26 maja 2018r., godz. 20:00, Sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

RECITAL FORTEPIANOWY

A BU

W programie:

Nikołaj Kapustin -

Etiudy Koncertowe op. 40

Sonata nr 1 op. 39

24 Preludia jazzowe op. 53 (wybór)

***

A Bu - Improwizacje

A BU

„Znalezienie jakiegoś „świeżego głosu” w kontinuum jazzowym zawsze powoduje dreszczyk. A Bu Bu jest bardzo kreatywnym i utalentowanym pianistą jazzowym, który jest również utalentowanym kompozytorem. Uważam go za obiecującego młodego lwa jazzu, który ma wspaniałą karierę przed sobą i na pewno będzie o nim słychać przez wiele lat ” – Michel Camilo

A Bu jest 18-letnim pianistą z Pekinu w Chinach. Naukę gry na fortepianie klasycznym rozpoczął on w wieku czterech lat. Później, w wieku dziewięciu lat, wstąpił do Centralnego Konseratorium Muzycznego w Pekinie, gdzie uczeszczał na specjalistyczne i systematyczne lekcje z gry na fortepianie klasycznym, poznawał tam również teorię muzyki, zbliżył się do jazzu i muzyki latynoskiej, a jednocześnie próbował wykonania improwizowanego . W 2011 r. A Bu zaczął grać jazz na jam session z wieloma znanymi chińskimi muzykami. W 2013 r. A Bu udołączył do legendarnego pianisty jazzowego Chicka Corei w ramach improwizowanego duetu, podczas solowego koncertu mistrza w Szanghaju.

W 2014 r. A Bu został przyjęty do prestiżowej Juilliard School w Nowym Jorku, gdzie studiował lekcje muzyki klasycznej i jazzowej. W 2015 r. A Bu zdobył pierwszą nagrodę oraz nagrodę publiczności w trakcie konkursu Parmigiani Jazz Piano Solo w ramach renomowanego Festiwalu Jazzowego w Montreux, po czym został on zaproszony do gry w Montreux Jazz Academy z Al Jarreau, Kurtem Rosenwinkelem, Yaronem Hermanem i wieloma innymi świetnymi muzykami jazzowymi.

Po udanym udziale w Festiwalu Beijing 9 Gate Jazz Music w 2012 r., A Bu otrzymał sponsoring od Fundacji Edifier Musician. Co więcej, został on zaproszony do współpracy ze słynnym Big Bandem Rolfa Beckera na konferencji prasowej dla Sennheiser Momentum, a następnie podpisał kontrakt z Sennheiser w Chinach.
W 2013 r. A Bu ukończył swój pierwszy album "88 Tones of Black and White”. Zaprosił on Jakoba Haendla, zdobywcę nagrody Grammy, do wspólnego nagrania studyjnego. W 2015 r. A Bu nagrał swój drugi album "Butterflies Fly in Pairs"
w nowojorskim Avatar Studio. Album ten zawiera oryginalne kompozycje
i aranżacje A Bu zawierające znane chińskie motywy. Tom Kennedy, Ryan J. Lee, Antonio Hart i wielu świetnych muzyków grało z A Bu na jego drugim albumie.

A Bu grywał na koncertach w Chinach, Niemczech, Francji, Włoszech i w Szwajcarii. W kwietniu 2015 r. A Bu został zaproszony przez UNESCO i Thelonious Monk Institute of Jazz do gry i udziału w koncercie International Jazz Day All-Star Global Concert. W siedzibie UNESCO w Paryżu A Bu zagrał wraz z Herbie Hancockiem, Waynem Shorterem, Tillem Broonerem i wieloma innymi gwiazdami jazzu. Po raz drugi został on zaproszony przez Organizację, aby wziąć udział w bajecznej imprezie w Hawanie na Kubie w kwietniu 2017 r.

W listopadzie 2015 r. A Bu grał z rosyjskim saksofonistą jazzowym Igorem Butmanem i Moskiewską orkiestrą jazzową w Sali Koncertowej Czajkowskiego oraz w jazzowym klubie Igora Butmana w Moskwie. W związku ze swoją fascynacją muzyką Nikolai Kapustina, A Bu wraz z Igorem Butmanem zorganizował urodzinowy koncert w Moskwie w listopadzie 2016 r. w dniu 79-tych urodzin kompozytora, na które A Bu został zaproszony do domu kompozytora po koncercie.

W lipcu 2016 r. A Bu zadebiutował na Festiwalu Umbria Jazz i na 50-ym Festiwalu Montreux Jazz. We wrześniu A Bu dzielił scenę z Chick Corea podczas uroczystego otwarcia Blue Note Beijing. Ponadto występował on na wielu słynnych międzynarodowych festiwalach jazzowych, takich jak JZ Festival, Jazz à Vienne, Clermont-Ferrand Jazz Fest.A Bu wystąpił także jako solista z zespołem solistów wirtuozó moskiewskiej Okriestry Kameralnej „Hermitage” oraz z Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej. We wrześniu 2017 r. A Bu zadebiutował w Blue Note
w Nowym Jorku.

26 maja 2018r., godz. 17:00, Sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie

KWARTET WILANÓW:
Tadeusz GADZINA – I skrzypce
Paweł ŁOSAKIEWICZ – II skrzypce
Ryszard DUŹ – altówka
Olga ŁOSAKIEWICZ-MARCYNIAK – wiolonczela
gościnnie Tomasz STRAHL - wiolonczela

W programie:
J. Haydn – Kwartet smyczkowy op.1 nr 1 B – dur
Presto
Menuetto
Adagio
Menuetto
Finale. Presto

A. Dvorak – Kwartet smyczkowy F –dur op. 96 “Amerykański “
Allegro ma non troppo
Lento
Molto vivace
Finale. Vivace ma non troppo

J.F. Dobrzyński – Kwintet wiolonczelowy F – dur op. 20
Allegro moderato
Menuetto. Allegro moderato
Andante. Doloroso ma non troppo lento
Finale. Vivace assai

KWARTET WILANÓW

Zespół powstał w 1967 roku, początkowo jako Kwartet Wilanowski. Nazwa ta wiązała się z jego pierwszymi koncertami w królewskiej rezydencji Jana III Sobieskiego. W jego skład weszli skrzypkowie: Tadeusz Gadzina,Paweł Łosakiewicz, altowiolista Ryszard Duź oraz wiolonczelista Marian Wasiółka.
Kwartet występował we wszystkich krajach Europy, a także w USA, Kanadzie, Kubie, Japonii, Korei Południowej, Meksyku, Brazylii, Kolumbii, Wenezueli i Peru. Przez wiele lat był stałym gościem Festiwalu w Joliette koło Montrealu- muzycznej metropolii Kanady, gdzie wykonywał wszystkie kwartety Beethovena oraz programy poświęcone muzyce polskiej rejestrowane przez Radio Canada.
Brał udział w najważniejszych festiwalach europejskich m.in.: w Warszawie, Wiedniu, Grazu, Berlinie, Stuttgarcie, La Chaise- Dieux, Helsinkach, Paryżu, Dreźnie, Patras, Cannes, Bergen i innych. Międzynarodowa renoma zespołu sprawiła, że w 2003 roku został on zaproszony do wzięcia udziału w koncertach
i kursach mistrzowskich słynnego festiwalu Morningside Musicie Bridgestone
w Calgary w Kanadzie.
Drogę artystyczną kwartetu znaczyły nagrody i wyróżnienia: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych im. Josepha Haydna
w Wiedniu ( 1971), Srebrny Medal w Biennale w Bordeaux (1972), III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych Radia Bawarskiego
w Monachium (1973).
Ogromny repertuar Kwartetu Wilanów, obok pozycji klasycznych
i romantycznych zawiera ponad 100 dzieł muzyki XX wieku, m.in.: Bairda, Bartóka, Barbera, Berga, Blocha, Cartera, Ivesa, Kurylewicza, Lutosławskiego, Matsudairy, Meyera, Nono, Palestra, Pendereckiego, Schönberga, Strawińskiego, Słowińskiego, Stachowskiego, Sznitkego, Szostakowicza, Webera, Weinberga, Woytowicza,Yunga.
Przez 20 lat zespół występował na festiwalu Warszawska Jesień, na którym
w 1983 roku otrzymał nagrodę krytyków SPAM - Orfeusz, za najlepsze wykonanie muzyki polskiej ( VI Kwartet smyczkowy Krzysztofa Meyera) podczas XXVI edycji festiwalu. Dwukrotnie, w latach 1986 i 1990 był laureatem nagrody Związków Kompozytorów Polskich oraz Nagrody Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne osiągnięcia w dziedzinie propagowania kultury polskiej za granicą.
Stała, wieloletnia współpraca z firmą fonograficzną Sonoton Pro Viva
w Monachium, zaowocowała rejestracją wszystkich utworów kameralnych Meyera, ponadto utworów Blocha, Bargielskiego i innych polskich kompozytorów współczesnych. Kwartet Wilanów ma w swoim dorobku ponad 40 płyt kompaktowych, nie licząc szeregu utworów zarejestrowanych na płytach bezpośrednio z sal koncertowych. Ponadto muzycy nagrywali dla takich firm jak: Accord, Tudor, Olimpia, Col Legnica, Polskie Nagrania, Tonpress, Veriton.
W 1990 roku płyta Musique de Chaber z muzyką Lutosławskiego, nagrana
w firmie fonograficznej Accord, otrzymała prestiżową nagrodę Diapason d'Or. To samo pismo wyróżniło zespół przyznaniem 5 gwiazdek za nagranie kwartetów Griega (1996).
Przed kilku laty kwartet podjął niezwykle ważną współpracę z firmą fonograficzną Acte Préalable, dla której nagrywał arcydzieła polskiej muzyki romantycznej i współczesnej. Wraz z jednym z najwybitniejszych wiolonczelistów polskich- Tomaszem Strahlem zespół nagrał płytę z kwintetami wiolonczelowymi Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego.
Kwartet Wilanów współpracował z najwybitniejszymi muzykami z całego świata,m.in. ze skrzypkami : Gidonem Kremerem, Grigorijem Żyslinem, Dmitri Sitkowieckiem, pianistami: Bellą Dawidowicz, Andrásem Schiffem, Ralfem Gorhónim, Szábolcsem Esztényim, jak również wybitnymi polskimi solistami: Elżbieta Gajewską, Januszem Olejniczakiem, Władysławem Kłosiewiczem, Adamem Makowiczem, Stefanem Kamasą, Tomaszem Strahlem i wielu innymi.
W 2002 roku Kwartet Wilanów obchodził swe 35-lecie. Z tej okazji na uroczystym koncercie w Filharmonii Narodowej w Warszawie członkowie Zespołu odznaczeni zostali przez Ministra Kultury medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej. Ostatnio w uznaniu zasług muzycznych wyróżnieni zostali medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
W 2017 roku Kwartet obchodził jubileusz 50-lecia działalności artystycznej.
Członkowie zespołu wykładają w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie prowadzą instrumentalne i kameralne klasy mistrzowskie.
Od 1990 roku zespół pozostaje pod opieką Staromiejskiego Domu Kultury
w Warszawie, gdzie znalazł jedyną w swoim rodzaju, wspaniałą atmosferę do doskonalenia umiejętności oraz stałego rozszerzania repertuaru.

25 maja 2018r., godz. 19:00
Sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
Massimiliano CALDI - dyrygent
TeoTRONICO - robot

W programie:
Stefan Kisielewski – Kosmos
Gustav Holst – Planety
TeoTronico – klasyka inaczej

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie może poszczycić się bogatą historią. Rzeszowska Orkiestra Symfoniczna rozpoczęła działalność w 1955 roku, a obecnie jest to jeden z najprężniej rozwijających się zespołów symfonicznych w kraju. O jego wysokim poziomie artystycznym świadczy fakt, iż miał on możliwość współpracy z tak wybitnymi dyrygentami, jak m.in.:
J. Maksymiuk, K. Penderecki, G. Chmura, W. Michniewski, T. Wojciechowski,
M. Pijarowski, T. Strugała, A. Duczmal, Ł. Borowicz. Dyrygowali orkiestrą również zagraniczni kapelmistrzowie, m.in.: G. Rinkevičius, A. Kalajdzic, E. van Tiel,
J. F. Lobo, Sho Itō, P. Vero. Z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej występowali najbardziej utytułowani soliści z kraju i zagranicy, m.in.: K. A. Kulka,
K. Jakowicz, P. Pławner, B. Nizioł, S. Yoon, R. Lakatos, E. Kulibaev, A. Bauer,
T. Strahl, K. Kenner, K. Jabłoński, J. K. Broja, B. Bilińska, Ł. Długosz, M. Carbotta,
A. Kurzak, J. Malovany. Orkiestra współpracuje również z chórami i zespołami baletowymi, m.in.: Wydziału Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego, Teatru Wielkiego w Łodzi, Opery Krakowskiej, Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, Opery i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Wrocławskiej, Opery Lwowskiej oraz Chórem der Wiener Männergesang-Verein. Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej prowadzi regularną działalność koncertową, prezentując zróżnicowany repertuar ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej, którą wykonuje również poza granicami kraju. Ceniona zarówno przez słuchaczy, jak i krytyków występowała na licznych festiwalach: Vratislavia Cantans, Festiwal Kultury Europejskiej w Krakowie, Międzynarodowy Festiwal im. Krystyny Jamroz w Busku - Zdroju, w Krynicy-Zdroju, na Międzynarodowym Muzycznym Festiwalu w Toledo (Hiszpania). Orkiestra koncertowała również gościnnie w takich krajach, jak: Austria, Belgia, Czechy, Francja, Hiszpania, Litwa, Niemcy, Rosja, Rumunia, Słowacja, Szwecja, Ukraina, USA, Węgry. W październiku 2013 roku orkiestra wystąpiła w wiedeńskim Musikverein wykonując wspólnie z tamtejszym chórem m.in. utwór C. Orffa „Carmina Burana” pod dyrekcją A. Barnasa. Muzycy koncertowali też
w Saarbrűcken (Niemcy). W styczniu 2014 roku Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod dyrekcją Vladimira Kiradjieva zaprezentowała się z powodzeniem
w Filharmonii Narodowej, towarzysząc znakomitemu pianiście L. Angelovowi
w światowym prawykonaniu Koncertu fortepianowego h-moll M. Moszkowskiego. W czerwcu tego samego roku orkiestra koncertowała w „Złotej Sali” Musikverein
w Wiedniu pod batutą Tadeusza Wojciechowskiego. W kwietniu 2015 i 2016 roku
w tej samej sali odniosła sukces występując pod batutą Antala Barnasa i Jiri Petrdika. W 2015 roku orkiestra odbyła tournée po Niemczech. Zespół symfoniczny bierze również udział w realizacji projektu o nazwie „Przestrzeń otwarta dla muzyki”. Są to koncerty odbywające się na terenie całego Podkarpacia, m.in.
w muzeach, kościołach i w plenerze, przybliżające muzykę szerokiej publiczności, która nie ma na co dzień kontaktu z kulturą wysoką. Orkiestra występuje także podczas koncertów szkolnych dla dzieci i młodzieży. W dorobku Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej znajdują się liczne rejestracje telewizyjne, nagrania radiowe oraz fonograficzne: m.in. płyta CD z Requiem W.A. Mozarta, drugie nagranie w historii światowej fonografii Messa di Gloria G. Rossiniego, płyta z utworami Józefa Wieniawskiego oraz Nieszporami Ludźmierskimi Jana Kantego - Pawluśkiewicza i Missa Solemnis Ignazego Rittera von Seyfried’a.
Od 2008 roku Dyrektorem Naczelnym Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie jest Marta Wierzbieniec. Złotymi zgłoskami zapisał się
w działalności Filharmonii Podkarpackiej inauguracyjny koncert plenerowy
53. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie 24 maja 2014 roku. Wówczas to Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej pod batutą D. Gimeneza miała zaszczyt towarzyszyć jednemu z najwspanialszych tenorów wszechczasów – JOSE CARRERASOWI.
W 2016 roku Filharmonia Podkarpacka odniosła wielki sukces. Francuska Academie du Disque Lirique przyznała płycie z nagraniem Missa solemis h-moll austriackiego kompozytora Ignaza Rittera von Seyfrieda nagrodę Złotego Orfeusza, w kategorii Muzyki Sakralnej. W pierszym na świecie nagraniu tego utworu wzięła udział Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą ks. Mieczysława Gniadego.

Massimiliano CALDI

Massimiliano Caldi (ur. w Mediolanie w 1967r.) ma bogate międzynarodowe doświadczenie w dziedzinie muzyki symfonicznej, operowej, operetkowej
i baletowej. W centrum jego zainteresowań znajdują się muzyka współczesna oraz odrodzenie XIX-wiecznej opery. Massimiliano Caldi wyróżnia się wysokim profesjonalizmem przygotowania interpretacji oraz jasnym, prostym stylem dyrygenckim.
Jest zdobywcą pierwszej nagrody w Międzynarodowym Konkursie
im. Grzegorza Fitelberga (1999). Jest także Głównym Dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie i Pierwszym Dyrygentem Gościnnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Od 2015r. Massimiliano Caldi prowadzi mistrzowskie kursy dyrygenckie we Florencji.
W latach 2014-2017 był Głównym Dyrygentem i Konsultantem Artystycznym Filharmonii Koszalińskiej im. Stanisława Moniuszki, w latach 2006-2010 był Dyrektorem Artystycznym Śląskiej Orkiestry Kameralnej w Katowicach, a w latach 1998-2009 Głównym Dyrygentem Orkiestry Kameralnej „Milano Classica".
W ciągu ostatnich dziesięciu lat odbył tournée w Izraelu, Omanie, USA, Chile, Brazylii, Niemczech, Rosji i Turcji.
Na przestrzeni ostatnich lat w Teatrze Wielkim w Poznaniu prowadził orkiestry w dziełach operowych Rossiniego – Cyrulik Sewilski (styczeń-luty 2017), Verdiego - Nabucco (maj 2017) i Mascagniego - Rapsodia Satanica (październik 2017). Podczas XXI edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena dyrygował La Rondine Pucciniego w Filharmonii Narodowej w Warszawie (kwiecień 2017),
w Teatro Municipale w Piacenzie prowadził Notte per me luminosa Marco Betty (kwiecień 2017), a w Filharmonii Łódzkiej im. A Rubinsteina dyrygował Chórem
i Orkiestrą w prologu z Mefistofelesa Boito (czerwiec 2017).
W Polsce był zapraszany na międzynarodowe festiwale i regularnie pojawiał się na podium najważniejszych orkiestr filharmonicznych i symfonicznych, takich jak np. Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia
i orkiestra "Sinfonia Iuventus" w sali Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestra Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Krakowie, a także orkiestr Filharmonii Łódzkiej, Pomorskiej
w Bydgoszczy, Toruńskiej, Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie i wielu innych oraz w Studiu im. Witolda Lutosławskiego S-1.
W dziedzinie muzyki symfonicznej Massimiliano Caldi zadebiutował
z Orkiestrą Kameralną Konzerthaus w Berlinie (listopad 2016), w Sali Rachmaninowa Konserwatorium Moskiewskiego z orkiestrą Sinfonietta Cracovia (listopad 2016), ze Stambulską Państwową Orkiestrą Symfoniczną (luty 2017) oraz
w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu (listopad 2017 r.) wraz z orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Uczestniczył
w Międzynarodowym Festiwalu w Łańcucie dyrygując IX Symfonią Beethovena (maj 2017). W Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku dyrygował Carmina Burana Orffa (czerwiec 2017). W najbliższym czasie zadebiutuje w Teatro Ristori w Weronie (marzec 2018), powróci na podium Stambulskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej (luty 2018), w Sankt Petersburgu będzie dyrygował Orkiestrą Filharmoniczną (kwiecień 2018) i stanie na podium Orkiestry I Pomeriggi Musicali (maj 2018).

Robot TeoTRONICO

TeoTronico (2012) to robot-pianista, zaprojektowany i zbudowany przez Matteo Suzziego (Teotronica srl). TeoTronico gra na fortepianie ze znaczną dynamiką i artykulacją, poruszając bardzo dokładnie i szybko swoimi 53 palcami.
Jego debiut orkiestrowy odbył się 26 sierpnia 2012 roku z Berlińską Orkiestrą Symfoniczną pod batutą Michelangelo Galeatiego w Filharmonii Berlińskiej, podczas którego wykonał na fortepianie Grande Polonaise Brillante op. 22 Fryderyka Chopina.
4 listopada 2012 r. TeoTronico z Orkiestrą Sinfonica Siciliana pod batutą Roberto Gianoli wykonał Koncert fortepianowy KV 488 Mozarta.
26 maja 2013 r. brazylijska telewizja Globo TV w porze największej oglądalności w programie "Fantastico" wyemitowała reportaż, którego bohaterami byli TeoTronico i Roberto Prosseda:

http://globotv.globo.com/rede-globo/fantastico/t/edicoes/v/robo-pianistaencara-
desafio-contra-maestro-italiano/2597122/

CO POTRAFI TEOTRONICO?

TeoTronico to mechaniczny odtwarzacz plików MIDI. Może odegrać partycję fortepianu w jej dosłownym brzmieniu, odtwarzając ją z pliku midi: jest zatem idealnym interpretatorem utworów skomponowanych na pianolę przez Strawińskiego, Hindemitha, Nancarrowa i Ligetiego. TeoTronico może również przybrać "wygląd" prawdziwego fortepianu pianistycznego, odtwarzającego pliki MIDI utworzone z rolek do pianoli nagranych przez dawnych wielkich pianistów, takich jak Busoni, Debussy, Rachmaninoff, czy Hoffman. Może też odgrywać rolę "lustrzanego pianisty", jeśli jest podłączony do pianina cyfrowego, na którym gra człowiek (Roberto Prosseda, działający jako "pianista-widmo"). W trybie "pianisty lustrzanego" TeoTronico może występować także jako solista z orkiestrą,
w zespołach kameralnych oraz jako akompaniator ze śpiewakami, nawet jeśli znajdują się oni w dużym oddaleniu.

CZY TEOTRONICO POTRAFI ROBIĆ COŚ POZA GRANIEM?

TeoTronico potrafi mówić, śpiewać i robić śmieszne miny. Może odtwarzać tekst pisany, nadawać lub być dubbingowanym w czasie rzeczywistym: w obu tych trybach jego ruchy ust są zsynchronizowane z mową w dowolnym języku. Dzięki temu TeoTronico może mieć aktywny kontakt ze swoimi rozmówcami, poruszając głową, ustami, oczami, powiekami i brwiami. Jest też wyposażony w czujniki zbliżeniowe i może odwracać się do ludzi, którzy do niego podchodzą.
TeoTronico, jeśli jest dubbingowany w czasie rzeczywistym, może odpowiadać na pytania od publiczności. Jeśli natomiast jest w trybie „lustrzanego pianisty”, może również – z pomocą profesjonalnego pianisty - występować z innymi muzykami wykazując się imponującą wszechstronnością.

CZEMU TO SŁUŻY ?

TeoTronico to innowacyjne i skuteczne narzędzie służące edukacji muzycznej i upowszechnianiu muzyki. TeoTronico przyciąga młodą publiczność swoim zabawnym wyglądem i może zapoznawać uczniów na wszystkich poziomach kształcenia z podstawowymi elementami języka muzycznego w bezpośredni, wciągający i rozrywkowy sposób.

TeoTronico przeciwko Roberto Prossedzie

Debata na temat roli wykonawcy toczy się od wielu dziesięcioleci. Często dyskutowano, w jaki sposób wykonawca może zbliżyć się do osobistej, twórczej, arbitralnej interpretacji partytury.
To koncertowe wyzwanie ma na celu odnowienie formatu recitalu fortepianowego i zapewnienie publiczności silniejszego bodźca do słuchania muzyki w świadomy, krytyczny i nastawiony na współpracę sposób.

K 24 maja 2018r., godz. 19:00, sala balowa Muzeum Zamku w Łańcucie
Georgijs OSOKINS – fortepian

W programie:
Fryderyk Chopin - Nokturn H-dur op. 62 nr 1
Jean Philippe Rameau - Suite in G
Les tricotets
L'indifferente
Menuets I & II
La poule
Les triolets
Les sauvages
L'enharmonique
L'egiptienne
***
Siergiej Rachmaninow - Excerpt pieces
Jan Sebastian Bach/Ferruccio Busoni - Chaconne in D - minor BWV 1004

GEORGIJS OSOKINS

Georgijs Osokins jest finalistą XVII Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 2015 roku oraz ulubieńcem publiczności konkursowej. Urodził się 25 kwietnia 1995 r. w Rydze. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku pięciu lat, a na estradzie zadebiutował jako dziesięciolatek wykonaniem Koncertu
d-moll KV 466 Mozarta z towarzyszeniem Narodowej Orkiestry Łotewskiej. Studiuje pod kierunkiem Sergejsa Osokinsa, od 2009 r. pobiera też prywatne lekcje
u Mikhaila Voskresenskiego. Od września 2015 r. kontynuuje naukę w Juilliard School of Music. Jest zwycięzcą IX Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego dla Młodych Pianistów w Moskwie (2014), Konkursu Skriabinowskiego w Paryżu (2009) oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Jurmale (Łotwa, 2010). Zdobył też specjalną nagrodę za wykonanie utworu Fryderyka Chopina
w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy (Włochy). Koncertował m.in. z Lwowską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Amber z Lipawy, Narodową Orkiestrą Armenii, Orkiestrą Kameralną „Wratislavia”. Pianista doceniany jest nagrodami i występami na międzynarodowych festiwalach, wyróżniony został też nagrodą Ministra Kultury Łotwy. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Dmitrija Bashkirova, Siergieja Babayana, Bernda Goetzke, Georga Friedricha Schencka i Einara Steena-Nokleberga. Po Konkursie Chopinowskim
w Warszawie wystąpił już w Polsce wielokrotnie, m.in. w nowej Sali NOSPR
w Katowicach, w Filharmonii Szczecińskiej, z Orkiestrą Kameralna Polskiego Radia „Amadeus” w Poznaniu pd. Agnieszki Duczmal oraz z recitalem dla Radia Gdańsk.

        Wielkim wydarzeniem tegorocznej edycji Muzycznego Festiwalu w Łańcucie będzie z pewnością koncert, który odbędzie się 23 maja w Sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej. Z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Wojciecha Rajskiego usłyszymy operowe gwiazdy światowego formatu – Aleksandrę Kurzak i jej męża, Roberto Alagnę.
        W trzydziestoletniej karierze francusko-sycylijski tenor włączył do swojego repertuaru ponad sześćdziesiąt ról. Wspaniałe kreacje uczyniły go najsłynniejszym francuskim tenorem na świecie. Roberto Alagna jest gorąco przyjmowany zarówno w teatrach operowych, salach koncertowych, jak i na festiwalach.
        Aleksandra Kurzak zadebiutowała w wieku 21 lat na scenie Opery Wrocławskiej jako Zuzanna w „Weselu Figara”. Jej matka i nauczycielka, wspaniała śpiewaczka Jolanta Żmurko, grała wtedy rolę Hrabiny.
        Sześć lat później Aleksandra Kurzak pojawiła się na dwóch najbardziej prestiżowych scenach operowych na świecie.
Na początku grudnia 2004 roku, po debiucie w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Verena Dobnik tak napisała w recenzji zamieszczonej w Associated Press: „W obsadzie wznowionych „Opowieści Hoffmana” nie było słabych punktów (...), a najjaśniej błyszczała debiutantka, 27-letnia Polka Aleksandra Kurzak w roli Olimpii. Taką diabelską, wokalną pirotechniką mogły się kiedyś pochwalić Joan Sutherland czy Beverly Sills... Kurzak sięgała wysokiego „c”, jakby podrzucała piłeczkę pingpongową, celnie i radośnie”.
O tym samym debiucie w „The New York Times” napisał Bernard Holland między innymi te słowa:
„... partię Olimpii śpiewa Aleksandra Kurzak. Dysponuje koloraturą silną i nieskazitelną, a w roli mechanicznej lalki sprawia, że dajemy zwieść się jej sztuczkom”.
         Równie gorąco został przyjęty w tym samym sezonie jej debiut w roli Aspazji w „Mitrydasie, królu Pontu” w Royal Opera House Covent Garden.
Od tej pory często jest zapraszana zarówno do Metropolitan Opera, jak i Covent Garden oraz do innych prestiżowych teatrów operowych na świecie.
        Kiedy w życiu Aleksandry Kurzak pojawił się Roberto Alagna i córeczka Malena – Artystka ma wypełnioną każdą godzinę, ale zgodziła się na krótki wywiad.

        Zofia Stopińska: Talent muzyczny odziedziczyła Pani po rodzicach. Pani mama, to znakomita sopranistka Opery Wrocławskiej Jolanta Żmurko, tata Ryszard Kurzak – pierwszy waltornista Opery Wrocławskiej i wykładowca wrocławskiej Akademii Muzycznej. Podobno całe dzieciństwo spędziła Pani w kulisach Opery – jako malutka dziewczynka była świadkiem wszystkich prób i spektakli, w których mama uczestniczyła. Słuchając mamy występującej na scenie, uczyła się Pani jej ról – podobno nauczyła się Pani na pamięć całej „Traviaty”. Czy można powiedzieć, że był to początek Pani edukacji muzycznej?

        Aleksandra Kurzak: Tak, na pewno, i pewnie dlatego już od pierwszej klasy poszłam do szkoły muzycznej i zaczęłam naukę gry na skrzypcach.

        Była Pani bardzo utalentowaną i pilną uczennicą. W domu ćwiczyła Pani pod okiem taty i szybko robiła Pani postępy - wszystko wskazywało na to, że będzie Pani bardzo dobrą skrzypaczką. Marzyła Pani także o karierze baletnicy, ale ostatecznie poszła Pani w ślady mamy. Jak to się stało, że jednak została Pani śpiewaczką?

         - Nie wiem. Nie po raz pierwszy ktoś zadaje mi to pytanie, a ja nie pamiętam momentu, kiedy podjęłam taką decyzję. To przyszło jakoś bardzo naturalnie.

        Odziedziczyła Pani po mamie talent i głos, bo Wasze soprany mają podobną barwę oraz podejście do zawodu. Postanowiła Pani także uczyć się śpiewu pod kierunkiem mamy. Jak to jest uczyć się u mamy?

         - Nie jest łatwo. Zawsze łatwiej pokłocić się z rodzicami niż z panią w szkole, więc lekcje czasami były burzliwe. Ale podkreślam, że z mojej winy.

        Była już Pani słynną na całym świecie śpiewaczką, o którą zabiegały tak prestiżowe sceny operowe jak Metropolitan Opera i Covent Garden, kiedy miałam przyjemność rozmawiać z Panią dwukrotnie: na początku października 2012 roku, po recitalu w ramach Festiwalu im. Adama Didura w Sanoku (cudownie zaśpiewane pieśni w pierwszej części i słynne arie sopranowe w drugiej) oraz 3 maja 2013 roku przed koncertem na Rynku w Rzeszowie, podczas którego śpiewała Pani ulubione arie. Ciągle jestem pod wrażeniem tych spotkań, bo wiele się mówi i pisze o kaprysach wielkich gwiazd, a spotkałam cudowną śpiewaczkę, która jest bardzo miłą osobą. Czy jest Pani gwiazdą bez kaprysów?

        - Chyba sama Pani już sobie odpowiedziała na to pytanie.

         O ile dobrze pamiętam, w 2015 roku ukazała się książka „Si, Amore”. Jest to tak naprawdę „wywiad-rzeka”, który przeprowadził z Panią znany dziennikarz i tłumacz Aleksander Laskowski. To bardzo interesująca książka, w której opowiada Pani o swoim dzieciństwie, rodzinie, karierze, ale także o kobiecie, która wie czego chce, ciężko pracuje i będąc wielką artystką potrafi prowadzić dom oraz podejmuje bardzo ważne życiowe decyzje. Jak powstawała ta książka?

        - Aleksander zadzwonił do mnie z taką propozycją. Spotkaliśmy się pierwszy raz w Wiedniu. Zaczęliśmy rozmawiać przy obiedzie i tak się zaczęło. Potem spotykaliśmy się na skypie, bo ciężko za mną nadążyć.

        Swego męża Roberto Alagnę poznała Pani podczas wspólnego występu w Covent Garden, z informacji, które znalazłam, wynikało, że zastępowała Pani inną śpiewaczkę. Partner sceniczny stał się partnerem w życiu. Wierzy Pani w przeznaczenie?

        - To było trochę inaczej. Nie zastępowałam innej śpiewaczki! To był mój kontrakt. Owszem, miałam propozycję zastępstwa, co wiązało się z rezygnacją z tego kontraktu, ale nie podjęłam tej decyzji, bo chciałam raz zaśpiewać z Alagną.
Przeznaczenie...

        Pewnie to nie przypadek, że ostatnio często występujecie Państwo wspólnie? Czy zabieracie ze sobą córeczkę?

        - Tak, Malena jest zawsze z nami, dlatego występujemy razem. Jest to dla nas bardzo ważne.

        Jest Pani pierwszą polską śpiewaczką operową, która podpisała ekskluzywny kontrakt z wytwórnią Decca i nagrane w ramach tego kontraktu płyty sprzedawane były w takich ilościach, że otrzymywały status platynowej lub złotej płyty. W tym roku podpisała Pani nową ekskluzywną umowę z wytwórnią Sony Classical. Czy może nam Pani powiedzieć o planach nagraniowych?

        - Pierwsza płyta została już nagrana. Jej premiera będzie w październiku. Są na niej duety z Roberto. Latem będę nagrywała moją płytę solową.

        Na całym świecie coraz to częściej organizowane są w wielkich salach i w urokliwych miejscach w plenerze koncerty muzyki operowej i przychodzą na nie tłumy. Czy jest to dobra forma popularyzowania opery?

        - Takie koncerty zawsze były organizowane i zawsze przychodziły na nie tłumy. Z pewnością dlatego Opera jest dziś popularna bardziej niż kiedykolwiek.

        23 maja będziemy oklaskiwać Panią i Pana Roberto Alagnę w Sali koncertowej Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie. Bardzo się na ten wieczór cieszymy.

        - My także! Serdecznie zapraszamy!!!

Z radością informujemy, że uczennica sekcji fletu pani mgr Jolanty Antonik z Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Jarosławiu zdobyła I miejsce w II grupie i GRAND PRIX XII Ogólnopolskiego Konkursu Instrumentów Dętych „JUPITER” 2018 w Krakowie. Konkurs objęty jest patronatem CEA.
Należy dodać, że uczennicy akompaniował znakomity pianista pan mgr Wojciech Majchrowicz. Pani mgr Jolanta Antonik otrzymała wyróżnienie za wzorowe przygotowanie uczennicy.
GRATULUJEMY

28 kwietnia zakończyły się w Sanoku jubileuszowe, 20. Międzynarodowe Spotkania Akordeonowe. Ta bardzo prestiżowa, z 30-letnią tradycją, impreza ma ugruntowaną pozycję w kalendarzu wydarzeń akordeonowych. W Spotkaniach mających formę konkursu wzięło udział ponad 100 solistów z całej Polski, a także z Ukrainy, Białorusi, Litwy, Słowacji oraz Czech i Chorwacji. O prestiżu i wadze Spotkań w Sanoku niech świadczy fakt, że swoim honorowym patronatem objął je Prezydent Andrzej Duda, który także dla laureata Grand Prix ufundował nagrodę. Ta bardzo ważna dla akordeonistów impreza zakończyła się wielkim sukcesem akordeonistów ZPSM w Przemyślu.
Krzysztof Polnik, z klasy pana dyrektora mgr Dariusza Baszaka, biorąc udział w kategorii do lat 19 odniósł swoje kolejne zwycięstwo uzyskując ponadto maksymalną z możliwych punktację (25 pkt). W 30-letniej historii Spotkań maksymalna punktacja zdarzyła się do tej pory tylko raz, a otrzymał ją znakomity polski akordeonista, Bartosz Głowacki. Uzyskana punktacja pozwoliła Krzysztofowi zdobyć Grand Prix 20. Międzynarodowych Spotkań Akordeonowych w Sanoku, gdyż jak się ostatecznie okazało była ona najwyższą spośród biorących udział w Konkursie akordeonistów we wszystkich kategoriach wiekowych. W tej samej kategorii brał udział także Kacper Batycki, z klasy ​​​​​pana mgr Sławomira Wilka, który został przez jury konkursowe wyróżniony.
Uczniom oraz ich pedagogom serdecznie gratulujemy!!!

W dniach 16 – 18 kwietnia 2018 roku odbył się ogólnopolski VII Konkurs Fletowy im. Mariana Katarzyńskiego, którego organizatorem było Centrum Edukacji Artystycznej oraz Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego w Katowicach, Katowice Miasto Ogrodów – Instytucja Kultury im. Krystyny Bochenek, ALEC MUSIC – Centrum Fletowe w Katowicach. Jury w składzie: Prof. Barbara Gisler-Haase z Universität für Musik und darstellende Kunst Wien, dr hab. Maria Grochowska z Akademi Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Gareth McLearnon, pierwszy flecista The Heritage Orchestra, kompozytor i aranżer przesłuchało ponad pięćdziesięciu utalentowanych flecistów z całej Polski. W grupie I Franciszek Trybus, uczeń Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I st. w klasie fletu zdobył III miejsce, natomiast maturzysta Jan Chłap, w II kategorii wiekowej uzyskał II miejsce. W finale uczestnicy mieli zaszczyt występować z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Śląskiej pod dyr. Martyny Pastuszki. Na koniec odbyło się uroczyste rozdanie nagród i koncert laureatów, podczas którego wystąpili uczniowie z Krosna. Jest to piękne ukoronowanie i pożegnanie Janka przed odejściem na studia z Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. w Krośnie. Chłopców do konkursu przygotowywał p. Dariusz Krzok.

 Informacja ze strony CEA Region Podkarpacki

W dniach 24-26 kwietnia 2018r. w alpejskim mieście Le Mont – Dore we Francji odbył się V Międzynarodowy Konkurs Instrumentalny „Les Etoiles Sancyberies”. Wzięła w nim udział Zuzanna Műnzberger-Gąbka uczennica klasy fortepianu Marii Skrabalak z Prywatnej Szkoły Muzycznej Pro Musica w Krośnie.
Zuzia zajęła II miejsce.

 Informacja ze strony CEA Region Podkarpacki

Tydzień Talentów 2018
Warsztaty z Mistrzami
14-20 maja
Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej

Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej zaprasza na Festiwal Tydzień Talentów 2018. Wydarzenie zainauguruje 14 maja w Dworku Paderewskiego recital fortepianowy Beaty Bilińskiej. W programie wieczoru znajdą się utwory F. Chopina, I. J. Paderewskiego, K. Szymanowskiego i G. Bacewicz. W wielkim finale L’arte del Violino w Sali Koncertowej Stodole zobaczymy i usłyszymy mistrzowski duet skrzypcowy Jakowicz & Jakowicz. Krzysztof Jakowicz – nestor polskiej wiolinistyki wystąpi razem z synem Jakubem – uważanym za jednego z najbardziej utalentowanych skrzypków młodego pokolenia. Przy fortepianie zasiądzie Robert Morawski. Artyści wykonają utwory G. P. Telemanna, A. Vivaldiego, E. Chaussona, C. Saint-Saënsa i P. de Sarasatego. Tradycyjnie odbędzie się też koncert Tarnowskie Talenty (19 maja, Sala Lustrzana w Tarnowie), prezentujący wyróżnionych uczniów tarnowskiej szkoły muzycznej, którzy po raz drugi zawalczą o Nagrodę im. Anny Knapik. Koncerty festiwalowe poprowadzą największe autorytety życia muzycznego – Jan Popis i Anna Woźniakowska.
Od kilku lat Festiwal Tydzień Talentów funkcjonuje w formule Warsztatów z Mistrzami, która daje młodym niepowtarzalną szansę pracy pod okiem wybitnych mentorów. Podczas tegorocznej edycji swój warsztat doskonalić będą adepci skrzypiec, fortepianu oraz po raz pierwszy w historii puzonu. Od zeszłego roku wydarzenie odbywa się w maju.
Bilety na koncert finałowy L’arte del Violino w cenie 30 zł do nabycia od 7 maja w Dworku Paderewskiego w Kąśnej Dolnej. Na pozostałe koncerty festiwalowe – wstęp wolny. Dla melomanów Centrum organizuje przejazd autokarem do Kąśnej. W celu uzyskania szczegółowych informacji należy skontaktować się telefonicznie z biurem koncertowym instytucji – 14 600 00 16.
Partnerem Strategicznym Centrum Paderewskiego oraz Patronem Sali Koncertowej jest Grupa Azoty.