Izabela Dobrowolska - uczennica PSM I st. im. F.Chopina w Jarosławiu w klasie fletu pani mgr. Jolanty Antonik znalazła się w grupie "Gold Level" I./Category A - (w kategorii uczniów do 13-go roku życia), w konkursie muzycznym "Flautia 2017" w Bratysławie. Uczennicy towarzyszył pianista mgr. Wojciech Majchrowicz.

Gratulujemy !!!

28 maja 2017r. o godz. 20;00 w Hotelu Sokół w Łańcucie rozpocznie się "Koncert na bis" 56. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie.

Wystąpią; Janusz Olejniczak - fortepian i Chopin University of Music Big Band.

Janusz Olejniczak należy do najwybitniejszych współczesnych chopinistów. Urodzony we Wrocławiu, był najmłodszym laureatem 8. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w 1970 r. Został także nagrodzony na Międzynarodowym Konkursie im. Alfreda Caselli w Neapolu.

Janusz Olejniczak koncertuje w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Azji i Australii w najsłynniejszych salach koncertowych, jak Filharmonia Berlińska, Teatro Colón w Buenos Aires, Salle Pleyel w Paryżu, Suntory Hall w Tokio, Lincoln Center w Waszyngtonie, Tonhalle w Düsseldorfie, Concertgebouw w Amsterdamie. Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów pianistycznych i dawał lekcje mistrzowskie poza granicami kraju – Europie, Kanadzie, Japonii, Kolumbii.

Poza żelaznym repertuarem klasycznym wykonuje także polską muzykę współczesną (m.in. kompozycje Witolda Lutosławskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego i Wojciecha Kilara). Chętnie bierze także udział w wykonaniach muzyki kameralnej. Występował z orkiestrami pod dyrekcją Witolda Rowickiego, Stanisława Wisłockiego, Kazimierza Korda, Antoniego Wita, Jerzego Maksymiuka, Wojciecha Michniewskiego, Tadeusza Strugały, Charles’a Dutoit, Andrzeja Borejki, Grzegorza Nowaka, Jacka Kaspszyka i in. Od wielu lat współpracuje także z Markiem Mosiem i Orkiestrą Aukso. Był jednym z pierwszych wykonawców muzyki Chopina na instrumentach historycznych (Érard i Pleyel). Pianista jest stałym gościem festiwalu „Chopin i jego Europa” w Warszawie, na którym zagrał m.in. u boku Marthy Argerich i Marii João Pires. Wielokrotnie wystąpił również z Orkiestrą XVIII Wieku Fransa Brüggena oraz Orchestre des Champs-Élysées pod dyrekcją Philippe’a Herreweghe.

Jego dorobek artystyczny obejmuje ponad 40 nagrań płytowych dokonanych dla takich wytwórni, jak Polskie Nagrania, Tonpress, Muza, Wifon, Opus 111, Camerata, Sony Classical, Selene, CD Accord, Bearton.

W dowód uznania dla swych interpretacji muzycznych ośmiokrotnie otrzymał nagrodę „Fryderyka”, a za całość dorobku artystycznego odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000) oraz Złotym Medalem Gloria Artis (2005).

Janusz Olejniczak nagrał również ścieżki dźwiękowe do dwóch słynnych filmów: Pianisty Romana Polańskiego oraz Błękitnej nuty Andrzeja Żuławskiego, występując w tym ostatnim w aktorskiej roli Fryderyka Chopina.

W 2015 r. ponownie zasiadł w jury Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Od ubiegłego roku współpracuje także z Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.

Prezydent Miasta Mielca Daniel Kozdęba, Mieleckie Towarzystwo Muzyczne i Samorządowe Centrum Kultury w Mielcu, zapraszają na Koncert Wiosenny w wykonaniu Mieleckiej Orkiestry Kameralnej pod batutą Franciszka Wyzgi ; Krzysztof Urbański - słowo.

Koncert odbędzie się 14 maja 2017 r. o godz. 17:00 w sali widowiskowej Domu Kultury SCK.

W programie utwory : A Vivaldiego, W. A. Mozarta, J. Brahmsa i J. Straussa.

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu i Zespół Zamkowo-Parkowy Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Krasiczynie zapraszają na koncert "TE DEUM" z okazji 150. rocznicy urodzin Kardynała Adama Stefana Sapiechy.

Koncert odbędzie się 14 maja 2017 r. (niedziela) o godz. 17:30 na dziedzińcu Zamku w Krasiczynie.

Wystąpią: Archidiecezjalny Chór "Magnificat" p/k ks. Mieczysława Gniadego, Przemyski Chór Kameralny Towarzystwa Muzycznego w Przemyślu p/k Andrzeja Gurana, Chór Wydziału Muzyki UR p/k Bożeny Stasiowskiej - Chrobak, Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod batutą ks. Mieczysława Gniadego i Tomasza Chmiela, Iwona Socha - sopran, ks. Zbigniew Suchy - komentarz słowny.

W programie: arie modlitewne i pieśni, oraz muzyka instrumentalna m.in. Fryderyka Chopina, Mieczystława Karłowicza i Wojciecha Kilara.

Koncert w ramach projektu "Przestrzen otwarta dla muzyki".

Wstęp wolny.

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Parafia pw. Wniebowzięcia NMP i św. MIchała Archanioła w Haczowie, zapraszają na koncert MAGNIFICAT z okazji 100 - lecia Objawień Fatimskich, w ramach projektu "Przestrzeń otwarta dla muzyki".

Koncert odbędzie się 13 maja 2017 r. (sobota) o godz. 19.00 w Kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Michała Archanioła w Haczowie.

Wystąpią: Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Sławomira Chrzanowskiego ; Ewa Biegas - sopran ; ks. Paweł Sobierajski - tenor i słowo o muzyce.

W programie: Arie modlitewne i pieśni

Wstęp wolny.

Po sukcesie dwóch pierwszych albumów Vanessa Benelli Mosell prezentuje nową płytą nagraną dla wytwórni Decca, tym razem z muzyką Sergiusza Rachmaninowa.

Artystce towarzyszy London Philharmonic Orchestra, którą dyryguje Kirill Karabits.

Na albumie znalazł się II Koncert fortepianowy oraz Wariacje na temat Corellego.

Tracklist

Artist Links

Website

Facebook

Twitter

YouTube

Wojciech Rajski : Z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej wykonujemy jedno wielkie dzieło – III Symfonię R. Schumanna i dwa mniejszych rozmiarów utwory, ale chodzi tu o czas trwania, a nie gatunek i wartość. Koncert harfowy C-dur - F. A. Boieldieu jest bardzo rzadko grywany, ale bardzo ładny. Jak  otrzymałem partyturę, to zobaczyłem swoje znaki i przypomniałem sobie, że wiele lat temu, gdzieś za granicą dyrygowałem już tym koncertem, ale to było tak dawno, że nie pamiętam, albo moja pamięć pozostawia coś do życzenia. Gramy też Toccatę na małą orkiestrę – A. Malawskiego, który jest patronem Filharmonii Podkarpackiej i powinno się co pewien czas jego dzieła wykonywać, aby o nich nie zapomniano. Zapraszam na koncert, który odbędzie się 12 maja o godz. 19.00 w Filharmonii Podkarpackiej. Solistką będzie doskonała harfistka Paulina Porazińska. Zapraszam serdecznie.

Zofia Stopińska : Z maestro Wojciechem Rajskim rozmawiamy 10 maja, przed drugim Pana koncertem w Filharmonii Podkarpackiej w tym sezonie, co najlepiej świadczy o tym, że lubi Pan pracować z „naszą” orkiestrą.

Wojciech Rajski : Nie ma żadnych wątpliwości, że lubię i bardzo się cieszę na każdy przyjazd do Rzeszowa. Bardzo dobrze i miło współpracuje się z Filharmonikami Podkarpackimi. Obserwuję jak w ostatnich latach orkiestra się rozwija, gra coraz lepiej i jest bardzo miła atmosfera pracy. Z przyjemnością także przyjeżdżam do Rzeszowa, bo to piękne miasto, które ciągle się zmienia i bardzo dobrze się tutaj czuję.

Z. S. : Podczas poprzedniego koncertu w Rzeszowie, który odbył się 17 marca, a solistą był niemiecki pianista Thomas Duis, zabrzmiały dwa wielkie dzieła: III Koncert fortepianowy c- moll – Ludwiga van Beethovena i IV Symfonia d-moll – Roberta Schumanna. Utwory zostały tak gorąco przyjęte przez publiczność, że solista bisował, a po symfonii brawa nie milkły i Pan także kilkakrotnie wychodził na estradę.

W. R. : Tym razem wykonujemy jedno wielkie dzieło – III Symfonię Schumanna i dwa mniejszych rozmiarów utwory, ale chodzi tu o czas trwania, a nie gatunek i wartość. Koncert harfowy C-dur Boieldieu jest bardzo rzadko grywany, ale bardzo ładny - jak otrzymałem partyturę, to zobaczyłem swoje znaki i  przypomniałem sobie, że wiele lat temu, gdzieś za granicą dyrygowałem już tym koncertem, ale to było tak dawno, że nie pamiętam, albo moja pamięć pozostawia coś do życzenia. Gramy też Toccatę na małą orkiestrę – Malawskiego, który jest patronem Filharmonii Podkarpackiej i powinno się co pewien czas jego dzieła wykonywać, aby o nich nie zapomniano.

Z. S. : Muzyka Artura Malawskiego nie jest zamieszczana w programach koncertów – sądzi Pan, że przyjdzie jeszcze czas, że utwory tego kompozytora będą częściej wykonywane?

W. R. : Nie jestem wróżką – czas pokaże, ale nie są to utwory łatwe. Jak przeglądałem partyturę, pomyślałem, że czeka nas dużo pracy, ale orkiestra jest bardzo dobrze przygotowana i wszystko jest w najlepszym porządku. Zawsze jestem mile zaskoczony, że wszyscy w kwintecie grają to co trzeba i nie musimy czytać nut. Z pewnością jest to zasługa wszystkich, ale przede wszystkim pana Roberta Naściszewskiego – koncertmistrza, który bardzo dobrze prowadzi kwintet i to się od razu czuje. Dlatego pewnych miejsc nie musze powtarzać, bo są dobrze wyćwiczone i na pewno zostaną dobrze zagrane podczas koncertu.

Z. S. : Pan Robert Naściszewski, przed przyjazdem do Rzeszowa, był muzykiem prowadzonej przez Pana Polskiej Filharmonii Kameralnej Sopot.

W. R. : Tak – kilka, a może nawet kilkanaście lat u nas grał i też na stanowisku koncertmistrza, ale „koncertmistrzowanie” w orkiestrze kameralnej to zupełnie co innego niż w orkiestrze symfonicznej, bo tam jest o wiele więcej czasu na próby, mniej jest zmian w repertuarze, a tutaj trzeba co tydzień grać coś innego i dlatego nie ma problemu z czytaniem nut – już na pierwszej próbie wszyscy grają.  Dlatego próby w Rzeszowie zaczynam we wtorek, a nie w poniedziałek i w czasie czterech prób przygotujemy wszystko tak samo dobrze, jak gdzie indziej w pięć. Orkiestra dąży już do standardów światowych, że koncert przygotowuje się w czasie czterech prób, trzech prób, a niekiedy nawet podczas dwóch prób. Orkiestra Radia Bawarskiego często gra koncert mając tylko jedną próbę i to wystarcza. Zbliżamy się do ideału.

Z. S. : Zapytam teraz o Pana orkiestrę – Polską Filharmonie Kameralną Sopot – także sporo koncertujecie.

W. R. : Faktycznie, sporo koncertujemy i nagrywamy. Każdego roku nagrywamy co najmniej dwie płyty. Czasami koncertujemy także w wielkim składzie – takim jak Filharmonia w Rzeszowie i głowa nas od tego boli, bo mamy na stałe 19. smyczków, a niekiedy musimy grać nawet w 60 – 70 osób, ale mamy stałych muzyków, których wtedy angażujemy i też nie musimy robić dużej ilości prób, bo są to doświadczeni muzycy z dobrych orkiestr.

Z. S. : Chyba w ubiegłym roku, podarował mi Pan album z kompletem symfonii Beethovena i często po niego sięgam, bo te symfonie brzmią trochę inaczej, niż większość nagrań i bardzo mi to odpowiada.

W. R. : Ja nawet nie mam tej świadomości, bo po wydaniu naszych płyt – prawie nigdy już ich nie słucham. Zdarza się, że znajomi mnie zaskoczą – na przykład – przyjdę do kogoś na kolację i jest włączona jakaś symfonia. Pada wówczas najczęściej pytanie – czyje to nagranie? Kiedy posłucham chwilę stwierdzam zazwyczaj – chyba moje. Powiem państwu dlaczego nie słucham. Zawsze coś można w nagraniu znaleźć, co bym zmienił, a jak coś jest utrwalone – już nie można tego zrobić. Pamiętam także miejsca z którymi były problemy przy nagraniu i w czasie słuchania zwracam na nie szczególna uwagę – dlatego, aby spać spokojnie, nie słucham swoich nagrań.

Z. S. : Powrócę jeszcze do kompletu symfonii Beethovena pod Pana batutą. Część z nich nagrana jest w niewielkim składzie orkiestry – myślę, że za czasów Beethovena też wykonywane były przez takie orkiestry.

W. R. : Nagrywaliśmy te symfonie w małym składzie kwintetu, a tylko przy rejestracji IX Symfonii Beethovena, było dziewięciu pierwszych skrzypków, a przy nagraniu pozostałych zawsze było ich sześciu a czasami ośmiu. Dlatego są to nagrania lekkie, przejrzyste, nie patetyczne i monumentalne. Od takiego sposobu grania już się powoli odchodzi, a ponadto w małym składzie trudno grać monumentalnie symfonie Beethovena. Różne są zdania, jak to było za czasów Beethovena. Niektórzy twierdzą, że były wówczas małe składy, inni, że duże – i jedni, i drudzy mają rację, bo jak były pieniądze, to orkiestry były bardzo duże, nawet większe niż dzisiaj, a jak nie było pieniędzy – to orkiestra liczyła czasami tylko sześciu pierwszych skrzypków.

Z. S. : Wiem, że pierwszy nakład waszego albumu z symfoniami Beethovena, szybko został wykupiony.

W. R. : To prawda. Co jakiś czas musimy prosić o zrobienie kolejnych egzemplarzy, ale album jest do kupienia, bo firma TACET ma swoje przedstawicielstwo w Polsce i starczy poszukać informacji w internecie. My sprzedajemy tę płytę na koncertach używając, zgodnie z prawem, kasy fiskalnej.

Z. S. : Drugi nurt Pana działalności – pedagogika, wymaga także sporo czasu, bo przecież od lat prowadzi pan klasy dyrygentury na dwóch uczelniach: Hochschule fur Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem i w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

W. R. : Do tego jeszcze mam rodzinę, która się robi coraz większa. Moi synowie – szczęśliwi bliźniacy mają po dziewięć lat i potrzebują taty, stąd nieustannie latam do Frankfurtu, aby się z nimi zobaczyć. Nie narzekam – mam co robić.

Z. S. Pomimo zapełnionego kalendarza, mam nadzieję, że znajdzie w nim Pan miejsce, aby wkrótce poprowadzić koncert w Rzeszowie.

W. R. : W moim kalendarzu zawsze znajdę miejsce na koncert w Filharmonii Podkarpackiej. Będę dyrygował w Rzeszowie jeszcze jesienią. Już bardzo się cieszę na spotkanie z Orkiestrą, a także z pracownikami Biura Koncertowego, którzy rozpieszczają artystów. Zawsze pracuje się tutaj bardzo miło. Ale wcześniej zapraszam na koncert, który odbędzie się już jutro o godz. 19.00 w Filharmonii Podkarpackiej. Solistką będzie doskonała harfistka Paulina Porazińska, a ja dyrygował będę Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej.  W programie: Schumann, Boiedieu i Malawski.

Z prof. Wojciechem Rajskim rozmawiała Zofia Stopińska 10 maja 2017r.

EPK: https://youtu.be/CBBbt8hz7Xo

11 premierowych utworów - odkrywcza podróż Lezhnevy, która spędziła wiele czasu, odkopując tę muzykę w jednej z berlińskich bibliotek. Zachwycające, nieodkryte dotąd arie Carla Heinricha Grauna (1704 - 1759), jednego z najważniejszych niemieckich kompozytorów opery barokowej, dziś prawie całkowicie zapomnianego.                                                                                                                                            Muzyka o wielkiej wirtuozerii: tętniące życiem, radosne arie kontrastują z dramatycznymi, pogrążonymi w smutku lametami.                                                                                                                                                                                                             Szereg światowej klasy interpretatorów muzyki barokowej, między innymi lutnista Luca Pianca oraz Concerto Kõln - jedna z najlepszych niemieckich orkiestr specjalizujących się w muzyce dawnej, tu pod batutą Dimitra Sinkovsky'ego.

Spis utworów                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  [1] "Sento una pena" from L' Orfeo ; [2] "Sforzero..." from Iphigenia in Aulis ; [3] "Senza di te, mio Bene" from Coriolano ; [4] "La Gloria" from Armida ; [5] "Piangete" from Il Mithridate ; [6] "Parmi...ah no!" from Silla ; [7] "Sinfonia" from rodelinda, regina de' Langobardi ; [8] "Il mar s'inalza e freme" from L'Orfeo ; [9] "D'ogni aura al mormorar" from L'Orfeo ; [10] " No, no, di Libia fra l'arene" from Silla ; [11] "A tanti pianti miei" from Armida ; [12] "Mi paventi il figlio indegno" from Britannico

   26 maja 2017 r. o godz. 19:00 w sali Filharmonii Podkarpackiej wystąpi wybitna pianistka i improwizatorka Gabriela MONTERO. Koncert odbędzie się w ramach 56. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie.

W programie: F. Schubert - 4 Impromptus op. 90 D. 899 ; R. Schumann - Carnaval op.9 ; G. Montero - Improwizacje

Odkrywcze interpretacje i unikatowe improwizacje Gabrieli Montero spowodowały, że zdobyła ona licznych zwolenników na całym świecie. Anthony Tommasini w The New York Times zauważył, że gra Montero miała w sobie wszystko: rytmiczne uderzenia, subtelne odcienie, stalową moc, uduchowiony liryzm, niesentymentalną ekspresję.”

Świeżo po jej debiucie w BBC Proms z Orkiestrą Symfoniczną z Sao Paulo i Marin Alsop, Gabriela rozpoczęła sezon 2016/2017  występem na MusikFest Bremen z Orchestrą Cadaqués i Jaime Martinem, recitalami na Festiwalu MiTo w Mediolanie i Turynie oraz tygodniem muzyki kameralnej i warsztatami na festiwalu w Trondheim w Norwegii Północnej. Gabriela planuje również europejską trasę w tym sezonie z Orquesta Sinfónica Nacional de Mexico i jej dyrektorem muzycznym Carlosem Miguelem Prieto, która obejmuje występy z nową kompozycją - koncertem fortepianowym oraz koncerty Gabrieli w Festspielhaus w Salzburgu, Musikverein i Alte Oper we Frankfurcie. Kolejny sezon to występy z Koncertem fortepianowym Szostakowicza nr 1 na tournee w Wielkiej Brytanii z Zürcher Kammerorchester i trębaczką Alison Balsom, dwa angaże z Barcelona Symphony Orchestra, w tym prapremiera dzieła katalońskiego kompozytora Jor di Cervelló i koncerty z City of Birmingham Symphony Orchestra i ich nowym dyrektorem muzycznym Mirga Gražinytė-Tyla. Gabriela kontynuuje również swoje występy recitalowe, wykonuje na nich jej lubiane improwizacje, w takich miejscach jak Madryt, Hongkong, Tajpej, Seul, Werona, Heidelberg i Republika Dominikany.

W ostatnich latach, Gabriela była zapraszana do występów z wieloma czołowymi orkiestrami świata, w tym: the Royal Liverpool, z Rotterdamu, Drezna, Oslo, Radia Vienna i Radia holenderskiego, orkiestrami filharmonii; the Gewandhausorchester Leipzig, NDR Sinfonieorchester Hamburg, NDR Radiophilharmonie Hannover, Academy of St Martin in the Fields i Australian Chamber Orchestra; z Pittsburgha, Detroit, Houston, Atlanty, Toronto, Baltimore i Lucerne orkiestrami symfonicznymi; The National Arts Centre Orchestra of Canada, Württembergisches Kammerorchester Heilbronn i the Stuttgart Chamber, Cleveland, Philharmonia, Komische Oper Berlin, Vienna Symphony, Residentie oraz Sydney Symphony orchestras.

Gabriela również często przedstawia swój recital, grając koncerty w tak znakomitych salach konceptowych, jak Avery Fisher Hall, Kennedy Center, Wigmore Hall, Vienna Konzerthaus, Berlin Philharmonie, Frankfurt Alte Oper, Cologne Philharmonie, Leipzig Gewandhaus, Munich Herkulessaal, Sydney Opera House, Amsterdam Concertgebouw, Luxembourg Philharmonie, Lisbon Gulbenkian Museum, Tokyo Orchard Hall, Manchester Bridgewater Hall i na festiwalach w Edynburgu, Salzburgu, Lucernie, Ravinii, Tanglewood, Gstaad, Saint-Denis, Aldeburgh, Cheltenham, Rheingau, Ruhr, Bergen i w Lugano.

Oprócz swoich genialnych interpretacji z podstawowego repertuaru fortepianowego Gabriela jest również ceniona za jej zdolność do improwizacji, komponowania nowych utworów i grania ich w czasie rzeczywistym. Jak twierdzi: „Łączę się z moją publicznością w zupełnie wyjątkowy sposób - a oni łączą się ze mną. Improwizacja to ogromna część tego, kim jestem, jest to najbardziej naturalny i spontaniczny sposób, w jaki mogę wyrazić siebie.” Niezależnie od tego, czy w swoim recitalu, czy też na występie koncertowym, Gabriela nieustannie zaprasza swoich widzów do wyboru utworów, które następnie improwizuje.

Gabriela jest także wielokrotnie nagradzaną, najlepiej sprzedającą swoje nagrania artystką. Jej wczesny album zostały wydany w lecie 2015 przez Orchid Classics, grała w nim Koncert fortepianowy nr 2 Rachmaninowa,  a jej pierwsza kompozycja Ex Patria spowodowała, że Gabriela otrzymała swoje pierwsze Latynoskie Grammy w kategorii Najlepszy Album Klasyczny (album Mejor de Música Clásica). Wcześniejsze nagrania to m.in. Bach and Beyond, które utrzymywało się na pierwszym miejscu w Billboard Classical Charts przez kilka miesięcy i zagwarantowało jej zdobycie dwóch nagród Echo Klassik Awards:  w 2006 r. Klawiszowiec Roku i w 2007 r. Nagroda dla muzyki klasycznej bez Granic. W 2008 r. również otrzymała nominację do nagrody Grammy® za album muzyki barokowej, a w 2010 r. wydała nagranie Solatino, inspirowane jej wenezuelską ojczyzną i poświęcone twórczości kompozytorów latynoamerykańskich i z jej własnymi improwizacjami utworów latynoskich.

Formalny debiut Gabrieli, jako kompozytora miał miejsce w 2011 r. utworem Ex Patria, był to poemat na fortepian i orkiestrę i jej emocjonalna reakcja na obecne w Wenezueli bezprawie, korupcję i przemoc. Utwór ten miał swoją światową premierę w październiku na tournee z Academy of St. Martin in the Fields, a w 2015 r. został nagrany i wydany na arenie międzynarodowej z Yoa Orchestra of the Americas i dyrygentem Carlosen Miguelem Prieto. W marcu 2016 r. Gabriela miała premierę swojej pierwszej kompozycji na fortepian i orkiestrę zatytułowanej Koncert fortepianowy nr 1, „Latin”, w Lipsku z MDR Sinfonieorchester i dyrygentem Kristjanem Järvi. Kolejne występy z tym utworem odbyły się z Orquesta Sinfonica Nacional de Mexico i w Klavier-Festival Ruhr.

Gabriela jest zdecydowanym zwolennikiem poszanowania praw człowieka, jej głos często sięga poza sferę muzyki klasycznej.  Niedawno została ona mianowana Honorowym Konsulem przy Amnesty International, a także nominowania do nagrody za jej wybitny wkład w dziedzinie praw człowieka przez Fundację Praw Człowieka w uznaniu za jej zaangażowanie w kwestie praw człowieka w Wenezueli i poza jej granicami. W 2013 r. została zaproszona do udziału w Festiwalu Kobiety Świata, który odbył się w londyńskim Southbank Centre oraz przemawiała i występowała dwukrotnie na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos-Klosters. Została także wyróżniona na konkursie Rockefeller Award 2012 za jej wkład w sztukę i miała swój występ na inauguracji prezydentury Baracka Obamy w 2008 r.

Urodzona w Wenezueli Gabriela swój pierwszy publiczny występ miała w wieku pięciu lat. W wieku ośmiu lat zadebiutowała koncertem w swoim rodzinnym mieście Caracas, dzięki czemu uzyskała stypendium rządowe na studia prywatne w USA. Swoje studia kontynuowała u Hamish Milne w Royal Academy of Music w Londynie, którą ukończyła z wyróżnieniem. Obecnie mieszka w Barcelonie wraz z mężem i dwiema córkami.