koncerty

Jubileusz 45-lecia Państwowej Szkoły Muzycznej w Sanoku

Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Wandy Kossakowej w Sanoku świętowała 16 października 2017 roku 45-lecie działalności.

W pięknej Sali Koncertowej Szkoły zebrali się uczniowie i nauczyciele, absolwenci i nauczyciele emerytowani, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego reprezentował pan Krzysztof Szczepaniak – Wizytator Centrum Edukacji Artystycznej Regionu Podkarpackiego, licznie także przybyli na uroczystość zaproszeni goście. Obecność przedstawicieli Samorządu i Rady Miasta Sanoka oraz sąsiednich miejscowości, dyrektorów szkół i różnych zakładów pracy, najlepiej świadczyła o wielkiej roli kulturotwórczej tej placówki dla miasta i całego powiatu. Gospodarzem uroczystości był nowy, bo pełniący tę funkcję od września bieżącego roku, pan dr Tomasz Tarnawczyk – Dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Sanoku.

Po okolicznościowym wystąpieniu pan Krzysztof Szczepaniak – Wizytator Centrum Edukacji Artystycznej wręczył nauczycielom szkoły 4 nagrody przyznane przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej oraz 10 dyplomów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, za wkład pracy w rozwój szkolnictwa artystycznego. Poinformował także, że prof. ośw. Andrzej Smolik, pełniący przez 27 lat - do września br. obowiązki dyrektora Szkoły, otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którą odbierze 18 października (dzisiaj) w Zamku Królewskim w Warszawie.

Później z życzeniami pośpieszyli przedstawiciele parlamentarzystów, zaprzyjaźnionych instytucji i organizacji, osoby prywatne oraz Rada Rodziców. Była wśród nich pani prof. Marta Wierzbieniec Dyrektor Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Sanoku.

Kilkunastu osobom wręczył także nagrody Dyrektor Szkoły dr Tomasz Tarnawczyk. Kwiatami i pamiątkami zostali uhonorowani także obecni na uroczystości emerytowani nauczyciele Szkoły. Uczniowie i prowadzący ich nauczyciele przygotowali piękny, pełen miłych niespodzianek koncert, podczas którego wystąpili soliści, zespoły kameralne, a także Chór PSM I st. i Orkiestra PSM I i II st. pod dyrekcją Elżbiety Przystasz.

Podkreślić należy, że od pierwszej do ostatniej minuty uroczystości panowała wspaniała i radosna atmosfera, dzięki której zarówno uczniowie jak i nauczyciele oraz pozostali pracownicy Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im Wandy Kossakowej w Sanoku, z optymizmem mogą spoglądać w przyszłość.

Zofia Stopińska 18 października 2017 r.

OKOLICZNOŚCI POWSTANIA SZKOŁY

1 września 1971r., w  wyniku starań Mikołaja Witalisa, powołana została  Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Sanoku.

Początkowo placówka  była filią Państwowej Szkoły Muzycznej w Krośnie, kierowaną przez jej dyrektora Tadeusza Oponia. Po roku działalności,  na wniosek Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku, Ministerstwo Kultury i Sztuki wydało zarządzenie, na mocy którego z dniem 4 sierpnia  1972 r.  Szkoła stała się placówką samodzielną.

Powstanie szkoły artystycznej było odpowiedzią na potrzeby społeczne,   wynikające w dużej mierze z przedwojennej jeszcze tradycji muzycznej Sanoka.

  Rozwój Szkoły

Od momentu powstania, w związku z dynamicznym rozwojem, Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Sanoku kilkakrotnie zmieniała swoją siedzibę.

Początkowo zajęcia odbywały się w budynku przy ul. Franciszkańskiej (ówczesna ul. ZBOWID), następnie przy ul. Waryńskiego 7 /obecna ul. Podgórze/.  Wiosną  1977 r. rozpoczęto modernizację obiektu przy ulicy Waryńskiego 25 (obecnie ul. Podgórze).Zajęcia w tym budynku, w którym odbywają się do dnia dzisiejszego, rozpoczęły się 1 września 1978 r.

Ważnym etapem rozwoju Szkoły było powołanie z dniem 1 września 1990r. Państwowej Szkoły Muzycznej II st., co umożliwiło znaczącą zmianę poziomu kształcenia i poszerzyło ofertę dydaktyczną. Powyższa sytuacja spowodowała konieczność rozbudowy obiektu. Realizacja przedsięwzięcia rozpoczęła się 16 czerwca 1991r. i ukończona została w rekordowym czasie 1 roku. Już 1 września tego roku uczniowie obu placówek  rozpoczęli zajęcia dydaktyczne w nowym, czterokondygnacyjnym budynku.

Na wniosek Rady Pedagogicznej w 1992r., decyzją Ministra Kultury, Państwowej Szkole Muzycznej  I i II st. w Sanoku nadano imię Wandy Kossakowej, wybitnej pianistki i cenionego  pedagoga o wielkich zasługach dla kultury muzycznej miasta i regionu.

W 2008 roku ponownie rozpoczęto pracę nad rozbudową szkoły. Po 3 latach, w 2011 roku, oddano do użytku bazę dydaktyczną, a w 2012 roku Salę Koncertową.

W czasie  40 lat działalności placówki, mury szkoły opuściło 980 absolwentów PSM I st. i 166 PSM II st. Z tej liczby wielu podjęło studia na kierunkach artystycznych,  swoje życie zawodowe wiążąc  z muzyką, nierzadko zdobywając  sławę międzynarodową.

Dyrektorzy Szkoły

Działalnością Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Sanoku w latach 1972 – 2012 kierowało czterech dyrektorów:

mgr Tadeusz Filar       – do 1975 roku

mgr Jan Jakubczak     – do 1978 roku

mgr Maria Socha        – do 1990 roku

prof. ośw. Andrzej Smolik  – od dnia 7.08.1990r.do 2017 roku

dr Tomasz Tarnawczyk - od 2017 roku.

Dyrekcja i kierownicy sekcji 2017 rok.

Dyrektor
dr Tomasz Tarnawczyk
Wicedyrektor
mgr  Ewa Wojtyńska – Kiczorowska
Kierownik Sekcji Fortepianu
mgr Janusz Ostrowski
Kierownik Sekcji Instrumentów Dętych
mgr Wiesław Brudek
Kierownik Sekcji Instrumentów Smyczkowych i Gitary
dr Iwona Bodziak
Kierownik Sekcji Kameralistyki i Promocji Szkoły
dr Elżbieta Przystasz
Kierownik Sekcji Teorii
mgr Maciej Harna

Kierownik Sekcji Akordeonu i Organów
prof. ośw. Andrzej Smolik

Pierwszy "Koncert 15-tkowy" w Wydziale Muzyki

UWAGA! PIERWSZY  KONCERT  Z CYKLU "KONCERTÓW 15-TKOWYCH" ODBYWAJĄCYCH SIĘ  W WYDZIALE MUZYKI, W NIEDZIELĘ   15 PAŹDZIERNIKA ODBĘDZIE SIĘ WYJĄTKOWO O GODZ. 13.00.

Między muzyką a ciszą. Spotkanie z Tomaszem Potaczkiem

Jasielski Dom Kultury zaprasza 20 października br. (godz. 10.00 i 17.00) na spotkanie z Tomaszem Potaczkiem, psychologiem i muzykiem, bohaterem filmu „Decrescendo”. W programie: projekcja filmu „Decrescendo” oraz mini recital Tomasza Potaczka (flet traverso) i Macieja Wulwa (skrzypce barokowe). Bilety w cenie 10 zł są do nabycia w sekretariacie JDK oraz on line.
Dokument Marty Minorowicz "Decrescendo" opowiada o rodzącej się przyjaźni między Tomkiem, młodym psychologiem i muzykiem, a jego pacjentami z domu starości. Każda z tych osób niesie swoją własną, przejmującą, tragiczną historię. Tomasz i jego zafascynowanie pięknem i młodością, codziennie zderzają się nie tylko ze starością i umieraniem, ale też z ogromną wolą i pragnieniem życia. Muzyczny termin „decrescendo” nabiera w filmie nowego - egzystencjalnego znaczenia.
(JDK)

Roberto Siri Quinteto na Krośnieńskiej Jesieni Muzycznej

12 października 2017 ; godz 19.00
Roberto Siri Quinteto
TANGA ARGENTYŃSKIE

Roberto Siri (właściwie Roberto Osvaldo Sirimarco) - pianista, bandoneonista i dyrygent

Urodzony 16 marca 1939 w Buenos Aires. W wieku 5 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, a 4 lata później także na bandoneonie. Jego nauczycielem był bandeonista słynnej orkiestry Juana d’Arienzo - Eladio Blanco. W wieku piętnastu lat, Roberto Siri był już nauczycielem gry na fortepianie oraz wykładowcą harmonii i teorii muzyki.

Karierę zawodową rozpoczął w 1954 roku w Radio Mitre, gdzie wraz ze swoim kwartetem w składzie: Rubén Sosa (bandoneon), Roberto Abal (skrzypce), Rodolfo Sirimarco (kontrabas) i Roberto Siri (fortepian) prowadził audycję "Club de Barrio". W tym samym czasie występował z „Trio Figueroa” i „El Chato” z takimi muzykami jak Roberto Flores, Alberto Margal czy Julio Martel.

Po występie w sali koncertowej Radia Argentyna w 1956 został okrzyknięty „najmłodszym dyrygentem w Ameryce Południowej”.

W wieku osiemnastu lat Roberto Siri rozpoczął współpracę ze słynnym Raúlem Beronem (wcześniej orkiestra Anibal Troilo). Ich wspólna trasa koncertowa stała się początkiem niezapomnianej współpracy artystycznej oraz głębokiej przyjaźni między muzykami.
Ich współpraca trwała do 1982 roku.

W listopadzie 1982 roku, Siri postanowił stworzyć nową młodą orkiestrę, która swój premierowy występ miała w kwietniu 1983 roku na kanale TV Canal ATC, w słynnym programie „Domingos de todos”.
Roberto Siri występował ze swoją orkiestrą w wielu innych programach telewizyjnych. Jego orkiestra stała się także wylęgarnią młodych talentów, którzy obecnie są znanymi i cenionymi artystami.

Roberto Siri był laureatem wielu prestiżowych nagród. W 1986 otrzymał nagrodę Gardel de Oro („Złoty Gardel”), przyznawaną przez fundację La Casa del Tango, w 1989 roku na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Popularnej otrzymał tytuł „Artysta Przełomu”, a w 1992 roku nagrodę za wybitne osiągnięcia artystyczne na festiwalu Perla de Paraná.

W 2005 roku Roberto Siri utworzył kwartet o nazwie Los Muchachos de Antes, którego nagrania pobiły rekordy sprzedaży w Argentynie.

Maestro Roberto Siri wraz z jego kwartetem i solistą odwiedzą w październiku Polskę w ramach 6 tournee po Europie.

Ich koncerty w kultowym warszawskim Klubie PW Stodoła oraz w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie otrzymały Patronat Honorowy Ambasady Republiki Argentyny w Polsce. To będzie już czwarty pobyt Roberto Siri i jego muzyków w Polsce. Ich występy zawsze cieszyły się ogromną popularnością. Fani tanga kochają ich za energię i fantastyczną interpretację tradycyjnych tang. Muzycy pokochali naszą widownię za wyczucie muzyczne i niesamowitą spontaniczność podczas koncertów i milong.

Obydwa koncerty to niewątpliwa gratka nie tylko dla fanów tanga argentyńskiego

Koncert pod honorowym patronatem Ambasady Argentyny

Biesiada Moniuszkowska w Krośnie

22 października 2017 r., godz. 17.00, Pałac Biskupi

Gościem specjalnym będzie dr Stanisława Mikołajczyk-Madej – sopran
Wystąpią:
Małgorzata Busz-Perkins – mezzosopran
Monika Fabisz – sopran
Aneta Aszlar – sopran
Michał Kondyjowski - tenor

Na zabytkowym Pleyelu zagra Daniel Eibin

Zapraszamy!

Mielecka Orkiestra Symfoniczna zaprasza

Mielecka Orkiestra Symfoniczna, spadkobierczyni Orkiestry Kameralnej, to trzecia tego typu formacja w Polsce działająca w miastach poniżej 70 tysięcy mieszkańców. Jej powołanie to inicjatywa bez precedensu w dziejach miasta i regionu, spełnienie marzeń środowiska muzycznego i melomanów, impuls dynamizujący lokalną kulturę, wzbogacający jej ofertę o nowe propozycje przeżyć estetycznych oraz pozytywny wyróżnik miasta w skali ponadregionalnej. Gwarancją jakości, stabilności i wiarygodności funkcjonowania są wysoko kwalifikowani muzycy, doświadczeni organizatorzy oraz Patronat Prezydenta Miasta Mielca.
W premierowym występie 35. muzyków pod dyrekcją Franciszka Wyzgi zaprezentuje przybyłym Symfonię nr 40 g-moll kv 440 Wolfganga Amadeusza Mozarta oraz Uwerturę do operetki „Lekka kawaleria” Franza von Suppe. Ten ambitny program Mielecka Orkiestra Symfoniczna zaprezentuje 8 października, o godz. 16 w sali widowiskowej Domu Kultury SCK, podczas koncertu inaugurującego jej powstanie.
Pierwszy koncert Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej będzie też okazją do uroczystego otwarcia sezonu artystycznego 2017/2018, w którym muzycy wystąpią jeszcze czterokrotnie. W listopadzie mieleccy symfonicy zaprezentują Koncert Niepodległościowy, w styczniu i lutym zabrzmią koncerty Noworoczny oraz Karnawałowy, a na finał, w kwietniu - Koncert Wiosenny.

Odkrywanie Malawskiego

    Dzień 2 października 2017 roku był dla Filharmonii Podkarpackiej dniem szczególnym. Wystawą, konferencją naukową i koncertem kameralnym uczczono 60. rocznicę śmierci Patrona Filharmonii Artura Malawskiego.
    Odkrywanie Malawskiego - tak właśnie można by określić nastrój tych wydarzeń. Wystawę o Malawskim przygotowało Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, gdzie przechowywane są pamiątki po kompozytorze, ogólnopolską konferencję o jego życiu i twórczości przygotowało Rzeszowskie Towarzystwo Muzyczne, a koncert kameralny z jego muzyką - Filharmonia Podkarpacka.
    Ta zbiorowa praca przyniosła nadspodziewane owoce. Odkryliśmy artystę o wielkim formacie, kompozytora, pedagoga, intelektualistę głęboko zanurzonego w świecie muzyki, wskazującego na jej ważkie posłannictwo, misję i powołanie.
    W konferencji, która odbyła się pod patronatem honorowym Marszałka Województwa Podkarpackiego Władysława Ortyla i patronatem medialnym Polskiego Centrum Informacji Muzycznej POLMIC w Warszawie, wzięło udział 9 referentów – z Warszawy, Łodzi, Bydgoszczy, Sanoka, Rzeszowa, Przemyśla i Wiśniowej. Wszyscy wskazywali na wielką wartość twórczości kompozytorskiej Artura Malawskiego, zbyt małą obecność jego muzyki w salach koncertowych, konieczność jej bliższego poznania i ukazania szerokiej publiczności.
    Koncert kameralny był prawdziwie zachwycający! Młodzi artyści: Małgorzata Wasiucionek – skrzypce, Adam Krzeszowiec – wiolonczela, Sylwia Michalik-Bednarczyk – fortepian i Inga Poskute – sopran, w sposób staranny i artystycznie dojrzały zaprezentowali utwory kameralne Artura Malawskiego w wersjach na skrzypce i głos z fortepianem, a na koniec - Trio fortepianowe.

Andrzej Szypuła

Polska operetka morska w Rzeszowie

Morze, szumiące, kołyszące szumem fal

Czasami w życiu coś się wydarzy,
dłoń rozpalona drży,
serce wyrusza w krainę marzeń,
cudowne roi sny.

Najlepiej w takich chwilach
nad brzegiem morza iść,
niechaj z falami biegnie
zmęczona myśl.

    Tak rozpoczyna się jeden z najpiękniejszych duetów polskiej operetki morskiej pt. „Panna Wodna” Jerzego Lawiny-Świętochowskiego (1906-1946), wystawionej we współpracy z Rzeszowskim Towarzystwem Muzycznym w sali widowiskowej Wojewódzkiego Domu Kultury Rzeszowie w niedzielę 24 września 2017 roku.
     Warto dodać, iż prapremiera operetki „Panna Wodna” miała miejsce w Teatrze „8.15” w Warszawie 2 sierpnia 1939 roku, tuż przed II wojną światową i odniosła ogromny sukces. Po wojnie grały ją Operetki w Łodzi, Gdyni, Warszawie, Krakowie, Gliwicach, Poznaniu, Przemyślu, Szczecinie, z dużym powodzeniem.
    „Panna Wodna”, to nazwa autentycznego XVII-wiecznego polskiego okrętu wojennego, a także statku polskiej żeglugi w okresie międzywojennym. Skąd wzięła się ta nazwa? W operetce „Panna Wodna” jeden z marynarzy – Andrzej, wybrance swego serca - Mary, tak to tłumaczy: „Był taki młodziak marynarz. Raz w nocy miał wachtę i ujrzał babską zjawę, co łaziła po masztach i linach i uwodziła go ślepiami. Aż go zwiodła. I wpadł morza.”
    Ale ta opowieść, to tylko pretekst, by zauroczyć młodą Mary, córkę państwa Town, która z rodzicami udaje się w podróż morską z Hawajów do wytęsknionej Polski, do Gdyni. Jak to zwykle w długich podróżach bywa, w operetce szczególnie, sympatii, flirtów, miłostek nie brakuje, a patriotyczne porywy serc mieszają się z komicznymi, by wszystko skończyło się szczęśliwie! Na końcu morskiej wyprawy trzy pary stają na ślubnym kobiercu.
    Młoda, świetnie zapowiadająca się Aleksandra Szymańska w roli Mary zaprezentowała się znakomicie! Aksamitny głos, szeroka fraza, subtelna, wyrazista gra aktorska, dopracowana w szczegółach, zachwyciła publiczność, a towarzyszący jej Jakub Kołodziej w roli marynarza Andrzeja, swego czasu solista Chóru Chłopięco-Męskiego „Pueri Cantores Resovienses” pracującego przy Katedrze Rzeszowskiej, założonego i wiele lat prowadzonego przez świetną chórmistrzynię Urszulę Jeczeń-Biskupską, czarował licznie zebraną publiczność piękną, soczystą barwą głosu, dając świadectwo wielkiego talentu wokalnego, szlifowanego obecnie w klasie ks. prof. Zdzisława Madeja w Akademii Muzycznej w Krakowie.
    Kolejna zakochana para, to Natalia Wójcik w roli Molly, przebojowa młoda dama o gołębim sercu i wrażliwej duszy, śpiewająca pełnym głosem i wyrazistym słowem oraz zgrabnie towarzyszący jej Kamil Niemiec w roli marynarza Tadeusza, przekonująco zabiegający o względy uroczej podróżniczki, która podstępem wcieliła się w rolę kuchcika, by popłynąć do Polski. Oboje zaśpiewali uroczy duet pt. „Jutro” w nieco jazzującym stylu, przenosząc nas w klimat międzywojennych kabaretów.
    No i jeszcze trzecia zakochana para – to Emilia Jakubiec-Lis w roli Bobulińskiej, organizatorki podróży, która zachwyciła niezwykłym, błyskotliwym talentem aktorskim i nieco przez nią zachęcony do miłosnych wyznań Andrzej Alberski w roli groźnego Kapitana I, wszelako uległego wobec jej niewątpliwych wdzięków.
    Niezwykle uroczo zaprezentowali się państwo Town, czyli Stanisława Mikołajczyk-Madej i Andrzej Jasiński, którzy z wielką swadą i rodzicielską troską pełnili role opiekunów młodych dam i zakochanych w nich marynarzy, wnosząc wiele twórczego natchnienia, doświadczenia wokalnego i scenicznego w realizacji całego spektaklu.
    Przypisana mi rola Kapitana II też przypadła mi do gustu, bowiem mogłem spokojnie obserwować rozwój wypadków na statku, podziwiając pasję i talent młodości, jak i uroki wieku dojrzałego.
   A wszystkim zgrabnie towarzyszył przy fortepianie Janusz Tomecki, wytrawny muzyk, pianista i aranżer, a także, w jednym z utworów, na skrzypcach, Kamil Niemiec.
    Z satysfakcją mogę napisać, iż do najnowszej operetki „Panna Wodna”, zrealizowanej w całości przez artystów z Rzeszowa i Podkarpacia, udało się zebrać znakomity zespół wykonawczy, który mógłby być ozdobą niejednego zawodowego teatru muzycznego. Reżyser i autor scenariusza Jerzy Czosnyka dwoił się i troił, by premiera wypadła jak najlepiej, Jadwiga Orzechowska zadbała o sprawy organizacyjne i ciepłą scenografię w morskich klimatach, oświetlenie i nagłośnienie świetne, publiczność zachwycona – czegóż chcieć więcej?
    Niewątpliwie zaletą spektaklu jest muzyka. Urocze kompozycje Jerzego Lawiny-Świętochowskiego, ze wspominanym już duetem „Morze”, wzruszają, każą zapomnieć o problemach dnia codziennego, zachęcają, by popłynąć w rajską krainę ułudy, gdzie wszyscy przepadają za sobą, a świat jest jedną wielką, niekończącą się opowieścią o przyjaźni, radości i miłości.
    Obok autentycznych arii, duetów i śpiewów zbiorowych, do operetki wkradły się pieśni i piosenki z okresu przedwojennego, które dodają smaku i uroku całemu spektaklowi, jak choćby na początku uroczysty „Hymn do Bałtyku” F. Nowowiejskiego, wzruszające „Serce, to najpiękniejsze słowo świata” I. Dunajewskiego z przedwojennego radzieckiego filmu pt. „Świat się śmieje”, romantyczne tango-serenada „Melodia serc” F. Gordona z operetki „Jacht miłości”, specjalnie napisana przeze mnie aria Towna i „Ach cóż to za romans” czy nastrojowa piosenka „La Paloma”. A wszystko – w świetnym wykonaniu artystów Studia Operowego „Halka” Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie, które po pół wieku niebytu znowu otworzyło swoje podwoje!
    Premierę „Panny Wodnej” dofinansowało Miasto Rzeszów i Firma Hartbex Przedsiębiorstwo Budowlane w Rzeszowie, a próbom i przygotowaniom do spektaklu towarzyszyła sympatia wielu miłośników muzyki, opery i operetki.
    Teatr muzyczny cieszy się nadal żywym zainteresowaniem publiczności. Także w Rzeszowie. A więc – bawmy się przy dobrej muzyce, nieprzemijających opowieściach o miłości, choćby i na pełnym morzu...

Andrzej Szypuła

 

 

Krośnieńska Lekcja Muzyki Fundacji Paderewskiego

XXIV KROŚNIAŃSKA JESIEŃ MUZYCZNA

1 października 2017 ; godz. 18.00  ;  sala widowiskowa Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie


KROŚNIEŃSKA LEKCJA MUZYKI FUNDACJI PADEREWSKIEGO
Koncert w wykonaniu pedagogów, uczniów i absolwentów krośnieńskich szkół muzycznych

Wejściówki: cegiełki na rzecz Fundacji

Stanisława Celińska na XXIV Krośnieńskiej Jesieni Muzycznej

29 września 2017 godz. 19.00
Stanisława Celińska
z zespołem pod kierownictwem Macieja Muraszko
ATRAMENTOWA

Bilet 80 zł, ulgowy 70 zł, balkon 65 zł - z Kartą mieszkańca bilety tańsze o 10 zł

W „Atramentowej” Stanisława Celińska odgrywa swoją kolejną wspaniałą rolę - piosenkarki, która wie o czym śpiewa i wie jak przyciągnąć słuchacza wykorzystując pełną paletę barw i emocji. Niepowtarzalne teksty do kompozycji Macieja Muraszko napisali Wojciech Młynarski, Dorota Czupkiewicz oraz Muniek Staszczyk i Marcin Sosnowski. Ponadto Maciej Muraszko zaaranżował na nowo ulubione utwory artystki, które dzięki nowemu wykonaniu nabrały niezwykłej pogody ducha.

Subskrybuj to źródło RSS