Zofia Stopińska

Zofia Stopińska

email Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

KLEJNOTY EUROPY WSCHODNIEJ

26.10.2017r. ; czwartek ; godz. 19.00 ;  Towarzystwo Muzyczne

PIOTR TARCHOLIK – skrzypce
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – fortepian

W programie:

Sergiusz Prokofiew - II Sonata na skrzypce i fortepian op. 94 bis
Moderato - Scherzo - Andante - Allegro con brio

Antonin Dworzak  - Cztery utwory romantyczne
Allegro moderato - Allegro maestoso - Allegro appassionato - Larghetto

Bela Bartok - I Rapsodia na skrzypce i fortepian

Kazimierz Lepianka - Marzenie

Cecilia Bartoli & Sol Gabetta "Dolce Duello"

Premiera 10 listopada 2017!

Cecilia Bartoli i Sol Gabetta, dwie damy - gwiazdy muzyki klasycznej, połączyły siły na nowym albumie!
‘Dolce Duello’ to kolekcja dzieł epoki Baroku – wspaniałych muzycznych „pojedynków” - arii na głos i wiolonczelę.

Repertuar ‘Dolce Duello’ obejmuje niemal sto lat historii muzyki. Na płycie znajdują się utwory Antonio Vivaldiego, George’a Friderica Handela, Domenico Gabrielliego, Tomaso Albinoniego oraz Luigi Boccheriniego. Języczkiem uwagi zapewne staną się trzy światowe premiery: ‘Giusto Amor, tu che m’accendi’ z serenaty Gli orti esperidi Nicoli Antonio Porpory oraz dwie kompozycje Antonio Caldary – ‘Fortuna e speranza’ z opery Nitocri oraz ‘Tanto, e con sì gran piena’ z Gianguira.

Dzieła te wymagają od solistów nieprzeciętnych możliwości i stuprocentowego zaangażowania.
Od samego początku ery Baroku głos i wiolonczela były niemal nierozłączne. Choć czasem współpracowały z przyczyn czysto praktycznych (wiolonczela była częścią continuo), często były zestawiane w celu uzyskania odpowiedniej ekspresji – z woli samego kompozytora.
Uważa się, że brzmienie wiolonczeli jest najbliższe ludzkiemu głosowi. Dzięki temu oba instrumenty doskonale się uzupełniają. Kiedy jednak stają ze sobą w szranki dzieje się coś niesamowitego – wiolonczela popycha ludzki głos na skraj jego fizycznych możliwości, z kolei śpiewak żąda od instrumentalisty wydobycia z drewna i strun czystych, surowych emocji, tak jakby instrument ten należał do samej matki natury.

W muzyce zawartej na ‘Dolce Duello’ słychać wielką przyjaźń łączącą Bartoli i Gabettę. Artystki znają się od lat, od dawna też poszukiwały projektu, przy którym mógłby nawiązać współpracę. Przy pomocy muzykologa odkryły dla siebie kolekcję pięknych dzieł na głos i wiolonczelę – w jej ramach znalazły się trzy utwory, które nigdy wcześniej nie zostały nagrane. Album, który powstał w ten sposób jest bardzo różnorodny – są tu zarówno poruszające lamenty, jak Ode for St Cecilia’s Day Haendla, jak i bardziej energetyczne arie - chociażby ‘Di verde ulivo’ Vivaldiego. Grając razem Bartoli i Gabetta błyszczą!

‘Dolce Duello’ jest albumem dwóch „pojedynkujących” się artystek. Z tego starcia zwycięsko wyjdzie słuchacz, któremu dane będzie zanurzyć się w wybornej muzyce, podarowanej mu przez dwie genialne damy.

Cecilia Bartoli, głos
Sol Gabetta, wiolonczela
Cappella Gabetta
Andrés Gabetta, dyrygent

*

SPIS UTWORÓW:
1. Caldara: “Fortuna e speranza” (Nitocri) *
2. Albinoni: “Aure, andate e baciate” (ll Nascimento dell’Aurora)
3. Gabrielli: “Aure voi, de’ miei sospiri” (San Sigismondo, re di Borgogna)
4. Vivaldi: “Di verde ulivo” (Tito Manlio)
5. Handel: Ode for St Cecilia’s Day: “What passion cannot Music raise and quell?”
6. Caldara: “Tanto, e con sì gran piena” (Gianguir) *
7. Handel: “Son qual stanco pellegrino” (Arianna in Creta)
8. Porpora: “Giusto Amor, tu che m ’accendi” (Gli orti esperidi) *
9-11. Boccherini: Cello Concerto No. 10 in D major, G 483
*premiery fonograficzne

Romeo i Julia w Operze Śląskiej w Bytomiu

    O przygotowaniach do premiery opery „Romeo i Julia” Charlesa Gounoda mówił pan Łukasz Goik – Dyrektor Opery Śląskiej w Bytomiu podczas spotkania w Sanoku na inauguracji XXVII Festiwalu im. Adama Didura. Już wówczas zachwycając się świetnym wykonaniem na scenie Sanockiego Domu Kultury ”Mocy przeznaczenia” w wykonaniu artystów Opery Śląskiej, postanowiłam, że muszę zobaczyć „Romea i Julię”. Ostatnio bowiem opera o zakochanych z Werony, stworzonych przez samego Szekspira, na której to historii libretto do muzyki Gounoda napisali Jules Barbier i Michel Carre, bardzo rzadko pojawia się na scenach, chociaż w swojej epoce opera „Romeo i Julia” odnosiła wielkie sukcesy.

     Spektakl w Operze Śląskiej wyreżyserował i zaprojektował do niego kostiumy Michał Znaniecki, jeden z najciekawszych reżyserów operowych, którego produkcje cieszą się niesłabnącą popularnością, a w 2017 roku świętuje 25-lecie pracy artystycznej. Kierownictwo muzyczne objął Bassem Akiki, autorem scenografii jest Luigi Scoglio, choreografii – Elżbieta Pańtak i Grzegorz Pańtak, a reżyserem światła Bogumił Palewicz.
21 października, podczas premiery, wykonawcami partii solowych byli: Andrzej Lampert (Romeo), Ewa Majcherczyk (Julia), Bogdan Kurowski (Ojciec Laurenty), Paweł Konik (Mercutio), Michał Sławecki (Stefano), Zbigniew Wunsch ( Kapulet), Maciej Komandera (Tybalt), Iwona Noszczyk (Gertruda), Łukasz Klimczak (Parys), Włodzimierz Skalski (Gregorio), Grzegorz Biernacki (Benvolio), Jadwiga Krowiak (Królowa Mab), oraz Dzieci – Barbara Ząbkowska i Beniamin Gnida. Chórem, baletem i orkiestrą Opery Śląskiej dyrygował Bassem Akiki.

     Premierowy spektakl „Romea i Julii” zachwycał od pierwszego do ostatniego taktu i nic dziwnego, że gorące owacje na stojąco trwały bardzo długo. Zasłużyli na nie wszyscy wymienieni już soliści, ale najbardziej wykonawcy głównych partii solowych: Andrzej Lampert i Ewa Majcherczyk. Zachwycała ciekawa scenografia, gra świateł oraz piękne kostiumy. Należy także podkreślić, że ta pięcioaktowa opera wystawiona została w oryginalnej wersji językowej – po francusku (z polskimi napisami), ale osoby znające dobrze język francuski zachwycały się świetnym opanowaniem przez wykonawców tekstu w oryginale.

    Po spektaklu melomani mogli się spotkać z twórcami i wykonawcami w Sali Koncertowej im. Adama Didura, których przedstawiał i dziękował im serdecznie, nie kryjąc zadowolenia i wzruszenia, Łukasz GoikDyrektor Oper Śląskiej. Na wstępie powiedział, że "... tym spektaklem Opera Śląska rozpoczęła wspólną przygodę artystyczną z nowym dyrektorem artystycznym Bassamem Akiki", któremu przekazana została batuta Napoleona Siessa – wybitnego dyrygenta i długoletniego dyrektora Opery Śląskiej w Bytomiu. Artysta dziękując zaznaczył, że: „...portret Dyrektora Napoleona Siessa znajduje się w moim gabinecie i z pewnością będzie patrzył na moją pracę. Wierzę, że będziemy wszyscy dobrze pracować, bo już po pierwszej premierze mamy powody do zadowolenia”.
Specjalne słowa podziękowania Dyrektor Łukasz Goik skierował do reżysera Michała Znanieckiego. „Romeo i Julia” to 205 spektakl tego cenionego reżysera, który wpisuje się w obchody 25-lecia jego działalności artystycznej. Michał Znaniecki podkreślił, że: „...rozpoczynając pracę z całym zespołem poprzeczka ustawiona została bardzo wysoko i tylko dzięki wspólnej pracy wszystkich wykonawców, pracowników technicznych i administracji sukces był możliwy. Chcieliśmy udowodnić, że dzisiaj opera jeszcze wzrusza i jest po co to robić – nie tylko, żeby spełniać zachcianki własnego ego artystycznego, ale żeby znowu nawiązać kontakt z publicznością. Dziękuję państwu, że byliście tak otwarci, bo widziałem dzisiaj łzy wzruszenia i to są nasze największe sukcesy. Wzruszony był podczas spektaklu Bassem i mnie też się to zdarzyło”.
Podczas spotkania po spektaklu udało mi się przez kilka minut porozmawiać z panem Andrzejem Lampertem, który ma wiele propozycji koncertowych, a także wystąpi w kilku różnych spektaklach operowych, ale aktualnie na pierwszym planie jest „Romeo i Julia”. Artysta zgodził się ze mną, że tytułowa rola Romea jest trudna z wielu powodów.
Partia jest przede wszystkim długa, bo jest to obszerne pięcioaktowe dzieło, trzeba było opanować długie teksty w języku francuskim i jest bardzo dużo zadań aktorskich, ale mam satysfakcję, że udało się to wszystko opanować.
Na spektakle „Romea i Julii” z moim udziałem zapraszam serdecznie 27 października oraz 13 i 19 listopada. Korzystając z okazji, chcę serdecznie podziękować wszystkim, którzy ze mną dzisiaj współpracowali, a przede wszystkim publiczności za wspaniałe przyjęcie”.

    Pragnę jeszcze zacytować fragment wywiadu przeprowadzonego dla „Opera cafe” przez red. Reginę Gowarzewską z reżyserem Michałem Znanieckim; autorka na zakończenie pyta: „Losy Romea i Julii znają niemal wszyscy, a jaką historię opowie Pan w Operze Śląskiej?
Historię o konflikcie, w którym niewinność jest uwikłana w rodzinne porachunki świata dorosłych. Stąd w spektaklu biorą udział też dzieci (mała Julia i Romeo). Dopóki nie są skażeni dorosłością, potrafią kochać i nie myślą o układach, wrogach, polityce. Po prostu są sobą. Ale życie jest inne. Zmusza nas do przejęcia ról społecznych; zemsty, lojalności, znaków rozpoznawczych tożsamości społecznej. Smutna jest świadomość, gdy odkrywamy, że tracimy naszą niewinność. Smutna jest to prawda nie tylko o postaciach szekspirowskich, ale i o nas samych, dzisiejszych, często zaślepionych przez ideologie, religie, rodzinne tradycje. Stąd każda scena będzie się rozpoczynać właśnie od walki „Zaślepionych”. Pomoże w tym choreografia Elżbiety i Grzegorza Pańtaków. Pokażemy świat, w którym nawet miłość jest uwarunkowana poglądami politycznymi czy społecznymi. Odwieczny konflikt. Taki operowy i taki codzienny.”

   Gorąco Państwa zachęcam do wybranie się do Opery Śląskiej w Bytomiu na spektakl „Romeo i Julia” Charlesa Gounoda. Zapewniam, że wzruszą wszystkich dwa przeplatające się światy – jeden pełen konfliktów między rodami Kapuletich i Montekich, i drugi, niewinny, ukazujący miłość Romea i Julii. Zachwycą Państwa z pewnością piękne kostiumy, ciekawa scenografia i gra świateł. Zachwycą także znakomici soliści i aby wszystkich usłyszeć, należałoby wybrać się co najmniej dwa, a może nawet trzy razy na „Romea i Julię”. Zachwycona jestem wykonawcami, którzy wystąpili podczas premiery, ale chciałabym usłyszeć i zobaczyć, jak kreują główne role Sang-Jun Lee – tenor z Korei Płd. (Romeo) i Ewelina Szybilska (Julia), a także Renata Dobosz w roli Gertrudy. Świetnie przygotowane są także zespoły: chór, balet i orkiestra występujące pod batutą Bassema Akiki.
     Dla tych, którzy nie mogą pojechać do Bytomia, można by było zorganizować spektakle w Rzeszowie, Krośnie czy Sanoku – niedaleko od miejsca urodzenia Adama Didura – legendarnego basa, światowej sławy artysty, który był twórcą Opery Śląskiej.

Zofia Stopińska 23 października 2017 r

Koncert oratoryjny 34. Przemyskiej Jesieni Muzycznej

Serdecznie zapraszamy na Koncert oratoryjny w ramach 34. Przemyskiej Jesieni Muzycznej, który odbędzie się w środę 25.10.2017 r. o godz. 19.30 w Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu.

Wystąpią:

JADWIGA KOT - sopran
NATALIA DARKOWSKA - mezzosopran
JACEK ŚCIBOR - tenor, recytacje
KAMIL KAZNOWSKI – bas
BARTOSZ PIEKARSKI - klarnet

CHÓR I ORKIESTRA ZPSM oraz CHÓR KAMERALNY TOWARZYSTWA MUZYCZNEGO W PRZEMYŚLU

ANDRZEJ GURAN, JOANNA GIBAŁA-SZELĄŻEK - przygotowanie chórów
ANTONI GURAN – dyrygent

Program:
Wolfgang Amadeusz Mozart – Msza Koronacyjna KV 317
Feliks Nowowiejski - Śmierć Ellenai op. 32 a

Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Barbary Kostrzewskiej - laureaci

VII OGÓLNOPOLSKI KONKURS WOKALNY im. Barbary Kostrzewskiej w Rzeszowie
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA PRZYZNANE PRZEZ JURORÓW

I NAGRODA oraz Nagroda Specjalna Dyrektora Filharmonii Podkarpackiej
w postaci koncertu w sezonie koncertowym 2018/19

ŁUKASZ KAWCZYŃSKI – ZPSM im. F. Chopina Warszawa
nauczyciel: Leszek Świdziński
akompaniament: Aleksandra Bobrowska

II NAGRODA

oraz Wyróżnienie dla sopranu (nagrodę ufundowała dr Anna Szałyga):

ALICJA BIEŃKOWSKA – ZPSM nr 1 im. J. Elsnera Warszawa
nauczyciel: Ewelina Chrobak – Hańska
akompaniament: Agnieszka Stachurska

III NAGRODA

JUSTYNA GALICA – SM I i II st. im. B. Rutkowskiego Kraków
nauczyciel: Katarzyna Słota – Marciniec
akompaniament: Ayham Hammour

WYRÓŻNIENIA

MARTA WĄS – ZPSM im. I. L. Różyckiego Kielce
nauczyciel: Roma Owsińska
akompaniament: Rafał Hołub

ALEKSANDRA BLANIK – PSM I i II st. im. M. Karłowicza Katowice
nauczyciel: Agata Kobierska
akompaniament: Bogusława Ciepierska

PATRYCJA POL – ZPSM im. F. Chopina Warszawa
nauczyciel: Beata Wardak
akompaniament: Aleksandra Bobrowska

GRZEGORZ RUBACHA – ZSM im. I. J. Paderewskiego Tarnów
nauczyciel: Alicja Płonka
akompaniament: Sławomir Kokosza

WYRÓŻNIENIE DLA NAJMŁODSZEGO UCZESTNIKA II ETAPU:

MARIA KOPIŃSKA – SM I i II st. im. T. Szeligowskiego Lublin
nauczyciel: Agnieszka Piekaroś – Padzińska
akompaniator: Jolanta Skorek – Munch

WYRÓŻNIENIA za walory artystyczne akompaniamentu:

Jolanta Skorek – Munch SM I i II st. im. T. Szeligowskiego Lublin

Sławomir Kokosza – ZSM im. I. J. Paderewskiego Tarnów

Aleksandra Bobrowska – ZPSM im. F. Chopina Warszawa

Rafał Hołub – ZPSM im. I. L. Różyckiego Kielce

S E R D E C Z N I E   G R A T U L U J E M Y

Biesiada Moniuszkowska w Krośnie

22 października 2017 r., godz. 17.00, Pałac Biskupi

Gościem specjalnym będzie dr Stanisława Mikołajczyk-Madej – sopran
Wystąpią:
Małgorzata Busz-Perkins – mezzosopran
Monika Fabisz – sopran
Aneta Aszlar – sopran
Michał Kondyjowski - tenor

Na zabytkowym Pleyelu zagra Daniel Eibin

Morpheus Saxophone Quartet + Opera na wynos

21.10.2017 sobota, godz. 18.00, Towarzystwo Muzyczne
MORPHEUS SAXOPHONE QUARTET
WOJCIECH PSIUK – saksofon sopranowy
PAULINA MŁYNARSKA – saksofon altowy
SZYMON NIDZWORSKI – saksofon tenorowy
GRZEGORZ BIL – saksofon barytonowy


Philip Glass - Kwartet
Dariusz Przybylski - Morpheus
Gabriel Pierne – Introduction et Variations sur Une Ronde Populaire
George Gershwin - Błękitna Rapsodia
Timothy Blinko - Sculptures

22.10.2017 niedziela, godz. 18.00, Towarzystwo Muzyczne

OPERA NA WYNOS

LESZEK SOLARSKI – bas
PRZEMYSŁAW WINNICKI - fortepian

Jubileusz 45-lecia Państwowej Szkoły Muzycznej w Sanoku

Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Wandy Kossakowej w Sanoku świętowała 16 października 2017 roku 45-lecie działalności.

W pięknej Sali Koncertowej Szkoły zebrali się uczniowie i nauczyciele, absolwenci i nauczyciele emerytowani, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego reprezentował pan Krzysztof Szczepaniak – Wizytator Centrum Edukacji Artystycznej Regionu Podkarpackiego, licznie także przybyli na uroczystość zaproszeni goście. Obecność przedstawicieli Samorządu i Rady Miasta Sanoka oraz sąsiednich miejscowości, dyrektorów szkół i różnych zakładów pracy, najlepiej świadczyła o wielkiej roli kulturotwórczej tej placówki dla miasta i całego powiatu. Gospodarzem uroczystości był nowy, bo pełniący tę funkcję od września bieżącego roku, pan dr Tomasz Tarnawczyk – Dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Sanoku.

Po okolicznościowym wystąpieniu pan Krzysztof Szczepaniak – Wizytator Centrum Edukacji Artystycznej wręczył nauczycielom szkoły 4 nagrody przyznane przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej oraz 10 dyplomów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, za wkład pracy w rozwój szkolnictwa artystycznego. Poinformował także, że prof. ośw. Andrzej Smolik, pełniący przez 27 lat - do września br. obowiązki dyrektora Szkoły, otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którą odbierze 18 października (dzisiaj) w Zamku Królewskim w Warszawie.

Później z życzeniami pośpieszyli przedstawiciele parlamentarzystów, zaprzyjaźnionych instytucji i organizacji, osoby prywatne oraz Rada Rodziców. Była wśród nich pani prof. Marta Wierzbieniec Dyrektor Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Sanoku.

Kilkunastu osobom wręczył także nagrody Dyrektor Szkoły dr Tomasz Tarnawczyk. Kwiatami i pamiątkami zostali uhonorowani także obecni na uroczystości emerytowani nauczyciele Szkoły. Uczniowie i prowadzący ich nauczyciele przygotowali piękny, pełen miłych niespodzianek koncert, podczas którego wystąpili soliści, zespoły kameralne, a także Chór PSM I st. i Orkiestra PSM I i II st. pod dyrekcją Elżbiety Przystasz.

Podkreślić należy, że od pierwszej do ostatniej minuty uroczystości panowała wspaniała i radosna atmosfera, dzięki której zarówno uczniowie jak i nauczyciele oraz pozostali pracownicy Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im Wandy Kossakowej w Sanoku, z optymizmem mogą spoglądać w przyszłość.

Zofia Stopińska 18 października 2017 r.

OKOLICZNOŚCI POWSTANIA SZKOŁY

1 września 1971r., w  wyniku starań Mikołaja Witalisa, powołana została  Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Sanoku.

Początkowo placówka  była filią Państwowej Szkoły Muzycznej w Krośnie, kierowaną przez jej dyrektora Tadeusza Oponia. Po roku działalności,  na wniosek Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku, Ministerstwo Kultury i Sztuki wydało zarządzenie, na mocy którego z dniem 4 sierpnia  1972 r.  Szkoła stała się placówką samodzielną.

Powstanie szkoły artystycznej było odpowiedzią na potrzeby społeczne,   wynikające w dużej mierze z przedwojennej jeszcze tradycji muzycznej Sanoka.

  Rozwój Szkoły

Od momentu powstania, w związku z dynamicznym rozwojem, Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Sanoku kilkakrotnie zmieniała swoją siedzibę.

Początkowo zajęcia odbywały się w budynku przy ul. Franciszkańskiej (ówczesna ul. ZBOWID), następnie przy ul. Waryńskiego 7 /obecna ul. Podgórze/.  Wiosną  1977 r. rozpoczęto modernizację obiektu przy ulicy Waryńskiego 25 (obecnie ul. Podgórze).Zajęcia w tym budynku, w którym odbywają się do dnia dzisiejszego, rozpoczęły się 1 września 1978 r.

Ważnym etapem rozwoju Szkoły było powołanie z dniem 1 września 1990r. Państwowej Szkoły Muzycznej II st., co umożliwiło znaczącą zmianę poziomu kształcenia i poszerzyło ofertę dydaktyczną. Powyższa sytuacja spowodowała konieczność rozbudowy obiektu. Realizacja przedsięwzięcia rozpoczęła się 16 czerwca 1991r. i ukończona została w rekordowym czasie 1 roku. Już 1 września tego roku uczniowie obu placówek  rozpoczęli zajęcia dydaktyczne w nowym, czterokondygnacyjnym budynku.

Na wniosek Rady Pedagogicznej w 1992r., decyzją Ministra Kultury, Państwowej Szkole Muzycznej  I i II st. w Sanoku nadano imię Wandy Kossakowej, wybitnej pianistki i cenionego  pedagoga o wielkich zasługach dla kultury muzycznej miasta i regionu.

W 2008 roku ponownie rozpoczęto pracę nad rozbudową szkoły. Po 3 latach, w 2011 roku, oddano do użytku bazę dydaktyczną, a w 2012 roku Salę Koncertową.

W czasie  40 lat działalności placówki, mury szkoły opuściło 980 absolwentów PSM I st. i 166 PSM II st. Z tej liczby wielu podjęło studia na kierunkach artystycznych,  swoje życie zawodowe wiążąc  z muzyką, nierzadko zdobywając  sławę międzynarodową.

Dyrektorzy Szkoły

Działalnością Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Sanoku w latach 1972 – 2012 kierowało czterech dyrektorów:

mgr Tadeusz Filar       – do 1975 roku

mgr Jan Jakubczak     – do 1978 roku

mgr Maria Socha        – do 1990 roku

prof. ośw. Andrzej Smolik  – od dnia 7.08.1990r.do 2017 roku

dr Tomasz Tarnawczyk - od 2017 roku.

Dyrekcja i kierownicy sekcji 2017 rok.

Dyrektor
dr Tomasz Tarnawczyk
Wicedyrektor
mgr  Ewa Wojtyńska – Kiczorowska
Kierownik Sekcji Fortepianu
mgr Janusz Ostrowski
Kierownik Sekcji Instrumentów Dętych
mgr Wiesław Brudek
Kierownik Sekcji Instrumentów Smyczkowych i Gitary
dr Iwona Bodziak
Kierownik Sekcji Kameralistyki i Promocji Szkoły
dr Elżbieta Przystasz
Kierownik Sekcji Teorii
mgr Maciej Harna

Kierownik Sekcji Akordeonu i Organów
prof. ośw. Andrzej Smolik

Prawykonanie w Filharmonii Podkarpackiej

AB 20 października 2017, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MANUEL TEIXEIRA - dyrygent
PIOTR TARCHOLIK - skrzypce
ANA MARIA PINTO - sopran
PEDRO TELLES - baryton
W programie:
K. A. Hartmann - Concerto funebre
H. Silveira - Cantata "Tajemnice Fatimy"; Libretto - Jose Carlos Miranda (PRAWYKONANIE)

Koncert zapowiada dwa utwory, które po raz pierwszy zabrzmią w sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej. Concerto funebre (1939) Hartmanna, to przejmujący utwór odwołujący się do czasów eskalacji nazizmu. Kantata „Tajemnice Fatimy”(2017) , to dzieło Silveiry - portugalskiego kompozytora urodzonego w Lizbonie w 1965 roku. W dorobku twórczym artysty znajdują się głównie utwory wokalne, ale także koncerty, muzyka kameralna oraz miniatury fortepianowe. Kantata „Tajemnice Fatimy”, to pierwsze dzieło Silveiry zainspirowane motywem religijnym. Będąc katolikiem, artysta traktuje temat dzieła z szacunkiem, ale równocześnie z twórczym dystansem. Pierwsza część kompozycji zawiera dwie pierwsze tajemnice Fatimy, objawione Pasterzom przez Matkę Bożą w 1917 r. Trzecia tajemnica, to apokaliptyczna interpretacja próby zabójstwa papieża Jana Pawła II 13 maja 1981 roku.

Po raz pierwszy w Filharmonii Podkarpackiej

AB 20 października 2017, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
MANUEL TEIXEIRA - dyrygent
PIOTR TARCHOLIK - skrzypce
ANA MARIA PINTO - sopran
PEDRO TELLES - baryton
W programie:
K. A. Hartmann - Concerto funebre
H. Silveira - Cantata "Tajemnice Fatimy"; Libretto - Jose Carlos Miranda (PRAWYKONANIE)

Koncert zapowiada dwa utwory, które po raz pierwszy zabrzmią w sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej. Concerto funebre (1939) Hartmanna, to przejmujący utwór odwołujący się do czasów eskalacji nazizmu. Kantata „Tajemnice Fatimy”(2017) , to dzieło Silveiry - portugalskiego kompozytora urodzonego w Lizbonie w 1965 roku. W dorobku twórczym artysty znajdują się głównie utwory wokalne, ale także koncerty, muzyka kameralna oraz miniatury fortepianowe. Kantata „Tajemnice Fatimy”, to pierwsze dzieło Silveiry zainspirowane motywem religijnym. Będąc katolikiem, artysta traktuje temat dzieła z szacunkiem, ale równocześnie z twórczym dystansem. Pierwsza część kompozycji zawiera dwie pierwsze tajemnice Fatimy, objawione Pasterzom przez Matkę Bożą w 1917 r. Trzecia tajemnica, to apokaliptyczna interpretacja próby zabójstwa papieża Jana Pawła II 13 maja 1981 roku.

Subskrybuj to źródło RSS