Franco Fagioli - Leonardo Vinci: Veni, Vidi, Vinci

Najnowszy solowy album Franco Fagioliego wydany przez Deutsche Grammophon przedstawia arcydzieła neapolitańskiego kompozytora operowego Leonarda Vinci

· Veni, Vidi, Vinci prezentuje kilkanaście arii da capo, w tym światową premierę siedmiu nagrań

· Fagioli, pierwszy kontratenor, który podpisał ekskluzywny kontrakt z wytwórnią Deutsche Grammophon, kontynuuje uznaną współpracę artystyczną z Il Pomo d’Oro

Późnobarokowe arcydzieła wracają do życia na najnowszym albumie Franco Fagioliego dla Deutsche Grammophon: Leonardo Vinci – Veni, Vidi, Vinci

Ten ceniony argentyński kontratenor prezentuje swoje nadzwyczajne umiejętności wokalne w programie arii jednego z wielkich pionierów opery neapolitańskiej. Album nagrany z towarszyszeniem orkiestry barokowej barokową Il Pomo d’Oro na instrumentach z epoki pod kierunkiem koncertmistrzyni, Zefiry Valovej, zawiera siedem odkrytych, nigdy wcześniej niezarejestrowanych utworów, opracowanych specjalnie do tego przełomowego projektu. Ukazuje on kunszt kompozytora, którego twórczość zachwycała XVIII-wieczną publiczność i wciąż wzbudza głębokie emocje swoją wirtuozerią i ekspresyjną mocą.

Album Veni, Vidi, Vinci otwierają dwie popisowe arie z opery Il trionfo di Camilla, pierwotnie napisane dla prima donny Faustiny Bordoni w 1725 roku. Następnie słyszymy recitativo accompagnato „Ove corri? Ove vai?” oraz urokliwą arię „Sorge talora fosca l’aurora” z opery L’Ernelinda, która miała swoją premierę w Neapolu w 1726 roku. Nagranie zawiera również dwie arie z Medo (1728), wykonane po raz pierwszy przez legendarnego kastrata Carlo Broschiego, znanego jako Farinelli, oraz wzniosłą arię „Gelido in ogni vena” z opery Siroe re di Persia (1726). Inne wyróżniające się arie to „Nave altera” z opery Gismondo re di Polonia (1727), w której zbuntowany książę Primislao stara się pogodzić swoje pragnienie pokoju z polityczną dumą; „Vil trofeo”, dialog na wysoki głos i trąbkę solo z Alessandro nell’Indie (1730); oraz aria pastoralna „Quell’usignolo ch’è innamorato” z opery Gismondo, z ewokacją słowików na dwóch fletach obbligato.

Nowy album Franco Fagioliego wydany przez Deutsche Grammophon, to kolejne wydawnictwo po nagraniu Handel Arias, docenionym przez miesięcznik Gramophone za „spektakularne koloratury”, „skalę barwy wokalnej” i „autentyczność wykonania”, a przez ClassicsToday za „oszałamiającą grę Il Pomo d'Oro — stylową i doskonale zestrojoną”.

Spis utworów:

Leonardo Vinci (1690-1730)

1 Sembro quell’usignolo*

Il trionfo di Camilla, Act III, Scene 5

2 Più non so finger sdegni*

Il trionfo di Camilla, Act III, Scene 14

3 Ove corri? Ove vai?

L’Ernelinda, Act II, Scene 7

4 Sorge talora fosca l’aurora

L’Ernelinda, Act II, Scene 7

5 Gelido in ogni vena

Siroe re di Persia, Act III, Scene 5

6 Quell’usignolo ch’è innamorato*

Gismondo re di Polonia, Act I, Scene 15

7 Barbara mi schernisci

La Rosmira fedele (Partenope), Act III, Scene 3

8 Nave altera, che in mezzo all’onde

Gismondo re di Polonia, Act I, Scene 8

9 Nube di denso orrore*

L’Ernelinda, Act I, Scene 5

10 Sull’ali del suo amor*

L’Ernelinda, Act III, Scene 10

11 Vil trofeo d’un’alma imbelle*

Alessandro nell’Indie, Act I, Scene 3

12 Scherzo dell’onda instabile*

Medo, Act I, Scene 11

13 O da me troppo offesa

Medo, Act II, Scene 4

14 Sento due fiamme in petto

Medo, Act II, Scene 4

*Premiery fonograficzne