Premiera 16 listopada 2018 r.

         Nowy album Seong-Jin Cho, zwycięzcy Konkursu Chopinowskiego z 2015 roku!
Album poświęcony jest jednemu z ulubionych kompozytorów artysty – Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi.
Artyście towarzyszy znakomita Chamber Orchestra of Europe pod dyrekcją Yannicka Nezet-Sequina.

         Najwcześniejsze wspomnienia Seong-Jin Cho dotyczące Mozarta wiążą się z należącymi do jego rodziców nagraniami dwóch największych oper tego kompozytora:
Wesele Figara i Czarodziejski Flet.
Otworzyły one serce młodego muzyka na linie wokalne stworzone przez Mozarta, z całym ich światłem i cieniem, patosem i humorem, dowcipem i mądrością.
        Bezgraniczna wrażliwość zawarta w tej muzyce wciąż rezonuje w artyście:
„Kiedy gram, staram się grać sercem, szczerze. Staram się przekazać swoje uczucia i emocje - zawsze próbuję opowiedzieć słuchaczom ciekawą historię. Mozart był kompozytorem, który znakomicie opowiadał historie”.

Spis utworów:

Piano Concerto No.20 in D minor, KV 466 [33’]
I Allegro
II Romanze
III Rondo, allegro assai

Piano Sonata No. 3 in B flat major, KV 281 [14´]
I Allegro
II Andante amoroso IG track
III Rondo (Allegro)

Piano Sonata No. 12 in F major, KV 332 [25’]
I Allegro
II Adagio
III Allegro assai

Fantasia No. 3 in D minor, KV 397 [7’] (bonus track na 2LP)

         Podczas trwania Festiwalu „Viva Polonia! Ku pokrzepieniu serc” w salach Dworu Ignacego Jana Paderewskiego można było oglądać wystawę „Wokół Manru – jedynej opery I. J. Paderewskiego” autorstwa Adama Czopka, dziennikarza, publicysty i kolekcjonera.
         Pan Adam Czopek publikuje recenzje w prasie codziennej oraz fachowych czasopismach, jest autorem wielu opracowań monograficznych, wydawanych przez polskie teatry operowe. Jego zainteresowania operowe skupiają się na dziełach tego gatunku Giuseppe Verdiego, Ryszarda Wagnera, Wolfganga Amadeusza Mozarta i polskich kompozytorów. Od ponad 25 lat kolekcjonuje także plakaty i programy operowe oraz pisze książki o sławnych polskich śpiewakach.
        Miałam nadzieję na nagranie dłuższej rozmowy z panem Adamem Czopkiem przed finałowym wieczorem w Kąśnej Dolnej, ale nie było to możliwe, bo przybliżając libretto opery „Manru” festiwalowej publiczności, uczestniczył w ostatnich przygotowaniach do tego wspaniałego wydarzenia.
        Mogliśmy przez kilka minut porozmawiać dopiero po zakończeniu występu i imponującym pokazie sztucznych ogni zatytułowanym: „Światło dla Niepodległej”.

         Zofia Stopińska: Bardzo Panu dziękuję za przybliżenie publiczności libretta opery „Manru”. Wprawdzie znałam je, ale nie znalazłam czasu na przeczytanie go przed przyjazdem do Kąśnej Dolnej, stąd Pana wprowadzenia bardzo mi się przydały i były wystarczające, chociaż nie streszczał Pan libretta dokładnie.

         Adam Czopek: Myślę, że nie wolno wszystkiego do końca dopowiedzieć. Część musi pochodzić z wysiłku umysłowego tego, który słucha.

         Pan Łukasz Gaj – dyrektor Festiwalu i dyrektor Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej, poprosił Pana o przygotowanie wystawy. Proszę powiedzieć, co na niej jest.

        - Na wystawie są nie tylko plakaty, ale również inne dowody wystawiania „Manru” w Polsce i w kilku teatrach operowych za granicą. Jest prawie cała dokumentacja z wystawienia „Manru” w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie partie Ulany śpiewała Marcelina Sembrich-Kochańska, a partię tytułową – specjalnie na tę okazje sprowadzony z Europy Aleksander Bandrowski. Są dowody – zdjęcia i okładki z prapremiery drezdeńskiej, jest także dowód z premiery lwowskiej, bo w 1901 roku ta inscenizacja została pokazana także w Krakowie, z czego ostał się tylko afisz, który jest na tej wystawie. Jest sporo dokumentów ze spektakli „Manru” w innych teatrach operowych.

        Podobno największą przyjemność można Panu sprawić, przywożąc z jakiegoś bardzo odległego miejsca na świecie plakat i program wystawianej tam opery wymienionych przed chwilą kompozytorów. Jak dużo plakatów udało się Panu zgromadzić?

        - Mam już ponad trzy tysiące plakatów i mogę się pochwalić, że jest to jedna z największych prywatnych kolekcji plakatów w Europie.

        To jest bardzo czasochłonne hobby, wymagające wielkiej wytrwałości w śledzeniu premier operowych teatrów muzycznych na świecie.

        - Wszystko zaczęło się ponad trzydzieści lat temu. Zaczynałem od zbierania plakatów z oper Giuseppe Verdiego. Potem doszły do tego opery Ryszarda Wagnera, bo od lat jestem zafascynowany postacią i twórczością tego kompozytora. Później po kolei dochodzili inni wielcy kompozytorzy. Mam bardzo dużo plakatów polskich oper. Latem poproszono mnie o przygotowanie wielkiej wystawy z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości w Kutnie. Tam pokazywałem plakaty wyłącznie z polskich oper, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Zygmunta Noskowskiego, Karola Kurpińskiego i przede wszystkim Stanisława Moniuszki. Mam bardzo duży zbiór plakatów polskich oper.

        Pomieszczenie na ten zbiór musi być bardzo duże.

        - Nie mam oddzielnego dużego pomieszczenia na moją dużą kolekcję. Oprócz tego, że moje zbiory już dawno przekroczyły trzy tysiące plakatów, to mam jeszcze w domu ogromną ilość programów, które zacząłem porządkować i skończyłem rejestrację na ponad trzech tysiącach programów operowych, a to nie jest nawet połowa. Mam też oczywiście ogromną płytotekę. Nazbierało się tego wszystkiego przez lata...

        Ciekawa jestem, jak Pan przygotowuje takie tematyczne wystawy, jak ta, która jest w Kąśnej Dolnej.

         - Ta wystawa powstawała rok, bo uważam, że to miejsce jest najbardziej właściwym miejscem do tego, żeby ta wystawa tu była na stałe. Trudno sobie bowiem wyobrazić historię Ignacego Jana Paderewskiego, jego polskiego dworu, bez dokumentacji „Manru”. Już podczas pierwszej rozmowy na ten temat z panem dyrektorem Łukaszem Gajem byliśmy zgodni, że to powinno być tutaj. Ta wystawa zostaje tutaj na stałe. Zrobiłem ją specjalnie dla tego miejsca. Bardzo chciałem, aby w polskim domu Ignacego Jana Paderewskiego znalazło się wszystko, co jest związane z „Manru”, bo to jest jedyny polski dramat muzyczny, jedyna polska opera, która zaistniała w wielu teatrach zagranicznych. Metropolitan Opera do dzisiaj nie wystawiła żadnej innej polskiej opery, pomimo, że często o to zabiegano.

         Można będzie spokojnie przyjechać do Kąśnej Dolnej, na przykład na wiosnę, zwiedzić dwór i jego otoczenie, i obejrzeć bez pośpiechu wystawę.

        - Nawet dzisiaj rozmawialiśmy z panem Łukaszem Gajem na ten temat, ponieważ w czasie przygotowywania tej wystawy zrobiłem też całość w formie elektronicznej i przekażę ją także, aby wystawa była zabezpieczona pod każdym względem w formie jej trwania.

        Mam nadzieję, że niedługo będzie okazja do spotkania i dłuższej rozmowy na temat tego fascynującego hobby, a także o bardzo ciekawych książkach Pana autorstwa, interesujących spektaklach operowych i o ulubionym przez Pana Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym im. Krystyny Jamroz w Busku Zdroju.

         - Ja też mam nadzieję, że spotkamy się niedługo. Ciekawych tematów nam z pewnością nie zabraknie. Bardzo dziękuję za rozmowę.

Z panem Adamem Czopkiem – dziennikarzem, publicystą i kolekcjonerem, a przede wszystkim wielkim miłośnikiem i znawcą sztuki operowej, rozmawiała Zofia Stopińska 11 listopada 2018 roku w Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej.

MISTRZOWSKIE PARAFRAZY

18.11.2018, niedziela, godz. 18.00 Zamek Kazimierzowski

Antonio Vivaldi – Koncert A dur na smyczki i bc , RV 345

Antonio Vivaldi – Koncert na czworo skrzypiec op. 3 nr 10

Antonio Vivaldi – Cztery pory roku:
Wiosna RV 296
1. Allegro 2. Largo 3. Allegro
Lato RV 315
1. Allegro non molto, 2.Adagio e piano - Presto e forte – 3. Presto
Jesień RV 293,
1. Allegro, 2. Adagio molto, 3. Allegro
Zima RV 297
1. Allegro non molto, 2. Largo, 3. Allegro

PRZEMYSKA ORKIESTRA KAMERALNA
JAKUB JAKOWICZ – skrzypce/kierownictwo artystyczne

 MISTRZOWSKIE PARAFRAZY

Antonio Vivaldi – Koncert A dur na smyczki i bc , RV 345

Antonio Vivaldi – Koncert na czworo skrzypiec op. 3 nr 10

Antonio Vivaldi – Cztery pory roku:
Wiosna RV 296
1. Allegro 2. Largo 3. Allegro
Lato RV 315
1. Allegro non molto, 2.Adagio e piano - Presto e forte – 3. Presto
Jesień RV 293,
1. Allegro, 2. Adagio molto, 3. Allegro
Zima RV 297
1. Allegro non molto, 2. Largo, 3. Allegro

PRZEMYSKA ORKIESTRA KAMERALNA

JAKUB JAKOWICZ – skrzypce/kierownictwo artystyczne

18.11.2018, niedziela, godz. 18.00 Zamek Kazimierzowski

JAKUB JAKOWICZ – gry na skrzypcach uczył się u swojego ojca Krzysztofa Jakowicza, pod którego kierunkiem studiował w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Był również ostatnim uczniem jednego z twórców polskiej szkoły skrzypcowej, prof. Tadeusza Wrońskiego. Koncertuje od 11 roku życia. Grał ze wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami. W 1998 r., na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego, wystąpił na festiwalu imienia kompozytora w Krakowie, prezentując Capriccio per violino e orchestra pod batutą Jerzego Maksymiuka. W 2001 r. skrzypek zadebiutował z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Od tego czasu występował jako solista z wieloma renomowanymi orkiestrami, m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonią Czeską w Pradze, Orchestra di Santa Cecilia w Rzymie, Filharmonią Drezdeńską, Orchestre de la Suisse Romande w Genewie, Orquesta Nacional w Madrycie, Royal Stockholm Philharmonic, Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo i Concerto Köln. Współpracował z takimi dyrygentami, jak Pinchas Steinberg, Jerzy Semkow, Antoni Wit, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Yan Pascal Tortelier, Eiji Oue, Marek Pijarowski, Krzysztof Penderecki, Agnieszka Duczmal, Kirill Karabits, Michail Jurowski, Marc Minkowski czy Stefan Solyom. W latach 2009 oraz 2011 na zaproszenie Antoniego Wita artysta brał udział jako solista w tournées koncertowych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Wielkiej Brytanii. Jako kameralista Jakub Jakowicz od lat tworzy duet skrzypcowy z ojcem, Krzysztofem. Od 2000 r. gra z pianistą Bartoszem Bednarczykiem – wspólnie nagrali płyty Subito (Polskie Radio), Beethoven Violin Sonatas (Subito Records), krążek z Partitą Witolda Lutosławskiego (CD Accord) oraz płytę z muzyką kameralną Franza Schuberta (Polskie Radio). Artysta występował ponadto z takimi muzykami, jak Heinz Holliger, Paul Gulda, Jan Krzysztof Broja, Michel Lethiec, Anna Maria Staśkiewicz, Ruth Killius, Katarzyna Budnik-Gałązka, Ryszard Groblewski, Avri Levitan, Ursula Smith, Daniel Müller-Schott, Andrzej Bauer, Rafał Kwiatkowski, Marcin Zdunik, Karol Marianowski oraz Zvi Plesser.
Jest również związany z dwoma kwartetami smyczkowymi: w latach 2008–2014 był prymariuszem Lutosławski Quartet, z którym dokonał m.in. nagrania kompletu kwartetów smyczkowych Grażyny Bacewicz, a od 2006 r. jest członkiem Zehetmair Quartet, zespołu stworzonego przez austriackiego skrzypka i dyrygenta Thomasa Zehetmaira. Płyta zespołu (ECM) z utworami Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or de l’Année 2007. Jakub Jakowicz w Zehetmair Quartet występował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Wigmore Hall w Londynie, Suntory Hall w Tokio, Gulbenkian Center w Lizbonie, Konzerthaus w Wiedniu, Zankel Hall i Y Hall w Nowym Jorku, a także na słynnych festiwalach muzycznych, m.in. w Schleswig-Holstein, Salzburgu, Lucernie, Aldeburgh czy Edynburgu. W 2014 r. zespół otrzymał prestiżową Nagrodę im. Paula Hindemitha Miasta Hanau. Jakub Jakowicz jest laureatem pierwszych nagród na konkursach skrzypcowych w Lublinie (1993), Wattrelos we Francji (1995) i Takasaki w Japonii (1999). W 2001 r. został jednym z trzech zwycięzców Międzynarodowej Trybuny Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanej pod auspicjami Europejskiej Unii Radiowej i Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO. W 2002 r. otrzymał nagrodę Fundacji polsko-japońskiej dla najlepiej zapowiadającego
JAKUB JAKOWICZ
się skrzypka młodej generacji. Jest także laureatem Paszportu „Polityki” za rok 2003. W 2007 r. otrzymał nagrodę „Orfeusz” podczas Festiwalu „Warszawska Jesień”, zaś w roku 2018, w uznaniu za wybitny wkład w upowszechnienie muzyki Witolda Lutosławskiego, został uhonorowany Medalem 100-lecia urodzin kompozytora, przyznawanym przez Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego.Artysta nosi tytuł doktora sztuk muzycznych. Od 2004 r. uczy gry skrzypcowej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Gra na instrumencie Braci Gand (Paryż, 1859), dzięki uprzejmości Fondation Jerzy Semkow.

AB 16 listopada 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TOMASZ CHMIEL- dyrygent
ADAM WODNICKI - fortepian

W programie:
I.J. Paderewski:
- Fantazja polska gis - moll op. 19,
- Koncert fortepianowy a - moll op. 17,
- Symfonia h-moll op. 24 "Polonia"

Adam Wodnicki
Nazwany przez krytyków „fenomenalnym pianistą” i „muzyczną gwiazdą” Adam Wodnicki koncertował jako solista na pięciu kontynentach. W ostatnich kilku sezonach występował m.in. w Hiszpanii, Portugalii, Francji, Czechach, Bułgarii, Niemczech, Włoszech, Ukrainie, Chinach, Korei, Kolumbii, Argentynie, zraelu, Republice Południowej Afryki, USA, Kanadzie i wielokrotnie w Polsce. Wodnicki brał udział w wielu znanych międzynarodowych festiwalach muzycznych, jak Arundel Festival w Anglii, Les Rencontres Internationales Frederic Chopin w Nohant, Nancyphonies in Nancy, w Festiwalu Chopinowskim w Marianskich Łaźniach, Festiwalu Pianistycznym w Szenyang.
Pianista dokonał licznych nagrań płytowych dla firm Muza, Folkways, Wergo, Klavier, Centaur , Altarus i Dux, które spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki. Wydane przez Altarus kompakty z muzyką Ignacego Jana Paderewskiego zostały ocenione jako „nagrania mistrza fortepianu”; płyta firmy Centaur (z wiolonczelistą Carterem Enyeartem) uznana była przez Chicago Tribune jako „jedno z najlepszych nagrań współczesnej muzyki kameralnej roku”; z kolei krytyk Fanfare umieścił wydaną w 2003 r. płytę z Triami Fortepianowymi Roberta Muczynskiego na tak zwanej „Want List 2004”. Wydana w 2008 roku przez Dux płyta z koncertami fortepianowymi Serockiego, Bairda i Krenza otrzymała nominację Polskiej Akademii Fonograficznej do Fryderyka 2009. Wodnicki wielokrotnie nagrywał dla radia i telewizji w różnych krajach, m.in. w Japonii, USA, Finlandii, Polsce; z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach nagrał koncerty fortepianowe Serockiego, Bairda, Krenza oraz oba koncerty i Rapsodię Symfoniczną Zygmunta Stojowskiego.
Pianista uzyskał dyplom w krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie profesora Jana Hoffmana (który to w młodości studiował u uczennicy księżnej Marceliny Czartoryskiej, ulubionej uczennicy Fryderyka Chopina, a później był studentem i asystentem Egona Petriego); studiował również u Guido Agostiego w Sienie oraz u Gyorgy Seboka w Indiana University w Bloomington, łącząc elementy tradycji Chopina, Liszta i Busoniego. Był trzykrotnie nagradzany na krajowych konkursach Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie; otrzymał także trzy nagrody na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku.
W latach 1973-1977 był asystentem, a później adiunktem w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 1979 r., na zaproszenie University of Texas w Austin, uczył w tamtejszej School of Music. Od 1980 r. wykłada w University of North Texas College of Music w Denton, gdzie jest profesorem fortepianu. Do grona jego studentów zalicza sie szereg laureatów międzynarodowych konkursów pianistycznych. Z międzynarodową działalnością koncertową Adama Wodnickiego łączą się liczne kursy mistrzowskie (zajęcia prowadził m.in. w Central Conservatory w Pekinie i University of Pretoria w Republice Południowej Afryki); od kilku lat jest dyrektorem Międzynarodowego Kursu Pianistycznego w Warnie; był również jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych w Hong Kongu, USA, Kolumbii, Portugalii, Czechach i na Taiwanie. Adam Wodnicki jest redaktorem wykonawczym pierwszego wydania Dzieł wszystkich Paderewskiego, wydanego przez Musica Iagellonica w Krakowie. Zredagował także utwory fortepianowe Piotra Perkowskiego, Stanisława Niewiadomskiego i Tadeusza Joteyki (Wydawnictwo Eufonium). Jego artykuł o Chopinie ukazał się w The European Journal for Pianists and Teachers. W 2014 roku Adam Wodnicki został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2015 został laureatem nagrody Złote Sowy Polonii w dziedzinie muzyki, przyznawanej przez redakcje czasopisma Jupiter we Wiedniu.

Tomasz Chmiel – dyrygent, pianista, aranżer.
Pochodzi z Rzeszowa, gdzie ukończył z wyróżnieniem klasę fortepianu w Państwowym Liceum Muzycznym. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dyrygentury prof. Jerzego Katlewicza oraz w klasie fortepianu prof. Marka Koziaka. Oba kierunki ukończył z wyróżnieniem.
Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, wyróżniony Stypendium Twórczym Miasta Krakowa. Laureat I nagrody w I Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego w Białymstoku. Wielokrotny uczestnik seminariów Helmutha Rillinga Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie, a także kursów mistrzowskich w Salzburgu oraz Południowej Irlandii. Związany z macierzystą uczelnią, pracuje na stanowisku adiunkta. Dyrygent gościnny Filharmonii Krakowskiej, Rzeszowskiej, Częstochowskiej, Dolnośląskiej, Szczecińskiej, NOSPR. Współpracuje z Operą Krakowską. Przez lata związany z Teatrem Muzycznym w Lublinie, Krakowską Operą Kameralną. Szef Krakowskiej Młodej Filharmonii, z którą zdobył I miejsce w I Ogólnopolskim Konkursie Orkiestr Szkół Muzycznych II Stopnia. Poza krajem koncertował w Szwecji, Francji, Niemczech, Holandii, Belgii oraz w Korei Płd.
Szczególną uwagę poświęca muzyce polskiej. Opracował z rękopisu głosy orkiestrowe i wykonał zapomnianą I Symfonię Artura Malawskiego. Zinstrumentował na orkiestrę symfoniczną cykl pieśni Chopina, Karłowicza, a także polskie piosenki przedwojenne, pieśni patriotyczne, kolędy, pieśni maryjne. Opracował wykonawczo Koncert Fortepianowy T. Leszetyckiego – większość tych opracowań została nagrana i wydana na płytach. Na potrzeby orkiestr kameralnych opracował również opery Don Pasquale, Napój miłosny G. Donizettiego, Torreador L. Adama, Krakowiacy i Górale J. Stefaniego, Spiskowcy F. Schuberta, operetkę Wesoła Wdówka F. Lehara. Z wielką pasją aranżuje muzykę filmową. W roku 2013 uzyskał tytuł naukowy doktora habilitowanego.

AB 16 listopada 2018, PIĄTEK, GODZ. 19:00

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
TOMASZ CHMIEL- dyrygent
ADAM WODNICKI - fortepian

W programie:
I.J. Paderewski:
Fantazja polska gis - moll op. 19,
Koncert fortepianowy a - moll op. 17,
Symfonia h-moll op. 24 "Polonia"

         W najbliższą sobotę, 17 listopada 2018r., Chór Mieszany Canticum Iubilaeum z Limanowej świętuje 20. lecie działalności i dlatego wspólnie z panem Krzysztofem Młynarczykiem – prezesem  zarządu Chóru, chcemy przybliżyć Państwu historię i osiągnięcia tego zespołu, a także zaprosić na uroczystości jubileuszowe.

        Zofia Stopińska: Wcześniej proszę opowiedzieć, jak będziecie świętować?

        Krzysztof Młynarczyk: Do obchodów 20. rocznicy powstania chóru przygotowujemy się od dłuższego czasu. Dwudziesty rok naszej działalności rozpoczęliśmy dokładnie 2 stycznia 2018 roku w Bazylice Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze, gdzie uczestniczyliśmy w dziękczynnej mszy św. pod przewodnictwem o. Nikodema Kilnara – Krajowego Duszpasterza Muzyków Kościelnych, wykonaliśmy koncert kolęd i wzięliśmy udział w prowadzonym przez nas Apelu Jasnogórskim. Data była nieprzypadkowa, gdyż 2 stycznia 1998 roku odbyła się nasza pierwsza próba. Koncert, który odbędzie się 17 listopada 2018 roku o godzinie 17:00
w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej, będzie wieńczył obchody jubileuszowe.
W czasie koncertu wykonamy Te Deum KV 141 W. A. Mozarta oraz Jubilate HWV 279 G. F. Händla. Towarzyszyć nam będzie Orkiestra Symfoniczna Krakowska Młoda Filharmonia pod dyrekcją dr hab. Tomasza Chmiela. Wystąpią także soliści Jolanta Kowalska-Pawlikowska – sopran, Natalia Czajkowska – alt, Karol Lizak – tenor, Marcin Wasilewski-Kruk – bas. Po koncercie rozpocznie się uroczysta, dziękczynna msza św. pod przewodnictwem abpa Henryka Nowackiego. W czasie liturgii zabrzmią kompozycje specjalnie napisane dla naszego chóru przez Henryka Jana Botora i Łukasza Farcinkiewicza. Odbędzie się też światowe prawykonanie Alleluja na chór i orkiestrę, które opracował warszawski kompozytor Łukasz Farcinkiewicz specjalnie dla naszego chóru z okazji 20. rocznicy powstania. Po uroczystości
w kościele odbędzie się uroczysty bankiet z udziałem władz państwowych i samorządowych oraz licznie zaproszonych gości z kraju i za granicy. Patronat honorowy nad obchodami rocznicowymi objął Biskup Tarnowski Andrzej Jeż, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Prof. Piotr Gliński oraz Rektor Akademii Muzycznej w Krakowie Prof. Stanisław Krawczyński.

        Jak doszło do powstania chóru, jakie cele przyświecały założycielom?

        - Pomysłodawcą i założycielem chóru mieszanego jest obecny dyrygent i organista w limanowskiej bazylice Marek Michalik, który w 1997 rozpoczął pracę w parafii Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej jako organista. Zafascynowany śpiewem chóralnym w czasie studiów na Papieskiej Akademii Teologicznej, postanowił spróbować założyć chór. Jako student śpiewał także w chórze PSALMODIA i czerpał, a właściwie nadal czerpie wzorce ze wspaniałego wykładowcy i dyrygenta prof. Włodzimierza Siedlika. Wspierany i „dopingowany” przez ówczesnego proboszcza Ks. Prałata Józefa Porębę, 2 stycznia 1998 roku odbywa pierwszą próbę z zaledwie piętnastoma osobami. Warto nadmienić, że już wtedy przy parafii działały dwa chóry: męski i chłopięcy, kilka schol i orkiestra parafialna. To bogactwo nie przeszkodziło w stworzeniu dobrego zespołu, który dziś jest pewną marką w świecie chóralnym w kraju.

        Czy od początku działacie pod tą samą nazwą Canticum Iubilaeum i co ona oznacza?

        - W roku 2000 Jubileuszowym chór mieszany przyjmuje nazwę Chór Mieszany CANTICUM IUBILAEUM przy Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej. CANTICUM IUBILAEUM w wolnym tłumaczeniu oznacza: „ radość śpiewania”. Jest to nasza dewiza na całokształt pracy artystycznej. Obecnie od kilku lat chór jest stowarzyszeniem.

        Jak na przestrzeni tych 20. lat kształtował się skład chóru i czy cały czas śpiewacie pod tą samą batutą?

        - Od początku istnienia chór prowadzi założyciel i dyrygent Marek Michalik. Obecnie w chórze śpiewają 43 osoby, a na przestrzeni 20 lat pracy chóru śpiewało 112 osób.

        W repertuarze przeważają z pewnością utwory sakralne, ale nie tylko i na pewno jest ich coraz więcej.

        - Najwięcej kompozycji w naszym repertuarze to kompozycje sakralne. Mamy także wiele pieśni, kolęd i utworów muzyki rozrywkowej. Śpiewamy także w wielu językach. Wzbogacamy repertuar o kompozycje zamawiane specjalnie dla nas u współczesnych, znanych kompozytorów.

        Najczęściej śpiewacie w Limanowej, ale także zapraszani jesteście na różne koncerty przez inne chóry i instytucje, a także uczestniczycie w różnych konkursach muzyki chóralnej i jest się czym pochwalić, bo sukcesów jest sporo.

        - Cieszymy się z każdego zaproszenia. Kochamy śpiewać i robimy to z wielką pasją. Nawet najmniejszy sukces nas cieszy. Na naszym koncie jest ponad trzydzieści nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych. Przeciętnie w ciągu roku dajemy ok. 30 koncertów. Tylko amatorzy z pasją potrafią tak się angażować i poświęcać!

         Sukcesy konkursowe i koncerty w kraju oraz za granicą, z pewnością mobilizują wszystkich członków chóru do pracy oraz mam nadzieję, że dzięki nim przybywa nowych członków.

        - Aby były sukcesy i dobry poziom, musi być ogrom pracy. Aby byli nowi członkowie, szczególnie młodzi ludzie, trzeba im coś zaoferować oprócz śpiewu. My dajemy rodzinną atmosferę, niepowtarzalny klimat i wiele możliwości rozwoju wokalnego, choćby np. przez regularne zajęcia z emisji głosu ze specjalistami w tej dziedzinie.

         Jest Pan prezesem Zarządu Chóru – z pewnością zadaniem Zarządu jest organizowanie działalności oraz zabezpieczenie odpowiednich środków na różne przedsięwzięcia. Kto Wam pomaga?

        - Nasze stowarzyszenie, którego jestem prezesem, jest organizacją non profit. Również zarząd pracuje po prostu za darmo. Dla mnie osobiście jest to praca na dodatkowych dwóch etatach. Poświęcam bardzo dużo czasu na organizowanie kalendarza występów, wyjazdów i konkursów. Muszę na wszystko zdobyć środki finansowe. Piszę wnioski do przeróżnych konkursów. Nasza działalność opiera się również o wsparcie finansowe pochodzące od licznych sponsorów, a także instytucji z terenu naszego miasta, powiatu i całego kraju. Do tego dochodzi rozliczanie dotacji i wniosków, prowadzenie pełnej dokumentacji. Stowarzyszenie jest organizacją pożytku publicznego i mamy obecnie zatrudnioną księgową, która czuwa nad wydatkami. Jestem menagerem chóru i prowadzę także stronę internetową chóru, konto na Facebooku oraz piszę wiele artykułów i notatek o działalności chóru. Praca dla mojego chóru to przyjemność, która czasem nie jest może przez wielu doceniana.

         Z Limanowej i okolic pochodzi wielu świetnych muzyków, czy utrzymujecie z nimi kontakty?

         - Oczywiście, że tak! Naszą wychowanką i dumą jest dr Jadwiga Postrożna – mezzosopran, obecnie solistka Opery Wrocławskiej, która regularnie z nami współpracuje i jest zakochana w naszym chórze, a my w niej (śmiech). Z chórem okazjonalnie współpracuje Piotr Brajner – bas, nasz wychowanek, wokalista, obecnie pracownik Chóru Polskiego Radia. Ale wśród osób z Limanowszczyzny, sympatyzujących z naszym chórem można wymienić m.in. Jacka Dutkę, tenora z Hanoweru , Grzegorza Brajnera, dyrygenta, Monikę Kapias – wiolonczelistkę, Katarzynę Tarkowską, sopranistkę i wielu innych.

         Podczas jubileuszowych uroczystości towarzyszyć będą Chórowi soliści i Orkiestra Symfoniczna Krakowska Młoda Filharmonia, którą założył i kieruje Tomasz Chmiel, pochodzący z Rzeszowa wybitny dyrygent młodego pokolenia. Wiem, że to nie jest pierwszy wspólny koncert.

        - Nasza współpraca z Panem Tomaszem rozpoczęła się ponad pięć lat temu. Zauroczeni Jego aranżacjami kolęd, postanowiliśmy zaprosić Orkiestrę Symfoniczną Krakowska Młoda Filharmonia z dyrygentem na czele do wykonania z nami koncertu kolęd z okazji 15. rocznicy powstania chóru. Znajomość trwa do dziś i owocuje kolejnym, a na pewno nie ostatnim, koncertem.

         Z pewnością spodziewacie się wielu znakomitych gości, ale świątynia jest duża i mam nadzieję, że pomieści wszystkich, którzy będą chcieli wysłuchać koncertu i uczestniczyć w Dziękczynnej Mszy Świętej.

         - Oczywiście, że tak. Serdecznie zapraszamy do Limanowej na nasze uroczystości. Cieszymy się, że dane nam jest obchodzić 20. rocznicę powstania chóru w roku 100. rocznicy poświęcenia kościoła parafialnego (obecnej bazyliki kolegiackiej w Limanowej), a także w roku 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez nasz kraj. Dlatego wybraliśmy na te okazje podniosłe Te Deum oraz radosne Jubilate. Zarówno koncert, jak i mszę świętą, będzie transmitowało Radio RDN Małopolska i RDN Nowy Sącz . Telewizja Kraków realizuje film o naszym chórze, który będzie wyemitowany pod koniec roku.

Z Panem Krzysztofem Młynarczykiem, Prezesem Zarządu Chóru Mieszanego Canticum Iubilaeum z Limanowej rozmawiała Zofia Stopińska 10 listopada 2018 roku.

KARTKI Z NIEZAPISANEGO DZIENNIKA

13.11.2018, wtorek, godz. 19.00 Towarzystwo Muzyczne Rynek 5

Ludwik d’Arma Dietz – Fantazja na temat z Halki S. Moniuszki

Anton Webern – Langsamer Satz na kwartet smyczkowy (1905)

Krzysztof Penderecki – III kwartet smyczkowy Kartki z niezapisanego dziennika
Grave.Vivace. Tempo di Valse. Adagio notturno

Ernest Chausson – Koncert na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy op.21
1. Décidé – 2.Sicillienne – 3.Grave – 4.Trés anime

PIOTR TARCHOLIK – skrzypce
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – fortepian
ALEKSANDRA MARIA STECZKOWSKA – skrzypce

KWARTET DAFÔ
JUSTYNA DUDA – skrzypce
DANUTA AUGUSTYN – skrzypce
ANETA DUMANOWSKA – altówka
MARCIN MĄCZYŃSKI – wiolonczela (gościnnie)

PIOTR TARCHOLIK – ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie Ewy Szubry-Jargoń, następnie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Grigorija Zhislina oraz Wiesława Kwaśnego. Jest laureatem konkursu Jeunesse Musicales w Weikersheim oraz Konkursu Mozartowskiego w Krakowie. Od września 2004 roku pełni funkcję pierwszego koncertmistrza Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, z którą wyórą wyrą występował wielokrotnie także jako solista oraz dokonał szeregu nagrań archiwalnych, w tym koncertów skrzypcowych Sergiusza Proów skrzypcowych Sergiusza Prow skrzypcowych Sergiusza Prokofiewa, Igora Strawińskiego, Samuela Barbera, Tadeusza Paciorkiewicza oraz Giji Kanczelego. W poprzednich latach był liderem oraz współzałożycielem Sinfonietty Cracovii (1992-98), gościnnym koncertmistrzem Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Krakowie oraz konścinnym koncertmistrzem Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Krakowie oraz kon koncertmistrzem Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Krakowie oraz koncertmistrzem orkiestry Sinfonia Varsovia (1998–2004). Artysta koncertował w wielu krajach Europy, USA oraz Japonii, grał na najważniejszych europejskich festiwalach muzycznych, często jako gościnny koncertmistrz. Jest stałym gościem Internationaal Kamermuziekfestival Schiermonnikoog w Holandii, na którym występował z artystami tej miary co: Lorenzo Gatto, Philippe Graffin, Chen Halevi czy David Selig. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami, jak Sinfonia Varsovia, NOSPR, Polska Orkiestra Kameralna, Cappella Cracoviensis, Sinfonietta Cracovia, większość polskich orkiestr filharmonicznych oraz Przemyska Orkiestra Kameralna – od 2003 roku prowadzi ten zespół od pulpitu koncertmistrza. W swoim dorobku ma wiele nagrań płytowych (wydanych m.in. przez DUX, CD Accord, Chandos Records, Virgin Classics) i radiowych. Z zamiłowaniem wykonuje muzykę kameralną – jest prymariuszem NOSPR String Sextet oraz członkiem tria TesTar. Z Moniką Wilińską-Tarcholik tworzy duet sonatowy, który ma już na koncie 3 płyty, znakomicie oceniane przez krytykę muzyczną.
Piotr Tarcholik prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie, współpracuje również z Akademią Orkiestrową NFM oraz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus. Jest wykładowcą wielu kursów mistrzowskich w Polsce, Holandii, we Włoszech oraz na Litwie.

MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, klasy Tadeusza Żmudzińskiego i Ewy Wolak-Moszyńskiej. Brała udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Rudolfa Buchbindera w Zurychu i Arne Torgera w Hitzacker. Jest laureatką konkursu Jeunesses Musicales w Weikersheim (Niemcy) oraz nagrody specjalnej w Ogólnopolskim Konkursie Kameralnym w Zakopanem. Koncertowała jako solistka i kameralistka w Polsce, Francji, Niemczech, Rumunii i Mołdawii, uczestnicząc m.in. w takich festiwalach, jak ClarinetFest w Paryżu, Dni Muzyki Karola Szymanowskiego w Zakopanem, Międzynarodowy Festiwal Klarnetowy w Krakowie i Przemyska Jesień Muzyczna. Na estradzie była partnerem wielu znakomitych artystów, w tym Jadwigi Gadulanki, Guy’a Deplus, Philippe’a Cupera, Meinharda Niedermayera, Bartosza Bryły, Piotra Reicherta, Jeroena Reulinga i Tomasza Strahla. Płyty z jej udziałem zostały wydane przez Dux, KASP Records oraz PWM. Monika Wilińska-Tarcholik prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie jako adiunkt w Katedrze Kameralistyki, gdzie pełni także funkcję kierownika Zakładu Kameralistyki Fortepianowej. Uczestniczyła w wielu konkursach i kursach muzycznych w charakterze akompaniatora, m.in. w Lusławicach, Letnich Akademiach Muzycznych w Żaganiu i Krakowie czy Wiosennych Kursach Mistrzowskich w Przemyślu, na których jest również wykładowcą.

ALEKSANDRA MARIA STECZKOWSKA – jest skrzypaczką wszechstronną, aktywnie uczestniczącą w wiodących sferach działalności artystycznej. Jej głównym pragnieniem podczas koncertów jest tworzenie niepowtarzalnej atmosfery i łączności z publicznością poprzez przekazywanie prawdy, piękna oraz szczęścia i innych emocji zawartych w muzyce. Jako solistka brała udział w licznych prestiżowych konkursach skrzypcowych, jak na przykład IV Młodzieżowy Konkurs na Skrzypce Solo im. Tadeusza Wrońskiego (II miejsce) czy IV Ogólnopolski Konkurs Skrzypcowy im. Rodziny Grobliczów (wyróżnienie). Jej największą pasją jest kameralistyka; w bieżącym roku została zaproszona do cyklu organizowanego przez NOSPR - „Środa młodych”, w ramach którego wraz z Piotrem Tarcholikiem wykonała Sonatę na dwoje skrzypiec E. Ysaya (I część) oraz w zespole złożonym z absolwentów i studentów Akademii Muzycznej w Krakowie - Oktet smyczkowy op.7 G. Enescu. Skrzypaczka występuje regularnie na festiwalach muzycznych, m. in. w sierpniu 2018 i 2017 roku miała zaszczyt uczestniczyć w elitarnym Festiwalu Ensemble im. Księżnej Daisy, odbywającym się na Zamku Książ, wykonując klasykę muzyki kameralnej oraz kompozycje współczesne z takimi artystami jak Tomoko Akasaka, Alexander Gebert, Piero Massa i Marcin Markowicz; grała koncert kameralny w ramach Barbakan Music Festival, bierze także aktywny udział w międzyuczelnianych wymianach studenckich, jak na przykład wspólne koncerty kameralne Hochschule fur Musik i Akademii Muzycznej w Krakowie. Aleksandra jest prymariuszką Imladris Quartet, który zdobył II nagrodę podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Zespołów Kameralnych w Szczecinie (2017). Kwartet ten miał zaszczyt współpracować ze światowej klasy zespołami, takimi jak Auryn Quartet, muzykami Belcea Quartet oraz Lutosławski Quartet. Aleksandra Maria Steczkowska jest członkiem Młodej Polskiej Filharmonii, unikatowej orkiestry złożonej z najwybitniejszych muzyków polskich młodego pokolenia, prowadzonej przez maestro Adama Klocka. Zespół ten wykonuje bardzo szeroki repertuar, od sztandarowych pozycji programowych europejskich sal koncertowych, poprzez jazz, folk, aż do muzyki rozrywkowej najwyższych standardów. Artystka współpracuje także z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach. Jest wieloletnią stypendystką Centrum Edukacji Artystycznej oraz Fundacji Zwierciadło. Uhonorowana także została Stypendium Prezesa Rady Ministrów i Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obecnie studiuje w Akademii Muzycznej w Krakowie, w klasie dr hab. Piotra Tarcholika.

KWARTET DAFÔ – powstał w 1993 roku. Tworzą go Justyna Duda (I skrzypce),Danuta Augustyn (II skrzypce), Aneta Dumanowska (altówka), Anna Armatys (wiolonczela). W 2004 roku kwartet otrzymał dyplom z wyróżnieniem Staatliche Hochschule für Musik w Stuttgarcie w klasie mistrzowskiej kwartetu Melos. Uczestniczył w kursach prowadzonych przez Kwartet Śląski, Piero Farulli (Quartetto Italiano), Kwartet im. Borodina i Kwartet Tokyo. Od początku istnienia kwartet Dafô zafascynowany jest wykonawstwem muzyki współczesnej i wielokrotnie był za nią nagradzany. Zarejestrowane przez zespół, wyprodukowane przez DUX/PWM , dwie płyty CD pt. „Polskie kwartety XX wieku ” otrzymały nagrody „Fryderyk” w 1999 i 2001 roku. Zespół ma także w swoim dorobku płytowym album wydany przez Fundacje Roberta Boscha/SWR z kwartetami Szymanowskiego, II Kwartetem Góreckiego i Kwintetem smyczkowy C-dur Schuberta, w którym kwartetowi Dafô towarzyszy Peter Buck, wiolonczelista kwartetu Melos. W 2008 roku Kwartet uczestniczył w nagraniu monograficznej płyty Pawła Mykietyna rejestrując utwór „Ładnienie” na baryton, klawesyn w stroju mikrotonowym i kwartet smyczkowy do tekstu Marcina Świetlickiego. Płyta wydana została przez Polskie Wydawnictwo Audiowizualne, a rok później otrzymała nagrodę „Fryderyka” 2009. W 2010 roku ukazał się album „Penderecki String Quartets String Trio Clarinet Quartet” zawierający wszystkie dzieła kameralne Pendereckiego włącznie z pierwszą światową rejestracją Trzeciego Kwartetu Smyczkowego. Album ów wyróżniony został przez luksemburskie wydawnictwo muzyczne Pizzicato nagrodą Supersonic Pizzicato i zaliczony do unikatowych płyt zawierających muzykę kameralną. W 2011 kwartet wraz z dziewczęcym chórem Puelle Orantes nagrał album CD/DVD Live Łukaszewski&Bembinow: Kolędy i pastorałki”; otrzymał on status Złotej Płyty przyznany przez Związek Producentów Audio-Video oraz nagrodę „Fryderyka” 2012. Zespół współpracuje, współtworzy i prawykonuje utwory kompozytorów współczesnych. Współpracował m.in. z: Krzysztofem Pendereckim, Krzysztofem Meyerem, Zbigniewem Bujarskim, Hansem Schanderlem, Pawłem Mykietynem, Markiem Stachowskim, Hanną Kulenty, Jorgiem Widmannem, Pawłem Łukaszewskim, Maciejem Zielińskim, Henrykiem Mikołajem Góreckim, Franghiz Ali-Zadeh, Hansem Wernerem Henze, Krzysztofem Knittlem, Eugeniuszem Knapikiem, Aleksandrem Lasoniem, Krystyną Moszumańską-Nazar, Pawłem Sydorem, Anną Zawadzką-Gołosz, Adamem Walacińskim, Pawłem Szymańskim, Wojciechem Widłakiem, Johnem Kingiem. Kwartet otrzymywał nagrody na licznych konkursach krajowych i międzynarodowych. W 1995r. zdobył I nagrodę i nagrodę specjalną (za najlepszą interpretację utworu polskiego) w Konkursie Kameralnym im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi oraz I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzyki XX Wieku im. Valentino Bucchi w Rzymie, w 1996 nagrodę specjalną jury Międzynarodowego Konkursu Kwartetów Smyczkowych im. Dymitra Szostakowicza w Petersburgu , w 1997 I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej im. K. Pendereckiego w Krakowie. W 1998 r. kwartet Dafô wygrał Konkurs Kwartetów Smyczkowych w Katowicach. Uczestniczył w licznych festiwalach w kraju i za granicą, m.in: Kissinger Sommer (Bad Kissingen), Schleswig Holstein Festival, Ludwigsburger Festspiele, Warszawska Jesień, Kwartet Śląski i jego goście(Rybna), Dni Muzyki Karola Szymanowskiego (Zakopane), Dni Kompozytorów Krakowskich, Okada Festival (Zakopane), Oberstdorfer Musiksommer (Oberstdorf), Forum Est-Ovest (Kolonia), The Kitchen (Nowy Jork), im Frankfurter Römer (Frankfurt), Krakowskie Wieczory Kameralne, Bravo Maestro (Dwór I.J. Paderewskiego), Europäische Wochen Passau, Heidelberger Frühling, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Gammertinger Schlosskonzerte, Setimana
Internacional Música de Cambra Montserrat València, Festival im Herzogschloss, Europalia, Festival Van Vlaandern, Ostbelgien Festival, Bergische Biennale Neue Musik, Festival Euro Mediterraneo, Bodenseefestival, Musikfestival von Colmar, Falsterbonäsets kammarmusikdagar, Festival du Périgord Noir, Festival d’Ile de France, Usedomer Musikfestival. W repertuarze kwartetu Dafô są, poza muzyką współczesną, utwory kameralne różnych epok, również kwintety, sekstety, oktety oraz koncerty na kwartet i orkiestrę. Współwykonawcami scenicznymi kwartetu byli m.in.: Kwartet Melos, Kwartet Śląski, Kwartet Stamic, Wolfgang Gönnenwein, David Moss, Andrzej Chyra, Agata Zubel, Jerzy Artysz, Urszula Kryger, Olga Pasiecznik, Janusz Olejniczak, Maja Nosowska, John King, Andreas Higi, Michel Lethiec, David Krakauer, Janusz Widzyk, Jerzy Dybał, Andrea Nannoni, Peter Buck, Hermann Voss. Zespół uczestniczył również w projektach znanych wykonawców muzyki rozrywkowej: w europejskich turnee amerykańskiego bandu The Lambchop, z którym zarejestrował DVD „The Lambchop live” i koncertował w najważniejszych europejskich salach (m.in.: Rittersaal-Bad Iburg, Filharmonia-Berlin, Harnack-Haus- Berlin-Dahlem, Schlachthof -Bremen, Ancienne Belgique-Bruksela, Fri Son-Fribourg, Tradgarn-Goeteborg, Fabrik-Hamburg, Theater am Tanzbrunnen-Kolonia, Store Vega-Kopenhaga, Shepherds Bush Empire-Londyn, Boa-Luzerna, Grosse Eiserhalle-Monachium, Rockefeller Music Hall -Oslo, Le Bataclan -Paryż, Garage -Saarbrucken, Sodra Teatern-Sztokholm, Heubühnen-Saal Neuguet- Wadenswill, Heubühnen-Saal Neuguet -Wiedeń, Rote Fabrik-Zurich). Współpracował z Bester Quartet, Grażyną Auguścik i Zbigniewem Wodeckim.

VICTORIA YAGLING

12.11.2018, poniedziałek, godz. 19.00 Towarzystwo Muzyczne Rynek 5

Victoria Yagling:

1. Ieto snilos mne... (1981) sł. A. Tarkovsky
2. Pliashet piered zviozdami zviezda... (1981) sł. A. Tarkovsky
Joanna Rot – mezzosopran
Michał Rot – fortepian

3. Siciliana (1967)
Krzysztof Karpeta – wiolonczela
Michał Rot – fortepian

4. Vot i leto prishlo... (2003) sł. A. Tarkovsky
5. Ivanova iva (2003) sł. A. Tarkovsky
Joanna Rot – mezzosopran
Michał Rot – fortepian

6. Larghetto (1967)
Krzysztof Karpeta – wiolonczela
Michał Rot – fortepian

7.  Nochiu medlenno vremia idiet... (2004) sł. A. Tarkovsky
8. Domoi, domoi, domoi... (2003) sł. A. Tarkovsky
9. Ja slyshu, ja ne splju, zaviosh menia, Marina... (2004) sł. A. Tarkovsky
Joanna Rot – mezzosopran
Michał Rot – fortepian

10. Vocalise (1985)
11. IV Sonata na wiolonczelę i fortepian (2002)
1. Sostenuto – 2 .Veloce – 3. Adagio – 4. Vivace

Krzysztof Karpeta – wiolonczela
Michał Rot – fortepian

12. J. Brahms – Gestillte Sehnsucht op. 91 nr 1 na alt, wiolonczelę i fortepian

Nr 1,2,4,5,7,8,9,10 są światowymi prawykonaniami utworów Victorii Yagling.

JOANNA ROT – mezzosopran
MICHAŁ ROT – fortepian
KRZYSZTOF KARPETA – wiolonczela

13.11.2018, wtorek, godz. 19.00 Towarzystwo Muzyczne Rynek 5

Ludwik d’Arma Dietz – Fantazja na temat z Halki S. Moniuszki

Anton Webern – Langsamer Satz na kwartet smyczkowy (1905)

Krzysztof Penderecki – III kwartet smyczkowy Kartki z niezapisanego dziennika
Grave.Vivace. Tempo di Valse. Adagio notturno

Ernest Chausson – Koncert na skrzypce, fortepian i kwartet smyczkowy op.21
1. Décidé – 2.Sicillienne – 3.Grave – 4.Trés anime

PIOTR TARCHOLIK – skrzypce
MONIKA WILIŃSKA-TARCHOLIK – fortepian
ALEKSANDRA MARIA STECZKOWSKA – skrzypce

KWARTET DAFÔ
JUSTYNA DUDA – skrzypce
DANUTA AUGUSTYN – skrzypce
ANETA DUMANOWSKA – altówka
MARCIN MĄCZYŃSKI – wiolonczela (gościnnie)