkarpackiej

      Po dłuższej przerwie 18 lutego 2022 r. melomani rzeszowscy spotkali się ze swoją orkiestrą.
W piątkowy wieczór w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie pod batutą Michaela Maciaszczyka, skrzypka i dyrygenta, na stałe działającego w środowisku muzcznym Wiednia oraz skrzypaczki Anny Gutowskiej usłyszeliśmy:
- Prolog symfoniczny do dramatu "Biała Gołąbka" Mieczysława Karłowicza,
- Koncert skrzypcowy nr 5 A - dur "Turecki" KV 219, Wolfganga Amadeusza Mozarta,
- Symfonię C- dur KV 551 "Jowiszową" Wolfganga Amadeusza Mozarta.

      Prolog symfoniczny do dramatu "Biała Gołąbka" to młodzieńcze dzieło Mieczysława Karłowicza, uważanego za najwspanialszego symfonika w historii muzyki polskiej, który niestety w wieku zaledwie 33 lat zginął 9 lutego 1909 r pod lawiną pod Małym Kościelcem w Tatrach. Zdążył skomponować: 6 poematów symfonicznych uznawanych za orkiestrowe arcydzieła późnego romantyzmu, 22 pieśni solowe, wirtuozowski Koncert skrzypcowy A - dur op.8 oraz wspaniałą Symfonię " Odrodzenie" e - moll op.7. Śmierć wybitnego kompozytora, w tak młodym wieku, to wielka strata naszej kultury muzycznej.
Doskonałe wykonanie utworu Karłowicza w pełnym składzie naszej orkiestry, spotkało się z zasłużoną owacją publiczności.

      Twórczość jednego z największych geniuszy muzycznych Wolfganga Amadeusza Mozarta, jest magnesem przyciągającym melomanów na całym świecie.
W piątkowy wieczór zabrzmialy dwa znakomite dzieła tego kompozytora.
W wykonaniu Anny Gutowskiej wysłuchaliśmy Koncertu A - dur KV 229 należącego do żelaznego repertuaru każdego skrzypka. Jest on pełen typowo Mozartowskiego lekko melancholijnego liryzmu, gracji i humoru, pięknym przykładem póżnorokokowej muzyki " rozrywkowej ".
       Pani Anna jest rzeszowianką, tu stawiała pierwsze kroki swej muzycznej edukacji. Jest absolwentką Conservatoire du Lausanne w klasie prof. J. Jaquerod'a oraz studiów podyplomowych w wiedeńskim Universitat für Music und dastellende Kunst pod kierunkiem prof. Edwarda Zienkowskiego. Jest kameralistką i solistką, artystką występującą niemal na wszystkich estradach filharmonii w kraju jak również w wielu ośrodkach muzycznych Europy, USA, Chin, Meksyku.Jest laureatką wielu konkursów muzycznych. Od 2016 roku jest wykładowcą na Uniwersytecie Muzyki i Sztuki dramatycznej w Wiedniu
Od lat często podziwiamy ją na scenie Filharmonii Podkarpackiej.
Długotrwałą owację rzeszowskich melomanów, solistka nagrodziła bisem - tangiem " Oblivion" Astora Piazzolli. Artystce towarzyszyli członkowie Kwintetu Smyczkowego ARSO ENSEMBLE.

      Koncert zakończyło wykonanie Symfonii C - dur KV 551 "Jowiszowej", która jest ukorowaniem twórczości symfonicznej Mozarta. Doskonałe proporcje i znakomita strona formalna Symfonii "Jowiszowej" sprawia, że jest ona przykładem tego, co określamy mianem klasyczności.
Melomani, którzy wypełnili w całości salę Filharmonii, gorącymi brawami dziękowali Wszystkim Wykonawcom.

Tadeusz Stopiński

I Mistrzowski Kurs Wokalny „Zima w Jarosławiu” - relacja

      Od 4 do 13 lutego 2022 roku w Jarosławiu odbywał się I Mistrzowski Kurs Wokalny dr hab. Jolanty Janucik, prof. UMFC – „Zima w Jarosławiu”. Organizatorem tego wydarzenia było Warszawskie Towarzystwo Sceniczne we współpracy z partnerami: Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu oraz Opactwem Jarosławskim.
      Kurs został uwieńczony dwoma wspaniałymi koncertami uczestników – 11 lutego w Sali Lustrzanej Centrum Kultury i Promocji oraz 12 lutego w Opactwie Jarosławskim.
O tym wydarzeniu rozmawiałam z jego pomysłodawczynią i dyrektorką artystyczną dr. hab. Jolantą Janucik, z prof. dr hab. Robertem Cieślą oraz uczestniczką Lilianną Krych.

       Rozmowę z panią profesor Jolantą Janucik rozpoczęłam od pytania, dlaczego wybrała piękny Jarosław na miejsce Kursu?
       - To nie jest mój pierwszy pobyt w Jarosławiu, bo byłam tu już dziesięciokrotnie, ponieważ moja absolwentka organizowała tu projekt „Miasto Sztuki” i zapraszała mnie do prowadzenia kursu muzyki klasycznej, a sama prowadziła zajęcia z muzyki lżejszej – na przykład piosenki z Kabaretu Starszych Panów oraz inne, równie ambitne.
Dlatego pomyślałam, że tutaj przyjadę i zorganizuję mój kurs. Efekty naszej codziennej pracy przez 10 dni publiczność miała okazję usłyszeć podczas koncertów, ale są one także dużo później słyszalne i widzialne.

       Ilu młodych śpiewaków doskonaliło swoje umiejętności podczas Kursu w Jarosławiu?
       - Zaprosiłam do poprowadzenia zajęć także pana prof. dr hab. Roberta Cieślę, dziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego UMFC i w jego klasie jest czternaście osób, a u mnie jest trzynaście. W większości to są moi studenci i trochę osób, które się u mnie uczą poza studiami. Kursy są otwarte także dla innych osób, ale ilość miejsc jest ograniczona
Codziennie pracowaliśmy od rana do wieczora.

       Znaleźliście gościnę w Opactwie Jarosławskim.
        - Tak, ponieważ podczas poprzednich pobytów poznałam ks. Marka Pieńkowskiego, dyrektora działającego w Opactwie Jarosławskim Ośrodka Kultury i Formacji Chrześcijańskiej, wiedziałam, że będziemy mieć bardzo dobre warunki do pobytu i pracy. Zostaliśmy wszyscy bardzo życzliwie przyjęci.

       Myślę, że w przyszłości ma Pani zamiar organizować kolejne edycje Mistrzowskich Kursów Wokalnych w Jarosławiu.
       - Tak, mam nawet w planach kolejne kursy z szerszą ofertą. Pomyślałam, że skoro na Podkarpaciu nie ma teatru operowego, a mając takich zdolnych studentów, możemy przygotować operę w przekroju, możemy się także otworzyć na amatorów i na lokalną społeczność. Możemy zorganizować także kurs dla mieszkańców regionu, którzy kochają śpiew operowy. Może dołączą do nas uczniowie sekcji śpiewu szkół muzycznych II stopnia. W Jarosławiu jest prężnie działający Zespół Państwowych Szkół Muzycznych z przepiękną salą koncertową. Może kiedyś uda nam się nawiązać współpracę i moglibyśmy wspólnie organizować koncerty. Byłaby to bardzo ciekawa oferta dla wszystkich.

       Ma Pani ogromne doświadczenie pedagogiczne, bo zaraz po studiach w warszawskiej uczelni muzycznej została Pani tam zatrudniona na stanowisku asystentki w klasie śpiewu prof. Haliny Słonickiej, jednej z najwybitniejszych polskich śpiewaczek operowych.
Potrafiła Pani godzić karierą artystyczną z pracą pedagogiczną.
       - Moja kariera artystyczna, z powodów zdrowotnych, nie trwała tak długo, jakbym chciała. Moja Pani Profesor mówiła już w pierwszej klasie szkoły średniej, że widzi we mnie też pedagoga śpiewu i cieszę się, że mi zaufała, że uczyła mnie uczyć i później zostawiła mi całą swoją klasę.
       Prowadząc takie kursy, przygotowując moich studentów do konkursów, w których otrzymują wysokie nagrody, mogę oddawać to, czego się nauczyłam. To, co kiedyś było dla mnie przekleństwem, kiedy przestałam śpiewać, okazało się moim największym życiowym błogosławieństwem, bo mogę uczyć i przynosi mi to wiele radości.
       Staram się traktować wszystkich studentów jak członków mojej rodziny. Tak jak w rodzinie, raz jest kolorowo, a innym razem mniej kolorowo, ale wszyscy podążamy tą samą drogą, w tym samym celu. Cały czas jesteśmy razem. Dzięki moim studentom jestem zawsze aktywna i chętna do działania. Mamy na Kursach osobę, która jest dyrygentem operowym i przygotowaliśmy na Koncert Sakralny, który odbył się w Opactwie Jarosławskim, dwa utwory chóralne w wykonaniu wszystkich uczestników.

       Mistrzowski Kurs Wokalny w Jarosławiu odbył się kosztem wypoczynku.
       - Tak, bo zorganizowany został w czasie naszej przerwy pomiędzy semestrami. Jak już wspomniałam, pracowaliśmy ciężko, bo codziennie było bardzo dużo zajęć, ale zmieniliśmy klimat, otoczenie, nasz codzienny rytm w czasie semestru.
Koncerty w tak pięknych miejscach, jak Sala Lustrzana Kamienicy Attavantich czy wnętrze kościoła na terenie Opactwa Jarosławskiego, były uwieńczeniem naszej pracy.
       Cieszymy się, że na nasze koncerty przyszli miejscowi melomani, którzy bardzo nas motywowali, bo czuliśmy, że wykonywana przez naszych studentów muzyka jest im potrzebna.
Mam nadzieje, że w następnych latach nie będzie już pandemii i liczniejsze grono melomanów będzie mogło wysłuchać naszych koncertów.

 

       Chętnie zgodził się na krótka rozmowę prof. dr hab. Ryszard Cieśla, którego poprosiłam również o refleksję na temat Kursu. Warto było poświęcić przerwę pomiędzy semestrami i przyjechać do Jarosławia?
       - Na pewno, jak pani wie, ja z pochodzę z Podkarpacia i jestem sercem związany z tym regionem. W Jarosławiu dość dawno nie byłem, ale od początku tego pobytu przekonałem się, że otaczają na bardzo życzliwi i przyjaźni ludzie. Bardzo dobrze i wygodnie nam się mieszka w Opactwie Jarosławskim. Doświadczyliśmy także bardzo pozytywnego odzewu od mieszkańców tego miasta.
Wiedzą, że tu jesteśmy i łatwiej jest nam funkcjonować, ponieważ czujemy, że wszyscy są pozytywnie do nas nastawieni. Ma to duży wpływ na atmosferę panującą na Kursie.

       W ślad za Panem przyjechali do Jarosławia studenci z Pana klasy, pochodzący z bardzo daleka.
       - Tak, moi studenci są z Chin. W większości przygotowują się do doktoratów. Okres pandemii nie sprzyjał wszystkim działaniom związanym z dokonaniem przewodów, szczególnie tamten rok był bardzo ciężki i wszystko się trochę przedłużyło.
        Wszyscy bardzo chętnie przyjechali do Polski, są niezwykle pracowici i sami postanowili przyjechać na kurs do Jarosławia, aby pracować nad repertuarem. Tworzą bardzo sympatyczną grupę, są ze sobą bardzo związani, co także wpływa na dobrą atmosferę pracy i całego pobytu.
        Większość z nich bardzo poważnie podchodzi do zawodu, a ponieważ mają jeden z najtrudniejszych języków na świecie – czyli język melodyjny, stąd mają znakomity słuch do „wysłyszenia” różnic w języku polskim. Mam nawet asystenta, który najpierw w Polsce studiował, a potem zrobił doktorat i biegle mówi po polsku.

        Myślę, że ostatnio Pan trochę mniej czasu może Pan poświęcić studentom, bo będąc dziekanem Wydziału Wokalno-Aktorskiego, ma Pan mnóstwo obowiązków.
        - Na pewno, ale chyba najtrudniejszym wyzwaniem od dwóch lat jest pandemia, bo realizacja wszelkich projektów artystycznych jest ciągle obarczona niepewnością. Nigdy nie wiemy, czy uda nam się zrealizować przygotowany projekt, czy nie. Dowiedziałem się właśnie, że odwołano spektakle zarówno w Warszawie, Krakowie, jak i w Łodzi. To są bardzo niepokojące dla nas wieści, natomiast studenci są bardzo chętni do pracy.
        Chcę podkreślić, że my, jako jedna z nielicznych uczelni, utrzymaliśmy w tamtym roku możliwość kontaktowych zajęć, jeżeli chodzi o śpiew, przez cały okres pandemii. Udało nam się dlatego, że nie mieliśmy dużo zachorowań. W tym roku mieliśmy dużo zachorowań, ale nie były one tak groźne jak w roku ubiegłym.
        Poświęcam sporo czasu moim studentom, chociaż mam go mniej, bo pracuję od rana do wieczora i w domu bywam o wiele krócej niż wcześniej. Przy tej ilości studentów i obowiązkach dziekańskich bardzo mało czasu zostaje dla normalnego życia.

        Pewnie nawet jak byli Państwo przez wiele lat za granicą, to miał Pan więcej czasu dla rodziny.
        - Było inaczej, ponieważ oprócz tego, że byłem zaangażowany na stałe w jednym teatrze operowym, to bardzo często wyjeżdżałem na występy gościnne i nie było mnie w domu. Próbowaliśmy jakoś to wszystko godzić. Czasem jeździliśmy razem na spektakle, moja żona siedziała na widowni i po spektaklu wracaliśmy razem. Natomiast teraz pracuję od rana do wieczora i po prostu nie ma mnie w domu.

        Czy któreś z Pana dzieci poszło w Pana ślady?
         - Żadne z moich dzieci nie studiuje na kierunku muzycznym. Jedno studiuje na czwartym roku prawa w Uniwersytecie Warszawskim i na drugim roku studiów pilotażu w Dęblinie. Drugie dziecko jest także studentem Uniwersytetu Warszawskiego, natomiast trzecie jest zainteresowane informatyką i matematyką. Ja kiedyś też byłem bardzo zainteresowany matematyką.

        Ukończył Pan z wyróżnieniem studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim warszawskiej Akademii Muzycznej, ale ukończył Pan też studia z zakresu psychologii i z pewnością ta wiedza bardzo się Panu przydaje.
        - Tak, jedną z najważniejszych rzeczy, jeżeli chodzi o Azjatów, którzy stykają się z kulturą europejską, a wyrośli w zupełnie innej kulturze, jest przekazanie im sposobu kreowania postaci. To jest rzeczywiście bardzo trudne zadanie i psychologia w realizowaniu tego jest bardzo pomocna.

        Mam nadzieję, że będą realizowane następne edycje Mistrzowskich Kursów Wokalnych w Jarosławiu i będzie także okazja do oklaskiwania Pana studentów.
        - Bardzo chętnie przyjadę tu ponownie. To był bardzo przyjemny dla nas czas wytężonej pracy, pozwalający mi w trudnej sytuacji życiowej na radzenie sobie z żałobą.
Nigdy nie spędziłem w Jarosławiu tyle czasu, ale mam stąd dobre wspomnienia. Uważam, że jest to bardzo przyjazne, bardzo piękne i miłe miasto do spędzenia w nim czasu.

 

        O wypowiedź poprosiłam także jedną z uczestniczek Mistrzowskiego Kursu Wokalnego w Jarosławiu – panią Liliannę Krych. Czego w ciągu tych kilkunastu dni można się nauczyć?
        - Przede wszystkim mogliśmy mieć lekcje z profesorem codziennie, a będąc w swoim mieście spotykamy się zazwyczaj dwa razy w tygodniu. Ta zwiększona intensywność pozwala na szybszą pracę nad konkretnym problemem czy zagadnieniem, które dana osoba ma. Poza tym nie jesteśmy obciążeni innymi zajęciami i możemy więcej czasu poświęcić na ćwiczenie i trochę odpocząć.
Ten kurs mogę porównać do obozu treningowego. Podobnie jak sportowcy, także śpiewacy maja swoje spotkania, wyjazdy i czas przeznaczony wyłącznie na doskonalenie.

        Czy były dobre warunki do pracy?
         - Wspaniałe. Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu udostępniło nam piękną Salę Lustrzaną. Mieliśmy też zajęcia i mieszkaliśmy w Opactwie Jarosławskim, gdzie jest spokój, cisza, jesteśmy otoczeni przyrodą i były to warunki sprzyjające pracy nad rozwojem artystycznym.

        Mieliście czas, żeby pospacerować i odwiedzić chociaż kilka zabytkowych miejsc?
        - Jak najbardziej. Zachwycaliśmy się Jarosławiem i okolicami, pięknymi zabytkami i widokami. Mieliśmy wszystko, co potrzeba do życia i pracy.

        Słuchając koncertów, można się było zorientować, że doskonalili swoje umiejętności studenci, którzy rozpoczynają naukę oraz absolwenci UMFC.
        - Owszem, ale były także osoby, które chcą się uczyć śpiewać, ale nie zamierzają w przyszłości śpiewać zawodowo. Ja nie jestem studentką Wydziału Wokalnego i śpiewam po to, żeby się rozwijać muzycznie. Był wśród nas także uczeń technikum, który dopiero drugi raz w życiu miał okazję wystąpić na koncercie, a były także osoby, które już kończą doktoraty. Mogliśmy się wzajemnie od siebie uczyć, co jest bardzo cenne. Osoby, które zaczynają uczyć się śpiewu, mogły obserwować, jak pracują te osoby, które uczą się już dłużej, popatrzeć, jak profesor pracuje z początkującymi i bardziej zaawansowanymi. To wszystko było niezwykle cennym doświadczeniem.
Wiem, że pani Katarzyna Bąk, która przygotowała i czuwała nad stroną organizacyjną kursu, stara się nawiązywać kontakty z jarosławskimi organizacjami, aby Mistrzowskie Kursy Wokalne w Jarosławiu odbywały się także w następnych latach. Chętnie będę w nich uczestniczyć.

 

Na zakończenie pragnę dodać, że byłam na koncercie Mistrzowskiego Kursu Wokalnego z klas dr hab. Jolanty Janucik oraz prof. dr hab. Roberta Cieśli, który odbył się 11 lutego w Sali Lustrzanej Kamienicy Attavantich. Ciągle jestem jeszcze pod wrażeniem tego wydarzenia. Wystąpiło 8 solistów z Polski oraz 15 z Chin. Towarzyszyły im dwie znakomite pianistki: Magdalena Zajączkowska-Warsza i Yan Rong. Publiczność gorąco oklaskiwała wszystkich wykonawców, ale zachwycali przede wszystkim młodzi artyści z Chin: pięknymi głosami, perfekcyjnie opanowanymi tekstami w oryginalnych językach oraz umiejętnościami aktorskimi.
Program wypełniły najpiękniejsze arie z oper: Giovanniego Battisty Bononciniego, Henry’ego Purcella, Wolfganga Amadeusza Mozarta, Antonina Dvořaka, Gaetano Donizettiego, Arriga Boito, Jacques’a Offenbacha, Giuseppe Verdiego, Stanisława Moniuszki, Ludomira Różyckiego, Piotra Czajkowskiego i Gioacchino Rossiniego. Usłyszeliśmy także dwie arie z operetek Franza Lehara.
Ten wspaniały wieczór pozostanie na długo w mojej pamięci.

Zofia Stopińska

11.02 Koncert wokalny 800

                                                      Pianiści i uczestnicy I Mistrzowskiego Kursu Wokalnego dr hab. Jolanty Janucik "Zima w Jarosławiu" , fot Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu

 

Rossini, Mozart i Beethoven w Filharmonii Podkarpackiej

     21 stycznia 2022 r., w tym pandemicznym okresie dzisiejszy koncert w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie był wspaniałym antidotum na nasze stresy i depresyjne nastroje. Chyba też program koncertu sprawił, że sala wypełniona była przez rzeszowskich melomanów.

     W wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Maestro Rafała Delekty oraz solistów Szymona Naściszewskiego - skrzypce oraz Roberta Naściszewskiego - altówka usłyszeliśmy kolejno:
      - Uwerturę do opery "Cyrulik Sewilski" Gioacchino Rossiniego,
      - Symfonię koncertującą Es - dur na skrzypce, altówkę i orkiestrę KV 364 Wolfganga Amadeusza Mozarta,
      - II Symfonię D - dur op.36 Ludwiga van Beethovena.

     Uwertura Rossiniego była wprowadzeniem do wieczoru pełnego arcydzieł. To pełna słońca i radości muzyka tak bardzo kochana przez melomanów i dawno nie grana w Rzeszowie. Wykonana przez rzeszowskich filharmoników pod batutą pana Rafała Delekty nagrodzona była zasłużoną owacją.
      Kolejnym utworem była przepiękna Symfonia koncertująca Es - dur na skrzypce, altówkę i orkiestrę Wolfganga Amadeusza Mozarta. Wykonawcami partii solowych byli Szymon Nasciszewski - skrzypce i Robert Naściszewski - altówka.
      Pan Szymon jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie skrzypiec dr Jakuba Jakowicza oraz Hochschule für Musik,Tanz und Medien Hanower w klasie prof. Adama Kosteckiego. Jest laureatem wielu wielu krajowych i międzynarodowych konkursów.
Aktualnie jest członkiem zespołu Filharmonii Krakowskiej. Studiuje też dyrygenturę na Akademi Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Pawła Przytockiego.
Pan Szymon zachwycił nas wspaniałą wirtuozerią i pięknym dźwiękiem skrzypiec. To już dojżały artysta.
       Na altówcę grał jak zawsze profesjonalny i wspaniały Robert Naściszewski. Solistom towarzyszyła Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej doskonale prowadzona przez Maestro Delektę. To było mistrzowskie wykonanie nagrodzone długimi, gorącymi brawami.
       Ostatnim utworem wieczoru była II Symfonia D - dur op.36 Ludwiga van Beethovena. To kolejny utrzymany w słonecznej tonacji D - dur utwór, pełen różnorodnych nastrojów, przepełniony duchem optymizmu tak nam dziś niezbędnego. Publiczność długotrwałą owacją dziękowała Wszystkim, przede wszystkim zaś Maestro Rafałowi Delekcie współtwórcy tego czarownego wieczoru trzykrotnie wywołując go na estradę.
Tak, to był wspaniały wieczór.

Tadeusz Stopiński

Szymon. Naściszewski 800

                Szymon Naściszewski - skrzypce, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

 

R. Naściszewski 800

            Robert Naściszewski - altówka, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

Subskrybuj to źródło RSS