II Symfonia c- moll „Zmartwychwstanie” - G. Mahlera

AB 30 X 2019 ŚRODA GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
PRASKI CHÓR MIESZANY
CHÓR WYDZIAŁU MUZYKI UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGO
JIRI PETRDLIK – dyrygent
BARTOSZ STANISZEWSKI - dyrygent - rezydent
IWONA HOSSA – sopran
BARBORA DE NUNES - CAMBRAIA – mezzosopran
BOŻENA STASIOWSKA – CHROBAK – przygotowanie chóru

W programie:
G. Mahler - II Symfonia c- moll „Zmartwychwstanie”

Wykonanie II Symfonii (1894) Mahlera, to zawsze wielkie wydarzenie artystyczne zarówno dla słuchaczy, jak i wykonawców. Monumentalne dzieło o pięcioczęściowej konstrukcji napisane na wielką orkiestrę symfoniczną chór i dwoje solistów jest świadectwem krzyżujących się na przełomie wieków starych i nowych prądów artystycznych. Stąd tyle w tej muzyce różnorakich stylów i pomysłów twórczych. „Żałobny” początek Symfonii kontrastuje z taneczną drugą częścią Andante. III i IV część są rozbudowanymi pieśniami z cyklu Czarodziejski róg chłopca (Des Knaben Wunderhorn). Finał będący kulminacją Symfonii oparł kompozytor na uzupełnionym przez siebie tekście chorału Friedricha Klopstocka „Auferstehung” („Zmartwychwstanie”). Ogromne wrażenie wywołuje Wizja Sądu Ostatecznego spotęgowana przez niepowtarzalną aurę dźwiękową bogatą w potężne, dramatyczne kulminacje.

Koncert współorganizowany i współfinansowany w ramach programu Instytut Muzyki i Tańca "Dyrygent - rezydent"

Koncert pod honorowym patronatem Ivan Jestřába, Ambasadora Republiki Czeskiej w Polsce

Bartosz Staniszewski ur. 1995 - dyrygent
Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, z klasy prof. Rafała Jacka Delekty. Brał udział w licznych kursach dyrygenckich prowadzonych przez wybitnych dyrygentów jak np. Jacek Kaspszyk, czy Vladimir Kiradjiev. Uczestnik Międzynarodowych Kursów Dyrygenckich, podczas których pracował z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej pod okiem prof. Rafała Jacka Delekty. Jako dyrygent zadebiutował w kwietniu 2014 roku we Francji. W czerwcu 2014 roku poprowadził w Filharmonii Krakowskiej prawykonanie autorskiej symfonii. Współzałożyciel i dyrygent Krakowskiej Orkiestry „Ardente”, z którą stale koncertuje w Polsce i za granicą. W marcu 2017 współpracował z Orkiestrą Kameralną i Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W tym samym miesiącu zainaugurował 8. edycję cyklu „Jeszcze Polska Muzyka”, prowadząc Orkiestrę Akademii Beethovenowskiej w Europejskim Centrum Muzyki w Lusławicach. W maju i grudniu 2017 poprowadził przedstawieniami opery „Straszny Dwór” Stanisława Moniuszki. We wrześniu 2017 wyruszył na tournée z Krakowską Orkiestrą „Ardente” po północnej Francji (m. in. Beauvais, Amiens, Paryż). W marcu 2018 roku poprowadził Orkiestrę Symfoniczną Krakowskiej Akademii Muzycznej.
W lipcu 2018 roku poprowadził Orkiestrę „Corda Cracovia” inaugurując 11. edycję cyklu "Wawel o Zmierzchu”. W kwietniu 2019 roku nawiązał współpracę z Filharmonią Podkarpacką w Rzeszowie.

Iwona Hossa (sopran) jest zaliczana do czołowych sopranistek swojego pokolenia. Jej kunszt wokalny podziwiano w wielu miejscach na świecie, gdzie zawsze oczarowywała publiczność i zdobywała uznanie krytyki. Absolwentka Wydziału Wokalno – Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej (1998). Artystka zadebiutowała partią Violetty w Traviacie G. Verdiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, w tym samym roku zostając solistką tej sceny. Jako solistka związana jest również z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie, gdzie także debiutowała jako Violetta. Współpracuje z wieloma teatrami operowymi w Polsce i za granicą. Iwona Hossa jest laureatką Grand Prix i Złotego Medalu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Marii Callas w Atenach, III nagrody oraz specjalnej Nagrody Mozartowskiej na 6. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu, Konkursu Finalistów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych „Orfeo” w Hanowerze. Zdobyła także Bursztynowy Pierścień za rolę Konstancji w Uprowadzeniu z Seraju W. A. Mozarta, Medal Młodej Sztuki za osiągnięcia na scenach operowych, Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za rolę Hanny w Strasznym Dworze S. Moniuszki (TW – ON). W 1995 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a w 1998 Stypendium dla Młodych Twórców Poznańskiego Środowiska Artystycznego, przyznawane przez Kapitułę Nagrody Artystycznej miasta Poznania. Występowała pod batutą takich dyrygentów, jak David Lloyd-Jones, David Agler, Maurizio Benini, Gabriel Chmura, Charles Dutoit, Gustavo Dudamel, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, John Neschling, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Stanisław Skrowaczewski, Antoni Wit. Brała także udział w prestiżowych festiwalach, m. in. w Międzynarodowym Festiwalu Wratislavia Cantans, Festiwalu Operowym w Bydgoszczy, Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Festiwalu Sacrum Profanum, festiwalu operowym w Carcassonne we Francji, Wexford Opera Festival w Irlandii, Festiwalu Rossiniego w Pesaro we Włoszech. W repertuarze Artystki znajduje się kilkadziesiąt partii operowych (m.in. W. A. Mozarta: Konstancja w Uprowadzeniu z Seraju, Donna Anna w Don Giovannim, Fiordiligi w Cosi fan tutte, St. Moniuszki: Hanna w Strasznym dworze, Zuzia w Verbum nobile, G. Rossiniego: Rozyna w Cyruliku sewilskim, G. Verdiego: Violetta w Traviacie, Gilda Rigoletto, Giulietta w Un Giorno di regno, G. Donizettiego: Norina w Don Pasquale i partia tytułowa w Łucji z Lammermoor, G. Puccini: Liu w Turandot), a także operetkowych oraz oratoryjno – kantatowych, a obejmuje on muzykę od doby baroku (Bach, Handel, Vivaldi) do współczesności (Penderecki, Kilar, Górecki). Posiada także bogaty repertuar pieśni. Dokonała wielu prawykonań utworów polskiej muzyki współczesnej, m.in. Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka, Marka Jasińskiego i Pawła Serafińskiego. Na swoim koncie ma liczne nagrania płytowe, m. in. Stabat Mater i Litania do Marii Panny K. Szymanowskiego (nominowana do nagrody Grammy 2009), wzięła także udział w nakręconym przez BBC Holocaust. A Music Memorial Film from Auschwitz, który został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Emmy 2005 w kategorii „najlepszy program poświęcony sztuce”. W ubiegłym roku dokonała kolejnych nagrań CD z muzyką Krzysztofa Pendereckiego (Siedem Bram Jerozolimy i Lieder der Vergaenglichkeit), oraz DVD z Passio et Mors Domini Nostri secundum Lucam K. Pendereckiego w reżyserii Grzegorza Jarzyny.
W 2013 nagrała m. in. VIII Symfonię Krzysztofa Pendereckiego Lieder der Vergänglichkeit. Pięciopłytowe wydawnictwo Krzysztof Penderecki: The Complete Symphonies pod dyrekcją kompozytora otrzymało w 2014 roku prestiżową International Classical Music Awards w kategorii Muzyki Współczesnej.
W 2011 otrzymała tytuł doktora sztuki (UMFC w Warszawie), a w 2014 tytuł doktora habilitowanego (UMFC w Warszawie). Jako adiunkt prowadzi klasę śpiewu solowego w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.
W 2015 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę.

Barbora de Nunes-Cambraia, mezzosopran, nominowana do prestiżowej czeskiej nagrody Thalia Awards 2016, zdobyła muzyczne wykształcenie w Konserwatoriach w Pradze i Pilznie, a następnie uczestnicząc w licznych zajęciach mistrzowskich w kraju i za granicą (w tym m.in. zajęciach mistrzowskich z José Curą i Dagmar Peckovą odpowiednio w 2016 i 2012 r.). Uzupełniła swoje artystyczne wykształcenie studiami językowymi na Uniwersytecie Karola w Pradze. Obecnie regularnie pojawia się jako wokalistka w różnych częściach Czech, oprócz tego odbyła już tournée po Brazylii, Japonii, Tajlandii, Izraelu, Maroko, Francji, Austrii i Niemczech, pracując z wiodącymi zagranicznymi i czeskimi dyrygentami oraz orkiestrami; pojawia się na scenach operowych w Czechach i na całym świecie.
Ma na swoim koncie kilka płyt CD: „Amor eterno”, 2009 r., zawierającą XIX i XX-wieczne arie operowe; „Umění milovati” (Sztuka kochania), 2009 r., z muzyką współczesnego czeskiego kompozytora Zdenka Zahradníka; „Písně Almy Mahlerové” (Utwory Almy Mahler), 2011 r., nagranie na żywo z koncertu w Miejskim Domu Reprezentacyjnym w Pradze, z Zdenkiem Mácalem prowadzącym Praską Orkiestrę Symfoniczną; „Hołd dla duszy żydowskiej”, 2015 r., z Symfonią na kontralt i orkiestrę „Menschheit” Ervína Schulhoffa oraz „Kindertotenlieder” Gustava Mahlera (granych odpowiednio przez Orkiestrę Filharmonii Morawskiej w Ołomuńcu i Orkiestrę Filharmonii Północnoczeskiej w Teplicach, pod batutą Alfonso Scarano); „Cesta k slunci” (Podróż w stronę słońca), 2016 r., album profilowy współczesnego czeskiego kompozytora Jana Vičara, wykonującego partię solową w fantazji symfonicznej „Žítkovská bohyně” (Bogini Žítkov); „Guitarra Cantante”, 2017 r., czeskie i hiszpańskie utwory z akompaniamentem duetu gitarowego Siempre Nuevo oraz ostatnio, cykl utworów „Magiczne koło zodiaku” australijskiej kompozytorki Margaret Brandman.
Oprócz Carmen, w galerii jej kreacji operowych znaleźć można rolę Rozyny („Cyrulik sewilski”), Neris („Medea”), królowej Gertrudy („Hamlet”), Idamantes („Idomeneusz”), Feneny („Nabucco”), Kasi („Diabeł i Kasia”), Olgi („Eugeniusz Onegin”), Cherubina („Wesele Figara”), Czarownicy („Rusałka”), Catherine („Pasja grecka”), Pani Quickly („Falstaff”), Maddaleny („Rigoletto”), Trzeciej Damy („Czarodziejski flet”), Maliny („Żołnierz i Tancerka”), Dinah („Trzy życzenia albo życiowe przypadki”), Mary („Noc wypełniona światłem”), Ernestiny („L´occasione fa il ladro”), Księcia Orłowskiego („Zemsta nietoperza”), Wandy („Polska Krew”), Boulotte („Sinobrody” Offenbacha) i inne.
W 2017 roku Barbora de Nunes-Cambraia znalazła się na liście nominowanych do nagrody Thalia Award 2016 w kategorii Opera, za rolę tytułową w „Carmen” Bizeta w Teatrze Śląskim w Opawie.
Regularnie pojawia się na estradach koncertowych z duetem gitarowym Siempre Nuevo (Matěj Freml i Patrick Vacik).
Od września 2015 r. łączy karierę artystyczną z prowadzeniem zajęć z głosu solowego w Konserwatorium w Teplicach oraz zajęć mistrzowskich w Konserwatorium w Akce (Izrael).
www.barbora-polaskova.cz

Praski Chór Mieszany
Wokalistów Praskiego Chóru Mieszanego, jego chórmistrzów i innych muzyków towarzyszących chórowi łączy nie tylko radość śpiewania i odkrywania różnych stylów muzycznych.
Praski Chór Mieszany pod batutą doświadczonych dyrygentów zalicza się do elity chórów niezawodowych w Czechach. Jego dobrą reputację potwierdzają sukcesy na arenie międzynarodowej zarówno w kontekście zdobytych w konkursach trofeów, jak i licznych zagranicznych tournée po Europie, Stanach Zjednoczonych, Japonii czy Izraelu.
Specjalizujemy się we współczesnej muzyce klasycznej XX i XXI wieku, ale nasi chórmistrzowie tracą często głowę dla „starszych” kompozytorów (np. Antonín Dvořák). Nie interesują się jedynie ich najważniejszymi dziełami muzycznymi, ale celowo wybierają także te mniej znane dzieła, zaskakując publiczność na całym świecie.
Repertuar Praskiego Chóru Mieszanego jest dość szeroki. Oprócz wspomnianej już muzyki klasycznej, obejmuje on muzykę sakralną wykonywaną w wielu językach, a także czeskie, morawskie i słowackie piosenki folkowe. W 2010 roku chór zmierzył się z partiami chóralnymi z najbardziej znanych oper, operetek i musicali (Aida, Nabucco, Orfeusz w piekle, Rusałka, Nędznicy, itd.)
Praski Chór Mieszany śpiewał już na wielu prestiżowych scenach zarówno w Czechach, jak i za granicą, m.in. w Rudolfinum, Miejskim Domu Reprezentacyjnym w Pradze, Operze Narodowej w Pradze czy Sali Hiszpańskiej w Zamku Praskim. Współpracuje z wieloma wybitnymi solistami i orkiestrami (Prague Radio Symphony Orchestra, Orkiestra Filharmonii w Tokio, North Czech Philharmonic Teplice, Jaroslav Svěcený i Vladimír Válek).
Chór to przede wszystkim jego członkowie. Dwa razy w tygodniu spotykamy się w sali prób Opery Narodowej w Pradze, bierzemy nasze nuty, chórmistrz otwiera fortepian i ćwiczymy – bez pracy nie ma kołaczy. Więc to nie tylko ciekawe koncerty czy zagraniczne tournée, ale przede wszystkim systematyczne przygotowania są nieodłączną częścią życia chóru. Nie jesteśmy jednak zamknięci – czekamy na nowych ludzi, nowe głosy!