AB 6 października 2023 r. ,piątek, godz.19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DANIEL MIECZKOWSKI – dyrygent
MARIA BELICA– skrzypce

W programie:
J. Krenz – Rapsodia na ksylfon, tam – tam, kotły, czelestę i orkiestrę smyczkową
K. Szymanowski – II Koncert skrzypcowy op. 61
F. Mendelssohn – III Symfonia a – moll op. 63 „Szkocka”

Koncert rozpocznie perkusyjne brzmienie Rapsodii na ksylofon, tam tam, kotły, celestę i orkiestrę smyczkową (1952) Jana Krenza (1926 – 2020) – artysty niezwykle zasłużonego dla polskiej kultury, który promował polską muzykę współczesną na forum międzynarodowym, m.in. prowadząc prawykonania utworów Wojciecha Kilara. Podobna idea przyświecała wcześniej Karolowi Szymanowskiemu (1882 – 1937), który u progu XX stulecia założył wraz z przyjaciółmi grupę Młoda Polska (1905) marząc, by muzyka młodych polskich twórców weszła na drogę nowoczesnego rozwoju. II Koncert skrzypcowy (1933) Szymanowskiego jest obecnie w repertuarze skrzypków na całym świecie. To utwór dedykowany, podobnie jak I Koncert skrzypcowy (1916), wybitnemu skrzypkowi, przyjacielowi kompozytora – Pawłowi Kochańskiemu. II Koncert skrzypcowy powstał w ostatnich latach życia Szymanowskiego, które spędził kompozytor w Zakopanem. Utwór nasycony typową dla Szymanowskiego głęboką emocjonalnością pełen jest liryzmu, a jego rytmiczne motywy mogą przywodzić na myśl podhalańską nutę. Ostatnim punktem programu będzie romantyczna III Symfonia a –moll Felixa Mendelssohna (1809 – 1847), będąca echem podróży kompozytora do Szkocji. Pałac Holyrood w Edynburgu i kaplica związana z postacią Marii Stewart – królową Szkotów zrobiły na Mendelssohnie ogromne wrażenie: „Nawa pozbawiona jest dachu, rośnie trawa i bluszcz…. poprzez rozwaliny widać błękit nieba. Sądzę, że znalazłem dziś w tym miejscu początek mojej Szkockiej symfonii”. Dzieło rozpoczyna melancholijny wstęp wprowadzający w atmosferę szkockich krajobrazów, a wieńczy energiczny Finał z majestatyczną kodą, która według Mendelssohna ma przywodzić na myśl hymniczny śpiew męskiego chóru.

Daniel Mieczkowski
Dyrygent i flecista urodzony w Warszawie. W latach 2012-2018 był uczniem Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie prof. Elżbiety Dastych-Szwarc. Szkołę tą ukończył z wyróżnieniem. Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. dr hab. Moniki Wolińskiej i klasie fletu dr hab. Agaty Igras. W 2022 roku został stypendystą Internationale Musikakademie in Liechtenstein w klasie prof. Philippe Bernolda. W roku akademickim 2022/23 w ramach programu ERASMUS+ studiował w Hochschule für Musik und Theater w Monachium w klasie prof. Adrei Lieberknecht i prof. Natalie Schwaabe. Jest również absolwentem studiów podyplomowych Menedżera Muzyki na UMFC w Warszawie.
W sezonie 2023/2024 Daniel Mieczkowski pełni funkcję Dyrygenta-Rezydenta orkiestry Sinfonia Varsovia. Jest laureatem wielu krajowych i międzynarodowych konkursów fletowych
i dyrygenckich. W 2022 roku, jako najmłodszy uczestnik zmagań otrzymał II nagrodę na VII Ogólnopolskim Konkursie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku. Dwa lata wcześniej zdobył I nagrodę i nagrodę orkiestry symfonicznej na Konkursie Studentów Dyrygentury we Wrocławiu. Jako instrumentalista otrzymywał nagrody m.in. na IX Międzynarodowym Konkursie Fletowym w Krakowie (II nagroda), Międzynarodowym Konkursie Fletowym im. Friedrich Kuhlau w Uelzen (II miejsce), Międzynarodowym Konkursie im. Leoša Janáčka w Brnie (III miejsce), Międzynarodowym Konkursie Fletowym dla Studentów im. Eugeniusza Towarnickiego w Poznaniu (I miejsce i nagroda specjalna za najlepsze wykonanie utworu współczesnego). Jest też półfinalistą 10. Międzynarodowego Konkursu Fletowego w Kobe w Japonii oraz uczestnikiem 77. Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie w Szwajcarii .
Daniel Mieczkowski uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich takich flecistów i dyrygentów jak: Patrick Gallois, Peter Lukas Graf, Michael-Martin Kofler, Michael Schmitt-Casdorff, Mario Caroli, Philippe Bernold, Carsten Eckert, András Adorján, Michael Schmidt-Casdorff, Denis Bouriakov, Wissam Boustany, Carlo Jans, Aldo Baerten, Sarah Louvion, Giovanni Gandolfo, Niccola Mazzanti, Jeniffer Gunn, Dejan Gavric, Carlos Bruneel, Martin Belić, Urszula Janik-Lipińska, Kazimierz Moszyński, Antoni Wierzbiński, Ewelina Zawiślak, Jorma Panula, Kristjan Järvi, Patrick Fournillier, Leonid Grin, Gabor Hollerung, Jerzy Maksymiuk, Massimiliano Caldi, Paweł Przytocki. W 2021 roku został zaproszony do uczestnictwa w I edycji kursu prowadzonego przez Marin Alsop, w trakcie którego miał możliwość dyrygować Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Daniel Mieczkowski występował na wielu renomowanych scenach m. in. w Isarphilharmonie w Monachium, Mozarteum w Salzburgu, Bard College Conservatory of Music w USA, w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu, na obu estradach Filharmonii Narodowej, czy w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. Jako solista lub dyrygent współpracował z takimi zespołami jak: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, Orkiestra Kameralna Filharmonii Wileńskiej, Czech Virtuosi, HMTM Symphonie Orchester w Monachium, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie, Śląska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Symfoniczna UMFC, Warszawska Orkiestra Smyczkowa im. Zenona Brzewskiego, Warsaw Camerata, Płocką Orkiestrą Symfoniczną oraz orkiestrami filharmonii w Białymstoku, Zielonej Górze, Lublinie, Łodzi, Kielcach i Katowicach. W 2023 roku poprowadził cykl nagrań archiwalnych z udziałem Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie z muzyką Antoniego Szałowskiego i Adama Münchheimera. Jako gościnny pierwszy flecista występował w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, NFM Orkiestrze Leopoldinum i Orkiestrze Sinfonia Iuventus. W 2022 roku współpracował jako dyrygent-asystent z Polską Operą Królewską w Warszawie i Orkiestrą Sinofnia Varsovia. W. Zarówno jako flecista jak i dyrygent, Daniel Mieczkowski dokonał prawykonań wielu utworów młodych kompozytorów polskich.
W latach 2016-2018 był dyrygentem Orkiestry Kameralna N-Harmonia, zaś od 2019 do 2022 pracował jako dyrygent asystent i pianista-korepetytor w Warszawskim Chórze Chłopięcym i Męskim. Jako flecista współtworzy Parnas Harp Ensemble.
Jest stypendystą Programu „Młoda Polska” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci (2013-2018). Otrzymywał także stypendia Prezesa Rady Ministrów, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Centrum Edukacji Artystycznej, Fundacji im. Józefa Elsnera, Fundacji im. Jerzego Semkowa, Stypendium Artystyczne im. Franciszka Wybrańczyka Fundacji Sinfonia Varsovia oraz medal Magna cum laude JM Rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina dla najlepszego absolwenta.

                                                  Daniel Mieczkowski - dyrygent, fot. ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

Maria Belica
Urodziła się w 1999 r. w rodzinie artystycznej. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w wieku 7 lat w Zespole Szkół Muzycznych im. M. J. Żebrowskiego w Częstochowie w klasie mgr Elżbiety Urbańskiej. W roku 2018 ukończyła z wyróżnieniem Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. w Częstochowie w klasie skrzypiec dr Aleksandry Szwejkowskiej-Belicy. Jest absolwentką studiów licencjackich Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, gdzie przez trzy lata doskonaliła swe umiejętności w klasie prof. Łukasza Błaszczyka i Sławomiry Wilgi. Tego roku ukończyła studia z tytułem magistra na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec dr hab. Christiana Danowicza. Jest laureatką ponad 30 konkursów skrzypcowych i kameralnych. W 2020 roku zdobyła I miejsce na Concurso Internacional de violino de Guimarães w Portugalii. Uczestniczyła w wielu warsztatach skrzypcowych pracując pod kierunkiem wybitnych pedagogów: Wandy Wiłkomirskiej, Barbary Górzyńskiej, Małgorzaty Rezler, Anny Wandtke, Bartosza Bryły, Jakuba Jakowicza, Szymona Krzeszowca, Roberta Szredera, Piotra Jasiurkowskiego, Piotra Tarcholika, Mikhaila Waimana, Alexandra Sitkovietsky’ego, Ingolfa Turbana, Alfredo Garcia Serrano, Eliseu Silvy. W roku 2018 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Została także stypendystką Prezydenta Miasta Częstochowy, Centrum Edukacji Artystycznej oraz Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, była też uczestnikiem projektu stypendialnego „Młoda Polska”. Występowała jako solistka z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Częstochowskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Świętokrzyskiej oraz Orquestra António Fragoso w Porto. W 2015 r. dokonała nagrań z Orkiestrą Symfoniczną ZSM w Częstochowie dla Akademii Filmu i Telewizji, gdzie jako solistka wykonała II Koncert H. Wieniawskiego. Koncertowała podczas wielu festiwali m.in.: Festiwalu Jurajska Jesień Muzyczna, Festiwalu „A. Nikodemowicz – czas i dźwięk”, Festiwalu Muzyka u Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach, Letnim Festiwalu Muzyka nad Zdrojami w Szczawnicy, Międzynarodowym Festiwalu Sola Musica, Festiwalu Dni Muzyki Karola Szymanowskiego w Zakopanem, Festiwalu Skrzypce pod Żaglami. W lipcu 2022 miała okazję współpracować w ramach Festiwalu Convivios Internacionais de Musika w Porto w Portugalii, gdzie jako solistka wykonywała z orkiestrą utwór współczesnego kompozytora – Vincenzo Gomeza i prowadziła orkiestrę jako koncertmistrz.

AB 6 października 2023 r. ,piątek, godz.19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
DANIEL MIECZKOWSKI – dyrygent
MARIA BELICA– skrzypce

W programie:
J. Krenz – Rapsodia na ksylfon, tam – tam, kotły, czelestę i orkiestrę smyczkową
K. Szymanowski – II Koncert skrzypcowy op. 61
F. Mendelssohn – III Symfonia a – moll op. 63 „Szkocka”

Koncert rozpocznie perkusyjne brzmienie Rapsodii na ksylofon, tam tam, kotły, celestę i orkiestrę smyczkową (1952) Jana Krenza (1926 – 2020) – artysty niezwykle zasłużonego dla polskiej kultury, który promował polską muzykę współczesną na forum międzynarodowym, m.in. prowadząc prawykonania utworów Wojciecha Kilara. Podobna idea przyświecała wcześniej Karolowi Szymanowskiemu (1882 – 1937), który u progu XX stulecia założył wraz z przyjaciółmi grupę Młoda Polska (1905) marząc, by muzyka młodych polskich twórców weszła na drogę nowoczesnego rozwoju. II Koncert skrzypcowy (1933) Szymanowskiego jest obecnie w repertuarze skrzypków na całym świecie. To utwór dedykowany, podobnie jak I Koncert skrzypcowy (1916), wybitnemu skrzypkowi, przyjacielowi kompozytora – Pawłowi Kochańskiemu. II Koncert skrzypcowy powstał w ostatnich latach życia Szymanowskiego, które spędził kompozytor w Zakopanem. Utwór nasycony typową dla Szymanowskiego głęboką emocjonalnością pełen jest liryzmu, a jego rytmiczne motywy mogą przywodzić na myśl podhalańską nutę. Ostatnim punktem programu będzie romantyczna III Symfonia a –moll Felixa Mendelssohna (1809 – 1847), będąca echem podróży kompozytora do Szkocji. Pałac Holyrood w Edynburgu i kaplica związana z postacią Marii Stewart – królową Szkotów zrobiły na Mendelssohnie ogromne wrażenie: „Nawa pozbawiona jest dachu, rośnie trawa i bluszcz…. poprzez rozwaliny widać błękit nieba. Sądzę, że znalazłem dziś w tym miejscu początek mojej Szkockiej symfonii”. Dzieło rozpoczyna melancholijny wstęp wprowadzający w atmosferę szkockich krajobrazów, a wieńczy energiczny Finał z majestatyczną kodą, która według Mendelssohna ma przywodzić na myśl hymniczny śpiew męskiego chóru.

                                                        Maria Belica - skrzypce, fot ze zbiorów Filharmonii Podkarpackiej

Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia w Rzeszowie kończy właśnie 70 lat. Gramy i śpiewamy razem od 1953 roku. Wszystkich Absolwentów i Przyjaciół naszej Szkoły zapraszamy na koncert jubileuszowy do Filharmonii Podkarpackiej.

Do zobaczenia!

Starosta Jarosławski Stanisław Kłopot oraz Dyrektor Artystyczny i Programowy Festiwalu Jacek Ścibor zapraszają na niezwykle wydarzenie artystyczne – IV Festiwal Muzyczny im. Jana Kusiewicza, który odbędzie się w dniach 30 września 2023 r. i 1 października 2023 r.w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu

PROGRAM:

30 września 2023 r. (sobota)

10:00 "Mistrzowskie Lekcje Śpiewu" - warsztaty wokalne dedykowane uczniom klas wokalnych szkół muzycznych z województwa podkarpackiego, prowadzenie: prof. dr hab. Magdalena Witczak (Akademia Sztuki w Szczecinie), prof. dr hab. Piotr Kusiewicz (Akademia Muzyczna im. St. Moniuszki w Gdańsku)

11:00 Poranek Muzyczny dla Dzieci "W starym zamku na balu" - wykonawcy artyści Mobilnej Filharmonii (Rzeszów)

18:00 Koncert "Ad Futuram Rei Memoriam" - Magdalena Witczak - sopran (Akademia Sztuki w Szczecinie), Jolanta Skorek-Münch - fortepian (Uniwersytet Rzeszowski), prowadzenie: Piotr Kusiewicz (Akademia Muzyczna im. St. Moniuszki w Gdańsku)

1 października 2023 r. (niedziela)

18:00 Wieczór Polskiej Liryki Wokalnej - Mariana Półtorak - sopran (uczestniczka Programu Kształcenia Młodych Talentów "Akademia Operowa" przy Teatrze Wielkim - Opera Narodowa w Warszawie), Dominika Peszko - fortepian (Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie), prowadzenie: Piotr Kusiewicz (Akademia Muzyczna im. St. Moniuszki w Gdańsku)

Bilety do nabycia w Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich ul. Rynek 4, tel 16 621 54 37

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów zaprasza na VII edycję festiwalu „Rzeszowska Jesień Muzyczna”. Tegoroczna edycja wypełniona będzie nie tylko wyśmienitą muzyką, ale podkreśli też najważniejsze jubileusze kulturalne roku 2023. Festiwal obejmować będzie 6 różnorodnych koncertów w Rzeszowie i 4 koncerty w regionie od 13 do 29 października. Dostęp do wszystkich koncertów będzie bezpłatny.

Program festiwalu:

13.10.2023 Gminny Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji w Raniżowie, godz. 16.00 – koncert towarzyszący
Recital kameralny - Tansman Trio: Roksana Kwaśnikowska (skrzypce), Agnieszka Podłucka (altówka), Zuzanna Sosnowska (wiolonczela) - w programie utwory A. Tansmana, K. Pendereckiego (90 rocznica urodzin) i M. Weinberga

14.10.2023 Klasztor oo. Dominikanów, Rzeszów , godz. 19.00
Recital kameralny - Tansman Trio: Roksana Kwaśnikowska (skrzypce), Agnieszka Podłucka (altówka), Zuzanna Sosnowska (wiolonczela) - w programie utwory A. Tansmana, K. Pendereckiego (90 rocznica urodzin) i R. Palestra

15.10.2023 Klasztor oo. Dominikanów, Rzeszów , godz. 20.00
Trinus Ensemble (Adrianna Bujak-Cyran, Maria Klich, Matylda Staśto-Kotuła) – w programie m.in. średniowieczne zabytki muzyczne ze zbiorów ss. benedyktynek ze Staniątek i ss. klarysek z Krakowa oraz Starego Sącza

16.10.2023 Samorządowy Ośrodek Kultury w Cmolasie, godz. 17.00 – koncert towarzyszący
Trinus Ensemble (Adrianna Bujak-Cyran, Maria Klich, Matylda Staśto-Kotuła) – w programie m.in. średniowieczne zabytki muzyczne ze zbiorów ss. benedyktynek ze Staniątek i ss. klarysek z Krakowa oraz Starego Sącza

21.10.2023 Klasztor oo. Dominikanów, Rzeszów, godz. 19.00
Sinfonia Varsovia String Quintet: Anna Maria Staśkiewicz (I skrzypce), Kamil Staniczek (II skrzypce), Katarzyna Budnik (altówka), Marcel Markowski (wiolonczela) i Michał Sobuś (kontrabas) - utwory L. Bocceriniego i K. Pendereckiego (90 rocznica urodzin)

22.10.2023 Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, godz. 18.00
Recital wokalny: Jolanta Kowalska-Pawlikowska (sopran), Dominika Grzybacz (fortepian) - pieśni L. Różyckiego (70 rocznica śmierci)

23.10.2023 Szkoła Muzyczna I stopnia w Niwiskach, godz. 17.00 – koncert towarzyszący
Recytacja utworów Aleksandra Fredry - Patrona Roku 2023 : Dorota Segda
Recital wokalny: Jolanta Kowalska-Pawlikowska (sopran), Dominika Grzybacz (fortepian) - pieśni L. Różyckiego (70 rocznica śmierci)

27.10.2023 Samorządowe Centrum Kultury w Dzikowcu , godz. 17.00 – koncert towarzyszący
Recytacja utworów Aleksandra Fredry - Patrona Roku 2023: Agnieszka Mandat
Kwartet smyczkowy V4 (muzyków z Grupy Wyszehradzkiej): Miranda Liu (skrzypce, Węgry), Daniel Rumler (skrzypce, Słowacja), Tomas Krejbich (altówka, Czechy), Bartosz Koziak (wiolonczela, Polska) - kwartety smyczkowe A. Dvoraka, L. Janacka i W. Lutosławskiego (110 rocznica urodzin)

28.10.2023 Klasztor oo. Dominikanów, Rzeszów, godz. 19.00
Kwartet smyczkowy V4 (muzyków z Grupy Wyszehradzkiej): Miranda Liu (skrzypce, Węgry), Daniel Rumler (skrzypce, Słowacja), Tomas Krejbich (altówka, Czechy), Bartosz Koziak (wiolonczela, Polska) - kwartety smyczkowe A. Dvoraka, L. Janacka i W. Lutosławskiego (110 rocznica urodzin)

29.10.2023 Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, godz. 18.00
Bartosz Koziak (wiolonczela), Grzegorz Mania (fortepian) - utwory Sz. Laksa, K. Rathausa i M. Wajnberga (40 rocznica śmierci Sz. Laksa)

Organizator: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów
Partnerzy: Klasztor oo. Dominikanów w Rzeszowie, 2023 Zespół Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie
Partnerzy koncertów towarzyszących: Samorządowe Centrum Kultury w Dzikowcu, Szkoła Muzyczna I stopnia w Niwiskach, Samorządowy Ośrodek Kultury w Cmolasie, Gminny Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji w Raniżowie
Patronat Honorowy: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałek Województwa Podkarpackiego Władysław Ortyl

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Dofinansowano z budżetu Województwa Podkarpackiego.

Dofinansowano: Visegrad Fund.

Patronat medialny: TVP Kultura, TVP3 Rzeszów, Polskie Radio Rzeszów, POLMIC, Klasyka na Podkarpackiu, Portal informacyjny nowiny24.pl

Media:
www: https://spmk.com.pl/projekt/vii-rzeszowska-jesien-muzyczna/
fb: https://www.facebook.com/RzeszowskaJesienMuzyczna
IG: https://www.instagram.com/spmk.com.pl/
Yt: https://www.youtube.com/@spmk
mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

XXXII Festiwal im. Adama Didura 28 września 2023 roku przeszedł do historii, ale wspaniałe wydarzenia wspominać będziemy jeszcze długo. Dzisiaj powracamy do przedostatniego wieczoru. Oto nasz pierwszy gość – pani Magdalena Kaczorowska z-ca dyrektora Polskiej Opery Królewskiej, a rozmawiamy w Sanockim Domu Kultury, przed spektaklem opery Rinaldo Georga Friedricha Haëndla.

Od kilku lat Polska Opera Królewska gości podczas Festiwalu im. Adama Didura w Sanoku. W ubiegłym roku Wasz udział był znaczny, a w tym roku Artyści POK wykonają wspaniałe dzieło.

       Za chwilę rozpocznie się spektakl Rinalda  Jerzego Fryderyka Haëndla, w wykonaniu solistów Polskiej Opery Królewskiej i Zespołu instrumentów dawnych Capella Regia Polona pod dyrekcją Krzysztofa Garstki. Spektakl jest w reżyserii prof. Jarosława Killiana z mistrzowską scenografią i kostiumami pani Doroty Kołodyńskiej.
       Polska Opera Królewska niedawno obchodziła 6-lecie działalności, a w gościnnych progach Sanockiego Domu Kultury jesteśmy już chyba po raz czwarty. Za każdym razem z innym repertuarem – były: Dziady – Widma Mickiewicza – Moniuszki, Scene Buffe do muzyki Alelessandro Scarlattiego, była Dydona i Eneasz Henry Purcell’a , a w zeszłym roku Śpiewnik domowy Stanisława Moniuszki i koncert zatytułowany Gioacchino Rossini – Król Opery Komicznej.
W tym roku powracamy do baroku i proponujemy operę Rinaldo.

Myślę, że Państwo przyjeżdżają z przyjemnością do Sanoka.

      Tu się przyjeżdża jak do domu, jak do najlepszych przyjaciół. Zawsze mamy cudowne przyjęcie i wspaniałe warunki. Scena w Sanockim Domu Kultury jest wymagająca, bo nie typowo operowa i teatralna, ale adaptujemy nasze spektakle ponieważ bardzo lubimy tu być.
Za każdym razem spotykamy się wiosną i planujemy nasz pobyt w Sanoku trzecim tygodniu września – omawiamy wszystko, adaptujemy planowany spektakl dlatego po przybyciu do Sanoka wystarczy nam jedna próba i gramy. Pan dyrektor Waldemar Szybiak gościł naszych artystów jeszcze zanim powstała Polska Opera Królewska i śpiewali jeszcze w Warszawskiej Operze Kameralnej.
Wszyscy wspominamy, że zawsze to było wspaniałe przyjęcie i oklaskuje nas wspaniała publiczność.
       Bardzo lubimy wyjeżdżać poza Warszawę, zwłaszcza, że jednym z filarów działalności Polskiej Opery Królewskiej jest cykl koncertów i spektakli OPERA W DRODZE. Jedziemy tam, gdzie nie ma instytucjonalnych oper oraz teatrów i dostęp do wysokiej kultury jest trochę utrudniony. Z radością dzielimy się naszą sztuką, naszą muzyką, naszym teatrem z Państwem wszystkimi poza Warszawą.

Jak często występujecie poza swoją sceną?

       Akurat wrzesień tego roku obfituje w wyjazdy, zainaugurowaliśmy sezon koncertową wersją Strasznego dworu w Zatoniu pod Zieloną Górą, zdążyliśmy już być w Tarnobrzegu w Zamku Tarnowskich z koncertem pieśni, byliśmy w Krasiczynie z Rossinim, teraz jesteśmy w Sanoku, za chwilę jedziemy do Kamionki pod Lubartów z Mesjaszem” później jeszcze na festiwal do Bydgoszczy – mamy co robić.

Najczęściej występujecie jednak w Warszawie.

       Oczywiście, aktualnie trwa nasz III Festiwal Barokowy Polskiej Opery Królewskiej, poświęcony w tym roku twórczości muzyce Georga Friedricha Haendla. Prosto z Sanoka jedziemy na próbę do Warszawy i gramy Rinalda, a kończymy Festiwal Barokowy Rodelindą z Olgą Pasiecznik i jej jubileuszem (w tym roku świętujemy 30-lecie Artystki na polskiej scenie operowej).
Dzisiejszego wieczoru pani Olga śpiewa partie Almireny w Rinaldzie, Rodelinda, to jej partia tytułowa, a jeszcze podczas tegorocznego Festiwalu Barokowego śpiewała w Imeneo.

Od początku związani są z Polską Operą Królewską śpiewacy, którzy urodzili się w Sanoku.

      Mowa o Robercie i Wojtku Gierlachach. W tym roku panowie nie przyjechali, natomiast jest z nami Iwona Lubowicz, która też pochodzi z Podkarpacia i kreuje jedna z ról w dzisiejszym spektaklu.

Dziękuję za rozmowę i mam nadzieję, że spotkamy się w Sanoku najpóźniej za rok.

      Zawsze z ogromną radością i przyjemnością.

                                                                                       Marta Boberska w roli Armidy, fot. SDK

W trakcie spektaklu opery Rinaldo Georga Friedricha Haëndla (w przerwie przed III aktem) rozmawiałam z reżyserem panem Jarosławem Kilianem .

Chyba niełatwo było przenieść Rinalda na scenę Sanockiego Domu Kultury.

       To było bardzo duże wyzwanie, ale kompromis jest minimalny. Najtrudniejsze było przeniesienie scenograficzne, ale obyło się redukcją niewielu elementów. Światła są prawie jeden do jeden przeniesione, także widzowie festiwalu nic nie stracą z oryginalnej wersji, którą gramy Teatrze Stanisławowskim w Starej Oranżerii na terenie Łazienek Królewskich.

Podziwiam Pana pomysły – w jak prosty sposób przedstawić lekki wietrzyk, czy morskie fale, podróż…

      To prawda, że to są dosyć proste pomysły, natomiast to wszystko wypływa z tej genialnej muzyki, właściwie nieludzka ręka pisanej, bo chyba z inspiracji jakieś siły wyższej taka piękna muzyka powstaje. To wszystko jest zapisane w partyturze.

Ta muzyka jest fascynująca, chociaż niełatwa dla wykonawców. Są bardzo długie arie i sceny, pełne ozdobników. To jest wielki wyzwanie dla wykonawców.

       To prawda. W barokowej operze w ariach są powtórzenia, czyli od początku (da capo) się powtarza dla wirtuozowskiego efektu, ale przy tak znakomitych wykonawcach jak Anna Radziejewska, Olga Pasiecznik czy Marta Boberska, to jest esencja tego, czym jest opera barokowa, to są najgłębsze, najprawdziwsze emocje.

Przyjechał Pan do Sanoka, aby zobaczyć spektakl Rinalda na scenie Sanockiego Domu Kultury.

       Chciałem przede wszystkim zadbać o to, żeby publiczność w Sanoku zobaczyła wersję europejskiej klasy i bez kompromisów.
Uważam, że to jest bardzo ważna misja tego festiwalu i Polskiej Opery Królewskiej, żeby pokazywać w całej Polsce i nie tylko te doskonałe opery.
Cieszę się, że mogłem być razem z sanocką publicznością Festiwalu im. Adama Didura. Widzę jak ludzie oglądają i słuchają, jak reagują, jak to pięknie czytają.

Myślę, że w przyszłym roku Polska Opera Kameralna przyjedzie do Sanoka z równie pięknym spektaklem.

       Mamy taką nadzieję. Festiwalowi życzymy, żeby trwał i znalazł, co jest bardzo ważne, dobrych i hojnych darczyńców, którzy go będą wspierać.

Opera Rinaldo skomponowana została w 1711 roku i była to pierwsza włoska opera napisana specjalnie dla Londynu. Giacomo Rossi – autor libretta nawiązał do eposu rycerskiego Torquata Tassa Jerozolima Wyzwolona. Akcja toczy się w czasach Pierwszej Krucjaty (1099r.).
Premiera opery odbyła się w Londynie w Queen’s Theatre na Haymarket. Szybko zdobyła wielką popularność wśród publiczności. Opera Rinaldo uważana jest za jedną z najlepszych oper Haendla.

27 września 2023 roku wykonawcami spektaklu w Sanoku byli:
Goffredo, wódz krzyżowców – Jan Jakub Monowid
Almirena, jego córka, narzeczona Rinalda – Olga Pasiecznik
Rinaldo, rycerz chrześcijański – Anna Radziejewska
Eustazio, brat Goffreda – Jakub Foltak
Argante, Saracen, król Jerozolimy – Paweł Michalczuk
Armida, czarownica, królowa Damaszku – Marta Boberska
Mag chrześcijański, Pustelnik – Sławomir Jurczak
Niewiasta z morza – Iwona Lubowicz
Syreny – Julita Mirosławska, Justyna Reczeniedi,
Herold – Sławomir Jurczak,
Furie – tancerze – Sławomir Greś, Joanna Lichorowicz-Greś, Karol Urbański
Prowadzenie – Michał Piotrowski
Zespół Instrumentów Dawnych Polskiej Opery Królewskiej Capella Regia Polona

Wszyscy wykonawcy spisali się na medal, ale uważam, że należy w sposób szczególny wyróżnić: Olgę Pasiecznik w roli Almireny, Annę Radziejewską śpiewającą partie Rinalda oraz Martę Boberską w roli Armidy. Z zapartym tchem słuchałam w II akcie Olgi Paiecznik w arii Lascia ch'io pianga i nieco później Marty Boberskiej w arii Ah, crudel il pianto mio.
Zachwycały cudowne głosy i wspaniała gra aktorska. Nic też dziwnego, że na zakończenie publiczność zgotowała wykonawcom długą, gorącą owację na stojąco.

Zofia Stopińska

                                          Soliści i prowadzacy spektakl Michał Piotrowski żegnaja się z sanocką publicznością, fot . SDK

Mieleckie Towarzystwo Muzyczne oraz Dom Kultury SCK zapraszają na Koncert Inauguracyjny Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej . VII sezon artystyczny Mielecka Orkiestra Symfoniczna rozpocznie w konwencji późnego romantyzmu z istotnymi akcentami muzyki programowej oraz stylizacjami formuł narodowych. W programie repertuar złożony z dzieł Gabriela Faure (z solową kreacją wiolonczeli), Antonina Dvoraka, Edvarda Griega i Gioacchino Rossiniego.

Mielecka Orkiestra Symfoniczna zagra pod dyrekcją Piotra Wyzgi.

Koncert odbędzie się 8 października o godz. 16 w sali widowiskowej Domu Kultury SCK. Prowadzenie koncertu - Tomasz Łępa.

Zespół Szkół Muzycznych nr 1 im. Karola Szymanowskiego w Rzeszowie obchodzi 70-lecie działalności. Jubileusz szkoły to dobry czas na radość z osiągnięć pedagogów i wychowanków, plany na przyszłość i przypomnienia historii szkoły.
O tym rozmawiać będziemy z panią Moniką Welc – dyrektorem szkoły.

Trwają ostatnie przygotowania do jubileuszu. Pewnie radośnie będziecie świętować.

      Radośnie na pewno, ale towarzyszy nam też dreszcz emocji i nawet mała trema. Każdy kolejny jubileusz jest jeszcze większy, jeszcze zacniejszy i emocje rosną. Nasz jest 70-ty, okrągły i mamy świadomość wagi tego wydarzenia.

Podczas koncertu jubileuszowego wystąpią przede wszystkim uczniowie szkoły.

       Tak, bo wśród wychowanków szkoły jest wielu uznanych artystów: solistów, członków różnych orkiestr, wykładowców uczelni i wybór byłby bardzo trudny, albo trzeba by było zorganizować festiwal jubileuszowy, żeby nikogo nie pominąć. Sporo naszych wychowanków spełnia się zawodowo uprawiając różna gatunki muzyki – naszą absolwentką jest Justyna Steczkowska, która nie jest kojarzona z muzyka klasyczną.

Postanowiliśmy więc pochwalić się umiejętnościami naszych utalentowanych uczniów i pedagogów, i pokazać co się aktualnie w szkole dzieje. W ramach ZSM nr 1 działają: Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I stopnia, Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II stopnia i Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia. Kształcimy od podstaw do ukończenia szkoły średniej dyplomem dającym tytuł zawodowy muzyk.

Jakie kierunki nauczania zamierzacie rozwijać

      To, co można by jeszcze rozbudować to sekcja wokalna, która mogła by być także w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej II stopnia, ponieważ jest to znak rozpoznawczy szkoły od początku jej istnienia. Obecnie można uczęszczać do klasy wokalnej jednie w ramach PSM II stopnia, a chcielibyśmy, aby w najbliższym czasie taka możliwość była także w OSM.

     Można się u nas uczyć gry na większości instrumentów. Najliczniejsza w naszej szkole jest sekcja fortepianu i organów. Trzeba wspomnieć, że w auli znajdują się organy niemieckiej firmy Schuke, dedykowane naszej szkole. Zostały one specjalnie zaprojektowane do tej sali, a ich budowę zakończono w 1975 roku i jest to pierwszy instrument tej firmy zbudowany w Polsce, a drugi w kolejności powstał w ówczesnej Akademii Muzycznej w Warszawie, a później w Akademii Muzycznej w Katowicach. Czujemy się wyróżnieni.
Od tego roku szkolnego mamy również uczniów w klasie organów w szkole I stopnia.

Ja sama jestem również wychowanką tej szkoły, która w czasie mojej edukacji mieściła się już przy ulicy Chopina, ale budynek był parterowy i było przestronnie, ponieważ była to tylko szkoła muzyczna II stopnia.
Trzeba powiedzieć, że Średnia Szkoła Muzyczna rozpoczęła działalność w innym budynku.

      Tak. Przy ulicy Jana III Sobieskiego i było to w 1953 roku, a dopiero w 1965 roku miasto przyznało Średniej Szkole Muzycznej budynek przy ulicy Chopina 32. Rok później wykonano zdobienie mozaiką autorstwa Zbigniewa Brodowskiego na znajdujących się obok budynkach filharmonii i szkoły.
Modernistyczny budynek i zdobienia podkreślały, że jest to szkoła artystyczna i, że w tym miejscu uprawia się sztukę.

Później szkoła była rozbudowywana. Na przełomie lat 70-tych i 80-tych pozyskano drugi budynek, zwany budynkiem B przy ulicy Szopena 28, gdzie odbywały się zajęcia ogólnokształcące, a wiązało się to z rozwojem szkoły i zmianą struktury – powołano wtedy Zespół Szkół Muzycznych, w skład którego weszły Państwowe Liceum Muzyczne i Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia.

Bardzo istotne zmiany nastąpiły, kiedy przez cztery kadencje dyrektorem była pani Jolanta Niżańska.
Wyremontowano cały budynek, a na dwóch skrzydłach - zachodnim i wschodnim dobudowano nowe pomieszczenia. Przybyło szkole w tym czasie (włączając poziom -1 gdzie są klasy perkusji), około 500 metrów kwadratowych powierzchni. Teraz baza lokalowa szkoły jest naprawdę dobra.

Kiedyś w Szkole Muzycznej II stopnia w Rzeszowie pobierali naukę uczniowie z terenu całego Województwa rzeszowskiego, a nawet osoby z miejscowości położonych dalej.
Teraz rola szkoły się zmieniła, ponieważ w większych miastach Podkarpacia powstały szkoły muzyczne II stopnia. Jest to szkoła samorządowa.

      Jesteśmy szkoła samorządową (chociaż nie jedyną w mieście), różnimy się jednak od innych szkół samorządowych w regionie, bo działamy w stolicy województwa w dużej gminie. Utożsamiamy się z Rzeszowem i cieszy nas, że możemy to miasto reprezentować podczas różnych wydarzeń i konkursów oraz występować na terenie miasta. Dajemy koncerty, zabezpieczamy oprawę muzyczną różnych wydarzeń i to nas bardzo cieszy.

Pierwszym dyrektorem Średniej Szkoły Muzycznej został w 1953 roku pan Tomasz Czapla.

      Pan Tomasz Czapla kierował szkołą do 1963 roku, a od września tego roku dyrektorem została wspaniała pianistka, wychowanka profesora Zbigniewa Drzewieckiego – Krystyna Matheis-Domaszowska, która propagowała muzykę klasyczną wykonując ją osobiście w szkołach regionu.
Kolejnym dyrektorem szkoły był od 1974 roku pan Edward Sondej, a później te funkcje pełnili: Jan Jakubczak, Tadeusz Wojturski, Małgorzata Gajewska, Zdzisław Popowicz, Jerzy Kołodziej, Ewa Żebrowska i Jolanta Niżańska, która była nasza panią dyrektor do roku 2021. Po jej nagłym odejściu Przez kilka miesięcy Obowiązki Dyrektora pełniła wieloletnia Wicedyrektor do spraw pedagogicznych – Marta Dybka-Tyczyńska, od 1 września 2021 ja mam zaszczyt pełnić tę funkcję.

Długo trzeba by było wymieniać wychowanków Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 im. K. Szymanowskiego w Rzeszowie, którzy byli lub są wybitnymi muzykami.

      Dodam jeszcze, że między innymi w akademiach muzycznych w: Bydgoszczy, Warszawie, Krakowie i we Wrocławiu uczą nasi wychowankowie. W całej Polsce i za granicą – m.in.: w Austrii, Szwajcarii, Dani, Szwecji nasi absolwenci tworzą życie muzyczne i odgrywają ważne role w edukacji w dziedzinie muzyki klasycznej i nie tylko. Chyba jesteśmy potrzebni.

Trudno wszystkich wymienić i dlatego powiem tylko o dwóch wybitnych postaciach.
Jednym z absolwentów naszej szkoły był pan Czesław Prejsnar, który ukończył klasę skrzypiec w 1956 roku, później grał w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, po czym przez wiele lat był koncertmistrzem orkiestry opery w Oslo.
Czesław Prejsnar pochodził z Kożuchowa na Podkarpaciu. Po ukończeniu naszej szkoły był już bardzo dobrym skrzypkiem i mógł grać z prestiżowych orkiestrach symfonicznych.
Po jego śmierci, rodzina postanowiła założyć Fundację im. Czesława Prejsnara, która statutowo wspiera sekcję smyczkową naszej szkoły.

Niedawno zmarła pani Bożena Martowicz bardzo długo była zastępcą dyrektora d/s muzycznych. Można powiedzieć, że była chyba rekordzistką i mimo, że nie piastowała nigdy funkcji dyrektora, to zapisała się bardzo ważna dla szkoły kartą. Towarzyszyła pracy wielu dyrektorów, bo w 1985 roku została z-cą dyrektora szkoły i z dwuletnią przerwą (1990 – 1992), pełniła tę funkcję do 2016 roku, czyli 29 lat. Była naszą nauczycielką, akompaniatorką, która bardzo często towarzyszyła uczniom podczas konkursów i koncertów. Była znakomitym muzykiem i z-cą dyrektora. Ma wielki udział w rozwoju tej szkoły.

Wspomniała Pani, że podczas Koncertu jubileuszowego wystąpią uczniowie, a jest się czym chwalić, bo wielu waszych uczniów z powodzeniem uczestniczyło w krajowych i międzynarodowych konkursach.

       Mieliśmy szczęście. W zeszłym roku szkolnym odnotowaliśmy rekordową ilość udziałów i laurów w konkursach, bo z prawie każdego konkursu, każdy uczestnik przywiózł nagrodę albo wyróżnienie.
Podsumowaliśmy dokonania w każdej sekcji i okazało się, że nasi uczniowie brali udział w ponad 180 konkursach stacjonarnych i online. Mamy więc kogo pokazać.

Jubileusz jest przede wszystkim świętem szkoły, a w szczególności samych uczniów. Jest także świętem nauczycieli, ponieważ my również jesteśmy absolwentami tej szkoły, łączy nas specjalna więź i cieszymy się, że nasi uczniowie odnoszą sukcesy. Jest to święto całej społeczności szkolnej – wszystkich pracowników, których codzienna praca zabezpiecza funkcjonowanie szkoły, oraz rodziców, których zaangażowanie w edukację dzieci, umożliwia uzyskiwanie dobrych efektów naszej pracy.

Będzie to miły i ciekawy koncert prezentujący rozwój szkoły oraz jej uczniów – wystąpią uczniowie szkoły I stopnia i II stopnia, wystąpią również pedagodzy – będą występy solowe, kameralne, a także zaprezentują się chóry i orkiestry ze szkoły I i II stopnia.

Koncert odbędzie się 2 października o godz. 14.00 w Sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej.
O 16.30 w budynku szkoły przy ul. Chopina zaplanowaliśmy „Spotkanie pokoleń”, które będzie miało już swój początek w Filharmonii.
Podczas trwania koncertu i krótkiej przerwy, w foyer Filharmonii będą eksponowane tabla szkoły, dzięki którym zagłębimy się również w historię szkoły.

Jeżeli tylko ktoś chce być z nami tego dnia, to zapraszamy serdecznie.

Zofia Stopińska

Budynek Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 im. Karola Szymanowskiego w Rzeszowie - wejście główne do szkoły, fot. Monika Welc

AB 29 września 2023 r. ,piątek, godz.19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
BEATA BILIŃSKA – fortepian

W programie:
C. M. von Weber – Uwertura do opery „Oberon”
R. Schumann – Koncert fortepianowy a – moll op. 54
M. Ravel – Dafnis i Chloe – Suita nr 2

Poszukiwanie prawdziwej miłości…. to temat opery „Oberon” (1826), opartej na historii rozgrywającej się w pałacu króla Elfów – Oberona. Podążając za fabułą tej fantastycznej historii Carl Maria von Weber (1786 – 1826) z prawdziwym mistrzostwem wyczarował w Uwerturze ulotną, romantyczną aurę brzmieniową, dzięki pomysłowemu operowaniu szeroką paletą barw orkiestry symfonicznej. Śladem romantycznej miłości będzie także utwór innego wybitnego niemieckiego kompozytora i pianisty XIX stulecia – Roberta Schumanna (1810 – 1856). Koncert fortepianowy a – moll (1845) powstał na kanwie napisanej kilka lat wcześniej Fantazji a – moll na fortepian i orkiestrę (1841). Do zmiany koncepcji i przekształcenia Fantazji w Koncert namówiła Schumanna jego ukochana żona – Clara Wieck, znakomita pianistka. „Fantazyjny” charakter Koncertu przejawia się chociażby w zespoleniu dzieła jedną myślą muzyczną , która jak „nić Ariadny” wpleciona jest we wszystkie części Koncertu. Pierwszą wykonawczynią utworu była Clara, która z miłością prowadziła Schumanna przez labirynt jego dramatycznego życia, naznaczonego nieuleczalną chorobą. Bogactwo pięknych, zmysłowych tematów odsłoni także muzyka Francuza Maurice Ravela (1875-1937). „Dafnisa i Chloe” (1912), to balet z choreografią Michaiła Fokina, nazwany przez Ravela „Symfonią choreograficzną”. W notatce kompozytora czytamy: „Pisząc Dafnis i Chloe, zamierzałem skomponować wielki fresk muzyczny, troszcząc się nie tyle o archaizowanie, ile o wierność Grecji mych marzeń, spokrewnionej dość blisko z Grecją, jaką sobie wyobrażali i malowali artyści francuscy z końca XVII wieku”. Balet „Dafnis i Chloe” częściej można usłyszeć w formie dwóch koncertowych Suit – druga z nich należy do najczęściej wykonywanych utworów Ravela.

                                                   Tadeusz Wojciechowski - dyrygent, fot. Michał Grabski

TADEUSZ WOJCIECHOWSKI

Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.

Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.

Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.

Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.

W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 jest Dyrektorem Naczelnym orkiestry.

BEATA BILIŃSKA

Koncertująca pianistka, kameralistka, pedagog. Doktor habilitowana sztuk muzycznych, profesor nadzwyczajny Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Należy do czołówki polskich pianistów.

Od trzydziestu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Prowadzi również liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą oraz zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych (m.in. International Chopin Piano Competition in Asia, 2015-2020; „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy).

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Swoje umiejętności doskonaliła również w berlińskiej Hochschule der Kunste, studiując w klasie prof. Klausa Hellwiga. Brała udział w kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem wybitnych artystów, m.in. Lee Kum Sing, John Perry, Krystian Zimerman.

Beata Bilińska jest laureatką II Nagrody na I Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy w 1993 roku oraz finalistką 46. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Feruccio Busoniego w Bolzano (Włochy) w 1994 roku. W 2002 roku została laureatką I Nagrody oraz Nagrody Publiczności na XVII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy we Włoszech.

Jej artystyczna aktywność jest zauważana i doceniana. Beata Bilińska była dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki” oraz trzykrotnie do nagrody „Fryderyk”. Została laureatką Nagrody „Fryderyk” 2015 za płytę z nagraniem II Koncertu fortepianowego Wojciecha Kilara (Aukso / Moś / 2014). Za swoje pozostałe płyty otrzymała liczne nagrody fonograficzne, m.in.: dwukrotnie „Pizzicato Supersonic Award” w Luxemburgu, „Joker Award” przyznawaną przez belgijskie „Les Crescendo”, „Scherzo Award” w Madrycie i „Musica Award” w Rzymie oraz najbardziej prestiżowe wyróżnienie fonograficzne MIDEM Classical Award 2008.

Beata Bilińska występowała na wielu prestiżowych festiwalach i koncertowała m.in. w Austrii, Argentynie, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Irlandii, Finlandii, Japonii, Litwie, Łotwie, Mołdawii, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, USA i we Włoszech.

Współpracowała z większością polskich dyrygentów oraz z zagranicznymi mistrzami batuty, m.in.: Massimiliano Caldi, Antal Matyas, Wolfgang Michel, Jiri Mikula, Dainius Pavilionis, Kriss Russmann, Brian Schembri, Christian Schumann, Lothar Seyfarth, Eugene Tzigane, Takao Ukigaya.

Brała udział w projektach kameralnych m.in. wielokrotnie z Kwartetem Śląskim i Krakowskim Kwintetem Dętym oraz z instrumentalistami: Jakubem Jakowiczem, Konstantym Andrzejem Kulką, Rafałem Kwiatkowskim, Patrycją Piekutowską, Agatą Szymczewską i Marcinem Zdunikiem.

W 2003 roku zadebiutowała w Carnegie Hall, w głównej sali „Isaac Stern Auditorium” w Nowym Jorku. Jako pierwsza polska pianistka wykonała Koncert Fortepianowy „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) oraz jest prawykonawczynią II Koncertu Fortepianowego Wojciecha Kilara (2011).

W swoim dorobku posiada 12 płyt CD, na których znalazły się nagrania muzyki Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina, Sergiusza Rachmaninowa, Modesta Musorgskiego, Sergiusza Prokofiewa, kompozycje na skrzypce i fortepian polskich kompozytorów XX wieku, utwory kameralne W. A. Mozarta, Francisa Poulenca, Mikołaja Góreckiego i Aleksandra Tansmana oraz Koncert Fortepianowy „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) i II Koncert fortepianowy Wojciecha Kilara (2014).

Beata Bilińska jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Od kilku lat prowadzi również działalność pedagogiczną w średnich szkołach muzycznych. Jej uczniowie wielokrotnie zdobywali nagrody na ogólnopolskich i zagranicznych konkursach muzycznych.

Prowadzi liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą oraz zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych.

AB 29 września 2023 r. ,piątek, godz.19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
BEATA BILIŃSKA – fortepian

W programie:
C. M. von Weber – Uwertura do opery „Oberon”
R. Schumann – Koncert fortepianowy a – moll op. 54
M. Ravel – Dafnis i Chloe – Suita nr 2

Poszukiwanie prawdziwej miłości…. to temat opery „Oberon” (1826), opartej na historii rozgrywającej się w pałacu króla Elfów – Oberona. Podążając za fabułą tej fantastycznej historii Carl Maria von Weber (1786 – 1826) z prawdziwym mistrzostwem wyczarował w Uwerturze ulotną, romantyczną aurę brzmieniową, dzięki pomysłowemu operowaniu szeroką paletą barw orkiestry symfonicznej. Śladem romantycznej miłości będzie także utwór innego wybitnego niemieckiego kompozytora i pianisty XIX stulecia – Roberta Schumanna (1810 – 1856). Koncert fortepianowy a – moll (1845) powstał na kanwie napisanej kilka lat wcześniej Fantazji a – moll na fortepian i orkiestrę (1841). Do zmiany koncepcji i przekształcenia Fantazji w Koncert namówiła Schumanna jego ukochana żona – Clara Wieck, znakomita pianistka. „Fantazyjny” charakter Koncertu przejawia się chociażby w zespoleniu dzieła jedną myślą muzyczną , która jak „nić Ariadny” wpleciona jest we wszystkie części Koncertu. Pierwszą wykonawczynią utworu była Clara, która z miłością prowadziła Schumanna przez labirynt jego dramatycznego życia, naznaczonego nieuleczalną chorobą. Bogactwo pięknych, zmysłowych tematów odsłoni także muzyka Francuza Maurice Ravela (1875-1937). „Dafnisa i Chloe” (1912), to balet z choreografią Michaiła Fokina, nazwany przez Ravela „Symfonią choreograficzną”. W notatce kompozytora czytamy: „Pisząc Dafnis i Chloe, zamierzałem skomponować wielki fresk muzyczny, troszcząc się nie tyle o archaizowanie, ile o wierność Grecji mych marzeń, spokrewnionej dość blisko z Grecją, jaką sobie wyobrażali i malowali artyści francuscy z końca XVII wieku”. Balet „Dafnis i Chloe” częściej można usłyszeć w formie dwóch koncertowych Suit – druga z nich należy do najczęściej wykonywanych utworów Ravela.

TADEUSZ WOJCIECHOWSKI

Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.

Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.

Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.

Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.

W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 jest Dyrektorem Naczelnym orkiestry.

BEATA BILIŃSKA

Koncertująca pianistka, kameralistka, pedagog. Doktor habilitowana sztuk muzycznych, profesor nadzwyczajny Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Należy do czołówki polskich pianistów.

Od trzydziestu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Prowadzi również liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą oraz zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych (m.in. International Chopin Piano Competition in Asia, 2015-2020; „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy).

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Swoje umiejętności doskonaliła również w berlińskiej Hochschule der Kunste, studiując w klasie prof. Klausa Hellwiga. Brała udział w kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem wybitnych artystów, m.in. Lee Kum Sing, John Perry, Krystian Zimerman.

Beata Bilińska jest laureatką II Nagrody na I Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy w 1993 roku oraz finalistką 46. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Feruccio Busoniego w Bolzano (Włochy) w 1994 roku. W 2002 roku została laureatką I Nagrody oraz Nagrody Publiczności na XVII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy we Włoszech.

Jej artystyczna aktywność jest zauważana i doceniana. Beata Bilińska była dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki” oraz trzykrotnie do nagrody „Fryderyk”. Została laureatką Nagrody „Fryderyk” 2015 za płytę z nagraniem II Koncertu fortepianowego Wojciecha Kilara (Aukso / Moś / 2014). Za swoje pozostałe płyty otrzymała liczne nagrody fonograficzne, m.in.: dwukrotnie „Pizzicato Supersonic Award” w Luxemburgu, „Joker Award” przyznawaną przez belgijskie „Les Crescendo”, „Scherzo Award” w Madrycie i „Musica Award” w Rzymie oraz najbardziej prestiżowe wyróżnienie fonograficzne MIDEM Classical Award 2008.

Beata Bilińska występowała na wielu prestiżowych festiwalach i koncertowała m.in. w Austrii, Argentynie, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Irlandii, Finlandii, Japonii, Litwie, Łotwie, Mołdawii, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, USA i we Włoszech.

Współpracowała z większością polskich dyrygentów oraz z zagranicznymi mistrzami batuty, m.in.: Massimiliano Caldi, Antal Matyas, Wolfgang Michel, Jiri Mikula, Dainius Pavilionis, Kriss Russmann, Brian Schembri, Christian

Brała udział w projektach kameralnych m.in. wielokrotnie z Kwartetem Śląskim i Krakowskim Kwintetem Dętym oraz z instrumentalistami: Jakubem Jakowiczem, Konstantym Andrzejem Kulką, Rafałem Kwiatkowskim, Patrycją Piekutowską, Agatą Szymczewską i Marcinem Zdunikiem.

W 2003 roku zadebiutowała w Carnegie Hall, w głównej sali „Isaac Stern Auditorium” w Nowym Jorku. Jako pierwsza polska pianistka wykonała Koncert Fortepianowy „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) oraz jest prawykonawczynią II Koncertu Fortepianowego Wojciecha Kilara (2011).

W swoim dorobku posiada 12 płyt CD, na których znalazły się nagrania muzyki Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina, Sergiusza Rachmaninowa, Modesta Musorgskiego, Sergiusza Prokofiewa, kompozycje na skrzypce i fortepian polskich kompozytorów XX wieku, utwory kameralne W. A. Mozarta, Francisa Poulenca, Mikołaja Góreckiego i Aleksandra Tansmana oraz Koncert Fortepianowy „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) i II Koncert fortepianowy Wojciecha Kilara (2014).

Beata Bilińska jest profesorem nadzwyczajnym Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Od kilku lat prowadzi również działalność pedagogiczną w średnich szkołach muzycznych. Jej uczniowie wielokrotnie zdobywali nagrody na ogólnopolskich i zagranicznych konkursach muzycznych.

Prowadzi liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą oraz zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych.

                                                                   Beata Bilińska - fortepian, fot. ze zbiorów Artystki