AB 18 X 2019 PIĄTEK GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHARLES OLIVIERI MUNROE – dyrygent
TRIO ŚLĄSKIE: R. Widaszek – klarnet, T. Tomaszewski – waltornia, J. Domańska – fortepian
W programie:
W. Żeleński – „W Tatrach” Uwertura charakterystyczna op. 27
M. Górecki - Trio concerto na klarnet, waltornię, fortepian, orkiestrę smyczkową
B. Smetana – Wełtawa, Wyszehrad, Szarka z cyklu poematów symfonicznych "Moja Ojczyzna"
Od Tatr po Pragę...muzyczną podróż rozpocznie popularna Uwertura (1870) Żeleńskiego będąca wspomnieniem kompozytora z wycieczek na Podhale, a zakończą trzy poematy z cyklu „Moja ojczyzna” - to pełna ciepła i uroku „opowieść” o historii i pięknie ojczystej kraju Smetany. Kompozytor pisał o Wełtawie: „Przedstawia bieg rzeki od początku, gdzie dwa potoki łączą się w strumień; biegnie przez lasy i łąki, przez kochane krajobrazy gdzie słychać celebracje wesel i zabaw... Wełtawa wiruje na bystrzy Św. Jana i płynie szerokim strumieniem do Pragi”. Śladem twórczości naszych czasów będzie Trio concerto (2015) Mikołaja Góreckiego dedykowane trzem znakomitym muzykom, którzy kreować będą utwór na scenie Filharmonii Podkarpackiej.
Trio Śląskie tworzą muzycy związani z Akademią Muzyczną w Katowicach, w Krakowie i NOSPR: Joanna Domańska – fortepian, Roman Widaszek – klarnet, Tadeusz Tomaszewski – róg.Wszyscy artyści prowadzą aktywną działalność artystyczną indywidualną oraz w innych formacjach kameralnych. Zespół o tym rzadko spotykanym składzie powstał w 2001 dzięki zamówieniu PWM Edition na wykonanie Grand Trio Es-dur op.4 Franciszka Lessla – utworu przywróconego do obiegu koncertowego po latach zapomnienia.
Artyści prezentowali ten utwór m.in. podczas Festiwalu Polskiej Muzyki Kameralnej w Warszawie, Festiwalu Beethovenowskiego w Głogówku, Dni Muzyki Karola Szymanowskiego w Zakopanem, uroczystościach związanych z 20-leciem partnerstwa Kolonia - Katowice i na licznych koncertach na terenie kraju i za granicą Wraz z Duo Concertante na klarnet i fortepian I.F.Dobrzyńskiego i Sonatą na róg i fortepian Wojciecha Kilara, której interpretację kompozytor osobiście zaaprobował Trio Lessla znalazło się na pierwszej płycie zespołu. Płyta „Polska Muzyka Kameralna na instrumenty dęte" – (DUX 0857) uzyskała nominację do nagrody Fryderyk 2012 w dwóch kategoriach: muzyka kameralna i fonograficzny debiut roku.
Dyskografia Trio Śląskiego obejmuje jeszcze dwie CD: „Carl Reinecke – chamber music for clarinet, horn and piano" (DUX 1219) oraz „Mikołaj Górecki / Silesian Trio / AUKSO" (DUX 1415). Program ostatniej płyty zawiera m.in. Trio „Titanic" (2013) i Trio Concerto (2015), które to kompozycje zostały dedykowane zespołowi. Na zamówienie Trio Śląskiego w ostatnich latach powstały również kompozycje Macieja Małeckiego, Sławomira Czarneckiego, Oscara Pradosa, Pawła Pudło i Marcela Chyrzyńskiego. Zespół występował w roli solistów z Orkiestrą Kameralną NOSPR, Sinfoniettą Cracovia, Śląską Orkiestrą Kameralną, a także Orkiestrą Akademii Muzycznej we Lwowie, Cameratą Kiev oraz YeungNam Philharmony Orchestra w Daegu ( Korea Pd.)
CHARLES OLIVIERI-MUNROE - DYRYGENT
CHARLES OLIVIERI-MUNROE wpływa na wyobraźnię publiczności poprzez „połączenie talentu i charyzmy” (New York Times) oraz „pasję do czystości brzmienia orkiestry” (Toronto Star) popartych potwierdzoną umiejętnością nawiązywania kontaktu z niezwykle zróżnicowaną widownią.
Jest dyrektorem artystycznym i głównym dyrygentem Orkiestry Filharmonii Krakowskiej (od 2015 r.); jednocześnie jest także honorowym głównym dyrygentem Orkiestry Filharmonii Północnoczeskiej (od 2013 r.), gdzie wcześniej pełnił fukcję dyrektora muzycznego (od 1997 r.) Od 2019 r. uznawany za pierwszego dyrygenta gościnnego Thürringen Philharmonie w Niemczech, począwszy od sezonu 2019/2020. Od 2015 r. jest pierwszym dyrygentem gościnnym w Królewskiej Orkiestrze Symfonicznej w Bangkoku, a od 2005 r. dyrygentem-rezydentem Orkiestry Round Top Festival Institute w Teksasie.
Poprzednio Charles Olivieri-Munroe był głównym dyrygentem Filharmonii Südwestfalen w Niemczech (2011-2018) oraz pełnił funkcje Pierwszego Dyrygenta Festiwalu „Crested Butte” w Kolorado (2008), Dyrektora Artystycznego Inter-Regionales Symfonie Orchester w Niemczech (2008 r.), Głównego Dyrygenta Slovak Radio Symphony Orchestra w Bratysławie (lata 2001-2004) oraz Drugiego Dyrygenta Filharmonii w Brnie (1993-1995) i Orkiestry Symfonicznej w Karlsbad.
Charles Olivieri-Munroe regularnie występuje z najważniejszymi orkiestrami na całym świecie, takimi jak Filharmonia w Izrealu, Orkiestra Symfoniczna w Montrealu, Orkiestra Symfoniczna w Toronto, New World Symphony, Filharmonia w Buffalo, Orkiestra Symfoniczna w Kioto, Orkiestra Symfoniczna w Sydney, Berlin Deutsches Symphonie-Orchester, Filharmonia w Petersburgu, Filharmonia Narodowa w Rosji, Orkiestra Symfoniczna w Monachium, Filharmonia w Stuttgarcie, Danish Radio Symphony, Filharmonia Czeska, Orkiestra Symfoniczna w Budapeszcie, Filharmonia w Warszawie, Królewska Filharmonia w Brukseli i wiele innych.
W operze Charles Olivieri-Munroe zadebiutował w 2001 r., dyrygując „Falstaffa” Verdi’ego w Komische Oper w Berlinie. Prowadził „Don Giovanni” Mozarta w Mediolanie, „Aidę” Verdi’ego na Festiwalu w Lago di Como; a także w Il Teatro Fenice w Wenecji. W Amsterdamie zaprezentował produkcję typu crossover z holenderskim Baletem Narodowym zatytuowaną „Body & Voice”. W 2008 r. wystąpił w Teatrze Narodowym w Pradze („Stabat Mater” Dvoraka), a w 2009 r. w Operze Narodowej w Pradze (2009 Martin Gala). Jako dyrektor muzyczny z okazji 50-ej rocznicy Opery Kameralnej w Warszawie, poprowadził „The Rake’s Progess” Strawińskiego. Jego australijski debut w roli dyrygenta miał miejsce w Operze w Sydney w 2013 r. W lutym 2014 r. poprowadził chwaloną przez krytyków produkcję „Genoveva” autorstwa Schumanna z czeskim Teatrem Narodowym. W Brnie poprowadził „Diogenesa” Ilja Hurnika oraz „Acis i Galatea” Haendla. W najbliższym czasie zajmie się takimi europejskimi produkcjami jak „Cyrulik sewilski” Rossini’ego w Operze w Poznaniu, „Eugeniusz Oniegin” Czajkowskiego w Alte Oper we Frankfurcie oraz „Otello” Verdi’ego z Teatrem Narodowym w Belgradzie.
Charles Olivieri-Munroe urodził się na Malcie, dorastał w Kanadzie, gdzie studiował grę na fortepianie u wybitnego pedagoda Borisa Berlina w Królewskim Konserwatorium Muzycznym i na Uniwersytecie w Toronto. Po ukończeniu studiów w 1992 r. trzykrotnie otrzymał stypenium Ontario, dzięki któremu mógł uczyć się u Otakara Trhlika na Akademii Muzycznej im. Janáčka w Brnie. Uczył się także pod okiem Jiri’ego Bělohlávka i dwukrotnie spędził lato w L’Accademia Musicale Chigiana w Siennie (1995 i 1996 r.) jako uczeń Ilja Musina, Yuri Temirkanova i Myung Whun Chung. W 1997 r. Charles Olivieri-Munroe otrzymał od Rady Sztuki Kanady grant na rozwój kariery o wartości 20.000 dolarów.
Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się serią zwycięstw na międzynarodowych konkursach, czego kulminacją było zdobycie przez niego I miejsca w konkursie dyrygenckim na Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym Praska Wiosna w 2000 r., w czasie którego otrzymał także nagrody Supraphon Records, Miasta Pragi i czeskiego radia. W 2013 r. Charles Olivieri-Munroe został uhonorowany przez Asia Pacific Brand Foundation nagrodą Brand Personality Award (Nagroda Osobowość Marki) za swoje osiągnięcia w dyrygenturze i muzyce. Wcześniej laureatami tej nagrody byli również m.in. Steve Jobs, Nelson Mandela i Mark Zuckerberg.
Charles Olivieri-Munroe, często chwalony za bycie pomocnym akompaniatorem, występował na scenie z najlepszymi współczesnymi solistami, takimi jak Krystian Zimerman, Maxim Vengerov, Mischa Maisky, Schlomo Mintz, Joshua Bell, Sol Gabetta, Ivan Moravec, Joseph Suk, Gabriela Benackova, Joseph Calleja, Angela Ghiorghiu. Jako świadomy interpretator potrafi świetnie trenować i rozwijać orkiestrę.
Znany z innowacyjnego programu, oprócz standardowego repertuaru, propaguje twórczość czeskich mistrzów, takich jak Dvořák, Smetana, Janáček i Martinů, a także innych słowiańskich kompozytorów. Jego nagrania dla SONY, RCA Red Seal, NAXOS, SMS Classical i Naïve Records można usłyszeć na wielu najważniejszych stacjach radiowych z muzyką klasyczną.
(Zaktualizowano: czerwiec 2019)
