9 maja w Operze Krakowskiej odbyła się premiera zapomnianej i nigdy w Polsce nie wystawianej opery komicznej Teodora Leszetyckiego pt. Pierwsza zmarszczka.
Przed premierowym spektaklem rozmawiałam z prof. dr hab. Piotrem Sułkowskim, dyrektorem Opery Krakowskiej.

Skąd pomysł, aby wystawić operę Pierwsza zmarszczka Teodora Leszetyckiego?

         Pomysł zrodził się przed wieloma miesiącami. Odwiedziła mnie pani Julia Malik i powiedziała, że jest taka opera, która została zapomniana i warto ją przybliżyć szerokiej publiczności. Zaczęliśmy się zastanawiać nad wystawieniem dzieła. Najpierw powstała wersja z fortepianem w oryginalnym języku (po niemiecku). Wkrótce okazało się, że Hubert Rutkowski, nasz bliski znajomy, jest w Hamburgu wielkim orędownikiem Teodora Leszetyckiego i pomógł nam w odnalezieniu oryginalnej partytury, która znajduje się w Wiedniu.
         Podjęliśmy decyzję, że rozpiszemy nuty, zrobimy wyciągi i orkiestrację. Później poprosiłem o współpracę pana Włodzimierza Nurkowskiego, znakomitego reżysera, który przekonał nas, aby przygotować polskie libretto.
Postanowiliśmy zaprosić do wykonania opery młodych ludzi, którzy będę się świetnie bawić. Rozpoczęliśmy współpracę z Akademią Muzyczną im. Krzysztofa Pendereckiego oraz z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie. Młodzi ludzie spotkali się przy tworzeniu czegoś kompletnie nowego – prawykonaniu polskim zapomnianej opery Leszetyckiego.
        Nadszedł moment, aby pokazać ją światu i mam nadzieję, że publiczność, która zasiądzie w naszej sali dzisiaj, jutro i pojutrze będzie niezwykle zaskoczona. Okazuje się, że Teodor Leszetycki znany nam jako pianista i pedagog, stworzył pełne humoru, ciekawych pomysłów oraz pięknych brzmień sceniczne dzieło.

Czy ta opera była już wykonywana?

         Prawdopodobnie pierwsze wykonanie odbyło się jeszcze za życia kompozytora, później została wystawiona w Niemczech, ale chyba wtedy nie było ciekawego pomysłu na ten utwór. Mam nadzieję, że uda nam się ożywić to dzieło .

Jest to doskonała okazja do przypomnienia szerokiej publiczności, działalności oraz twórczości urodzonego w Łańcucie Teodora Leszetyckiego.

        Tak, bo wiele osób, które na co dzień zajmują się muzyką nie zna tego nazwiska. Jest to niezwykle ważna postać w historii muzyki, bo Leszetycki wykształcił całą plejadę znakomitych pianistów i pedagogów. Dlatego przed premierą będzie prelekcja prof. Huberta Rutkowskiego, aby wprowadzić publiczność w historię tamtych czasów i przybliżyć postać kompozytora.

prof. Hubert Rutkowski podczas prelekcji przed premierą Pierwszej zmarszczki Teodora Leszetyckiego w Operze Krakowskiej, fot. Andrey Rafael

Planujecie, że dzieło wejdzie repertuaru Opery Krakowskiej na dłużej?

         Zaplanowaliśmy trzy spektakle, ale chcemy aby opera Pierwsza zmarszczka Teodora Leszetyckiego weszła do naszego repertuaru. Można ją będzie zobaczyć i usłyszeć tylko w Krakowie.

Sezon artystyczny niedługo się zakończy, ale w najbliższych tygodniach odbędzie się jeszcze sporo ciekawych wydarzeń.

        Już niedługo wejdziemy w nasz Letni Festiwal Opery Krakowskie, w ramach którego odbędą się spektakle i koncerty w różnych miejscach. W pierwszy weekend czerwca w Ogrodzie Botanicznym zaplanowana jest przepiękna odsłona, związana z przybliżeniem operetki i musicalu. Wystąpią wielkie gwiazdy, ale także nasi seniorzy, którzy tworzyli operetkę w Krakowie. Jakże była ona ważna i mocna przez wiele lat. Wykonawcy będą się mogli spotkać z publicznością i zaśpiewać przebojowe utwory.
         Później przeniesiemy się na Wawel, gdzie wystawimy opery Tosca i Bona Sforza, a także przeniesiemy naszą ostatnią premierę, czyli Nabucco (25, 27 czerwca i 2 lipca), ale również będziemy z podróżować z Boną Sforzą po zamkach, które ona odwiedzała. To są nasze najbliższe plany.
Dodam, że jeszcze w tym sezonie wystąpi w spektaklach i koncertach organizowanych przez Operę Krakowską wielu znakomitych śpiewaków.
Jestem szczęściarzem, że mogę pracować ze wspaniałymi ludźmi, dzięki którym możemy się dzielić z publicznością piękną muzyką i pięknymi spektaklami.
        Informacje o wszystkich wydarzeniach znajdą Państwo na naszej stronie internetowej opera.krakow.pl

Na pierwszym planie Julia Malik w roli Markizy podczas premiery opery Pierwsza zmarszczka Teodora Leszetyckiego w Operze Krakowskiej, fot. Andrey Rafael

        Po rozmowie z dyrektorem Piotrem Sułkowskim udałam się na spektakl i niespodziewanie w foyer Opery spotkałam pana dyrektora Michała Horodeckiego i liczne grono nauczycieli z Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Teodora Leszetyckiego w Łańcucie, która stara się przybliżać postać swojego patrona i jego twórczość organizując wraz z Łańcuckim Towarzystwem Muzycznym m.in. liczne koncerty i Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny.
         Jak już wspomnieliśmy w rozmowie z panem Piotrem Sułkowskim, dyrektorem Opery Krakowskiej, premierowy spektakl rozpoczęła bardzo interesująca prelekcja zatytułowana „Kim był pochodzący z Łańcuta Teodor Leszetycki ?” wygłoszona przez prof. Huberta Rutkowskiego, dyrektora Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Teodora Leszetyckiego w Hamburgu oraz założyciela i prezesa Towarzystwa Muzycznego im. Teodora Leszetyckiego w Warszawie.
        Później rozpoczął się bardzo interesujący, barwny, lekki i szalenie zabawny spektakl. Libretto autorstwa Salomona Hermanna von Mosenthala w trochę ironiczny sposób porusza temat kobiecego lęku przed starzeniem, a także odkrywa społeczne konwencje dotyczące wieku i przemijania.
Akcja rozgrywa się podczas balu maskowego w okresie karnawału i koncentruje się wokół Markizy - pięknej kobiety, która pierwsze oznaki upływającego czasu. Na szczęście służącą Markizy jest Juliette – sprytna, pełna wdzięku i inteligentna. Pojawiają się także zalotnicy…

       Teodor Leszetycki wielki wirtuoz i najsłynniejszy nauczyciel gry na fortepianie w XIX-wiecznej Europie był także kompozytorem Koncertu fortepianowego, licznych miniatur fortepianowych oraz dwóch oper: Die Brüder von Marco (Bracia Marco) i Die erste Falte (Pierwsza zmarszczka).
Po ponad 150 lat od wiedeńskiej premiery Pierwszej zmarszczki Opera Krakowska wprowadziła to dzieło do repertuaru, realizowane przez znakomitych artystów w duchu estetyki Felliniego.

Balet i Orkiestra Opery Krakowskiej, dyrygent Joachim Kołpanowicz

Realizatorzy:
Kierownictwo muzyczne : Joachim Kołpanowicz
Reżyseria : Włodzimierz Nurkowski
Scenografia, kostiumy : Anna Sekuła
Choreografia : Violetta Suska
Reżyseria światła : Ada Bystrzycka
Autorka przekładu | Dorota Sawka
Pomysłodawczyni projektu : Julia Malik

W obsadzie premierowego spektaklu wystąpili:
Markiza - Julia Malik
Juliette - Julia Surushkina
Vicomte – Łukasz Ratajczak
Firmin – Dawid Biwo
Monsieur Pupitre – Jacek Wróbel

Po zakończeniu premierowego spektaklu Pierwszej zmarszczki Teodora Leszetyckiego publiczność powstała z miejsc i gorąca owacja trwała bardzo długo. Publiczność dziękowała za znakomite kreacje solistom, realizatorom, baletowi i orkiestrze. Mam nadzieję, że w przyszłym sezonie będą się Państwo mogli wybrać do Opery Krakowskiej na kolejne spektakle. Gorąco polecam.

Zofia Stopińska

VI Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej oraz V Ogólnopolski Konkurs Młodych Organistów – zaproszenie na wyjątkowe wydarzenie muzyczne Podkarpacia

W dniach 23–27 maja 2025 roku Podkarpacie znów stanie się miejscem spotkania znakomitych artystów, młodych talentów i wiernej publiczności podczas VI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej, który odbędzie się w Sanoku, Starej Wsi, Rymanowie i Brzozowie. Wydarzeniu towarzyszyć będzie V Ogólnopolski Konkurs Młodych Organistów, którego przesłuchania będą otwarte dla publiczności.

Dziedzictwo, które rozbrzmiewa

Festiwal ten, od swojej pierwszej edycji, stał się istotnym elementem kalendarza kulturalnego południowo-wschodniej Polski, promując muzykę organową, kameralną i symfoniczną w jej najpiękniejszych odsłonach. Prezentując najwybitniejszych wykonawców krajowych i zagranicznych, wydarzenie nie tylko pielęgnuje dziedzictwo europejskiej muzyki sakralnej i świeckiej, ale także rozwija wrażliwość muzyczną publiczności w regionie oraz coraz silniej zaznacza swoją obecność na mapie ogólnopolskich wydarzeń artystycznych.

Od samego początku Festiwal stawiał na jakość, autentyczność i edukację muzyczną, łącząc koncerty z popularyzacją muzyki organowej – często niesłusznie pomijanej w szerszym nurcie życia kulturalnego. Dzięki zaangażowaniu organizatorów i wsparciu instytucji kultury, wydarzenie zyskało ogólnopolski rozgłos, a także międzynarodowy prestiż.

Mistrzowie i mistrzynie dźwięku
23 maja – Sanok | Koncert inauguracyjny, godz. 19:00

Wieczór otwarcia Festiwalu w auli Uczelnia Państwowej w Sanoku, to energetyczna podróż przez muzyczne tradycje Europy Środkowej i Wschodniej. Na scenie pojawią się znakomici instrumentaliści kameralni oraz artyści związani z formacją Tango Attack – znaną z żywiołowych interpretacji i świeżego spojrzenia na muzykę klasyczną oraz tango.

Alina Mleczko – saksofonistka, której twórczość balansuje między klasyką, jazzem i muzyką świata. Jej płyty były nagradzane we Francji i nominowane do nagrody Fryderyk.

Hadrian Tabęcki, Grzegorz Bożewicz i Piotr Malicki to muzycy z bogatym doświadczeniem koncertowym, współpracujący z wieloma cenionymi wykonawcami. Ich aranżacje i wykonania łączą precyzję klasyki z ekspresją improwizacji.

24 maja – Sanok | Koncert kameralny, godz. 19:00

W sobotni wieczór w Sali Koncertowej PSM I i II st. w Sanoku wystąpi wybitna orkiestra kameralna Capella Bydgostiensis, działająca przy Filharmonii Pomorskiej. Zespół, uznawany za jeden z najlepszych w Polsce, ma na koncie dziesiątki koncertów w prestiżowych salach Europy i liczne nagrania, w tym nagrodzony Fryderykiem album z muzyką Grażyny Bacewicz. Orkiestrze przewodzi Piotr Pławner – wirtuoz skrzypiec i laureat konkursów im. Wieniawskiego, Szerynga i ARD w Monachium. Podczas koncertu artyści zaprezentują barwny, żywiołowy program oparty na tańcach europejskich – od klasycznych opracowań folkloru po muzykę XX wieku. To będzie wieczór pełen rytmu, ekspresji i mistrzowskiej kameralistyki w najlepszym wydaniu.

25 maja – Stara Wieś | Recital organowy, godz. 19:00

W Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi wystąpi Michal Novenko – jeden z najbardziej uznanych czeskich organistów, kompozytor, pedagog Konserwatorium Praskiego, juror międzynarodowych konkursów i laureat licznych nagród w dziedzinie improwizacji organowej.
Novenko występował na prestiżowych festiwalach w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach. Jego repertuar łączy klasyczne dzieła literatury organowej z własnymi kompozycjami i improwizacjami. Artysta słynie z wirtuozerskiej techniki, głębokiej ekspresji i wyjątkowego wyczucia przestrzeni akustycznej.

26 maja – Rymanów | Koncert organowo-wiolonczelowy, godz. 19:00

Kościół św. Wawrzyńca w Rymanowie rozbrzmi dźwiękami organów i wiolonczeli. Wystąpią:

Piotr Rojek – profesor organów Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, były dziekan i kierownik katedry, ceniony w kraju i za granicą jako koncertujący solista i pedagog. Jego działalność artystyczna obejmuje liczne nagrania, kursy mistrzowskie i wyróżnienia – w tym Fryderyk i liczne odznaczenia państwowe.

Urszula Marciniec-Mazur – profesor wiolonczeli, specjalistka w dziedzinie kameralistyki, jurorka ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów, autorytet dydaktyczny. Prowadzi intensywną działalność koncertową i pedagogiczną, a jej uczniowie odnoszą sukcesy w kraju i za granicą.

Koncert będzie muzyczną medytacją nad duchowością, pięknem brzmienia i dialogiem dwóch szlachetnych instrumentów.

27 maja – Brzozów | Koncert finałowy: Organy na cztery ręce, godz. 19:00

Bazylika Mniejsza pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie stanie się sceną dla wyjątkowego duetu:

Agnieszka Tarnawska – doktor sztuk muzycznych, absolwentka studiów w Polsce i Niemczech, laureatka międzynarodowych konkursów, m.in. w Haarlem i Brnie. Jej płyta z dziełami Césara Francka, nagrana na historycznych organach Cavaillé-Colla, została entuzjastycznie przyjęta w Europie.

Jarosław Tarnawski – adiunkt i kierownik Katedry Organów Akademii Muzycznej w Poznaniu, stypendysta i laureat międzynarodowych konkursów (Schramberg, Heidelberg). Koncertuje w kraju i za granicą, a jego studenci zdobywają liczne nagrody.

Duet zaprezentuje dzieła organowe pisane na cztery ręce i cztery nogi – rzadko wykonywany, widowiskowy repertuar wymagający perfekcyjnej synchronizacji i wirtuozerii. Koncert domknie Festiwal w sposób spektakularny, łącząc ducha romantyzmu z liturgiczną głębią.

V Ogólnopolski Konkurs Młodych Organistów – przyszłość muzyki

Integralną częścią wydarzenia jest Konkurs Młodych Organistów, który w tym roku w dniach 23-24 maja odbędzie się już po raz piąty. To platforma rozwoju dla studentów i uczniów szkół muzycznych II stopnia z całej Polski. Konkurs nie tylko wyłania talenty, ale oferuje uczestnikom również bezcenną możliwość wymiany doświadczeń i kontaktu z uznanymi mistrzami organów. Konkurs zbudowany będzie z dwóch etapów, pierwszy z nich (23 maja) podczas którego młodzi wirtuozi będą prezentować swoje umiejętności na organach Śliwińskiego u Franciszkanów w Sanoku grając utwory dawne. Drugi etap (24 maja) to muzyka nowsza, ale także i polska muzyka organowa, tym razem zmagania konkursowe przeniosą się na organy Kamińskiego w sanockiej Farze.

Muzyka, która łączy

Festiwal w Sanoku i okolicznych miastach to coś więcej niż cykl koncertów – to spotkanie z kulturą, tradycją i nowoczesnością, przestrzeń dla kontemplacji, ale też inspiracji i otwartości. Dla wielu mieszkańców regionu stanowi coroczne święto muzyki i duchowości, a dla przyjezdnych – odkrycie uroków Podkarpacia.

Organizatorzy serdecznie zapraszają wszystkich – zarówno melomanów, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z muzyką klasyczną – do uczestnictwa w tym wyjątkowym wydarzeniu.

Wszystkie koncerty rozpoczynać się będą o godzinie 19:00. Wstęp bezpłatny.
Szczegółowy program dostępny jest na plakatach oraz stronach partnerów wydarzenia.

Łukasz Kot
Stowarzyszenie PRO ARTIS

„Klasyka bez granic” II cykl koncertów z najpiękniejszymi dziełami muzyki klasycznej – symfonicznie.

W ramach II cyklu odbędą się 3 koncerty: Poniedziałek, 26 maja 2025, godz. 19.00 ( po Mszy świętej ), (ul. Sokoła 8),Bazylika Wniebowzięcia NMP w Rzeszowie/ Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej.

Niedziela, 27 lipca 2025, godz. 18.00,Kościół pw. Chrystusa Króla w Rzeszowie Poniedziałek, 11 sierpnia 2025, godz. 19.00 ( po Mszy świętej)

Poniedziałek, 11 sierpnia 2025, godz. 19.00 ( po Mszy świętej), Klasztor OO. Bernardynów w Leżajsku. 

Na mapie Podkarpacia czegoś takiego jeszcze nie było! Dr Anna Czenczek zainicjowała rok temu nowy autorski projekt – cykl koncertów pt. „Klasyka bez granic” z największymi dziełami muzyki klasycznej- symfonicznie. Wydarzenie od pierwszej edycji zostało zauważone przez podkarpacką publiczność która wypełniała przestrzeń koncertową po brzegi. W śród zaproszonych gości był min. Jacek Wójcicki.

Cykl koncertów pt. „Klasyka bez granic” to największe dzieła muzyki klasycznej oraz autorskie utwory, w symfonicznej oprawie. Wśród artystów występujących znajdzie się m. in. Anna Czenczek oraz zaproszeni artyści . Towarzyszyć jej będą dzieci i młodzież, wokaliści z całego Podkarpacia wyłonieni w drodze castingu oraz Artyści Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie, a muzyczną oprawę stworzy Zespół Kameralny.

II Cykl koncertów odbędzie się m. in. w najpiękniejszych podkarpackich kościołach w Bazylika Wniebowzięcia NMP w Rzeszowie/ Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej w Kościele pw. Chrystusa Króla w Rzeszowie oraz w Klasztorze OO. Bernardynów w Leżajsku. Umiejscowienie koncertów w najbardziej reprezentacyjnych obiektach sakralnych na Podkarpaciu, znacząco podniesie rangę przedsięwzięcia i zapewni szczególny odbiór utworów klasycznych, a także promocję zabytkowych miejsc w regionie. Na wszystkie koncerty wstęp będzie bezpłatny.

W repertuarze koncertu znajdują się największe dzieła klasyczne i religijne oraz utwory z solowych albumów Anny Czenczek min. pt. „Ave Regina Caelorum” oraz z albumu „Operowe Modlitwy” na sopran i gitarę którego premiera odbyła się w maju.

W repertuarze koncertu znajdą się min : Ave Verum Corpus, Pie Jesu, Panis Angelicus, Lascia ch'io pianga, Nella Fantasia, oraz autorskie utwory specjalnie napisane i opracowane do tego projektu przez Annę Czenczek, Janusza Koryla oraz Tomasza Filipczaka min. Pieśń o matczynej miłości, Kolęda Anielska, Wokaliza, Ave Maria, Agnus Dei, Angele Dei czy Veni Sancte Spiritus: Całość układa się w opowieść złożoną z tekstów i melodii liczących setki lat i całkiem współczesnych – starannie wybranych i znaczących.

Celem cyklu jest rozpowszechnienie i zwiększenie dostępności muzyki klasycznej dla podkarpackiego odbiorcy, który w regionie nie ma możliwości spotkania z tego rodzaju kulturą. Jest to wyjście naprzeciw i zachęcenie do pogłębienia zainteresowania muzyką klasyczną.

Wydarzenie adresowane jest do osób w każdym wieku. Dzięki upowszechnianiu największych arcydzieł muzyki klasycznej, będących elementem dziedzictwa narodowego, są one powszechnie znane każdemu pokoleniu, a młodzi odbiorcy będą mogli poznać je dzięki udziałowi rówieśników – dzieci i młodzieży m. in. z Centrum Sztuki Wokalnej, którzy również zaśpiewają podczas koncertów.

Za całość muzycznego wydarzenia odpowiadać będzie dr Anna Czenczek – doktor sztuk muzycznych, dyrektor Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie, prezes Fundacji Wspierania Kultury i Sztuki Carpathia pomysłodawczyni i dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Piosenki „Carpathia Festival” – Rzeszów, pomysłodawczyni i dyrektor Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Patriotycznej „Moja Ojczyzna”, organizator Ogólnopolskich Mistrzowskich Warsztatów Piosenkarskich dla dzieci i młodzieży, wykładowca akademicki, międzynarodowy juror, muzyk, wokalistka, aranżerka wokalna, producentka, laureatka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych, nauczycielka emisji głosu. Od 2000 roku uczniowie Anny Czenczek zdobyli ponad 1100 nagród w ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach piosenki oraz w programach telewizyjnych. Autorka artykułów naukowych poświęconych edukacji muzycznej publikowanych w monografiach wydanych przez Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach. Od ponad 25 lat kształci młode talenty, pracując z dziećmi i młodzieżą. Prowadzi warsztaty wokalne, przygotowuje i reżyseruje musicale oraz koncerty, pisząc do nich scenariusze, aranżacje wokalne i muzyczne. Wśród jej produkcji są wokalno-taneczne spektakle i koncerty otwierające Międzynarodowy Festiwal Piosenki „Carpathia Festival” i wystawiane na scenie Filharmonii Podkarpackiej. Nagrodzona m. in. Orłem „Wprost” w kategorii Kultura – Podkarpacie 2024.

Wykonawcy m.in:
Anna Czenczek - sopran,
Tomasz Filipczak - fortepian, aranżacja, muzyka,
Anna Czenczek - pomysł, wybór i opracowanie tekstu, muzyka, przygotowanie wokalne, realizacja projektu,
Andrzej Paśkiewicz – gitara,
Łukasz Choiński – obój,
Simple Quartet w składzie:
Anna Siciak – I skrzypce
Kornelia Ignas – II skrzypce
Alicja Międlar – altówka
Klaudia Borowiec-Wyrazik – wiolonczela

Soliści i Grupa Artystyczna Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie pod kierunkiem dr Anny Czenczek : Klara Babiarz, Lena Białas, Zuzanna Dzierzchowska, Roksana Gumieniak, Amelia Herbert, Izabela Kochman, Amelia Koryto, Magdalena Kostkiewicz, Nikola Kielar, Julia Kułak, Laura Litwa, Aleksandra Małek, Lena Nowak, Wiktoria Puc, Maja Pęcak, Emilia Radzik, Karol Rój, Wiktoria Smuk, Sebastian Stryczek, Julia Szymala , Agata Szymala oraz młodzież wyłoniona w castingu.

Dziecięca Grupa Artystyczna Centrum Sztuki Wokalnej w Rzeszowie pod kierunkiem dr Anny Czenczek: Hanna Gajewska, Wiktoria Gudzowska, Lilianna Głuszyk, Łucja Gral, Polina Strelnikova, Daria Harsan, Milena Kij, Alicja Skowron, Jan Szela, Dorota Szymala, Sara Miziuła, Filip Liput, Emilia Wołoszyn.

Dofinansowano z budżetu Województwa Podkarpackiego.
Organizator: Fundacja Wspierania Kultury i Sztuki Carpathia,

Patronat honorowy: Marszałek Województwa Podkarpackiego, Przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego, Starosta Rzeszowski, Prezydent Miasta Rzeszowa

Partnerzy: Centrum Sztuki Wokalnej, Związek Strzelecki Strzelec Józefa Piłsudskiego w Rzeszowie,
Towarzystwo Przyjaciół Związku Strzeleckiego Strzelec, Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, Klasztor OO. Bernardynów w Leżajsku

Patronat medialny: TVP3 Rzeszów, Katolickie Radio „Via” Rzeszów Radio Via, Polskie Radio Rzeszów,
Gazeta codzienna „Nowiny”, Portal informacyjny nowiny24.pl, Kurier Rzeszowski - portal, gazeta, TVi, Echo Rzeszowa, Media Rzeszów, Miesięcznik Społeczno - Kulturalny "Nasz Dom - Rzeszów",
Klasyka na Podkarpaciu

Więcej informacji: www.fundacjacarpathia.pl, www.csw.info.pl,
www.annaczenczek.pl,
www.wkazdymznas.csw.info.pl

SERDECZNIE ZAPRASZAMY !

V edycja Międzynarodowej Wiosny Akordeonowej „Sanok 2025” odbędzie się w dniach 15–17 maja w Sali Koncertowej Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Wandy Kossakowej w Sanoku.

Wydarzenie objęte jest Patronatem Honorowym Starostwa Powiatowego w Sanoku, a organizatorami są Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. w Sanoku oraz Sanockie Towarzystwo Muzyczne.

Program:

Koncert Inauguracyjny -  15 maja (czwartek), godz. 18:00

Wystąpią:

Lore Lixenberg (Anglia-Austria) – mezzosopran

Bartosz Głowacki – akordeon

Klaudiusz Baran – akordeon, bandoneon

ArtOn Quartet – Bydgoski Kwartet Smyczkowy

Koncert Kameralny – 16 maja (piątek), godz. 18:00

Wystąpią:

Duet: Zuzanna Leśniak (skrzypce) i Mateusz Neckar (akordeon)

Trio MASTERI: Dawid Siwiecki, Mateusz Neckar, Mateusz Zajdel

Duet akordeonowy: Maciej Zimka i Wiesław Ochwat

Koncert Finałowy – 17 maja (sobota), godz. 18:00

Wystąpią:

Duet ACCORDONERO: Filip Siwiecki i Kacper Koszytła

Viktor Stocker (Czechy)

Bartosz Głowacki

Młodzieżowa Orkiestra Akordeonowa PSM I i II st. w Sanoku oraz SM w Dydni pod dyrekcją Bartosza Głowackiego

Wstęp na wszystkie koncerty jest wolny!

Sponsorzy główni: Sanok Rubber Company S.A., PGNiG Grupa Orlen, Powiat Sanocki, Pass Polska, Bolesław Szybist HERB Sp. z o.o.

Partnerzy: Gmina Miasta Sanoka, MOSiR Sanok, Szkoła Muzyczna I st. w Dydni.

Serdecznie zapraszamy wszystkich miłośników muzyki akordeonowej na trzy wyjątkowe wieczory pełne wrażeń!

15 MAJA 2025r., czwartek, godz. 19:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR FILHARMONII NARODOWEJ
DAVID GIMÉNEZ – dyrygent
EWA TRACZ – sopran
BERNADETTA GRABIAS – mezzosopran
RAFAŁ BARTMIŃSKI – tenor
ANDRZEJ DOBBER – baryton
BARTOSZ MICHAŁOWSKI – dyrektor chóru

W programie:
L. van Beethoven – IX Symfonia d – moll op. 125

Koszt udziału: 150 zł

        Urodzony w Barcelonie David Giménez studiował fortepian i kompozycję na Conservatori del Liceu w swoim rodzinnym mieście. Następnie odbył studia drugiego stopnia z dyrygentury na wiedeńskim uniwersytecie Hochschule für Musik u Karla Österreichera oraz na londyńskiej Royal Academy of Music pod kierunkiem Sir Colina Davisa.
Od czasu swojego debiutu w 1994 r. z hanowerską Orkiestrą NDR występował na całym świecie, dyrygując najbardziej znane orkiestry i solistów w takich salach koncertowych jak Royal Albert Hall, Berlin Philharmonie, Salle Pleyel, Vienna Konzerthaus, tokijska Suntory Hall oraz w nowojorskich Carnegie Hall i Avery Fisher Hall. W trakcie swojej kariery David Giménez dyrygował orkiestrami takimi jak Vienna Philharmonic, London Symphony, Philharmonia, Münchner Philharmoniker, Orchestre de Paris oraz Filarmonica della Scala.
Opera odgrywa ważną rolę w kalendarzu występów Maestro Giméneza, który wykonuje szeroki wachlarz sztuk operowych w teatrach takich jak Teatro alla Scala, Vienna Staatsoper, Royal Opera House Covent Garden, Zurich Opera, Berlin Deutsche Oper, Théâtre du Champs Elysées, Washington Opera, barceloński Gran Teatre del Liceu, madrycki Teatro Real czy Sydney Opera House.
        Będąc obdarzonym wyjątkowym wyczuciem głosów Maestro Giménez regularnie współpracuje ze śpiewakami operowymi takimi jak José Carreras, Plácido Domingo, Anna Netrebko, Roberto Alagna, José Cura, Bryn Terfel, Joseph Calleja i Charles Castronovo.
Maestro Giménez był także członkiem jury podczas kilku konkursów, jak np. podczas Międzynarodowego Konkursu Śpiewaków Operowych wykonujących utwory Verdiego w Parmie, Operalia a także podczas konkursu dla kompozytorów odbywającym się w Reina Sofia w Madrycie. W 2022 r. został powołany na dyrektora artystycznego festiwalu Sounds of Oradea Festival w rumuńskim Oradea, a w 2024 r. mianowany głównym dyrygentem Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie.
         W trakcie obecnego sezonu Maestro Giménez dyrygował m.in. Royal Philharmonic, National Orchestra of Belgium, Orchestra dell´Arena di Verona, Orchestra della Rai Torino, paryską Orchestre de l´Ille de France oraz Orquestra de Barcelona.
Niedawno rozpoczął także sezon operowy barcelońskiego Opera House (Gran Teatre del Liceu) serią koncertów poświęconych Giuseppe Verdiemu, a także został wybrany na dyrektora muzycznego nowej opery El Juez, skomponowanej przez Christiana Kolonovitsa, której światowa premiera miała miejsce w Bilbao oraz podczas austriackiego festiwalu Erl Festival. Z tą operą Maestro Giménez debiutował w nowym Teatrze Maryjskim w St. Petersburgu oraz w Theater an der Wien.
Inne ważne wydarzenia z jego udziałem obejmują produkcje operowe takie jak Traviata, Lunatyczka oraz Carmen (Sofia Opera oraz Las Palmas Opera). Maestro Giménez prowadził również koncerty na całym świecie odbywające się w ramach tournee pożegnalnego Jose Carrerasa, a ostatnio podczas tournee Roberto Alagni po Francji i Belgii.
Maestro Giménez dokonywał nagrań dla wytwórni a Decca, BMG Classics, Koch-Schwann, Erato oraz Discmedi.

        Chór Filharmonii Narodowej, Dyrektor Chóru – Bartosz Michałowski, Honorowy Dyrektor Chóru – Henryk Wojnarowski
        Chór Filharmonii Narodowej rozpoczął profesjonalną działalność artystyczną w 1953 roku pod kierunkiem Zbigniewa Soi. Kolejnymi kierownikami chóru byli Roman Kuklewicz (1955–1971), Józef Bok (1971–1974), Antoni Szaliński (1974–1978) i Henryk Wojnarowski (1978–2016). W styczniu 2017 roku kierownictwo objął Bartosz Michałowski. Głównym nurtem działalności artystycznej zespołu jest udział w koncertach symfonicznych i oratoryjnych z Orkiestrą Filharmonii Narodowej oraz a cappella na macierzystej estradzie. Chór występuje tu wielokrotnie w każdym sezonie, regularnie bierze udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Międzynarodowym Festiwalu Wratislavia Cantans, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Europy Środkowo-Wschodniej Eufonie oraz Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena.
        Chór Filharmonii Narodowej prowadzi intensywną działalność artystyczną na arenie międzynarodowej. Koncertował w Austrii, Belgii, Danii, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Islandii, Izraelu, Niemczech, Rosji, Szwajcarii, Turcji, na Litwie, Łotwie, we Francji i Włoszech, a w maju 2015 roku wraz z Orkiestrą Filharmonii Narodowej brał udział w tournée koncertowym po Wielkiej Brytanii. Zapraszany jest również na wspólne koncerty przez takie orkiestry, jak Berliner Philharmoniker, Münchner Philharmoniker, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Bamberger Symphoniker, orkiestry symfoniczne w Tel Awiwie i Jerozolimie, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie, Orchestre Symphonique de la Monnaie w Brukseli, Orchestra Sinfonica Siciliana w Palermo, Orchestra del Teatro alla Scala w Mediolanie.
Pierwszy występ Chóru na scenie operowej zaowocował kolejnymi zaproszeniami: do Mediolanu – La Scala (1989 – Oberon Webera, 1990 – Fidelio Beethovena), Wenecji – La Fenice (1986 – Żywot rozpustnika Strawińskiego, 1987 – Czarodziejski flet Mozarta), Paryża (1989 – Fidelio Beethovena), Palermo (1992 – Król Roger Szymanowskiego, 1993 – Król Edyp Strawińskiego, Antygona Honeggera) oraz Pesaro (1994 – Włoszka w Algierze Rossiniego). W latach 1988, 1990 i 2001 Chór brał udział w uroczystych koncertach organizowanych dla Jana Pawła II w Watykanie.
         Zespołem dyrygowali wybitni polscy i zagraniczni mistrzowie batuty oraz kompozytorzy – Moshe Atzmon, Gary Bertini, Andrzej Boreyko, Sergiu Comissiona, Henryk Czyż, Charles Dutoit, Vladimir Fedoseyev, sir Charles Groves, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Helmut Koch, Ton Koopman, Jan Krenz, Witold Lutosławski, Lorin Maazel, Jerzy Maksymiuk, Igor Markevitch, Andrzej Markowski, Kurt Masur, Zubin Mehta, Grzegorz Nowak, Seiji Ozawa, Krzysztof Penderecki, Zoltán Peskó, sir Simon Rattle, Wolfgang Rennert, Helmuth Rilling, Ljubomir Romansky, Witold Rowicki, Hanns-Martin Schneidt, Jerzy Semkow, David Shallon, Giuseppe Sinopoli, Stanisław Skrowaczewski, Leopold Stokowski, Igor Strawiński, Tadeusz Strugała, Stanisław Wisłocki, Antoni Wit i Bohdan Wodiczko.
        Ogromny repertuar Chóru Filharmonii Narodowej obejmuje kilkaset dzieł oratoryjnych i utworów a cappella różnych epok – od średniowiecza do współczesności. Szczególne miejsce zajmuje w nim muzyka polska, a zwłaszcza twórczość Krzysztofa Pendereckiego. Zespół wykonuje i nagrywa wszystkie jego dzieła oratoryjne i a cappella. W lutym 2017 roku pierwsza płyta z cyklu Penderecki conducts Penderecki (Dies illa, Psalmy Dawida i Hymny do św. Daniiła i Wojciecha) otrzymała prestiżową nagrodę Grammy w kategorii Best Choral Performance. Pięć wcześniejszych nagrań uzyskało nominacje do tej nagrody: Pasja według św. Łukasza (dwukrotnie, 1991 – pod dyrekcją kompozytora, 2004 – pod dyrekcją Antoniego Wita), Polskie Requiem (2005), VII Symfonia „Siedem bram Jerozolimy” (2007), Jutrznia (2009). Nominowano także płytę z dziełami Karola Szymanowskiego Stabat Mater, Demeter i Veni Creator (2008). Nagranie Polskiego Requiem otrzymało też Record Academy Award 2005 (przyznawaną przez japoński magazyn „Record Geijutsu”). W kwietniu 2009 roku pierwszą płytę z mszami Stanisława Moniuszki (DUX) nagrodzono Fryderykiem w kategorii Album Roku – Muzyka Chóralna i Oratoryjna.
        W maju 2010 roku druga płyta została wyróżniona przez francuską Académie du Disque Lyrique Złotym Orfeuszem – Arturo Toscanini w kategorii Najlepsza inicjatywa fonograficzna, za jaką uznano promocję twórczości Stanisława Moniuszki. Obie płyty stanowią jedyne na rynku światowym nagranie wszystkich mszy kompozytora. W marcu 2011 roku Chór otrzymał statuetkę Fryderyk za pochodzące z 1989 roku nagranie Requiem. Missa pro defunctis Romana Maciejewskiego, wydane ponownie w nowej szacie graficznej w 2010 roku z okazji 100. rocznicy urodzin kompozytora. Kolejne dwa Fryderyki Zespół otrzymał za nagrania dzieł Karola Szymanowskiego: w 2018 roku – za album z Litanią do Maryi Panny, Stabat Mater i III Symfonią „Pieśń o nocy” (wraz z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Jacka Kaspszyka), a w 2020 roku – za nagranie opery Hagith (wraz z Polską Orkiestrą Radiową pod dyrekcją Michała Klauzy). W 2018 roku wziął udział w nagraniu monumentalnego zbioru 100 na 100. Muzyczne dekady wolności, opublikowanego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, prezentującego 100 dzieł polskich kompozytorów z lat 1918–2019. Zespół zarejestrował dzieła Romana Padlewskiego, Juliusza Łuciuka i Romualda Twardowskiego, a do kolekcji dołączono wcześniejsze nagrania utworów Szymanowskiego (cały zbiór również uhonorowano Fryderykiem w roku 2020).
        W dorobku płytowym Chóru znajdują się także kolędy (nagranie DVD oraz CD) oraz m.in. Mesjasz, Izrael w Egipcie i Juda Machabeusz Händla, Requiem Mozarta, Fidelio i IX Symfonia Beethovena, Requiem Verdiego, Petite messe solennelle Rossiniego (która otrzymała nominację do ICMA), Potępienie Fausta Berlioza, Te Deum Brucknera, Pasja Elsnera, VIII Symfonia Mahlera, Litanie ostrobramskie Moniuszki, Msze Maklakiewicza, Sceny z „Fausta” Goethego Schumanna, Norma Belliniego, Holender tułacz Wagnera, Missa pro pace Kilara, Ein deutches Requiem Brahmsa, Requiem Dvořáka, Libera me Kanczelego i VIII Symfonia „Kwiaty polskie” Wajnberga. Zespół uczestniczył również w nagraniu opery sakralnej Mojżesz Antona Rubinsteina (dyr. Michaił Jurowski). Płyta była światową premierą fonograficzną (2018). W kwietniu bieżącego roku została wydana kolejna płyta – Paweł Łukaszewski. The Adoration, na której Chór pod dyrekcją Bartosza Michałowskiego zarejestrował utwory a cappella polskiego kompozytora.
W 2023 roku Chór Filharmonii Narodowej obchodził 70-lecie działalności artystycznej.

       Ewa Tracz – SOPRAN
       Absolwentka Accademia Teatro alla Scala w Mediolanie oraz studiów magisterskich oraz doktoranckich Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu solowego prof. Ewy Biegas. Uczestniczyła w Programie Kształcenia Młodych Talentów – „Akademia Operowa” przy Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie. Obecnie pracuje jako pedagog śpiewu na Wydziale Wokalno – Aktorskim w macierzystej uczelni w Katowicach.
        Laureatka Konkursów Międzynarodowych min: I Nagrody w kategorii głosów żeńskich w XV Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (2013), II Nagrody w 9 Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im Klaudii Taev (Estonia, 2015), II Nagrody w V Konkursie Wokalnym im .I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy (2015), II Nagrody w 9 Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. St. Moniuszki (2016), I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (2018).
Debiutowała rolą Giovanny D’arco w operze „Giovanna D’arco” G. Verdiego (2014) Hrabiny w operze „Wesele Figara” (2014)‚ I Damy w operze „Czarodziejski flet” (2015), Fiordiligi w operze „Cosi fan tutte” W. A. Mozarta (2015). Kreowała partię Marianny w operze „Kawaler srebrnej róży” R. Straussa (2014) oraz Ksenii w operze „Borys Godunow” M. Musorgskiego (2015). Na deskach mediolańskiej La Scali debiutowała partią Konstancji w operze „Uprowadzenie z Seraju” W. A. Mozarta (2016), partią sopranową Wróżki w balecie „Sen nocy letniej” F. Mendelssohn-Bartholdy (2017), matki Gertrudy w operze „Jaś i Małgosia” E. Humperdinck (2017) oraz Anny w oprze „Nabucco” G. Verdiego (2017). Na deskach Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie debiutowała partią Micaeli w operze „Carmen”(2018) oraz Ulany w operze ‘Manru’ J.I. Paderewskiego (2018), Donny Anny w operze „Don Giovanni” W.A. Mozarta w Polskiej Operze Królewskie (2019) oraz w Operze Śląskie(2024), partią Roxany w operze „Król Roger” K. Szymanowskiego (2022) w Operze na Zamku w Szczecinie, za którą została uhonorowana tytułem – Najlepszej śpiewaczki roku 2023 w XVII Edycji Teatralnych Nagród Muzycznych im. J. Kiepury. Wcieliła się w rolę Musetty z opery „Cyganeria”(2022) w Hyogo Performing Art Center. W ramach Międzynarodowego Festiwalu Kraków Opera Rara miała szansę zaprezentować jako Elektra w operze „Idomeneo” W. A. Mozarta.(2024).

Ewa Tracz - sopran, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

       Bernadetta Grabias
       Koncertująca mezzosopranistka oraz pedagog śpiewu solowego Akademii Muzycznej w Łodzi. Ukończyła Akademię Muzyczną w Łodzi, w klasie śpiewu prof. Ziemowita Wojtczaka (dyplom z wyróżnieniem) oraz studium dyrygenckie na tej uczelni. Od 2004 roku jest solistką Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie wykonuje pierwszoplanowe role mezzosopranowe.
Laureatka wielu konkursów wokalnych, m.in. III nagrody na Queen Elisabeth Competition of Belgium (2008). W wykonanym repertuarze ma ponad 30 partii operowych, są to m. in.: Dalila w Samsonie i Dalili Saint-Saënsa, Eboli w Don Carlosie, Giovanna Seymour w Annie Boleyn, Elżbieta w Marii Stuart, Orsini w Lukrecji Borgii Donizettiego, Rosina w Cyruliku sewilskim, Izabella we Włoszce w Algierze Rossiniego, Księżna de Bouillon w Adrianie Lecouvreur Cilei, Carmen w operze Bizeta, George Sand w Kochankach z klasztoru Valldemosa Ptaszyńskiej, Niclausse w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha, Jadwiga i Cześnikowa w Strasznym dworze Moniuszki i wiele innych.
        Od 2015 roku stale współpracuje z Operą Narodową w Warszawie, gdzie wykonała partie: Hedwige w Wilhelmie Tellu Rossiniego, Elisabetta w Marii Stuart Donizettiego, Brigitta w Umarłym mieście Korngolda, Suzuki w Madama Butterfly Pucciniego oraz Landlady w Ognistym Aniele Prokofiewa. Rolą Brigitty w Die Tote Stadt Korngolda rozpoczęła sezon 2020 w belgijskiej operze La Monnaie w Brukseli.
Współpracuje także z: Operą Krakowską, Teatrem Wielkim w Poznaniu, Operą Nova w Bydgoszczy, Operą Śląską oraz z takimi orkiestrami, jak: Orchestre National de Belgique, Orchestre Symphonique de la Monnaie, Orchestra of the Opera Royal de Wallonie, The Symfonisch Orkest van de Vlaamse Opera, „I Musici Brucellensis”, The Symphony Orchestra of the Hungarian Radio oraz z orkiestrami: Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Poznańskiej, Olsztyńskiej, Opolskiej, Podkaroackiej, Łódzkiej.
        Gościnnie zapraszana do udziału w licznych koncertach z repertuarem symfonicznym, oratoryjnym i pieśniarskim. Wykonywała m.in. Wielką mszę c-moll, Requiem i Mszę koronacyjną Mozarta, Requiem Verdiego, Stabat Mater Pergolesiego. Brała udział m.in. w: Festiwalu Operowym Aix-en-Provance 2018 (Ognisty Anioł), Międzynarodowym Festiwalu „La Folle Journée” w Nantes, Printemps Musical w Silly (Francja), Opernfestival Riehen Opera St. Moritz, Festiwalu Filharmonii Łódzkiej „Kolory Polski”, Musica Sacra w Warszawie, Międzynarodowym Festiwalu „Laboratorium Muzyki Współczesnej” w Białymstoku.
        Współpracowała z takimi dyrygentami, jak: Kazushi Ono, Jesse Jones, Bassem Akiki, Andriy Yurkevych, Adrian Leaper, Łukasz Borowicz, Sierra Kingele, John Axelrode, Gunter Neuhold, Tadeusz Kozłowski, Wojciech Rodek, Ruben Silva, Tomasz Tokarczyk, Jan Przybylski, Marek Pijarowski, Tadeusz Wojciechowski, Zofia Wisłocka, Antoni Wicherek, Andrzej Straszyński, Wojciech Michniewski, Jerzy Salwarowski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Paweł Przytocki oraz reżyserami: Mariuszem Trelińskim, Dieterem Kaegi, Maciejem Prusem, Tomaszem Koniną, Michałem Znanieckim, Andrzejem Wolfem, Laco Adamikiem, Waldemarem Zawodzińskim, Janiną Niesobską, Roberto Skolmowskim, Wiesławem Ochmanem, Henrykiem Baranowskim.
        Została uhonorowana przez ZASP Nagrodą im. Fryderyka Schillera za „najlepszy debiut 2004”, Nagrodą „Brylant Polski”, Nagrodą Marszałka Województwa Łódzkiego za „szczególne osiągnięcia artystyczne” oraz brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Bernadetta Grabias - mezzosopran, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

        Rafał Bartmiński
        Tenor, absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie Eugeniusza Sąsiadka, zdobywca III lokaty w konkursie wokalnym im. Ady Sarii w Nowym Sączu oraz II lokaty i aż jedenastu nagród pozaregulaminowych 6. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. Nagrodzony Fryderykiem za „Msze St.Moniuszki”, Opera Awards za „Goplana” oraz Złotym Orfeuszem za „Oratorio la morte di San Filippo Neri”- Pasquale Anfossi. Debiutował partią Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego, w roku 2002, na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, w reż. Macieja Prusa. Od tej pory stale współpracuje z tą sceną, wykonując główne partie tenorowe. Wykreował ponad 40 pierwszoplanowych ról w operach W.A.Mozarta, G.Donizettiego, G.Verdiego, P.Czajkowskiego, M.Musorgskiego, R.Statkowskiego, G.Bizeta, G.Pucciniego, L.Janačka, St.Moniuszki, K.Szymanowskiego, B.Brittena, A.Berga, K.Pendereckiego. Jako jedyny polski tenor może pochwalić się wykonaniem wszystkich głównych partii tenorowych w operach St.Moniuszki. Śpiewał w Europie, Azji, USA, Kanadzie m.in. Teatr Bolshoi w Moskwie, Teatro Real w Madrycie Opéra Bastille w Paryżu. Poza operowymi, w repertuarze ma też ponad 50 partii tenorowych w największych dziełach oratoryjnych: Harnasie i III Symfonia „Pieśń o nocy” (nagranie płyty CD z zespołem Symphonieorchester des Bayerische Rutfunks pod batutą M.Jansonss’a) K.Szymanowskiego, Mesjasz G.F. Haendla, Dzieła J.S Bacha, W.A.Mozarta oraz Missa Solemnis i IX Symfonia L.van Beethovena, Messa da Requiem G. Verdiego i VIII Symfonia Gustava Mahlera i jako ulubiony wykonawca Krzysztofa Pendereckiego Jego dzieła: Kosmogonia, Te Deum, Credo, Siedem Bram Jerozolimy, Polskie Requiem. Występuje również jako aktor dramatyczny – w Teatrze Telewizji (Sesja kastingowa w reż. Krzysztofa Zanussiego) oraz w spektaklu Och-Teatru Maria Callas – master class w reż. Andrzeja Domalika, u boku Krystyny Jandy. Za wkład w promocję muzyki Stanisława Moniuszki otrzymał z rąk Marii Fołtyn „Małe Berło” Fundacji Kultury Polskiej.

Rafał Bartmiński - tenor, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

         Andrzej Dobber – Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie. Laureat prestiżowych konkursów wokalnych m.in. w Gütersloch (Neue Europeische Stimmen), Wiedniu (Belvedere), Monachium (Grand Prix konkursu ARD). Juror licznych konkursów wokalnych w Polsce, m.in. IV Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu, I Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Bogdana Paprockiego w Bydgoszczy. Dyrektor Artystyczny V Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura (październik 2024r.).
Występuje na największych scenach świata m.in. w Berlinie (Deutsche Oper, Komische Oper, Staatsoper Unter den Linden), Dreźnie, Essen, Frankfurcie nad Menem. Śpiewał również w Hanowerze, Hamburgu, Lipsku, Monachium, Norymberdze, Amsterdamie, Brukseli, Cincinnati, Edynburgu,Florencji, Glasgow, Hongkongu, Londynie (Covent Garden, Albert Hall), Mediolanie (La Scala), Montpellier, Nowym Jorku (Metropolitan Opera, Avery Fisher Hall), Paryżu (Opera Bastille), Tokio i Wiedniu. Brał udział w Festiwalu w Glyndebourne (Makbet). Występował pod batutą wielu wybitnych dyrygentów, takich jak: Christian Thielemann, Colin Davis, Arnold Oestmann, Riccardo Chailly, Gary Bertini, Giuseppe Sinopoli, Simone Young, Helmuth Rilling, Kazushi Ono, Vladimir Jurowski, Sylvain Cambreling, Roberto Abbado, Richard Armstrong, Carlo Rizzi, Valery Gergiev. Spośród wielu osiągnięć artysty warto wspomnieć debiut w mediolańskiej La Scali pod dyrekcją Riccardo Mutiego (Rigoletto, Trubadur), liczne występy na festiwalu Maggio Musicale Fiorentino pod batutą Zubina Mehty (Trubadur, Attilla, Tosca), debiut w nowojorskiej Metropolitan Opera i w Avery Fisher Hall oraz debiut w londyńskim Covent Garden (La Traviata).
          W 2012 roku został wyróżniony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2013 roku nagrał solową płytę Arias, która w kwietniu 2014 roku zdobyła nagrodę Fryderyk w kategorii muzyki poważnej: „Album Roku Muzyka Chóralna, Oratoryjna i Operowa”. W lutym 2015 roku otrzymał niemiecki honorowy tytuł Kammersänger, przyznawany wybitnym i zasłużonym śpiewakom operowym.
W sezonie artystycznym 23/24 świętował swój Jubileusz 40-lecia pracy artystycznej. Od tego też sezonu jest związany etatowo z Operą Śląską w Bytomiu, a także otrzymał Złotą Odznakę Zasłużony dla Województwa Śląskiego, Medal 100-lecia Senatu oraz Pierścień Stulecia Niepodległej RP – przyznawany przez Stowarzyszenie Wspierania Bezpieczeństwa Narodowego. Podczas XVIII edycji Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w 2024 roku został uhonorowany Nagrodą Specjalną za Całokształt Pracy Artystycznej.

Andrzej Dobber - baryton, fot. Andrzej Świetlik

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

        27 kwietnia w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie odbył się IV i zarazem ostatni Koncert Jubileuszowy w ramach 70. Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej.
        Wieczór rozpoczął Polonez z filmu „Pan Tadeusz” Wojciecha Kilara w wykonaniu naszej orkiestry pod batutą maestro Tadeusza Wojciechowskiego, dyrektora artystycznego Filharmonii Rzeszowskiej w latach 1998 – 2004. W I części koncertu usłyszeliśmy jeszcze Etiudy symfoniczne Artura Malawskiego, w których solowe partie fortepianu znakomicie wykonała Beata Bilińska, a po gorących oklaskach Artystka zagrała na bis Toccatę z II Sonaty fortepianowej Grażyny Bacewicz.
         Równie gorąco zostały przyjęte przez publiczność dwa utwory Wojciecha Kilara: Victoria i Exodus w wykonaniu Chóru Polskiego Radia – Lusławice i Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej. Na zakończenie publiczność powstała z miejsc aby długą owacją dziękować: chórowi , orkiestrze i maestro Tadeuszowi Wojciechowskiemu.
         Koncert był również okazją do wręczenia dyplomów okolicznościowych zasłużonym muzykom i pracownikom administracyjnym, którzy otrzymali je z rąk Marszałka Województwa Podkarpackiego Władysława Ortyla oraz Dyrektor Filharmonii Podkarpackiej Marty Wierzbieniec.
        Wśród publiczności znaleźli się również: dr Wergiliusz Gołąbek, dyrektor naczelny Filharmonii w latach 1990 - 2006 i prof. Adam Natanek, dyrektor artystyczny w latach 1992 – 1998 oraz emerytowani muzycy i pracownicy Filharmonii.
Później w foyer Filharmonii był czas na spotkania, wspomnienia i rozmowy publiczności z gośćmi, wykonawcami i pracownikami Filharmonii Podkarpackiej.
         Bardzo się cieszę, że czas na rozmowę znalazła pani Beata Bilińska i mogę Państwa zaprosić na spotkanie z Artystką.

Z zachwytem i radością oklaskiwałam Panią po wykonaniu dzieła Artura Malawskiego oraz po Toccacie Grażyny Bacewicz. Etiudy symfoniczne ma Pani od dawna w repertuarze, a nawet kiedyś grała je Pani z naszą Orkiestrą.

        Z ogromną radością powracam do Filharmonii Podkarpackiej, bo z orkiestrą współpraca zawsze wspaniale mi się układa. Zawsze czuję wsparcie zespołu zarówno podczas prób jak i w czasie koncertu. Mam już nawet wielu znajomych w tym zespole.
Byłam bardzo młodą pianistką, gdy z maestro Tadeuszem Wojciechowskim i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia nagraliśmy Etiudy symfoniczne Malawskiego archiwalnie. Bardzo się cieszę, że po prawie 20-tu latach w czerwcu 2023 r. wykonałam ten utwór w Rzeszowie pod batutą Pawła Przytockiego. Po trzech miesiącach (czyli we wrześniu ubiegłego roku) miałam przyjemność wystąpić z Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie dwukrotnie, bo w czwartek i piątek, z Koncertem fortepianowym a-moll Roberta Schumanna, a dyrygował wówczas Tadeusz Wojciechowski.
W styczniu 2024 roku nagrałam Etiudy symfoniczne z filharmonikami podkarpackimi i maestro Mariuszem Smolijem na płytę CD „Arthur Malawski: Orchestral works”, która ukazała się w grudniu ubiegłego roku nakładem wytwórni Naxos.

Występuje Pani często z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych, czy często ma Pani okazję grać Etiudy symfoniczne?

         Uwielbiam ten utwór, ale rzadko go gram. Myślę, że przyczyną jest skomplikowana partia orkiestry. Nie każda orkiestra chce i jak wysyłałam oferty, albo proponowałam filharmoniom wykonanie Etiud, to często odpowiadano mi, że jest to utwór zbyt skomplikowany na orkiestrę.
Partia fortepianu w tym utworze też nie jest łatwa, ale chociaż Malawski był skrzypkiem, to miał zmysł pianistyczny, bo jest ona napisana w sposób bardzo wygodny i wszystko, nawet najtrudniejsze, najszybsze fragmenty są „pod palcami”.

Podczas Koncertu Jubileuszowego Etiudy zabrzmiały bardzo pięknie, ale wszyscy wykonawcy byli podczas gry bardzo skupieni i czujni.

         To prawda. Jednak grałam ten utwór z nut i nigdy nie ryzykowałabym grania bez nut, pomimo, że umiem go na pamięć. Już z samego tytułu – Etiudy symfoniczne, wynika bardzo kameralny zamysł i fortepian nie jest wyłącznie solowym instrumentem, tak jak w koncertach fortepianowych, ale partia fortepianu jest jedną z wielu solowych wykonywanych przez instrumenty orkiestrowych.
Ponadto polimetria i polirytmia w niektórych fragmentach jest bardzo skomplikowana rytmicznie i byłoby to zbyt duże ryzyko, bo gdyby cokolwiek się w orkiestrze wydarzyło, to pianista jest w kropce…
Dodam, że moja współpraca z maestro Tadeuszem Wojciechowskim i Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej jest wyjątkowa. Bardzo ją sobie cenię i szanuję. Zawsze z radością występuję w Rzeszowie.

Beata Bilińska - fortepian, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej dyryguje Tadeusz Wojciechowski, fot. Filh. Podk.

Pani działalność artystyczna toczy się w trzech nurtach – koncerty symfoniczne, kameralne oraz recitale solowe. Każdy z tych nurtów bardzo sprawiedliwie Pani obdziela w ostatnich latach.

         Tak, ale więcej wykonuję koncertów solowych i z towarzyszeniem orkiestry, natomiast zespołowej muzyki kameralnej gram trochę mniej. Jeżeli dostaję propozycję koncerty kameralnego, to jestem bardzo szczęśliwa, bo dla mnie są one esencją muzyki i dają możliwość tworzenia kreacji artystycznej, bez presji spoczywającej na jednej osobie – tak jak to jest w przypadku recitalu. Ogromną radość sprawiają mi występy na scenie w niewielkim zespole oraz z towarzyszeniem orkiestry i dlatego także uwielbiam koncerty symfoniczne, podczas których współpracuję z dyrygentem oraz orkiestrą.
       Martha Argerich zdradziła kiedyś, że nie lubi grać recitali, bo jak spojrzy na lewo to nikogo nie ma na scenie, a po prawej stronie jest publiczność. Ja to doskonale rozumiem. Recitale jednak przysparzają najwięcej problemów, są najbardziej czasochłonne i w porównaniu z koncertem fortepianowym, który trwa 30 lub 40 minut, a duży recital solowy trwa nawet 90 minut, a nawet czasem dłużej. Ponadto przez cały czas przygotowujemy się do recitalu sami, a podczas występu solista musi znaleźć nić porozumienia z publicznością, żeby nasze emocję przepływały do odbiorców.
W przypadku koncertu kameralnego i z towarzyszeniem orkiestry jest o wiele łatwiej. Tworzenie sztuki w samotności jest bardzo specyficzne.

Dużo czasu poświęca Pani na działalność pedagogiczną. Jest Pani profesorem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, często zapraszana jest Pani w charakterze wykładowcy na kursy pianistyczne, a także jako juror konkursów muzycznych.

         Jeszcze 12 maja gramy z Krakowskim Kwintetem Dętym w Studio Koncertowym PR Im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie dwa sekstety, które zostały specjalnie dla nas napisane: Zbigniewa Bargielskiego Fonoplasticon na kwintet instrumentów dętych dęty i fortepian oraz Krzysztofa Herdzina Sextant. Koncert odbędzie się w ramach 39. Warszawskich Spotkań Muzycznych.
       Przedtem 9 i 10 maja mam Warsztaty Pianistyczne w Gdańsku, 15 maja będę na Warsztatach Pianistycznych w Nowym Targu, a 21 i 22 maja zostałam zaproszona do poprowadzenia warsztatów w Kąśnej Dolnej w ramach Tygodnia Talentów.
       24 i 25 maja będę uczestniczyć w pracach jury konkursu dla młodych pianistów w Żyrardowie.
       Natomiast 1 maja, Bartłomiej Kokot - mój student V roku w Akademii Muzycznej w Katowicach, wystąpił w Warszawie w ramach eliminacji do Konkursu Chopinowskiego, ponieważ jako jeden z 10. Polaków, dostał się z grona 640. pianistów, którzy wysyłali swoje zgłoszenia na ten konkurs, a zostało zakwalifikowanych 171 osób. W tym znalazło bardzo mało, bo tylko 10. Polaków, a wśród nich dwóch Azjatów, którzy studiują w Polsce.
Uważam, że jest to ogromne wyróżnienie i sukces Bartka.

Dobrze grających pianistów mamy bardzo dużo, a czy może Pani powiedzieć jak należy grać, żeby zostać zauważonym.

         Ostatnio wiele o tym myślałam, a także rozmawiałam o filozofii zgłębienia muzyki Fryderyka Chopina i co jest najważniejsze w tej muzyce. Doszłam do wniosku, że bardzo ważna jest charyzma wykonawcy. Często się zdarza, że ktoś gra w sposób dokładny, precyzyjny i wszystkie elementy się zgadzają, ale czegoś brakuje, a to jest charakter i osobowość grającego.
Oczywiście mówimy tu o najwyższym poziomie, kiedy zarówno technika jak i sfera muzykowania są na najwyższym światowym poziomie, ale jednak może to nie porwać publiczności z racji braku indywidualnego podejścia do Chopina.
        Bardzo dobre wykonanie tutaj nie wystarcza. Perfekcyjnych wykonań są tysiące, a może nawet miliony. Potrzebna jest osobowość, charyzma, indywidualny język przekazu, własne spojrzenie, przemyślenia.
Rozmawiam o tym z Bartkiem, moim utalentowanym studentem, którego prowadzę od ósmej klasy szkoły podstawowej. Mamy ze sobą fantastyczny kontakt i z radością obserwuję jak się zmienia jego postrzeganie muzyki przez te lata. Dodam, że Bartek od trzech lat studiuje jeszcze stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Jagiellońskim i tam także jest wyróżniającym się studentem.

Beata Bilińska - fortepian podczas Koncertu Jubieuszowego w Filharmonii Podkarpackiej, fot. Filharmonia Podkarpacka

Wykonuje Pani bardzo różnorodny repertuar od dzieł Mozarta po utwory napisane niedawno.

        Zawsze byłam pianistką wszechstronną. Nigdy nie chciałam ograniczać się do jednej epoki, nie chciałam być specjalistką od muzyki epoki klasycyzmu, ani chopinistką. Po występie w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie w 1995 roku, w którym znalazłam się w reprezentacji polskiej, musiałam zagrać dwa recitale dyplomowe. Otrzymałam propozycję, aby mój udział w konkursie i dostanie się do drugiego etapu, zaliczyć jako egzamin dyplomowy. Nie zgodziłam się na to i poprosiłam o trochę czasu i tym samym przedłużyłam sobie studia, ale zagrałam dwa recitale dyplomowe, w programie których umieściłam moje ukochane utwory i ani jednego utworu Fryderyka Chopina. Grałam Bacha, Mozarta, Ravela, Liszta, Rachmaninowa… Przez pewien czas czułam przesyt muzyki Chopina.
        Dlatego teraz polecam Bartkowi, żeby grał także inne utwory, żeby w trakcie przygotowań programu do konkursu nie zatracił świeżości, żeby nie były one przećwiczone do tego stopnia, że wykonywanie ich nie będzie mu sprawiało radości.

Mam nadzieję, że po wspaniałym wykonaniu Etiud symfonicznych Artura Malawskiego w czasie IV Koncertu Jubileuszowego z okazji 70-lecia Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej, wyjedzie Pani z Rzeszowa zadowolona, usatysfakcjonowana i chętnie przyjmie Pani zaproszenie na kolejny koncert

        Z wielką radością, ale obawiam się, że w ostatnich latach byłam zapraszana kilka razy i teraz będę miała przestój.

Może będzie okazja do spotkania podczas organizowanych w sierpniu w Łańcucie kursów, albo w styczniu w Sanoku ?

         Zostałam zaproszona na tegoroczny kurs przez dyrektora Karola Radziwonowicza, ale musiałam odmówić, bo w tym czasie mam koncerty solo i w duecie z Filipem Wojciechowskim. Tworzymy z Filipem duet fortepianowy klasyczno – jazzowy i będziemy mieć koncerty z Krakowskim Kwintetem Dętym. Filip będzie grał Błękitną rapsodię G. Gershwina w opracowaniu na fortepian i kwintet dęty, a ja będę grała Sextant K. Herdzina. Często ja połowę koncertu wypełniam utworami klasycznymi, a Filip w drugiej połowie gra jazz, a kończymy utworami na cztery ręce.
       Nie otrzymałam na razie zaproszenia na przyszłoroczne Międzynarodowe Forum Pianistyczne „Bieszczady bez granic”. W styczniu ubiegłego roku byłam w Sanoku. Grałam wówczas solo i z Filipem Wojciechowskim, a także dużo uczyłam. Zastępowałam naszego ukochanego profesora Andrzeja Jasińskiego, który ze względu na stan zdrowia nie mógł przyjechać na Forum do Sanoka. To był bardzo bogaty czas. Na razie nie mam zaproszenia do Sanoka, ale zobaczymy.

Bardzo dziękuję za wspaniałe wykonanie Etiud symfonicznych Artura Malawskiego i Toccaty z II Sonaty fortepianowej Grażyny Bacewicz wykonaną na bis oraz za miłe spotkanie.

         Ja także dziękuję za obecność na koncercie i za rozmowę.

Zofia Stopińska

Festiwal Tydzień Talentów
18-25 maja 2025
Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej

W dniach od 18 do 25 maja trwać będzie tegoroczna fortepianowa edycja Festiwalu Tydzień Talentów. W programie znalazły się cztery koncerty i dwudniowe warsztaty dla młodzieży.

Festiwal zainauguruje koncert zespołu Krzysztof Herdzin Chopin Quintet, a zakończy recital laureatów konkursów chopinowskich: Mateusza Dubiela, Julii Łozowskiej i Krzysztofa Książka. Bilety na te wydarzenia – w cenie 70 zł na pierwsze i 30 zł na drugie – dostępne są na www.centrumpaderewskiego.pl.

Wstęp na dwa pozostałe koncerty, czyli Tarnowskie Talenty i Domosławickie Talenty, jest bezpłatny. Podobnie jak udział w warsztatach fortepianowych dla młodzieży szkół muzycznych II stopnia, które poprowadzi dr hab. Beata Bilińska, prof. AM w Katowicach – lista uczestników została zamknięta.

Koncerty 19, 20 i 25 poprowadzi i zrecenzuje red. Anna Woźniakowska. Festiwal otrzymał honorowy patronat Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Krzysztof Herdzin – pianista, kompozytor, aranżer, dyrygent, producent muzyczny, multiinstrumentalista. Profesor sztuk muzycznych Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Orkiestrator nagrodzonej Oscarem muzyki Jana A.P. Kaczmarka do filmu „Marzyciel”. Muzyk totalny, swobodnie poruszający się po meandrach jazzu, popu, muzyki teatralnej i filmowej. Jako instrumentalista, kompozytor, aranżer, dyrygent, wziął udział w nagraniu ponad 200 płyt CD. Ma na swoim koncie ponad 3000 aranżacji na mniejsze i większe składy instrumentalne. W swoim dorobku kompozytorskim ma kilkadziesiąt tematów jazzowych, piosenek oraz kompozycje współczesne, charakteryzujące się neoklasycznym i neoromantycznym podejściem do materii dźwiękowej. Z koncertami zjeździł już niemal cały świat: od Meksyku, przez Chiny, po Australię.

Krzysztof Herdzin - pianista, kompozytor, aranżer, dyrygent, fot Kornelia Cygan

Krzysztof Książek – półfinalista i laureat dwóch nagród pozaregulaminowych w XVII Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2015) oraz laureat III nagrody i nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie mazurków I Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych (2018). Wielokrotnie nagradzany i doceniany za wykonawstwo muzyki Fryderyka Chopina i muzyki polskiej.

Krzysztof Książek - fortepian, fot. arch. Artysty

Julia Łozowska – laureatka trzeciej nagrody ex aequo w 53. Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie, co zakwalifikowało ją do Eliminacji XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Zdobywczyni nagród w wielu międzynarodowych konkursach, m.in.: pierwszej nagrody ex aequo w 12. Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Narvie (Estonia), pierwszej nagrody i nagrody specjalnej w Konkursie „Laur Chopina” w Wielkim Novgorodzie (Rosja), drugiej nagrody w 8. Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Budapeszcie (Węgry), drugiej nagrody w 4. Międzynarodowym Konkursie w Ville de Gagny (Francja). Reprezentowała Polskę w 18. Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Julia Łozowska - fortepian, fot. Zuzanna Winiarska

Mateusz Dubiel – zwycięzca 51. oraz 53. Ogólnopolskiego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2022, 2024), a także laureat kilku międzynarodowych konkursów dla młodych pianistów, takich jak m.in.: Arthur Rubinstein in Memoriam w Bydgoszczy (2021), Jeune Chopin w Lugano w Szwajcarii (2023) oraz Bałtyckiego Konkursu w Gdańsku (2023). Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez profesorów: Michela Beroffa, Kevina Kennera, Andrzeja Jasińskiego, Piotra Palecznego, Arie Vardiego oraz Angelę Hewitt.

Mateusz Dubiel - fortepian, fot. Centrum Paderewskiego w Kąśniej Dolnej

Beata Bilińska – koncertująca pianistka i kameralistka, doktor habilitowany sztuk muzycznych, profesor nadzwyczajny Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Od ponad dwudziestu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Prowadzi również liczne kursy mistrzowskie oraz zasiada w jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, takich jak m.in.: XVII International Chopin Piano Competition in Asia czy Międzynarodowy Konkurs Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in Memoriam”.

Centrum Paderewskiego w Kąśnej Dolnej jest instytucją kultury Powiatu Tarnowskiego współprowadzoną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Kilka ostatnich tygodni tegorocznego sezonu koncertowego w Filharmonii Podkarpackiej to czas bardzo gorącej pracy szczególnie dla dyrekcji, orkiestry oraz biura koncertowego. O odbywających się w tym czasie wydarzeniach rozmawiam z panią prof. Martą Wierzbieniec, dyrektorem Filharmonii.

         Rzeczywiście wiosna tego roku, to bardzo pracowity czas dla Filharmonii Podkarpackiej, ale to także świąteczny czas. Na przełom marca i kwietnia zaplanowaliśmy aż cztery koncerty jubileuszowe, a ostatni (piąty) odbędzie się 13 czerwca na zakończenie sezonu. Chcemy w ten sposób podkreślić jubileusz 70-lecia funkcjonowania Filharmonii, a tym samym orkiestry symfonicznej w Rzeszowie. Chcemy podkreślić zasługi tych, którzy tę filharmonię tworzyli, rozwijali, ale także tych, którzy obecnie dbają o wysoki poziom działalności filharmonii, zajmują się organizacją koncertów i koncerty te wykonują. Nie da się zaprezentować wszystkiego, co było wykonywane na przestrzeni 70-ciu lat, ale staraliśmy się przekrojowo podejść do tego tematu oraz przypomnieć artystów, którzy kiedyś z filharmonią, czy z Rzeszowem byli związani.
         Dlatego pierwszy jubileuszowy koncert (28 marca) poprowadził Marek Pijarowski, który był pierwszym dyrygentem naszej orkiestry, drugim koncertem (4 kwietnia) dyrygował pan Bogdan Olędzki (dyrektor artystyczny w latach 1982 – 1984), trzeci poprowadził rzeszowianin z urodzenia Jerzy Swoboda, a 27 kwietnia dyrygował będzie maestro Tadeusz Wojciechowski (dyrektor artystyczny w latach 1998 – 2004). Wieczór ten rozpoczną Etiudy symfoniczne Artura Malawskiego, a partie solowe wykona świetna pianistka Beata Bilińska. W części drugiej do Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej dołączy Chór Polskiego Radia – Lusławice, aby wykonać dwa dzieła Wojciecha Kilara – Exodus nawiązujący do biblijnej Księgi Wyjścia i Victorię , związaną z drugą pielgrzymką Papieża – Polaka do rodzinnego kraj. Na zakończenie sezonu – 13 czerwca koncert wypełni wyłącznie muzyka Wojciecha Kilara, który sam wielokrotnie mówił, że to właśnie w Rzeszowie, gdzie uczęszczał do szkoły muzycznej, zaczęła się jego zawodowo-muzyczna droga.

Pewnie nie da się policzyć dokładnie ile odbyło się koncertów w ciągu 70 lat działalności orkiestry, a jeszcze trudniej podać ich programy.

        Patrząc na minione 70 lat widzimy wielką różnorodność programową, ale także dostrzegamy utwory, które często były wykonywane - jak chociażby zaprezentowana nie tak dawno „Eroica” Beethovena, czy utwór patrona Filharmonii Artura Malawskiego. Niedawno w programie znalazła się także Suita polska Stanisława Wisłockiego, wybitnego kompozytora i dyrygenta związanego w Rzeszowem
        Skoro jednak pierwszy koncert Rzeszowskiej Orkiestry odbył się w kwietniu 1955 roku, to właściwie cały 2025 rok jest jubileuszowy. Dlatego mam nadzieję, że uda nam się przygotować dla Państwa jakąś niespodziankę jesienią i jeszcze raz powrócimy do jubileuszowego świętowania.
Jeżeli policzymy tylko piątkowe koncerty, które odbyły się w ciągu minionych 70-ciu lat to będzie to imponująca cyfra, a przecież wiadomo, że tych koncertów odbyło się znacznie więcej. To nie tylko miesiące od października do czerwca, ale także orkiestra koncertuje we wrześniu, w lipcu organizujemy koncerty plenerowe, odbywają się koncerty dla dzieci i młodzieży. Dodajmy także koncerty Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i organizację różnego rodzaju dodatkowych przedsięwzięć muzycznych – jak na przykład koncerty z cyklu BOOM (balet, opera, operetka i musical) w Filharmonii, koncerty w różnych miejscach naszego województwa w ramach projektu „Przestrzeń otwarta dla muzyki”, czy koncerty kameralne.       Gdyby policzyć to wszystko w godzinach koncertowych, to byłaby to ogromna liczba, a ile czasu zajęły przygotowania tych wszystkich przedsięwzięć, samych materiałów nutowych, prób, imponująca jest liczba utworów…
Jesteśmy w trakcie prowadzenia takich obliczeń i myślę, że na koniec tego roku będziemy mogli przekazać Państwu takie dane statystyczne.

Bogdan Olędzki podczas II Koncertu Jubileuszowego (04.04.2025) w Filharmonii Podkarpackiej, fot. Filh. Podk.

Tuż po jubileuszowych koncertach niewiele czasu zostało na ostatnie przygotowania do Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. Proszę przybliżyć program tegorocznej edycji.

        15 maja rozpoczynamy 64 edycję, a za rok czeka nas jubileuszowy Festiwal. Teraz jednak zajmujemy się sprawami tegorocznymi koncertów. Zaplanowaliśmy aż 11 koncertów i odbywać się one będą głownie w sali balowej Muzeum-Zamku w Łańcucie, ale ze względu na to, że gościmy wspaniałych artystów, nie wszystkich chętnych możemy pomieścić w kameralnej zamkowej sali, dlatego od wielu lat część koncertów odbywa się w Filharmonii Podkarpackiej.
        W naszej Sali koncertowej odbędzie się 15 maja inauguracja Festiwalu. Zostanie wykonana IX Symfonia Ludwiga van Beethovena. Wystąpią: Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej, Chór Filharmonii Narodowej, który przygotowuje szef tegoż zespołu Bartosz Michałowski oraz soliści: Ewa Tracz - sopran, Bernadetta Grabias - mezzosopran, Rafał Bartmiński – tenor i Andrzej Dobber – baryton. Całość poprowadzi David Giménez, pierwszy dyrygent Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Podkarpackiej.
         W kolejnych dwóch dniach – 16 i 17 maja odbędą się koncerty w sali balowej. Wypełni je muzyka, która idealnie pasuje do tego wnętrza. Podczas pierwszego wieczoru słuchać będziemy muzyki dawnej w wykonaniu włoskiego zespołu Giardino di Delizie i sopranistki Roberty Mameli. W następnym dniu z kwartetami smyczkowymi Maurice Ravela i Feliksa Mendelssohna-Bartholdy’ego wystąpi Gliere Quartet z Wiednia.

Ogromnym zainteresowaniem cieszą się kolejne koncerty, które odbędą się w Sali Filharmonii Podkarpackiej.
        23 maja naszym gościem będzie Placido Domingo, tenor wszechczasów, pewnie nie ma prestiżowej sali operowej, czy koncertowej na świecie gdzie by nie występował. Ja ze wzruszeniem przyjęłam informację, że artysta zgodził się wystąpić w sali Filharmonii w ramach Festiwalu w Łańcucie. Zainteresowania tym wydarzeniem jest ogromne, bilety zostały wyprzedane dosłownie w ciągu chwili i dlatego postanowiliśmy zaproponować publiczności namiastkę kontaktu z artystą. Na parkingu Filharmonii ustawimy krzesełka i na ogromnym telebimie będzie można oglądać transmisję z Sali koncertowej. Wiadomo, że nie zastąpi to bezpośredniego udziału w koncercie, ale jakiś okruch atmosfery będzie można odczuć oglądając transmisję.
        Już 24 maja wystąpi ze swoim zespołem Rodrigo Leäo z Portugalii. Artysta już kiedyś występował w ramach łańcuckiego festiwalu, wyjechał z najlepszymi wrażeniami i bardzo zależało mu aby przyjechać na festiwal ponownie.
         Natomiast 28 maja w sali Filharmonii podkarpackiej wystąpi inny sławny artysta, zasłużony artysta prezentujący muzykę z kręgu muzyki rozrywkowej – Paul Young. To także wieloletnia tradycja festiwalowa, że zapraszamy także wykonawców prezentujących taki gatunek muzyki, bo muzyka jest bardzo pojemną skarbnicą. Paul Young jest klasykiem swojego gatunku i w swoim obszarze wykonawstwa muzycznego jest legendą.
        26 maja koncert odbędzie się w Filharmonii zaprezentowane zostanie widowisko muzyczno – taneczne zatytułowane „Chełmoński. Dźwiękiem malowane”. To brzmi innowacyjnie i taki też będzie ten koncert, z wykorzystaniem współczesnych technik. Jak już powiedziałam różnorodność jest pewną tradycją Festiwalu. Nie trzymamy się jednego stylu, jednego gatunku muzycznego i chociaż główne koncerty nawiązują do powstania festiwalu, do Dni Muzyki Kameralnej, ale staramy się także iść z duchem czasu i jednocześnie zabiegamy o nowych odbiorców pokazując świat dźwięków, świat muzyki, a temu sprzyja różnorodność.

Chyba po raz pierwszy w historii łańcuckich festiwali zabrzmi muzyka średniowiecza.
        25 maja w sali balowej wystąpi Ensemble Peregrina - zespół wykonujący muzykę dawną. W minionych latach programy koncertów wypełniała muzyka od baroku do czasów współczesnych, a w tym roku będzie to muzyka od średniowiecza po współczesność.
Tym koncertem nawiążemy do obchodzonej w tym roku rocznicy 1000-lecia koronacji Bolesława Chrobrego. Słuchać będziemy utworów z dawnych kronik i rękopisów. Bardzo ten koncert polecam.

Trzy ostatnie koncert odbędą się w sali balowej Muzeum-Zamku w Łańcucie.
        4 czerwca gościć będziemy duet fortepianowy w składzie Vanessa Perez i Kristhyan Benitez z różnorodną muzyką, ale przeważać będą rytmy południowo-amerykańskie.
         Bardzo się cieszę na koncert, który odbędzie się w sali balowej 7 czerwca. Wystąpi znakomita Orkiestra Kameralna PRIMUZ z Łodzi, którą poprowadzi maestro Łukasz Błaszczyk. Partie solowe grać będą: gitarzyści, fagocista i akordeonista, a wykonane zostaną wykonane utwory Joanny Wnuk-Nazarowej, Piotra Mossa i Sławomira Kaczorowskiego. Wszyscy kompozytorzy będą obecni w czasie tego koncertu i mam nadzieję, że uda się także przeprowadzić z udziałem publiczności krótką rozmowę z twórcami.
         Na zakończenie festiwalu proponujemy koncert zatytułowany „SamBach” - od Bacha do samby, a wystąpią skrzypek Linus Roth i Orquestra Johann Sebastian Rio, którą kieruje Filipe Prazeres.

Od 15 maja do 8 czerwca w ramach 64. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie rozbrzmiewać będzie różnorodna muzyka – od średniowiecza do współczesności i od wielkich form instrumentalno-wokalnych do duetu fortepianowego.
         Tym bardziej cieszę się, że jest ogromne zainteresowanie koncertami. Różnorodność festiwalowa jest tak kolorowa, jak kolorowa jest muzyka.

Zofia Stopińska

AB 27 kwietnia 2025 r., niedziela, godz. 18:00
SALA KONCERTOWA FILHARMONII PODKARPACKIEJ

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR POLSKIEGO RADIA – LUSŁAWICE
CHÓR FILHARMONII KRAKOWSKIEJ
TADEUSZ WOJCIECHOWSKI – dyrygent
BEATA BILIŃSKA – fortepian
ADAM KAWA – przygotowanie chóru

W programie:
A. Malawski – Etiudy symfoniczne
W. Kilar – Exodus, Victoria

      W jubileuszowym sezonie koncertowym nie zabraknie spotkania z muzyką Artura Malawskiego (1904 – 1957), patrona Filharmonii Podkarpackiej oraz Wojciecha Kilara (1932 – 2013) – honorowego obywatela miasta Rzeszowa, który wielokrotnie gościł w sali koncertowej Filharmonii. Zabrzmią Etiudy symfoniczne na fortepian z orkiestrą (1948) Malawskiego, efektowne zarówno dla orkiestry, jak i solisty – w tej roli koncertująca pianistka i kameralistka, pedagog – Beata Bilińska. Chór Polskiego Radia – Lusławice dołączy do orkiestry w drugiej części wieczoru, aby wykonać dwa utwory Kilara uderzające siłą ekspresji i dynamizmem. Exodus (1981), to utwór nawiązujący do biblijnej Księgi Wyjścia, który zbudowany na jednym powtarzanym temacie rozrastającym się w potężnym crescendo pokazującym „moc muzyki”. Kompozycja została zainspirowana przeżyciami kompozytora po pierwszej wizycie Jana Pawła II do ojczyzny.
Z drugą pielgrzymką Papieża – Polaka do rodzimego kraju związana jest „Victoria” (1983). Dzieło rozpoczynające się cytatem z pieśni Bogurodzica przypomina pełne chwały karty historii. Dumnie brzmieć będą w oprawie muzyki Kilara słowa Jana III Sobieskiego wypowiedziane po wiktorii wiedeńskiej: Venimus, vidimus, Deus vicit!/Przybylśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył!

KONCERT WSPÓŁFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW BUDŻETU WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO

Tadeusz Wojciechowski
       Urodzony w Warszawie, po studiach w stołecznej Akademii Muzycznej w klasie wiolonczeli Andrzeja Orkisza i dyrygentury w klasie Stanisława Wisłockiego, w latach 1973-74 doskonalił swoje umiejętności w zakresie gry na wiolonczeli w paryskim Narodowym Konserwatorium w mistrzowskiej klasie Bernarda Michelina.
       Jako kameralista otrzymał III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej „Gaudeamus” w Rotterdamie (1973), a jako wiolonczelista II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Wiolonczelowym im. Dezyderiusza Danczowskiego w Poznaniu (rok później). Jest laureatem wielu nagród również jako dyrygent. Najważniejsze spośród nich to: II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Besançon we Francji oraz III nagroda i Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
       Jeszcze w czasie studiów w Paryżu współpracował z takimi zespołami, jak Orchestre de Versaille, Les Musiciens de Paris, Orchestre des Pasdeloup, Orchestre de Colonne i Orchestre de Conservatoire. W latach 1976-77 był koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej kierowanej przez Jerzego Maksymiuka, z którą odbył kilka tournées, m.in. po Włoszech, Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz dokonał nagrań dla firmy fonograficznej EMI. Równocześnie, od 1976 rozpoczął jako dyrygent współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie, która trwała do 1983. W 1982 został zaproszony do Królewskiej Duńskiej Opery w Kopenhadze, gdzie w latach 1983-96 był głównym dyrygentem.
        Występował również w tak prestiżowych teatrach operowych świata, jak Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Teatro La Fenice w Wenecji, Teatro Carlo Felice w Genui, Królewska Opera w Sztokholmie i Królewska Opera w Oslo. W 1994 został dyrektorem Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie i pełnił tę funkcję do rozwiązania zespołu. Następnie objął funkcję dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie i pełnił ją do 1996. Od 1998 do 2004 był dyrektorem artystycznym Muzycznego Festiwalu w Łańcucie i Filharmonii Rzeszowskiej. W 2002 został również szefem-dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Pomorskiej. Ponadto współpracuje z niemal wszystkimi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i z Orkiestrą Sinfonia Varsovia. Jest też pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Opery Łotewskiej w Rydze, stale współpracuje z Teatrem Operowym w Monachium. W latach 2005 – 2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina.
        Występował w wielu krajach, m.in. w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Belgii, Danii, Norwegii, Szwecji, Słowenii, we Włoszech, Turcji, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Kolumbii i Japonii. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia i Radia Duńskiego. Ma w repertuarze czterdzieści dzieł operowych oraz większość światowego repertuaru symfonicznego.
        W roku 2007 kapelmistrz został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, przyznawanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od września 2009 roku pełnił funkcję Dyrektora Artystycznego Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, a od listopada 2012 Dyrektora Naczelnego orkiestry.

         Beata Bilińska – koncertująca pianistka, kameralistka, pedagog. Doktor habilitowana sztuk muzycznych, profesor Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Od ponad trzydziestu lat prowadzi intensywną działalność artystyczną, występując z koncertami symfonicznymi, recitalami solowymi i kameralnymi w Polsce oraz za granicą. Prowadzi również liczne kursy mistrzowskie.
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie fortepianu prof. Andrzeja Jasińskiego (1996). Swoje umiejętności doskonaliła również na studiach podyplomowych w Hochschule der Künste w Berlinie, w klasie prof. Klausa Hellwiga (1998 – 1999).
        Brała udział w kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem takich wybitnych artystów jak Krystian Zimerman, Lee Kum Sing czy John Perry.
Beata Bilińska jest laureatką II Nagrody oraz Nagrody Specjalnej dla Najlepszego Polaka na I Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy (1993) oraz finalistką 46. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Feruccio Busoniego w Bolzano we Włoszech (1994). W 2002 roku została laureatką I Nagrody oraz Nagrody Publiczności na XVII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym „Rina Sala Gallo” w Monzy we Włoszech.
        Występowała na wielu prestiżowych festiwalach w kraju i za granicą. Koncertowała w Austrii, Argentynie, Bułgarii, Czechach, Danii, Francji, Irlandii, Finlandii, Japonii, Litwie, Łotwie, Mołdawii, Niemczech, Norwegii, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, USA i we Włoszech. Współpracowała z większością polskich dyrygentów oraz z zagranicznymi mistrzami batuty, m.in.: Massimiliano Caldi, Antal Matyas, Wolfgang Michel, Jiri Mikula, Dainius Pavilionis, Kriss Russmann, Brian Schembri, Christian Schumann, Lothar Seyfarth, Eugene Tzigane, Takao Ukigaya.
Brała udział w licznych projektach kameralnych wielokrotnie występując z Kwartetem Śląskim, Krakowskim Kwintetem Dętym oraz takimi artystami jak: Jakub Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Rafał Kwiatkowski, Patrycja Piekutowska, Agata Szymczewska, Filip Wojciechowski czy Marcin Zdunik. W 2003 roku zadebiutowała w Carnegie Hall, w głównej sali „Isaac Stern Auditorium” w Nowym Jorku, otrzymując entuzjastyczną recenzję w magazynie „The New York Times”.
        Dokonała polskiej premiery Koncertu fortepianowego „Zmartwychwstanie” Krzysztofa Pendereckiego (2005) oraz światowego prawykonania II Koncertu Fortepianowego Wojciecha Kilara (2011). Obydwa Koncerty znalazły się na płytach CD Artystki.
W swoim dorobku posiada 13 płyt CD, na których znalazły się utwory L.van Beethovena, F. Chopina, S. Rachmaninowa, M. Musorgskiego, S. Prokofiewa, A. Malawskiego oraz kompozycje kameralne W. A. Mozarta, K. Szymanowskiego, F. Poulenca, A. Tansmana, G. Bacewicz, W. Lutosławskiego, M. Góreckiego oraz wspomniane Koncerty fortepianowe K. Pendereckiego i W. Kilara.
         Beata Bilińska była dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki” oraz pięciokrotnie do nagrody „Fryderyk”. Statuetkę “Fryderyk” otrzymała w 2015 roku za płytę z nagraniem II Koncertu fortepianowego Wojciecha Kilara (Aukso / Moś / 2014). Za swoje pozostałe płyty otrzymała liczne nagrody fonograficzne, m.in.: dwukrotnie „Pizzicato Supersonic Award” w Luxemburgu, „Joker Award” przyznawaną przez belgijskie „Les Crescendo”, „Scherzo Award” w Madrycie, „Musica Award” w Rzymie oraz najbardziej prestiżowe wyróżnienie fonograficzne MIDEM Classical Award za płytę z Koncertem fortepianowym „Zmatwychwstanie” K. Pendereckiego (2008).
         5 grudnia 2024 roku nakładem wytwórni Naxos ukazała się kolejna płyta Artystki z muzyką Artura Malawskiego, nagrana wraz z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Podkarpackiej w Rzeszowie oraz dyrygentem Mariuszem Smolijem, na której w jej wykonaniu znalazły się Etiudy symfoniczne na fortepian i orkiestrę.

Beata Bilińska - fortepian, fot. z arch. Filharmonii Podkarpackiej

        Chór Polskiego Radia w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach jest jednym z najwybitniejszych zespołów wokalnych w Polsce. Tworzą go cenieni wokaliści: ludzie młodzi, pełni energii i nieograniczonej wyobraźni, oraz doświadczeni śpiewacy poruszający się w meandrach niełatwej sztuki wokalnej z perfekcją i finezją.
        Został założony w 1948 roku i od ponad 75 lat wykonuje repertuar obejmujący zarówno muzykę a cappella, jak i formy wokalno-instrumentalne. To zespół nie tylko czerpiący z bogatej historii muzyki chóralnej, ale także nieustannie poszukujący – sięgając do tradycji różnorodnych stylów i epok, w twórczy i nowoczesny sposób konfrontuje je z własną wizją artystycznego języka oraz indywidualnym, rozpoznawalnym brzmieniem.
Udziałem chóru są prezentacje badające zależności pomiędzy dźwiękiem, ciałem i przestrzenią, interpretacje tradycyjnych pieśni czy repertuaru przedklasycznego, a także wykonania skomplikowanych struktur melodycznych i harmonicznych. Nieobce są mu także muzyczne spotkania ze światem jazzu.
         Szczególnie istotnym obszarem działalności chóru jest muzyka polska XX wieku. Ma on na swoim koncie prawykonania dzieł najbardziej znaczących współczesnych kompozytorów, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Witolda Lutosławskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego czy Wojciecha Kilara. Zespół aktywnie współpracuje z twórcami polskiej muzyki najnowszej, wśród których w ostatnich latach znaleźli się m.in.: Agata Zubel, Aleksander Kościów, Paweł Łukaszewski, Andrzej Kwieciński, Szymon Godziemba-Trytek, Aleksander Nowak i Paweł Mykietyn.
         Chór Polskiego Radia – Lusławice bierze udział w licznych festiwalach zarówno w kraju, jak i za granicą. Regularnie współpracuje także z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Orkiestrą Muzyki Nowej, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej czy Orkiestrą Sinfonietta Cracovia.

Chór Polskiego Radia w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, fot. St. Kusiak

        Adam Kawa
        Studia magisterskie ukończył na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach na kierunku Prowadzenie Zespołów Wokalnych i Wokalno-Instrumentalnych w klasie prof. dr hab. Czesława Freunda. Równocześnie studiował grę na skrzypcach na wydziale instrumentalnym, które zakończył obroną tytułu magistra w klasie prof. dr hab. Romana Lasockiego.
        Swoje doświadczenie zdobywał pracując jako chórzysta w takich instytucjach jak Chór Filharmonii Śląskiej w Katowicach czy Zespół Śpiewaków miasta Katowice „Camerata Silesia”. Podczas pracy brał udział w wielu nagraniach płytowych, które również były nominowane do nagrody Fryderyki. Otrzymuje zaproszenia od wielu zespołów wokalnych do ich prowadzenia, gdzie wymienić można m.in. chór Fermata, Risonanza Continua czy SZPiT „Katowice” Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dodatkowym zainteresowaniem jest aranżacja muzyczna. Stworzył i nagrał swoje utwory na zamówienie Uniwersytetu Śląskiego oraz Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny z Koszęcina. W 2018 został stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury.
         Aktualnie pełni funkcję asystenta dr hab. Marii Piotrowskiej w Chórze Polskiego Radia – Lusławice. W tym czasie pracował przygotowując Chór do występów między innymi na Festiwal Muzyki Filmowej, Eufonie czy Festiwal Sacrum Profanum.

Adam Kawa - przygotowanie chóru, fot. Filharmonia Podkarpacka

Biuro Koncertowe
Filharmonii Podkarpackiej
im. Artura Malawskiego w Rzeszowie
tel. + 48 17 862 85 07
www.filharmonia.rzeszow.pl

        11 kwietnia 2025r. w Filharmonii Podkarpackiej odbył się trzeci koncert w ramach 70. Jubileuszowego Sezonu Artystycznego, który zatytułowany został „Pamięci tych, którzy odeszli”.
        Wieczór wypełniła w całości muzyka Wolfganga Amadeusa Mozarta. W pierwszej części zabrzmiało jedno z ostatnich dzieł symfonicznych Mozarta - skomponowana w 1788 roku dramatyczna, utrzymana w ciemnych barwach Symfonia g-moll KV 550, którą wykonała Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej pod batutą Jerzego Swobody, świetnego dyrygenta i pedagoga urodzonego w Rzeszowie.
        W części drugiej usłyszeliśmy Requiem d-moll KV 626 - arcypiękne dzieło, owiane legendą opowiadającą o tajemniczym posłańcu, który zamówił u kompozytora mszę żałobną.
Mozart komponował swoje ostatnie dzieło już na łożu śmierci i jak sam przeczuwał nie ukończył go – pozostawił jedynie Introid, Kyrie oraz fragmenty części trzeciej. Po początkowych taktach Lacrimosy – rękopis urywa się… Na podstawie zachowanych szkiców, „zapisanych kartek” i ustnych uwag Mozarta pozostałe części mszy – Sanctus, Benedictus i Agnus Dei – dokomponował jego zaufany uczeń Franz Xaver Süssmayr.
         Wykonawcami utworu byli: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej, Chór Wydziału Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego (złożony ze studentów i absolwentów) perfekcyjnie przygotowany przez Martę Wierzbieniec . W przygotowaniu ponad 150-osobowego Chóru uczestniczyła także Bożena Stasiowska. Partie solowe wykonali znakomici polscy śpiewacy: Iwona Socha - sopran, Monika Korybalska – mezzosopran, Paweł Skałuba – tenor i Tomasz Raff - bas. Wykonanie poprowadził Jerzy Swoboda. Całość zabrzmiała wspaniale. Znakomicie dobrane zostały przez dyrygenta proporcje pomiędzy solistami, chórem i orkiestrą.
Szczelnie wypełniająca Salę Koncertową publiczność była zachwycona i długo trwała owacja na stojąco. Wzruszająco zabrzmiały także wykonane na bis Lacrimosa i Hostias. Ten koncert pozostanie na długo w mojej pamięci.
        Do udziału w czterech koncertach jubileuszowych zaproszeni zostali artyści związani w Rzeszowem. W trzecim koncercie oklaskiwaliśmy urodzonego w naszym mieście dyrygenta Jerzego Swobodę oraz Pawła Skałubę, wybitnego tenora, który tutaj rozpoczynał muzyczną drogę.

Soliści III Koncertu Jubileuszowego w Filharmonii Podkarpackiej: Iwona Socha - sopran, Monika Korybalska - mezzosopran, Paweł Skałuba - tenor, Tomasz Raff - bas, fot. Filharmonia Podkarpacka.

Bardzo się cieszę, że pan Paweł Skałuba będąc w Rzeszowie znalazł czas na rozmowę i mogę zaprosić Państwa na miłe spotkanie.
Zapraszając na koncert napisał Pan w Internecie „Powrót do Rzeszowa to dla mnie zawsze wielka radość”.

         Rzeszów jest dla mnie pierwszym miastem pod każdym względem. To środowisko mnie wychowało, stąd wyszedłem i zawsze cieszę się, gdy mogę tu wrócić. Ten koncert jest dla mnie szczególny, bo odbywa się w ramach 70-lecia Orkiestry Filharmonii Podkarpackiej i poświęcony został drogim mi osobom, z którymi kiedyś obcowałem. To najlepsza okazja, żeby upamiętnić tych, którzy odeszli, a kiedyś nas wychowywali i byli dla nas wzorem – jak moja nieodżałowana Profesor Ania Budzińska, Profesor Klemens Gudel, moi kochani rodzice… Wspaniali wyjątkowi ludzie.
Zawsze towarzyszą mi szczególne emocje, kiedy występuję na estradzie Filharmonii Podkarpackiej, ponieważ kiedyś tutaj debiutowałem.
Podkreślę, że ja się tu uczyłem słuchać muzyki. Tutaj się wszystko zaczęło.

Oprócz Pana solistami będą świetni artyści, z którymi już Pan wielokrotnie występował: Iwona Socha – sopran, Monika Korybalska –mezzosopran i Tomasz Raff.

        Wielokrotnie występowaliśmy razem na scenach w Warszawie, Krakowie, Łodzi i w wielu innych miastach. Na przykład z Iwoną Sochą ostatnio w Krakowie miałem przyjemność występować w Madame Butterfly. Z Moniką Korybalską śpiewaliśmy Carmen, a z Tomkiem Raffem występowaliśmy w Strasznym dworze w Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie.
Dobrze pamiętam jak przed laty, będąc młodziutkim śpiewakiem, jechałem z Gdańska do Katowic z „sercem na ramieniu – co to będzie, co to będzie”. Zaprosił mnie do wykonania partii solowych w oratorium maestro Jerzy Swoboda.

Często zaglądam na strony z informacjami o koncertach w polskich filharmoniach i teatrach operowych. Zauważyłam, że jest Pan jednym z najczęściej podróżujących śpiewaków. Gdyby nie to, że występuje Pan w innych kostiumach i inna jest scenografia, to można byłoby sądzić, że spektakle na przykład opery Madame Butterfly czy Carmen odbywają się w tym samym teatrze operowym.

        Faktycznie zdarzyło mi się śpiewać w jednym dniu w Operze Wrocławskiej, a na drugi dzień w Operze Krakowskiej. Takie nastały czasy, takie mamy tempo życia - kto je wytrzyma, ten się utrzyma. Nie jest to łatwe. Kiedyś rozmawiałem z naszym wspaniałym barytonem Mariuszem Kwietniem, kiedy razem śpiewaliśmy w Eugeniuszu Onieginie. Spektakle zaplanowane zostały na piątek i sobotę, a w ostatniej chwili okazało się, że odbędą się w piątek i niedzielę.
Bardzo się ucieszyłem, że będę miał całą sobotę na odpoczynek, a Mariusz odpowiedział – jak miałbym tak często zmieniać miejsca występów, tracić czas na przejazdy, próby i spektakle, to bym już dawno nie śpiewał. Myślę, że to są indywidualne cechy nie tylko każdego śpiewaka, ale każdego człowieka. Na razie pcham ten wózek.

Ostatnio najczęściej można Pana usłyszeć we wspomnianych już operach Madame Butterfly, Carmen i w Traviacie.

        W najbliższym czasie zapraszam także na Toscę do Wrocławie, wspomnę także o Halce i Strasznym dworze. Te dwie polskie opery Moniuszki są dla mnie szczególne, bo to one kiedyś skradły moje serce i dzięki nim zostałem śpiewakiem.

Paweł Skałuba - tenor, podczas wykonania "Requiem" W. A. Mozarta w Filharmonii Podkapackiej, fot. Filharmonia Podkarpacka

Czy jest Pan etatowo związany z którymś z teatrów operowych, czy jest Pan „wolnym strzelcem”?

         Od niedawna, bo od kilkunastu dni jestem „wolny, strzelcem”. Prowadzę natomiast klasę śpiewu w Akademii Sztuki w Szczecinie. Przyznam, że trudno przy takim natężeniu pracy na różnych scenach znaleźć czas na prowadzenie regularnych zajęć dydaktycznych.

Stosunkowo niedawno doszedł Pan do wniosku, że należy się dzielić doświadczeniem zdobytym w czasie studiów i później podczas występów na scenach operowych.

        Tak, ponieważ długo uważałem, że jeszcze sam nie umiem wszystkiego. Często miałem prośby o udzielanie różnych konsultacji i lekcji, ale odmawiałem bo miałem czas wypełniony koncertami w teatrach operowych. Dopiero po namowach już nieżyjącego Floriana Skulskiego, fenomenalnego barytona, zostałem asystentem w Jego klasie w Gdańsku. Długo jednak byłem pełen rezerwy do zawodu nauczyciela śpiewu, bo pamiętałem jak często powtarzała mi moja profesor Ania Budzińska – Pawle, nie każdy kto śpiewa nadaje się do uczenia i odwrotnie, nie każdy kto uczy nadaje się do śpiewania. Zgodnie z tą maksymą bardzo ostrożnie podchodziłem do zawodu nauczyciela śpiewu, bo miałem na uwadze to, że młody człowiek przychodzi pełen ufności, pełen nadziei i każdy chce zrobić karierę na miarę Marii Callas czy Luciano Pavarottiego. Traktuję pracę pedagogiczną nad wyraz poważnie, mam wielki szacunek i respekt do tego zawodu. Niedawno się odważyłem i okazało się, że mam coś do powiedzenia, że umiem to przekazać młodym ludziom.

Tym bardziej, że śpiewak oprócz pięknego, dobrze ustawionego głosu musi mieć także przygotowanie aktorskie, a nawet często trenować sport.

       Żyjemy w czasach obrazkowych. To już nie jest era śpiewaków czy dyrygentów teatrach operowych, ale era reżyserów, kiedy ważne jest to (moim zdaniem słusznie), jak te emocje są przekazywane. Dotyczy to nie tylko warstwy muzycznej i głosu, ale także musimy być aktorami i często nawet sportowcami. Tężyzna fizyczna i nasz wygląd też ma znaczenie, szczególnie dla młodych ludzi, którzy jednym kliknięciem mogą przenieść się na drugi kraniec globu i obejrzeć najwspanialsze produkcje. Musimy być na scenie atrakcyjni pod każdym względem. Czasy śpiewaków, kiedy trzeba było tylko stanąć na scenie i pięknie zaśpiewać już dawno minęły.

Głos jest jednak bardzo ważny. Jaka jest recepta, aby głos brzmiał przez długie lata pięknie i czysto.

       Podstawowa zasada, którą od początku stosuję – bardzo uważam dobierając repertuar. Odmówiłem wykonywania wielu partii i nadal odmawiam. Można śpiewać jakąś partię dwa lub trzy sezony i na tym zakończyć karierę śpiewaka. To, że dobrze ktoś zaśpiewa na scenie, jeszcze nie oznacza, iż powinien to robić. Wielu dyrygentów i dyrektorów było zszokowanych, kiedy odmówiłem śpiewania partii Cavaradossiego , Kalafa czy Otella.
Nie zawsze młodzi śpiewacy, będący na dorobku finansowym potrafią odmówić, bo to się wiąże z apanażami finansowymi – wejście w daną partię i później życie z tego. To jest pasja, ale też sposób na życie. Trudno odmówić, bo pojawia się strach, że ktoś się obrazi i nie zaprosi więcej. Trzeba jednak zaryzykować, bo ma się jeden głos i jedno zdrowie.

Od czasu do czasu pozwala Pan sobie na występy w Teatrze Studia Buffo. Jak to wpływa na Pana głos?

        Cudownie, ponieważ jest to inna planeta. Robię to dla higieny psychicznej i głosowej. Ale ja tam w zasadzie śpiewam swoje rzeczy z klasycznego repertuaru włoskiego. Te wieczory włoskie odbywają się od kilkunastu lat. Śpiewam w nich swoim głosem i nie próbuję być kimś innym niż jestem. Znamy się, kochamy, szanujemy z Januszem Józefowiczem i Januszem Stokłosą oraz z całym zespołem.

Iwona Socha - sopran, Monika Korybalska - mezzosopran, Paweł Skałuba - tenor - III Koncert Jubileuszowy w Filharmonii Podkarpackiej, fot. Filharmonia Podkarpacka

Kiedyś przepięknie śpiewał Pan pieśni. Często sięgam po nagraną przez Pana i Waldemara Malickiego płytę z pieśniami Moniuszki, Chopina Karłowicza Szymanowskiego i Paderewskiego. Ostatnio nie natrafiłam na informację o recitalu pieśni w Pana wykonaniu.

        Dawno nie śpiewałem recitalu z pieśniami, ponieważ nikt mi nie zaproponował. Pamiętam, że będąc bardzo młodym człowiekiem byłem w znakomitej sali kameralnej Filharmonii Rzeszowskiej na recitalu mistrza Andrzeja Hiolskiego. To był cudowny wieczór. Teraz recitale zdarzają się bardzo rzadko. Uwielbiam śpiewać Karłowicza, Moniuszkę, Griega…
Teraz na różnych festiwalach są koncerty najczęściej wypełniona ariami i duetami. Bardzo dużo pracuję ze studentami nad repertuarem pieśniarskim.

Ma Pan w repertuarze sporo dzieł oratoryjnych.

       Kiedyś, jeszcze w trakcie studiów i w pierwszych latach po ich ukończeniu, jeździłem od filharmonii do filharmonii i śpiewałem w oratoriach. Mam na swoim koncie kilkadziesiąt koncertów oratoryjnych. Dzisiaj zdarza się to od czasu do czasu, jak jest specjalna okazja. W filharmoniach działały zawodowe chóry. Aktualnie oprócz Filharmonii Narodowej działają jeszcze chóry w filharmoniach w Krakowie, Katowicach i to chyba wszystko. Większość filharmonii w Polsce chórów nie posiada. Dzieło oratoryjne jest kosztowne – orkiestra, chór, soliści i dlatego przeważa repertuar symfoniczny.
Może kiedyś jeszcze kiedyś wrócą czasy na taką muzykę, na smakowanie muzyki, ale wiele musi się zmienić - przede wszystkim edukacja i postrzeganie muzyki.

Słyszałam, że w przyszłym sezonie będzie Pan nas mógł zapraszać do Teatru Wielkiego w Warszawie.

        Tak, wracam do Teatru Narodowego po ponad rocznej przerwie, bo wcześniej śpiewałem przez pięć sezonów. Teraz mój mistrz i mój przyjaciel Marek Weiss Grzesiński przygotowuje na deskach Opery Narodowej w Warszawie „Falstaffa” Verdiego. Nie jest to opera tenorowa i chociaż wystąpię w drugoplanowej partii (a ja drugoplanowych ról nie śpiewam), to się zgodziłem.

Iwona Socha - sopran, Monika Korybalska - mezzosopran, Paweł Skałuba - tenor, Tomasz Raff - bas po wykonaniu "Requiem" W. A. Mozarta w Filharmonii Podkarpackiej, fot. Filharmonia Podlarpacka

Mieszka Pan na drugim krańcu Polski.

       Mój dom jest w Gdańsku, gdzie od lat mieszkam z rodziną. Dzieci już są dorosłe - córka niedawno została lekarzem weterynarii, a syn studiuje na Politechnice Gdańskiej. Nie poszli w ślady taty, ale cieszę się z tego bo robią coś na czym ja się nie znam.

W Rzeszowie dawno Pan nie śpiewał, ale mamy nadzieję, że nie będziemy musieli tak długo na Pana czekać i niedługo wystąpi Pan w naszym pięknym mieście ponownie.

         Być może pojawię się w Rzeszowie już w następnym sezonie. Zawsze tu wracam z wielką radością.

Bardzo dziekuję za spotkanie.

       Ja także bardzo dziękuję

Zofia Stopińska