nowości

             "Paderewski, Koczalski, Szymanowski Songs" to cykl pieśni polskich do słów poetów europejskich. Album jest efektem współpracy dwóch artystów – Stanisława Kiernera oraz Michała Rota, którzy grają ze sobą od 2010 roku, rozwijając swoją pasję umiejętności w dziedzinie wykonawstwa pieśni artystycznej.
              Ten album chcę gorąco polecić Państwa uwadze, bo zawiera wspaniałą, rzadko wykonywaną lirykę wokalną w cudownych kreacjach. Mam nadzieję, że tą muzyką zachwycają się i będą się zachwycać nie tylko polscy krytycy muzyczni i melomani.

             Myśleli o tym wykonawcy, a najlepszym potwierdzeniem są słowa pianisty Michała Rota w wywiadzie dla „Klasyki na Podkarpaciu”, z którym rozmawiałam w listopadzie ubiegłego roku po koncercie w ramach „Przemyskiej Jesieni Muzycznej” (https://www.klasyka-podkarpacie.pl/wywiady/item/2658-michal-rot-nie-jestem-typem-samotnika)

            „Niedawno miała premierę najnowsza płyta, którą nagrałem ze Stanisławem Kiernerem, wybitnym bass-barytonem. Na krążku są wyłącznie pieśni polskich kompozytorów: Raula Koczalskiego, Karola Szymanowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.
            Pragnęliśmy nagrać płytę z muzyką polskich kompozytorów do tekstów poetów europejskich. Stanisław śpiewa w rodzimym języku jedynie trzy pieśni Karola Szymanowskiego do słów Dymitra Davydova, ze względu na wspaniałe tłumaczenie Jarosława Iwaszkiewicza. Cykl „Von der Liebe” Raula Koczalskiego do słów Rainera Marii Rilkego wykonywany jest w języku niemieckim, natomiast cykl pieśni Ignacego Jana Paderewskie do słów Catulle Mendesa wykonywany jest w języku francuskim.
            Przyświecała nam idea, żeby podkreślić, iż muzyka polska zawsze mocno była osadzona w muzyce europejskiej. Pragniemy przyciągać zachodnich słuchaczy i mamy nadzieję, że ta płyta przyczyni się do promowania polskiej muzyki, która jest wspaniała.”

Oto zawartość krążka:

Raul Koczalski
Von der Liebe. Sieben Gedichte von Rilke na niski głos i fortepian op. 99 (1921), słowa Rainer Maria Rilke (1875–1926) Von der Liebe. Sieben Gedichte von Rilke for low voice and piano, Op. 99 (1921), words: Rainer Maria Rilke (1875–1926)
1. Und wie mag die Liebe dir kommen sein                 [2:32]
2. Das war der Tag                                                       [2:12]
3. Einen Maitag mit dir beisammen sein                      [2:13]
4. Wir saßen beide in Gedanken [2:18]
5. Schon starb der Tag. Der Wald war zauberhaft        [4:35]
6. Es leuchteten im Garten die Syringen                      [3:03]
7. Es ist lang                                                                 [2:47]

Karol Szymanowski
Trzy pieśni na głos i fortepian op. 32 (1915), słowa | words: Dymitr L. Dawydow (1870–1929) Three songs Op. 32 (to words by Dymitr Dawydow)
8. Wschód słońca                                                        [2:06]
9. Bezgwiezdne niebo                                                 [2:21]
10. Jesienne słońce                                                     2:34]

Ignacy Jan Paderewski
Dwanaście pieśni na głos i fortepian op. 22 (1903), słowa: Catulle Mendes (1841–1909) I Dans la foret (Douze mélodies sur de poésies de Catulle Mendes Op.22)
11. Dans la foret                                                            [1:38]
12. Ton coeur est d’or pur                                             [1:07]
13. Le ciel est tres bas                                                  [2:27]
14. Naguere                                                                  [3:02]
15. Un jeune pâtre                                                        [1:28]
16. Elle marche d’un pas distrait                                   [2:25]
17. La nonne                                                                 [4:03]
18. Viduité                                                                     [4:43]
19. Lune froide                                                              [2:24]
20. Querelleuse                                                             [1:35]
21. L’amour fatal                                                            [3:44]
22. L’ennemie                                                                [3:29]

Wykonawcy:
Stanisław Kierner /bas-baryton/
Michał Rot /fortepian/

DUX 1273    Total time: [58:49]

W 2021 rok w wiedeńskim stylu wprowadzą nas muzycy Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej. Tradycyjny Koncert Noworoczny Mieleckiej Orkiestry Symfonicznej odbędzie się 6 stycznia o godz. 18. Z powodów epidemicznych publiczność będzie mogła śledzić wydarzenie jedynie online.

Powitają mielczan po wiedeńsku i... online

Koncert Noworoczny w czwartym już sezonie artystycznym mieleckich symfoników nie odbędzie się z udziałem publiczności, lecz w formie online. Aby koncert mógł – mimo wszystko – dotrzeć do wielkiej rzeszy fanów MOS, o relację na żywo z koncertu zadba Samorządowe Centrum Kultury.

Muzycy MOS spotkają się jak zwykle na sali widowiskowej Domu Kultury SCK, a relację z ich koncertu można będzie obejrzeć na profilu FB SCK (facebook.com/SCKmielec) oraz na koncie YouTube SCK.

Mieleccy symfonicy Muzycy pod dyrekcją Franciszka Wyzgi jak zwykle przygotowali nam muzyczną ucztę według receptury Straussów – ojca i syna.

Szanowni Państwo,

31 grudnia 2020r. zapraszamy do obejrzenia koncertu sylwestrowego, który będzie transmitowany na żywo w TVP3 Rzeszów o godzinie 19:05.

Zaprezentowane zostanie widowisko muzyczne „Zakochani w operetce" z udziałem artystów z „Opera Light”

W koncercie wystąpią:

Katarzyna Laskowska - sopran

Bogumiła Dziel – Wawrowska - sopran

Piotr Rafałko - tenor

Adam Sobierajski - tenor

oraz Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyryguje Ruben Silva.

Łukasz Lech - reżyseria / narracja

Viola Suska – choreografia

Serdecznie zapraszamy!

1 stycznia 2020 roku ; godz. 17:00 : ON - LINE

www.zpsmdebica.pl oraz FB ZPSM Dębica

Wykownacy: nauczyciele, uczniowie, absolwenci ZPSM

dyrygenci:

Chór - Alicja Stasiowska-Piwowar

Orkiestra Smyczkowa - Marta Fortuna

Zespół Instrumentów Dętych - Piotr Rysiewicz

Orkiestra Symfoniczna - Anastasja Vrublevska

Prowadzenie koncertu : Renata Żabicka

Miejsce: transmisja w sieci

YouTube: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie

Termin: 25 grudnia 2020, godzina 17.00

Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Zapraszamy do udziału w niecodziennym i przełamującym barierę odległości koncercie kolęd. III Wieczór kolęd i pastorałek „Hej kolęda, kolęda...” w wykonaniu Chóru „Echo” to pretekst, by odwiedzić Was w domach i zachęcić do rodzinnego i kulturalnego spędzenia czasu. Najpiękniejsze kolędy do usłyszenia i zobaczenia w sieci 25 grudnia o godzinie 17.00.

Występują:

Chór mieszany „Echo” ZNP i RCKP

Soliści: Agnieszka Socha, Agata Zych, Joanna Gancarz, Magdalena Kasprzyk, Mariola Rybczak

Dyrygent: Mariola Rybczak

Zespół: Rafał Kuźniar - piano, Łukasz Pęcak - saksofon, Dariusz Kasprzyk - instrumenty perkusyjne

Konferansjerzy: Agata Zych, Andrzej Bartosik

Chór Mieszany „Echo” działa przy Związku Nauczycielstwa Polskiego i Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Występuje na krośnieńskich scenach od ponad 70 lat. Ma na swoim koncie liczne koncerty, udział w festiwalach, przeglądach w kraju i za granicą.

Chór „Echo” jest organizatorem Euroregionalnego Koncertu Kolęd „Soli Deo Gloria”, Wieczorów Poezji i Pieśni „Ave Maria”, Koncertów Papieskich i Patriotycznych. Prowadzi wymianę artystyczną z wieloma zespołami z Polski oraz ze Słowacji, Austrii, Belgii, Węgier i Ukrainy. Dwukrotnie koncertował w Europie Zachodniej, a także w Macedonii w ramach Międzynarodowego Festiwalu Chórów w Ohrid. W 2010 brał udział w Balkan Folk Fest w Bułgarii.

Za działalność artystyczną Chór został uhonorowany: Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Dyplomem Ministra Kultury i Sztuki, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, Złotą Odznaką Polskiego Związku Chórów i Orkiestr z Laurem, Odznaką Zasłużony dla Województwa Krośnieńskiego. W 2006 roku chór otrzymał nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i ochrony kultury.     

Drodzy Melomani,

zapraszamy serdecznie do obejrzenia koncertu "Dziadek do orzechów" w wykonaniu grupy baletowej Art Dance oraz Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej pod dyrekcją Wojciecha Rodka.

Emisja odbędzie się na antenie TVP3 Rzeszów w Wigilię - 24 grudnia 2020r. o godzinie 19:10. Powtórka koncertu dostępna będzie również 26 grudnia 2020r. między godz. 10:00 - 12:00.

Bądźcie Państwo z nami!

Serdecznie zapraszamy na premierowe wykonanie koncertowe opery "La forza del merito" Marcello di Capua.
Streaming 20 grudnia 2020r.
o godzinie 18:00 na kanale Filharmonii Podkarpackiej na Youtube.

OBSADA:
Bonifazio: Dawid Biwo
Guglielmo: Anton Hrynevich
Galatea: Emilia Pływacz
Pigmalione: Jarosław Bielecki
Venus: Ewa Menaszek

Kierownictwo Muzyczne: Jacek Brzoznowski
Opieka Artystyczna: prof. Rafał Jacek Delekta @rafaldelekta
Grafika, stylizacja, trailer design: Anna Zwiefka @anna_zw / @smart.eatr
Video: Arkadiusz Krzyształowski: @alvein.official
specjalne podziękowania dla: Lallu Chic @lalluchic_hats & Luxbut Tarnobrzeg
produkcja: MEYER MANAGEMENT @meyer_management

           „Muzyka winna krzesać ogień z ducha ludzi. Jest ona objawieniem wyższym niż wszelka mądrość i filozofia. Kto wniknie w znaczenie mojej muzyki, będzie wolny od całej nędzy, w której wloką się inni ludzie” – pisał Beethoven do Bettiny von Arnim w 1810 roku.
             16 grudnia 2020 roku mija 250 lat od urodzin Wielkiego Beethovena. To Mistrz nad Mistrze, który sięgnął największej tejemnicy Sztuki, której rozumem pojąć nie sposób. Albowiem są w Sztuce takie kamienie, których nie sposób ruszyć, zburzyć, ominąć. Jednym z takich kamieni jest muzyka wielkiego Beethovena, który, tuż po Mozarcie, stał się symbolem ludzkiego losu, który, jak to pisał prof. Stefan Szuman „przegląda się w zwierciadle sztuki”.
             Sięgam po raz kolejny do małej książeczki Roman Rollanda pt. „Życie Beethovena”, wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w Krakowie, wydanie II z 1966 roku, w przekładzie Jerzego Popiela, z francuskiego wydania z 1956 roku „La vie de Beethoven”. Właśnie we Francji, po raz pierwszy, w 1903 roku ukazało się „Życie Beethovena” w „Cahiers de la Quinzaine”.
             Pisze Romain Rolland: „Drogi Beethoven! Wielu innych sławiło jego wielkość artystyczną. Ale jest on czymś o wiele więcej niż pierwszym z muzyków. Jest najbardziej bohaterską siłą nowoczesnej sztuki. Jest największym i najlepszym przyjacielem tych, którzy cierpią i którzy walczą. Kiedy jesteśmy zasmuceni nędzami świata, on jest tym, który przychodzi do nas, jak przychodził, by zasiąść do fortepianu matki w żałobie i, bez słowa, pieśnią swej zrezygnowanej skargi pocieszał płaczącą. A kiedy ogarnia nas zmęczenie wieczną walką toczoną nadaremno przeciw mierności występków i cnót, wtedy niewypowiedzianie dobrze jest zanurzyć się znowu w tym oceanie woli i wiary.”
             Wielki Goethe chciał kiedyś poznać wielkiego Beethovena. Doszło do ich spotkania u czeskich wód w 1812 roku w Toeplitz. Ale obaj nie mogli się porozumieć. Beethoven był zbyt niezależny i gwałtowny, by zgodzić się z charakterem Goethego. Sam Beethoven, dumny republikanin, opowiadał, jaką lekcję godności dał weimarskiemu wielkoksiążęcemu radcy dworu, czego mu ten nigdy nie wybaczył. Pisał Beethoven do Bettiny von Arnim: „Królowie i książęta mogą sobie robić profesorów i tajnych radców, mogą ich obsypywać tytułami i odznaczeniami, ale nie mogą robić wielkich ludzi, duchów, które wznoszą się ponad marność tego świata. I kiedy dwóch ludzi takich jak ja i Goethe jest razem, ci panowie muszą czuć naszą wielkość. Wczoraj, wracając, spotkaliśmy na drodze całą rodzinę cesarską. Zobaczyliśmy ją z daleka. Goethe oderwał się od mego ramienia, by stanąć na skraju drogi. Ja wcisnąłem kapelusz na głowę, zapiąłem surdut i rzuciłem się z założonymi do tyłu rękoma w środek najgęstszych grup. Książęta i dworzanie zrobili mi szpaler. Książę Rudolf zdjął przede mną kapelusz. Cesarzowa ukłoniła mi się pierwsza. Możni znają mnie. Ku mojemu ubawieniu ujrzałem, jak procesja przechodzi przed Goethem. Stał na skraju drogi, głęboko pochylony, z kapeluszem w ręce.”
             „Ars longa, vita brevis” – „Sztuka jest długa, życie krótkie” – tę sentencję umieścił Beethoven w Zeszytach Konwersacyjnych, których, spośród 400-tu, zachowało się mniej, niż połowa. O tych Zeszytach pisze Zygmunt Mycielski w „Postludiach” wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w Krakowie w 1977 roku. Na stronie ostatniej tej książeczki, będącej zbiorem artykułów, felietonów i esejów muzycznych autora z lat 70-tych ubiegłego stulecia, Zygmunt Mycielski cytuje notatkę Beethovena z 1820 roku, napisany „wściekłym” pismem i gryzmołami: „Świat jest królem i chce, żeby mu schlebiać. Ma się okazać przychylny. Ale prawdziwa sztuka jest uparta, nie daje się wtłoczyć w przypochlebne formy. Mówią, że sztuka jest długa, życie krótkie. Długie jest tylko życie, sztuka jest krótka. Jeżeli jej tchnienie ma nas zbliżyć do Bogów, to jest ono łaską chwili.”
             Wielki, biedny Beethoven! „Całe jego życie podobne jest do burzliwego dnia” – pisze Romain Rolland. „Na początku młody, przejrzysty poranek. Zaledwie kilka tchnień tęsknoty. Ale już w nieruchomym powietrzu tajemna groźba, ciężkie przeczucie. Nagle wielkie cienie przebiegają, tragiczne grzmienia, chwile szemrzącej i strasznej ciszy, wściekłe porywy wichru w „Eroice” i Symfonii c-moll. Czystości dnia to jednak nie narusza jeszcze. Radość pozostaje radością. Ale po 1810 roku równowaga duszy załamuje się. Światło staje się dziwne. Widzimy, jak z najjaśniejszych myśli unoszą się jakby obłoki; rozpraszają się, skupiają od nowa, mroczą serce melancholijnym i kapryśnym niepokojem; często myśl muzyczna, wynurzywszy się dwa czy trzy razy z mgły, znika całkiem, zatopiona; wyłania się dopiero pod uderzeniem wichru, pod koniec utworu. Nawet wesołość nabiera szorstkiego i dzikiego charakteru. Gorączka, trucizna miesza się do wszystkich uczuć. I oto ciężkie chmury wzdęte błyskawicami, czarne od nocy, brzemienne nawałnicą, na początku IX Symfonii. Nagle, w szczytowej chwili orkanu, ciemności rozdzierają się, noc pierzcha przegnana z nieba, i pogoda dnia zostaje nam wrócona aktem woli. Jakiż podbój może sprostać temu podbojowi, jaka bitwa Bonapartego, jakie słońce Austerlitz sięga chwały tego nadludzkiego wysiłku, tego zwycięstwa, najświetniejszego, jakie kiedykolwiek odniósł Duch; nieszczęśliwy, biedny, chory, samotny, uczłowieczona boleść, człowiek, któremu świat odmawia radości, stwarza sam Radość, by dać ją światu! Wykuwa ją swoją niedolą, jak powiedział to w dumnych słowach w liście do hrabiny Marii Erdody z 19 października 1815 roku, w których streszcza się jego życie i które są hasłem każdej bohaterskiej duszy: „Radość przez cierpienie”.
             Kiedy 26 marca 1827 roku umiera Beethoven, burza i pioruny rozdzierają niebo. Tak odchodził w zaświaty ten, który ośmielił się stawić czoło ludzkiemu przeznaczeniu, dając nadzieję zwycięstwa nad przeciwnościami losu.

                                                                                                                                                                                                                                             Andrzej Szypuła

12 grudnia 2020r. godz. 18.00

Koncert internetowy !
dostępny będzie na naszej stronie internetowej za pośrednictwem YouTube.

              Koncert wypełnią dzieła klasyków wiedeńskich, które stały się przykładem muzycznego kanonu piękna. Jako pierwsza zabrzmi Symfonia koncertująca Es – dur KV 364 (1779) W.A. Mozarta (1756 – 1791), której blasku nadają dwa instrumenty solowe – skrzypce i altówka. Partię skrzypiec wykona Szymon Naściszewski – absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie i Hochschule für Musik, Tanz und Medien Hannover. Artysta koncertuje w kraju i zagranicą jako solista, kameralista i muzyk orkiestrowy. W roli altowiolisty usłyszeć będzie można Roberta Naściszewskiego, muzyka, który na co dzień zasiada za pulpitem skrzypka - koncertmistrza Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej, ale znany jest szerokiej publiczności także jako kameralista.Przypomniana zostanie również Symfonia G – dur nr 94 (1791) należącą do mistrzowskich „symfonii londyńskich” J. Haydna (1732 – 1809). Niemiecki tytułu tego lekkiego, pełnego finezji dzieła brzmi - „Mit dem Paukenschlag” - „Z uderzeniem w kocioł”, a to dlatego, że w drugiej części utworu - Andante - pojawia się nagle nieoczekiwane uderzenie w kocioł, któremu Symfonia zawdzięcza także swój angielski tytuł „The Surprise” „Niespodzianka”. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej poprowadzi młody kapelmistrz Dawid Jarząb, absolwent dyrygentury symfonicznej Akademii Muzycznej we Wrocławiu.

              Szymon Naściszewski – urodzony w Rzeszowie skrzypek i dyrygent. Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec dr. Jakuba Jakowicza oraz Hochschule für Musik, Tanz und Medien Hannover w klasie skrzypiec prof. Adama Kosteckiego. Najmłodszy laureat drugiej edycji programu stypendialnego „Młoda Polska” (2005), zdobywca drugiej nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Solfeżowym w Bielsku-Białej (2008), finalista pierwszego Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Grażyny Bacewicz w Łodzi (2015). Swoje umiejętności doskonalił pod okiem znakomitych instrumentalistów, m.in. Bartłomieja Nizioła, Xiaomin Wanga, Williama van der Oostena, Aleny Baevy. Występuje w kraju i za granicą jako solista, kameralista i muzyk orkiestrowy (orkiestra Filharmonii Kaliskiej – koncertmistrz, NFM Orkiestra Leopoldinum, Polska Filharmonia Kameralna Sopot, Sinfonia Varsovia). Brał udział w festiwalach Warszawska Jesień, Festiwal International de Piano w Aix en Provence, Festiwal Ensemble im. Księżnej Daisy na Zamku Książ, La Folle Journée (Polska, Francja, Japonia). Absolwent drugiej edycji programu Akademia Sinfonia Varsovia (2014), współpracował także z członkami orkiestry Berliner Philharmoniker (Sharoun Ensemble) podczas Letniej Akademii Muzyki w Lusławicach (2017). Obecnie związany z orkiestrą Filharmonii Krakowskiej. W 2018 roku rozpoczął studia dyrygenckie na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Pawła Przytockiego.

              Robert Naściszewski - naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat pod kierunkiem Mieczysława Sokołowskiego, którą kontynuował w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie w klasie prof. Antoniego Cofalika. Studia wyższe ukończył w Akademii Muzycznej w Katowicach w 1991 r. również pod kierunkiem prof. A. Cofalika. Jest laureatem II nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Młodych Skrzypków im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie, III nagrody na Ogólnopolskich Przesłuchaniach w Elblągu. Został też zakwalifikowany do polskiej ekipy na Międzynarodowy Konkurs Młodych Skrzypków w Lublinie. W 1991 r. podjął pracę w Polskiej Filharmonii Kameralnej pod dyr. Wojciecha Rajskiego, gdzie pełnił również funkcję koncertmistrza. Miał okazję wystąpić jako solista tej orkiestry w wielu miastach w Polsce, Niemczech i Francji, oraz jako członek kwartetu smyczkowego. Od 1994 r. jest koncertmistrzem Filharmonii Rzeszowskiej i pedagogiem w Zespole Szkół Muzycznych w Rzeszowie. Prowadzi działalność koncertową jako skrzypek, altowiolista oraz 1-szy skrzypek kwartetu smyczkowego. W 2004 podczas tournee Filharmonii Rzeszowskiej w USA zadebiutował jako dyrygent. Jest też szefem artystycznym Rzeszowskiej Orkiestry Kameralnej. Obecnie wraz z szefami grup smyczkowych Filharmonii Podkarpackiej koncertuje w ramach zespołu kameralnego „Arso Ensemble” jako pierwszy skrzypek.

              Dawid Jastrząb - absolwent dyrygentury symfonicznej w klasie prof. Marka Pijarowskiego oraz dyrygentury chóralnej w klasie prof. Alana Urbanka w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2013 został korepetytorem w Polskim Narodowych Chórze Młodzieżowym, a rok później pełnił tam funkcję dyrygenta-asystenta. Na profesjonalnej scenie zadebiutował w styczniu 2014 roku. W roku 2015 został Kierownikiem Chóru Teatru Wielkiego w Łodzi, którą to funkcję pełnił do 2017 roku. Występował z Chórem i Orkiestrą Teatru Wielkiego w Łodzi, Chórem Filharmonii Wrocławskiej (NFM), Wrocławską Orkiestrą Kameralną Leopoldinum, Orkiestrą Filharmonii Szczecińskiej, Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej, Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej, a także Akademicką Orkiestrą Symfoniczną oraz Kameralną Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Był asystentem Wojciecha Rodka w Teatrze Wielkim w Łodzi przy produkcji opery Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego (2016) oraz baletu Spartacus Chaczaturiana (2017).
Bierze udział w inicjatywach edukacyjnych, pracując z młodzieżą i dziećmi. W latach 2016-2018 był dyrygentem podczas Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Łańcucie oraz Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Bachotku. Współpracował również przy realizacji projektów „Śpiewającej Polski”. Jest laureatem I nagrody na I Ogólnopolskim Konkursie Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu (2013), a także III nagrody oraz Nagrody Specjalnej za najlepszą interpretację utworu Claudia Monteverdiego na VI Międzynarodowym Turnieju Dyrygentury Chóralnej W stronę Polifonii (2014). Jest również finalistą VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016) oraz uczestnikiem I Konkursu Dyrygenckiego Muzyki Nowoczesnej w Brescii (2018). Od 2018 jest doktorantem w klasie dyrygentury symfoniczno- operowej Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach.

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie rozpoczęła działalność w 1955 roku, a obecnie jest to jeden z najlepszych zespołów symfonicznych w kraju. W latach 2009 – 2019 Orkiestra koncertowała m.in. w: Austrii, Belgii, Chinach, Czechach, Gruzji, Hiszpanii, na Litwie, w Niemczech, na Słowacji, Ukrainie, Węgrzech, w Watykanie i we Włoszech. Współpracuje z wybitnymi dyrygentami, solistami i zespołami z kraju i Zagranicy. Co roku bierze udział w organizowanym przez Filharmonię Podkarpacką Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, towarzysząc wybitnym solistom, m.in. Jose Carrerasowi (2014r.), Aleksandrze Kurzak i Robertowi Alagni (2018r.). W dorobku Orkiestry znajduje się szereg nagrań fonograficznych, m.in. płyty CD z utworami: Józefa Wieniawskiego, Raula Koczalskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, a także Missa Solemnis Ignazego Rittera von Seyfrieda – nagrodzona „Złotym Orfeuszem” (Paryż, 2016). Orkiestra ma również na swoim koncie wiele prawykonań w tym: utwory Joanny Bruzdowicz, „Rapsodia 1939-1945” Leo Spellmana, Kantata „Tajemnice Fatimskie” Henrique Silveiry „Symfonia Światła” Stanisława Fiałkowskiego. W latach 2013-2019 Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej siedmiokrotnie wystąpiła w wiedeńskim Musikverein, pod batutą A. Barnasa, T. Wojciechowskiego, J. Petrdlika, M. Caldiego i M. Oty. Orkiestra prowadzi także regularną działalność koncertową na terenie województwa podkarpackiego w ramach projektu „Przestrzeń otwarta dla muzyki”, a kilka razy w roku uczestniczy w realizacji spektakli operowych organizowanych w ramach programu pod nazwą „BOOM” (BALET, OPERA, OPERETKA, MUSICAL W FILHARMONII!). Wykonuje również koncerty dedykowane dzieciom i młodzieży. Repertuar Orkiestry zawiera dzieła symfoniczne należące do światowej literatury muzycznej oraz liczne utwory polskich kompozytorów, w tym twórców współczesnych. Od 2008 roku dyrektorem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie jest prof. Marta Wierzbieniec, a funkcję pierwszego dyrygenta - pełni obecnie Massimiliano Caldi. Od 2017r. Filharmonia Podkarpacka jest instytucją kultury, współprowadzoną przez MKiDN.