festiwale

20 lipca 2017 r. – XVII Międzynarodowy Przemyski Festiwal SALEZJAŃSKIE LATO MUZYCZNE – „La Tromba d’Amore” koncert zespołu ROYAL BAROQUE ENSEMBLE
Jedna z najważniejszych imprez muzycznych na Podkarpaciu, która organizowana jest od 2001 roku, w czwartek 20 lipca zawitała do Kościoła O.O. Karmelitów. Kolejny dzień święta muzyki klasycznej wypełniony został wspaniałym występem zespołu ROYAL BAROQUE ENSEMBLE.

Trzecia odsłona tegorocznej edycji Międzynarodowego Przemyskiego Festiwalu SALEZJAŃSKIE LATO MUZYCZNE – podobnie jak dwie poprzednie - zgromadziła ogromną liczbę (tym razem grubo ponad 400) miłośników muzyki barokowej granej na kopiach instrumentów z epoki. Jak się można było spodziewać było mnóstwo gromkich oklasków, a na zakończenie oczywiście bis.

ROYAL BAROQUE ENSEMBLE – zespół instrumentalny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki barokowej, ze szczególnym naciskiem na muzykę wokalno-instrumentalną. Powstał w 2014 r. z inicjatywy Stowarzyszenia Miłośników Sztuki Barokowej Dramma per musica i zainaugurował swoją działalność podczas premiery opery Agrippina G.F. Händla w Teatrze Królewskim w Łazienkach Królewskich. W kolejnych latach zespół przygotował „Orlanda” G.F. Händla, „Semiramide riconosciuta” L. Vinci, program złożony z arii Vivaldiego „Teatro alla Moda” oraz program „Muzyka XVIII wieku – all’italiana i alla polacca”. W skład zespołu wchodzą wybitni i doświadczeni muzycy, którzy są również członkami takich zespołów jak: Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Arte Dei Suonatori, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Fundacja Akademii Muzyki Dawnej. Muzycy grają na kopiach instrumentów z epoki, najczęściej pod kierownictwem artystycznym Lilianny Stawarz, ale również okazjonalnie pod kierownictwem Marco Vitale i Marka Toporowskiego.

PROGRAM KONCERTU:

Allesandro Melani (1639 – 1703)
La Tromba d’Amore - Quai bellici accenti
Cantata per soprano, tromba e basso continuo

Giovanni Antonio Pandolfi Mealli (1630 – 1670)
Sonata terza La Melana

Allesandro Melani (1639 – 1703)
Sonata per due clarini in C
Largo, Allegro, Andante, Grave, Allegro

Barbara Strozzi (1619 – 1977)
Voglio morire
Amor dormiglione
sopran i b.c.

Arcangelo Corelli (1653 – 1713)
Sonate da Chiesa A – dur, op. 3 nr 12
Grave – Allegro- Adagio, Vivace, Allegro, Allegro,
Allegro

Allesandro Melani (1639 – 1703)
Mentre di Teti in seno
Cantata per soprano, tromba, 2 violini e basso
Continuo

Do końca festiwalu, który będzie trwał do 12 sierpnia pozostało jeszcze 9 koncertów, podczas których publiczność wysłucha dzieł najwybitniejszych światowych kompozytorów. Muzyczne prezentacje odbywać się będą w zabytkowych murach przemyskich kościołów i na Zamku Kazimierzowskim. Tegoroczne Salezjańskie Lato Muzyczne, podobnie jak w latach ubiegłych, da możliwość przemyskim melomanom i miłośnikom sztuki cieszyć się wykonaniami na najwyższym poziomie.

Organizatorem Salezjańskiego Lata Muzycznego (podobnie jak w latach ubiegłych) jest Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK oraz Parafia św. Józefa – Salezjanie w Przemyślu. Dyrektorem Festiwalu jest Renata Nowakowska, Dyrektorem Artystycznym Festiwalu jest Tomasz Ślusarczyk.

Tomasz Beliński
Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK
fot. Tomasz Beliński

III koncert XX Mieleckiego Festiwalu Muzycznego

Gruzini zachwycili publiczność festiwalową

Nasi rodacy opowiadają, że będąc w Gruzji Polak nie musi się o nic martwić, doświadcza gościnności i serdeczności. Podobnie zachowali się wobec Gruzinów mielczanie: gorąco ich przyjęli i nie chcieli wypuścić ze sceny! Mowa, rzecz jasna, o występie zespołu Urmuli z Gruzji, który 8 lipca wystąpił podczas III koncertu XX Mieleckiego Festiwalu Muzycznego. Klimatyczny koncert w parku Oborskich spełniał wszystkie kryteria, aby przyznać mu wysokie oceny. Była więc przede wszystkim fantastyczna muzyka w doskonałym wykonaniu, ale też dobrze nastrojona publiczność. A wszystko to w ciepły, letni wieczór w pięknym otoczeniu.

Koncert, zgodnie z zapowiedzią, oparty był głównie na tradycyjnej muzyce gruzińskiej. Pięciu członków zespołu Urmuli wykonało a capella pieśni polifoniczne charakterystyczne dla gruzińskiego folkloru, z których najstarsze wywodziły się ze średniowiecza. Mocne, czyste głosy śpiewaków Urmuli nie były jedynym atutem występu. Na koncert złożyły się także utwory instrumentalne, które przywracały pamięci dawne instrumenty gruzińskie. Muzycy grali na: lutni phanduri i chonguri, podwójnostroikowym dętym drewnianym duduku, smyczkowym chuniri, flecie salamuri oraz dudach chiboni.
Publiczność dopisała, na koncert przybyło ponad 300 widzów, którym wykonywana muzyka wyjątkowo przypadła do gustu. Po blisko 2 godzinach koncertu, muzycy musieli jeszcze kilkakrotnie bisować, aby nasycić zachwyconych mielczan.
Gruziński Quintet Urmuli powstał w 1994 r. w Tbilisi. Zespół kultywuje tradycje muzyczne kultury gruzińskiej.

Urmuli Quintet:
Nugzar Kavtaradze – śpiew, phanduri, duduk
Shalva Abramashvili – śpiew, chuniri
David Ratiani – śpiew, chonguri-dabali bani, duduk
Tamaz Mamaladze – śpiew, phanduri-bani
Gela Tabashidze – śpiew, salamuri

W Samorządowym Centrum Kultury w Mielcu odbędzie się koncert Doroty Miśkiewicz – uznanej wokalistki. Wydarzenie w ramch 20. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego.

PIANO.PL
Koncert DOROTY MIŚKIEWICZ
14 lipca (piątek), godz. 19.30
Sala widowiskowa Domu Kultury SCK
Koncert biletowany

Koncert PIANO.PL Doroty Miśkiewicz to hołd dla polskiej pianistyki. Fortepian to polska specjalność, spośród wielu doskonałych muzyków to właśnie pianiści wiodą w Polsce prym, zauważa artystka. Jako, że gatunkiem najbliższym Dorocie jest jazz, podkreśla nade wszystko dokonania polskich pianistów jazzowych, którzy spektakularnie podążają drogą wyznaczoną niegdyś przez światowej sławy muzyka, Krzysztofa Komedę. Tę drogę wyznaczył także inny znakomity pianista, Fryderyk Chopin, który był nie tylko genialnym kompozytorem, ale i... improwizatorem!

Koncert PIANO.PL jest kontynuacją bezprecedensowego wydarzenia zrealizowanego w maju 2016 roku w Warszawie, podczas którego na jednej scenie wraz z Dorotą Miśkiewicz zaprezentowali się: Leszek Możdżer, Włodzimierz Nahorny, Marcin Wasilewski, Grzegorz Turnau, Andrzej Jagodziński, Bogdan Hołownia, Krzysztof Herdzin, Dominik Wania, Michał Tokaj, Piotr Orzechowski, Tomasz Kałwak, Lutosławski Piano Duo (Bartek Wąsik i Emilia Sitarz), Atom String Quartet oraz gościnnie Henryk Miśkiewicz.

Płyta CD i DVD z rejestracją koncertu miała swoją premierę 28 października 2016. Projekt znalazł ogromne uznanie w oczach krytyków i środowiska muzycznego, które przełożyło się na przyznanie płycie następujących nagród I wyróżnień: FRYDERYKI 2016 - nominacja dla Doroty Miśkiewicz w kategorii Jazzowy Artysta Roku, nominacja w kategorii Jazzowy Album Roku; JAZZ TOP 2016 magazynu Jazz Forum - zwycięzca w kategoriach: najlepszy album i najważniejsze wydarzenie jazzowe; KORYFEUSZ POLSKIEJ MUZYKI 2016 – nominacja w kategorii Osobowość Roku.

W Mielcu Dorota Miśkiewicz zagra koncert, który jest „pomniejszoną" prezentacją unikalnego przedsięwzięcia, zrealizowanego w Warszawie. Na scenie pojawią się trzej pianiści reprezentujący trzy muzyczne pokolenia oraz Atom String Quartet.

Na koncert składają się piosenki należące do kanonu polskiej muzyki, a ich wybór podyktowany został osobistymi sympatiami Doroty, subiektywnym odczuwaniem muzyki i tekstu. Decyzje aranżacyjne dotyczące wybranych utworów pozostawione zostały pianistom. Niektóre aranżacje są zaskakujące, pokazują nowe oblicze mniej lub bardziej znanych piosenek, inne dążą do prostoty, nie odbiegając znacznie od oryginałów. Jedne i drugie zachwycają!

WYKONAWCY
DOROTA MIŚKIEWICZ - śpiew
WŁODZIMIERZ NAHORNY - fortepian
MARCIN WASILEWSKI – fortepian
PIOTR ORZECHOWSKI (PIANOHOOLOGAN) – fortepian
ATOM STRING QUARTET:
Mateusz Smoczyński - skrzypce
Dawid Lubowicz - skrzypce
Michał Zaborski - altówka
Krzysztof Lenczowski - wiolonczela

XVII Międzynarodowy Przemyski Festiwal SALEZJAŃSKIE LATO MUZYCZNE
„Wielcy Mistrzowie znani i nieznani”

16 lipca 2017 r. (niedziela), godz. 18.00
Koncert Regents Brass (Wielka Brytania), Paul Archibald – dyrygent.
(Sala widowiskowa Zamku Kazimierzowskiego) – wstęp wolny.
Org.: PCKiN ZAMEK oraz Parafia św. Józefa Salezjanie.

Regent Brass
Zespół Regent Brass założony został w 1985 roku w London Borough of Brent przez grupę muzyków pod przewodnictwem Paula Fensoma. Ambitna i dynamiczna grupa Regent Brass jest bardzo dumna ze swoich różnorodnych kompozycji zawierających elementy muzyki rodem z Anglii, Szkocji, Walii, Irlandii, Francji, Włoch, Szwajcarii, Islandii, USA, Nowej Zelandii, Australii i Japonii. Honorowymi patronami zespołu są kompozytorzy Joseph Horovitz oraz John McCabe a także trębacz Crispian Steele-Perkins. Od momentu powstania zespół regularnie bierze udział w konkursach i odniósł już wiele sukcesów. W ciągu zaledwie sześciu lat udało mu się przejść z Fourth Section do Championship Section oraz wygrać the London and Southern Counties Area Contest. Ostatnim sukcesem Regent Brass jest zdobycie tytułu the Championship Section w marcu 2013 roku. To kwalifikowało ich dziewięć razy do National Finals of Great Britain oraz pozwoliło zdobyć tytułu National Third Section Champions w 1988 roku. W związku z tymi sukcesami, zespół regularnie plasuje się wśród 100 najlepszych zespołów z całego świata (www.4barsrest.com oraz www.brassstats.com). Oprócz występów w Wielkiej Brytanii, zespół koncertował również w Holandii, Belgii, Szwajcarii oraz w Stanach Zjednoczonych. Pojawiał się także na żywo w programach telewizyjnych oraz radiowych, a także w filmie o życiu Johna Lennona „Nowhere Boy”. Zespół nagrał pięć płyt: „Intrada” (1987), „Accolade” (1990), „Regent Brass – 10th Anniversary” (1995), „Score!” (2005) and „On a Mission” (2013). W maju 2012 roku zespół poszerzył swoją działalność zakładając „Regent Community Brass”, aby zapewnić możliwość gry w orkiestrze londyńskim muzykom i młodzieży. Zespół rozwija się regularnie biorąc udział w lokalnych imprezach i konkursach obok Regent Brass. Z okazji utworzenia nowego zespołu spod pióra kompozytora Raymonda Yiu oraz przy wsparciu BBC Performing Art Fund oraz Performing Rights Society powstał utwór, który miał swoją premierę w czerwcu 2013 roku.

Paul Archibald
Trębacz w Orkiestrze Opery Królewskiej Covent Garden współpracujący z wielkimi dyrygentami takimi jak: Carlos Kleiber, Sir Colin Davis, Sir Georg Solti. Jest dyrektorem artystycznym The English Brass Academy, Regent Brass, London & Southern Counties Champions i Brass Classics. Każdego roku prowadzi również mistrzowskie kursy w The Dartington International Summer School. Od roku 1980 koncentruje się na pracy ze swoją grupą English Brass Ensemble oraz współpracy z Philip Jones Brass Ensemble i London Sinfonietta. Koncertował z tymi zespołami w wielu ośrodkach muzycznych na całym świecie. Jego entuzjazm do muzyki współczesnej znalazł odzwierciedlenie w pracy z English Brass Ensemble (współpraca z czołowymi kompozytorami, takimi jak Sir Peter Maxwell Davies, Gunthur Schuller, Witold Lutosławski i Elliotta Cartera). W 1984 roku został laureatem dużego międzynarodowego konkursu trąbki w Toulon Prix de Concours, które to wydarzenie stało się podwaliną jego solowej kariery. W 1995 roku został powołany na stanowisko głównego trębacza BBC National Orchestra of Wales. Paul Archibald jest obecnie zaangażowany w wiele wydarzeń muzycznych: wykonuje muzykę kameralną z Trio d’Art z John Kenny (puzon), Helen Reid (fortepian) i English Brass; muzykę orkiestrową jako trębacz OSJ, Britten Sinfonia i London Mozart Players. Występuje także z zespołami folklorystycznymi Brass Monkey and Home Service, dwoma najbardziej popularnymi składami brytyjskiej sceny folkowej.

XVII Międzynarodowy Przemyski Festiwal Salezjańskie Lato Muzyczne "Wielcy Mistrzowie znani i nieznani"

8 lipca - 12 sierpnia 2017

Sobota 8 lipca ; godz. 19:00 ; Sala widowiskowa Zamku Kazimierzowskiego

Koncert inauguracyjny w wykonaniu Leszka Kożdżera - fortepian

LESZEK MOŻDŻER – wybitny pianista i kompozytor, dokonał w polskim jazzie mentalnej i stylistycznej rewolucji, jaka nie stała się wcześniej udziałem żadnego innego jazzmana. Trudne jazzowe frazy, skomplikowane improwizacje, melodykę standardów i subtelność kompozycji ubrał w ramy specyficznego jazzu, który – nie siląc się na wylewność wobec słuchaczy, komercję i przebojowość – stał się tętniącym ekspresją „jazzem Leszka Możdżera”.

Jazzowa wyobraźnia, ciekawy zamysł improwizacji, subtelność chopinowskich etiud i mazurków, „komedowskie” inspiracje – tworzą w jego muzyce nową barwę dla jazzowej kameralistyki fortepianowej.

Należy do najciekawszych zjawisk polskiego jazzu ostatnich dekad. Początkowo związany z „yassową” formacją Miłość i jej twórcami – nonkonformistami: Tymonem Tymańskim i Mikołajem Trzaską, potem pojawiał się w wielu konfiguracjach: od duetów z Davidem Friesenem (1995),Adamem Pierończykiem (1996) poprzez typowo jazzowe składy takie jak zespoły Emila Kowalskiego (1991), Eryka Kulma (1993), Zbigniewa Namysłowskiego (1992-96), Tomasza Stańko (1992), Buddy’ego de Franco (1995), Archie’go Sheppa (1996), Arthura Blytha (1997) aż po składy symfoniczne: Live in Holy City Michała Urbaniaka (1996), Itinerarium Rafała Augustyna, Fantasie Charlesa Foxa i własne kompozycje : Siedem miniatur na fortepian improwizujący i smyczki, Missa Gratiatoria, Preludium i Fuga, Opera Immanuel Kant czy ostatni koncert skomponowany dla Baroque Holland.

Rozległa dyskografia pianisty obejmuje ponad sto albumów zrealizowanych jako własne projekty lub we współpracy z wybitnymi artystami. Nagrywał i koncertował min z Davidem Gilmourem, Naną Vasconcelos, Marcusem Millerem, Johnem Scofieldem, Joe Lovano, Tan Dunem, Patem Metheny’m czy Adamem Makowiczem (Makowicz vs Możdżer: At The Carnegie Hall 2004). Album Impressions On Chopin (1999) wszedł już na stałe do swoistego kanonu nagrań inspirowanych twórczością genialnego polskiego kompozytora. Leszek Możdżer współpracował także z Janem A.P. Kaczmarkiem (nagrania do nagrodzonej Oscarem ścieżki dźwiękowej do filmu Finding Neverland oraz album Kaczmarek by Możdżer), kompozytorem Zbigniewem Preisnerem np. Requiem for my Friend, 10 łatwych utworów na fortepian.

Pianista najpełniej odnajduje się w projektach solowych Piano (2004), Komeda (2011) oraz w autorskim trio z Larsem Danielssonem i Zoharem Fresco. Album The Time nagrany w 2005 osiągnął status Diamentowej Płyty, kolejne albumy trio Between Us And The Light (2006), Live (2007), Polska (2013) osiągnęły status Podwójnej Platynowej Płyty. Realizuje również wielkie projekty festiwalowe ( Enter Music Festival, Jazz Nad Odrą).

W 2012 został, jako pierwszy Polak, przewodniczącym jury międzynarodowego konkursu Montreux Jazz Piano Competition w Szwajcarii, który począwszy od 1999 odbywa się corocznie w ramach Montreux Jazz Festival i jest organizowany pod patronatem Quincy Jonesa.

Jest również autorem muzyki do przedstawień m.in. Wojciecha Kościelniaka (Sen nocy letniej, Scat, Bal w Operze wg Tuwima), Grzegorza Jarzyny (4.48 Psychosis, Schauspielhaus Düsseldorf, 2002), Andrzeja Domalika (Rewizor Gogola, Teatr Narodowy), Jana Englerta (Śluby Panieńskie Fredry), Michała Zadary (Operetka Gombrowicza, Teatr Capitol), Grzegorza Chrapkiewicza (Kotka na gorącym blaszanym dachu) i filmów m.in. Sylwestra Latkowskiego(Pub 700, Ostatnia wieczerza), Wiktora Grodeckiego (Nienasycenie wg Witkacego), Michale Boganim (Znieważona Ziemia), Artura Barona Więcka (Wszystkie Kobiety Mateusza), Bodo Koxa (Opera z Mydła).

Leszek Możdżer objawia się zatem jako twórca nowej stylistyki w muzyce jazzowej, gdzie brzmienie i klimat budowane są impresją oraz nastrojem i niepowtarzalnym autorskim stylem wykonawczym. Może właśnie dlatego pianista przyjmowany jest jako elokwentny twórca jazzu młodego pokolenia.

IV Podkarpackiego Spotkania Lirników "Lira Korbowa – Dwa Oblicza"
Tradycja lirnicza a nowatorskie zastosowanie liry. Lira stara i lira nowa. Pieśni wędrownych dziadów, współczesne kompozycje i performance. Lira korbowa na przestrzeni wieków.  Wszystko to świadczy o uniwersalności tego instrumentu bez względu na epokę, wzorzec i zaawansowanie w konstrukcji. Lira korbowa wciąż się rozwija. Jej kształt się zmienia od średniowiecznych rycin do współczesnych autorskich projektów. Jedno w lirze korbowej jest stałe: kręcimy korbą. Spotkania lirników to przede wszystkim wspólne muzykowanie wielu pokoleń lirników, kręcenie korbą od rana do wieczora, od zmierzchu do świtu.
Dzięki staraniom zespołu Vox Angeli i Wędrownego Uniwersytetu Korbowego z roku na rok trwają o jeden dzień dłużej. W tym roku odbędą się już po raz czwarty w dniach 13-16 lipca w Dolinie Sanu, w malowniczo położonej Jabłonicy Ruskiej. Swój udział w wydarzeniu zgłosili lirnicy z całej Polski.

W programie bogata oferta warsztatów lirniczych:
Maciej Bator
Lira tradycyjna - warsztat pieśni dziadowskich, pieśni do świętych.
Wspólne kręcenie korbą, wymiana repertuaru.
Maciej Harna
Warsztat techniki kręcenia korbą.
Kręcisz korbą, ale chciałbyś wymiatać bardziej.
Maciej Cierliński
Lira nowa – warsztat „Lira XXI wieku: Graj jak umisz”.
Tworzenie własnego języka przekazu na lirze korbowej.
Lucjan Kościółek
Pogotowie lirnicze i doradztwo techniczne.
Pomoc w ogarnięciu zawiłości zakręconego instrumentu.

W ramach spotkań obędzie się prelekcja dr. Bartosza Gałązki połączona z aktywnym udziałem lirników. „Święci Pańscy, Podkarpaccy”, to wspólny projekt Bartosza Gałązki i zespołu Vox Angeli. Tematem będą pieśni o świętych i do świętych w nurcie śpiewów dziadowskich. Ważnym akcentem będą tutaj pieśni z Podkarpacia odnalezione podczas badań etnograficznych.
Nawiązując do tradycji wędrujących dziadów, uczestnicy spotkania odbędą również wędrówkę po zabytkach drewnianej architektury sakralnej naszego regionu. Zakręcimy korbą między innymi w cerkwi pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Uluczu oraz w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Końskiem.
Lira korbowa to szczególny instrument zdobywający coraz więcej pasjonatów. Dokładamy wszelkich starań aby brzmiała przez cały rok.  Wakacyjne Kręcenie Korbą jest ukoronowaniem wszystkich działań, inspiracją do organizacji następnych i początkiem wielu wspaniałych, zakręconych projektów. Spotkanie zakończy się koncertem uczestników i prezentacją lir korbowych w niedzielę, w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Końskiem. Serdecznie zapraszamy na IV Podkarpackie Spotkanie Lirników w Dolinie Sanu.

Organizatorzy
Zespół Muzyki Dawnej i Tradycyjnej Vox Angeli
Wędrowny Uniwersytet Korbowy
Koordynator Barbara Bator

Szczegółowy program:
http://www.voxangeli.pl/wiesci/392-lira-korbowa-dwa-oblicza

Wybrane wydarzenia

Piątek 14 lipca, w godz. 11.00/13.00
Otwarty warsztat pieśni dziadowskich
Wakacyjne Kręcenie Korbą na wzgórzu
Cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Uluczu

Piątek 14 lipca, godz. 20.00
„Święci Pańscy, Podkarpaccy” - spotkanie z Bartoszem Gałązką
Pieśni o świętych i do świętych w nurcie śpiewów dziadowskich.
Prelekcja z czynnym udziałem lirników.
Gospodarstwo Rybacko - Agroturystyczne w Jabłonicy Ruskiej

Niedziela 16 lipca, godz. 11.00
Msza święta z udziałem lirników
Koncert uczestników warsztatów
Prezentacja lir korbowych
Kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Końskiem

Wszystkich zainteresowanych wzięciem udziału w spotkaniach w charakterze np wolnego słuchacza/obserwatora
ze względów organizacyjnych prosimy o wcześniejsze zgłoszenie w terminie do 10 lipca 2017 r.
Koordynator Barbara Bator
Tel: 608366444, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W niedzielę 25 czerwca 2017 roku znakomitym koncertem Orkiestry Smyczkowej Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach zainaugurowany został 20. Mielecki Festiwal Muzyczny, bo pod taką nazwą odbywa się od jubileuszowej edycji, największe i najważniejsze święto muzyki organizowane przez Samorządowe Centrum Kultury w Mielcu. Gospodarzami wieczoru byli: pani Joanna Kruszyńska – dyr. SCK w Mielcu i pan Krzysztof Urbański – kier. Działu Organizacji Imprez DK SCK. Zapowiadając utwory i przedstawiając wykonawców podkreślili fakt, iż pianista Piotr Kopiński urodził się w Mielcu i w tym mieście rozpoczął muzyczną edukację, a aktualnie jest pianistą NOSPR, a także członkiem duetu fortepianowego.

Przed rozpoczęciem koncertu miałam okazję zarejestrować krótką rozmowę z panem Rafałem Zambrzyckim – koncertmistrzem NOSPR, który od pulpitu kierował Orkiestrą Smyczkową.

Zofia Stopińska : Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia powstała w 1935 roku w Warszawie i prowadził ją do wybuchu II wojny światowej założyciel – Grzegorz Fitelberg. Po wojnie – w 1945 roku zespół reaktywował  w Katowicach Witold Rowicki. O tego czasu NOSPR należy do najlepszych orkiestr w Polsce i pełni rolę ambasadora kultury reprezentując nasz kraj na międzynarodowej scenie muzycznej. Pan reprezentuje młodsze pokolenie muzyków w tej  Orkiestrze.

Rafał Zambrzycki : Tak. Bardzo się cieszę, że od stycznia 2014 roku jestem związany z NOSPR-em. Jest to wspaniała instytucja, wspaniała orkiestra, znakomici muzycy ją tworzą i jestem bardzo zadowolony, że jestem teraz koncertmistrzem tej orkiestry.

Z. S. : Po kilku miesiącach Pana pracy w tym zespole, dokładnie od 1 października 2014 roku, zainaugurowaliście działalność artystyczną w nowej siedzibie. Autorem projektu budynku jest Konior Studio z Katowic, a koncepcję akustyczną Sali opracowała firma Nagata Acoustic.  Nowe warunki sprzyjają pracy.

R. Z. : Sala jest po prostu genialna, garderoby i zaplecze bardzo wygodne – mówiąc krótko NOSPR doczekał się wreszcie bardzo dobrych warunków pracy.

Z. S. : Wiele się w siedzibie NOSPR-u dzieje, Orkiestra ma także dużo pracy i pewnie dlatego jest dwóch koncertmistrzów

R. Z. : Jest nas nawet trzech. Wraz z przejściem do nowej siedziby gramy więcej koncertów i jest więcej możliwości, aby usłyszeć nasz zespół. Mamy też wspaniałą serię koncertów kameralnych, które są bardzo popularne i członkowie naszej orkiestry mogą się zaprezentować w repertuarze kameralnym. Półtora roku temu stworzyliśmy też małą Orkiestrę Smyczkową złożoną przede wszystkim z członków NOSPR-u, ale kilku muzyków związanych jest także w Filharmonią Śląską oraz z Akademią Muzyczną w Katowicach, gdzie są wykładowcami. Dzisiaj mamy przyjemność zagrać na Festiwalu Muzycznym w Mielcu.

Z. S. : Przygotowaliście przepiękny program złożony z utworów, które kocha publiczność pod każdą szerokością geograficzną na świecie i z wielką przyjemnością posłuchają ich także osoby, które nie są znawcami muzyki klasycznej.

R. Z. : Faktycznie jest to muzyka nie tylko dla melomanów. W pierwszej części wykonamy Serenadę na smyczki op. 20 – Edwarda Elgara i Serenadę na smyczki op. 48 – Piotra Czajkowskiego, a w części drugiej Karnawał zwierząt – Camilla Saint-Saensa. Do tego utworu niezbędne są dwa fortepiany i dwóch pianistów. Przy jednym z instrumentów zasiądzie pan Piotr Kopiński , który jest etatowym pianistą NOSPR-u a w dodatku pochodzi z Mielca i będzie to dla niego zaszczyt zagrać w rodzinnym mieście.

Z. S. : Orkiestra Smyczkowa NOSPR-u ma także chyba sporo pracy.

R. Z. : Jesteśmy zespołem młodym. Nasz debiut miał miejsce 1 marca 2016 roku i od tamtej pory graliśmy kilka razy w NOSPR-e  a także w paru innych miejscach. Ja przejąłem kierownictwo artystyczne w tym zespole tego małego zespołu. Podstawowy skład to zaledwie trzynastu muzyków i gramy zawsze bez dyrygenta. W tak małym składzie każdy z nas jest bardzo ważny.

Z. S. : Przypominam sobie, że kiedyś oklaskiwałam Pana – jako bardzo młodego człowieka – na odbywających się w lipcu Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Łańcucie.

R. Z. : Jako dziecko często jeździłem na Kursy Muzyczne w Łańcucie, ale to było dosyć dawno, bo ostatni raz na tych Kursach byłem w 1992 roku, ale w 2004 roku miałem przyjemność wystąpić na Muzycznym Festiwalu w Łańcucie. Chce podkreślić, że uwielbiam Łańcut. Jest to wspaniałe miejsce i każdy marzy, aby tam zagrać.

Z. S. : Wielu znakomitych muzyków marzy także, aby grać w tak znakomitym zespole jak Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia. Tworzą ja artyści wybrani – najlepsi z najlepszych.

R. Z. : Jak w każdej czołowej symfonicznej orkiestrze nowi członkowie są wybierani poprzez egzaminy do orkiestry, innej drogi wstępu nie ma. W dzisiejszych czasach poziom jest bardzo wysoki, stąd bardzo trudno się dostać do naszej orkiestry.

Z. S. : Odkąd pamiętam NOSPR dokonywał wielu nagrań dla potrzeb programowych i archiwalnych Polskiego Radia.

R. Z. : Nagrywamy dla Polskiego Radia, ale także utrwalamy sporo utworów na płytach. W ostatnich latach nagrań archiwalnych jest o wiele mniej, gramy więcej koncertów symfonicznych.

Z. S. : Pamiętam, że występował Pan kiedyś dużo jako solista,  do tego doszły jeszcze dwa nurty – kameralistyka i gra w orkiestrze symfonicznej. Jest Pan chyba człowiekiem spełnionym?

R. Z. : Dalej gram solistycznie, gram dużo w różnych formacjach kameralnych, bo kameralistyka była zawsze moją wielką miłością, bardzo dobrze czuję się także w roli koncertmistrza orkiestry i dlatego czuję się człowiekiem spełnionym. Nigdy nie stawiałem na to, że będę grał tylko solistycznie ponieważ nie mam takiego charakteru. Ja po prostu lubię grać w różnych formacjach i w różnych składach – jestem bardzo szczęśliwy, że mogę to robić. Wszyscy muzycy Orkiestry Smyczkowej NOSPR bardzo się cieszą, że po raz pierwszy mogą wystąpić w Mielcu i zainaugurować jubileuszowy, bo dwudziesty Festiwal Muzyczny.

Z panem Rafałem Zambrzyckim - koncertmistrzem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach i Orkiestry Smyczkowej NOSPR-u rozmawiała Zofia Stopińska 25 czerwca 2017roku w Mielcu.